The Divine doctor : ชายาข้าคือแพทย์เทวะ – ตอนที่ 1055 พระองค์มีอาการป่วย ! ภาวะมีบุตรยาก !

“อวัยวะภายในของพระชายาหยวนกุ๋ยบกพร่องมีอาการบางอย่างที่ทำให้มดลูกเย็นและมีการอุดตันของท่อนำไข่ รอบเดือนของพระองค์ผิดปกติใช่หรือไม่เพคะ ? ” เฟิงหยูเฮงนั่งเก้าอี้ข้างพระชายาหยวนกุ๋ย มือข้างหนึ่งจับข้อมือของนางขณะพูด หลังจากพูดแบบนี้นางยังดึงแขนเสื้อของพระชายาหยวนกุ๋ยขึ้นมาและตรวจสอบแขนที่นางสัมผัสอย่างระมัดระวัง แล้วส่ายหน้าของนาง “แขนของพระองค์มันวาว นี่ไม่ใช่สภาวะปกติ ถ้าอาเฮงเดาไม่ผิด พระองค์อาจถอนขนบนแขนของพระองค์เป็นประจำเพื่อความสวยงาม ใช่หรือไม่เพคะ ? และในความเป็นจริง ไม่เพียงแต่พระองค์จะมีขนดกบนแขนของพระองค์ พระองค์อาจมีขนดกมากกว่าปกติที่แขนและขาของพระองค์”
พระชายาหยวนกุ๋ยได้ฟังคำพูดของเฟิงหยูเฮงนางไม่เข้าใจครึ่งแรกจริง ๆ นางเข้าใจมดลูกเย็นแต่อะไรคือท่อนำไข่ อย่างไรก็ตามนางเข้าใจในช่วงครึ่งหลังและต้องยอมรับว่าเฟิงหยูเฮงนั้นถูกต้องมาก นางมีขนที่ดกกว่าปกติ เมื่อนางเข้ามาในพระราชวังครั้งแรก เป็นครอบครัวของนางที่ขอให้ชาวแม้วส่งขี้ผึ้งดี ๆ เพื่อที่นางจะได้ผ่านขั้นตอนของการตรวจสอบยายระหว่างการคัดเลือก นางใช้ครีมตัวนั้นตั้งแต่นางเข้าไปในพระราชวัง และจนกระทั่งพระชายาหยุนเข้ามาในพระราชวัง และฮ่องเต้ก็ไม่ได้รับพระสนมคนใหม่มานานกว่ายี่สิบปี นางไม่ได้ทำเช่นนั้นอีกเลย นางคิดว่านางไม่จำเป็นต้องใช้มันอีกต่อไป แต่โดยไม่คาดคิด ผลกระทบก็เกิดขึ้น
ฮ่องเต้มักยกย่องผิวขาวของนางบ่อยครั้งแต่โดยไม่คาดคิด เฟิงหยูเฮงแค่มองปราดเดียวก็เอ่ยออกมาและทำให้นางรู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อย แต่เมื่อคิดว่านางเป็นหมออีกครั้งโดยเฉพาะหมอหญิงก็ไม่มีอะไรน่าอับอาย ดังนั้นนางจึงถามว่า “ข้าไม่เข้าใจสิ่งที่เจ้าพูด มีขนดกเกินไปเกี่ยวข้องกับความสามารถในการตั้งครรภ์หรือ ? ”
เฟิงหยูเฮงบอกนางว่า“มีความเกี่ยวข้องกัน พระชายาหยวนกุ๋ยอยู่ในวัยนี้ เป็นไปได้หรือไม่ที่พระองค์คิดว่าโอกาสในการตั้งครรภ์ของพระองค์นั้นสูงเท่ากับหญิงสาวอายุสิบห้าสิบหกปีหรือในวัยยี่สิบปี ? ข้าไม่ได้พูดเกินจริง แต่เป็นเวลาหลายปีแล้วที่พระองค์มีบุตรชาย แล้วยิ่งไปกว่านั้นเนื่องจากเสด็จพ่อไม่ได้เข้ามาในตำหนักใน ดังนั้นพระองค์ไม่ได้บำรุงร่างกายใช่หรือไม่เพคะ ? ”
พระชายาหยวนกุ๋ยพยักหน้านั่นถูกต้อง
เฟิงหยูเฮงกล่าวอีกครั้งว่า“มีถุงน้ำจำนวนมากในรังไข่ อาการที่เห็นได้ชัดที่สุดคือขนที่ดกเกินไป ประจำเดือนมาไม่สม่ำเสมอบางครั้งมาทุก 2 เดือน และแม้แต่ทุก 3 เดือน แน่นอนว่าร้านห้องโถงสุขภาพจะผลิตยาเพื่อการนี้ และพระองค์จะฟื้นตัวหลังจากกินมัน น่าเสียดายที่วิธีนี้ไม่สามารถแก้ไขต้นตอของปัญหาได้ หากไม่แก้ไขปัญหาที่ต้นตอซึ่งเป็นถุงน้ำจำนวนมากในรังไข่ มันจะไร้ประโยชน์ ไม่ว่าพระองค์จะทานยามากแค่ไหนก็ตาม และอาการประจำเดือนมาไม่ปกติจะมีผลโดยตรงในการลดโอกาสในการตั้งครรภ์อย่างมาก นอกจากนี้สำหรับท่อนำไข่ที่ถูกปิด ข้าไม่รู้ว่าพระองค์จะเข้าใจหรือไม่ ถ้าข้าอธิบาย ความหมายทั่วไปก็คือความสามารถของผู้หญิงในการเคลื่อนย้ายไข่ติดอยู่ เมื่อท่อนำไข่ถูกปิด จากนั้นการเคลื่อนไหวของไข่จะไม่ประสบความสำเร็จ และสำหรับเด็ก ไข่และสเปิร์มจากมนุษย์จะต้องผสมกันเพื่อให้กำเนิดเด็ก ไม่สามารถขาดอย่างใดอย่างหนึ่งไปได้ พระองค์เข้าใจหรือไม่เพคะ ? ”
พระชายาหยวนกุ๋ยไม่เข้าใจจริงๆ แต่สามารถเข้าใจความคิดคร่าว ๆ ได้ หลังจากคิดไปซักพัก นางจึงไปหาถ้วยชาที่อยู่ข้างนาง และถามเฟิงหยูเฮง “เจ้าหมายถึงเอาน้ำใส่ถ้วยชา 2 ใบนี้เป็นตัวอย่าง พวกมันพบกันเพื่อเชื่อมต่อกันและให้กำเนิดเด็ก แต่ตอนนี้ถ้วยชาในมือของข้าเป็นฝาบนและน้ำไม่สามารถออกมาได้ ดังนั้นแม้ว่าน้ำในถ้วยของเจ้าจะถูกเทลงตามปกติ เด็กจะไม่สามารถถือกำเนิดได้”
เฟิงหยูเฮงพยักหน้า“พระชายาหยวนกุ๋ยยังคงฉลาดและสามารถทำความเข้าใจภาพรวมได้ ! ”
พระชายาหยวนกุ๋ยไม่สนใจอีกต่อไปหากคำพูดเหล่านี้เป็นการเยาะเย้ยหรือชมเชย อาการป่วยที่เฟิงหยูเฮงอธิบายไว้ทำให้นางต้องกังวล ถ้าเป็นเช่นนี้จริง ๆ และโอกาสในการตั้งครรภ์ของนางอยู่ในระดับต่ำ นางต้องทำอย่างไรเพื่อให้ตั้งครรภ์ แม้ว่านางจะมี “ความช่วยเหลือ” จากอาจารย์กู่ มันก็เป็นไปไม่ได้ใช่หรือไม่ ?
นางเป็นกังวลเล็กน้อยและถามเฟิงหยูเฮงอย่างเร่งด่วนว่า “โรคนี้จะหายได้หรือไม่? ควรรักษาอย่างไร? เจ้ารู้วิธีรักษามันหรือไม่?”
เฟิงหยูเฮงยิ้ม“เนื่องจากข้าสามารถตรวจพบ แน่นอนข้าสามารถรักษามันได้ แค่นั้นเอง…” นางหยุด และจ้องมองที่พระชายาหยวนกุ๋ยไม่นานนางก็ถามว่า “พระองค์กล้าที่จะให้ข้ารักษาพระองค์หรือไม่ ? ”
พระชายาหยวนกุ๋ยนิ่งงันก่อนที่นางจะคิดถึงร่างกายของนาง เนื่องจากนางอยู่ในวัยนี้ ด้วยการอยู่ในพระราชวังมานานกว่ายี่สิบปี นางเคยเห็นการเสียชีวิตของคนในพระราชวังมามาก ทำให้นางไม่เคยให้ความสนใจกับการบำรุงรักษาร่างกายของนาง ดังนั้นนางเชื่อในสิ่งที่เฟิงหยูเฮงพูด แต่ตอนนี้ที่อีกฝ่ายได้พูดเรื่องนี้ นางเริ่มรู้สึกขัดแย้ง
ถูกต้อง! แม้ว่าเฟิงหยูเฮงสามารถรักษาได้ นางจะกล้าที่จะอนุญาตให้อีกฝ่ายทำเช่นนั้นหรือไม่ ? ด้วยการรักษามันเหมือนกับการฝากชีวิตของนางไว้ในมือของอีกฝ่าย กินยาอะไรก็ตามที่อีกฝ่ายบอกให้นางกิน ยา 3 ส่วนเป็นพิษต่อร่างกาย และเฟิงหยูเฮงเป็นศัตรูของนาง ถ้าอีกฝ่ายทำอะไรกับยา นางคงไม่มีโอกาสได้เสียใจ
เมื่อนางคิดอย่างนี้ความคิดที่จะพึ่งพาเฟิงหยูเฮงของพระชายาหยวนกุ๋ยก็ลดลงอย่างรวดเร็ว นางก็ยืดตัวออกห่างจากเฟิงหยูเฮงเล็กน้อยและพูดว่า “จริงหรือ ! เมื่อเจ้าพูดอย่างนี้ ข้ารู้สึกว่าความเสี่ยงค่อนข้างมาก สำหรับโรคที่เจ้าพูดถึง ข้าไม่สามารถเชื่อได้อย่างแท้จริงในตอนนี้ ข้าจะขอให้หมอหลวงจากสำนักหมอหลวงมาตรวจในวันพรุ่งนี้ ข้าเชื่อว่าหมอหลวงจะมีหนทางที่จะเติมเต็มความปรารถนาของผู้ที่ต้องการให้กำเนิดองค์ชาย” Aileen-novel
เฟิงหยูเฮงยิ้มและไม่ผลักดันอีกต่อไปนางเพียงแต่พูดว่า “พระองค์สามารถขอให้หมอหลวงมาตรวจได้เพคะ ! อย่างไรก็ตามข้าเชื่อว่าพระองค์อาจไม่ละเลยที่จะพบหมอหลวงหลังจากที่พระองค์ได้รับความโปรดปราน ข้าไม่แน่ใจว่ามีหมอหลวงที่สามารถระบุประเด็นปัญหาได้หรือไม่” โรคทั้งหมดไม่ถูกต้องสมบูรณ์ ท้ายที่สุดนางตรวจเพียงชีพจรและไม่สามารถตรวจสอบได้อย่างละเอียด มีกลุ่มถุงน้ำจำนวนมากในรังไข่ นางสามารถยืนยันสิ่งนี้ได้ แต่สำหรับปัญหาของท่อนำไข่ที่ถูกปิด นางก็กลัวอีกฝ่ายต้องการตรวจสอบ พวกเขาจะต้องพึ่งพาอุปกรณ์การแพทย์จากอนาคต เพียงแค่ระบุว่าจากการตรวจสอบชีพจรนั้นยังยากเกินไป
แต่สำหรับเฟิงหยูเฮงความจริงและการโกหกคืออะไร ? เนื่องจากนางสามารถผ่าตัดปิดท่อนำไข่ของพระชายาหยวนกุ๋ยจริง ๆ มันไม่ง่ายเลยที่จะทำการรักษา มันจะไม่ง่ายที่จะทำให้เกิดอาการป่วยหรือไม่ ?
นางดึงมือของนางกลับมาและหยิบถ้วยชาขึ้นมาบนโต๊ะคลุมด้วยแขนเสื้อกว้างของนาง นางเอียงศีรษะไปด้านหลังแล้วดื่มชาครึ่งหนึ่ง
แต่ทันทีที่นางวางถ้วยชานางเห็นร่องรอยแห่งความสุขในแววตาของพระชายาหยวนกุ๋ย สายตาของนางจับจ้องไปที่ถ้วยชา และเมื่อเฟิงหยูเฮงวางถ้วยชาไว้บนโต๊ะ และพระชายาหยวนกุ๋ยเห็นว่าชาครึ่งถ้วยหมดไป ความสุขในดวงตาของนางก็ชัดเจนขึ้น
เฟิงหยูเฮงคาดหวังเรื่องนี้เพื่อให้ฮ่องเต้ถูกพิษกู่ แม้ว่าพระชายาหยวนกุ๋ยจะไม่ได้เลี้ยงกู่แต่นางก็มีส่วนเกี่ยวข้องอย่างแน่นอน สำหรับคนที่สามารถปลูกฝังกู่เข้าสู่ฮ่องเต้ มันเป็นไปไม่ได้ที่ตำหนักชุนชานจะไม่มีการป้องกันใด ๆ เลย และมาที่นี่ วันนี้ ซวนเทียนหมิงเตือนนางแล้วว่าอย่ากินอะไรที่นี่ ไม่ให้นางดื่มน้ำสักคำ นี่ก็เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกทำร้ายจากกู่และกลายเป็นหุ่นเชิดเหมือนฮ่องเต้
แน่นอนเฟิงหยูเฮงเข้าใจเหตุผลนี้และนางมีความรู้เล็กน้อยเกี่ยวกับทักษะกู่ ดังนั้นจริง ๆ แล้วนางไม่ได้ดื่มชาครึ่งถ้วยภายใต้แขนเสื้อกว้าง ๆ ของนาง นางเทลงในถ้วยเปล่าบนเคาน์เตอร์ ในมิติของนางเก็บไว้เพื่อการวิจัยในภายหลัง
และนางก็ล่วงรู้ความคิดของพระชายาหยวนกุ๋ยในทันทีนั่นยืนยันความเชื่อของนางว่ามีบางอย่างผิดปกติกับชาถ้วยนี้ นางไม่สนใจที่จะแสดงเหมือนว่านางถูกควบคุมและต้องการใช้โอกาสที่นางจะดีพอที่จะบอกพระชายาหยวนกุ๋ยว่าวิธีการนี้ไร้ประโยชน์กับนางอีกครั้ง
พวกเขาทั้งสองหยุดพูดและนั่งเงียบๆ การจ้องมองของพระชายาหยวนกุ๋ยมีการตรวจสอบข้อเท็จจริงแม้กระทั่งความคาดหวัง นางจ้องมองเฟิงหยูเฮงต้องการตรวจจับการเปลี่ยนแปลงใด ๆ จากการแสดงออกของนาง อย่างไรก็ตามหลังจากสังเกตไปครู่หนึ่ง นางก็ไม่ได้ตรวจจับอะไรเลย และรู้สึกว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้านางไม่แตกต่างจากปกติ ราวกับว่านางไม่ได้ดื่มชาครึ่งถ้วยเลย แล้วก็ไม่มีปฏิกิริยาพิเศษ
แต่นั่นไม่ถูกต้อง! อาจารย์กู่บอกกับนางอย่างชัดเจน ตราบใดที่มีคนดื่มน้ำชานี้จะมีปฏิกิริยาหลังจากผ่านไป 10 ลมหายใจ อีกฝ่ายจะเคารพนางอย่างมากและฟังทุกสิ่งที่นางพูด ไม่มีโอกาสล้มเหลว
แต่ดูเหมือนว่าจะล้มเหลวกับเฟิงหยูเฮงไม่เพียงแต่อีกฝ่ายไม่ได้เคารพนางเท่านั้น อีกฝ่ายยังมองนางด้วยสีหน้าล้อเลียนและถามว่า “พระชายาหยวนกุ๋ย ทำไมพระองค์มองข้าอย่างนี้ ? มีดอกไม้บนใบหน้าของข้าหรือพระองค์คิดว่าข้าสวยกว่าพระองค์ และต้องการที่จะมองข้ามากขึ้น ? ” เฟิงหยูเฮงหัวเราะขณะที่นางพูดว่า “เป็นเรื่องจริงที่ว่าข้าสวยกว่ากว่าเมื่อเทียบกับพระองค์ ข้าอายุน้อยกว่าทุกคน ช่องว่างอายุเกินยี่สิบปีไม่ใช่เรื่องตลก แต่พระชายาหยวนกุ๋ยไม่จำเป็นต้องรู้สึกกดดัน ข้าเป็นลูกสะใภ้ของเสด็จพ่อ ไม่ว่าข้าจะสวยเพียงใด ข้าจะได้รับการยกย่องจากองค์ชายเก้าเท่านั้นเพคะ”
พระชายาหยวนกุ๋ยแทบจะกระอักเลือดออกมาจากเรื่องนี้นางรู้ว่าเฟิงหยูเฮงมีลิ้นที่แหลมคมและไม่มีอะไรที่นางไม่กล้าพูดออกมาดัง ๆ พวกเขาสองคนปะทะกันสองสามครั้งและนางก็แพ้ทุกครั้ง นางคิดว่าเนื่องจากตำแหน่งของนางสูงขึ้นและนางเป็นที่โปรดปราณ พวกเขาอาจจะจบลงด้วยการเสมอในกรณีที่แย่ที่สุด และเป็นไปไม่ได้ที่นางจะพ่ายแพ้ แต่โดยไม่คาดคิดเมื่อเผชิญหน้ากับเฟิงหยูเฮง อีกฝ่ายมีวิธีที่จะทำให้นางพูดไม่ออก
แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะทะเลาะกันพระชายาหยวนกุ๋ยยังคงหมกมุ่นอยู่กับความคิดที่ว่าทำไมเฟิงหยูเฮงจึงไม่โดนปลูกฝังกู่ จนกระทั่งเฟิงหยูเฮงถามนางอีกครั้งว่า “ในอดีตผู้คนจากสำนักหมอหลวงพูดถึงอาการป่วยเหล่านี้กับพระองค์หรือไม่ ? สำหรับหมอต้มตุ๋น หมอชอบบอกว่าพวกเขาไม่แน่ใจว่าพวกเขาสามารถจัดการได้ ! ”
เมื่อพระชายาหยวนกุ๋ยจำสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้และรู้สึกเป็นทุกข์
เฟิงหยูเฮงพูดถูกต้องนับตั้งแต่ที่นางได้รับความโปรดปราน นางให้หมอหลวงเพื่อตรวจสอบนาง แต่หมอหลวงกล่าวเพียงว่านางอายุมากขึ้นและโอกาสที่จะตั้งครรภ์มีน้อยลง แต่ไม่ได้อธิบายอย่างเฟิงหยูเฮง ยิ่งไปกว่านั้นมันไม่เหมือนกับว่านางไม่เข้าใจว่าสำนักหมอหลวงเป็นอย่างไร พวกเขาพูดในสิ่งที่ดีและทำสิ่งที่เป็นบวก แม้ว่านางจะมีอาการรุนแรง พวกเขาก็ไม่กล้าพูดในเวลานี้ และจะโกหกเพื่อปลอบนาง เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง
แต่ถ้านางไม่ได้พึ่งพาหมอหลวงและพึ่งพาเฟิงหยูเฮงนางจะรู้สึกอุ่นใจหรือไม่ ?
พระชายาหยวนกุ๋ยมองเฟิงหยูเฮงและยิ่งนางมอง นางก็รู้สึกว่านางคนนี้แปลกมาก ยิ่งมอง นางก็ยิ่งรู้สึกว่านางไม่สามารถใช้ประโยชน์จากเฟิงหยูเฮงได้อย่างแท้จริง และด้วยเหตุผลแปลก ๆ บางอย่าง นางรู้สึกว่าเหตุการณ์ไม่กี่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ตำหนักเซียงนั้นกระทำโดยเฟิงหยูเฮง รวมถึงอาการป่วยขององค์ชายแปดในครั้งนี้
เมื่อนางคิดอย่างนี้นางก็รู้สึกปั่นป่วนและพูดกับเฟิงหยูเฮงอย่างดุดัน “พูดมา ! เจ้าเป็นคนที่ทำให้องค์ชายแปดป่วยใช่หรือไม่ ? ”