เมื่อเห็นหลินสวินเดินมา เจียหนานลงมือทันที
ตูม!
ตรงหน้าเจียหนานแสงธรรมไร้สิ้นสุดปรากฏ กลายเป็นประทับธรรมทองอร่าม ควบรวมมาจากกฎเกณฑ์นิรันดร์ทั้งหมด ส่องประกายสว่างไสวกลางอากาศ
เมื่อระดับนิรันดร์ลงมือ กฎระเบียบฟ้าดินย่อมถูกทำลาย ทั้งกระเทือนทั่วน่านฟ้าที่เจ็ดด้วย
เหมือนครั้งก่อนยามทัพใหญ่ของลัทธิพ่อมดกับลัทธิฌานบุกมา เมื่อเหล่าระดับนิรันดร์ลงมือก็ทำให้สิ่งมีชีวิตมากมายทั่วน่านฟ้าที่เจ็ดรู้สึกถึงอานุภาพภัยพิบัติชวนประหวั่นนั้น
เคราะห์ดีที่มีจักจั่นทองปรากฏตัวมาคลี่คลายทุกอย่างนั้นทันเวลา
ครั้งนี้แม้ว่าจักจั่นทองไม่อยู่ แต่เหตุการณ์นี้ก็ไม่ปรากฏเช่นกัน
เพราะชั่วพริบตาที่เจียหนานลงมือ บนท้องฟ้าเหนือทะเลหมื่นดาราทั้งหมด ระเบียบวัฏจักรฟ้าที่ปกคลุมแดนแรกเริ่มอยู่ตลอดพลันแผ่กระจายออกมาปกคลุมฟ้าดินทันที
พวกเสวียนเฟยหลิงลงมือแล้ว!
แต่เจียหนานไม่สนใจโดยสิ้นเชิง ก่อนหน้านี้ระเบียบวัฏจักรฟ้าก็ถูกพวกเขาซัดจนเกือบแตกพัง เวลานี้ต่อให้แผ่ปกคลุมออกมา อานุภาพของมันก็ไม่มีภัยคุกคามนัก
ตูม!
พูดแล้วเหมือนเนิ่นนาน แต่ความจริงนั้นรวดเร็วนัก ประทับธรรมสีทองตรงหน้าเจียหนานจู่โจมไปทางหลินสวินแล้ว พลังกฎระเบียบของฟ้าดินแถบนั้นล้วนตกอยู่ในความปั่นป่วน คล้ายแบกรับอานุภาพยิ่งใหญ่ซึ่งอัดแน่นในประทับธรรมสีทองไม่อยู่
หลินสวินไม่หลบหลีก เอื้อมมือคว้าลวกๆ
ปัง!
ประทับธรรมสีทองนั้นระเบิดกระจุย ละอองแสงลอยล่อง
นัยน์ตาเจียหนานหดรัด จีวรสะบัดโบก พลันสูดหายใจลึกเฮือกหนึ่ง สองมือกดอากาศไปเบื้องหน้า
วู้ม!
ประทับธรรมหนึ่งควบรวมอีกครั้ง สาดส่องเก้าชั้นฟ้าสิบแผ่นดิน มีเสียงสวดดังก้อง มองจากไกลๆ แล้วเหมือนแดนธรรมกว้างใหญ่แห่งหนึ่งปรากฏ กดกำราบไปทางหลินสวิน
ประทับแดนธรรมสุริยัน!
วิชาลับชั้นยอดซึ่งเต็มไปด้วยนัยเร้นลับกฎระเบียบมรรคฌาน พลังสั่นคลอนสุริยันจันทราดารา กำราบภูผาธาราไร้สิ้นสุด!
ปัง!
หลินสวินยังยื่นมือไปคว้าลวกๆ เช่นเดิม ประทับแดนธรรมสุริยันที่อานุภาพแข็งแกร่งถึงขั้นน่าเหลือเชื่อนี้ถึงกับแตกระเบิดดังสนั่นราวกระดาษเปื่อย
“นี่…”
ในที่สุดเจียหนานก็หน้าเปลี่ยนสี สัมผัสได้ถึงความไม่เข้าที
แม้ว่าหลินสวินเพิ่งข้ามด่านเคราะห์แจ้งมรรค แต่ความแข็งแกร่งของพลังที่มีสามารถกำราบวิชามรรคซึ่งเปี่ยมพลังกฎระเบียบใดก็ตามได้!
“ลงมือพร้อมกัน!”
ถานอู่สังเกตเห็นความไม่ธรรมดาของหลินสวินเช่นกัน พุ่งโจมตีอย่างห้าวหาญจากอีกด้าน
การโจมตีของเขาเผด็จการที่สุด เงาร่างมีไออสูรอสนีสีดำแผ่พุ่งนับหมื่นแสน อานุภาพยิ่งใหญ่เปี่ยมพลังทำลายล้างจู่โจมไปทางหลินสวิน
ทันทีที่ลงมือก็มีทวนศึกบริสุทธิ์เล่มหนึ่งที่ควบรวมจากกฎเกณฑ์อสนีสีดำปรากฏ พุ่งแทงใส่หลินสวินเต็มแรง
กฎเกณฑ์ที่ระดับนิรันดร์มีไม่ต่างอะไรกับพลังกฎระเบียบ ก็เหมือนการโจมตีนี้ที่ให้ความรู้สึกคล้ายการพิพากษาจากฟ้าดิน แค่อานุภาพนั้นก็สามารถกำจัดระดับอมตะคนใดก็ตามได้โดยง่าย
น่าเสียดาย ตอนนี้หลินสวินไม่ได้มีมรรควิถีระดับอมตะแล้ว
เมื่อถานอู่บุกเข้ามา เขาสะบัดแขนเสื้อคราหนึ่ง
ตูม!
ทวนอสนีสีดำยังไม่ทันเข้าใกล้ก็ระเบิดออกทุกกระเบียด ทั้งตัวถานอู่ล้วนถูกซัดจนร่างโซเซถอยไปหลายก้าว
สีหน้าเขาเปลี่ยนไปในชั่วขณะเดียว
ตั้งแต่แจ้งมรรคนิรันดร์จนปัจจุบัน เขามีชีวิตอยู่มาไม่รู้กี่หมื่นปีแล้ว กฎเกณฑ์นิรันดร์ทั้งตัวขัดเกลาถึงขั้นบรรลุจุดสมบูรณ์ แม้ว่าไม่เคยข้ามเคราะห์ดับสิ้นไร้ชีพสักครั้ง แต่ในบรรดาคนรุ่นเดียวกันในปัจจุบัน เขายังเรียกว่าเป็นบุคคลชั้นยอด
แต่ตอนนี้หลินสวินที่เพิ่งแจ้งมรรคนิรันดร์ แค่ใช้พลังจากการสะบัดแขนเสื้อก็ซัดเขาจนถอยหลังได้!
นี่อยู่เหนือความคาดหมายของถานอู่โดยสิ้นเชิง
ไม่ใช่แค่เขา แม้แต่ระดับนิรันดร์เจ็ดคนที่ตั้งท่าโจมตีระเบียบวัฏจักรฟ้าต่ออย่างพวกเหวินไท่หลิน เย่ซางก็ยังถูกภาพนี้ทำให้ตกใจ
ใครต่างก็เห็นกับตาว่าหลินสวินเพิ่งข้ามด่านเคราะห์สำเร็จ สำหรับผู้ฝึกปราณคนใดก็ตาม หลังจากข้ามด่านเคราะห์เดิมน่าจะเป็นช่วงที่อ่อนแอที่สุด ต้องใช้เวลาเพิ่มความมั่นคงให้มรรควิถีของตน
แต่หลินสวินแตกต่างไปโดยสิ้นเชิง
พลังที่เขาสำแดงออกมายามนี้ สั่นคลอนระดับนิรันดร์หน้าเก่าอย่างพุทธปัจจุบันเจียหนานกับราชครูฟ้าถานอู่ได้โดยง่าย นี่เกือบจะล้มล้างความเข้าใจของพวกเขาจริงๆ!
“ฆ่า!”
เจียหนานกับถานอู่ไม่กล้าประมาท ทั้งหมดล้วนใช้พลังเต็มกำลัง ทำการประกบโจมตีหลินสวิน
ฝ่ายแรกเผยแสงธรรมยิ่งใหญ่ทั่วร่าง เบื้องหลังปรากฏสามพันแดนธรรม ยามเคลื่อนไหวกฎเกณฑ์นิรันดร์เจิดจ้าทรงพลังเผยอานุภาพอัศจรรย์น่าเหลือเชื่อนานัปการ บ้างมีภิกษุถกธรรมฟ้าดินขานรับ บ้างมีเสียงสวดท่องธรรมอรหันต์สร้างค่ายกล บ้างวิวัฒน์เป็นแดนบัวลึกลับส่องประกายสว่างไสวไร้สิ้นสุด…
อภินิหารชั้นยอดนานัปการนั้นทำให้ฟ้าดินถล่ม ห้วงอากาศปั่นป่วน ราวกับจะทำลายกาลเวลา!
ส่วนถานอู่ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากัน กฎเกณฑ์อสนีสีดำทั่วร่างเขาม้วนซัดราวกับกระแสน้ำ ปกคลุมฟ้าดิน ยิ่งใหญ่ทรงพลัง มีเสียงเทพมารคำราม เทพเถื่อนคำรน แผดเสียงคำรามบดขยี้สุริยันจันทราภูผาธารา ปรากฏพิบัติฟ้าประหลาดนานัปการที่ทำให้สรรพสิ่งบนโลกพังทลาย
เมื่อระดับนิรันดร์สองคนนี้ลงมือพร้อมกัน อานุภาพร้ายกาจนั้นก็สั่นคลอนพลังระเบียบวัฏจักรฟ้าที่ปกคลุมฟ้าดินแถบนี้จนสั่นสะเทือนรุนแรงขึ้นมา
ไม่อาจไม่พูดถึง พลังที่ระดับนิรันดร์ครอบครองน่ากลัวเกินไปอยู่บ้างจริงๆ
หากไม่ใช่ว่ามีระเบียบวัฏจักรฟ้าอยู่ แค่กระแสพลังทำลายล้างนั้นก็กระเทือนทั่วน่านฟ้าที่เจ็ดได้ สร้างภัยพิบัติที่ไม่อาจจินตนาการให้กับสิ่งมีชีวิตบนโลก
เผชิญหน้ากับการโจมตีเช่นนี้ หลินสวินยกมือสะบัดคราหนึ่ง
ฮูม…
ระเบียบปฐมตัดผ่านอากาศ ปกคลุมฟ้าดินแถบนี้ทันที กลายเป็นปราการทรงพลังเกินต้านทาน กำราบพลังระดับนิรันดร์ที่แผ่กระจายต่อเนื่องนั้นร่วมกับระเบียบวัฏจักรฟ้า
ขณะเดียวกันหลินสวินลงมือทันใด
ตูม!
เมื่อเขาก้าวเท้าออกไป อานุภาพทั้งตัวเขาพลันปลดปล่อยอย่างสมบูรณ์ ละอองแสงกฎเกณฑ์นับหมื่นแสนร้อยเรียงกัน นัยเร้นลับนิพพานปรากฏชัดเจน
เมื่อเจียหนานกับถานอู่บุกเข้ามา ยอดอภินิหารที่พวกเขาสำแดงระเบิดต่อหน้าหลินสวินประหนึ่งเงาอากาศทันที
อย่าว่าแต่สั่นคลอนหลินสวิน แม้แต่ชายเสื้อเขาก็ไม่โดน
เจียหนานกับถานอู่หน้าเปลี่ยนสีพร้อมกันในชั่วขณะเดียว ทำไมเขาถึงแข็งแกร่งเช่นนี้
ตูม!
ไม่รอให้พวกเขาตอบสนอง หลินสวินยื่นมือตบฉาดทันที ห้วงอากาศใกล้เคียงทรุดตัวเป็นเหวลึก พลังกฎระเบียบพลุ่งพล่านเจิดจรัสกลายเป็นพลังฝ่ามือบีบกดลงมา
ปึงๆ!
พลังของเจียหนานและถานอู่ราวกับถูกภูเขาเทพหมื่นกาลกระแทก กระเด็นลอยออกไปอย่างแรง คนหนึ่งเงาร่างสั่นไหวเลือดลมตีกลับ อีกคนกระอักเลือดออกมาโดยตรง
“เป็นไปได้อย่างไร”
“บัดซบ!”
“นี่ใช่พลังซึ่งคนเพิ่งแจ้งมรรคนิรันดร์ครอบครองได้เสียที่ไหน!?”
พวกเหวินไท่หลิน เย่ซางต่างตกใจ ไหนเลยจะมีความคิดไปโจมตีระเบียบวัฏจักรฟ้าอีก ล้วนหัยความสนใจมาทางหลินสวินทันที
หลินสวินหลังแจ้งมรรนิรันดร์แข็งแกร่งถึงขั้นทำให้พวกเขาไม่อาจเข้าใจจริงๆ!
ส่วนพวกเสวียนเฟยหลิงที่อยู่ในแดนแรกเริ่ม แต่ละคนต่างตกตะลึงหาใดเปรียบ ตื่นเต้นดีใจต่อเนื่อง ความสง่างามที่หลินสวินเผยออกมายามนี้ ทำให้พวกเขานึกถึงภาพยามชายหนุ่มจักจั่นทองจัดการสัตว์ประหลาดเฒ่าระดับนิรันดร์ที่นี่เมื่อปีนั้นอย่างอดไม่ได้
กร้าวแกร่งและทำให้ผู้คนรู้สึกว่าไม่อาจสั่นคลอนเช่นนั้น!
“โอม!”
“ทะยาน!”
เมื่อเสียงตวาดดังขึ้น เจียหนานกับถานอู่ใช้ไพ่ตายที่แท้จริงโดยไม่ลังเล…
โคมบัวสุญญากาศกับคันฉ่องเทพอสนีดำ!
ตูม!
บัวเทพสีทองมากมายเบ่งบาน ล้อมพิทักษ์รอบตัวเจียหนาน ในบัวเทพแต่ละดอกล้วนมีเพลิงธรรมสุญญากาศลุกโชน เผยภาพมายามุนินทร์นับไม่ถ้วน
เมื่อคันฉ่องเทพอสนีดำส่องสะท้อน แสงประทับกฎระเบียบอสนีสีดำหลากสายระเบิดพุ่งออกมา ผ่าแหวกไปทางหลินสวิน
ทั้งสองล้อมโจมตีพร้อมกัน ร่วมมือกันจนแนบสนิทไร้ช่องโหว่
ฉึ่บ!
แสงกฎระเบียบอสนีสีดำสายหนึ่งพุ่งมา เร็วจนน่าเหลือเชื่อ เต็มไปด้วยพลังทะลวงชวนประหวั่น แหวกกฎเกณฑ์นิรันดร์รอบตัวหลินสวินเป็นรูโหว่
แต่ไม่รอให้ถานอู่ดีใจ พริบตาที่ลำแสงนั้นสัมผัสร่างหลินสวินก็ดับสูญไปทั้งหมด
จากนั้นเสียงระเบิดทึบหนักระลอกหนึ่งดังก้อง แสงกฎระเบียบอสนีสีดำแน่นขนัดนั้นแตกระเบิดฟุ้งกระจายเบื้องหน้าหลินสวิน
“นี่…”
ถานอู่ตกใจโดยสิ้นเชิงแล้ว
คันฉ่องเทพอสนีดำที่เขาใช้คือยอดสมบัติพิทักษ์สำนักชิ้นหนึ่ง บรรพจารย์ผู้ก่อตั้งลัทธิพ่อมดใช้เวลาสามยุคสมัยหลอมออกมา อานุภาพยิ่งใหญ่มหัศจรรย์หาใดเปรียบ
สามารถสร้างภัยคุกคามยิ่งใหญ่ต่อระดับนิรันดร์ เปลี่ยนเป็นคนอื่นคงไม่กล้าลูบคมแต่แรก
แต่หลินสวินกลับใช้แค่มรรควิถีของตนก็บดขยี้อานุภาพเช่นนี้ได้ นี่จะไม่ให้ถานอู่ตกใจได้อย่างไร
ตูม!
เวลานี้หลินสวินก้าวบุกเข้ามาแล้ว ก้าวเดียวฟ้าถล่มดินทลาย กฎเกณฑ์นิรันดร์แผ่กระจายเหมือนปกคลุมฟ้าดิน บีบกดจนถานอู่รู้สึกหายใจลำบาก
“ไป!”
เพลิงเทพสุญญากาศนับไม่ถ้วนที่สั่งสมพลังอยู่รอบตัวเจียหนานพลันพุ่งออกมา แผ่กระจายเหมือนห้วงสมุทรเพลิงกว้างใหญ่แห่งหนึ่ง
ก็เห็นหลินสวินซัดหมัดออกไปทันใด
ตูม!
กฎเกณฑ์นิพพานปลดปล่อยพลังตามหมัดนี้ไปด้วย ใช้อานุภาพทำลายล้างแหวกเพลิงธรรมสุญญากาศทั่วฟ้าเป็นรอยแยกมหึมาสายหนึ่งอย่างแข็งกร้าว เพลิงเทพนับไม่ถ้วนดับสลายตามไป
เจียหนานหน้าเปลี่ยนสี เมื่อจะหลบหลีกก็ไม่ทันแล้ว ได้แต่ฝืนรับพลังหมัดที่หลินสวินบุกโจมตีมา
เขาไขว้แขนขวางไว้หน้าตัว กฎเกณฑ์นิรันดร์กลายเป็นโล่กลมเจิดจรัสทนทาน
แต่เพียงพริบตา…
ปัง!
โล่กลมระเบิดออก ต้านการโจมตีจากพลังหมัดของหลินสวินไม่อยู่โดยสิ้นเชิง
แขนเสื้อทั้งสองของเจียหนานฉีกขาดลอยล่องราวผีเสื้อ เลือดเนื้อตรงสองแขนล้วนถูกซัดกระจาย เอ็นกระดูกระเบิดออก พลังโจมตีชวนประหวั่นนั้นซัดทั้งตัวเขาลอยออกไป กระอักเลือดคำโต
สีหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก!
หมัดเดียวทำลายพลังโคมบัวสุญญากาศของเขา ทำให้ทั้งตัวเขาบาดเจ็บ!
พร้อมกันนี้เงาร่างหลินสวินพลันปลดปล่อยปราณกระบี่นับหมื่นแสนออกมา เบียดเสียดแน่นขนัด ส่งเสียงกังวานราวกับคลื่นปราณกระบี่คลั่งม้วนกลืนด้วยโทสะ
ตูม!
ถานอู่รู้สึกเพียงเบื้องหน้าขาวโพลนทั้งแถบเหมือนฟ้าถล่มดินทลาย ทุกหนแห่งล้วนเป็นเงากระบี่ เจตกระบี่ที่เผยกลิ่นอายถึงชีวิตดำรงอยู่ถ้วนทั่ว จิตวิญญาณรวมถึงความรู้สึกทั้งหมดของเขาล้วนถูกปราณกระบี่ยิ่งใหญ่ทรงพลังอัดแน่น
“แย่แล้ว!”
ถานอู่ขนพองสยองเกล้า ตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อ หลบหลีกเต็มกำลังตามจิตใต้สำนึก กระตุ้นคันฉ่องเทพอสนีดำอย่างบ้าคลั่งสุดชีวิต
ตูม!
ฝนกระบี่แถบหนึ่งม้วนซัดมา ซัดจนเงาร่างที่พุ่งหลบของถานอู่ซวนเซ คันฉ่องเทพอสนีดำในมือเกือบถูกปราณกระบี่ฟันกระเด็นออกไป
ตูม! ตูม! ตูม! ตูม!
จากนั้นฝนกระบี่แน่นขนัดแถบแล้วแถบเล่าปกคลุมมาราวกับย้ายเขาคว่ำสมุทร ทำให้ระดับนิรันดร์คนอื่นไปช่วยไม่ทัน เงาร่างของถานอู่ถูกปราณกระบี่ยิ่งใหญ่ทรงพลังนั้นฝังกลบโดยสมบูรณ์
เสียงระเบิดอึกทึกสนั่นหูดังก้อง
ภายใต้การจับจ้องด้วยสายตาตื่นตะหนกของผู้คน เงาร่างของถานอู่ถูกปราณกระบี่บดขยี้ ทันทีที่พลังจิตเขาเผยออกมาก็ถูกหมื่นกระบี่ฟาดฟันลบล้าง
เพียงพริบตาเท่านั้นราชครูฟ้าของลัทธิพ่อมด เฒ่าดึกดำบรรพ์ที่ก้าวสู่ระดับนิรันดร์มาไม่รู้กี่หมื่นปีคนหนึ่ง ถึงกับพบจุดจบจิตสิ้นวิญญาณสลายเช่นนี้!
ความแข็งแกร่งในพลังต่อสู้ของหลินสวินทำให้ทุกคนในที่นั้นตกตะลึงในคราเดียว!
