ตอนที่581 เจ้าแตะต้องชายาของข้า ข้าจะขุดหลุมฝังศพของครอบครัวของเจ้า
เสี่ยวหยาถูกตวนมู่อันกัวจับตัวไปแต่ยังไม่ถูกฆ่าเฟิงหยูเฮงสามารถเดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่างไรก็ตามนางไม่เชื่อว่ามันจะเกิดขึ้นเร็ว ๆ นี้
ผู้หญิงที่มีความคล้ายคลึงกับนางมากถ้าตวนมู่อันกัวไม่ได้ใช้ประโยชน์จากนางนั่นจะทำให้เขากลายเป็นคนโง่ ในส่วนที่เกี่ยวกับเรื่องนี้กับเสี่ยวหยา เฟิงหยูเฮงเชื่อเสมอว่านี่เป็นจุดที่ล้มเหลวในแผนนี้ มันก็เป็นเหตุผลที่นางต้องการแก้ไขกับครอบครัวนั้น
น่าเสียดายที่นางไม่มีความสามารถในการเข้าร่วมตระกูลฟู่ตอนนี้ยังไม่มีอะไรที่นางสามารถทำได้ แต่ถ้าตวนมู่อันกัวรู้สึกว่าครอบครัวนั้นยังมีชีวิตอยู่จะเป็นประโยชน์กับเขา เรื่องนี่สามารถยื้อเวลาให้นางช่วยเหลือพวกเขาได้
เฟิงหยูเฮงและบานซูอยู่บนหลังม้าและขี่ไปทางประตูทางใต้ของกวนโจว นางต้องไปดู หากข่าวการจับกุมของนางไปถึงเบียนอันแล้ว มันจะไปถึงค่ายทหารอย่างรวดเร็ว แม้ว่านางจะไม่เชื่อว่ารองแม่ทัพเฉียนหลี่จะไม่สนใจทุกอย่างและนำกองทัพเข้าสู่ภาคเหนือเพื่อช่วยชีวิตนาง แต่กองทัพก็มีทหารจากกองทัพเจตจำนงค์สวรรค์ของนางเป็นทหารที่ได้รับการคัดเลือกจากทหารทั้งหมด 30,000 นาย พวกเขาได้รับการสอนจากนางเป็นการส่วนตัว นางกลัวว่าคนเหล่านี้จะวู่วาม ถ้านางถูกจับได้จริง ๆ มันก็ไม่เป็นไร อย่างไรก็ตามสิ่งนี้เห็นได้ชัดว่าตวนมู่อันกัววางกับดักไว้ ถ้าทหารไปช่วยนางจริง ๆ พวกเขาจะต้องตกหลุมพรางของตวนมู่อันกัวอย่างแน่นอน นางไม่สามารถยอมให้สิ่งนั้นเกิดขึ้นได้
ทั้งสองสะบัดแส้ม้าของพวกเขาเคลื่อนที่เร็วขึ้นและเร็วขึ้น พวกเขาขี่ม้าอย่างเร่งรีบ เหมือนลูกธนูที่หลุดออกมาจากธนู พวกเขารีบไปทางใต้ เห็นได้ชัดว่าม้าสองตัวนั้นเป็นผลมาจากการผสมกับม้าจากเฉียนโจว ไม่ต้องพูดถึงความสามารถในการทนต่อความหนาวเย็น และความเร็วของพวกมันไม่ใช่สิ่งที่ม้าธรรมดาสามารถเปรียบเทียบได้ คนที่ขายม้าต้องการราคาสูงขอเงิน 300 เหรียญเงินสำหรับม้าแต่ละตัว นี่เกือบจะทำให้บานซูฆ่าเขาและขโมยม้าด้วยความโกรธ เฟิงหยูเฮงรู้สึกว่านี่ไม่ใช่การสูญเสีย ตราบใดที่พวกเขาสามารถบรรลุเป้าหมายได้อย่างรวดเร็ว เงินจำนวนนี้เป็นสิ่งที่นางสามารถจ่ายได้
ทั้งสองไม่พูดขณะที่พวกเขาสะบัดแส้ใส่ม้าของพวกเขาซ้ำแล้วซ้ำอีกและกระตุ้นม้าแม้ว่าจะเป็นเช่นนั้นพวกเขาก็เดินทางตลอดทั้งคืน ในตอนรุ่งเช้าพวกเขาเห็นประตูเมืองกวนโจวผ่านหิมะและหมอก
เฟิงหยูเฮงดึงสายบังเหียนนำม้าไปหยุดนางพูดกับบานซูว่า “ข้าจำบางอย่างได้ ผู้หญิงคนนั้นกลับไปทางเหนือด้วยตนเอง ใครจะรู้เส้นทางที่นางไป แต่ดูเหมือนว่าไม่ได้อยู่ในทิศทางของประตูภาคใต้อย่างแน่นอน”
บานซูพยักหน้า“นางไปทางตะวันตกขอรับ”
“เจ้าคิดว่าอะไรจะเกิดขึ้นหรือไม่? ” นางเป็นกังวลเล็กน้อย ไม่ว่าทำไมองค์ชายเหลียนเข้าใกล้นางอย่างน้อยนางก็ไม่ได้ทำอะไรเลยที่จะคุกคามชีวิตของนาง ยิ่งกว่านั้น… “คนที่สวยงามต้องกังวลมากขึ้น ! ทำไมข้าถึงรู้สึกไม่สบายใจกับนาง”
บานซูกัดฟันด้วยความโกรธ“มันยากพอที่เราจะมีชีวิตอยู่ได้แล้ว ทำไมคุณหนูถึงกังวลเรื่องคนอื่นขอรับ ? ”
เฟิงหยูเฮงส่ายหัวของนาง“มันยังไม่ถึงขนาดนั้น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นข้ามีความสามารถในการป้องกันตัวเอง” หลังจากคิดไปเล็กน้อยนางกล่าวเสริม “โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อไม่มีใครคอยดูแลข้า ความสามารถในการอยู่รอดของข้านั้นดีมาก”
ทันใดนั้นบานซูก็ตระหนักว่าคำพูดของเจ้านายมีความหมายรองเขาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว และถามอย่างระมัดระวัง “ตอนนี้คุณหนูคิดจะทำอะไรขอรับ ? ”
“บานซู! ” เฟิงหยูเฮงหันไปมองเขา “เจ้าไปทางตะวันตกเพื่อไปสบทบกับนาง อย่างน้อยเจ้าจะสามารถสังเกตเห็นสัญญาณของการต่อสู้หรือช่วยชีวิตนางไปพร้อมกัน ข้าไม่สามารถส่งนางไปเองได้และข้าอยากรู้ว่านางปลอดภัยหรือไม่”
บานซูพูดไม่ออก”คุณหนูเกลียนคนเฉียนโจวไม่ใช่หรือขอรับ ? ราชวงศ์ของเฉียนโจวตัดนิ้วมือของนายน้อย แทนที่จะฆ่าองค์ชายเหลียน คุณหนูกลับเป็นห่วงนาง”
เฟิงหยูเฮงส่ายหัวของนาง“มันคนละคนกัน” หลังจากคิดอีกเล็กน้อย นางรู้สึกว่าคำพูดเหล่านี้ไม่น่าเชื่อถือมากนัก ดังนั้นนางจึงพูดความจริงว่า “นางงดงามหรือไม่ บานซู เมื่อเจ้าอายุมากขึ้น เรื่องของภรรยา…”
“ข้าจะไปตามนางขอรับ”บานซูไม่ต้องการฟังนางพูดอะไรต่อไป เขาหันม้ากลับและมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตกราวกับว่าเขากำลังวิ่งหนีไป
บ้า!สมองเจ้านายของเขาบวมหรือไม่ ? รสชาติของเขานั้นแย่หรือเปล่า ? เขาสามารถรับได้แค่คน ๆ หนึ่งหรือไม่ ? นางไม่สนใจแม้แต่ผู้ชายหรือผู้หญิง ?
เฟิงหยูเฮงมองดูบานซูออกเดินทางนางรู้สึกเสียใจเล็กน้อยเพราะนางไม่ควรพูดถึงเรื่องนี้ มันเป็นอย่างที่บานซูพูด ราชวงศ์เฉียนโจวเป็นศัตรูของนาง หากองค์ชายเหลียนตายจะดีกว่า ทำไมนางถึงกังวลกับเรื่องนี้ ?
อย่างไรก็ตามมันก็สายเกินไปแล้วที่จะเรียกเขากลับมาใบหน้าของบานซูดูไม่เต็มใจอย่างมาก แต่เขาจะยังคงออกไปเร็วกว่าใคร ๆ เฟิงหยูเฮงได้แต่ส่ายหน้าของนางอย่างไร้จุดหมาย นางก้าวไปข้างหน้าอีกเล็กน้อย มันค่อนข้างยากที่จะก้าวไปข้างหน้า นางไม่สามารถบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่นางรู้สึกว่าหน้าอกของนางมีความรู้สึกที่ผันผวนอย่างไม่รู้จบ ราวกับว่ามีบางสิ่งที่อยู่ข้างหน้าของนางที่ล่อลวงนาง และทำให้นางรู้สึกคาดหวังว่าจะเกิดอะไรขึ้น ความคาดหวังแบบนี้ไม่เหมือนกับความรู้สึกกังวล และความวิตกกังวลอย่างเร่งด่วนที่ทหารของราชวงศ์ต้าชุนรู้สึกว่าจะช่วยนาง แต่มันเป็นความสุขที่อบอุ่นใจ
เมื่อหมอกจางลงและประตูเมืองกวนโจวสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนในที่สุดเฟิงหยูเฮงก็เข้าใจในสิ่งที่ความคาดหวังนี้มาจาก
ตรงข้ามประตูเมืองมีทหารนับหมื่นนับพันจากราชวงศ์ต้าชุนติดอาวุธครบ 50 ก้าวจากประตู มีรถศึก 12 คัน และเกราะ 12 ชิ้น ทหารของกองทัพเจตจำนงค์สวรรค์ยืนอยู่ในชุดเกราะเหล่านี้พร้อมคันธนูและลูกธนู ในขณะเดียวกันที่ด้านบนสุดของกำแพงเมืองเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับราชวงศ์ต้าชุน มันเป็นบุตรชายคนโตของตวนมู่อันกัวพร้อมทหารนับไม่ถ้วนจากทางเหนือ
อย่างไรก็ตามสิ่งเหล่านี้ไม่สามารถดึงดูดความสนใจของเฟิงหยูเฮงได้ในสายตาและหัวใจของนางมีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้น ชุดเสื้อคลุมสีม่วงและหน้ากากทองคำ เขานั่งบนม้าสีแดงที่มีค่า ด้วยลมที่พัดมาจากทางเหนือเสื้อคลุมของเขาก็ปลิวขึ้นทำให้เขาดูเหมือนเทพเจ้าแห่งสงครามที่ไม่มีใครขยับได้
เขายืนกอดอกในขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นมองไปข้างหน้าเมื่อมองไปที่ตวนมู่ชง เขาไม่ได้ดูเฉยเลยแม้แต่น้อย นอกจากนี้ยังไม่มีความกังวลใจ ราวกับว่าการต่อสู้ครั้งนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าการกินอาหารในขณะที่ดื่มสุรา สิ่งที่หายไปจากฉากนี้คือมีคนนำอาหารและเครื่องดื่มมาให้เขา
หัวใจของเฟิงหยูเฮงปั่นป่วนเขามาทำไม
สำหรับตวนมู่ชงที่อยู่บนกำแพงเขาไม่ได้ผ่อนคลาย เขาเป็นบุตรชายคนโตของตวนมู่อันกัว ไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือประสบการณ์ เขาไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับซวนเทียนหมิง ยิ่งกว่านั้นเขาเป็นชาวฮั่น เขาไม่มีเลือดของคนทางเหนือในตัวเขา แม้ว่าเขาจะค่อนข้างแข็งแกร่ง แต่เขาก็ด้อยกว่าชาวเหนือที่แท้จริงที่เกิดและเติบโตที่นั่น
สำหรับตวนมู่ชงซวนเทียนหมิงเป็นสิ่งมีชีวิตในตำนาน เขาเคยได้ยินมากเกี่ยวกับเทพเจ้าแห่งสงคราม เขาได้ข่าวลือขององค์ชายเก้าทุกอย่างในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เขามีความปรารถนาที่จะลองแข่งขันกับอีกฝ่ายมานานแล้ว ในที่สุดเมื่อพวกเขาพบกันในสนามรบ อย่างไรก็ตามการแลกเปลี่ยนเพียงสายตาทำให้เขารู้สึกราวกับว่าเขาพ่ายแพ้
ตวนมู่ชงสงบลงแล้วสูดหายใจเข้าลึกๆ เขาไม่ได้ปรับความคิดของเขาให้ดีที่สุดก่อนที่จะใช้กำลังภายในในการพูดเสียงดัง “ซวนเทียนหมิง ! กำแพงเมืองกวนโจวของข้าสูง 10 จั้ง และหนา 5 จั้ง แม้แต่ประตูเมืองก็ทำด้วยทองสัมฤทธิ์ ข้าอยากจะรู้ว่าเจ้าจะใช้ความสามารถอันใดในการบุกเข้ามาในกวนโจวของข้า ! ”
คำพูดที่ดุร้ายเหล่านี้ถูกพูดออกมาแต่เขาไม่มีความหวังอย่างแท้จริงที่จะทำให้อีกฝ่ายกลัว แต่เขาก็ยังไม่สามารถยอมรับการมองหน้าของซวนเทียนหมิงได้ ราวกับว่าทุกสิ่งที่เขาเพิ่งพูดไปนั้นเป็นเรื่องตลกที่ยิ่งใหญ่ สิ่งที่พวกเขานำมาคือเสียงหัวเราะ แต่ไม่มีการเคลื่อนไหวแม้เพียงเล็กน้อยจากกองทัพ
ตวนมู่ชงไม่มีความสุขและอดไม่ได้ที่จะทำซ้ำ “ซวนเทียนหมิง แม้ว่าเจ้าจะมีทหารหมื่นนาย เจ้าก็ไม่สามารถบุกผ่านประตูเมืองของข้าได้ ทหารของภาคเหนือก็มีประสบการณ์มากกว่าในการต่อสู้กับหิมะ พลเมืองกว่า 100,000 คนของเมืองกวนโจวก็รอการมาถึงของเจ้า หากเจ้ามีความสามารถทำให้เมืองกวนโจวให้ราบเป็นหน้ากลอง ข้า ตวนมู่ชง ต้องการดูว่าแม่ทัพที่ไม่สนใจแม้แต่พลเมืองของเขาจะได้รับการสนับสนุนจากพลเมืองหรือไม่ ! ”
ฟู่!
หลังจากฟังจบซวนเทียนหมิงก็หัวเราะในสิ่งที่เขาพูด มันเป็นเพียงแค่เสียงหัวเราะแบบดูถูกอย่างมาก โชคดีที่ในที่สุดเขาก็พร้อมที่จะสนทนากับตวนมู่ชง น่าเสียดายที่คำที่ซวนเทียนหมิงพูดเกือบจะทำให้ตวนมู่ชงกระโดดข้ามกำแพงด้วยความโกรธ
เขากล่าวว่า“ให้เมืองราบเป็นหน้ากลอง ? ราบเป็นหน้ากลองก็คือราบเป็นหน้ากลอง องค์ชายผู้นี้ไม่เคยเป็นคนใจดี เจ้ากำลังพูดกับข้าเกี่ยวกับความคิดเห็น ? เป็นเรื่องตลก ! เจ้าต้องการคุยกับข้าเกี่ยวกับคนที่อยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายหรือไม่ ? ดังนั้นถ้าข้าทำลายสิ่งที่ข้าไม่สามารถมีได้ ? หากพลเมืองของสามมณฑลทางภาคเหนือมีความรู้สึกเช่นเดียวกับตระกูลตวนของเจ้า คนดีผู้นี้ไม่สามารถช่วยเหลือพวกเขาได้ แม้แต่การฆ่าพวกเขาก็เป็นเรื่องดี” เมื่อพูดอย่างนี้เขาก็เงยหน้าขึ้นและดูว่าการเป็นอยู่ที่ดีที่สุดในโลกก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งอย่างชัดเจน “ข้าจะบอกพวกเจ้าว่าคนทั้งภาคเหนือกับทุกคนที่ผูกติดกันนั้นไม่คุ้มค่ามากเท่ากับชายาของข้า ในโลกนี้ถ้าทุกคนในโลกยืนอยู่ด้วยกันในที่เดียวนั่นก็คงไม่ดึงดูดความสนใจจากชายาของข้า ตวนมู่ชง ทัศนคติอันยิ่งใหญ่ของข้าคือสิ่งนี้ เจ้าบอกว่าภาคเหนือจับชายาของข้าใช่หรือไม่ ? ฟังให้ดี ถ้ามีผมเส้นเดียวหายไปจากหัวของชายาของข้า ข้าจะขุดหลุมศพบรรพบุรุษของตระกูลตวนออกมาทั้งหมด โลงศพทุกโลงจะเปิดขึ้นและศพจะถูกทิ้ง จากนั้นชีวิตจะถูกผลักเข้าไปในโลงศพ จำเป็นต้องพูดอีกรอบหรือไม่ เราไม่สามารถทิ้งโลงศพเหล่านั้นได้ อย่างที่เจ้าเห็นมันเป็นอย่างนั้นหรือไม่ ? ”
ตวนมู่ชงโกรธมากจนเกือบกระอักเลือดออกมาอย่างไรก็ตามซวนเทียนหมิงยังพูดไม่จบ เสียงของเขาดังขึ้นอีกครั้ง “ภาคเหนือที่ต่ำต้อยไม่สามารถเปรียบเทียบกับเฉียนโจวได้ แต่เจ้าต้องการต่อสู้กับองค์ชายผู้นี้งั้นหรือ ? ทหาร ! ” เขาตะโกนเสียงดังยกมือขวาขึ้นสูง “เตรียมโจมตีเมือง ! ”
ด้วยคำสั่งนี้ทหารที่อยู่ด้านหลังได้เตรียมแกะไม้หนาและรีบไปที่ประตูของเมืองกวนโจวทันที แต่ละก้าวของพวกเขามีพลังมาก ทำให้หิมะและน้ำแข็งใต้ฝ่าเท้าแตก
ตวนมู่ชงจะไม่หวาดกลัวด้วยสิ่งนี้เพราะเขาสั่งด้วยเสียงอันดังในทันที“พลธนู ! เตรียมพร้อม ! ”
“ฮ่าๆๆ!”ซวนเทียนหมิงหัวเราะเสียงดังราวกับว่าเขาเพิ่งได้ยินเรื่องตลกที่สนุกที่สุดในโลกเนื่องจากเขาดูหยิ่งและภูมิใจ เมื่อในที่สุดเขาก็หัวเราะพอเขายกมือขึ้นแล้วพูดเสียงดัง “พลธนู ให้พวกมันบนกำแพงดูว่าพลธนูจริง ๆ เป็นอย่างไร ! ”
พลธนู500 จากกองทัพเจตจำนงค์สวรรค์ที่มาพร้อมกับซวนเทียนหมิง เมื่อได้ยินคำสั่งนี้พวกเขาก็ก้าวไปข้างหน้าทันทีและเล็งลูกธนูขึ้นไปที่ด้านบนสุดของกำแพง
ซวนเทียนหมิงเตือนพวกเขาว่า“แค่ทำให้พวกมันตกใจ อย่าฆ่าพวกมันทั้งหมด นั่นคงไม่ใช่เรื่องสนุก”
พลธนู10 คนพยักหน้า และเสียงธนู 10 เสียงพร้อมเพรียงกัน ลูกศร 20 ลูกบินผ่านอากาศและพุ่งไปทางพวกเขา ! การยิงจากที่ต่ำลงสู่ที่สูงและต้านลม แม้ว่าทหารที่อยู่บนสุดของกำแพงพยายามหลบอย่างรวดเร็ว พวกเขายังคงถูกลูกธนูติดตามด้วยตาที่เบิกกว้าง
ไม่มีภาพลวงตาของธนูนี้ผู้คนทั้ง 20 ทางฝั่งตวนมู่ชงล้มลง ที่ใกล้ที่สุดคือไม่ใกล้เกินไปหรือไกลจากเขา
——————————————————————————————————
TN:1 จั้ง = 3.2 เมตร
ตอนที่ 582 ย่าผู้นี้มาเพื่อเอาวิญญาณของเจ้า
ตอนที่582 ย่าผู้นี้มาเพื่อเอาวิญญาณของเจ้า
ตวนมู่ชงก็นึกถึงรายงานลับที่ภาคเหนือได้รับรายงานดังกล่าวบอกว่าลูกธนูติดตามของเฉียนโจวที่ได้รับการยอมรับว่าหลบเลี่ยงไม่ได้นั้นถูกองค์หญิงจี่อันหาวิธีการหลีกเลี่ยงได้แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นมันไม่เพียงแค่เข้าใจเท่านั้น ลูกธนูติดตามของนางยังดีกว่าลูกธนูศักดิ์สิทธิ์ที่เฉียนโจวใช้ รายงานลับยังกล่าวอีกว่าองค์หญิงจี่อันยังได้ก่อตั้งกลุ่มพลธนูศักดิ์สิทธิ์ของนางขึ้นมา สอนพวกเขายิงธนูเพื่อเอาชนะเฉียนโจว
ตอนนี้เขาดูแล้วเมื่อคนที่อยู่ด้านล่างกลายเป็นเป้าธนูของพวกเขาจากระยะไกล ความสยองขวัญในหัวใจของตวนมู่ชงพุ่งสูงขึ้นและไม่สามารถอดกลั้นได้ เขาเห็นด้วยตัวเองเมื่อลูกธนูถูกยิง ทหารบางคนพยายามวิ่งหนีด้วยความหวาดกลัว แต่เมื่อพวกเขาวิ่ง ลูกธนูที่ยิงดูเหมือนจะไล่ตามหลังทหารไปในทิศทางที่พวกเขาวิ่งไปจนกระทั่งยิงโดนพวกเขา
หากนี่ไม่ใช่การยิงลูกธนูติดตามมันจะคืออะไร ?
ด้วยกำแพงสูงอาจกล่าวได้ว่าการยิงจากที่นั่นไม่จำเป็นต้องใช้ทักษะมากนัก แม้กระนั้นลูกธนูถูกยิงจากด้านล่าง บินขึ้นไปในอากาศ ลูกธนูทั้ง 20 ลูกไม่ได้ว่างเปล่าขณะที่พวกมันจู่โจมหัวใจของเป้าหมาย
หากนี่ไม่ใช่กลุ่มพลธนูศักดิ์สิทธิ์ของราชวงศ์ต้าชุนมันคืออะไร?
ตวนมู่ชงรู้สึกอยากจะหนีเป็นครั้งแรกแม้ว่ากวนโจวจะมีกำแพงสูงและหนามาก แต่เขาก็ยังไม่มีความสามารถในการหลบหนีจากความกลัวในใจของเขา เขายังคงรู้สึกว่าแม้ว่าจะไปทางด้านหลังกำแพง ลูกธนูเหล่านั้นจะบีบตัวผ่านกำแพงและโจมตีเขา แต่…
การจ้องมองของตวนมู่ชงกลายเป็นเยือกเย็นผู้ชายจะต้องไม่แสดงความอ่อนแอต่อหน้ากองทัพของเขา เขาจะต้องไม่หนีและเผชิญหน้ากับศัตรูที่เพิ่งอวดอำนาจของมันสักหน่อย เขายังคงมีตำแหน่งผู้นำค้ำอยู่ใช่หรือไม่
ตวนมู่ชงก็เริ่มหัวเราะมันเป็นเพียงที่ซวนเทียนหมิงเพิ่งทำไป มันหยิ่งมาก อย่างไรก็ตามไม่ว่าเขาจะหัวเราะหนักแค่ไหนก็ยังรู้สึกว่าฝืนหัวเราะ หลังจากหัวเราะไปครู่หนึ่ง เขาก็ไม่สามารถหัวเราะต่อไปได้อีก เขาโบกมือแล้วสั่งทหารที่อยู่ข้าง ๆ “พาคนผู้นั้นขึ้นมา ! ข้าต้องการดูว่าองค์ชายเก้าจะยังคงเป็นวีรบุรุษเหมือนเดิมหรือไม่”
เด็กผู้หญิงที่ถูกปิดปากถูกทหารนำขึ้นมาอย่างรวดเร็วเด็กหญิงคนนั้นถูกมัดไว้ด้วยเชือกที่ยาวและหนา เชือกนั้นแน่นมากจนมันทำให้เสื้อผ้าของนางเสียหายและผิวของหญิงสาวนั้นซีดมาก นางดูอ่อนแอเหมือนใกล้ตาย นางต้องได้รับการประคองจากทหารให้ยืนตัวตรงเพราะมันจะยากมากสำหรับนางที่จะยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง
หลังจากที่ลงจากม้าแล้วซ่อนตัวอยู่หลังกองหิมะเฟิงหยูเฮงเงยหน้าขึ้นมองทันทีและนางก็จำคนผู้นั้นได้ในทันที เสี่ยวหยา ในเวลาเพียงไม่กี่วันนางก็กลายเป็นคนอ่อนแอจนถึงขั้นนี้แล้ว ทำให้ความรู้สึกผิดของนางไปถึงจุดสุดยอด
แนวสายตาจากด้านบนของกำแพงค่อนข้างดีเมื่อลมพัดเสี่ยวหยาก็ตกใจและนางก็ตื่นขึ้นมา ในเวลานี้นางได้ยินตวนมู่ชงตะโกนอีกครั้ง “องค์ชายเก้า! เบิกตาของเจ้าและดูว่ามันคือใคร ! แม้ว่าเจ้าจะมีพลธนูศักดิ์สิทธิ์หรือทหารนับหมื่น หรือแม้ว่าเจ้าจะมองข้า ผู้หญิงคนนี้นางเป็นใคร ? ”
เมื่อเสี่ยวหยาถูกพาขึ้นไปบนกำแพงซวนเทียนหมิงได้มองไปแล้ว ไม่ใช่เพียงซวนเทียนหมิงเท่านั้นที่มอง เช่นเดียวกับกองทัพทั้งหมดมองข้าม
ในจำนวนทหารหมื่นนายเหล่านี้ส่วนใหญ่ไม่คุ้นเคยกับเฟิงหยูเฮงจริง ๆ แล้วพวกเขาไม่เคยพบนางเลย พวกเขาเป็นคนที่หลงเหลืออยู่ในภาคตะวันตกเฉียงเหนือโดยซวนเทียนหมิง ตอนนี้พวกเขาถูกเรียกตัวโดยซวนเทียนหมิงเพื่อโจมตีเฉียนโจว หลังจากเข้าร่วมกับกองทหารของเฉียนหลี่ พวกเขาเคยได้ยินมาว่าองค์หญิงจี่อันน่าทึ่งมากแค่ไหนและองค์ชายเก้ารักนางมากแค่ไหน อ้างอิงจากการที่องค์หญิงจี่อันที่ได้ก่อตั้งกลุ่มพลธนูและกลุ่มสนับสนุน พร้อมกับการได้ยินเกี่ยวกับการหลอมเหล็ก ทุกเรื่องเป็นเหมือนตำนาน พวกเขาแทบจะไม่เชื่อว่าจะมีผู้หญิงที่น่าทึ่งเช่นนี้
หลังจากกลุ่มของซวนเทียนหมิงมาถึงในทันใดพวกเขาก็ได้ยินว่าองค์หญิงจี่อันถูกจับโดยภาคเหนือ จากนั้นพวกเขาก็พบว่าผู้หญิงคนนั้นที่อยู่ด้านข้างขององค์ชายเก้า ไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าการเป็นตัวแทน นางแอบไปภาคเหนือและมอบของขวัญชิ้นใหญ่โดยการเผาพระราชวังของตวนมู่อันกัว
ชั่วขณะหนึ่งความชื่นชมที่ทหารมีต่อเฟิงหยูเฮงถึงจุดสูงสุดผู้หญิงคนนี้ที่เพิ่งอายุ 14 ปีตอนปีใหม่ นางเป็นสิ่งมหัศจรรย์ในใจของพวกเขา ผู้คนที่มาจากทางตะวันตกเฉียงเหนือกังวลที่จะได้พบกับองค์หญิงจี่อันผู้มีชื่อเสียง
แต่ตวนมู่ชงได้พาองค์หญิงจี่อันขึ้นมาในขณะนี้หญิงสาวดูเปราะบางอย่างยิ่ง และทำให้พวกเขารู้สึกทนไม่ได้เล็กน้อย
นั่นคือองค์หญิง
ไม่ได้บอกหรอกหรือว่าองค์หญิงมีความสามารถในการต่อสู้อย่างมาก? นางจะตกต่ำจนถึงระดับนี้ได้อย่างไร ?
ในท้ายที่สุดความคิดมากมายก็มาถึงข้อสรุปประการหนึ่ง: ถ้านั่นเป็นองค์หญิง แม้ว่าพวกเขาจะทำลายภาคเหนือจนราบพนาสูรแล้ว ก็ไม่สามารถให้อภัยศัตรูได้ !
แต่คำตอบนั้นได้รับการแก้ไขอย่างรวดเร็วมากและซวนเทียนหมิงก็ได้ให้คำตอบนี้ เป่ยจื่ออยู่ข้างซวนเทียนหมิง และเขาเห็นเจ้านายของเขาถอนหายใจด้วยความโล่งใจเมื่อหญิงสาวถูกพาออกมา ความกังวลที่ปรากฏในสายตาของเขานั้นได้หายไปในที่สุด
“นั่นเป็นเพียงตัวปลอมองค์ชายผู้นี้คิดว่ามันจะเป็นการแสดงที่ดี เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ความสามารถของตระกูลตวนก็เป็นเช่นนั้น มันไม่ได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับความคาดหวังอย่างแท้จริง” ซวนเทียนหมิงพูดและรู้สึกภูมิใจ “เจ้าจับองค์หญิงจี่อันได้งั้นหรือ ? เจ้าประมาทชายาขององค์ชายผู้นี้จริง ๆ ! หากนางถูกจับได้ง่ายดาย นางจะเผาพระราชวังของตวนมู่อันกัวได้อย่างไรภายใต้จมูกของเขา ไฟนั้นยอดเยี่ยมจริง ๆ ! ข้าพอใจมาก เมื่อกองทัพของข้าเข้าสู่เมืองซงโจว ข้าจะไปดูพระราชวังนั้นด้วยตาของตนเอง หากมีสถานที่ที่ไม่ได้ถูกเผาอย่างทั่วถึง ข้าจะเผามันอีกครั้ง”
เลือดเต็มปากเต็มลำคอของตวนมู่ชงและเขาเกือบจะกระอักเลือดออกมาแล้วเขาไม่เคยเชื่อเลยว่าหญิงสาวคนนี้ที่มีลักษณะคล้ายกับองค์หญิงจี่อันอย่างแท้จริง ซวนเทียนหมิงมองออกได้อย่างรวดเร็ว เมื่อนึกย้อนกลับไปก่อนที่เขาจะมาถึงกวนโจว บิดาของเขาบอกเขาว่าผู้หญิงคนนี้หน้าตาเหมือนองค์หญิงจี่อัน ดังนั้นการใช้นางเพื่อขู่ว่ากองทัพของราชวงศ์ต้าชุนจะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน
น่าเสียดายที่ตวนมู่อันกัวทำผิดพลาดเขาไม่คิดว่าจริงแล้วซวนเทียนหมิงจะมาถึงกวนโจวเร็วขนาดนี้ จากการคำนวณของเขา กองทัพของซวนเทียนหมิงจะต้องใช้เวลาอีก 10 วันที่จะมาถึงทางเหนือ
อย่างไรก็ตามสิ่งที่ไม่เคยเป็นไปตามที่คาดไว้ซวนเทียนหมิงมาแล้ว คนอื่นอาจจำนางไม่ได้ แต่เขาจำชายาของเขาได้ทันที เสี่ยวหยาไม่ได่ตัวแทนอีกต่อไป ตวนมู่ชงเฝ้าดูซวนเทียนหมิงโบกมือและสั่งให้พลธนูศักดิ์สิทธิ์เปลี่ยนมายิงลูกธนู พลธนูดึงธนูของพวกเขา แม้ว่าเขาจะมีทหารหมื่นนายที่อยู่ข้างหลัง แต่เขาก็ยังไม่มั่นใจ
ตวนมู่ชงคิดว่าการต่อสู้กำลังจะเริ่มขึ้นขณะที่เขากำลังจะออกคำสั่งให้พลธนูเตรียมยิงและเมื่อเขาต้องการฆ่าเสี่ยวหยา เสียงลึกลับและน่ากลัวมาจากที่ไหนไม่รู้ เป็นเสียงผู้หญิง ดูเหมือนว่านางจะไม่ได้มีความแข็งแรง แต่ก็ได้ยินเสียงดังชัดเจน
ผู้หญิงคนนั้นกล่าวว่า“สามีที่รักอย่าใช้ลูกธนูไฟ หากเจ้าเผากำแพงหรือประตูโดยไม่ตั้งใจ เราจะต้องใช้เงินของเราเองเพื่อซ่อมแซม มันเป็นการสิ้นเปลืองมากเกินไป นอกจากนี้กลิ่นของศพที่ถูกเผาก็น่ารังเกียจมาก ข้าได้กลิ่นก่อนหน้านี้ที่คฤหาสน์ของท่านผู้นำ ข้าไม่อยากได้กลิ่นอีกแล้ว”
เมื่อได้ยินแบบนี้ตาของซวนเทียนหมิงก็เป็นประกายขึ้นทันที ในทางปฏิบัติโดยไม่ต้องคิดมาก เขาหันไปมองไปในทิศทางที่แน่นอน ในทิศทางนั้นเป็นทุ่งหิมะขนาดใหญ่และมีกองหิมะมากมาย เขาไม่เห็นใครแม้แต่คนเดียวที่นั่น แต่เขาก็เดาได้ว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นกำลังซ่อนตัวอยู่หลังกองหิมะ และเขาก็นึกภาพว่านางกำลังใช้ “อุปกรณ์ขยายเสียง” ที่พบในมิติของนาง ในโลกนี้ เสียงแบบนี้เป็นสิ่งที่เฟิงหยูเฮงเท่านั้นที่สามารถสร้างได้
เขาหัวเราะเขาไม่เพียงหัวเราะ แต่เป่ยจื่อก็หัวเราะเช่นกัน เฉียนหลี่หัวเราะและทหารของกองทัพศักดิ์สิทธิ์หัวเราะ ทหารจากค่ายทหารใกล้เมืองหลวงก็เริ่มหัวเราะ ในขณะที่พวกเขาหัวเราะ พวกเขาบอกสหายที่มาจากทางตะวันตกเฉียงเหนือว่า “เจ้าได้ยินหรือไม่ นั่นคือองค์หญิงจี่อัน ข้ารู้ว่าเป็นนาง จากความสามารถขององค์หญิง หากภาคเหนือต้องการจับนาง มันคงเป็นไปไม่ได้แม้แต่ในระยะไกล ! ”
ในขณะที่ทหารพูดพวกเขาทุกคนต่างก็มีความภูมิใจอย่างมากบนใบหน้าของพวกเขา ทหารนับหมื่นนับพันทุกคนเริ่มให้กำลังใจ และเสียงหัวเราะเต็มไปด้วยทุ่งหิมะ นี่เองที่ทำให้ริมฝีปากของเฟิงหยูเฮงม้วนเป็นรอยยิ้มเล็กน้อย ความสุขเติมเต็มใบหน้าของนาง
“สหายเมื่อเราเข้าครอบครองกวนโจว องค์หญิงผู้นี้จะเชิญทุกคนมาดื่มสุรา ! ” นางพูดด้วยรอยยิ้มกว้าง ในขณะเดียวกันนางก็รู้สึกว่าซวนเทียนหมิงมองไปในทิศทางของนางซึ่งทำให้นางรู้สึกมีความสุขมากขึ้น เมื่อนางพูดอีกครั้งนางก็ถามตวนมู่ชง “เฮ้ ! เจ้าคนแซ่ตวน เจ้าเชื่อหรือไม่ว่ามียมทูตจากปรโลมาที่นี่เพื่อรอรับวิญญาณของเจ้า ? เขาสามารถเอาชีวิตของเจ้าในพริบตาในแบบที่เจ้าคาดไม่ถึง ? ไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ไหน ไม่ว่าเจ้าจะทำอะไร ไม่ว่าเจ้าจะเห็นหรือไม่ก็ตาม และยิ่งไปกว่านั้นไม่ว่าเจ้าจะป้องกันดีขนาดไหนก็ตาม ชีวิตของเจ้าจะต้องตายอย่างแน่นอน มันจะไม่เป็นของเจ้าอีกต่อไป เจ้าเชื่อหรือไม่ วันนี้ย่าคนนี้จะอ้างสิทธิ์ในตัวเจ้าเอง ! ”
หลังจากพูดอย่างนี้แล้วก็เอาโทรโข่งออกไปแม้กระนั้นนางก็เล็งปืนไรเฟิล นางตั้งเป้าหมายไว้นานแล้วและไม่จำเป็นต้องปรับทิศทาง นางเหนี่ยวไกโดยตรง กระบอกเก็บเสียงทำให้เกิดเสียงที่แทบจะไม่ได้ยิน ในเวลาเดียวกันคนที่ยืนอยู่ด้านบนของกำแพง จู่ ๆ ก็มีรูเลือดปรากฏขึ้นบนหน้าผากของเขา เขาล้มลงกับพื้นตาย
เฟิงหยูเฮงไม่เคยคิดเลยว่าสิ่งของในร้านขายยาสองอย่างที่มากับนางที่ราชวงศ์ต้าชุนชั้นใต้ดินที่นางไม่สามารถเปิดได้ในอดีตจะเปิดทันที เมื่อปืนและกระสุนที่นางซ่อนไว้ที่นั่นในชีวิตที่ผ่านมาของนางปรากฏตัวต่อหน้าต่อตา นางตกใจมากและนางนำปืนไรเฟิลซุ่มยิงออกมาโดยไม่รู้ตัว !
ไม่มีใครรู้ว่าตวนมู่ชงตายอย่างไรหลายปีต่อมาเรื่องราวนี้จะถูกเล่าขานเป็นตำนาน บางคนก็บอกว่าองค์หญิงจี่อันเป็นเทพ หากเทพต้องการให้เจ้าตาย ไม่มีความจำเป็นที่คุณจะต้องหลบหนีเพราะทุกสิ่งจะเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ
นอกจากนี้ยังมีบางอย่างที่กล่าวว่าเฟิงหยูเฮงเสียชีวิตเมื่อหลายปีก่อนในหมู่บ้านทางตะวันตกเฉียงเหนือเฟิงหยูเฮงคนปัจจุบันคือการกลับชาติมาเกิดของวิญญาณที่มุ่งร้าย ใครก็ตามที่นางให้อยากตายจะไม่สามารถเห็นพระอาทิตย์ขึ้นต่อไปได้
ไม่ว่าจะอธิบายอะไรมันก็แสดงให้เห็นถึงความชื่นชมที่ทุกคนแสดงต่อเฟิงหยูเฮงความชื่นชมเช่นนี้ยิ่งใหญ่กว่าที่พวกเขารู้สึกกับซวนเทียนหมิง นั่นทำให้เขารู้สึกอิจฉาเมื่อเขากอดภรรยาของเขาบนเตียงเป็นเวลาเจ็ดวันเจ็ดคืนไม่เคยปล่อยนางไป
แน่นอนว่านี่เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวที่จะเล่าในภายหลังเฟิงหยูเฮงฆ่าตวนมู่ชงด้วยปืนไรเฟิลนัดเดียว ไม่เพียงแต่ทหารของภาคเหนือที่ตะลึงเท่านั้น แต่แม้แต่ทหารของราชวงศ์ต้าชุนก็ถูกเขย่าอย่างสมบูรณ์เช่นกัน โชคดีที่ซวนเทียนหมิงยังคงความสงบ ขณะที่เขากำลังจะยกย่องชายาของเขา สถานการณ์ที่ด้านบนสุดของกำแพงก็ไม่เป็นระเบียบ หญิงสาวที่มีความคล้ายคลึงกับชายาของเขามากจนเกือบทำให้เขาเข้าใจผิดถูกผลักลงมา…
