Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน – ตอนที่ 717 อิ่งจือคือพันธมิตรเพียงคนเดียว

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

ตอนที่ 717 อิ่งจือคือพันธมิตรเพียงคนเดียว

เมื่อเยี่ยเซินเฉินและเทียนเหมินได้ข้อสรุป ในที่สุดผู้อ่านคนอื่นๆ ก็อ่านการ์ตูนในมือจบ

นินจาจอมคาถาและราชาโจรสลัดก็เปิดเผยเรื่องราวอันลึกลับในท้ายที่สุด!

ขณะนั้นเป็นเวลาเก้าโมงเช้า

เว็บบอร์ดหลักที่เกี่ยวข้องทั้งในและนอกวงการการ์ตูนยังคงเงียบจนน่ากลัว

โพสต์ซุบซิบต่างๆ ที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ ยังหยุดอยู่ก่อนที่อิ่งจือจะเปิดสามเรื่อง

การสนทนาคล้ายว่าจะยังตามมาไม่ทัน

ระหว่างช่องว่างนี้

ทันใดนั้น วั่งชวนชิวสุ่ยนักเขียนการ์ตูนชั้นนำจากฉู่โจวซึ่งแขวนปากกาไปแล้ว ก็ใช้บทความขนาดยาวทำลายความเงียบ!

เนื้อหาของโพสต์คือ

‘ผมใช้ความเร็วสูงสุดอ่านนารุโตะจบ มีสามประโยคที่อยากพูด 1.ก่อนจะเปิดสามเรื่อง อิ่งจือไม่ได้งัดแนวการ์ตูนที่ถนัดที่สุดออกมาเลย 2.ศึกในครั้งนี้อิ่งจือถูกลิขิตมาให้ขึ้นเป็นเทพ 3.การผูกขาดอุตสาหกรรมการ์ตูนโดยปู้ลั่วได้ถูกการ์ตูนสามเรื่องนี้ทำลายลงโดยไม่จำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากใคร อิ่งจือคือพันธมิตรเพียงคนเดียว!’

วั่งชวนชิวสุ่ย

นักเขียนระดับแนวหน้าจากฉู่โจว

ครั้งหนึ่งเคยได้รับการขนานนามว่าเป็นปรมาจารย์ซึ่งเข้าใกล้แท่นบูชาที่สุดในอุตสาหกรรมการ์ตูน

การ์ตูนหลายเรื่องในเส้นทางอาชีพของเขาเคยก่อให้เกิดกระแสการ์ตูนฉู่โจว

หลังจากแขวนปากกาไป เขายังคงเป็นที่ยอมรับในวงการในฐานะอันดับหนึ่ง คำพูดของเขาจึงมีน้ำหนักในตัวเอง

ทันทีที่โพสต์ออกไป!

เสียงก้องกัมปนาท!

ลมโหมเมฆคล้อย!

ความบ้าคลั่งแผ่ซ่านไปทั่ว!

วงการการ์ตูนสั่นสะเทือน!

อิ่งจือคือพันธมิตรเพียงคนเดียว ประหนึ่งเป็นแรงกระเพื่อมจากโพสต์นี้ พายุแห่งการวิจารณ์การ์ตูนซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนได้เปิดฉากขึ้นแล้ว!

……

บนพื้นที่แสดงความคิดเห็นของเรื่องราชาโจรสลัด

‘การ์ตูนเรื่องนี้โคตรสนุก!’

‘ทั้งมันทันสะใจ แถมยังซึ้งมากด้วย!’

‘ตอนเริ่มอ่านการ์ตูนเรื่องนี้ รู้สึกว่าลายเส้นแปลกอยู่บ้าง อ่านไปนานเข้าแล้วถอนตัวไม่ขึ้นเลย ฉันชอบทั้งลูฟี่ โซโร แล้วก็นามิ อดใจรอเนื้อเรื่องต่อจากนี้ไม่ไหวแล้ว ถึงตอนนี้จะใจดีอัปเดตมากให้อย่างจุใจก็เถอะ จินตนาการไม่ออกเลยจริงๆ ว่านี่คือผลงานใหม่ที่อิ่งจือผลิตขึ้นมาภายในเจ็ดวัน!’

‘ข้ายอมแล้ว!’

‘ผลงานระดับเทพ!’

‘ผมที่ชอบอ่านการ์ตูนสายหลักแนวต่อสู้ดุเดือดคือขาพับลงไปคุกเข่าเลย ทำไมอิ่งจือไม่ปล่อยการ์ตูนแนวต่อสู้แบบนี้ออกมาตั้งแต่แรก เขาเกิดมาเพื่อการ์ตูนแนวต่อสู้ พวกคนทรยศอย่างเยี่ยเซินเฉินกับเทียนเหมินเทียบไม่ติด!’

‘อิ่งจือสุดยอดจริงๆ !’

‘จากประสบการณ์ในการอ่านการ์ตูนมาเป็นสิบปี ถ้าราชาโจรสลัดมีความยาวมากพอ อีกไม่กี่ปีข้างหน้ามันจะต้องกลายเป็นผลงานที่ทรงอิทธิพลมากอย่างแน่นอน ที่จริงอิ่งจือไม่ต้องเปิดสามเรื่องก็ได้ มีนักเรียนประถมแห่งความตายแล้วจะเปิดแค่สองเรื่องก็พอแล้ว การ์ตูนเรื่องนี้สู้กับผลงานของเทียนเหมินกับเยี่ยเซินเฉินได้อย่างแน่นอน!’

‘ธีมเรื่องราชาโจรสลัดสร้างสรรค์มาก!’

‘ฉันนึกไม่ออกเลยว่าการ์ตูนในช่วงเวลาเดียวกันจะมีเรื่องไหนที่สุดยอดกว่าเรื่องนี้ นินจาจอมคาถาก็ไม่ได้ แต่ตอนนี้ฉันต้องไปอ่านนินจาจอมคาถาด้วย!’

ราชาโจรสลัดถือกำเนิดขึ้นท่ามกลางความตกตะลึง!

พื้นที่แสดงความคิดเห็นท่วมท้น!

……

ขณะที่พื้นที่แสดงความคิดเห็นของเรื่องราชาโจรสลัดกำลังท่วมท้น

พื้นที่แสดงความคิดเห็นของนินจาจอมคาถาก็ระเบิดเช่นกัน!

‘ผลงานระดับเทพ!’

‘อิ่งจือวาดได้สวยมาก!’

‘แม่ถามว่าทำไมคุกเข่าอ่านการ์ตูน ในฐานะชาวฉู่ ผมประทับใจกับเนื้อเรื่องจนแทบร้องไห้เลย นินจาเท่มากเลยใช่ไหมล่ะครับ นี่คือนักฆ่าที่สุดยอดที่สุดในสมัยโบราณของฉู่โจว ต่อไปใครกล้าพูดว่าอิ่งจือกระจอกมาเจอผมตัวต่อตัวได้เลย ต่อจากนี้เขาคือคนเดียวที่ผมศรัทธา!’

‘ยอมๆๆ!’

‘ใครบอกว่าครั้งแรกที่วาดการ์ตูนสายหลักแนวต่อสู้ครั้งแรกแล้วจะไม่มีคนตาย ผลงานเรื่องนี้ของอิ่งจือออกมาก็ไม่มีใครกล้าส่งเสียงสักแอะ ยังไม่ต้องพูดถึงเลยว่าการ์ตูนเรื่องนี้จะผงาด ผลงานของเทียนเหมินกับเยี่ยเซินเฉินรวมกันแล้วยังเทียบชั้นกับคนเขาไม่ได้เลย สนุกกว่าเรื่องอะไรนั่นของเทียนเหมินอีกไม่ใช่หรือ?!’

‘ปู้ลั่วคุกเข่า!’

‘หมอบลงบัดเดี๋ยวนี้!’

‘อุซึมากิ นารูโตะเท่สุดยอด แต่ตัวละครที่ฉันชอบที่สุดคงเป็นคาคาชิ ออกแบบคาแร็กเตอร์ได้มีเสน่ห์มาก อีกอย่างแน่ใจใช่ไหมว่าการ์ตูนเรื่องนี้ไม่ได้มีพระเอกสองคน รู้สึกว่าแอร์ไทม์ของซาสึเกะไม่ได้น้อยไปกว่านารูโตะเลย เดี๋ยวฉันจะไปอ่านราชาโจรสลัด เห็นคำวิจารณ์ของอาจารย์วั่งชวนชิวสุ่ยแล้วดูเหมือนว่าจะเป็นผลงานที่เจ๋งมาก!’

……

ความคิดเห็นทั้งสองฝั่งมีความคล้ายคลึงกัน

หากละพล็อตเรื่องไว้ คำพูดของทุกคนแทบเหมือนกันทุกประการ!

ธีมเรื่องยอดเยี่ยม!

พล็อตเรื่องยอดเยี่ยม!

ลายเส้นยอดเยี่ยม!

คอมเมนต์ในรูปแบบเดียวกันสามารถนำไปใช้ได้กับการ์ตูนทั้งสองเรื่อง!

และเมื่อทุกคนกดเปิดการ์ตูนด้วยความตกตะลึง ความตกตะลึงที่รุนแรงยิ่งกว่ากลับปรากฏในจิตใจของพวกเขา!

อุตสาหกรรมการ์ตูน!

กำลังจะเปลี่ยนไปแล้ว!

……

อีกด้านหนึ่ง

ปู้ลั่วการ์ตูน

บรรณาธิการอาวุโสซึ่งหลิงคงเรียกมาต่างก้มหน้า ห้องประชุมทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบงัน เห็นได้ชัดว่าทางนี้ก็อ่านการ์ตูนทั้งสองเรื่องจบแล้วเช่นกัน

พวกเขาเป็นมืออาชีพมาก!

และยิ่งเป็นมืออาชีพมากเท่าไหร่ ยิ่งเข้าใจว่าการที่นินจาจอมคาถา ราชาโจรสลัด และนักเรียนประถมแห่งความตายมาจากปลายปากกาของคนคนเดียวกันในช่วงเวลาเดียวกันนั้นหมายความว่าอย่างไร

แม้ว่าในขณะนี้ ทุกคนจะรู้สึกว่าไม่สมจริงก็ตาม!

ปลอมเกินไป!

บนโลกนี้จะมีนักเขียนการ์ตูนที่เพี้ยนขนาดนี้ได้อย่างไร

ใช้เวลาเจ็ดวันเปิดสามเรื่อง ทั้งยังปรับปรุงคุณภาพของแต่ละเรื่องให้ถึงให้อยู่ในระดับที่นักเขียนการ์ตูนคนอื่นๆ ไม่อาจแตะถึง!

ราวกับเขาสมองของเขากว้างใหญ่ไร้ขีดจำกัด!

ราวกับแรงกายแรงใจของเขาไม่มีวันหมดสิ้น!

ประหนึ่งอาคารถล่มลงมา

ความรู้สึกของทุกคนหนักอึ้ง !

พวกเขาไม่เข้าใจ

ปู้ลั่วการ์ตูนในฐานะยักษ์ใหญ่ซึ่งผูกขาดอุตสาหกรรมทั้งหมด กลับกลายมาเป็นคู่ต่อสู้กับคู่ต่อสู้ปีศาจแบบนี้ได้อย่างไร

“เป็นอย่างไร?”

เสียของหลิงคงต่ำลงเล็กน้อย

ที่จริงหลิงคนรู้ผลลัพธ์ตั้งแต่เห็นสีหน้าของทุกคนแล้ว

แม้ว่าจะไม่มีบทวิเคราะห์ของเหล่าบรรณาธิการ แต่เขาเองก็เห็นผลลัพธ์ทางออนไลน์แล้ว

แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยถาม

ไม่มีใครตอบ

ในที่สุดชายซึ่งรูปลักษณ์ไม่น่ามองก็เอ่ยปาก

ถึงอย่างไร นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขามีบทบาทเช่นนี้

“การตูนใหม่สองเรื่องนี้บวกกับนักเรียนประถมแห่งความตาย…”

“ไม่ต้องพูดแล้ว”

หลิงคงตัดบทชายคนนั้นในทันใด มือพลางโบกอย่างอ่อนแรง

“พวกคุณออกไปเถอะ”

บรรณาธิการต่างมองหน้ากัน

“หลิง…”

“ไสหัวไป!”

หลิงคงระเบิดโทสะ

ใบหน้าหล่อเหลานั้นเหยเก!

จิตใจบรรณาธิการทุกคนสั่นสะท้าน ลุกขึ้นอย่างเงียบๆ ก่อนจะล่าถอยออกไปจากห้องประชุม

……

อุตสาหกรรมจะเกิดการเปลี่ยนแปลงจริงๆ !

นี่แทบจะเป็นสิ่งที่ทุกคนเห็นพ้องต้องกัน!

การ์ตูนสามเรื่องนี้ของอิ่งจือ นั้นมากพอที่อุปถัมภ์ค้ำชูเหลียนเหมิง แม้ว่าจะไม่ถึงขั้นทำให้กระแสของเหลียนเหมิงเหนือกว่าปริมาณการเข้าชมของปู้ลั่วการ์ตูน แต่การผูกขาดของปู้ลั่วจะถูกเขาทำลายอย่างแน่อน!

แต่…

ฝีมือปีศาจระดับนี้ควรจะเป็นของปู้ลั่ว และควรเป็นหลักประกันของปู้ลั่วในการผูกขาดอุตสาหกรรมนี้!

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความขัดแย้งซึ่งเล็กเท่าเล็บขบมด อิ่งจือจึงจากไป

ใช่แล้ว

เมื่อเทียบกับมูลค่าซึ่งอิ่งจือแสดงให้เห็น ความขัดแย้งนี้เรียกได้ว่าเล็กเท่าเล็บขบมดจริงๆ

“อนาคตหลังจากนี้ไม่ง่ายแล้ว”

บรรณาธิการคนหนึ่งในปู้ลั่วการ์ตูนเอ่ยขึ้น

เปิดเว็บไซต์มาได้เจ็ดวัน ปาฏิหาริย์หนึ่งครั้ง เหลียนเหมิงกลายเป็นศัตรูตัวฉกาจของปู้ลั่วโดยสมบูรณ์!

ครั้งนี้ปราศจากความช่วยเหลือจากฉู่ขวง ปราศจากความช่วยเหลือจากเซี่ยนอวี๋

อิ่งจือ ผงาดขึ้นเป็นเทพในศึกเดียว!

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

Status: Ongoing

‘เขา’ ทะลุมิติมายังจักรวาลคู่ขนานซึ่งมีชื่อว่า ‘บลูสตาร์’

ดินแดนซึ่งอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของศิลปะวัฒนธรรม ศาสตร์ทุกแขนงซึ่งเกี่ยวข้องกับศิลปะ

ไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์ ดนตรี จิตรกรรม วรรณกรรม หรือการเขียนพู่กันก็ล้วนเฟื่องฟูอย่างยิ่ง

ร่างที่เขามาสิงอยู่คือ ‘หลินเยวียน’ นักศึกษาปีสองที่กำลังจะเดบิวต์

แต่โชคชะตากลับเล่นตลกให้หลินเยวียนป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หาย ทำให้ร้องเพลงไม่ได้ และมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน

ครอบครัวก็หมดเงินไปกับค่ารักษาจนอยู่ในภาวะการเงินขัดสน

เป็นเหตุให้หลินเยวียนตัดสินใจจบชีวิตของตัวเองเพื่อไม่ให้เป็นภาระของครอบครัวต่อไป

แต่ ‘เขา’ ไม่คิดจะปลิดชีพตัวเองเหมือนหลินเยวียน

ถึงแม้ร่างนี้จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน แต่ก็ยังพอเหลือเวลาให้ทำอะไรอยู่บ้าง

และแม้จะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของตัวเองไม่ได้ ก็ยังพอจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของครอบครัวได้

เขาจะเขียนเพลง เขียนหนังสือ ถ่ายทอดความรู้ หารายได้ให้ครอบครัว!

ทันใดนั้น…

[กำลังตรวจเลือด…กำลังตรวจยีน…กำลังตรวจม่านตา…

ระดับความเข้ากันได้ร้อยละ 99.36…ตรงตามมาตรฐาน…

เลือกจากฐานข้อมูล…โลกในระบบสุริยจักรวาล…ระบบกำลังเชื่อมต่อ…]

[ดาวน์โหลดสำเร็จ เชื่อมต่อระบบศิลปะเสร็จสมบูรณ์!]

[สวัสดีโฮสต์ ยินดีสำหรับการเชื่อมต่อกับระบบศิลปะ

ระบบของเราจะช่วยเหลืออย่างเต็มที่เพื่อให้ท่านได้เป็นศิลปินของบลูสตาร์!]

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท