The Divine doctor : ชายาข้าคือแพทย์เทวะ – ตอนที่ 1047 เราไม่สามารถตัดสินใจได้สำหรับเจ้า

ทันใดนั้นองค์ชายสี่ก็ขอแต่งงานในลักษณะที่กวนใจฮ่องเต้แม้ว่าเขาจะไม่ชอบบุตรชายคนที่สี่ที่ต่อสู้กับพระชายากับบุตรชายคนที่แปดคนนี้ แต่เขาก็ยังถามด้วยความอยากรู้ว่า “ทำไมเจ้าถึงต้องการแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ ? และถึงแม้จะเป็นพระชายาเอก เจ้ารู้หรือไม่ว่าตามกฎแล้ว บุตรสาวของอนุไม่สามารถเป็นพระชายาเอกขององค์ชายได้”
องค์ชายสี่เอาหัวแตะพื้นพูดว่า”ข้ารู้ขอรับ แต่ตอนนี้ข้าเป็นเพียงองค์ชายที่ถูกเพิกถอนสิทธิในราชบัลลังก์ให้กับตำหนักปิง ไม่เข้าราชสำนักตอนเช้า และไม่มีเกียรติในการเป็นองค์ชาย ดังนั้นข้ารู้สึกว่ามันเพียงพอแล้วที่ชายาเอกของข้าคือบุตรสาวของอนุ นอกจากนี้ข้าได้เรียนรู้การเย็บปักจากคุณหนูสามตระกูลเฟิงมาหลายปีแล้วและได้ฝึกฝนความรู้สึกจากสิ่งนี้ ข้าจึงไม่คิดตัดสินใจที่จะแต่งงานกับคนอื่นนอกจากนาง ข้าพูดจริงพะยะค่ะ เสด็จพ่อได้โปรดอนุญาตด้วยพะยะค่ะ”
“ไม่แต่งงานกับคนอื่นนอกจากนางหรือ? ” ทันใดนั้นฮ่องเต้ก็ผุดขึ้นมา “เจ้าหมายถึงอะไร เจ้าจะไม่แต่งงานกับคนอื่นนอกจากชายารองของน้องแปดของเจ้า”
“เสด็จพ่อ!นางยังไม่ได้เป็นชายารองของน้องแปดพะยะค่ะ ! ” องค์ชายสี่แข็งใจของเขาในวันนี้และท้าทายฮ่องเต้ ด้วยการกำจัดความกล้าหาญของเขาจากการสร้างความวุ่นวายร่วมกับซวนเทียนเย่เมื่อก่อน เขาพูดกับองค์ชายแปด “น้องแปด เพราะเจ้าปรารถนาที่จะขอแต่งงานกับคุณหนูสามตระกูลเฟิง เจ้าควรถามความเห็นของนางก่อนไม่ใช่หรือ ? ”
ในที่สุดมีคนสนใจเฟิงเซียงหรูเฟิงหยูเฮงพูดกับเฟิงเซียงหรูเบาๆ ว่า “แทนองค์ชายแปด องค์ชายสี่มีเหตุผลมากกว่านี้”
อย่างไรก็ตามเฟิงเซียงหรูไม่ได้มีใจที่จะคิดเกี่ยวกับว่ามันมีเหตุผลนางตัวสั่นรู้สึกกลัวและโกรธ กำหมัดของนางแน่นและเล็บจิกที่ฝ่ามือทำให้เลือดออก
“อวดดี”ฮ่องเต้โกรธมาก “ข้าตอบรับคำขอองค์ชายแปด ตั้งแต่เมื่อใดที่เจ้าได้รับอนุญาตให้แทรก นางจะไม่ใช่ชายารองขององค์ชายแปดได้อย่างไร ด้วยคำพูดของข้า ตั้งแต่เจ้าก่อความวุ่นวายเมื่อหลายปีก่อน ข้าไว้ชีวิตของเจ้า ข้าถือว่าข้าเป็นคนใจกว้าง แต่วันนี้ไม่เพียงแต่เจ้าไม่สำนึกผิด เจ้ายังต่อต้านความตั้งใจของข้าต่อหน้าทุกคน และต่อสู้เพื่อแย่งชิงชายาของน้องชายเจ้า ในความเห็นของข้า เจ้าไม่ได้มีความรักและความเคารพต่อพี่น้องของเจ้า และไม่มีความรู้สึกของญาติพี่น้องต่อครอบครัวของเจ้า วันนี้ถ้าน้องแปดของเจ้าไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้ เจ้าก็จะไม่พูดถึงเรื่องนี้เช่นกัน เมื่อน้องแปดของเจ้าพูดถึงมัน เจ้าจะออกมาข้างหน้าและถามผู้หญิงคนนี้ด้วย เจ้าสี่ เห็นได้ชัดว่าเจ้ากำลังต่อต้านน้องแปดของเจ้า และต่อต้านข้า ! ”
“เสด็จพ่อ!ข้าไม่ได้ทำเช่นนั้น ! ข้าชอบคุณหนูสามตระกูลเฟิงจริง ๆ พะยะค่ะ ! ” ซวนเทียนยี่ไม่ได้ซ่อนอะไรเลย เขาไม่ได้สนใจว่าเขาเป็นใครและไม่สนใจว่าใครจะเข้าใจผิด เขากังวลถ้าเขาไม่ทำอะไร เฟิงเซียงหรูจะถูกส่งมอบให้แก่องค์ชายแปดโดยฮ่องเต้ ! เฟิงเซียงหรูต้องไม่ได้รับอนุญาต เฟิงเซียงหรูสามารถแต่งงานกับเขา นางสามารถทำตามหัวใจของนางและไปแต่งงานกับองค์ชายเจ็ด หรือเพียงแค่คนธรรมดาสามัญก็ดี ถ้านางได้รับการดูแลอย่างดี แต่ไม่ใช่องค์ชายแปด ! เหตุผลที่องค์ชายแปดขอการแต่งงานครั้งนี้ เขารู้ดีมาก แต่การเฝ้าดูนางแต่งงานเช่นนี้ มันไม่เหมือนกับการดูเฟิงเซียงหรูถูกผลักเข้าไปในกองไฟหรือไม่ ? ซวนเทียนยี่เป็นห่วงมากจนเขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร เขาได้แต่เอ่ยกับฮ่องเต้ซ้ำ ๆ ว่า “ข้าขอร้องเสด็จพ่อ ! ตราบใดที่เสด็จพ่อทำตามความปรารถนาของบุตรชายผู้นี้ ข้าไม่ต้องการตำหนักปิงแห่งนั้นหรือตำแหน่งองค์ชาย ข้าเต็มใจที่จะเป็นแค่คนธรรมดาสามัญ ข้าแค่วิงวอนให้เสด็จพ่อตกลงพะยะค่ะ ! ”
“เอาล่ะ! ” ฮ่องเต้ตีที่เท้าแขนของบัลลังก์ด้วยความโกรธ และตะโกนอย่างโกรธแค้น “เจ้าต้องการเป็นคนธรรมดาสามัญ ข้าจะยอมตามนั้น แม้ว่าเจ้าอยากตาย ข้าก็สามารถยอมให้มันได้ แต่การแย่งชายาของน้องแปดของเจ้านั้นเป็นไปไม่ได้ ! ”
“เสด็จพ่อ! ” คำพูดของฮ่องเต้ทำให้ซวนเทียนยี่ตกอยู่ในความสิ้นหวัง เขาเงยหน้าขึ้นมองบิดาของเขาบนบัลลังก์มังกรที่ไม่เคยทำใจฆ่าบุตรชายของตัวเองได้หลังจากการสร้างความวุ่นวาย และรู้สึกว่าเขาเป็นคนแปลกหน้า ราวกับว่าพวกเขาไม่เคยรู้จักกัน และเขาก็เป็นแค่คนแปลกหน้าที่มีอำนาจและพลัง เขาไม่มีอารมณ์เหลืออยู่
ซวนเทียนโมยืนอยู่ด้านข้างมองดูสิ่งเหล่านี้ด้วยสายตาที่เย็นชาแสดงให้เห็นถึงความสุขแห่งชัยชนะ เขาก้าวไปข้างหน้าแล้วพูดว่า “เสด็จพ่อใจเย็น ๆ ขอรับ ได้โปรดสงบสติอารมณ์ สุขภาพของเสด็จพ่อเป็นสิ่งสำคัญ อย่าทำร้ายร่างกายของเสด็จพ่อเพราะเรื่องของบุตร ถ้าเป็นเช่นนั้นข้าผู้นี้คงไม่แต่งงานเลยพะยะค่ะ”
ในที่สุดความโกรธของฮ่องเต้ก็ลดลงเล็กน้อยหลังจากซวนเทียนโมพูดเขาถอนหายใจลึกและบอกซวนเทียนโม “อย่ากังวล โมเอ๋อ สำหรับผู้หญิงที่เจ้าชอบ ข้าจะตัดสินใจให้เจ้าอย่างแน่นอน ท่านผู้หญิง พระสนม ชายาเอกหรือชายารอง นางเป็นอะไรก็ได้ที่เจ้าต้องการให้นางเป็น เพียงแค่พานางกลับไปที่พระราชวัง” หลังจากพูดอย่างนี้แล้ว เขาก็เริ่มมองหาด้านล่าง โดยถามในขณะที่เขามองหา “คุณหนูสามตระกูลเฟิงอยู่ที่ไหน ? ปรากฎกายออกมาให้ข้าดู”
เฟิงเซียงหรูเริ่มหวาดกลัวมากขึ้นและในเวลานี้ซวนเทียนยี่ยอมแพ้ต่อการวิงวอนต่อฮ่องเต้ เขารู้ว่าการวิงวอนต่อฮ่องเต้ผู้นี้ไร้ประโยชน์แล้ว เขาจึงหันไปหาเฟิงหยูเฮง เขารู้ว่าเฟิงหยูเฮงดูแลเฟิงเซียงหรูน้องสาวของนางอย่างดี ถ้าอย่างนั้นในฐานะพี่สาว นางคงไม่ยอมผลักเฟิงเซียงหรูออกไปในเวลานี้ใช่หรือไม่ ?
แต่เมื่อเขามองไปที่เฟิงหยูเฮงเขาเห็นว่าเฟิงหยูเฮงไม่ได้ก้าวขึ้นไปพูดเพื่อเฟิงเซียงหรูแต่จ้องไปในทิศทางที่แน่นอน ซวนเทียนยี่ไม่เข้าใจและมองตามสายตาของนาง ทันทีที่รู้ตัวว่าเฟิงหยูเฮงกำลังมององค์ชายเจ็ด เขาตกตะลึงเฟิงหยูเฮงฝากความหวังของนางไว้กับน้องเจ็ดหรือ ? สิ่งที่เขาไม่ได้รับจากฮ่องเต้ น้องเจ็ดสามารถจัดการกับมันได้หรือไม่ ?
จากจุดนี้ซวนเทียนยี่มีเครื่องหมายคำถามอยู่ในใจ แต่พูดถึงอิทธิพลและการอุทธรณ์ของน้องเจ็ด เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอีกฝ่าย เขาไม่สามารถได้รับสิ่งที่เขาต้องการได้ แต่น้องเจ็ดอาจจะได้รับ แต่ถ้าเขาได้รับสิ่งที่เขาต้องการ เฟิงเซียงหรูจะกลายเป็นผู้หญิงของน้องเจ็ดแล้ว… มันจะเป็นเหมือนน้ำกระทบไม้ไผ่ ไม่ประสบความสำเร็จ !
ซวนเทียนยี่รู้สึกขัดแย้งมากและในขณะนี้เฟิงเซียงหรูไม่สามารถนั่งและไม่เคลื่อนไหวอีกต่อไป เมื่อฮ่องเต้สั่งเช่นนั้น นางก็ไม่มีทางเลือกนอกจากยืนขึ้นและเดินเข้าไปในห้องโถง จากนั้นคุกเข่าลงต่อหน้าฮ่องเต้.Aileen-novel.
ฮ่องเต้พูดว่า“นางเป็นเด็กผู้หญิงที่มีมาตรฐานบางอย่าง น่าเสียดายที่ภูมิหลังของครอบครัวนางแย่ และตำแหน่งของนางต่ำไป แต่นั่นเป็นเรื่องดี ตราบใดที่โมเอ๋อของข้าชอบ ข้าจะทำการยกเว้นและอนุญาตให้เจ้าเข้าสู่ตำหนักเซียงในฐานะชายารอง จากนี้ไปเจ้าต้องดูแลโมเอ๋อให้ดี จัดการอาหารและกลับบ้านอย่างถูกต้อง ตำหนักเซียงไม่ได้มีเจ้านายหญิงมานานหลายปี ก่อนที่จะแต่งพระชายาเอกเข้ามา เจ้ายังคงต้องรับผิดชอบต่อสิ่งนี้ เจ้าเข้าใจเรื่องนี้หรือไม่ ? ”
“ฝ่าบาท! ” เฟิงเซียงหรูเงยหน้าขึ้นมองด้วยความกลัว ภาพเบลอ “คนสามัญคนนี้…”
“เสด็จพ่อ”เฟิงเซียงหรูกำลังพูด แต่จากโต๊ะขององค์ชาย ได้ยินเสียงที่อ่อนโยน และในบรรยากาศแบบนี้ เสียงนี้รู้สึกได้ถึงการบำบัดอย่างมาก และราวกับว่าเมื่อได้ยินเสียงนี้เปลวไฟที่ก่อกวนซึ่งเกิดขึ้นเนื่องจากองค์ชายสี่และองค์ชายแปดต่อสู้เพื่อเด็กสาว ทุกคนรู้ว่าเสียงนั้นมาจากไหน ทุกคนก็รู้เพียงว่าคนผู้นั้นสามารถสร้างเสียงแบบนั้นได้ แต่ทุกคนไม่เข้าใจในเวลานี้องค์ชายเจ็ดพูดจริงหรือ เป็นไปได้หรือไม่ที่เขาต้องการมีส่วนร่วมในเรื่องนี้ ? มันไม่ควรจะเป็น ! เป็นเวลาหลายปีมาแล้วที่องค์ชายเจ็ดไม่ได้มองผู้หญิง ?
ฮ่องเต้ก็รู้สึกว่าแปลกเขามองไปที่ทิศทางของเสียง แต่เขาเห็นเพียงองค์ชายเจ็ดยืนขึ้นจากที่นั่งของเขา เขาไม่ได้เดินเข้าไปในห้องโถงใหญ่สวมเสื้อคลุมสีขาว เขาสง่างามเหมือนเทพเซียนในภาพ;kf บุตรชายคนนี้ให้ความประทับใจแก่เขาเสมอไม่ว่าจะเป็นในอดีตหรือตอนนี้ เขาสามารถพูดได้หลายอย่างเมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่น แต่เขารู้สึกอายที่พูดสิ่งเดียวกันกับบุตรชายคนนี้ ยกตัวอย่างเช่นตอนนี้เขามุ่งเน้นไปที่การตัดสินใจของซวนเทียนโมและยอมรับเรื่องที่สนุกสนานเช่นนี้ แต่เขาก็พบเจออุปสรรคหนึ่งอย่างต่อเนื่อง เขาต้องการที่จะดุใครสักคน แต่ถ้าคนอื่นพูด เขาจะต้องทำอย่างแน่นอน แต่ไม่ใช่บุตรชายคนที่เจ็ดคนนี้
ฮ่องเต้ระงับความโกรธของเขาและถามว่า “เจ้าเจ็ด เจ้าต้องการพูดอะไร” เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เขารู้สึกว่าเขาไม่ได้มีพลังมากพอ และเพิ่มเข้ามาอย่างรวดเร็วเมื่อ “ข้ายอมรับคุณหนูสามตระกูลเฟิงในฐานะชายารองของโมเอ๋อ คำพูดของข้ามีค่าและไม่สามารถกลับคำได้ หากเจ้าอยู่ที่นี่เพื่อแยกการแต่งงาน ข้าคงยอมไม่ได้ ! ” ด้วยประโยคหนึ่งเขาวางแผนจะผลักซวนเทียนฮั่วกลับ
แต่สิ่งที่ซวนเทียนฮั่วต้องการจะพูดนั้นไม่เหมือนกับซวนเทียนยี่เขาก็ไม่ได้ทำลายการแต่งงานอย่างแข็งขัน เขาเพียงเตือนฮ่องเต้ “ข้ารู้ว่าคำพูดของเสด็จพ่อนั้นมีค่า และคำพูดของเสด็จพ่อไม่สามารถกลับคำได้ นั่นคือเหตุผลที่ข้าเตือนเสด็จพ่อ ปีแห่งมหาอุทกภัยครั้งที่สามในตระกูลราชวงศ์ต้าชุน คุณหนูสามตระกูลเฟิงมีส่วนช่วยอย่างมากในการบรรเทาภัยพิบัติ เสด็จพ่อเรียกนางให้เข้าร่วมราชสำนักในตอนเช้าและสัญญากับคุณหนูสามตระกูลเฟิงต่อหน้าเสนาบดีทุกคนด้วย เสด็จพ่อสัญญาว่านางสามารถตัดสินใจแต่งงานของนางเองได้ เสด็จพ่อ สิ่งที่ผู้ปกครองพูดในช่วงเช้าของราชสำนักจะถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์”
เมื่อเขาพูดสิ่งนี้คนที่นั่งตรงข้ามกับเขา มุมปากของเฟิงหยูเฮงขยับขึ้นเล็กน้อย นางรู้ว่าซวนเทียนฮั่วฉลาด เขาจะเลือกวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการโน้มน้าวใจฮ่องเต้เพื่อแก้ไขปัญหานี้ จากสิ่งนี้ การกระทำขององค์ชายสี่ก็ยังคงตื้นเขินเกินไป เมื่อรู้ว่าฮ่องเต้อยู่ข้างกายขององค์ชายแปดอย่างสมบูรณ์ เขาต้องการที่จะแต่งงานกับคนที่องค์ชายแปดเพ้อฝัน และให้ตำแหน่งชายาเอกแก่นาง การทำเช่นนี้ไม่เพียงแต่เขาไม่สามารถช่วยเหลือเฟิงเซียงหรูเท่านั้น แต่มันจะมีผลตรงกันข้ามทำให้กลายเป็นศัตรูกับฮ่องเต้ และฮ่องเต้มุ่งมั่นที่จะมอบเฟิงเซียงหรูแก่ซวนเทียนโมมากขึ้น
ตามที่คาดไว้เมื่อซวนเทียนฮั่วกล่าวเช่นนี้ ฮ่องเต้ก็ตกตะลึง เกิดอะไรขึ้นในอดีต แต่เมื่อมีคนเตือนเขา เขามีความทรงจำที่คลุมเครือในเรื่องนี้ แต่มันก็ไม่ชัดเจน
และหลังจากซวนเทียนฮั่วกล่าวถึงหัวข้อนี้ขุนนางระดับสูงด้านล่างซึ่งอยู่ฝ่ายขององค์ชายเก้าก็ลุกขึ้นมาอีกคนหนึ่ง และภายใต้การนำของเสนาบดีเฟิงฉิงและเสนาบดีฝ่ายซ้ายหลู่ซ่ง พวกเขาช่วยฮ่องเต้ระลึกว่าอุทกภัยที่เคยเกิดขึ้น ด้วยการมีส่วนร่วมของเฟิงเซียงหรูและระลึกได้ว่าฮ่องเต้ทำสัญญาแบบนั้น
แน่นอนว่าพวกเขาทุกคนรู้จริงๆ ว่าฮ่องเต้พูดถ้อยคำดังกล่าวในเวลานั้นกับเฟิงเซียงหรู ดังนั้นนางจะไม่ถูกควบคุมโดยตระกูลเฟิง แต่โดยไม่คาดคิด คนที่ต้องการควบคุมเฟิงเซียงหรูในท้ายที่สุดไม่ใช่ตระกูลเฟิง แต่เป็นฮ่องเต้ผู้นี้
ด้วยผู้คนมากมายที่ก้าวไปข้างหน้าในฐานะพยานฮ่องเต้จึงไม่สามารถหลีกเลี่ยงปัญหานี้ได้ แม้ว่าความคิดของเขาจะสับสนมากขึ้นเกี่ยวข้องกับเรื่องพระชายาหยวนกุ๋ย และองค์ชายแปด แต่เขาก็ไม่งุนงงจนเขาปฏิเสธสิ่งที่เขาพูดในราชสำนัก หรือเห็นสิ่งนี้จากอีกมุมหนึ่งที่ปลายสุดยอด พระชายาหยวนกุ๋ย นางควบคุมหัวใจ อารมณ์ และบัลลังก์ของเขา และไม่สามารถควบคุมคนจำนวนมากได้
ฮ่องเต้จดจำสิ่งที่เขาพูดในราชสำนักและสัญญาที่เขาให้ไว้แต่เนื่องจากเขาสัญญาเฟิงเซียงหรูว่านางสามารถตัดสินใจแต่งงานของนางเองแล้ว เขาไม่สามารถกำหนดการแต่งงานให้นางตอนนี้ แม้ว่าหัวใจของเขาจะเอนเอียงไปที่องค์ชายแปด แต่เขาก็ไม่สามารถปฏิเสธสิ่งที่เขาพูดในราชสำนักต่อหน้าผู้คนจำนวนมากได้ ถ้าปฎิเสธเขาจะถูกเรียกว่าฮ่องเต้ได้อย่างไร ใครจะทำสิ่งที่เขาพูดในอนาคตอย่างจริงจัง ? เมื่อผู้ปกครองของอาณาจักรกลับคำพูด อาณาจักรนี้จะเป็นอย่างไร ?
ฮ่องเต้มองที่ซวนเทียนฮั่วจากนั้นมองที่ซวนเทียนโม แล้วก็ถอนหายใจด้วยความโมโหโดยกล่าวว่า “โมเอ๋อ ข้าลืมไปว่าข้าเคยพูดแบบนี้มาก่อน ข้ากลัวว่าในเรื่องนี้… ข้าไม่สามารถตัดสินใจได้”