บทที่ 958 ทุกอย่างล้วนปูทางสู่การข่มดวง!
บทที่ 958 ทุกอย่างล้วนปูทางสู่การข่มดวง!
อสูรมืดมิดกลืนวิญญาณสยดสยองเหลือแสน มันใช้วิชาก้นหีบ ไอหมอกสีดำแผ่กำจาย คลื่นพลังอันน่ากลัวซัดสาด โถมทับกระหน่ำองค์จ้าวอู๋เฉิน
บัดนี้องค์จ้าวอู๋เฉินแข็งแกร่งอย่างยิ่ง เข้าต่อสู้ดุเดือดกับอสูรมืดมิดกลืนวิญญาณโดยไม่เสียเปรียบแม้แต่น้อย!
มิหนำซ้ำเขายังเหนือกว่าอสูรมืดมิดกลืนวิญญาณอีกด้วย!
ตู้ม!
เสียงระเบิดดังกึกก้อง องค์จ้าวอู๋เฉินดุดันเกินจินตนาการ ปล่อยหมัดออกไปพร้อมด้วยคลื่นพลังเกินหยั่ง บดขยี้ทุกสิ่งจนแหลกลาญ!
อสูรมืดมิดกลืนวิญญาณยับยั้งเขามิได้ บาดเจ็บสาหัส ร่างกายระเบิดแหลกเหลวในบัดดล!
องค์จ้าวอู๋เฉินลงมืออย่างเด็ดเดี่ยว ไม่ให้โอกาสอสูรมืดมิดกลืนวิญญาณแม้แต่น้อย จู่โจมต่อไปอย่างดุดัน ลบล้างอสูรมืดมิดกลืนวิญญาณด้วยพลังกล้าแกร่งเหลือล้น
ขอบเขตอิสระขั้นเก้า ถือเป็นกำลังรบที่ยากจะกำจัด แม้ว่าองค์จ้าวอู๋เฉินนั้นทรงพลัง แต่ก็มิอาจสังหารอสูรมืดมิดกลืนวิญญาณได้ง่าย ๆ
เขาสำแดงทุกพลังวิชาออกมา ใช้เวลาอย่างยาวนานกว่าจะลบล้างอสูรมืดมิดกลืนวิญญาณให้สิ้นซาก
จากนั้น เขาบุกไปหาสิ่งมีชีวิตมืดมิด
อาภรณ์บนตัวเขาเป็นสีขาวบริสุทธิ์ ดูโดดเด่นเตะตาท่ามกลางสิ่งมีชีวิตมืดมิด นอกจากอสูรมืดมิดกลืนวิญญาณ ฝ่ายสิ่งมีชีวิตมืดมิดไม่เหลือกำลังรบขั้นเก้าอีก ยามอยู่ต่อหน้าเขาจึงไม่มีพลังพอจะต้านทานสักนิด!
เพียงครู่เดียว เขาก็สังหารสิ่งมีชีวิตมืดมิดจนหมด!
ระหว่างนั้น ศาสตรามืดมิดทรงพลังทั้งสามชิ้นจู่โจมเขา ทว่าถูกน้ำเต้าสุรายับยั้ง ศาสตรามืดมิดทรงพลังทั้งสามไม่อาจต้านทานน้ำเต้าสุรา
“นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น!”
องค์จ้าวอู๋เฉินดวงตาลุกวาว ทอดมองไปทางแดนบูชายัญอันธการ การล้างบางสิ่งมีชีวิตมืดมิดในที่แห่งนี้เป็นเพียงการเริ่มต้น วันหนึ่งเขาต้องบุกเข้าไปถึงแดนบูชายัญอันธการจนได้ในที่สุด
“หืม? นี่มันไม่ถูก!”
เวลานั้นเองเขาพลันขมวดคิ้ว ความรู้สึกถูกคุกคามผุดขึ้นในใจ!
“เป็นเช่นนี้นี่เอง!”
เขาตวาดเสียงเย็น ดวงตาเปล่งประกายเจิดจ้า กฎระเบียบพิเศษบางอย่างพวยพุ่ง บดขยี้ภาพตรงหน้าจนแหลกลาญ!
อสูรมืดมิดกลืนวิญญาณมิได้ถูกเขาฆ่า ศาสตรามืดมิดทรงพลังทั้งสามก็มิได้ถูกน้ำเต้าสุรากำราบ เขาก็มิได้ฆ่าล้างสิ่งมีชีวิตมืดมิดทั้งหมด!
ทุกอย่างล้วนมิใช่ความจริง เป็นภาพมายา!
อสูรมืดมิดกลืนวิญญาณใช้วิชาลับบางอย่างทำให้เขาเกิดภาพลวงตา!
ยังดีที่เขาได้รับการชี้แนะจากคุณชาย ได้ยกระดับหทัยเต๋า สัมผัสถึงความไม่ชอบมาพากลในนาทีวิกฤติ!
หากมิใช่เช่นนั้น เขาคงถลำลึกลงไปแล้วจริง ๆ จนพาให้ชีวิตหาไม่!
ตู้ม!
เขาปล่อยหมัดออกไป คลื่นพลังน่ากลัวพวยพุ่ง กระแทกใส่ตัวอสูรมืดมิดกลืนวิญญาณในบัดดล!
รยางค์ของอสูรมืดมิดกลืนวิญญาณเกือบสัมผัสถูกศีรษะของเขาแล้ว ยังดีที่เขาได้สติในลมหายใจสุดท้าย มิฉะนั้น เขาต้องแย่แน่!
“เจ้า!”
อสูรมืดมิดกลืนวิญญาณกระอักโลหิตสีดำออกมาคำใหญ่ คิดไม่ถึงเลยว่าองค์จ้าวอู๋เฉินจะได้สติ จึงถูกหมัดนี้กระแทกอย่างแรง ร่างกายบิดเบี้ยวฉกรรจ์ เกิดรอยร้าวขึ้นจำนวนมาก!
ในฐานะอสูรกลืนวิญญาณ วิชารุนแรงที่สุดของมันก็คือการกลืนวิญญาณ ดึงผู้คนลงสู่ห้วงภาพลวงตาที่มันถักทอ แล้วฉวยโอกาสกลืนวิญญาณอีกฝ่าย
แต่องค์จ้าวอู๋เฉินกลับตื่นจากภาพลวงตาที่มันถักทอได้ มันคิดไม่ถึงจริง ๆ เกินความคาดหมายของมันอย่างสาหัส!
ขณะเดียวกัน องค์จ้าวอู๋เฉินบุกเข้ามาอีกครั้ง ไม่ให้โอกาสอสูรมืดมิดกลืนวิญญาณแม้แต่น้อย หมายจะอาศัยจังหวะนี้รุกหนักขึ้นเพื่อกำจัดอสูรมืดมิดกลืนวิญญาณให้ราบคาบ
โฮกกก!
อสูรมืดมิดกลืนวิญญาณคำรามกราดเกรี้ยว ภาพมายาที่มันสร้างขึ้นไม่อาจล่อลวงองค์จ้าวอู๋เฉินเข้ามาติดกับ จำต้องปะทะซึ่งหน้ากับองค์จ้าวอู๋เฉิน!
การต่อสู้อันดุเดือดปะทุในทันใด ไม่นานนักก็ถึงจุดเดือด ทั่วทั้งสมรภูมิมืดมิดแหลกลาญ ไม่มีบริเวณใดไม่บุบสลาย!
อนิจจา การปะทะซึ่งหน้าหาใช่จุดแข็งของอสูรมืดมิดกลืนวิญญาณ สิ่งที่อสูรมืดมิดกลืนวิญญาณถนัดที่สุดคือการถักทอภาพลวงตา
และหลังวิชาภาพลวงตาไม่มีผลต่อองค์จ้าวอู๋เฉิน มันกลายเป็นฝ่ายต้องตั้งรับ ไม่อาจต้านทานองค์จ้าวอู๋เฉินในการต่อสู้ซึ่งหน้าได้เลย
มิหนำซ้ำองค์จ้าวอู๋เฉินยังโจมตีอย่างดุดัน ไม่ให้โอกาสอสูรมืดมิดกลืนวิญญาณแม้แต่น้อย อสูรมืดมิดกลืนวิญญาณเป็นฝ่ายถูกรุกมากขึ้น
“พวกเรายอมถอนกำลัง!”
อสูรมืดมิดกลืนวิญญาณตะโกนบอก ไม่อยากต่อสู้ต่อไปอีก ขืนสู้กันต่อ จุดจบของมันย่อมต้องอนาถาเป็นแน่!
องค์จ้าวอู๋เฉินมิได้เอ่ยวาจา หากแต่แสดงเจตนารมณ์ของตนด้วยการกระทำ เขาลงมือดุดันอำมหิตยิ่งขึ้น คิดจะกำจัดอสูรมืดมิดกลืนวิญญาณให้ราบคาบ
“อย่าทำเช่นนี้ นี่เจ้าตั้งใจบีบให้ข้าต้องต่อสู้ปิดฉากกับเจ้าหรือ?!”
อสูรมืดมิดกลืนวิญญาณคำราม “หากเจ้าทำเช่นนี้ต่อ ข้าจักปลุกพลังศาสตรามืดมิดทรงพลังทั้งสามเพื่อสู้!”
“ตามใจเจ้า!”
สายตาองค์จ้าวอู๋เฉินเย็นยะเยือก มิได้เกรงกลัวคำขู่ของอสูรมืดมิดกลืนวิญญาณ
พวกจ้าวชิงไม่รู้ว่าคุณชายเก่งกาจปานใด จึงได้ผวาต่อศาสตรามืดมิดทรงพลังทั้งสามชิ้น
ทว่าเขานั้นไม่เหมือนกัน
เขารู้ดีว่าคุณชายเก่งกาจเพียงใด น้ำเต้าสุรามาจากฝีมือคุณชาย เขามั่นใจในตัวคุณชายเต็มร้อย น้ำเต้าสุราอันมาจากฝีมือคุณชายสามารถกำราบศาสตรามืดมิดทรงพลังทั้งสามชิ้นได้แน่นอน!
พรวดดด!
อสูรมืดมิดกลืนวิญญาณถูกกระหน่ำโจมตี พลังปราณเริ่มอ่อนแรง องค์จ้าวอู๋เฉินไม่มีความคิดปล่อยมันไป
“เช่นนั้นก็มาต่อสู้เต็มกำลังกันเถิด!”
มันแผดเสียงคำราม ไม่เหลือทางถอยอีก จำต้องปลุกพลังศาสตรามืดมิดทรงพลังทั้งสามเพื่อต่อสู้
ทว่าเวลานั้นเอง ร่างหนึ่งจุติจากแดนบูชายัญอันธการ
พลังปราณของมันสยดสยองชวนผวา เป็นเผ่ามนุษย์ตนหนึ่ง สีหน้าไม่บ่งบอกอารมณ์
เสียงดังตู้ม มันลงมือโจมตีองค์จ้าวอู๋เฉินจนต้องถอยร่นในทันที ช่วยอสูรมืดมิดกลืนวิญญาณไว้และพามันไปจากที่นี่
จากนั้นมันก็ม้วนพลังห้อมล้อมสิ่งมีชีวิตมืดมิดทั้งหมดและพากลับไปยังแดนบูชายัญอันธการ
“ปล่อยพวกมันไปไม่ได้!”
องค์จ้าวอู๋เฉินบอกจ้าวชิง บอกให้จ้าวชิงโจมตีด้วยน้ำเต้าสุรา
จ้าวชิงมิได้ลังเล รีดเร้นกำลังน้ำเต้าสุราเต็มรูปแบบ
น้ำเต้าสุราเจิดจ้าแยงตา เริ่มการโจมตีขัดขวางมิให้ร่างนั้นพาสิ่งมีชีวิตมืดมิดทั้งหมดกลับไป
ร่างนั้นมีสีหน้าเย็นชา มือข้างหนึ่งสะบัด ศาสตรามืดมิดทรงพลังทั้งสามโจมตีใส่น้ำเต้าสุราทันที
“ไปได้!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงหิ้วคอเจ้าหลวงไปจากที่นั่นทันที บุกไปหาสิ่งมีชีวิตมืดมิด
“ข้าขอสู้ตายกับพวกเจ้า!”
ยามเขาบุกไปหาสิ่งมีชีวิตมืดมิดยังตะโกนโหวกเหวกไปด้วย ราวกับเคียดแค้นสิ่งมีชีวิตมืดมิดเต็มประดา คิดจะต่อสู้แลกชีวิตกับสิ่งมีชีวิตมืดมิด
“สหาย…อย่า!”
“แม้นความมืดมิดนั้นชั่วช้าสามานย์ กระนั้นสหายอย่าได้วู่วาม!”
สิ่งมีชีวิตหลังฉากพากันตะโกน คิดจริงว่าจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงและเจ้าหลวงตั้งใจจะต่อสู้เอาเป็นเอาตายกับสิ่งมีชีวิตมืดมิด!
พวกเขาเต็มตื้นอยู่ในใจ ทั้งยังฮึกเหิมขึ้นมา
สิ่งมีชีวิตมืดมิดน่าประหวั่นพรั่นพรึงถึงขีดสุด จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงและเจ้าหลวงยังกล้าบุกเข้าไป การกระทำเช่นนี้น่านับถือยิ่งนัก!
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงและเจ้าหลวงว่องไวเหลือแสน กระทั่งองค์จ้าวอู๋เฉินยังตั้งตัวไม่ทัน
กว่าองค์จ้าวอู๋เฉินจะรู้ตัว จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงและเจ้าหลวงก็มาถึงฝ่ายสิ่งมีชีวิตมืดมิดแล้ว
“อยากตายรึ!”
นัยน์ตาร่างมืดมิดนั้นเปล่งประกายเยียบเย็น ยกมือคิดจะปลิดชีพจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงและเจ้าหลวง
“อย่า! เราคือพวกเดียวกัน!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงรีบตะโกนบอก ปลดปล่อยพลังมืดมิดทั้งหมดในตัวเขาเพื่อพิสูจน์ฐานะของตน
จากนั้น เขาก็รีบเอ่ยอย่างรวดเร็วว่า “ข้าคือมารจิว ในอดีตเคยต่อสู้กับพระอมิตาภะพุทธเจ้าโดยมีชีวิตเป็นเดิมพัน ด้วยคิดจะสังหารพระอมิตาภะพุทธเจ้าให้สิ้นซาก แม้ว่าท้ายที่สุดข้าล้มเหลว กระนั้นข้ายังไม่ตาย ในที่สุดก็ฟื้นตัวกลับมาได้!”
ตู้ม!
เวลานั้นเอง เสียงระเบิดแสนน่ากลัวดังกระหึ่ม อานุภาพของน้ำเต้าสุราไม่อาจหยุดยั้ง ศาสตรามืดมิดทรงพลังทั้งสามชิ้นมิใช่คู่มือของน้ำเต้าสุราเลย เพิ่งปะทะกันได้ไม่นานเท่าไหร่ ก็ถูกน้ำเต้าสุราทำลายจนสิ้นซาก!
ร่างมืดมิดนั้นมิได้ลังเล พากลุ่มสิ่งมีชีวิตมืดมิดไปจากพื้นที่นี้อย่างรวดเร็ว กลับไปยังแดนบูชายัญอันธการ
ขณะเดียวกัน มันพาจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงและเจ้าหลวงกลับไปด้วย
หัวใจของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงและเจ้าหลวงแทบหลุดออกจากอก หลังจากนี้ต่างหากคือช่วงเวลาสำคัญที่สุด
เพราะฝ่ายพลังมืดมิดต้องตรวจสอบพวกเขาแน่
“ไม่มีปัญหาอันใด”
ร่างมืดมิดนั้นตรวจสอบจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงและเจ้าหลวงจริงตามคาด ทว่ามันไม่พบพิรุธอันใด
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงและเจ้าหลวงโล่งอกสนิท ไม่รู้สึกกลัวอันใดอีก
‘พี่หลิวก็คือพี่หลิว!’
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงคิดในใจอย่างอดมิได้ ยิ่งเลื่อมใสในตัวต้นหลิว
ร่างมืดมิดนี้น่าประหวั่นพรั่นพรึงเหลือแสนอย่างไม่ต้องสงสัย แข็งแกร่งกว่าอสูรมืดมิดกลืนวิญญาณหลายขุม เป็นไปได้ว่าอาจพ้นจากขอบเขตอิสระ บรรลุสู่ขอบเขตที่สูงกว่านั้นแล้ว
ทว่าตัวตนสยดสยองระดับนี้ยังไม่อาจล่วงรู้ภูมิหลังที่แท้จริงของพวกเขา สะท้อนให้เห็นถึงความแข็งแกร่งเกินหยั่งของต้นหลิวได้อย่างไม่ต้องสงสัย!
เพราะต้นหลิวนั่นเองที่จัดเตรียมพวกเขาให้พร้อม พวกเขาถึงไม่ถูกจับได้
“เอาล่ะ พวกเจ้าอยู่ที่นี่ รอโอกาสออกไปสู้ศึกอีกครั้ง”
ร่างมืดมิดนั้นมิได้ใส่ใจจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงและเจ้าหลวงนัก พูดจบก็ไปจากที่นี่ เข้าไปยังส่วนลึกของแดนบูชายัญ
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงก็เริ่มสำรวจสภาพแวดล้อม
แดนบูชายัญอันธการสยดสยองถึงขีดสุดอย่างที่คิด พลังมืดมิดน่าพรั่นพรึงไหลเวียนอยู่ทุกที่ และส่วนลึกของมันยิ่งทวีความน่ากลัว ที่นั่นมีม่านหมอกสีดำปกคลุมอยู่หนาแน่น มองไม่เห็นว่ามีสิ่งใดอยู่ภายใน
“เอาล่ะ จงแสดงประโยชน์ของเจ้า แต่สิ่งที่ต้องระวังคือห้ามเข้าไปในส่วนลึก”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงลอบสื่อสารกับเจ้าหลวง
ส่วนลึกน่ากลัวเหลือแสนอย่างไม่ต้องสงสัย เขารู้สึกว่าการเตรียมการของต้นหลิวต่อเจ้าหลวงอาจไม่ส่งผลในส่วนลึก
หากเข้าไปถึงส่วนลึก มีโอกาสสูงที่ตัวตนของเจ้าหลวงจะถูกเปิดโปง
ส่วนเขานั้นคงไม่เป็นอันใด
นอกจากการจัดเตรียมจากต้นหลิว ในตัวเขายังมีกระดานหมากล้อมที่คุณชายประทาน เขาเชื่อว่าด้วยพลังกระดานหมากล้อมของคุณชาย เขาสามารถเข้าไปในส่วนลึกโดยรอดจากการตรวจสอบของสิ่งมีชีวิตมืดมิดในส่วนลึก
จากนั้นพวกเขาก็แยกย้ายกัน
เจ้าหลวงละเลงอยู่นอกส่วนลึก ส่วนเขาเตรียมตัวเข้าไปในส่วนลึก
ส่วนลึกถือเป็นสถานที่สำคัญที่สุด หากเขาเข้าไปได้และกลายเป็นหนึ่งในสมาชิก ย่อมกุมข้อมูลมีประโยชน์ในมืออีกคณานับ ขณะเดียวกันยังเป็นประโยชน์ให้ได้มากกว่านี้ด้วย
ต้องยอมรับว่าเจ้าหลวงนั้นมีของจริง ๆ เพียงไม่นานก็สนิทกลมเกลียวกับสิ่งมีชีวิตมืดมิดจำนวนไม่น้อย ชิดเชื้อแนบแน่นเหลือแสน
‘นี่หรือคือ ‘ความสามารถ’ พิเศษของเขา เกิดมาพร้อมความน่าเข้าใกล้ สนิทกับผู้อื่นได้ง่ายดาย…’
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงคิดในใจ
ความน่าเข้าใกล้แต่กำเนิดนี้มีเพื่อให้ ‘ข่มดวง’ ผู้อื่นได้ดีขึ้นหรือไม่นะ?
‘มีโอกาสสูงที่จะเป็นเช่นนั้น! ทุกอย่างล้วนปูทางสู่การข่มดวงผู้อื่น’
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเอ่ยท่าทางครุ่นคิด
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")