รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 961 เสียงช่างหลอกลวง น่าชิงชังเกินไปแล้ว!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

บทที่ 961 เสียงช่างหลอกลวง น่าชิงชังเกินไปแล้ว!

บทที่ 961 เสียงช่างหลอกลวง น่าชิงชังเกินไปแล้ว!

การต่อสู้ชุลมุนเกิดขึ้นและผ่านไปอย่างรวดเร็ว ประหนึ่งพายุฝน นึกมาก็มา นึกไปก็ไป

สิ่งมีชีวิตหลังฉากเหล่านั้นไม่ได้อ่อนแอ ต่างอยู่ในขั้นสองและขั้นสามขอบเขตอิสระ ทว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าสุนัขดำและนักพรตอู๋เหลียงกลับเปราะบางราวกับกระดาษแผ่นหนึ่ง

ห่วงสัมฤทธิ์ของสุนัขดำและหอกเงินของนักพรตอู๋เหลียงทรงพลังเป็นอย่างยิ่ง แม้ขอบเขตพวกเขาจะอยู่ในระดับต่ำแต่ก็ยังสามารถปราบปรามสิ่งมีชีวิตหลังฉากเหล่านี้ได้อย่างง่ายดาย

“เฮ้อ เป็นเพียงแค่ร่างว่างเปล่า ภายในไม่มีสิ่งใด!”

นักพรตอู๋เหลียงถอนหายใจ สิ่งมีชีวิตหลังฉากเหล่านี้ล้วนถูกทำให้กลวงเปล่า ทั้งเลือดเนื้อและวิญญาณต่างไม่มี นับว่าเลวร้ายเสียยิ่งกว่าศพเดินได้เสียอีก

อย่างน้อยศพเดินได้ก็ยังคงมีร่างเนื้ออยู่

สิ่งมีชีวิตหลังฉากเหล่านี้มีเพียงแค่เปลือกหนังเท่านั้น

“ไปดีเสียเถิด”

สุนัขดำทำลายกวาดล้างสิ่งมีชีวิตหลังฉากเหล่านั้นจนสิ้น ปลดปล่อยสิ่งมีชีวิตหลังฉากเหล่านี้ที่แม้กระทั่งตายไปก็ยังไม่อาจพักผ่อนได้อย่างสงบให้ไปตามเส้นทางที่ควร

ครืน!

ขณะนั้นเอง สุสานรองแห่งหนึ่งก็เคลื่อนไหวมาทางพวกเขา

ตามมาด้วยโลงศพที่ลอยออกมาจากสุสาน

มันเป็นโลงไม้ขนาดใหญ่โต บนโลงเต็มไปด้วยพลังชีวิต เถาวัลย์สีเขียวเลื้อยตวัดพัน ทั้งยังมีดอกไม้เบ่งบานอยู่อีกหลายดอก

ชีวิตและความตาย สองสิ่งที่ไม่เหมือนกันโดยสิ้นเชิงกลับอยู่ร่วมกันได้ ทำให้โลงศพนี้ดูแปลกประหลาดเป็นพิเศษ

“ท่านทั้งสองนั้นสง่างามไม่ธรรมดา ฝีมือก็น่าตื่นตะลึง มองคราแรกก็ดูออกว่าไม่สามัญ เช่นนั้นแล้วไยพวกเราไม่มาสนทนาดี ๆ กันเล่า?”

เสียงนุ่มนวลอ่อนหวานของสตรีดังออกมาจากภายในโลงศพ ฟังแล้วชวนให้นึกถึงหญิงงามอันหาที่เปรียบไม่ได้

“โฮ่ง กระทั่งความจริงใจเจ้ายังไม่มี เช่นนั้นจะให้สนทนาดี ๆ กับเจ้าได้อย่างไร?”

สุนัขดำตะโกน

เสียงด้านในโลงศพมีความประหลาดใจ เห็นได้ชัดว่าไม่คาดคิดจะได้รับคำพูดเช่นนี้จากสุนัขดำ

“ไม่มีความจริงใจแม้แต่น้อย ทั้งยังเต็มไปด้วยคำโกหก!”

สุนัขดำชี้ไปทางนักพรตอู๋เหลียง “เจ้าเรียกคนผู้นี้ว่าสง่างามไม่ธรรมดางั้นหรือ? คนผู้นี้อัปลักษณ์เกินกว่าจะทนมองเสียด้วยซ้ำ!”

“เจ้าสุนัขสมควรตาย!”

นักพรตอู๋เหลียงฉุนเฉียว กัดฟันมองไปทางสุนัขสีดำ

เขาเองก็สงสัยว่าเหตุใดสุนัขดำจึงบอกว่าสิ่งมีชีวิตในโลงศพไม่มีความจริงใจ ที่แท้ก็วางแผนจงใจจะเล่นงานเขา!

สิ่งมีชีวิตในโลงศพพูดไม่ออก

เช่นนี้ก็สามารถเรียกได้ว่าไม่จริงใจหรือ

ช่างเข้าใจการสรรเสริญเยินยอตามมารยาทจริง ๆ

นางแค่ต้องการแสดงความประทับใจ

ปัง!

ในตอนนั้นเองสุนัขดำพลันตบอุ้งเท้า เถาวัลย์สีเขียวถูกดึงออกมาจากความว่างเปล่า

สิ่งมีชีวิตในโลกไม่มีความจริงใจอย่างแท้จจริง ไม่ได้มีความตั้งใจจะสนทนาดี ๆ กับสุนัขดำและนักพรตอู๋เหลียงตามปากว่า ลอบลงมืออย่างลับ ๆ

ก่อนหน้านี้การเอ่ยชวนสนทนาดี ๆ เห็นได้ชัดว่าเป็นเพียงแค่การหันเหความสนใจของสุนัขดำและนักพรตอู๋เหลียงเพื่อทำการลอบโจมตี

ทว่านางประเมินสุนัขดำต่ำเกินไป สุนัขดำพบเถาวัลย์ที่ซ่อนตัวอยู่ในความว่างเปล่าได้อย่างรวดเร็ว

เถาวัลย์สีเขียวนั้นแปลกประหลาดเป็นอย่างยิ่ง พยายามพันตามอุ้งเท้าด้วยต้องการจะมัดสุนัขสีดำเอาไว้ทั้งตัว

“ออกไป!”

สุนัขดำตวาดเสียงเย็นชา ร่างกายระเบิดประกายแสงออกมา พลังของห่วงสัมฤทธิ์ทำลายเถาวัลย์สีเขียวทั้งหมดในทันที

“เดิมทีข้าต้องการให้พวกเจ้าตายอย่าง ‘นุ่มนวล’ น่าเสียดายที่พวกเจ้าปฏิเสธโอกาสนั้น!”

น้ำเสียงเย็นชาดังออกมาจากโลงศพ เสียงนั่นไม่ได้หวานละมุนเหมือนตอนก่อนหน้าอีกต่อไป มีเพียงแค่ความหนาวเหน็บจนถึงกระดูกเท่านั้น!

ปัง!

ฝาโลงถูกเปิดออก ด้านในมีศพเน่าเปื่อยอยู่หนึ่งศพ ระดับการเน่าเปื่อยนั้นรุนแรงเสียจนไม่อาจมองเห็นรูปลักษณ์เดิมของศพได้อย่างชัดเจน

“หลอกลวงนัก!”

หลังจากนักพรตอู๋เหลียงได้เห็นรูปลักษณ์ของสิ่งมีชีวิตด้านในโลงก็พลันโมโหยิ่ง

บัดซบ! ก่อนหน้านี้เสียงที่ออกมาจากด้านในโลงไพเราะเป็นอย่างมาก ทำให้คนหลงคิดว่าอย่างไรเสียก็ต้องเป็นสาวงาม

ทว่าผู้ใดกันจะคาดคิด สิ่งที่อยู่ในโลงศพจะ…เป็นขนาดนี้!

ใช่ แม้ว่าจะเป็นสตรีจริง ๆ ทว่าไม่เกี่ยวข้องอันใดกับคำว่างามสักนิด เหตุผลไม่ใช่เพราะความเน่าเปื่อยอีกด้วย

นี่เป็นหญิงชราผู้หนึ่ง บนใบหน้าเหี่ยวย่น แม้จะไม่เน่าเปื่อยก็ยังสามารถบอกได้ว่านางอัปลักษณ์ หน้าตาไม่ชวนดูอย่างยิ่ง

ครั้นพอรวมกับสภาพเน่าเปื่อยในตอนนี้ ก็ทำให้ยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น!

“หลอกลวงยิ่งนัก ไม่อาจฟังได้เพียงเสียงจริง ๆ!”

สุนัขดำก็สบถออกมาเช่นเดียวกัน เสียงที่ออกมาจากโลงศพก่อนหน้านี้ช่างไพเราะเป็นอย่างยิ่ง มันเองก็ถูกหลอก หลงคิดไปว่าเจ้าของเสียงจะต้องงดงามเป็นอย่างมากแน่

ไม่นับเรื่องงดงาม เสียงก่อนหน้านี้ฟังดูแล้วเยาว์วัยเป็นอย่างยิ่ง ผู้ใดจะคาดคิดว่านางจะเป็นหญิงชรากัน!

“หลอกลวงอันใด ข้าเพียงแค่ต้องการให้พวกเจ้าตายอย่าง ‘นุ่มนวล’ เท่านั้น”

เสียงของหญิงชราเย็นเยียบเสียดแทงกระดูก ไม่มี ‘ความนุ่มนวล’ อยู่อีกต่อไป

นางกล่าวต่อ “น่าเสียดาย พวกเจ้าไม่ยอมรับ ‘ความนุ่มนวล’ นี้ เช่นนั้นข้าก็ทำได้เพียงแต่ต้องส่งพวกเจ้าด้วยความรุนแรง!”

ก่อนหน้านี้นางวางแผนจะจัดการสุนัขดำและนักพรตอู๋เหลียงโดยไม่ให้รู้สึกตัว ทำให้ทั้งสองตายไปทันทีโดยไม่แม้แต่จะรู้ตัว

น่าเสียดายที่สุนัขดำพบการลอบลงมือของนาง

ตู้ม!

หญิงชราลงมือทันที พลังอันน่าสะพรึงกลัวปะทุออกมา วิชาลับบางอย่างถูกเรียกใช้มุ่งตรงไปทางสุนัขดำและนักพรตอู๋เหลียง

พลังนี้แปลกประหลาดเป็นอย่างยิ่ง อย่างน้อยก็เป็นพลังที่สุนัขดำและนักพรตอู๋เหลียงไม่เคยพบเคยเห็นมาก่อน

นี่คือพลังที่อยู่ระหว่างความเป็นและความตาย แปลกประหลาดยิ่ง ทั้งยังไม่ธรรมดา

สุนัขดำและนักพรตอู๋เหลียงมองตากัน ชีวิตก็คือชีวิต ตายก็คือตาย เช่นนั้นจะมีพลังที่อยู่ระหว่างความเป็นตายปรากฏออกมาได้อย่างไร?

เห็นได้ชัดเจนเป็นอย่างยิ่งว่าหญิงชราน่าพิศวงนัก สุสานแห่งนี้ก็ยิ่งชวนให้ตื่นตะลึงกว่าเดิม!

“ข้ามาแล้ว!”

นักพรตอู๋เหลียงตรงเข้าไป ใช้ความสามารถพิเศษของตนเอง ต้องการจะตัดพลังของหญิงชราออก

“หืม?”

คิ้วของเขาขมวดลงเล็กน้อย ความประหลาดใจแวบผ่านดวงตา เพราะเขาไม่สามารถตัดพลังบนร่างของหญิงชราออกไปได้

แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะไร้ผลใดแม้แต่น้อย

ความสามารถของเขายังคงได้ผล แม้พลังบนร่างของหญิงชราจะไม่ถูกตัดออกโดยสมบูรณ์ แต่ก็ถูกตัดออกไปส่วนหนึ่ง

สิ่งนี้ทำให้เขาสนใจความเป็นมาของหญิงชรามากยิ่งขึ้น

ยามนี้ความสามารถพิเศษของเขาทรงพลังเป็นอย่างยิ่ง เขาสามารถตัดพลังของขั้นที่ห้าและขั้นที่หกขอบเขตอิสระได้อย่างง่ายดาย ทว่าเมื่อเผชิญหน้ากับหญิงชรา กลับทำได้เพียงตัดออกไปแค่บางส่วนเท่านั้น!

เห็นได้ชัดว่าหญิงชราไม่ธรรมดายิ่ง

อีกทั้งหญิงชรายังเป็นเพียงศพจากสุสานรอง ไม่ใช่สุสานหลักแต่อย่างใด ไม่ต้องคิดก็รู้ได้เลยว่าสุสานหลักจะต้องน่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่านี้แน่

“ขุดได้มหาสุสานจริง ๆ!”

ดวงตาของเขาเปล่งประกาย รู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อย ๆ

จากนั้นเขาก็พุ่งตรงไปหานางด้วยหอกเงินในมือ

หอกเงินได้รับการยกระดับเรียบร้อย ทำให้พลังของหญิงชราถูกลดทอนลงไป ภายในสถานการณ์เช่นนี้ หญิงชราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาแม้แต่น้อย

เขาใช้เวลาเพียงไม่นานก็สามารถจัดการหญิงชราได้

“ที่แห่งนี้มีสิ่งใดบ้างกันแน่?”

เขาถามหญิงชรา อยากรู้สถานการณ์ภายในให้มากขึ้น

“เจ้านับได้ว่ามีฝีมืออยู่บ้าง ทว่าน่าเสียดาย ตั้งแต่มาถึงยังสถานที่แห่งนี้ พวกเจ้าก็ถูกกำหนดเอาไว้แล้วว่าไม่อาจหวนกลับคืนไปได้อีก!”

หญิงชราเหยียดยิ้ม พลางเอ่ยว่า “พวกเจ้าเตรียมตัวถูกฝังไว้ที่นี่เสียเถิด!”

ขณะนั้นเองก็พลันเกิดเรื่องแปลกประหลาดขึ้น

สีหน้าของสุนัขดำและนักพรตแปรเปลี่ยนไปในทันที!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

Status: Ongoing

‘หลี่จิ่วเต้า’ ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย

อันที่จริงหลี่จิ่วเต้ารู้เพียงเล็กน้อยว่า เจ้าแมวน้อยที่มาหาตนเป็นครั้งเป็นคราวเพื่อขอปลากินนั้น แท้จริงแล้วคือพยัคฆ์ขาว ส่วนชายผมขาวที่แข่งเขียนพู่กันกับเขาเป็นตัวตนระดับบรรพกาล และที่จะลืมไปไม่ได้ สตรีผู้งดงามที่มาร้องขอให้เขาช่วยวาดรูปอยู่ทุกวัน นางถึงกับเป็นเซียนในตำนาน!

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “เอาล่ะ…เช่นนั้น ข้าเป็นใครกัน?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท