ตอนที่ 753 องค์ชายหก
ตอนที่753 องค์ชายหก
“ยืนเคียงข้างข้าหรือ? ” พระสนมหลี่รู้สึกงงงวย “เจ้าหมายถึงอะไร ? ”
ในเรื่องที่เกี่ยวกับคำถามของนางเฟิงเฟินไดไม่ตอบกลับทันที นางถามพระสนมหลี่ “พูดไป พระสนมและองค์หญิงจี่อันไม่ได้เป็นปฏิปักษ์กันเลย ทำไมจู่ ๆ ถึงทำแบบนั้นกับนาง ? ”
“ข้า…”พระสนมหลี่หยุดพูดและมองเฟิงเฟินไดอย่างระมัดระวัง นางไม่รู้ว่าควรตอบอย่างไร นางยังรู้สึกว่าเฟิงเฟินไดเป็นคนเจ้าแผนการ และนางไม่รู้ว่าคำพูดใดจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับนาง นางยังคงนิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวว่า “เจ้าได้ตัดความสัมพันธ์กับนางในฐานะพี่สาวน้องสาวแล้ว เจ้าจะสนใจทำไมถ้าข้าทำร้ายนาง ? ”
เฟิงเฟินไดปิดปากแล้วหัวเราะ“พระสนมพูดถูก ข้าไม่มีความรู้สึกใด ๆ กับนาง ไม่พูดถึงท่านได้ทำร้ายนางอย่างลับ ๆ แม้ว่าท่านจะฆ่านาง ข้าก็ไม่สนใจหรอก เหตุผลที่ข้าถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพื่อยืนยันว่าเรายืนอยู่ฝ่ายเดียวกันหรือไม่”
“การต่อสู้อะไรเจ้าพยายามจะทำอะไร ? ” พระสนมหลี่รู้สึกกลัวมาก นี่คือแก่นแท้ของการเป็นอยู่ของนาง นางเป็นคนขี้ขลาด และถ้านางไม่ได้ตั้งครรภ์องค์ชายหกในเวลานั้น นางจะรอดชีวิตมาได้จนถึงวันนี้หรือไม่ ? คำพูดของเฟิงเฟินไดทำให้นางหวาดกลัว และทันใดนั้นนางก็รู้สึกราวกับว่านางตกอยู่ในหลุมของแผนการ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นนางก็ไม่สามารถปีนออกไปได้
เฟิงเฟินไดยิ้มและกล่าวว่า“โดยธรรมชาติมันเป็นการต่อสู้ที่ท่านและข้าต่างก็มีผลประโยชน์ นอกจากนี้ยังเป็นเส้นทางที่พระสนมยินดีที่จะเดิน จากสิ่งที่ข้ารู้พระสนม และท่านผู้หญิงหยวนเป็นพี่น้องกันใช่หรือไม่ ? ท่านไม่ต้องบอกข้าว่าท่านทำสิ่งนี้เพื่อแก้แค้นแทนท่านผู้หญิงหยวน และต้องการช่วยองค์ชายแปดจากเงามืด”
“ไม่!ไม่เลย!” พระสนมหลี่กระวนกระวายอย่างมากที่จะปฏิเสธเรื่องนี้ นางยังคงสับสนอยู่ แต่ด้วยความตื่นตระหนกนี้จะเห็นความเกลียดชัง “นางอาจเป็นน้องสาวของข้า แต่เราไม่ได้มีความสัมพันธ์กันมากในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ในช่วงหลายปีที่ข้าถูกรังแกในตำหนักใน นางไม่ได้แสดงความสงสารหรือเห็นใจข้า เนื่องจากน้องสาวไม่รู้จักข้าในฐานะน้องสาว ทำไมข้าต้องห็นนางเป็นพี่ ? นางมีบุตรชายคนหนึ่ง และข้าก็มีบุตรชายด้วย นางจะวางแผนสำหรับบุตรชายของนาง และข้าไม่ต้องการให้เฟิงเอ๋อของข้าตกอับ นี่เป็นคำตอบที่เจ้าต้องการ”
เฟิงเฟินไดจ้องมองพระสนมหลี่อย่างไรก็ตามนางเย้ยหยันข้างใน แน่นอนพระสนมทั้งหมดในพระราชวังได้วางแผนสำหรับบุตรชายของตนเอง แม้แต่พระสนมที่ขี้ขลาดและอ่อนแอที่สุดก็ไม่มีข้อยกเว้น แต่องค์ชายหก…“องค์ชายหกไม่มีความสำเร็จมากมายที่โดดเด่น แม้ว่าเขาจะควบคุมกองกำลังกลุ่มเล็ก ๆ ได้ แต่เขาก็เป็นอัจฉริยะ เขาไม่เข้าใจว่าจะเข้าสู่สนามรบเพื่อฆ่าศัตรูได้อย่างไร และเขาไม่รู้วิธีตั้งรูปแบบกองทัพ พระสนมก็รู้ว่าท่านพ่อของข้าเคยเป็นเสนาบดีมาก่อน นั่นเป็นเหตุผลที่ข้าได้ยินเกี่ยวกับเหตุการณ์ในราชสำนักเล็กน้อย องค์ชายหกนำกองทหารจำนวนน้อยมาประจำการในภาคตะวันตกเฉียงเหนือ แต่ก่อนจะพบปัญหา ก่อนที่ภาคตะวันตกเฉียงเหนือจะยุ่งเหยิง มันเป็นรองผู้บังคับการที่นำทัพไปสู่สนามรบ ในช่วงเวลานี้เมื่อพวกเขาวิ่งเข้าไปหาศัตรู พวกเขาจะต้องการกองกำลังอื่นมาช่วยด้วย พระสนมรู้เรื่องนี้ใช่หรือไม่เจ้าคะ ? ”
พระสนมหลี่นั่งบนเก้าอี้พร้อมรอยยิ้มอันขมขื่นบนใบหน้าของนางแน่นอนว่านางรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ บุตรชายของนางไม่ได้ทำสิ่งนี้ เขาอยากจะใช้เวลาในการเขียนเรื่องสำนักศึกษาและอยากจะสอนในสำนักศึกษา เขาจะถกเถียงกับบัณฑิตในสิ่งที่ถูกต้องหรือผิด สำหรับสาเหตุที่องค์ชายหก, ซวนเทียนเฟิงไปประจำการในภาคตะวันตกเฉียงเหนือ มันเป็นเพราะนาง นางเป็นคนที่ต้องการให้บุตรชายของนางแสดงความเข้มแข็ง นางต้องการให้เขาแสดงให้นางได้เห็น เมื่อนางเห็นมัน ตราบใดที่บุตรชายของนางสามารถประสบความสำเร็จได้ ตำแหน่งของนางก็คงไม่เหมือนในเวลานี้
น่าเสียดายที่บุตรชายของนางไม่ได้ทำเพื่อสิ่งนั้นเขาไม่ได้ถูกนำตัวไปเป็นทหารและเขาก็ไม่เหมาะที่จะเป็นฮ่องเต้ แม้ว่านางจะเข้าใจเรื่องนี้มานานแล้ว แต่นางก็ยังไม่อาจทำใจยอมรับได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อนางเฝ้าดูพระสนมคนอื่น ๆ วางแผนสำหรับบุตรชายของตัวเอง โดยเฉพาะเมื่อนางมองพี่สาวของนางกับองค์ชายแปด นางรู้สึกว่าสิ่งต่าง ๆ นั้นไม่ยุติธรรม จากนั้นนางก็เริ่มสร้างปัญหาทั้งหมดนี้ จากนั้นนางเริ่มฟังคนอื่น ๆ ว่าองค์ชายเก้าจะกลายเป็นฮ่องเต้อย่างแน่นอน และเขาก็ยังได้รับความช่วยเหลือจากองค์หญิงจี่อันด้วย เป็นเพราะเหตุนี้นางจึงเกลียดชังเฟิงหยูเฮง สำหรับลานล่าสัตว์นี้นางทำทุกอย่างเพื่อให้เฟิงหยูเฮงมีความทุกข์”
“เจ้าพยายามจะพูดอะไร? ” พระสนมหลี่ถามเฟิงเฟินได “ข้ารู้จักบุตรชายของตัวเองดี แต่สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับเจ้าอย่างไร ? ”
เฟิงเฟินไดเอนไปข้างหน้าพร้อมกับเหล่ตาของนางและกล่าวว่า “องค์ชายหกไม่สามารถทำได้ แต่มีองค์ชายคนอื่นที่ทำได้ เป็นไปได้หรือไม่ที่พระสนมไม่คิดจะหาคนที่จะร่วมมือด้วย เช่นนี้เมื่อฮ่องเต้คนใหม่ได้ขึ้นครองบัลลังก์แล้ว องค์ชายหกก็จะสามารถมีชีวิตที่ดีได้”
”ร่วมมือกับใคร? ” พระสนมหลี่มองเฟิงเฟินไดและหัวเราะทันที “เจ้าต้องการให้ข้าร่วมมือกับองค์ชายห้าหรือ ? คุณหนูตระกูลเฟิง เจ้าคิดว่าข้าเป็นคนโง่หรือ ? แม้ว่าข้าต้องการทำงานกับใครบางคน ทางเลือกก็คือการทำงานกับบุตรชายของพี่สาวของข้า ไม่มีทางเป็นเจ้า ! ”
“แต่ท่านไม่มีทางเลือกอื่น”เฟิงเฟินไดยักไหล่ “ก่อนอื่นข้าจัดการสถานการณ์ของท่านได้แล้ว ข้าสามารถเปิดเผยได้ตลอดเวลา พระสนมก็รู้ว่าเมื่อมีการประกาศ มันจะส่งผลโดยตรงต่อองค์ชายหก ! ”
“เจ้ากำลังข่มขู่ข้าหรือ? ”
“ไม่”เฟิงเฟินไดส่ายหัว “ข้าแค่ให้เหตุผลกับพระสนม องค์ชายแปดเกี่ยวข้องโดยตรงกับท่าน ข้ารู้สิ่งนี้ แต่พระสนมหยวนชูเพิ่งถูกลดระดับลงมาเป็นท่านผู้หญิง องค์ชายแปดก็จะแต่งานกันคุณหนูตระกูลหลู่ในช่วงปีใหม่ ข้าคิดว่าท่านก็รู้ว่าสถานการณ์เป็นอย่างไรกับคุณหนูตระกูลหลู่ แม้ว่าตระกูลจะมีชื่อของเสนาบดี แต่รากฐานของตระกูลก็ยังถูกขุดขึ้นมา การแต่งงานแบบนี้จะเป็นผลดีต่อองค์ชายแปดหรือไม่ ? เส้นทางที่พระองค์จะเดินไปนั้นเป็นสิ่งที่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน ท่านยังดื้อรั้นจนเชื่อใจว่ามันเป็นเส้นทางที่จะนำไปสู่บัลลังก์หรือ ? ”
พระสนมหลี่ขมวดคิ้วและจ้องไปที่เฟิงเฟินไดก่อนนางจะพูดอะไร นางได้ยินเฟิงเฟินไดกล่าวต่อ “พระสนมไม่ต้องรีบ ข้ายังพูดไม่จบ นอกจากองค์ชายแปดแล้ว ยังมีองค์ชายคนอื่น ๆ อยู่บ้าง แต่ในปัจจุบันองค์ชายใหญ่และองค์ชายรองไม่มีความปรารถนาที่จะต่อสู้เพื่อจุดนั้น องค์ชายสามได้สิ้นพระชนม์ไปแล้ว และองค์ชายสี่เป็นสามัญชน องค์ชายเจ็ดและองค์ชายเก้าเป็นพี่น้องที่รักกัน มองดูสิ่งนี้ นอกจากองค์ชายห้า ท่านคิดว่าท่านจะไว้ใจใครได้บ้าง ? ”
ในที่สุดพระสนมหลี่ก็เข้าใจสิ่งที่นางตกหลุมเฟิงเฟินไดเดินวนไปวนมาเพื่อขอความช่วยเหลือแทนองค์ชายห้า แต่…“เจ้าพูดก่อนหน้านี้ว่าเฟิงเอ๋อของข้าเป็นแค่บัณฑิต ดังนั้นทำไมตอนนี้…”
“การมีผู้ช่วยเป็นสิ่งที่ดีที่สุดเสมอพวกเขาเป็นพี่น้องกัน และพวกเขาควรช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ! ” เฟิงเฟินไดกล่าวด้วยรอยยิ้ม “นี่เป็นข้อตกลงทางธุรกิจ ถ้าสำเร็จจะดีสำหรับท่าน ข้า และทุกคน หากไม่ประสบความสำเร็จก็ไม่มีข้อเสียสำหรับเรา แต่สำหรับพระสนม…”
เฟิงเฟินไดเข้ามาในกระโจมของพระสนมหลี่และไม่ได้กลับไปงานเลี้ยงแม้ว่าจะผ่านไปถึง6 เพลงแล้ว ในเวลานี้บานซูได้เข้าไปกระโจมของฮ่องเต้ซึ่งเป็นที่พักของเฟิงหยูเฮง เมื่อเห็นว่าซวนเฟยหยูกำลังนอนหลับ เขาก็กล่าวเบา ๆ กับเฟิงหยูเฮง “มันเป็นฝีมือของพระสนมหลี่ ทุกอย่างถูกจัดเตรียมไว้โดยพระสนมหลี่ แต่พระสนมหลี่เป็นคนที่มีบุคลิกอ่อนแอและนางไม่ต้องการทำร้ายใครเลย นางไม่ต้องการที่จะทำร้ายพระนัดดา นางแค่อยากจะขโมยเสี่ยวไป๋ออกมาเพื่อทำให้คุณหนูรู้สึกกังวล อาจถือได้ว่า… เป็นการสอนบทเรียนให้คุณหนูขอรับ”
“สอนบทเรียนให้ข้าหรือ? ” เฟิงหยูเฮงกล่าวอย่างเย็นชา แต่นางถอนหายใจทันที “ฮ่องเต้แก่ขึ้นทุกปี สุขภาพของฝ่าบาทก็แย่ลงเช่นกัน พระสนมที่ให้กำเนิดองค์ชายจะไม่สามารถอยู่อย่างสงบได้อีกต่อไป”
บานซูไม่ส่งเสียงแต่วังซวนกล่าวขึ้นว่า “มันเป็นอย่างนี้เสมอ ทุกยุคทุกสมัยราวกับฮ่องเต้ที่กำลังตกต่ำในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ฉากที่โชคร้ายที่สุดที่ไม่มีใครปรารถนาก็ปรากฏให้เห็น องค์ชายที่ครั้งหนึ่งเคยเงียบสงบจะเริ่มแสดงออกในวิธีที่พวกเขารู้สึกว่าเหมาะสมที่สุด และสิ่งนี้ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ หากพวกเขาไม่ต่อสู้จนถึงแก่ความตาย พวกเขาจะไม่ยอมแพ้ ท้ายที่สุดบัลลังก์ฮ่องเต้มีผลประโยชน์มากมาย”
เฟิงหยูเฮงพยักหน้า“ถูกต้องแล้ว พลังอำนาจมีความสำคัญมากกว่าสิ่งอื่นใดสำหรับผู้ชาย พี่น้องคนใด บิดา มารดา และบุตรที่เผชิญกับพลัง พวกเขาทุกคนสามารถก้าวเป็นก้อนหินเพื่อช่วยให้พวกเขาปีนขึ้นไปสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้น”
บานซูไม่สามารถทนที่จะฟังได้และกล่าวออกมาด้วยความรำคาญ “ข้าไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่คุณหนูพูดถึงได้ ไม่มีอะไรให้สังเกตได้จากพระสนม ข้ารู้สึกว่าข้าควรจะอยู่ที่นี่เพื่อปกป้องคุณหนู ข้ารู้สึกไม่สบายใจ” หลังจากพูดแบบนี้เขาก็หายตัวไป
เฟิงหยูเฮงคุ้นเคยกับอารมณ์ของบานซูและไม่ได้พูดอะไรเลยนางถามวังซวน “องค์ชายหกเป็นคนแบบไหน ? ข้าเห็นพระองค์เพียงแค่สองสามครั้ง และไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่”
วังซวนนั่งลงบนเก้าอี้ตัวเล็กๆ ข้างนาง แล้วถอนหายใจพลางกล่าวว่า “พูดไปองค์ชายหกเป็นคนน่าสงสาร แม้ว่ามารดาผู้ให้กำเนิดจะเป็นพระสนมหลี่ แต่ก็ได้รับอนุญาตเพียงเพราะนางให้กำเนิดองค์ชาย ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องนี้เกี่ยวกับคาถา นางอาจถูกประหารชีวิตแล้ว แต่ด้วยตำแหน่งของพระสนมที่ได้รับพระราชทาน องค์ชายหกได้รับผลกระทบจากนาง ไม่ได้รับการสนับสนุนจากพระสนมหลี่ ดังนั้นองค์ชายหกจึงไม่เป็นที่ชื่นชอบหลังจากเกิดมา โอ้ ใช่แล้วในเวลานั้นพระสนมหยุนยังไม่ได้เข้าพระราชวัง และพระสนมก็ยังอยู่ในระหว่างการต่อสู้”
“แล้วสถานการณ์ปัจจุบันขององค์ชายหกเป็นอย่างไร”
“พระองค์มีสิทธิ์ในการบังคับบัญชากองกำลังแต่ไม่มากนัก พระองค์มีทหารกว่า 30,000 นายประจำการอยู่ทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือ แต่องค์ชายหกไม่ใช่คนที่ชอบการต่อสู้ ตัวพระองค์เองไม่ได้ก้าวเข้าสู่สนามรบเพื่อต่อสู้ แต่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาพระองค์ยังคงอยู่นอกเมืองหลวงและไม่ค่อยได้ผลตอบแทนมากนัก ต้องกล่าวว่าองค์ชายหกเป็นคนดีทีเดียว พระองค์ไม่ได้เป็นเหมือนองค์ชาย พระองค์เป็นเหมือนบัณฑิต ในสายตาของพระองค์ วรรณกรรมและศิลปะมีความสำคัญที่สุด ไม่กี่ปีที่ผ่านมาพระองค์ได้ต่อสู้กับองค์ชายสามในการวาดภาพ และใบหน้าของเขาก็ฟกช้ำดำเขียวไปหมด สำหรับเรื่องนี้ พระสนมหลี่ทำให้เกิดความยุ่งยากอย่างมาก โอ้ ถูกต้อง หนังสือของราชวงศ์ต้าชุนถูกรวบรวมโดยพระองค์ และกลุ่มบัณฑิตเจ้าค่ะ”
เฟิงหยูเฮงขมวดคิ้วเมื่อได้ยิน“แม้องค์ชายเช่นนี้ พระสนมหลี่ก็อยากให้พระองค์เป็นอะไรบางอย่าง ไม่ช้าก็เร็วมารดาผู้ให้กำเนิดแบบนี้จะทำให้บุตรชายของนางเสียชีวิต”
”ถูกต้อง! ข้าได้ยินมาว่าองค์ชายทุกคนจะกลับมาที่เมืองหลวงในปีใหม่ หากคุณหนูสนใจ คุณหนูสามารถพูดคุยกับองค์ชายหกในระหว่างงานเลี้ยงในพระราชวัง ข้ารู้สึกว่าองค์ชายหกไม่ชอบความคิดเกี่ยวกับสิ่งที่พระสนมทำ ถ้าพระองค์รู้ พระองค์ก็จะเริ่มต่อสู้กับพระสนมหลี่ ! ”
เฟิงหยูเฮงหัวเราะและถามวังซวน“ความประทับใจของเจ้าที่มีต่อองค์ชายหกนั้นค่อนข้างดีหรือไม่ ?”
วังซวนไม่ปฏิเสธนางกล่าวว่า “ในความเป็นจริงใครก็ตามที่รู้ว่าองค์ชายหกเป็นอย่างไร ทุกคนจะมีความประทับใจที่ดีต่อพระองค์เจ้าค่ะ”
เฟิงหยูเฮงพยักหน้า“มันน่าเสียดาย ที่มีมารดาเช่นนี้ ข้าสงสัยว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องกับพระองค์หรือไม่ ถ้าหากองค์ชายหกนั้นทรงเป็นบัณฑิตอย่างที่เจ้าพูด ข้าจะช่วยพระองค์ออกมา”
ตอนที่ 754 จะตายเร็วตายช้า สุดท้ายก็ต้องตาย
ตอนที่754 จะตายเร็วตายช้า สุดท้ายก็ต้องตาย
หลังจากพบกับพระสนมหลี่เฟิงเฟินไดก็กลับมาที่งานเลี้ยง แต่ก่อนที่นางจะเข้าไป นางเห็นองค์ชายห้ารอนางอยู่ที่มุมห้อง เฟิงเฟินไดพูดกับตัวเองและเพิ่มความเร็วในการเดินไปหาองค์ชายห้า
ซวนเทียนหยานมองเด็กผู้หญิงคนนี้และอยากจะตบนางให้คว่ำและอุ้มนางกลับเขาอยากจะกัดฟันของเขาจนแทบแตกเป็นเสี่ยง ๆ เมื่อเห็นเฟิงเฟินไดเข้ามาใกล้ เขาจับข้อมือของนางและกระชากนางอย่างแรง เขาใช้กำลังมากและเฟิงเฟินไดตกอยู่ในอ้อมแขนของเขา หัวและหน้าอกของพวกเขาแนบสนิทเข้าด้วยกัน
เฟิงเฟินไดจ้องที่ซวนเทียนหยานอย่างโกรธเคืองและกลอกตากล่าวว่า “พระองค์ดื่มมากเกินไป ? ด้วยการจับตามองของสายตาหลายคู่ พระองค์จะกอดข้าอย่างนี้หรือ ? ” แม้ว่านางจะพูดแบบนี้ แต่นางก็ไม่ได้ผละจากอ้อมกอดของซวนเทียนหยาน แม้ว่านางจะยังเด็ก แต่นางก็แก่แดด และนางก็รู้วิธีที่จะทำให้ซวนเทียนหยานมีความสุขมาก
แน่นอนว่าสาวงามคนนี้ถูกตามใจจนเสียนิสัยซวนเทียนหยานก็ทำตามใจเขา แม้ว่าเฟิงเฟินไดจะไม่ได้สวยเท่าเฟิงเฉินหยู แต่นางยังคงเป็นบุตรสาวของเฟิงจินหยวน เฟิงจินหยวนเป็นคนที่ดูดี นอกจากนี้มารดาของนางคือฮันชิ ผู้หญิงที่มาจากหอนางโลม นางจะไม่ดูดีได้อย่างไร เฟิงเฟินไดดูไม่เหมือนตอนที่นางยังเด็ก แต่เมื่อนางโตขึ้น นางเริ่มดูดีขึ้น เริ่มมองเห็นเค้าความงามราง ๆ แล้ว
ซวนเทียนหยานโกรธมากแต่ความโกรธนั้นส่วนใหญ่หายไปแล้ว ทำอะไรไม่ถูกกับเฟิงเฟินได ดูเหมือนว่าเขากำลังเกลี้ยกล่อมเด็กในขณะที่ตบหลังของเฟิงเฟินไดเบา ๆ เขาอดทนพูดว่า “เจ้าอย่าทำแบบนี้ ข้ารู้ว่าบิดาของเจ้าไร้ความสามารถและลากตระกูลเฟิงมาสู่สถานการณ์ปัจจุบัน ในขณะที่เจ้าเติบโตมาด้วยความภูมิใจ เป็นเรื่องธรรมดาที่เจ้าจะรู้สึกรับไม่ได้ แต่เฟินได ไม่ช้าก็เร็วเจ้าจะโตขึ้นและเจ้าจะแต่งงาน เมื่อเจ้าแต่งงานกับข้า ทุกสิ่งที่ตำหนักหลี่สามารถมอบให้เจ้าจะเป็นมากกว่าสิ่งที่ตระกูลเฟิงมอบให้เจ้าได้ เจ้าเป็นบุตรสาวของอนุในตระกูลเฟิง แต่เจ้าจะเป็นพระชายาเอกในตำหนักหลี่ มันไม่ดีหรือ ? ทำไมต้องยุ่งกับสิ่งเหล่านี้ ? ”
เฟิงเฟินไดผลักเขาออกไปและทั้งสองก็แยกจากกัน เฟิงเฟินไดจึงกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ไม่มีความสุข “เข้าไปยุ่ง ? สิ่งที่ข้าเข้าไปยุ่ง หากพระองค์มีความสามารถมากขึ้นเล็กน้อย ข้าจะต้องเข้าไปยุ่งหรือไม่ ? ซวนเทียนหยาน พระองค์ไร้ความสามารถ อย่ามาขวางทางของข้า”
“อย่าไปขวางทางของเจ้าหรือ? ” ซวนเทียนหยานเริ่มวิตกกังวลเล็กน้อย แต่เขาไม่กล้าพูดด้วยเสียงดัง เขาพูดด้วยน้ำเสียงเบา ๆ อย่างเชื่องช้าเท่านั้น “อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ ! เจ้าไปหาพระสนมหลี่โดยมีเป้าหมายที่เจ้าหก ! และเจ้าทำสิ่งนี้โดยไม่มีเหตุผลอื่นนอกจากผลักข้าลงไปในเส้นทางนั้น แต่เจ้าเคยถามข้าหรือไม่ว่าข้าต้องการหรือเปล่า ? เจ้าเดินหน้าและตัดสินใจในสิ่งต่างๆ เพื่อตัวเจ้าเอง แต่เจ้าเคยสงสัยในสิ่งที่ข้าคิดหรือไม่ ? จุดนั้นสำคัญกับเจ้าจริง ๆ หรือ ? ”
“แน่นอน! ” ดวงตาของเฟิงเฟินไดกลายเป็นคนดุร้ายและความตั้งใจของนางก็แน่วแน่ “ในอดีตทุกคนกล่าวว่าจะมีฮองเฮาจากตระกูลเฟิง ในเวลานั้นพวกเขาบอกว่าเฟิงเฉินหยูมีมุมมองของหงส์เพลิง แต่เฟิงเฉินหยูตายไปแล้ว ! สำหรับเฟิงหยูเฮง นางไม่ได้อยู่ในตระกูลเฟิงอีกต่อไป และสำหรับเฟิงเซียงหรูนั้นเป็นไปไม่ได้ นั่นเป็นเหตุผลที่พระองค์ควรคิดเกี่ยวกับมัน ถ้าตระกูลเฟิงจะมีฮองเฮาอย่างแน่นอน นั่นเป็นข้าเท่านั้น ซวนเทียนหยาน ข้าเป็นชายาของพระองค์ที่ยังไม่ได้แต่งงาน ในอนาคตถ้าข้ากลายเป็นฮองเฮา พระองค์จะต้องเป็นฮ่องเต้ ซวนเทียนหยาน ตำแหน่งนั้นสำคัญสำหรับข้ามาก ถ้าข้าไม่ได้มันมา ข้าจะเสียใจจนตาย”
หลังจากพูดอย่างนี้นางผลักองค์ชายห้าซึ่งยังต้องการก้าวไปข้างหน้า นางมุ่งหน้ากลับไปในทิศทางของงานเลี้ยง ปล่อยให้องค์ชายห้าอยู่ตามลำพังเพื่อมองนางที่เดินจากมา ใครจะรู้ว่าจิตใจของเขาควรจะรู้สึกอบอุ่นหรือเย็นชา
ในเวลานี้ภายในกระโจมของพระสนมหลี่นางนั่งบนเตียงของนางในขณะที่ถือหุ่นตัวใหม่ที่ถูกแทง ในขณะที่เขียนชื่อของเฟิงหยูเฮงไว้บนร่าง มือของนางสั่นจนไม่สามารถถือพู่กันได้ อย่างไรก็ตามนางมุ่งมั่นและไม่อนุญาตให้บ่าวรับใช้ไป นางทนและเขียนตัวละครทั้งสามเสร็จ หุ่นขนาดใหญ่นั้นเขียนได้ง่าย แต่หุ่นขนาดเล็กที่อยู่ด้านหลังนั้นเป็นไปไม่ได้สำหรับนาง ดังนั้นนางจึงส่งมันให้กับบ่าวรับใช้และออกคำสั่ง “เขียนเร็ว อย่าตกหล่นแม้แต่คำเดียว ชื่อของเฟิงหยูเฮงทั้ง 8 ตัวอักษรต้องถูกเขียนลงไปสำหรับตัวนี้ เร็ว ! ”
นางกำนัลนั้นทำอะไรไม่ถูกมากและไม่เต็มใจที่จะเขียนสักพักหนึ่งให้คำปรึกษาแก่พระสนม “พระสนมทำแบบนี้ไม่ได้เจ้าคะ ! ข้าไม่ได้พูดเพราะองค์หญิงจี่อัน ข้ากังวลเกี่ยวกับสุขภาพของท่าน เมื่อท่านเป็นกังวลเช่นนี้ตลอดเวลา พลังของท่านก็แย่ลงทุกวัน ท่านไม่เต็มใจที่จะให้หมอหลวงมาตรวจ หากสิ่งนี้ดำเนินต่อไป ไม่ช้าก็เร็วท่านจะ…”
“ไม่ช้าก็เร็วข้าจะตายใช่หรือไม่? ” พระสนมหลี่พูดจาเย้ยหยันอย่างเยือกเย็น “ใครในโลกนี้จะไม่ตาย ! ไม่ช้าก็เร็วไม่ทางใดก็ทางเราจะไม่ตาย มีอะไรให้กลัว ? ” หลังจากพูดแบบนี้นางมองนางกำนัลแล้วเร่งนาง “รีบเขียน ! ”
นางกำนัลทำตามอย่างเชื่อฟังและเขียนอักษร8 ตัวของชื่อเฟิงหยูเฮงที่ด้านหลังตุ๊กตาขนาดเล็กอย่างจริงจัง จากนั้นนางก็ส่งตุ๊กตาตัวเล็กกลับไปที่พระสนมหลี่ และพระสนมหลี่หยิบตุ๊กตาและยกเข็มในมือขวาของนางขึ้นไปแทงเข้าไปในร่าง ในขณะที่กำลังแทงนางพึมพำ “ข้าจะแทงเจ้าจนตาย เจ้าโชคร้าย ! แทงเจ้าจนตาย ! แทงเจ้าจนตาย ! ”
นางกำนัลนั้นทนดุต่อไปไม่ไหวและต้องพูดอะไรที่เป็นกลาง “พระสนม ถ้าท่านต้องแทงมัน ท่านไม่ควรแทงองค์หญิงจี่อัน ท่านควรจะแทงคุณหนูตระกูลเฟิง! นางเป็นคนที่ทำชั่วอย่างแท้จริง นางข่มขู่พระสนมซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้พระสนมต้องเจ็บปวดอย่างมาก ข้าเห็นว่ามันควรเป็นนางที่ถูกแทง ! พระสนม ข้าจะไปถามถึงแปดตัวอักษรของคุณหนูตระกูลเฟิง หลังจากนั้นที่ทราบ เราสามารถแทงได้ จะเป็นการดีที่สุดถ้านางจะถูกแทงจนตาย ด้วยวิธีนี้นางจะไม่ทำร้ายคนอื่นในอนาคต คุณหนูตระกูลเฟิงนั้นดูไม่เหมือนคนดี ดวงตาของนางล่อกแล่กอยู่ตลอดเวลา และอวัยวะภายในของนางก็เต็มไปด้วยความร้ายกาจ”
“อย่าคิดมาก”พระสนมหลี่กล่าวกับนางว่า “ข้าตัดสินใจร่วมมือกับเฟิงเฟินไดแล้ว เรื่องนี้ได้รับการตัดสินใจแล้ว ในอนาคตไม่มีใครได้รับอนุญาตให้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ คนเดียวที่ข้าปรารถนาจะแทงจนตายคือเฟิงหยูเฮง จะเป็นการดีที่สุดถ้านางถูกแทงจนตายในคืนนี้ ข้าจะเห็นว่านางจะทำร้ายใครหรือว่านางจะช่วยคนของนางขโมยอาณาจักรนี้ ! ”
พระสนมหลี่มองราวกับว่านางบ้าไปแล้วและแทงเข็มเข้าไปในหุ่นตัวเล็ก ๆ แม้แต่นางกำนัลก็ทนดูต่อไปไม่ไหว ใครจะรู้ว่าสิ่งนี้ได้ผลจริง ๆ หรือไม่ ถ้ามันได้ผลจริง ๆ แล้ว องค์หญิงจี่อันจะไม่ตายด้วยความเจ็บปวดทรมาณหรือ ?
ขณะที่นางกำลังคิดอยู่นี้มีคนมาจากด้านนอกกระโจม เสียงของผู้คนจำนวนมากที่เดินเข้ามาในกระโจม เร็วมาก กระโจมก็ถูกเปิดขึ้น และมีทหารองครักษ์สองสามนายอยู่ข้างใน ด้านหลังพวกเขาคือองค์ชายรอง, ซวนเทียนหลิง และองค์ชายใหญ่, ซวนเทียนฉี
นางกำนัลนั้นกลัวอย่างมากและรีบคว้าของจากมือของพระสนมหลี่แต่พระสนมหลี่ก็จับมันไว้แน่น นางจะปล่อยมันไปได้อย่างไร ? เมื่อนางทำเช่นนี้ นางไม่เพียงแต่ล้มเหลวในการแย่งชิง นางยังถูกแทงด้วยเข็มจนทำให้นางร้องให้ด้วยความเจ็บปวด พระสนมหลี่ได้หมกมุ่นอยู่กับจินตนาการในการแทงเฟิงหยูเฮงจนตายอย่างสมบูรณ์ นางไม่ได้สังเกตเห็นว่าองค์ชายทั้งสองเข้าไปในกระโจม ไม่มีอะไรที่นางกำนัลจะทำได้ และทำได้แค่คุกเข่าต่อหน้าองค์ชายทั้งสองเท่านั้น น้ำตาไหลรินอาบแก้ม นางไม่กล้าพูดอะไรสักคำเดียว
องค์ชายรองเยือกเย็นและทำท่าให้ลูกน้องของเขาเอาหุ่นจากมือของพระสนมหลี่ไม่ว่าพระสนมหลี่จะแข็งแกร่งแค่ไหน นางก็ไม่แข็งแกร่งกว่าผู้ชาย ทหารองครักษ์เดินไปคว้าหุ่นเล็ก ๆ ออกมา ส่งมอบให้องค์ชายรอง ตุ๊กตาตัวเล็กเกือบเต็มไปด้วยเข็ม อย่างไรก็ตามตัวอักษรคำว่า “เฟิงหยูเฮง” ยังคงชัดเจนมาก แม้แต่ตัวอักษรแปดตัวที่ด้านหลังก็ชัดเจนอย่างสมบูรณ์
ซวนเทียนหลิงมองไปที่พระสนมหลี่และส่ายหน้า“พระสนมใช้คาถาสาปแช่งองค์หญิงจี่อันเป็นความผิดร้ายแรง แม้ว่านี่จะไม่ใช่พระราชวัง แต่ก็เป็นกระโจมที่เป็นของราชวงศ์ เจ้าเป็นพระสนมและเจ้าต้องปฏิบัติตามกฎเหมือนอยู่ในพระราชวัง ยิ่งไปกว่านั้น องค์หญิงจี่อันเป็นคนที่ได้สร้างความชอบมากมายแก่ราชวงศ์ต้าชุน นางยังเป็นอนาคตของราชวงศ์ต้าชุน เมื่อเจ้าสาปแช่งนางเช่นนี้ ข้าคิดว่ามันไม่สามารถอธิบายได้กับเสด็จพ่อ พระสนมหลี่นั้นไม่คู่ควร ทหาร พานางออกไป ! ”
ด้วยคำพูดของซวนเทียนหลิงทหารองครักษ์ก็ก้าวไปข้างหน้า และลากพระสนมหลี่ออกจากเตียงโดยไม่พูดอะไรเลย พวกเขาไม่แม้แต่จะสวมรองเท้าให้นางเพราะพวกเขาลากนางออกไป นางกำนัลก็ถูกลากออกไปพร้อมกับบ่าวรับใช้ที่อยู่นอกกระโจม ทุกคนที่ดูแลพระสนมหลี่ถูกพาตัวไป นางกำนัลตะโกนซ้ำ ๆ ว่า “เจ้าไม่สามารถปฏิบัติต่อพระสนมอย่างนี้ ได้โปรดอนุญาตให้ข้าแต่งกายให้พระสนมก่อน ! ” แต่ใครจะฟังนาง นอกจากนี้พระสนมหลี่ก็ไม่สนใจ ใจของนางตกอยู่ในภวังค์และราวกับว่าหุ่นตัวเล็ก ๆ ที่ถูกแทงไม่ใช่เฟิงหยูเฮง แต่เป็นตัวนางเอง ไม่มีอะไรผิดปกติกับเฟิงหยูเฮง แต่เหมือนว่าพระสนมหลี่เป็นบ้าไปแล้ว
งานเลี้ยงข้างนอกได้ข้อสรุปแล้วในบางจุดและองค์ชายรองนำบุคคลนั้นไปที่กระโจมของฮ่องเต้ ซึ่งฮ่องเต้จะไม่อยู่ได้อย่างไร แม้ว่าจะเป็นตอนดึกฮ่องเต้ก็ไม่ได้บรรทม แต่เขากลับแต่งตัวเรียบร้อยดีและเข้าไปนั่งในห้องด้านนอกด้วยสีหน้าเคร่งขรึม เฟิงหยูเฮงนั่งข้าง ๆ ราวกับว่านางกำลังรอใครบางคนอยู่ ในกระโจมวังซวนเฝ้าพระนัดดาอยู่ด้านหลังและจะเขี่ยไฟเป็นบางครั้ง เมื่อเห็นว่าอุณหภูมิในกระโจมค่อนข้างดีพอ นางดึงถ่านออกมาแล้วค่อย ๆ ดับ
ไม่นานหลังจากนั้นองค์ชายรองนำกลุ่มของพระสนมหลี่เข้ามาในกระโจมครั้งแรกที่เขาคารวะฮ่องเต้ จากนั้นก็นำพระสนมหลี่ไปข้างหน้า ในเวลาเดียวกันเขายื่นหุ่นตัวเล็ก ๆ ในมือของเขาให้กับจางหยวน “เสด็จพ่อ ข้าได้รับรายงานว่าพระสนมหลี่เริ่มแสดงคาถาอีกครั้ง เมื่อเข้าไปในกระโจม ข้าเห็นพระสนมหลี่ใช้เข็มแทงหุ่นตัวเล็ก ๆ นี้ และตุ๊กตามีชื่อที่เขียนไว้บนมันซึ่งเป็นขององค์หญิงจี่อันพะยะค่ะ”
ฮ่องเต้มองสิ่งที่จางหยวนกำไว้ในมือของเขาและความโกรธก็เริ่มตีขึ้นในตัวเขา เมื่อเขามองพระสนมหลี่อีกครั้ง มันเหมือนกับว่าเขากำลังมองบางสิ่งที่เขาดูถูก พระสนมหลี่ก้มหน้าลงและไม่มีใครรู้ว่านางกำลังคิดอะไรอยู่ ยิ่งฮ่องเต้มองนาง นางก็ยิ่งโกรธแค้นยิ่งขึ้น เขาหยิบหุ่นตัวเล็ก ๆ ขึ้นมาแล้วปามันใส่หน้าของพระสนมหลี่ ผลกระทบที่เกิดขึ้นนั้นทำให้พระสนมหลี่ตกใจและกลัวจนตัวสั่น
“หญิงเลว! ” จักรพรรดิโกรธมากชี้ไปที่พระสนมหลี่และสาปแช่ง “เจ้าทำสิ่งที่เลวร้ายนี้เมื่อสองทศวรรษที่แล้ว ในเวลานั้นข้าคิดว่าเจ้ากำลังตั้งท้องบุตรคนที่หก ดังนั้นข้าจึงไม่ได้เอาเรื่องเจ้ามากเกินไป หลังจากให้กำเนิดเฟิงเอ๋อ ข้าก็เลยให้ตำแหน่งพระสนมให้เจ้า เจ้าตอบแทนข้าเช่นนี้หรือ การสาปแช่งองค์หญิงและสาปแช่งผู้ที่ผลิตเหล็กให้กับราชวงศ์ต้าชุน พูด ! ใครทำให้เจ้ามีแรงจูงใจในการทำแบบนี้ ? ”
ฮ่องเต้โกรธมากและพระสนมหลี่เกือบหมดสติ ก่อนหน้านี้นางตกอยู่ในอาการงุนงง และในที่สุดนางก็รู้สึกเสียใจในขณะนี้ จากนั้นนางก็มองไปรอบ ๆ เมื่อมองดูฮ่องเต้และเฟิงหยูเฮง นางก็เริ่มได้สติทันที !
ไม่นะ!
