ตอนที่ 719 ความตายนินจาโจรสลัด
หลังจากความตายนินจาโจรสลัดเผยแพร่ออกไป สตูดิโอของอิ่งจือก็หยุดพักร้อนหนึ่งสัปดาห์!
หลายวันต่อจากนั้น
การอัปเดตความตายนินจาโจรสลัดย่อมลดลงเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ ทุกคนต่างเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานหนักมาเจ็ดวัน
เมื่อฤทธิ์ของยาชูกำลังหมดลง หลัวเวยก็ผล็อยหลับไปบนโซฟาในทันที
เธอยังกรนอีกด้วย!
หลินเยวียนทำได้เพียงให้คนปลุกเธอขึ้นมาและส่งกลับบ้าน
ส่วนหลินเยวียนไม่ได้รีบนอน เขาใช้ยาชูกำลังเพื่อทำงานเพิ่มเติม
ต้องมั่นใจว่ามีการอัปเดตพื้นฐานสำหรับความตายนินจาโจรสลัดอยู่เสมอ
เอาเถอะ
แม้แต่หลินเยวียนในตอนนี้ก็ยังเรียกการ์ตูนทั้งสามเรื่องนี้ว่า ‘ความตายนินจาโจรสลัด’ แล้ว
ไม่มีใครรู้ว่าเขารู้สึกแปลกใจแค่ไหนตอนที่ได้ยินชาวเน็ตเรียกเช่นนี้
ให้ตายสิ
เรียกว่า ‘ความตายนินจาโจรสลัด’ ก็ได้หรือ?
ทำไมไม่เรียกว่า “ฉู่อวี๋นินจาโจรสลัด”?
การ์ตูนสามเรื่องที่ใครๆ ก็อ่านในโลกเดิม กลับมาโผล่บนบลูสตาร์ในอีกรูปแบบหนึ่งซะแล้ว
เพียงแต่ความหมายของคำว่า ‘ความตาย[1]’ นั้นต่างจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
บางทีที่อาจเป็นเจตจำนงของจักรวาลล่ะมั้ง
และเมื่อเอ่ยถึงเรื่องของอิ่งจือ สิ่งที่ทำให้หลินเยวียนงุนงงที่สุดกลับเป็นการวิเคราะห์ของชาวเน็ตเกี่ยวกับอิ่งจือ
เห็นชัดๆ ว่าแบกไหวแต่กลับอู้งาน?
พูดอย่างกับว่าอิ่งจือเป็นเพียงปลาเค็มที่นอนรอความตาย
ช่างเถอะ
พวกเขาพูดถึงอิ่งจือ เกี่ยวอะไรกับหลินเยวียนด้วย?
หลินเยวียนก็ยอมรับ ว่าตนเองขาดแรงจูงใจในการวาดการ์ตูน และมักเมินเฉยตัวตนนี้อยู่เสมอ
เมื่อมองจากมุมของผู้อ่าน การวิเคราะห์ของพวกเขาไม่มีอะไรผิด
ที่จริงแล้วนี่เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้
การวาดการ์ตูนเป็นเรื่องที่เปลืองแรงมากจริงๆ
เงินที่เขาได้รับจากด้านวรรณกรรมและดนตรีนั้นมากกว่าการวาดการ์ตูนตั้งเยอะ
ที่ยังวาดการ์ตูน ก็เพื่อค่าความโด่งดังด้านจิตรกรรมล้วนๆ
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้หลินเยวียนคิดว่าจะทำแบบนั้นไม่ได้อีกแล้ว
ไม่เพียงปู้ลั่วที่ในครั้งนี้ไปกระตุ้นโทสะของหลินเยวียน แต่ยังเป็นเพราะหลินเยวียนตระหนักได้ว่าอิ่งจือมีฐานแฟนคลับขนาดใหญ่แล้ว
ต่อให้ทำเพื่อผู้สนับสนุนกลุ่มนี้ ตนยังต้องให้อิ่งจือทำงานหนัก
ยิ่งไปกว่านั้น…
การตอบโต้ปู้ลั่วของหลินเยวียนยังคงไม่จบลงง่ายๆ !
ไฟโทสะของเขายังไม่มอดลง
ไม่เพียงความตายนินจาโจรสลัด
หลังจากนี้เขาจะทำให้เหลียนเหมิงแทนที่ปู้ลั่วโดยสมบูรณ์!
นี่คือเป้าหมายเล็กๆ ที่เขาตั้งไว้ในใจ เป้าหมายเล็กๆ ซึ่งเกี่ยวกับการเข้ามาแทนที่
ด้านข้าง
“อาจิน”
หลินเยวียนรู้สึกจนใจอยู่บ้าง
จินมู่หัวเราะแหะๆ
เขาเห็นปาฏิหาริย์นี้กับตาตนเอง พลังโจมตีจากปาฏิหาริย์นี้ออกจะเหลือเชื่อจนในตอนนี้เขารู้สึกอ่อนแอเมื่อเห็นหลินเยวียน รู้สึกราวกับว่าตนเองกำลังรับใช้พระเจ้าอยู่อย่างไรอย่างนั้น
คนคนหนึ่งกอบกู้เหลียนเหมิง และเอาชนะปู้ลั่วด้วยตัวคนเดียว…
นี่คือสิ่งที่คนทำได้?
ทันใดนั้น
โทรศัพท์ของจินมู่ก็ดังขึ้น
จินมู่มองไปยังหน้าจอ หนังตากระตุก “ตอนนี้ผมเห็นหานจี้เหม่ยโทรมาทีไรหวั่นใจทุกครั้ง”
หลินเยวียน “…”
หานจี้เหม่ยโทรมาจริงๆ
“กรุณาทักทายอาจารย์อิ่งจือแทนฉันด้วย!”
ประโยคเปิดบทสนทนาของหานจี้เหม่ยเกี่ยวกับอิ่งจือ
จินมู่ตกตะลึงสุดขีบกับความตายนินจาโจรสลัด เธอมีหรือจะไม่รู้สึกเหมือนกัน?
หานจี้เหม่ยเคยสัมผัสกับความรู้สึกราวกับก้าวหนึ่งตกนรกอีกก้าวหนึ่งขึ้นสวรรค์ ชั่วชีวิตนี้ไม่มีวันลืม
“ฉันรู้ดีว่าความผิดพลาดในหน้าที่นำพาความเสียหายใหญ่หลวงมาสู่เว็บไซต์ เงินฝากในบัญชีธนาคารที่เก็บมาตลอดหลายปีนี้ ฉันเตรียมจะจ่ายให้กับเว็บไซต์เพื่อชดเชย…”
คำพูดต่อจากนั้นของหานจี้เหม่ยทำให้สีหน้าของจินมู่เปลี่ยนไป
“ฉันยื่นใบลาออกแล้วค่ะ”
ท้ายที่สุด หานจี้เหม่ยพูดด้วยเสียงห่อเหี่ยว
เหลียนเหมิงเป็นกิจการในเครือสตาร์ไลท์ จดหมายลาออกของเธอควรส่งไปยังโต๊ะของสตาร์ไลท์
ที่โทรหาจินมู่ไม่เพียงเพื่อขอบคุณอิ่งจือสำหรับการชดเชยความผิดพลาดของเขาเท่านั้น แต่ยังเป็นการอำลาอย่างสุภาพอีกด้วย
จินมู่เงียบลง
หลังจากนั้น จินมู่เงยหน้าขึ้นมองหลินเยวียน ยกมือขึ้นปิดไมค์โทรศัพท์
“เธอจะลาออก”
“ลาออก…”
หลินเยวียนขมวดคิ้ว
ตามกฎของธุรกิจ หานจี้เหม่ยควรรับผิดชอบด้วยการลาออก
ครั้งนี้เธอทำความผิดพลาดอันใหญ่หลวง
แต่หลินเยวียนกลับไม่อยากให้เรื่องนี้จบลงด้วยวิธีนี้สักเท่าไหร่ ถึงอย่างไรปัญหาก็ได้รับการแก้ไขแล้ว
นี่คือสาเหตุที่หลินเยวียนไม่สามารถเปิดบริษัทได้
เขาขาดความเด็ดขาดในเรื่องทุนและหลักการพื้นฐานของผู้ประกอบการที่มีความสามารถ
“ช่างเถอะครับ”
ในที่สุดหลินเยวียนก็พูดขึ้น
จินมู่ชะงักไป ทันใดนั้นจึงพยักหน้า และบอกกับหานจี้เหม่ย “อาจารย์อิ่งจือบอกว่า คุณไม่ต้องลาออก เว็บไซต์ยังต้องให้คุณจัดการ แต่จะไม่มีครั้งต่อไป”
“คุณ…”
“นี่คือการตัดสินใจของอาจารย์อิ่งจือ”
“แต่ว่า…”
“ทางสตาร์ไลท์เดี๋ยวอาจารย์อิ่งคือเจรจาเองครับ”
“ฉัน…”
“ตามนี้ก็แล้วกัน ผมวางสายก่อนนะครับ”
จินมู่วางสาย ก่อนจะมองไปยังหลินเยวียนด้วยความสงสัย “ทำไม”
“ถึงผมจะไม่รู้เรื่องธุรกิจ แต่ก็รู้ว่าถ้าเธอลาออก ก็จะออกจากวงการนี้ไปเลย ถ้าเกิดพวกเราไม่ใช้งานเธอ หลังจากนี้ก็จะในวงการนี้จะไม่มีใครใช้งานเธอ”
หลินเยวียนบอก
จินมู่ยิ้ม “แต่เธอทำผิดพลาด”
หลินเยวียนพยักหน้า “เธอแค่ให้ความสำคัญกับมนุษยสัมพันธ์มากเกินไป ไว้ใจคนอื่นมากเกินไป”
ถึงแม้จะกระจ่างในรายละเอียดว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาก็รู้ว่าเป็นไปได้มากว่าการละเมิดเงื่อนไขสัญญาในข้อตกลงกับเทียนเหมินและเยี่ยเซินเฉินนั้นผ่อนปรนเกินไป ทำให้ต้นทุนของการทรยศไม่สูงมากพอ
เมื่อลองคิดให้ละเอียด หลินเยวียนและบริษัทก็ใช้เงื่อนไขที่คล้ายคลึงกัน
สตาร์ไลท์ถึงขั้นมอบหุ้นให้กับหลินเยวียนด้วยซ้ำไป
ถ้าหากหลินเยวียนทรยศขึ้นมา สตาร์ไลท์จะได้รับความเสียหายอย่างหนัก
เพียงแค่หลินเยวียนไม่ไป แต่เทียนเหมินและเยี่ยเซินเฉินกลับไม่ได้มีใจในส่วนนี้
ใครจะกล้าบอกว่าหานจี้เหม่ยผิดอย่างแน่นอนกันล่ะ?
หลิงคงเก่งกาจมากไม่ใช่หรือ เขาคิดจะตัดกำลังของเหลียนเหมิงตั้งแต่เริ่ม
อย่างไรก็ตาม เมื่อก่อนหานจี้เหม่ยก็ดูแลจัดการปู้ลั่วการ์ตูนได้เป็นอย่างดี
อีกฝ่ายเป็นมิตรกับหลินเยวียนมาโดยตลอดเมื่อร่วมงานกัน แต่ไหนแต่ไรมาเขาจึงไม่เคยคิดเรื่องออกจากปู้ลั่วการ์ตูน
แต่หลินเยวียนกลับไม่ลงรอยกับหลิงคง
เรื่องแบบนี้จะให้อธิบายว่าอย่างไร
แต่โดยสรุปแล้ว พวกเขายังคงต้องมีกฎระเบียบและข้อจำกัดที่เข้มงวดมากขึ้น จึงจะเป็นวิธีทำธุรกิจให้มีประสิทธิภาพ
จุดนี้นับว่าเป็นสิ่งที่เมื่อก่อนหานจี้เหม่ยไม่เข้าใจ ตอนนี้ต้องเข้าใจขึ้นมาแล้ว
ถึงแม้ปากจะตั้งคำถาม แต่ในใจของจินมู่กลับไม่คิดว่าการตัดสินใจของหลินเยวียนมีอะไรไม่เหมาะสม
“จะบอกข่าวดีกับคุณเรื่องหนึ่ง..”
“ข่าวดีอะไรครับ”
“การ์ตูนเรื่องก่อนๆ ของคุณกลับมาแล้ว พวกเราชนะคดีและได้รับลิขสิทธิ์การ์ตูนคืน ทางปู้ลั่วไม่มีเหตุผลให้ยึดผลงานของเราต่อไป ทำได้แค่ส่งคืนมาดีๆ แน่นอนว่าพวกเราเองก็ต้องจ่ายไปนิดหน่อย เป็นมูลค่าที่รับไหวน่ะครับ”
พูดถึงตรงนี้
จินมู่หัวเราะ “แน่นอนว่ายังรวมไปถึงเรื่องคินดะอิจิกับคดีฆาตกรรมปริศนาที่ถูกปู้ลั่วระงับไปด้วยครับ”
หลินเยวียน “…”
คุณเรียกแบบนี้ว่าข่าวดี?
ผมเปิดอยู่สามเรื่อง!
ได้คินดะอิจิกลับคืนมาก็เท่ากับต้องเปิดสี่เรื่องเชียวนะ!
[1] ความตาย โดยปกติในโลกเดิมจะหมายถึงเรื่อง ‘บันทึกมรณะ’ ส่วนบนบลูสตาร์จะหมายถึง ‘นักเรียนประถมแห่งความตาย’
