บทที่ 80 หน้าที่
ขึ้นปีใหม่จนมาถึงเดือนมีนาคม อเลนกำลังตรวจสอบอุปกรณ์อยู่ ดาบมิธริลที่ซื้อมาด้วยเงินรางวัลที่พามาด้ากัลชูออกห่างจากเมือง
อเลนกุมดาบรักที่ใช้มานานกว่า 1 ปี และถอดผ้าคลุมที่ทำให้เคลื่อนไหวลำบากออก ตอนนี้สวมชุดของคนรับใช้ฝึกหัด เนื่องจากไม่มีชุดที่เคลื่อนไหวได้สะดวกกว่านี้ เลยคิดว่าชุดนี้คงไม่เป็นไร
มิไฮยืนอยู่ข้างหน้าของอเลนมี แต่รู้สึกถึงแตกต่างไปจากเดิมอยู่ มันคืออะไรกันแน่นะ
มิไฮใช้เวลา 3 ปีเพื่อจบการศึกษาในรั้วโรงเรียนได้อย่างไม่มีปัญหา แล้วเซซิลที่คิดว่ามิไฮจะกลับมาอยู่ที่คฤหาน์ก็ดีใจอย่างมาก
มิไฮคนนั้นนั่งเรือเหาะเวทมนตร์กลับมา ทั้งที่ไม่ได้กลับมา 3 ปีแต่กลับมีธุระกับอเลน
อยากจะให้สู้กับฉันอย่างเอาจริงที
มิไฮยิ้มออกมา มันเป็นรอยยิ้มที่แตกต่างจากทุกที
เข้าใจแล้วครับ
จะสู้แบบเอาจริงครับ
อเลนตอบไปอย่างนั้น ไม่รู้ทำไมถึงต้องการต่อสู้อย่างจริงจัง ตอนนี้อยู่ที่สวนเพื่อรอเริ่มต่อสู้กับมิไฮ ตระกูลบารอนมาดูการต่อสู้เหมือนอย่างทุกที ส่วนหัวหน้ากลุ่มอัศวินทำหน้าที่เป็นผู้ตัดสิน
สองปีก่อนกับปีที่แล้วอเลนเองก็ต่อสู้กับมิไฮ แต่ว่าปีนี้บรรยากาศมันแตกต่างออกไป รู้สึกได้ถึงการเตรียมตัวเตรียมใจที่ไม่ธรรมดา
อเลนเรียกสมุดเวทมนตร์ออกมาพร้อมกับตรวจสอบสเตตัส
[ชื่อ] อเลน
[อายุ] 10
[อาชีพ] นักอัญเชิญ
[เลเวล ] 34
[พลังกาย] 865 + 400
[พลังเวท] 1340
[พลังโจมตี] 472 + 400
[ความทนทาน] 472 + 600
[ความว่องไว] 883 + 600
[ความฉลาด] 1350
[โชค] 883
[สกิล] อัญเชิญ <5>, สร้าง <5>, ผสม<5>, เสริมความแข็งแกร่ง<5>, ขยาย <4>, จัดเก็บ, แชร์, ลบล้าง, วิชาดาบ <3>, ขว้าง <3>
[ค่าประสบการณ์] 1,490,410 / 7,000,000
・ เลเวลสกิล
[อัญเชิญ] 5
[สร้าง] 5
[ผสม] 5
[เสริมความแข็งแกร่ง] 5
・ ค่าประสบการณ์สกิล
[สร้าง] 1,256 / 10,000,000
[ผสม] 1,820 / 10,000,000
[เสริมความแข็งแกร่ง] 2,455,180 / 10,000,000
・สัตว์ที่สามารถอัญเชิญได้
[แมลง] DEFGH
[สัตว์] DEFGH
[นก] DEFG
[พืช] DEF
[หิน] DE
[ปลา] D
・ถือครอง
[แมลง] D 30 ใบ
[สัตว์] D 20 ใบ
[นก]
[พืช]
[หิน]
[ปลา]
พออเลนอายุ 10 ขวบสเตตัสไม่โดนลดแล้ว เพราะอย่างนั้นทำให้สเตตัสดูง่ายขึ้นเยอะ
เนื่องจากต่างจากการประลอง 2 ครั้งก่อน เลยทำการเปลี่ยนการ์ดเพื่อต่อสู้ให้ชนะ ไม่ใส่การ์ดพืชเลยแม้แต่ใบเดียว สัตว์อัญเชิญที่ใช้แชร์เพื่อให้ไปล่าข้างนอกก็ทำการจบไว้ก่อน
“ขอบใจนะ”
”เอ๊ะ?”
มิไฮพูดขอบคุณออกมา คงรู้ได้ว่าอเลนเอาจริงในการต่อสู้ มิไฮเองพูดเพียงแค่นั้นและชักดาบออกมาประจันหน้ากับอเลน
“ถ้าอย่างนั้น ท่านมิไฮ อเลน พร้อมหรือยัง?”
หัวหน้ากลุ่มอัศวินที่อยู่ตรงกลางยืนยันความพร้อม อเลนและมิไฮต่างตอบออกมาว่า “ครับ”
“ถ้าอย่างนั้น เริ่มได้!”
ทันใดนั้น อเลนที่มีความเร็วเกินกว่า 1400 พุ่งหดระยะรวดเดียว และตั้งใจจะจบในชั่วพริบตา
มิไฮแสดงสีหน้าออกมาครู่หนึ่ง ก่อนจะหยุดดาบของอเลน
(ชิ หยุดไว้ได้ ไม่สิการเคลื่อนไหวอย่างนี้ ความเร็วของฉันสูงกว่าสินะ!!)
จากการเคลื่อนไหวของมิไฮทำให้ยืนยันได้แล้วว่าความเร็วของตัวเองสูงกว่า อเลนเลยเปิดฉากโจมตี
มิไฮไม่แสดงสีหน้าร้อนรนต่อการโจมตีของอเลน เขาทำการตั้งรับต่อไปเรื่อยๆ ราวกับว่าเคยตั้งรับอย่างนี้ในคาบเรียนมาแล้ว
ถึงอเลนจะเร็วกว่า แต่ด้านพลังดูเหมือนมิไฮจะเหนือกว่า ทุกครั้งที่ดาบปะทะกัน อเลนเป็นฝ่ายที่โดนดันกลับไป ถึงกระนั้นก็ยังไม่สนและฟาดดาบต่อไป
บารอนมองการประลองของทั้งคู่ด้วยสีหน้าที่สงบ ภรรยาของบารอน โทมัสและเซซิลต่างมองการประลองด้วยสีหน้าที่ประหลาดใจ
(หือ ปรับให้เข้ากันเหรอ เหมือนโดนอ่านทางดาบเลย หรือว่าสกิลวิชาดาบของฉันมันต่ำเกินไป?)
ลองทำการเลียนแบบการเคลื่อนไหวของวิชาดาบตามมิไฮ ทั้งที่เคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็วแต่เพราะสกิลเลเวลที่ต่างกันทำให้โดนมองออก
มิไฮที่โดนไล่ต้อนด้วยความเร็วเริ่มโจมตีกลับมา ราวกับคาดเดาการเคลื่อนไหวทื่อๆที่มีแต่ความเร็วได้
แล้วดาบก็มาจ่อที่คอของอเลนตอนที่หมดลมจากการโจมตีต่อเนื่อ’
“พอแค่นั้น!”
หัวหน้ากลุ่มอัศวินจบการประลอง มิไฮเป็นผู้ชนะ
(อึ้ก แพ้อีกแล้ว ถึงจะเพิ่มความเร็วแต่ยังโจมตีไม่โดนเลย สิ่งนี้เพราะการปรับความแม่นยำจากสกิลด้วยหรือเปล่านะ? จะเพิ่มความเร็วอีกดีไหม? ไม่สิ พลังโจมตีทางโน้นสูงกว่าจะแพ้แรงเอา)
ระหว่างที่ทำการตรวจสอบค่าความแม่นยำและความรุนแรงที่เกิดจากความแตกต่างของสเตตัสกับเลเวลสกิลของมิไฮ
“ยอดเยี่ยมมาก สมแล้วที่เป็นคนรับใช้ฝึกหัดของเซซิล”
ดูเหมือนมิไฮจะหอบเช่นกัน
“ครับ ขอบคุณมากครับ”
(อ้าว? ไม่จับมือ?)
ที่ผ่านมา 2 ปีหลังการประลองจะจับมืออยู่ แต่วันนี้กลับไม่ทำ และกลับเข้าคฤหาสน์พร้อมกับตระกูลบารอนที่เฝ้าดูการต่อสู้
แล้วเวลาก็ผ่านไปจนถึงตอนเย็น
อเลนทำหน้าที่เสิร์ฟ
“ถึงอย่างนั้น อเลนแข็งแกร่งมากเลยนะเนี่ย”
ภรรยาของบารอนชมออกมา เนื่องจากหลังประลองจบแทบจะไม่มีเวลาว่าง
“ขอบคุณครับ แต่ยังเทียบกับท่านมิไฮไม่ได้หรอกครับ”
“ใช่แล้ว ยังเทียบกับท่านพี่มิไฮไม่ได้หรอก ดังนั้นตั้งแต่พรุ่งนี้ฝึกฝนวิชาดาบซะ”
เซซิลยิ้มเล็กยิ้มน้อยพูดออกมา คงดีใจที่มิไฮกลับมาอยู่ที่คฤหาสน์หรือไม่ก็พูดชมคนรับใช้ฝึกหัดของตัวเองว่าแข็งแกร่ง
“นั่นสินะ ถ้าเป็นไปได้หากมีเวลาว่างอยากให้ช่วยสอนเชิงดาบหน่อยค่ะ”
พอพูดอย่างนั้น มิไฮก็ก้มศีรษะลงก่อนจะตอบเซซิล
“เซซิล แบบว่า”
“ท่านพี่มิไฮ มีอะไรหรือคะ?”
“ต่อจากนี้ 3 ปีจะต้องไปทำหน้าที่ของราชวงศ์น่ะ”
“เอ๊ะ?”
คิดว่ามิไฮจะอยู่ที่คฤหาสน์ไปตลอด แต่กลับบอกออกมาว่าจะต้องจากไปอีก 3 ปี ทำให้เซซิลแข็งทื่อด้วยความประหลาดใจ
“ขอโทษนะ ที่ไม่ได้บอก”
“เรื่องนั้น แล้วจะไปเมื่อไรหรือคะ?”
“ตั้งแต่พรุ่งนี้น่ะ”
“……”
ยิ่งช็อกขึ้นไปอีกถึงกับพูดไม่ออก
“ไม่เป็นไร คราวนี้จะเขียนจดหมายมาหา”
ดูเหมือนเซซิลที่แข็งทื่อด้วยความตกใจ จะไม่ได้ยินที่มิไฮพูดแล้ว
(ตั้งแต่พรุ่งนี้ต้องไปทำหน้าที่ให้กับราชวงศ์เหรอ ทำให้นึกถึงคำพูดของไวเคานต์คาร์เนลออกเลย)
แล้วก็นึกถึงเรื่องก่อนหน้านี้ที่ไวเคานต์คาร์เนลดีใจที่ลูกของตัวเองไม่มีพรสวรรค์ ดูเหมือนหลังจบการศึกษาจากโรงเรียนแล้วจะต้องไปรับหน้าที่ที่ย่ากลำบากอยู่ก็เป็นได้
ทำให้คิดว่าหลังจากที่พยายามจนจบการศึกษาแล้ว ต้องไปทำงานไกลบ้านอีกเป็นเวลา 3 ปี
เช้าวันรุ่งขึ้น อเลนเข้าไปยังห้องรับประทานอาหารของคนรับใช้เพื่อกินอาหารเช้า เนื่องจากมิไฮจะออกจากคฤหาสน์ตอน 9 โมงเช้า ทุกคนเลยออกมาส่ง
พอลองถามหัวหน้าคนรับใช้ฝึกหัดริกเกลว่าเป็นหน้าที่อะไรแต่ดูเหมือนจะไม่รู้ ในระหว่างที่คิดว่ามีเรื่องที่หัวหน้าคนรับใช้ฝึกหัดที่ทำงานมา 12 ปียังไม่รู้ด้วยหรือเนี่ย ก็มุ่งหน้าไปที่ห้องของเซซิล
มิไฮจะออกเดินทางตอน 9 โมง เลยต้องไปดูแลเซซิลตั้งแต่ 8 โมง
ในระหว่างที่ทำความสะอาดห้อง ดูเหมือนเซซิลที่เปลี่ยนชุดแนวตะวันตกจะดูไม่ค่อยร่าเริง ช่วงเวลา 3 ปีถือว่านานเอาเรื่องอยู่ หน้าที่ของราชวงศ์ไม่มีวันหยุดฤดูใบไม้ผลิ เลยนึกที่มิไฮบอกว่าจะเขียนจดหมายมาหา
เหล่าคนรับใช้มารวมตัวกันตรงประตูทางเข้า พอประตูหน้าที่ใหญ่โตเปิดออกก็มีรถม้ามาจอดรออยู่แล้ว
คนรับใช้ยืนแยกสองข้างขนาบไปกับบรรไดที่ลงมาจากชั้น 2 คนรับใช้ฝึกหัดที่เข้ามาสุดท้ายอย่างอเลนยืนอยู่ตรงปลายแถว ตรงบริเวณที่ใกล้กับประตูทางเข้าที่สุด
แกร๊ง แกร๊ง
(สวมชุดเกราะด้วย จะไปทำหน้าที่ของราชวงศ์ด้วยยสภาพอย่างนั้นเหรอ)
มิไฮที่สวมชุดเกราะเหน็บดาบไว้ตรงเอวเดินลงมา โดยครอบครัวของบารอนทุกคนก็ค่อยๆเดินไล่หลังลงมา เซซิลเอาแต่ก้มหน้าอยู่ตลอด
มิไฮที่ลงมาถึงชั้นหนึ่ง ตบศีรษะของเซซิลเบาๆ
“ท่านพี่มิไฮ จะรอการกลับมานะคะ”
“อืม ไว้พบกันนะเซซิล”
มิไฮพูดอย่างนั้นและมุ่งหน้าไปที่ประตูทางเข้า
(ขอให้โชคดีนะครับ เอ๊ะ หือ?)
ตอนที่คิดว่าจะออกไป แต่เขาตรงมาหาอเลน
ในระหว่างที่อเลนคิดว่ามีอะไรหรือเปล่า เลยมองไปยังมิไฮที่มุ่งหน้ามา
แล้วมิไฮก็กอดอเลน
(เอ๊ะ?)
“อเลน ฝากปกป้องเซซิลด้วยนะ”
“คะ ครับ”
มิไฮที่สูงกว่าอเลน เขามากอดพร้อมกับบอกว่าให้ช่วยปกป้องเซซิลด้วย อเลนตอบกลับไปขณะที่ยังรู้สึกประหลาดใจ
มิไฮที่ปล่อยอเลน เดินออกจากประตูทางเข้าไปหลายก้าว ก่อนจะหันหลังให้รถม้าและประกาศออกมา
“ถ้าอย่างนั้น จะทำหน้าที่ของตระกูลแกรนเวลให้สำเร็จครับ”
มิไฮขึ้นไปบนรถม้าท่ามกลางการมองส่งของตระกูลแกรนเวล
(อ้าว? สั่นอยู่ไม่ใช่เหรอ?)
ตอนที่มิไฮเข้ามาสวมกอด เพราะว่าสวมเกราะอยู่เลยทำให้ไม่แน่ใจ แต่อเลนรู้สึกได้เลยว่าสั่นอยู่เล็กน้อย ด้วยเหตุนี้ มิไฮต้องจากคฤหาสน์ไปเพื่อทำหน้าที่ของราชวงศ์
