ศิษย์พี่ของข้าจะมั่นคงเกินไปแล้ว – บทที่ 865 ความสมดุลของทุกสรรพสิ่ง (2) จบเล่ม 1

ศิษย์พี่ของข้าจะมั่นคงเกินไปแล้ว

บทที่ 865 ความสมดุลของทุกสรรพสิ่ง (2)

เขาต้องต่อสู้กับมหาทัณฑ์สวรรค์ ไม่ ไม่ มหาทัณฑ์สวรรค์นั้น ถูกขับเคลื่อนด้วยเต๋าสวรรค์

นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่อาจต้านทานได้ หากเขาไปโจมตี มันก็ย่อมจะเป็นเหมือนตั๊กแตนใช้แขนต้านรถม้า[1]…

หากเขาต้องต่อสู้กับพลังที่ส่งผลกระทบต่อเขา เขาต้องเห็นเส้นต่ำสุดของมหาทัณฑ์สวรรค์และ “พื้นที่ที่ยืดหยุ่น[2]”

จากมุมมองนี้ เขาต้องพิจารณาปัญหาและหาแนวทางแก้ไข

โชคยังดี…

ข้าได้เตรียมการไว้แล้ว

เมื่อเขาวางแผนจัดการเรื่องมหาทัณฑ์สวรรค์ปราบดาเทพ เขาก็ได้พิจารณาถึงสถานการณ์เช่นนี้แล้ว

เขาจำคำสอนที่เขาสอนหลิงเอ๋อร์หลายร้อยครั้งได้

“สิ่งที่เรียกว่า ไพ่ไม้ตาย คือ วิธีที่สามารถใช้เพื่อพลิกกลับสถานการณ์ในยามคับขันได้”

และเขาไม่เคยขาดวิธีการต่างๆ เช่นนั้น!

ฟิ้ว–

ทันใดนั้นก็มีเสียงแหวกฝ่าอากาศรุนแรงดังขึ้น

ในช่วงเวลาที่หลี่ฉางโซ่วปล่อยสายฟ้า กระสวยสีขาวเงินสมบัติวิญญาณเซียนเทียนก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง แล้วเข้าโจมตีที่ใบหน้าของหลี่ฉางโซ่ว

ขณะนี้ร่างของหลี่ฉางโซ่วกำลังนอนหงายหลัง แล้วเจดีย์เสวียนหวงที่อยู่เหนือศีรษะของเขาก็เปล่งลำแสงเจ็ดสีออกมา จากนั้นพลังลมปราณเสวียนหวงก็เข้าห่อหุ้มหลี่ฉางโชวเอาไว้อย่างแน่นหนา

ข้อความเสียงที่ฟังสบายๆ ของท่านปู่เจดีย์ดังก้องอยู่ในหัวใจของหลี่ฉางโซ่ว

“ศิษย์น้อย จงทำทุกอย่างที่เจ้าต้องการเถิด หากเจ้าสามารถตื่นขึ้นมาได้ทันเวลาและกลายเป็นศิษย์ของอาจารย์

นี่จะเป็นการทดสอบครั้งสุดท้ายก่อนที่เจ้าจะได้มากราบไหว้อาจารย์และกลายเป็นศิษย์ของอาจารย์”

ชัดเจนว่า ท่านปู่เจดีย์กำลังเตือนตัวเขาเองและยืนยันความคิดของตัวเขาเอง

ขอบคุณท่านปู่เจดีย์!

หลี่ฉางโซ่วสูดหายใจเข้าลึกโดยไม่สนใจลูกขนไก่ที่มาจากด้านข้างเลยและหลับตาลง

ทันใดนั้นโลกแห่งจิตก็หยุดชั่วคราว

“ชั่วเวลาพริบตา” ในแม่น้ำแห่งกาลเวลาที่ทอดยาวไกลไร้ที่สิ้นสุดในหัวใจของหลี่ฉางโซ่ว

ตำหนักเทพวารีแห่งศาลสวรรค์ ภัยพิบัติขององค์เง็กเซียนและองค์ราชินี ชนเผ่าซาง ส่วนต่างๆ ของวิหารเทพทะเล บนยอดเขาหยกน้อย สภาพแวดล้อมรอบๆ ประตูภูเขา บริเวณใกล้เคียงของวังมังกรแห่งทะเลทั้งสี่ บริเวณใกล้เมืองเฟิงตูในแดนยมโลก บนขอบทะเลเลือด บริเวณใกล้เคียงสุดขอบโลก และชายแดนดินแดนเทวะอุดร…

ที่หอส่วนตัวของเทพธิดาอวิ๋นเซียว แขนเสื้อของหลิงเอ๋อร์ และหน้าโต๊ะแต่งตัวของโหย่วฉินเสวียนหย่า…

ในขณะนั้นตุ๊กตากระดาษจำลองมนุษย์ทั้งหมด ระงับความผันผวนของพลังปราณวิญญาณของพวกเขาทันที!

มันบังเอิญว่า ตุ๊กตากระดาษจำลองมนุษย์เซียนจินทั้งสองคนในปากเสือปีศาจมีความสัมพันธ์เชื่อมต่อทางจิตที่อ่อนแอมากกับหลี่ฉางโซ่ว และในเวลานี้ มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อความสามารถของหลี่ฉางโซ่วในการดำเนินการ… พลังเวท

มันไม่อาจถือเป็นพลังเวท แต่มันเป็นเพียงกลอุบายเล็กๆ น้อยๆ ที่หลี่ฉางโซ่วได้พัฒนาขึ้นมาเพื่อจัดการรับมือกับภัยพิบัติเช่นนี้ ‘ภัยพิบัติที่เข้าโจมตีหัวใจ’

ในแท่นวิญญาณ ดูเหมือนว่าหลี่ฉางโซ่วจะตกอยู่ในโลกที่สงบสุข

ร่างต่างๆ ที่กำเนิดจากเขา ได้ปรากฏขึ้นในทั่วทุกทิศทาง ไม่ว่าจะใกล้หรือไกล สูงหรือต่ำ…

การเกิด แก่ เจ็บ ตาย

ความสุข ความโกรธ ความเศร้า ความรื่นรมย์

เสียงนับไม่ถ้วนซ้อนทับกันกลายเป็นพระสูตรที่ดังสะท้อนอยู่ในหัวใจเต๋าของหลี่ฉางโซ่ว!

จิตใจของเขาเป็นหนึ่งเดียว

ไม่มีอะไรนอกจากข้า

เต๋าเป็นนิรันดร์

ความเงียบและความว่างเปล่า

แสงสีฟ้าเล็กๆ เบ่งบานออกมาจากหน้าผากของปราณวิญญาณของหลี่ฉางโซ่ว มันกวาดม้วนไปทั่วทุกที่ ครอบคลุมส่วนต่างๆ ของแท่นวิญญาณทันที ทำให้หัวใจเต๋าของเขาสงบสุขอย่างยิ่ง

ไพ่ไม้ตาย หัวใจเต๋าที่ว่างเปล่า!

เห็นแล้ว!

หลี่ฉางโซ่วอยู่ภายนอกแสงสีฟ้านี้ และมองเห็นเสี้ยวพลังงานสีดำที่เหมือนเส้นใยแมงมุมเกาะติดอยู่กับหัวใจเต๋าของเขาและอักขระเต๋าของแผนภาพไท่จี๋

นั่นคือภาพลักษณ์ของมหาทัณฑ์สวรรค์ในใจของเขา

ทว่าในเวลานี้ หลี่ฉางโซ่วไม่มีอารมณ์ใดๆ ในใจของเขา เขาลืมตาขึ้นอย่างสงบ ในขณะนี้เขา…

ไร้อารมณ์

หลี่ฉางโซ่วเปิดใช้งานพลังเวทและหัวใจว่างเปล่าของเขา และโลกในดวงตาของหลี่ฉางโซ่วก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน และกระสวยสีขาวเงินที่เดิมทีพุ่งมาด้วยความเร็วสูงมากกลับช้าลงเล็กน้อยในการรับรู้ของเขา…

สัมผัสเซียนรับรู้ของเขาได้จับร่างผู้ทรงพลังยิ่งใหญ่ต่างๆ ของเผ่าปีศาจที่กำลังรีบพุ่งมาที่นี่

ตอนนี้ภายใต้การแยกตัวออกจากกันของไอพิษ มันก็กลายเป็นกลุ่มจุดสีต่างๆ และกำลังจะพุ่งเข้ามาที่นี่ในหนึ่งหรือสองอึดใจแล้ว

นี่คือโอกาสชี้ขาดชัยชนะ!

หัวใจเต๋าที่ใสกระจ่างและว่างเปล่าของหลี่ฉางโซ่วกำลังเคลื่อนไหวเวียนวน

หลี่ฉางโซ่วสามารถสรุปความเป็นไปได้ได้เจ็ดประการ แปดวิธี และเก้าแผน และยึดแผนการที่มั่นคงที่สุดในบรรดาแผนการเหล่านั้น

ไม้เฉียนคุนเคาะเบา ๆ และนอกเหนือจากพลังลมปราณเสวียนหวงที่อยู่ตรงหน้าของหลี่ฉางโซ่วนั้นแล้ว ก็ยังมีหลุมขนาดสามฉื่อปรากฏขึ้นในจักรวาล

พลังเวท : การเคลื่อนย้ายเล็กน้อยในจักรวาล

ด้วยความช่วยเหลือของสมบัติวิญญาณเซียนเทียน ไม้เฉียนคุน วิธีการเคลื่อนย้ายวัตถุของหลี่ฉางโซ่วจึงราบรื่นมาก มันราบรื่นดุจแพรไหมเลย!

ชู่ว!

ทันใดนั้นกระสวยสีขาวเงินก็ปรากฏขึ้นมาจากอากาศบางๆ ในม่านเลือดที่เสือปีศาจเปิดขึ้น และมันอยู่ตรงหน้าหัวใหญ่ที่อยู่ตรงกลางของเสือปีศาจ

ตามหลี่ฉางโซ่วสรุป เขาคาดถึงสาเหตุที่กระสวยนั้นรวดเร็วมาก นั่นก็คือช่วงเวลาระหว่างที่กระสวยบีบจักรวาลและปล่อยพิษนั้นสั้นมาก

บางทีอาจเป็นเพราะ ‘หน้าที่’ ทั้งสองนี้ได้รับการขัดเกลาจากแมงป่องโบราณให้เป็น ‘หนึ่งเดียว’

ทุกสรรพสิ่งในสวรรค์และปฐพีล้วนมีความสมดุล ยกเว้นสมบัติเซียนเทียนขั้นสูงสุด มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมีความสมบูรณ์แบบ สมบัติเป็นเช่นนี้ และ ‘หน้าที่’ ของสมบัติก็เป็นเฉกเช่นดียวกัน

แม้กระบวนการขัดเกลาด้วยวิธีดังกล่าว จะทำให้การลอบโจมตีราบรื่นมาก แต่ก็มีจุดอ่อนอย่างแน่นอน——

ไม่สามารถหยุดการปะทุขึ้นของสมบัติได้

มันเป็นเช่นนั้น!

หลี่ฉางโซ่วเคลื่อนย้ายกระสวยสีขาวเงิน และไม้เฉียนคุนไปยังต่อหน้าเสือปีศาจ

มันพุ่งระเบิดออกมาเป็นแสงสีขาวที่เต็มไปทั่วท้องฟ้า แล้วดับลงในทันที และปล่อยพิษที่ทำให้เซียนจินไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างง่ายดาย…

พิษนี้น่าจะมาจากวิญญาณแมงป่องนั่นเอง แต่นั่นก็ไม่สำคัญ

หลังจากที่หลี่ฉางโซ่วใช้การเคลื่อนย้ายเล็กน้อย แล้วร่างของเขาก็เคลื่อนไหวแวบวาบไปอีกครั้ง

เขาพยายามอย่างดีที่สุดที่จะอยู่ให้ห่างจากวิญญาณแมงป่อง แล้วธารแสงสองสายก็พุ่งออกมาจากแขนเสื้อของเขา และพุ่งสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า

ตุ๊กตากระดาษจำลองมนุษย์ที่ถูกห่อหุ้มเอาไว้ด้วยธารแสงเหล่านั้นล้วนส่งเสียง “ฮ่า” อออกมาย่างพร้อมเพรียงกัน ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีธารแสงปรากฏขึ้นมาจาก ‘ถุง’ ที่ด้านหลังเพิ่มเติมมากขึ้น อีกด้วย…

มันดูราวกับดอกไม้ไฟในช่วงเทศกาล พวกเขาระเบิดขึ้นสู่ท้องฟ้าทันที!

………………………………………………………………..

[1] หมายถึงคนที่ไม่รู้จักประมาณตน ทำอะไรไม่ดูกำลัง และความสามารถตัวเอง ไปทำเรื่องที่ทำไม่ได้ ไม่เจียมตัว ทำอะไรเกินตัวจนเดือดร้อนนั่นเอง

[2] คือพื้นที่ที่มีความยืดหยุ่น สามารถปรับเปลี่ยนการทำงานได้ตามความต้องการ ทำให้มีความยืดหยุ่นและตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงได้

ศิษย์พี่ของข้าจะมั่นคงเกินไปแล้ว

ศิษย์พี่ของข้าจะมั่นคงเกินไปแล้ว

Status: Ongoing
เพื่อให้มีอายุยืนยาวในยุคบรรพกาลอันโหดร้าย จงหลีกเลี่ยงผลกรรม หากฆ่าคนต้องป่นขี้เถ้า ทุกการเคลื่อนไหวต้องมีแผนการ เก็บงำความสามารถ ขยันฝึกวิชา หลอมยาปรุงโอสถ นิ่งสงบมั่นคง!หลี่ฉางโซ่วที่ไปเกิดใหม่เป็นผู้บำเพ็ญเซียนตัวน้อยๆ ในโลกบรรพกาลอันน่าสะพรึงกลัวเขาถูกอาจารย์ผู้นำยอดเขาสุดแสนอัตคัดในสำนักเซียนมนุษย์เล็กๆ พาตัวมาดูแล เพื่อฝึกฝนให้บรรลุวิถีเซียนตั้งแต่ยังเยาว์เป้าหมายของเขาคือ ‘อายุยืนยาว’ ในยุคบรรพกาลอันโหดร้ายนี้จึงต้องพยายามหลีกเลี่ยงผลกรรม หากฆ่าคนต้องป่นขี้เถ้า ทุกการเคลื่อนไหวต้องมีแผนการเก็บงำความสามารถ ขยันหมั่นเพียรฝึกฝนเคล็ดวิชา หลอมยาปรุงโอสถ นิ่งสงบมั่นคง!เดิมทีในแผนการของหลี่ฉางโซ่ว เขาตั้งใจว่าจะซ่อนตัวอยู่ในเขาฝึกบำเพ็ญเป็นเซียนอย่างสงบสุขไปตลอดชีวิตจนกระทั่งปีหนึ่ง อาจารย์ของเขาคงมีชีวิตที่สงบเงียบเกินไปจนเบื่อขึ้นมา ถึงได้รับศิษย์น้องหญิงคนหนึ่งมาให้เขา…เพื่อไม่ให้ศิษย์น้องนำผลกรรมมาแปดเปื้อนตน เขาจะต้องสอนหลักการการใช้ชีวิตให้ศิษย์น้องดีๆ เสียหน่อยแล้ว!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท