The Divine doctor : ชายาข้าคือแพทย์เทวะ – ตอนที่ 807-808

ตอนที่ 807 การฝึกปืน และระเบิด
ตอนที่807 การฝึกปืน และระเบิด
“ขอบคุณมากขอรับ”เฮกานและซีเฟิงได้ยอมรับเฟิงหยูเฮงมาเป็นอาจารย์ของพวกเขามานานแล้ว วางตั๋วแลกเงินลงในกระเป๋าของพวกเขา พวกเขาน้ำตารื้นขึ้นมา ซีเฟิงเช็ดน้ำตาและกล่าวว่า “ก่อนปีใหม่ครอบครัวส่งจดหมายถึงจุดสื่อสารในเมืองหลวง พวกเขาบอกว่าน้องชายของข้าจะแต่งงาน และข้าก็คิดว่าจะส่งเงินทั้งหมดที่ข้าได้เก็บไว้เพื่อให้คนที่การสื่อสารส่งมันกลับไปที่บ้าน ข้าไม่เคยคิดว่าจะให้อะไรมากมาย”
“เอาล่ะตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะเศร้าข้ามาคราวนี้ด้วยภารกิจเพื่อมอบหมายให้พวกเจ้า” เฟิงหยูเฮงมองคนที่จะร้องไห้ และกล่าวว่า “เฮกานไปรวบรวมสมาชิกทั้งหมดของกองทัพเจตจำนงสวรรค์ อย่าลืมให้พวกเขามารวมตัวกันที่ทางเข้าภูเขา ซีเฟิง” นางชี้ไปที่รถม้าสองคันที่อยู่ด้านหลังนาง “เราจะขับรถม้าไปข้างหน้ากัน”
เฟิงหยูเฮงนำรถม้าส่วนตัวออกจากค่ายทหารเพื่อเข้าสู่เส้นทางผ่านภูเขาในช่วงเวลานี้นางวิ่งไปหาทหารลาดตระเวนและโยนช็อกโกแลตในกระเป๋าให้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด มิติของนางมีช็อกโกแลตมากมายและง่ายต่อการรับ
กองทัพเจตจำนงสวรรค์รวมตัวกันอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาเห็นเฟิงหยูเฮงมาถึง พวกเขาทุกคนตื่นเต้นมาก อย่างไรก็ตามเฟิงหยูเฮงไม่ได้พูดมากเกินไป ก่อนอื่นนางนำกลุ่มไปสู่พื้นที่โล่งด้านหลังภูเขา ซวนเทียนหมิงได้บอกนางว่าสถานที่แห่งนี้ซ่อนอยู่ มันอยู่ระหว่างภูเขาสองลูกและพื้นที่นั้นกว้างขวาง เขาจะทำให้แน่ใจว่าได้บอกทหารคนอื่น และบอกพวกเขาว่าอย่าไปที่นั้นโดยไม่คำนึงถึงสิ่งที่พวกเขาได้ยิน
สิ่งที่เฟิงหยูเฮงต้องการคือสถานที่เงียบสงบหลังจากมาถึงนางส่งถุงเงินที่เตรียมไว้ล่วงหน้าก่อน แล้วจึงบอกทุกคนว่าทุกถุงเหมือนกันสำหรับทุกคน ทุกคนได้รับตั๋วแลกเงินมูลค่า 100 เหรียญเงิน มันเป็นของกำนัลเพื่อเฉลิมฉลองปีใหม่ ทหารส่งเสียงโห่ร้องอย่างมีความสุข และสิ่งนี้ทำให้เฟิงหยูเฮงรู้สึกอายเล็กน้อย หลังจากที่นางได้ก่อตั้งกองทัพเจตจำนงสวรรค์ นางได้ยุ่งกับสิ่งอื่น ๆ ตลอดเวลา นางได้ไปต่อสู้ในภาคเหนือ และหลังจากที่นางกลับมาที่เมืองหลวงมีเรื่องรอนางตัดสินใจ มันเป็นเช่นนั้นนางไม่มีเวลาให้กับทหารที่นี่
โชคดีที่สถานที่นี้ไม่ใช่ชายแดนและไม่มีอันตรายใดๆ จากทหารที่ต้องการเข้าสู่สนามรบได้ตลอดเวลา สถานที่นี้ใกล้กับเมืองหลวง ไม่มีปัญหาการขาดแคลนในเรื่องของอาหารและเสบียง และไม่มีความลำบากมาก นางคิดเกี่ยวกับมัน และในไม่ช้าทุกคนก็จะก้าวเท้าเข้าสู่สนามรบ นางจะต้องจริงจังกับทหารเหล่านี้ให้มากขึ้น อย่างน้อยที่สุดความโปรดปรานเล็กน้อยแบบวันต่อวัน และยุทโธปกรณ์จำเป็นต้องได้รับการดูแลอย่างเต็มที่ นอกจากนี้ทหารที่เสียชีวิตหรือบาดเจ็บในเฉียนโจว ถึงแม้ว่าซวนเทียนหมิงได้ส่งเงินให้กับครอบครัวแล้วแต่ก็ไม่ได้จบลง จำเป็นต้องมีการติดตามผล
ขณะที่นางกำลังคิดอย่างประมาททหารได้เก็บตั๋วแลกเงินไว้ในกระเป๋าเรียบร้อยแล้ว เฮกานยืนอยู่ข้างนางแล้วกล่าวว่า “ท่านอาจารย์ เราจะทำอะไรต่อไปขอรับ”
เฟิงหยูเฮงฟื้นความรู้สึกของนางและยิ้มจางๆ นางกล่าวเสียงดังว่า “วันนี้ทุกคนจะได้รับอาวุธชนิดใหม่ที่แข็งแกร่ง นี่จะเป็นอาวุธลับของกองทัพเจตจำนงสวรรค์ และจะใช้ในการต่อสู้ในอนาคตของเรา ข้าเตรียมไว้เพียงพอสำหรับทุกคนที่มีอยู่ ฟังไม่ว่าพวกเจ้าจะมองอะไรหรือรู้สึกตกใจแค่ไหน พวกเจ้าก็สามารถแสดงออกได้ทันที แต่เมื่อเจ้าออกจากหลังภูเขาแล้วกลับไปที่ค่าย พวกเจ้าต้องเก็บเป็นความลับ พวกเจ้าต้องไม่พูดถึงมันแม้แต่น้อย เจ้าเข้าใจหรือไม่ ? ”
“เข้าใจขอรับ”ทุกคนตอบพร้อมกัน ในเวลาเดียวกันพวกเขาเริ่มคาดเดาว่าอาวุธลับประเภทใดที่อาจารย์ของพวกเขาต้องการให้เก็บความลับในค่ายทหาร ?
เรื่องนี้ดำเนินต่อไปจนกระทั่งเฟิงหยูเฮงเปิดผ้าม่านของตู้รถม้าทั้งสองคันและเอาปืนกลออกมาจากข้างในพร้อมกับระเบิดมือ และแสดงพลังของพวกมัน ผู้คนเฝ้าดูด้วยความงุนงงเมื่อพวกเขาเห็นว่าพวกมันทำลายล้างเพียงไร
น่าตกใจจริงๆ ตกตะลึงมาก และวิธีการที่พวกเขาเลือกที่จะแสดงมันก็คือการหมอบลงบนพื้นในขณะที่เอามือกุมหัวของพวกเขาและตัวสั่น
มีคนถามด้วยเสียงสั่น“แผ่นดินไหวหรือไม่ ? เมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นนี้แผ่นดินไหวจะเกิดขึ้นได้อย่างไร ? ”
พวกเขาสามารถรับมือกับปืนกลได้แต่ระเบิดมือไม่เพียงสร้างความเสียหายจำนวนมากในพื้นที่ขนาดใหญ่ มันทำให้โลกสั่นสะเทือนเล็กน้อย คนเหล่านี้เป็นชนชาติโบราณ และพวกเขากำลังเผชิญหน้ากับบางสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมานับพันปีในอนาคต เฟิงหยูเฮงกล่าวว่านางสามารถยอมรับได้ ดังนั้นนางจึงกล่าวกับทุกคนว่า “นี่ไม่ใช่แผ่นดินไหว พื้นดินสั่นสะเทือนเพียงเล็กน้อย แต่ข้าสามารถบอกเจ้าได้ว่าผู้คนที่อยู่ในรัศมีการระเบิดของลูกระเบิดจะไม่สามารถมีชีวิตรอดได้หากพวกเขาถูกโจมตี”
เฮกานมองตากว้างที่บริเวณนั้นซีเฟิงก็วิ่งไปสำรวจพื้นที่ เมื่อเขากลับมาดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสยดสยอง “ท่านอาจารย์ อย่างน้อยที่สุด 10 คนก็จะถูกโจมตี รัศมีการฆ่ากว้างมากขอรับ ! ” แม้ว่าเขาจะกล่าวแบบนี้ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความตกใจที่ไม่มีใครเทียบ “ถ้าสิ่งเหล่านี้ถูกนำไปใช้ในสนามรบ คนของเราไม่จำเป็นต้องเคลื่อนไหว พวกเขาแค่ยืนขึ้นและโยนสิ่งเหล่านี้ไปข้างหน้า”
เฮกานยังกล่าวอีกว่า“นอกจากนี้สิ่งที่อยู่ในมือของท่านอาจารย์ก็มีหน้าที่คล้ายกับลูกธนู มันแข็งเกินไป มันเปรียบได้กับลูกธนูแน่นอน”
เฟิงหยูเฮงพยักหน้าและโยนปืนกลให้เฮกาน จากนั้นก็ดึงปืนอีกอันหนึ่งออกจากรถม้า นางกล่าวว่า “สิ่งนี้เรียกว่าปืนกล มันเป็นสิ่งที่ข้าเตรียมไว้สำหรับกองทัพเจตจำนงสวรรค์ สิ่งที่ถูกโยนออกไปนั้นเรียกว่าระเบิดมือและพวกมันจะถูกใช้กับกลุ่มสนับสนุน” นางมองไปที่ซีเฟิงและกล่าวว่า “ข้าไม่ได้นำลูกระเบิดมามากมาย มีเพียง 10 ลูกที่ให้เจ้าลอง เป็นไปได้ว่าเจ้าจะไปภาคใต้หลังจากเดือนหนึ่ง อาณาจักรในทะเลทรายรวมตัวเป็นพันธมิตรกัน และต้องการโจมตีชายแดนภาคใต้ของราชวงศ์ต้าชุน ข้าต้องการให้เจ้าเรียนรู้วิธีใช้ระเบิดมือ จากนั้นหาวิธีที่จะนำสิ่งนี้ไปใช้ในกองทัพเพื่อรับรางวัลสองเท่าสำหรับความพยายามครึ่งหนึ่ง”
ขณะที่นางกล่าวนางกลับไปที่รถม้าและดึงเอาของประเภทหนึ่งออกมา สิ่งที่เฟิงหยูเฮงดึงออกมาเป็นทุ่นระเบิดที่ใช้กันมาหลายสิบปีก่อนหน้านี้ในสงครามโลกครั้งที่ 2 แต่มันเป็นสิ่งที่พัฒนาขึ้นในภายหลัง มันมีขนาดเล็กมากขนาดเท่าฝ่ามือ อย่างไรก็ตามความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นนั้นยิ่งใหญ่กว่าในอดีต นางบอกกับซีเฟิงว่า “สิ่งนี้มีพลังฆ่าใกล้เคียงกับระเบิดมือ แต่มันถูกฝังอยู่ใต้พื้นดิน ขุดรูเล็ก ๆ วางมันไว้ข้างในแล้วฝังด้วยดิน ตราบใดที่มีคนเดินข้ามหรือกดน้ำหนักลงไปมันจะระเบิดทันที รับมันไปแล้ววิ่งไปให้ไกลแล้วฝังมันเพื่อทดลอง”
ซีเฟิงทำตามที่เฟิงหยูเฮงกล่าวด้วยท่าทางตกใจทหารเบิกตากว้างขณะที่ซีเฟิงทดสอบ พวกเขาเห็นว่าซีเฟิงวิ่งไปในระยะทางที่เฟิงหยูเฮงพิจารณาว่าอยู่ในระยะที่ปลอดภัยจากนั้นขุดหลุมด้วยดาบของเขา วางระเบิดลงในหลุมอย่างระมัดระวัง เขาค่อย ๆ คลุมด้วยสิ่งสกปรก หลังจากดูไปซักพักเขาก็วิ่งกลับไปถามเฟิงหยูเฮง “แต่มันจะถูกทดสอบได้อย่างไรขอรับ ? เราไม่มีคนวิ่งไปเหยียบมัน ? ”
เฟิงหยูเฮงหัวเราะแล้วกล่าวกับเฮกาน“ยิงธนูด้วยพลังและน้ำหนักของผู้ใหญ่”
เฮกานผงกหัวแล้วส่งปืนกลให้เฟิงหยูเฮงจากนั้นเขาก็หยิบคันธนูที่อยู่บนหลัง ลูกธนูถูกยิงโดยที่ไม่เล็งมากเกินไป
ผู้คนปิดหูของพวกเขาโดยไม่รู้ตัวและเฝ้าดูลูกธนูเสียงอึกทึกเต็มอากาศ ราวกับว่าสายฟ้าฟาดลงมา มันเป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก
พวกเขางุนงงอีกครั้งระหว่างระเบิดมือกับระเบิดทุ่น ระเบิดแนวความคิดของคนกลุ่มเล็ก ๆ กลุ่มหนึ่งได้ถูกล้างลงไป มันทิ้งความประทับใจที่จะลบได้ยาก ต่อมามีหลายคนที่กล่าวว่าองค์หญิงจี่อันไม่ได้เป็นคนในโลกนี้ นางเป็นเทพเจ้าที่สืบเชื้อสายมาจากสวรรค์ ระเบิดหรือทุ่นระเบิด พวกมันเป็นเพียงสายฟ้าจากสวรรค์ในรูปแบบที่แตกต่างกัน เทพเจ้าที่ใช้สายฟ้าสวรรค์เพื่อลงโทษความชั่วร้ายและกำจัดโลกของสิ่งที่เป็นอันตราย
ต่อมาเมื่อเฟิงหยูเฮงได้ยินข่าวลือเหล่านี้นางก็จะยิ้ม ในความเป็นจริงสิ่งที่ผู้คนพูดเป็นความจริง นางไม่ได้มาจากโลกนี้อย่างแน่นอน นางมาจากเวลาและสถานที่ต่าง ๆ ที่วิ่งขนานกับโลกนี้ พวกเขาดำเนินการต่อด้วยความเร็ว แต่พวกเขาจะไม่ตัดกัน
การปรากฏตัวของระเบิดและทุ่นระเบิดทำให้ทหารของกลุ่มสนับสนุนรู้สึกกระตือรือร้นที่จะลองเฟิงหยูเฮงให้คำแนะนำแก่ซีเฟิงจากนั้นก็ส่งระเบิดมือและทุ่นระเบิดที่เหลือให้กับเขา โดยให้เขานำทหาร 500 คนของกลุ่มสนับสนุนไปยังอีกฝั่งหนึ่งเพื่อทดลองพวกมัน สำหรับนาง นางยังต้องสอนประเด็นหลักของปืนกลให้กับกองทัพเจตจำนงสวรรค์
เมื่อเปรียบเทียบกับการใช้ระเบิดและทุ่นระเบิดก็ไม่จำเป็นต้องใช้ทักษะมากนักพวกเขาเพียงแค่ต้องโยนและฝัง ส่วนที่สำคัญคือกลุ่มสนับสนุนหาวิธีใช้ประโยชน์จากสองสิ่งนี้ในรูปแบบของพวกเขา นั่นคือเป้าหมายหลักของนาง สำหรับการใช้ปืนกล ข้อกำหนดทางเทคนิคค่อนข้างสูง นี่ก็เป็นเหตุผลที่ทำให้นางเลือกกลุ่มพลธนูศักดิ์สิทธิ์ มีเพียงพลธนูศักดิ์สิทธิ์ของนางเท่านั้นที่สามารถเข้าใจเป้าหมายได้อย่างมั่นคง หลังการฝึกซ้อมพวกเขาจะสามารถยิงโดนเป้าได้มากกว่าแปดในสิบส่วนของกระสุนที่ยิงไป
ปืนกลจำนวน500 กระบอกถูกนำมาใช้ นางเปิดม่านรถม้า จากนั้นให้ทหารเข้าแถวรับ อย่างรวดเร็วพวกมันทั้งหมดถูกกระจาย เมื่อมองไปยังทหารที่ถือปืนกล ความรู้สึกสับสนเกี่ยวกับช่วงเวลานั้นเริ่มที่จะดึงเส้นประสาทของเฟิงหยูเฮงอีกครั้ง นางสามารถกำจัดความรู้สึกด้วยการสะบัดหน้าอย่างแรง และเฮกานถามด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวลว่า “ท่านอาจารย์มีอะไรผิดปกติขอรับ”
นางตอบว่า“ไม่เป็นไร เมื่อคืนข้านอนไม่ค่อยหลับ และปวดหัวนิดหน่อย” เฮกานคิดว่านางทำงานอย่างหนักเพื่อเตรียมสิ่งเหล่านี้ และรู้สึกอึดอัดมาก เขาตั้งใจแน่วแน่ที่จะใช้ปืนเป็นผู้ช่วยที่มีความสามารถสำหรับเฟิงหยูเฮง
เฟิงหยูเฮงใช้พลังภายในของนางเพื่อบอกพวกเขาถึงวิธีการใช้ปืนกลเพื่อให้แน่ใจว่าทุกคนได้ยินนางชัดเจนจากนั้นนางให้พวกเขาตั้งเป้าที่อยู่ไกลมาก ๆ เพื่อให้ทุกคนฝึกปฏิบัติตามเป้าได้
กระสุนในแม็คหมดลงอย่างรวดเร็วและนางกระจายมากขึ้น จากนั้นนางก็สอนให้ทุกคนรู้วิธีใช้ จากนั้นนางก็เริ่มฝึกซ้อมอีกรอบ
สมาชิกของกองทัพนายพลธนูศักดิ์สิทธิ์มีความสามารถมากในเรื่องนี้หลังจากฝึกฝนเพียงเล็กน้อย พวกเขาก็สามารถเข้าใจประเด็นหลักได้แล้ว หลังจากนั้นไม่กี่ครั้งก็มีบางคนที่สามารถโจมตีเป้าหมายได้แล้ว เนื่องจากปืนกลมีความสามารถในการยิงซ้ำอัตโนมัติ เป้าหมายเล็ก ๆ ที่ตั้งขึ้นจึงไม่สามารถยืนได้ นางไม่มีใครไปและตั้งเป้าสำรอง การตั้งเป้าหมายที่จุดเริ่มต้นนั้นเพื่อให้ทุกคนได้เข้าใจ อันที่จริงเนื่องจากปืนกลสามารถยิงอัตโนมัติ รัศมีการฆ่าของมันค่อนข้างสุ่ม ผู้คนสามารถวิ่งไปกับพวกเขา และพวกเขาสามารถถือปืน 2 กระบอกเพื่อทำให้พวกเขามีเสถียรภาพ นี่เป็นสิ่งที่ผู้ใช้ต้องตัดสินใจ
นางไม่ได้ดูพวกเขาปฏิบัติต่อไปในขณะที่นางเรียกเฮกานจากนั้นนางก็บอกเฮกานอย่างละเอียดเกี่ยวกับประเด็นหลักในการใช้ปืนกล นางต้องทำให้แน่ใจว่าเฮกานเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง จากนั้นนางจะรู้สึกสบายใจเมื่อปล่อยให้เฮกานออกไปฝึกกับทหาร นางไม่สามารถอยู่ในค่ายทหารได้นาน นางจะต้องกลับพรุ่งนี้เช้าในเวลาเดียวกันนางก็บอกเฮกานถึงการดูแลปืนอย่างไร และสั่งให้เขาบอกต่อให้ทุกคนรู้
ตอนที่ 808 ประกาศปิดห้องโถงสมุนไพร
ตอนที่808 ประกาศปิดห้องโถงสมุนไพร
“ปืนแตกต่างจากระเบิดและทุ่นระเบิดสิ่งเหล่านั้นสามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียว แล้วก็ต้องเปลี่ยนทันที แต่ปืนสามารถใช้งานได้อย่างต่อเนื่อง กองทัพเจตจำนงสวรรค์มีปืน 500 กระบอกซึ่งแจกจ่ายให้กับทุกคน นับจากนี้เป็นต้นไปความรับผิดชอบได้ตกไปอยู่ในมือของพวกเขาแล้ว พวกเขาจะต้องดูแลการแจกจ่ายกระสุน และข้าจะเป็นคนจัดเตรียมไว้ให้ทั้งหมด แต่พวกเขาจะต้องสลักชื่อของพวกเขาไว้บนปืนในที่ที่กำหนด แต่ละคนจะต้องรับผิดชอบปืน 1 กระบอก ไม่ว่าพวกเขาจะนำไปใช้หรือทำอะไร ควรปฏิบัติต่อพวกมันเช่นเดียวกับคันธนูและลูกธนู ปืนจะต้องพกติดตัวพวกเขาไปตลอดเวลา ! สมาชิกของกองทัพเจตจำนงสวรรค์ต้องไม่สามารถอนุญาตให้ผู้อื่นตรวจสอบปืน และห้ามไม่ให้มีการยืมในสนามรบ ห้ามสูญเสียปืนของเจ้า หากมีคนไม่สามารถดูแลปืนของพวกเขาได้ เมื่อมันจะถูกนำกลับมา พวกเขาจะไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้อีกต่อไป”
เฟิงหยูเฮงมีสีหน้าเคร่งเครียดและกล่าวอย่างจริงจังนางบอกเขาเฮกาน “มันเป็นคำสั่ง ดังนั้นจึงเป็นคำสั่งเด็ดขาด หากมีการต่อต้านใดๆ จัดการตามกฎของทหาร!”
เฮกานพยักหน้า“ท่านอาจารย์ไม่ต้องกังวล ข้าเข้าใจถึงความสำคัญของปืนและข้าเชื่อว่าทหารก็เข้าใจเช่นกัน ข้านี้จะไปจัดการทันทีขอรับ ! ” เขารีบจัดการเรื่องนี้ทันทีรวบรวมสมาชิกของกลุ่มพลธนูที่ยังคงฝึกปืน จากนั้นเขาก็บอกพวกเขาในสิ่งที่เฟิงหยูเฮงบอกเขา เมื่อเฟิงหยูเฮงเลือกพื้นที่ว่างบนปืนสำหรับให้พวกเขาสลักชื่อได้ พวกเขาก็ใช้กริชเพื่อสลักชื่อของพวกเขา
สมาชิกของกองทัพเจตจำนงสวรรค์นั้นเปิดกว้างมากสำหรับอาวุธชนิดใหม่นี้ในขณะเดียวกันพวกเขาก็เข้าใจว่ามันหมายถึงอะไรแบบนี้ ไม่ว่ามันจะเป็นพลังฆ่า หรือระยะไกล พวกมันทั้งคู่นั้นมีอะไรที่เหนือกว่าที่พวกเขามีอยู่ มันเหมือนกับระเบิดมือและทุ่นระเบิด ทหารของกองทัพพลธนูรู้สึกว่าเรื่องแบบนี้ไม่ใช่อะไรบางอย่างจากโลกนี้ หัวหน้าของพวกเขาน่าจะเป็นเทพเจ้าที่สืบเชื้อสายมาจากโลกนี้และนำสายฟ้ามาด้วย
สมาชิกของกองทัพพลธนูทุกคนถือกริชไว้บนตัวของพวกเขาและพวกมันถูกซ่อนไว้ที่ขากางเกง และพวกมันจะถูกใช้เพื่อปกป้องชีวิตของพวกเขา ผู้คนมีส่วนรับผิดชอบในการสลักชื่อของพวกเขาลงบนปืนเบา ๆ และพวกเขาก็เข้าใจเกี่ยวกับวิธีใช้เป็นอย่างดี มันจะไม่ถูกหักล้างโดยแรงเสียดทานและจะไม่สร้างความเสียหายให้กับโครงสร้างของปืน เฟิงหยูเฮงเห็นว่าทหารทุกคนเชื่อฟังมาก นางจึงสงบลงเช่นกัน
ในเวลานี้กองทัพสนับสนุนได้ใช้ระเบิดมือและทุ่นระเบิดไปหมดแล้วและซีเฟิงก็มารายงานในขณะที่ต้องการดำเนินการต่อ เขารายงานว่าพวกเขาเข้าใจพื้นฐานแล้วและจะนำทหารไปฝึกซ้อมต่อไป แต่พวกเขาไม่ต้องการระเบิดจริง พวกเขาสามารถใช้หินที่มีน้ำหนักใกล้เคียงกันเพื่อฝึกฝน ในเวลาเดียวกันพวกเขาจะต้องค้นคว้ารูปแบบและกลยุทธ์อย่างละเอียดเพื่อพยายามใช้ประโยชน์จากสิ่งมหัศจรรย์เช่นทุ่นระเบิดเพื่อให้เอาชนะศัตรูได้อย่างง่ายดาย
เฟิงหยูเฮงพยักหน้าไม่จำเป็นต้องมีทักษะมากนักเมื่อต้องใช้ระเบิดและทุ่นระเบิด และไม่จำเป็นต้องใช้ระเบิดจริงเพื่อฝึกฝน สิ่งสำคัญคือกองทัพและกลยุทธ์ ตอนนี้สิ่งที่ต้องฝึกซ้อมคือฝ่ายที่มีปืน นางทิ้งกระสุนจำนวนมากไว้กับเฮกานจากนั้นก็ประกาศต่อกองทัพพลธนูว่าพวกเขาไม่จำเป็นต้องทำสิ่งใด พวกเขาเพียงแค่ต้องให้ความสำคัญกับการฝึกฝนด้วยปืน แต่พวกเขาถูกจำกัดให้ฝึกฝนในพื้นที่ด้านหลังในภูเขา เมื่อพวกเขาออกจากพื้นที่ด้านหลังภูเขา พวกเขาจะต้องไม่พูดถึงอาวุธที่พวกเขามี สำหรับที่เก็บปืน นางทิ้งรถม้าสองคันไว้ให้ชั่วคราว หลังจากฝึกเสร็จพวกเขาจะเก็บมันไว้ในที่เดียวกัน ครั้งต่อไปที่พวกเขาจะฝึก พวกเขาจะได้รับตามชื่อ นอกจากนี้นางยังมีสายสะพายเพื่อให้ทหารสามารถพกปืนบนหลังของพวกเขา ในอนาคตพวกเขาสามารถนำพวกมันกลับไปที่กระโจมของพวกเขา
การไม่ปล่อยให้พวกเขาปรากฏตัวในตอนนี้ก็เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครค้นพบพวกเขาอีกนางไม่เคยเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีจนถึงจุดที่ไม่สามารถป้องกันตัวเองได้ แม้ว่าจะเป็นค่ายทหารของซวนเทียนหมิง นางก็ยังคงระมัดระวังอยู่ หลังจากทั้งหมดมีบางคนหายไปหลังจากสถานการณ์ในเฉียนโจว แม้ว่าทุกอย่างจะดีในขณะนี้พวกเขาไม่สามารถรับประกันได้ว่าไม่มีสายลับที่เข้ามาในช่วงที่เกิดความสับสน
กองทัพเจตจำนงสวรรค์ฝึกฝนด้วยอาวุธสมัยใหม่หลังภูเขาและเสียงดังก้องผ่านภูเขา ทหารในค่ายทหารสามารถได้ยิน และทหารที่อยู่ใกล้ ๆ จะรู้สึกถึงพื้นดินที่สั่นสะเทือนเล็กน้อย
ในตอนแรกผู้คนแสดงความกลัวเช่นเดียวกับทหารของกองทัพเจตจำนงสวรรค์เชื่อว่าจะเกิดแผ่นดินไหวมีบางคนที่วิ่งเข้าไปในกระโจมของแม่ทัพเพื่อรายงานต่อซวนเทียนหมิงซึ่งอยู่ในระหว่างการประชุมกับเจ้าหน้าที่ของเขา ดังนั้นพวกเขาจึงถูกดุโดยซวนเทียนหมิง เพราะซวนเทียนหมิงได้บอกพวกเขาแล้วว่าไม่ว่าพวกเขาจะได้ยินอะไรจากด้านหลังภูเขา พวกเขาจะต้องไม่ตื่นตระหนกและไม่ต้องแปลกใจ พวกเขาไม่สามารถไปและขอดูการฝึกซ้อมของกองทัพเจตจำนงสวรรค์ได้เกี่ยวกับเรื่องนี้ ตราบใดที่องค์หญิงจี่อันเป็นผู้นำกองทัพเจตจำนงสวรรค์ในการสอนอาวุธลับ มันจะเป็นสิ่งที่ดีอย่างยิ่งสำหรับการต่อสู้ในอนาคต
เมื่อถูกดุด่าทหารเหล่านั้นก็สงบลง อย่างน้อยที่สุดพวกเขาก็ไม่รู้สึกหวาดกลัวอีกต่อไป แต่เสียงที่ดังก้องยังคงดังต่อเนื่องมาจากด้านหลังภูเขา หากบอกว่าพวกเขาไม่อยากรู้อยากเห็นก็คงเป็นไปไม่ได้ พวกเขาไม่กล้าถามแม่ทัพ พวกเขารวมตัวเป็นกลุ่มเล็ก ๆ เพื่อพูดคุยกันได้เท่านั้น ขณะนี้ยังไม่มีเวลาสำหรับการฝึกฝนและพวกเขาไม่มีอะไรทำ สำหรับการคาดเดาของพวกเขาเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นหลังภูเขา พวกเขาทำการเดาไม่น้อยกว่า 100 ครั้ง มันเป็นเรื่องน่าเสียดายที่ไม่ว่าพวกเขาจะคาดเดาอะไร พวกเขาก็ไม่สามารถเดาได้ว่าเฟิงหยูเฮงนำอะไรมาในครั้งนี้
ผู้ที่มีดวงตาแหลมคมตั้งข้อสังเกตว่าเฟิงหยูเฮงนำรถม้าของนางไปสองคันเมื่อไปทางด้านหลังภูเขาหนึ่งในนั้นถูกขับเคลื่อนโดยนาง เมื่อเชื่อมโยงกับเสียงที่มาจากด้านหลังภูเขา พวกเขาสร้างการคาดเดาที่กล้าหาญ “นางนำรถประทัดมาสองคันใช่หรือไม่ ? ”
อย่างไรก็ตามคำพูดนี้ถูกหักล้างโดยคนอื่นทันที“เป็นไปไม่ได้ ! หากมันเป็นประทัด ทำไมนางถึงไม่ยอมออกจากที่นี่ ? ”
“พวกมันอาจเป็นประทัดแบบใหม่ก็ได้แม้จะไม่ถูกต้อง ประทัดจะได้ประโยชน์อะไรจากการสู้รบ ? เพิ่มขวัญกำลังใจหรือ ? ”
“หยุดเดาได้แล้ว! ” ในที่สุดใครบางคนโบกมือ และหยุดการคาดเดานี้ ในขณะที่ตัดสิน “ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตามองค์หญิงของเราเป็นเทพเจ้า ไม่ว่านางจะเอาอะไรออกมา มันก็ไม่ใช่สิ่งที่เราสามารถใช้ได้ ตราบใดที่เราจำคำพูดของแม่ทัพและให้ความร่วมมือกับสหายในกองทัพเจตจำนงสวรรค์ก็จะไม่เป็นไร!”
คำพูดเหล่านี้ได้รับข้อตกลงของทุกคนแม้ว่ากองทัพเจตจำนงสวรรค์จะแยกออกเป็นรายบุคคล แต่ก็ยังคงได้รับเลือกจากคนเหล่านี้ เมื่อก่อนทุกคนมีโอกาสเท่ากัน ในท้ายที่สุดคน 1,000 คนโดดเด่นในหมู่เพื่อนฝูง และยังคงเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเดียวกันในวันปกติ นั่นเป็นสาเหตุที่ทหารจะร่วมมือกับแผนการลับใด ๆ ที่เกิดขึ้นบนภูเขา
เฟิงหยูเฮงยังคงอยู่ในค่ายทหารเป็นเวลาสองวันหนึ่งคืนเนื่องจากการมาถึงของนางทำให้ผู้คนในค่ายทหารก็ดีใจ อย่างไรก็ตามเมืองหลวงได้ตกอยู่ในความวุ่นวาย
ภายใต้การดูแลของเฟิงหยูเฮงวังหลินได้ติดประกาศบนผนังด้านหน้าร้านห้องโถงสมุนไพรเพื่อบอกการปิดร้านห้องโถงสมุนไพร ในส่วนที่เกี่ยวกับผู้ป่วยที่อาศัยอยู่ในห้องโถง พวกเขาจะได้รับการรักษาอย่างสุดความสามารถภายในห้าวัน หลังจากห้าวันทุกคนต้องออกจากร้านห้องโถงสมุนไพรและกลับบ้าน
ร้านห้องโถงสมุนไพรจะปิดตัวลงข่าวนี้กลายเป็นประเด็นร้อนแรงในหมู่ผู้คนของเมืองหลวง ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นไพร่หรือขุนนางระดับสูง พวกเขาต่างไม่เข้าใจว่าทำไมร้านห้องโถงสมุนไพรถึงปิดตัวลงอย่างกะทันหัน แน่นอนว่าเป็นข้อยกเว้นสำหรับฝ่ายที่สนับสนุนองค์ชายแปด เมื่อคนเหล่านั้นได้ยินข่าวนี้พวกเขาปิดปากและหัวเราะอย่างลับ ๆ ที่บ้าน ไม่เพียงแต่ปิดร้านห้องโถงสมุนไพร แต่พวกเขาได้ยินว่าเฟิงหยูเฮงจะออกจากเมืองหลวงด้วยความตั้งใจของนาง ฝ่ายองค์ชายแปดมีความสุข นี่หมายถึงความเสี่ยงที่พวกเขาได้รับในระหว่างงานเลี้ยงกำลังเกิดผล ฮ่องเต้องค์ปัจจุบันนั้นแก่แล้ว หลังจากนั้นอีกไม่กี่ปี องค์ชายแปดก็จะขึ้นครองบัลลังก์ ในเวลานั้นจะไม่เห็นผลลัพธ์อีกต่อไป
แต่อำนาจขององค์ชายแปดก็ยังขาดอยู่เล็กน้อยเขาถูกส่งไปประจำการจากเมืองหลวงเป็นเวลาเกือบทั้งปี และเขาเป็นแม่ทัพทหาร ครอบครัวของท่านผู้หญิงหยวนจะไม่สามารถให้ความช่วยเหลือใด ๆ และสิ่งนี้นำไปสู่ความสมดุลของอำนาจในเมืองหลวงที่ถูกปิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคิดเกี่ยวกับเจ้าหน้าที่ทางการ ไม่มีขุนนางขั้นสองแม้แต่คนเดียวที่สนับสนุนเขา นี่เป็นข้อบกพร่องของฝ่ายองค์ชายแปด เขาไม่เหมือนกับซวนเทียนหมิงที่ไม่เพียงแต่มีเจ้าหน้าที่ของทางการเท่านั้น แต่ยังมีผู้ตรวจการของฮ่องเต้ ผู้ตรวจการเหล่านั้นได้เตรียมตนเองเพื่อเสียสละชีวิตของพวกเขา หากมีวันหนึ่งที่ทั้งสองฝ่ายต่อต้านซึ่งกันและกัน ผู้ตรวจการของฮ่องเต้จะผลักเจ้านายออกไป และใช้ชีวิตของพวกเขาเพื่อเผชิญกับอันตราย
ฝ่ายขององค์ชายแปดนั้นมีคนน้อยนั่นหมายความว่าพวกเขาไม่มีอำนาจที่จะสร้างภัยคุกคามที่จะระงับสิ่งต่าง ๆ การปิดตัวของห้องโถงสมุนไพรอย่างฉับพลันในวันที่เจ็ดส่งผลให้เกิดการหยุดชะงักเล็กน้อยในเมืองหลวง มีคนมากมายรวมตัวกันรอบ ๆ ห้องโถงสมุนไพร และถนนที่เปิดอยู่ ด้วยห้องโถงสมุนไพรที่เป็นศูนย์กลาง ฝูงชนจึงกระจายไปทุกทิศทางเป็นไมล์ พวกเขาส่งเสียงดังกึกก้องไปทั่ว ไพร่และเจ้าหน้าที่ก็แสดงความไม่เห็นด้วยกับการปิดห้องโถงสมุนไพร คนจนถามหาเหตุผลในการปิดตัว ขณะที่คนรวยบอกว่าถ้าสภาพการเงินไม่ดี พวกเขาสามารถขึ้นราคาได้ ทั้งสองวิธีพวกเขาสามารถซื้อได้
วังหลินเป็นคนฉลาดโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันมาถึงด้านธุรกิจแม้ว่าเขาจะไม่ได้ดูถูกเหยียดหยาม แต่เขาก็ชัดเจนมากเกี่ยวกับวิธีการใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ให้มากที่สุดเพื่อส่งเสริมเรื่องราวของฝ่ายเขาให้อยู่ภายใต้ศักดิ์ศรีและมโนธรรม ตอนนี้พลเมืองมารวมตัวกันรอบ ๆ มันเป็นเวลาที่ดีที่สุดในการแสดง ดังนั้นผู้จัดการร้านเช็ดใบหน้าของเขาด้วยนิ้วมือซึ่งเต็มไปด้วยพริกไทย บนใบหน้าของเขาน้ำตาเริ่มไหลทันที
เขายืนอยู่ที่ทางเข้าของห้องโถงสมุนไพรกลัวว่าคนที่อยู่ด้านหลังจะไม่สามารถเห็นเขาได้ เขาให้พนักงานคนหนึ่งนำโต๊ะออกมา จากนั้นเขาก็ปีนขึ้นไปบนโต๊ะด้วยความช่วยเหลือจากพนักงาน และกล่าวอย่างเสียใจจากตำแหน่งของเขา “เราก็ไม่ต้องการปิดห้องโถงสมุนไพร ! ตั้งแต่ร้านห้องโถงสมุนไพรกลายเป็นขององค์หญิงจี่อัน เจ้านายของพวกเราก็คิดพลเมืองอย่างถึงที่สุด ยาที่ขายในห้องโถงเป็นยาที่ดีที่สุด และหมอทุกคนได้รับการสอนจากองค์หญิงจี่อัน ที่อาจถือได้ว่าเป็นยาที่ดีที่สุดในราชวงศ์ต้าชุนหรือแม้แต่ในโลก ตลอดสองปีที่ผ่านมา มีกี่คนที่เป็นโรคและมีอาการป่วยที่หมอคนอื่นไม่สามารถรักษาได้ซึ่งหมอคนอื่นไม่สามารถรักษาได้อีกต่อไป และแม้แต่คนที่อาการจะไม่ดีขึ้น มีกี่คนที่รอดชีวิตเพราะร้านห้องโถงสมุนไพร ? ไม่เพียงแค่นี้ องค์หญิงจี่อันยังดูแลการรักษาผู้ป่วยที่ห้องโถงสมุนไพรหนึ่งหรือสองครั้ง นางไม่เคยกังวลเกี่ยวกับสถานะของคนไข้ นางไม่สนใจว่าเจ้าจะเป็นขุนนางระดับสูงหรือสามัญชนธรรมดา พวกเจ้าเคยมองร้านห้องโถงสมุนไพรของเราในแง่ดีบ้างหรือไม่ ? ”
ขณะที่วังหลินร้องไห้เขากล่าวและสร้างความรู้สึกจริงใจ คำพูดของเขาทำให้ผู้หญิงเริ่มร้องไห้ด้วย ขณะที่พวกเขาร้องไห้พวกเขากล่าวว่า “เราไม่เคยเห็นองค์หญิงที่ดีเช่นนี้มาก่อน นางเป็นเทพเจ้าแห่งชีวิตอย่างแท้จริง บุตรคนโตของครอบครัวเราได้รับการรักษาจากองค์หญิงจี่อัน ขาของเขาพิการ แต่องค์หญิงก็รักษาแก้ไขพวกมันได้ ตอนนี้ดูเหมือนว่าขาของเขาไม่เคยพิการมาก่อน และเขาก็เดินได้เหมือนคนที่มีสุขภาพดี”
อีกคนกล่าวว่า“ภรรยาของครอบครัวเราคลอดยาก และหมอตำแยกล่าวว่านางไม่สามารถมีชีวิตรอดและไม่สามารถช่วยเด็กได้ ถ้าไม่ใช่เพราะองค์หญิงช่วยทำคลอดด้วยตัวเอง ข้าก็คงจะสูญเสียสองชีวิตไปแล้ว!”
“ใช่! ” วังหลินกลาวอีกครั้ง “จากนี้จะเห็นได้ว่าร้านห้องโถงสมุนไพรของเราให้ความสำคัญกับพลเมืองอย่างแท้จริง”
“ถ้าอย่างนั้นทำไมต้องปิด? ”
วังหลินเช็ดน้ำตาอีกครั้งและคิดกับตัวเองว่า ‘ถึงเวลาแล้ว’ ดังนั้นเขาจึงเปล่งเสียงของเขา “ไม่ใช่ว่าเราต้องการปิดมัน เราถูกคนอื่นบังคับให้ทำเช่นนี้ ! ”