ตอนที่ 3014 เก็บกระบวนค่ายกลร้อนระอุ

ตูม!

ระเบียบตะวันไพศาลราวกับภูเขาไฟระเบิด อานุภาพที่ปลดปล่อยออกมากลายเป็นกระแสพลังน่าเหลือเชื่อนานาชนิดพุ่งเข้าโจมตีหลินสวิน

กลับพบว่าหลินสวินสูดหายใจลึกเฮือกหนึ่ง พลังทั้งร่างไหวกระเพื่อมเหมือนมหาสมุทร อานุภาพทั้งตัวเขาถึงกับพุ่งสูงขึ้นมากในทันที

ฮูม!

เตากระบี่ไร้ก้นบึ้งทะยานออกมา ลอยคว้างอยู่เหนือหัวหลินสวิน คล้ายสามารถกำราบอดีตปัจจุบันอนาคต อบอวลด้วยอานุภาพนิรันดร์

พลังระเบียบตะวันไพศาลที่ถล่มโจมตีออกมานั้น ไม่ว่าจะน่าครั่นคร้ามปานไหน กลับเหมือนคลื่นทะเลซัดลงบนเขา ไม่อาจสั่นคลอนเตากระบี่ไร้ก้นบึ้งได้สักนิด

เช่นนี้แล้วยิ่งทำให้หลินสวินบาดเจ็บไม่ได้

“นี่…”

หยางปู้ต้งที่ใช้กฎระเบียบตะวันไพศาลตาแทบถลน แทบไม่กล้าเชื่อ

ศาสตรามรรคนิรันดร์ชิ้นเดียวเท่านั้น กลับถึงกับรับการโจมตีของระเบียบระดับเทพได้หรือ

ในฐานะระดับนิรันดร์ หยางปู้ต้งมีชีวิตมาไม่รู้นานเท่าไร เข้าใจสถานการณ์ของเผ่าเทพนิรันดร์อื่นในน่านฟ้าที่เก้าอย่างทะลุปรุโปร่ง

แต่กลับไม่เคยได้ยินว่ามีศาสตรามรรคนิรันดร์ที่เย้ยฟ้าเช่นนี้สักนิด!

‘ถ้าเขาใช้สมบัตินี้ตั้งแต่ก่อนหน้านี้ จะไม่ใช่หมายความว่าการจู่โจมก่อนหน้านี้ของข้าไม่อาจโดนเขาแม้สักนิดหรือ’

หยางปู้ต้งใจหายวาบ

ดังคำกล่าวที่ว่าผู้ดีไม่มา ผู้มาไม่ดี หลินสวินกล้ามาบุกเพียงลำพังในสถานการณ์เช่นนี้ เกรงว่าคงมั่นใจว่ามีไพ่ตายที่ท้าทายพวกเขาตระกูลหยางได้!

ตูม!

นอกประตูภูเขา ศึกใหญ่ยังปะทุดุเดือด

เพียงแต่สถานการณ์ของหยางเสียเทียนกลับยิ่งย่ำแย่ ถูกหลินสวินกดข่มการจู่โจม ไม่ว่าใช้ยอดอภิหารชั้นไหนล้วนถูกขยี้แหลกไปทั้งหมด!

พูดได้ว่าหลินสวินในตอนนี้แข็งแกร่งจนน่าหวั่นใจ

อันที่จริงหลังจากข้ามด่านเคราะห์ หลินสวินถึงขั้นสามารถสังหารระดับนิรันดร์เก้าคนด้วยกำลังของตนได้ ตอนนี้จัดการกับหยางเสียเทียนคนเดียวยิ่งไม่ต้องพูดถึงสักนิด

ตูม!

ก็เห็นว่าหลินสวินเกรียงไกรนัก ประหนึ่งนายเหนือหัวเคลื่อนกวาด อหังการหยิ่งผยอง ยามต่อสู้ดุเดือดพลังหมัดของเขากระแทกใส่หยางเสียเทียนประหนึ่งภูเขาเทพดึกดำบรรพ์ ทำเอาหยางเสียเทียนกระอักเลือดไม่หยุด ยับเยินดูไม่ได้

ว่ากันถึงที่สุดแล้วยังคงเป็นมรรควิถีของหลินสวินแข็งแกร่งกว่าหยางเสียเทียนมากเกินไป หากหยางเสียเทียนไม่มีการคุ้มครองจากระเบียบระดับเทพของเขาเทพตะวันไพศาล ไม่มีทางยืนหยัดมาได้ถึงตอนนี้สักนิด

ระหว่างนี้หยางปู้ต้งก็กระตุ้นระเบียบระดับเทพเต็มกำลัง แต่ล้วนไม่อาจสั่นคลอนเตากระบี่ไร้ก้นบึ้งได้

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เพียงครู่สั้นๆ เท่านั้นหยางเสียเทียนก็ได้รับบาดเจ็บเต็มตัว

‘ไม่ไหว เจ้าหมอนี่พลังต่อสู้น่ากลัวเกินไป ต้องใช้วิธีต่อสู้อื่นถึงจะได้’

หยางเสียเทียนสู้พลางถอยพลาง ในใจตกตะลึง เขาตระหนักได้โดยสมบูรณ์ว่าย่ำแย่แล้ว

แต่ตอนนี้ก็เห็นหลินสวินยื่นมือออกมากวัก “กระบี่จงมา!”

ชิ้ง!

เตากระบี่ไร้ก้นบึ้งพลันสั่นไหว จากนั้นกระบี่มรรคเล่มหนึ่งก็ทะยานออกมาจากปากเตา ตัวกระบี่หนาแน่นไพศาล โปรยกลิ่นอายแรกกำเนิดมากมาย กดอัดจนห้วงอากาศยุบตัว หมื่นลักษณ์พังพินาศ

เมื่อหลินสวินขับเคลื่อนความคิด กระบี่มรรคก็แปลงเป็นแสงคลุมเครือฟันออกมา

ชั่วขณะนั้นห้วงอากาศระเบิดออก สุริยันจันทราพังถล่ม ฟ้าดินยังคล้ายถูกกรีดขาด พลังน่ากลัวถึงขีดสุด

เปรี๊ยะ!

ทวนศึกผลาญตะวันถูกฟันสะบั้นเป็นสองท่อนท่ามกลางเสียงระเบิด

จากนั้นเสียงพรูดดังขึ้นครั้งหนึ่ง ร่างที่ขยายจนสูงพันจั้งของหยางเสียเทียนถูกเจตกระบี่ไพศาลเป็นชั้นๆ ฟันโดนทั้งอย่างนั้น ไอรีนโนเวล

เงาร่างสูงพันจั้งถล่มลงเป็นภาพน่าครั่นคร้ามเช่นไร

ประหนึ่งคีรีเทพลูกหนึ่งระเบิดออก กระดูกและเลือดสดๆ นับไม่ถ้วนแตกลงมาจากฟ้าดินพร้อมกับโครงกระดูกชิ้นส่วนร่างกายที่แหว่งวิ่น แดงฉานบาดตา

“ไม่…!”

หยางปู้ต้งร้องคำราม ดวงตาแทบหลุดจากเบ้า

หยางเสียเทียนเป็นระดับนิรันดร์ที่กิตติศัพท์กระจายไปทั่วน่านฟ้าที่เก้าไม่รู้กี่หมื่นปี ทั่วหล้าในตอนนี้ก็เป็นยอดยักษ์ใหญ่อย่างเต็มภาคภูมิ มองไปทุกน่านฟ้าก็ไม่มีระดับของผู้ใดข้ามผ่านเขาไปได้

เขาเป็นเสาค้ำตระกูลหยาง ต่อให้เป็นบุคคลระดับเดียวกันบางคนยังไม่กล้าคุยโวว่าจะเอาชนะหยางเสียเทียนได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งทวนศึกผลาญตะวันในมือหยางเสียเทียนอานุภาพน่าสะพรึงเช่นไร

แต่… ยังพ่ายแพ้เช่นนี้!

“อ๊าก!”

หยางเสียเทียนร้องลั่นอย่างดุดัน

แม้ที่สลายไปเป็นเพียงร่างกาย แต่กระบี่นั้นของหลินสวินก็ทำให้พลังจิตดั้งเดิมของเขาได้เสียหาย เห็นเพียงแสงทองสายหนึ่งทะยานขึ้นฟ้าท่ามกลางเศษกระดูกและเลือดสดๆ เป็นพลังจิตของหยางเสียเทียนนั่นเอง

เพียงแต่พลังจิตของเขามีรอยกระบี่กรีดผ่าน่าตระหนกด้วยรอยหนึ่ง พลังทั้งตัวเปลี่ยนเป็นยุ่งเหยิงหาใดเทียบ

“เหตุใดเจ้า… ถึงแข็งแกร่งปานนี้”

หยางเสียเทียนคำราม ยากจะเชื่อ ไม่อาจยอบรับผลเช่นนี้ได้

แจ้งมรรคนิรันดร์จนถึงตอนนี้ เขาไม่ได้รับบาดเจ็บมากี่ปีแล้ว แต่ก็เป็นยามนี้ที่กระบี่เมื่อครู่นั่นถึงกับฟันกายมรรคนิรันดร์ของเขา ทำให้พลังจิตของเขาเป็นรอยแผล ถึงขั้นยังทำให้เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายความตายว่าอยู่ใกล้แค่เอื้อม สิ่งนี้โจมตีจิตมรรคของเขาอย่างยิ่งใหญ่

“ในระดับนี้ ข้าฆ่าเจ้าก็เหมือนเชือดไก่ฆ่าลิงเท่านั้น”

หลินสวินย่ำเท้าลงมาครั้งหนึ่ง

ตูม!

ประหนึ่งคีรีเทพกระแทกผืนพสุธา ถึงกับเหยียบพลังจิตของหยางเสียเทียนไว้ใต้เท้าทั้งอย่างนั้น

“อ๊ากๆๆ!”

หยางเสียเทียนระเบิดเสียงคำรามสะท้านฟ้าออกมา เพลิงเทพสีทองเป็นชั้นๆ ทั้งตัวเขาลุกโชนบ้าคลั่ง ถึงกับเปลี่ยนเป็นสีเลือด กระทั่งเลือดลมยังถูกกระตุ้น ประกายแสงโซ่เทพของกฎระเบียบตะวันไพศาลเป็นสายๆ ปกป้องพลังจิตเขา ทำให้กลิ่นอายของเขายิ่งแข็งแกร่งขึ้นไม่น้อย

แต่หลินสวินมองดูเขาอย่างเย็นชา ไม่เคลื่อนเท้าแม้สักนิด

พลังอันน่าครั่นคร้ามบดขยี้หยางเสียเทียน ผนึกเขาไว้มั่น ขณะเดียวกันหลินสวินก็สะบัดแขนเสื้อครั้งหนึ่ง เศษกระดูกและน้ำเลือดจากร่างที่ระเบิดออกของหยางเสียเทียนนั้นมารวมตัวกันทั้งหมด

ท้ายที่สุดกระทั่งก็ถูกผนึกเข้าไปในเตากระบี่ไร้ก้นบึ้งพร้อมกับพลังจิตของหยางเสียเทียน

เห็นดังนี้ ยางปู้ต้งเลือดขึ้นตา โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ทั้งตัวล้วนถูกกระตุ้นแทบคลั่ง

“หลินสวิน! ข้าจะฆ่าเจ้าให้ได้!”

ท่ามกลางเสียงคำราม หยางปู้ต้งเหมือนไม่สนใจสิ่งใดทั้งสิ้น กระตุ้นระเบียบตะวันไพศาลอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

มิหนำซ้ำในขณะเดียวกันกระบวนค่ายกลร้อนระอุที่ปกคลุมอยู่บริเวณประตูภูเขาก็โคจร

โครม!

ระเบียบระดับสวรรค์ขั้นเก้าที่หายากเก้าชนิดแปลงเป็นม่านแสงเป็นชั้นๆ อุบัติขึ้นกลางฟ้าดิน พลังระเบียบแต่ละชนิดต่างสำแดงอานุภาพที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

บ้างหนักแน่นลุ่มลึก บ้างดุดันดุจเพลิง บ้างเลื่อนลอยยากจับต้อง บ้างศักดิ์สิทธิ์สะดุดตา…

ขณะเดียวกันเจดีย์สมบัติที่แปลงจากวิญญาณระเบียบก็โฉบออกมา เจดีย์แต่ละองค์ต่างเป็นตัวแทนของทอง ไม้ น้ำ ไฟ ดิน ลม สายฟ้า หยินและหยาง

กระบวนค่ายกลนี้แปลงขึ้นจากระเบียบระดับสวรรค์หายากเก้าชนิด มีนามว่าร้อนระอุ ความแกร่งกล้าของอานุภาพเทียบได้กับระเบียบตะวันไพศาล

ถึงขั้นที่หากว่ากันในด้านการจู่โจมแล้วยังเหนือกว่าช่วงหนึ่ง!

ตูม!

ก็เห็นเจดีย์สมบัติเก้าองค์ส่งเสียงดังสนั่น สะท้อนปรากฏการณ์ประหลาดสะท้านฟ้าสะเทือนดินอย่างพายุสายฟ้าเพลิงดิน หยินหยางร่วมประสาน ทั่วหล้าสั่นไหวเสียงดังกึกก้อง เหมือนดั่งโลกแรกกำเนิดแห่งหนึ่งก่อเกิดเป็นรูปร่างขึ้น ณ ยามนี้!

ครืน…

ครู่ต่อมากระแสพลังระเบียบเก้าชนิดก็พุ่งไปทางหลินสวินอย่างมืดฟ้ามัวดิน บ้างเป็นเพลิงเทพถาโถม บ้างเป็นคีรีเทพเคลื่อนกวาด บ้างเป็นอสนีวาโยซัดสาด บ้าง…

กลิ่นอายทำลายล้างเช่นนั้นสะท้านหมื่นกาลได้!

ทว่าเห็นเช่นนี้หลินสวินไม่ตกใจกลับยินดี ดวงตาเปล่งประกาย ของดีนี่นา!

เขาไม่หลบไม่หนี เงาร่างพลันหยัดตรง กฎเกณฑ์นิพพานนิรันดร์ไหลเวียน แปลงเป็นหุบเหวใหญ่แห่งหนึ่งปลดปล่อยออกมา

ระเบียบนิพพานเดิมก็กดข่มพลังระเบียบทั้งปวงบนโลกได้ สามารถสยบและหลอมระเบียบ ทั้งยังสามารถทำให้เกิดการนิพพานและสร้างใหม่ได้

และตอนนี้หลินสวินครอบครองนัยเร้นลับของนิพพานมานานแล้ว เมื่อถูกเขาสำแดงออกมาก็เกิดภาพน่าเหลือเชื่อขึ้นในบัดดล

พลังกระบวนค่ายกลร้อนระอุที่ถล่มโจมตีมานั้นดั่งกระแสน้ำเชี่ยวล้นเขื่อน แต่หุบเหวที่แปลงจากพลังนิพพานของหลินสวินกลับคล้ายแหล่งกำเนิดวารี สามารถรองรับหมื่นวารีทั่วหล้าได้!

ก็เห็นว่าการจู่โจมของกระบวนค่ายกลร้อนระอุยังไม่ทันทำให้เกิดความเคลื่อนไหวแต่อย่างใด ก็ถูกหุบเหวนั้นกลืนกินไปจนหมดสิ้น…

“เป็นไปได้อย่างไร…” หยางปู้ต้งตาแทบหลุดจากเบ้า

นั่นเป็นถึงกระบวนค่ายกลร้อนระอุ!

เป็นหนึ่งในกระบวนค่ายกลใหญ่พิทักษ์ตระกูลของพวกเขาตระกูลหยาง!

ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน มีระดับนิรันดร์คนไหนสามารถสลายการจู่โจมของกระบวนค่ายกลร้อนระอุได้ง่ายดายปานนี้

ไม่มี!

เวลาจะว่าช้าแต่ความจริงรวดเร็วยิ่ง เมื่อหลินสวินโคจรมรรควิถีของตน ก็เห็นหุบเหวที่แปลงจากพลังนิพพานเข้าปกคลุมกระบวนค่ายกลร้อนระอุนั้นไว้ทันที

ตูม โครม!

กระบวนค่ายกลร้อนระอุเกิดเสียงระเบิด ถาโถมปั่นป่วนรุนแรง ซัดละอองแสงและประกายเทพไร้สิ้นสุดออกมา แต่กลับไม่อาจสลัดพลังของหุบเหวนั้นได้ ถูกหลอมไม่หยุดทั้งอย่างนั้น

ยามนี้กระทั่งเจดีย์สมบัติที่แปลงจากวิญญาณระเบียบเก้าองค์นั้นยังส่งเสียงโหยหวน เคลื่อนไปหาหุบเหวอย่างควบคุมไม่ได้ ไม่นานนักก็หายลับไป

ตูม!

ยามหลินสวินเก็บหุบเหวไป กระบวนค่ายกลร้อนระอุที่ปกคลุมอยู่หน้าประตูภูเขาก็หายลับไปสิ้นเหมือนถูกลบไปจากโลก

และในกฎเกณฑ์นิรันดร์ของหลินสวินก็มีระเบียบระดับสวรรค์หายากที่ถูกกำราบราบคาบเก้าชนิดเพิ่มเข้ามา!

เหตุการณ์เหล่านี้ทำเอาหยางปู้ต้งมือเท้าเย็นเฉียบ เขาคิดไม่ถึงกระบวนค่ายกลร้อนระอุจะถูกกวาดหายไปอย่างง่ายดายเช่นนี้

หายลับไปต่อหน้าต่อตาคล้ายไม่มีอยู่จริง!

น่าเสียดาย เขาย่อมไม่รู้ว่าที่ทำได้ถึงขั้นนี้ไม่เกี่ยวกับมรรควิถีของหลินสวินมากนัก กุญแจสำคัญอยู่ที่นัยเร้นลับของระเบียบนิพพาน

หาไม่แล้วหากต้องการทำลายกระบวนค่ายกลร้อนระอุ อาศัยแค่พลังต่อสู้ของหลินสวินยังต้องลงแรงมากยิ่ง ไม่มีทางง่ายดายเช่นนี้

“ยังมีกระบวนท่าอื่นอีกหรือเปล่า ถ้ามีแค่ระเบียบตะวันไพศาลนี่ วันนี้พวกเจ้าตระกูลหยางต้องถูกถอนรากถอนโคนแน่”

หลินสวินแววตาเฉยชา มองไปยังส่วนลึกของเขาเทพตะวันไพศาล

สาเหตุที่เขาเลือกเปิดศึกหน้าประตูภูเขา ข้อแรกก็เพราะทำใจทำลายเขาเทพตะวันไพศาลไม่ได้ คิดจะหลอมภูเขาเทพลูกนี้ไป ข้อสองก็เพราะต้องระวังเอาไว้ก่อน

ถึงอย่างไรตระกูลหยางก็เป็นเผ่าเทพนิรันดร์ที่ดำรงมาตั้งแต่โบราณ อานุภาพสะท้านทุกน่านฟ้า จะไม่มีไพ่ตายหรือไม้เด็ดใดๆ เลยหรือ

ถ้าบุ่มบ่ามบุกเข้าไป กลับเป็นไปได้สูงยิ่งว่าอาจพบเจอเหตุไม่คาดฝัน

แต่สู้มาจนตอนนี้ หลังจากสังหารหยางเสียเทียน เก็บกระบวนค่ายกลร้อนระอุไป หลินสวินก็พอจะตัดสินอะไรได้…

เกรงว่าไพ่ตายในมือตระกูลหยางจะมีไม่มากแล้ว!

หาไม่จะมองดูตนสังหารหยางเสียเทียนและเก็บกระบวนค่ายกลร้อนระอุไปต่อหน้าต่อตาได้อย่างไร

“น่าขัน อย่างเจ้ายังคิดจะทำลายตระกูลหยางของข้าหรือ ละเมอเพ้อพก!!”

เสียงคำรามกราดเกรี้ยวราวกับคลุ้มคลั่งของหยางปู้ต้งดังก้อง จากนั้นเงาร่างของเขาถึงกับพุ่งออกมา ในมือยังถือกระบี่เล่มหนึ่งไว้ด้วย

สายตาหลินสวินถูกกระบี่นี้ดึงดูดทันที

มันเปล่งประกายโชติช่วงเกินไป คล้ายแปลงมาจากแสงแผดเผา มีอานุภาพทำลายล้างน่าตกตะลึงหาใดเทียบไหวเคลื่อนอยู่ เพียงแค่มองดูก็ชวนให้รู้สึกหวาดผวา

และหลินสวินก็ดูออกทันทีว่ากระบี่เล่มนี้แปลงมาจากพลังต้นกำเนิดของกฎระเบียบตะวันไพศาล!

——