ตอนที่ 1475 ผลไม้แห่งชัยชนะ
เมื่อไป๋จิ่นถงอ่านรายงานลับในมือจบก็จุดไฟเผาทิ้งทันที นางนั่งมองไฟค่อยๆ กลืนกินจดหมายลับในมืออยู่ริมหน้าต่างนิ่งพลางถอนหายใจยาวออกมา
พี่เขยของนางผู้นี้ช่างรับมือยากเสียจริง
ตั้งแต่ที่เซียวหรงเหยี่ยนกลับมาจากต้าโจวและรู้ว่าจักรพรรดิองค์น้อยและองค์ชายสองของต้าเยี่ยนต้องการใช้การผลิตกระดาษหารายได้จากต้าโจวเซียวหรงเหยี่ยนก็เกือบสืบรู้ประวัติที่แท้จริงของไป๋จิ่นถง โชคดีที่ไป๋จิ่นถงรู้ฐานะที่แท้จริงของเซียวหรงเหยี่ยนก่อนจึงเตรียมแผนรับมือกับชายหนุ่มได้ทัน
ทว่า การกลับมาของเซียวหรงเหยี่ยนทำให้ไป๋จิ่นถงเคลื่อนไหวในต้าเยี่ยนได้ลำบากกว่าเดิมมาก ตอนนี้นางถูกคนของเซียวหรงเหยี่ยนลอบจับตาดูอยู่อย่างลับๆ หากพี่หญิงใหญ่ไม่ได้ส่งคนมาให้นางเพิ่ม นางคงทำอันใดได้น้อยกว่านี้มาก
ตั้งแต่ที่เซียวหรงเหยี่ยนกลับมาถึงต้าเยี่ยน แม้จะรู้ว่าพ่อค้าส่วนใหญ่เห็นกำไรเป็นสำคัญ ทว่า เขารู้สึกว่าชุยเฟิ่งเหนียนอันตรายเกินไป ชุยเฟิ่งเหนียนไม่เพียงเป็นคนต้าโจว ตอนนั้นหากชุยเฟิ่งเหนียนไม่ร่วมมือกับตระกูลสูงศักดิ์ทั้งแปดของซีเหลียง ซีเหลียงก็คงไม่มีจุดจบอย่างเช่นทุกวันนี้ ชายหนุ่มสืบประวัติของนางหลายครั้ง หากไป๋จิ่นถงไม่เตรียมแผนรับมือไว้ล่วงหน้าตอนนี้นางคงไม่สามารถอยู่ในต้าเยี่ยนได้อีกต่อไปแล้ว…
อดีตพ่อค้าที่ร่ำรวยอันดับหนึ่งในใต้หล้าหวาดระแวงในตัวพ่อค้าเช่นเดียวกันอย่างชุยเฟิ่งเหนียนมาก ต่อให้เขาจะเห็นว่าไป๋จิ่นถงแค่ทำการค้าของตัวเองอย่างตั้งใจเท่านั้น เขาก็ไม่เคยลดความหวาดระแวงที่มีต่อนางแม้แต่น้อย
ตอนที่ไป๋จิ่นถงตัดสินใจเก็บข้าวของเตรียมเดินทางไปยังตงอี๋เซียวหรงเหยี่ยนส่งพ่อบ้านของจวนผู้สำเร็จราชการมาบอกแกมข่มขู่ไม่ให้ไป๋จิ่นถงไปจากต้าเยี่ยน เขาบอกว่าให้ไป๋จิ่นถงอยู่ที่นี่จนกว่าการเดิมพันระหว่างต้าเยี่ยนกับต้าโจวจะสิ้นสุดลงเพื่อความไม่ประมาท อีกสามปีไป๋จิ่นถงจึงจะสามารถไปจากสายตาของต้าเยี่ยนได้
แน่นอนว่าหากไป๋จิ่นถงแค่ทำการค้าธรรมดาต้าเยี่ยนจะไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวแม้แต่น้อย
เมื่ออ่านรายงานลับจบไป๋จิ่นถงจึงเข้าใจทันทีว่าที่แท้ต้าเยี่ยนคือคนที่อยู่เบื้องหลังตงอี๋ ต้าเยี่ยนต้องการลอบสร้างปัญหาให้พี่หญิงใหญ่ของนาง พวกเขาคงนึกไม่ถึงว่าพี่หญิงใหญ่จะคิดตราสารหนี้ขึ้นมาได้ อีกทั้งยกทัพบุกไปทำลายล้างแคว้นตงอี๋เช่นนี้…
ต้าเยี่ยนกลัวว่าต้าโจวจะสนับสนุนจักรพรรดิหุ่นเชิดขึ้นนั่งบัลลังก์ของตงอี๋และสร้างปัญหาให้ต้าเยี่ยนเหมือนที่ต้าเยี่ยนคิดทำกับต้าโจว ดังนั้นต้าเยี่ยนจึงแสร้งทำเป็นยกทัพไปช่วยต้าโจวรบกับตงตี๋ จากนั้นค่อยแบ่งผลไม้แห่งชัยชนะจากต้าโจว
ไป๋จิ่นถงหัวเราะออกมาเบาๆ พี่เขยของนางสมกับเป็นพ่อค้าจริงๆ เขาช่างฉลาดยิ่งนัก!
ตอนนี้ไป๋จิ่นถงสามารถเสี่ยงส่งข่าวไปให้พี่หญิงใหญ่ได้ ทว่า การทำเช่นนั้นเท่ากับเป็นการเปิดเผยคนที่สามารถใช้งานได้ของนางให้ต้าเยี่ยนรับรู้ทันที
เมื่อไตร่ตรองอย่างละเอียดไป๋จิ่นถงคิดว่าครั้งนี้นางจะยังไม่เสี่ยง นางจะเก็บคนของนางไว้ใช้งานในเวลาคับขันและสำคัญกว่านี้!
ด้วยนิสัยของพี่หญิงใหญ่ต่อให้นางไม่ส่งข่าวไปให้พี่หญิงใหญ่รับรู้ ขอเพียงพี่หญิงใหญ่รู้ว่าเซียวหรงเหยี่ยนกำลังนำทัพต้าเยี่ยนเดินทางไปยังตงอี๋นางก็คงรู้เองว่าเซียวหรงเหยี่ยนต้องการทำสิ่งใด พี่หญิงใหญ่รู้จักเซียวหรงเหยี่ยนดีกว่านางมากนัก
สิ่งที่นางต้องทำในตอนนี้ก็คือคิดหาวิธีช่วยต้าโจวสร้างปัญหาให้ต้าเยี่ยนในช่วงที่ผู้สำเร็จราชการของต้าเยี่ยนไม่อยู่ที่นี่
สงครามที่เกาะยาวทำให้กองทัพเรือหลักของตงอี๋สูญเสียอยู่ในวงล้อมของกองทัพเรือของต้าโจวมากกว่าครึ่งตามแผนที่วางไว้จริงๆ จักรพรรดิตงอี๋ได้รับรายงานจึงตกใจมาก เขาไม่คิดว่าต้าโจวจะกล้าเปิดศึกกับต้าเยี่ยนจริงๆ
ราชสำนักตงอี๋เกิดความโกลาหลขึ้นทันที ทหารส่งสารรายงานว่าจักรพรรดิต้าโจวเดินทางไปถึงเมืองจินกว่านพร้อมทั้งประกาศกร้าวว่าจะทำลายล้างตงอี๋ให้ดับสูญให้ได้
ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือสายลับของตงอี๋ส่งสารกลับมารายงานพวกเขาว่าดูเหมือนต้าเยี่ยนจะยกทัพบุกมาช่วยเหลือต้าโจวเช่นเดียวกันเพราะไม่อยากให้ต้าโจวได้รับผลประโยชน์จากแคว้นตงอี๋อยู่ฝ่ายเดียว
ขุนนางตงอี๋รีบก้มศีรษะคำนับขอร้องให้จักรพรรดิตงอี๋ส่งสาสน์ไปขอยุติสงครามกับต้าโจว จากนั้นส่งร่างของหานเฉิงอ๋องกลับไปให้ต้าโจวอย่างนอบน้อมเพื่อเจรจาสงบศึก ขอเพียงต้าโจวยอมยุติสงครามกับตงอี๋ ต้าเยี่ยนย่อมไม่ยกทัพบุกมาโจมตีตงอี๋เช่นเดียวกัน
จักรพรรดิตงอี๋ซึ่งนั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรมองไปทางยังร่างของขุนนางที่เสนอความคิดนี้ขึ้นมา จากนั้นสั่งให้คนลากตัวขุนนางผู้นั้นออกไปประหารทันที จักรพรรดิตงอี๋สั่งย้ายทหารเรือฝั่งตะวันออก ตะวันตกและเหนือไปเตรียมรับมือกับกองทัพของต้าโจวที่ฝั่งทิศใต้ เขากล่าวว่าขอเพียงตงอี๋ขับไล่ต้าโจวไปได้สำเร็จ ต้าเยี่ยนย่อมไม่กล้ามาสร้างปัญหาให้ตงอี๋เช่นเดียวกัน ไม่เพียงเท่านี้…จักรพรรดิตงอี๋ยังสั่งให้คนสังหารทูตของต้าเยี่ยนที่เดินทางมายังตงอี๋อย่างลับๆ ราวกับคนเสียสติด้วย
เมื่อฮองเฮาที่ยังไม่ได้รับการแต่งตั้งเป็นไทเฮารับรู้ข่าวนี้จึงรู้สึกดีใจมาก ยิ่งตอนนี้จักรพรรดิตงอี๋เสียสติมากเท่าใดนางก็ยิ่งยุยงให้เหล่าขุนนางก่อกบฏได้ง่ายมากขึ้นเท่านั้น
คืนนั้นฮองเฮาซื้อตัวขันทีและนางกำนัลในวังหลวงให้ลอบส่งข่าวแทนนาง
เรือรบของเซียวหรงเหยี่ยนยังไม่ทันไปถึงตงอี๋ก็ได้รับรายงานว่าจักรพรรดินีต้าโจวนำทัพบุกไปยังฝั่งตะวันออกของตงอี๋ด้วยตัวเองแล้ว
เซียวหรงเหยี่ยนกำหมัดแน่น เขาหันไปมองแผนที่ทางทะเลที่แขวนอยู่บนผนัง สายตาหยุดอยู่ที่เกาะกวน จากนั้นเลื่อนผ่านไปยังแคว้นตงอี๋ เขาชี้นิ้วไปที่ตำแหน่งด่านหลิ่วบนแผนที่ จากนั้นสายตาหยุดอยู่ที่เมืองกวาตู้
หากเขาเป็นคนนำทัพโดยเฉพาะกองทัพที่แข็งแกร่งอย่างกองทัพไป๋เขาต้องแบ่งทหารออกเป็นสองกองทัพที่เกาะกวน กองทัพหนึ่งตรงไปยังเมืองกวาตู้ อีกกองทัพดักซุ่มโจมตีระหว่างด่านหลิ่วและเมืองกวาตู้ เขาจะทำลายเมืองกวาตู้ให้ได้ก่อนเพื่อปิดกั้นประตูทางทิศใต้ บีบให้เมืองกวาตู้ต้องไปขอความช่วยเหลือจากทหารที่เมืองหลิ่วกวนเท่านั้น…และต้องรีบส่งทหารไปขอความช่วยเหลือเมืองหลิ่วกวน เขาจะดักซุ่มโจมตีอยู่ที่นั่น เมื่อทัพเสริมจากค่ายทหารหลิ่วมาถึงเขาจะโจมตีพวกนั้นจากที่นั่น
เซียวหรงเหยี่ยนชี้ไปยังเมืองหลิ่วกวนในแผนที่ ขอเพียงทหารจากค่ายทหารหลิ่วกวนถูกกำจัด ทัพเสริมที่เร็วที่สุดที่สามารถไปช่วยเสริมทัพที่เมืองหลวงของตงอี๋ก็จะถูกกำจัดหมดสิ้น!
เขาเห็นวิธีรบของไป๋ชิงเหยียนก็รู้ทันทีว่าไป๋ชิงเหยียนต้องการจบสงครามครั้งนี้และยึดครองเมืองหลวงของตงอี๋ให้ได้โดยเร็วที่สุด
เซียวหรงเหยี่ยนนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง เขาตัดสินใจเปลี่ยนเส้นทางการเดินเรือเพื่อให้ไปถึงเมืองหลวงของตงอี๋พร้อมๆ กับต้าโจว เช่นนี้เขาจะได้มีส่วนแบ่งในผลประโยชน์และมีส่วนสนับสนุนให้จักรพรรดิหุ่นเชิดของตงอี๋ได้ขึ้นครองราชย์ เช่นนี้ต้าเยี่ยนจะได้มีจุดยืนในตงอี๋เหมือนกัน
ที่สำคัญหากเขานำทัพไปเสริม ตงอี๋จะได้แบ่งทหารมาต่อสู้กับพวกเขา ไป๋ชิงเหยียนจะได้ลดภาระลง นางจะยิ่งปลอดภัยมากกว่าเดิม
เมื่อตัดสินใจได้แล้วเซียวหรงเหยี่ยนจึงสั่งให้คนเร่งความเร็ว ต้องไปถึงตงอี๋ให้ทันภายในวันที่ยี่สิบสอง เดือนสิบ
เมืองกวาตู้
เฉินชิ่งเซิงเคยมาที่เมืองกวาตู้กับไป๋จิ่นถงมาก่อน ไป๋จิ่นถงรู้จักกับคนตระกูลสูงศักดิ์ของที่นี่หลายคนเพราะความใจป้ำของนาง นอกจากนี้นางยังรู้จักกับรองแม่ทัพของเมืองกวาตู้อีกด้วย นางรู้จากรองแม่ทัพกวาตู้ว่าแม่ทัพคุ้มกันเมืองกวาตู้หลงรักตำราเพลงพิณโบราณมาก ไป๋จิ่นถงเคยมอบตำราโบราณให้แม่ทัพคุ้มกันเมืองกวาตู้เล่มหนึ่ง
ดังนั้นครั้งนี้เฉินชิ่งเซิงจึงเดินทางมาที่เมืองกวาตู้โดยอ้างว่านำตำราโบราณมามอบให้แม่ทัพกงซึ่งเป็นแม่ทัพคุ้มกันเมืองกวาตู้แทนชุยเฟิ่งเหนียน เมื่อพบหน้าแม่ทัพกงเฉินชิ่งเซิงบอกกับเขาว่าชุยเฟิ่งเหนียนรู้ว่าเขาชอบสะสมตำราโบราณ ตอนอยู่ที่ต้าโจวนางพบตำราเพลงพิณโบราณเล่มนี้จึงสั่งให้เขานำมามอบให้แม่ทัพกงด้วยตัวเอง
