ตวนมู่อันกัวซ่อนตัวอยู่ในพระราชวังของฟางจินเซเป็นเวลาหลายวันและพื้นที่ขนาดเล็กทำให้เขาไม่สบายใจ และอารมณ์ของเขาก็หงุดหงิดมากขึ้นเรื่อย ๆ
แต่เขาไม่สามารถออกไปได้ตอนนี้ไม่ใช่แค่ราชวงศ์ต้าชุนเท่านั้นที่โหดร้ายกับเขา ฮ่องเต้ของซงซุยก็ถือว่าเขาเป็นศัตรูอันดับหนึ่งของอาณาจักร ตราบใดที่เขาปรากฏตัวในพระราชวังแห่งนี้ เขาจะถูกฆ่าทันที แต่การซ่อนตัวตลอดเวลาแบบนี้ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา สักวันราชวงศ์ต้าชุนจะโจมตีเขา เขาจะไม่กลายเป็นตะพาบในไหหรือ ?
ไม่เป็นไรที่จะออกไปข้างนอกหัวใจของตวนมู่อันกัวกำลังลุกโชนขึ้นทุกวัน เขาไม่รู้ว่าจะหลีกเลี่ยงภัยพิบัตินี้ได้อย่างไร ข้างนอกยังมีคนของเขากระจัดกระจายรอคำสั่งอยู่ แต่เขายังมีความสามารถในการสั่งการอยู่หรือ ?หากรวบรวมคนไม่ได้ แล้วเขาจะสั่งการได้อย่างไร ? โชคดีที่เด็กสาว 2 คน ฟางจินเซและหยูซินยังคงมีสติและไม่ปฏิบัติต่อเขาอย่างเลวร้าย และพวกนางก็ไม่เปิดเผยที่อยู่ของเขา แต่เขาไม่เชื่อในสิ่งที่พวกนางพูดเพียงเพื่อรับรู้ว่าเขาคือบิดา ในความคิดของเขา เด็กสาวทั้งสองคนก็ทำก็เพียงเพื่อช่วยครอบครัว
เขากำลังคิดอย่างดุเดือดประตูห้องมืดถูกผลัก คนที่มาก็คือฟางจินเซ
ตอนนี้ตวนมู่อันกัวไม่กล้าที่จะทำตัวหยาบคายเกินไปในด้านอื่นๆ ในขณะนี้เขายังคงต้องต้องพึ่งพาผู้อื่น เด็กผู้หญิงคนนี้ฉลาดมาก ฉลาดมากจนเขาสงสัย แต่เขาก็ไม่พบข้อบกพร่องใด ๆ แม้แต่ฟางจินเซที่กำลังเผชิญหน้าอยู่ นางดูจริงใจเมื่อเรียกเขาว่าบิดา แต่ตวนมู่อันกัวไม่เคยเชื่อคนง่าย ๆ เขาเป็นนักทฤษฎีสมคบคิด เขาไม่ได้เลี้ยงดูบุตรสาวของเขา ทำไมอีกฝ่ายถึงคิดว่าเขาเป็นญาติและต้องตอบแทน ? เขามองไปที่คนที่เข้ามาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของนาง แต่เขารู้สึกแย่ในใจ
ฟางจินเซมองไปที่ตวนมู่อันกัวและนางสามารถเดาได้อย่างเป็นธรรมชาติว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่ แต่นางก็ไม่รีบร้อน ตราบใดที่ตวนมู่อันกัวยังไม่ตาย ครอบครัวของนางที่อยู่ข้างนอกก็จะสบายดี ตอนนี้ตวนมู่อันกัวอยู่ในมือของนางซึ่งถือได้ว่าเป็นข้อจำกัดระหว่างกัน ถ้าครอบครัวของนางตาย นางสามารถฆ่าเขาได้ในไม่กี่นาที จิ้งจอกเฒ่าหวงแหนชีวิตของเขาและจะไม่ยอมตาย
รอยยิ้มของนางสดใสขึ้นนางวางอาหารไว้บนโต๊ะแล้วพูดกับตวนมู่อันกัว “ท่านพ่อ ข้ามีข่าวดีมาบอก อีกสามวันราชวงศ์ต้าชุนจะโจมตีเมืองหลวงของซงซุย และเมื่อถึงเวลานั้นจะเกิดความวุ่นวายครั้งใหญ่ และท่านพ่อสามารถใช้โอกาสนี้ในการหลบหนี แต่หลังจากหนีออกจากพระราชวังแล้ว ท่านพ่อก็ต้องหลบหนีออกจากเมืองหลวงอย่างรวดเร็ว เมื่อกองทัพของราชวงศ์ต้าชุนเข้าควบคุมเมืองหลวงทั้งหมด ท่านพ่อไม่สามารถหนีออกไปได้เจ้าค่ะ”
ดวงตาของตวนมู่อันกัวเป็นประกายอีกครั้งโจมตีในอีกสามวัน ? เร็วมาก ? ดูเหมือนว่าราชวงศ์ต้าชุนจะต้องโจมตีด้วยสายฟ้าสวรรค์และอาวุธปืนตลอดทาง เขาหัวเราะเยาะ “ซวนเทียนหมิงคงโกรธมาก ซวนเทียนหมิงใช้ซงซุยล้างแค้นให้ชายา และพี่ชายของเขาด้วยการโจมตีอย่างรวดเร็ว ! ดีมาก ตอนนี้ฮ่องเต้คงอยากฆ่าข้ามากที่สุด แต่เขาไม่คาดคิด ใช่ ฆ่าข้าไม่ได้ แต่ข้ากลายเป็นเนื้อบนเขียง เฟิงหยูเฮงและซวนเทียนฮั่วเสียชีวิตบนดินแดนของซงซุย และด้วยอารมณ์ของซวนเทียนหมิง พวกเขาอยากจะฉีกหลี่เจี้ยนออกเป็นชิ้น ๆ และแปดในสิบส่วนจะถูกนำมาทำเป็นเนื้อบดเพื่อให้หมากิน”
ฟางจินเซรู้สึกหนาวหลังจากได้ยินเรื่องนี้และร่างกายของนางก็สั่นเทา โชคดีที่แสงที่นี่สลัวและตวนมู่อันกัวไม่สามารถมองเห็นความผิดปกติของนางได้ ฟางจินเซอ้าปากของนางถามด้วยความสงสัย “ไม่ ! ข้าได้ยินมาว่ามีเพียงองค์ชายเจ็ดของราชวงศ์ต้าชุนที่เสียชีวิต แต่พระชายาหยูของราชวงศ์ต้าชุนยังมีชีวิตอยู่และมีองค์ชายเก้าด้วย พวกเขาช่วยกันโจมตีเมืองต่อไป และตอนนี้มันก็อยู่นอกเมืองหลวงแล้วเจ้าค่ะ ! ”
”อะไรนะ? ” ตวนมู่อันกัวตกใจ “นางงยังมีชีวิตอยู่หรือ ? ” นี่เป็นเรื่องเหลือเชื่อสำหรับเขา เขาทิ้งระเบิดผู้คนในเมืองไปแล้ว ภายในพื้นที่การระเบิดดังกล่าวทำให้อาคารครึ่งหนึ่งในตงเฉิงพังทลายลงไปแล้ว เฟิงหยูเฮงจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร ? เขาวิ่งหนีด้วยความเร็วและสูญเสียแขน เป็นเพราะเฟิงหยูเฮงและซวนเทียนฮั่ว เขาทำให้ทั้งคู่เสียชีวิต ความเชื่อของเขาที่ว่าแขนนี้คุ้มค่า แต่ตอนนี้ฟางจินเซบอกว่าเฟิงหยูเฮงยังมีชีวิตอยู่ เขาจะยอมรับสิ่งนี้ได้อย่างไร ? เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร ?
เขาไม่เชื่อแม้แต่น้อยเขากัดฟันและพูดอย่างดุเดือด “นางจะรอดชีวิตได้อย่างไร เจ้าอย่าพูดจายั่วยุข้า นางถูกสายฟ้าสวรรค์จนระเบิดเป็นชิ้น ๆ ไม่มีทางรอด ! อย่าพูดเรื่องไร้สาระ ! ”
”ท่านพ่อ”ฟางฟางจินเซก้าวไปข้างหน้า และวางมือบนแขนที่เหลือเพียงข้างเดียวของเขา “ข้าจะโกหกท่านพ่อได้อย่างไร เฟิงหยูเฮงยังมีชีวิตอยู่จริง ๆ และพวกเขาเอาชนะซงซุยทุกครั้ง ในมณฑลที่ถูกโจมตี นางจะเปิดร้านห้องโถงสมุนไพร นางจะดูแลผู้ป่วยสองสามคนด้วยตนเองและได้รับชื่อเสียงที่ดีเยี่ยม ตอนนี้คนพลเมืองซงซุยชอบนางมาก แม้แต่พลเมืองในเมืองหลวง พวกเขาเริ่มตั้งตารอที่กองทัพของราชวงศ์ต้าชุนที่จะเข้ามาอย่างรวดเร็ว เพื่อให้นางมาเปิดร้านห้องโถงสมุนไพร นางสามารถรักษาโรคทุกอย่างให้หายขาดได้โดยไม่คำนึงถึงอาการป่วย ท่านพ่อ ตอนนี้ซงซุยไม่ใช่ตระกูลหลี่อีกต่อไป ซงซุยล่มสลายแล้วและไม่มีใครฟังราชสำนักของฮ่องเต้อีกต่อไป แม้แต่จวนเจ้าเมืองก็ยังถูกทำลาย โดยทหารของแม่ทัพชุนนำกองกำลังของเขาไปรอบ ๆ เมืองหลวง แต่เขาไม่ได้เตรียมพร้อมที่จะต่อสู้กับราชวงศ์ต้าชุน แต่เพื่อป้องกันทหารในมือของหลี่เจี้ยนที่มีเพียงไม่กี่คน ทหารหลายหมื่นคนตอนนี้ถูกควบคุมโดยฮองเฮา ฝ่าบาทไม่สามารถทำอะไรได้ หากท่านพ่อต้องการหลบหนี ท่านต้องฟังข้าและเตรียมตัวเมื่อราชวงศ์ต้าชุนโจมตี มันเป็นกลยุทธ์ที่ดีในการหลบหนีท่ามกลางความวุ่นวายเจ้าค่ะ”
ตวนมู่อันกัวสูดหายใจเข้าลึกๆ เฟิงหยูเฮงยังไม่ตาย ไม่เพียงแต่นางไม่ตาย แต่ยังสร้างร้านห้องโถงสมุนไพรมากมากมายหลายแห่งในซงซุย เขามั่นใจได้ว่าคำพูดของฟางจินเซเป็นความจริง สถานที่ที่เฟิงหยูเฮงจัดตั้งร้านห้องโถงสมุนไพร นอกจากเด็กผู้หญิงคนนั้นแล้ว ไม่มีใครสามารถเปิดโรงหมอแบบนี้ได้ แต่เขาไม่เข้าใจว่าเฟิงหยูเฮงรอดชีวิตจากสายฟ้าสวรรค์มาได้อย่างไร ?
สำหรับตวนมู่อันกัวนี่เป็นปริศนาที่ลึกลับ และสิ่งที่เขาต้องพิจารณาในตอนนี้คือความคิดของฟางจินเซที่จะหลบหนีท่ามกลางความวุ่นวาย เขาพยักหน้า “คงต้องทำเช่นนั้น” หลังจากพูดจบ เขาก็จับจ้องไปที่จิยเซและถามนาง: “ทำไมเจ้าไม่ถามว่าข้าจะไปไหน ? ทำไมเจ้าไม่ถามว่าจะบรรเทาวิกฤตของพ่อแม่บุญธรรมของเจ้าอย่างไร ? ข้าวิ่งหนีไป เจ้าแน่ใจได้อย่างไรว่าพวกเขาจะยังมีชีวิตอยู่ เจ้าเชื่อจริง ๆ หรือว่าข้าจะปล่อยพวกเขาไป ? ”
ฟางจินเซถึงกับผงะและมีความเกลียดชังอย่างมากในใจของนางแต่นางก็ฝืนใจตอบตวนมู่อันกัวว่า “อย่าถามข้า ข้าบอกไปแล้วว่าท่านพ่อเป็นญาติเพียงคนเดียวของข้า แม้ว่าความเมตตาจะมาก แต่ข้าก็รายงานเช่นกัน ข้ารู้สึกสะดวกสบายอยู่ในพระราชวัง และราชวงศ์ซงซุยก็ตอบแทนพวกเขาด้วยเช่นกัน ความรุ่งโรจน์ไม่มีที่สิ้นสุด พวกเขาย้ายเข้าบ้านหลังใหม่ และพ่อบุญธรรมได้เลื่อนขั้นเป็นขุนนางขั้น 3 ทั้งหมดนี้ได้มาเพราะข้า ข้าได้รายงานไปแล้ว ข้าได้รายงานสำหรับพวกเขาแล้ว ตอนนี้ข้าต้องรายงานไปตลอดชีวิตเพราะเป็นท่านพ่อที่พาข้ามา ในโลกนี้ ในจิตใจของลูก ท่านคือคนที่ข้ารักมากที่สุด” นางพูดและทำท่าซับน้ำตาไปด้วย ทักษะการแสดงของนางยอดเยี่ยม “ท่านพ่อ ข้าหวังเพียงว่าท่านพ่อจะเป็นคนดีและมีชีวิตที่ยืนยาว”
ตวนมู่อันกัวกำลังหวั่นไหวเพราะฟางจินเซแต่น่าเสียดายที่มีอะไรบ้างเขาไม่เคยเห็นอะไรมาก่อนจากประสบการณ์ที่โชกโชนของเขา ? หลายปีที่ผ่านมาเมื่อเขาเริ่มส่งบุตรสาวเหล่านี้ออกไปทีละคน เขาไม่หวังให้บุตรสาวเหล่านี้แสดงความเมตตาต่อเขาอีกต่อไป เขาบอกตัวเองก่อนหน้านี้ว่าบุตรสาวเหล่านี้เพียงปูหินกรุยเส้นทางสู่อนาคตให้กับเขา เมื่อเขาใช้และโยนบุตรสาวเหล่าทิ้งเมื่อไม่ได้ใช้งาน ถ้าหินยังคงมีความรู้สึกต่อเขาได้ แสดงว่าเป็นหินดี ควรจะเก็บรักษาไว้
เขามองไปที่ฟางจินเซด้วยความรู้สึกขอบคุณที่ไม่มีที่สิ้นสุดแต่เขาก็อดกลั้นอยู่ในใจ เขารอเพียงไม่กี่วันและรอให้เขาหนีออกไปได้สำเร็จ เขาจะไม่มีวันปล่อยให้บุตรสาวที่ฉลาดคนนี้อยู่ในโลกนี้อีกต่อไป มิฉะนั้นเขาจะประสบปัญหามากมายในอนาคต
”เด็กดี”เขายกมือขึ้นลูบหัวของฟางจินเซ “ข้ารู้สึกดีใจมาก เมื่อข้าออกไป ข้าจะจัดการเรื่องครอบครัวของเจ้าให้เรียบร้อย เพื่อที่จะได้ไม่มีอะไรผิดพลาด”
”ขอบคุณท่านพ่อ”ฟางจินเซเมื่อเอนกายบนตักของตวนมู่อันกัว นางดูเหมือนบุตรสาวที่ดี แต่บิดาและบุตรสาวมีความคิดของตัวเอง และใช้ประโยชน์จากกันและกัน
เมื่อออกมาจากห้องลับของตวนมู่อันกัวหยูซินก็มาหานางทันที หลังจากมองซ้ายมองขวาว่าไม่มีใครอยู่ นางกระซิบว่า “ไม่สามารถส่งจดหมายได้ พระราชวังถูกควบคุมโดยฮองเฮา แม้แต่ฮ่องเต้ก็อยู่ในตำหนักกลาง ถ้าเราไม่สามารถออกไปได้ เราต้องหาทางอื่นเจ้าค่ะ”
ฟางจินเซขมวดคิ้วแน่นและหาวิธีอื่นนางคิดอะไรได้อีก ? โดยไม่คาดคิดตระกูลชุนลงมืออย่างเด็ดขาดและควบคุมพระราชวัง ไม่เพียงแต่จับกุมฮ่องเต้แต่ยังดักจับพวกเขาทั้งหมด แต่นางต้องหาวิธีส่งจดหมายออกไปนอกเมือง จดหมายจะถูกส่งไปยังองค์ชายเก้าและพระชายาหยูของราชวงศ์ต้าชุน นางจะใช้ตวนมู่อันกัวเพื่อแลกกับชีวิตของครอบครัวของนาง
หยูซินถามนางว่า”ราชวงศ์ต้าชุนจะเห็นด้วยหรือไม่ อย่างไรก็ตามแม้ว่าเราจะไม่ส่งตัวตวนมู่อันกัวไป เขาก็จะไม่รอดถ้าเขาติดอยู่ในพระราชวัง ราชวงศ์ต้าชุนจะพบเขาไม่ช้าก็เร็วเจ้าค่ะ”
”แต่ถ้าพวกเขาไม่ยอมรับเงื่อนไขของข้าข้าจะลงมือเองและฆ่าจิ้งจอกเฒ่าอย่างตวนมู่อันกัว” ฟางจินเซกรีดร้อง “ถ้าครอบครัวของข้าไม่สามารถอยู่รอดได้ ทำไมข้าต้องส่งตัวเขาให้กับคนอื่น ข้าต้องล้างแค้นให้กับครอบครัวของข้าเพื่อคลายความเกลียดชัง ดังนั้นได้โปรด นี่คือความจริง องค์ชายเจ็ดของราชวงศ์ต้าชุนเสียชีวิต และองค์ชายเก้าไม่ได้ฆ่าตวนมู่อันกัวด้วยตัวเอง พระองค์จะคลายความเกลียดชังของพระองค์ได้อย่างไร ถ้าพระองค์ไม่ต้องการให้ตวนมู่อันกัวตายในเงื้อมมือของผู้อื่น พระองค์ต้องยอมรับเงื่อนไขของข้า”
”แต่เราไม่สามารถส่งจดหมายนี้ได้เจ้าค่ะ! ” หยูซินก็กังวลเช่นกัน “ราชวงศ์ต้าชุนกำลังจะโจมตีเมืองหลวงในอีกสามวัน และทุกอย่างจะสายเกินไปเมื่อถึงเวลานั้น”
”อย่าตกใจ”ฟางจินเซพูดกับนาง “มันง่ายที่จะเปิดเผยร่องรอยเมื่อเจ้าตื่นตระหนก จากการที่เจ้าไม่สามารถส่งจดหมายผ่านช่องทางปกติได้ เราจึงต้องคิดเรื่องนี้” นางสูดหายใจเข้าลึก ๆ และบอกหยูซินว่า “ไปหาเจิ้งฉีผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ในพระราชวังนี้ เพียงแค่บอกว่าข้าขอให้เขามาดื่มชาในคืนนี้”
หยูซินขมวดคิ้ว”เจิ้งฉีแสดงความตั้งใจที่ไม่ดีต่อพระองค์ตั้งแต่ตอนที่เราเข้ามาในพระราชวังครั้งแรก และยิ่งไปกว่านั้นเพราะเขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของฮองเฮา เขาแอบมาที่พระองค์หลายครั้งเพื่อที่จะก่อกวน ต่อมาหลังจากที่พระองค์เป็นที่โปรดปรานแล้ว เขาก็หยุดไป ตอนนี้พระองค์ใช้ความคิดที่จะถามเขาว่า… ”
”เจ้าพูดถูก”ฟางจินเซพูด “ถ้าเจ้าต้องการให้บางอย่างเกิดขึ้น อย่ากังวลกับการจ่ายค่าตอบแทนมากเกินไป มันคุ้มค่าที่จะจ่าย ข้าคนเดียวเพื่อแลกชีวิตของครอบครัวของเรา ด้วยความที่ว่าเจิ้งฉีก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของฮองเฮา และตอนนี้พระราชวังแห่งนี้ถูกควบคุมโดยเขา เราต้องการส่งจดหมาย ถ้าไม่ใช่เจิ้งฉีแล้วจะเป็นใคร”
แต่เขาไม่สามารถออกไปได้ตอนนี้ไม่ใช่แค่ราชวงศ์ต้าชุนเท่านั้นที่โหดร้ายกับเขา ฮ่องเต้ของซงซุยก็ถือว่าเขาเป็นศัตรูอันดับหนึ่งของอาณาจักร ตราบใดที่เขาปรากฏตัวในพระราชวังแห่งนี้ เขาจะถูกฆ่าทันที แต่การซ่อนตัวตลอดเวลาแบบนี้ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา สักวันราชวงศ์ต้าชุนจะโจมตีเขา เขาจะไม่กลายเป็นตะพาบในไหหรือ ?
ไม่เป็นไรที่จะออกไปข้างนอกหัวใจของตวนมู่อันกัวกำลังลุกโชนขึ้นทุกวัน เขาไม่รู้ว่าจะหลีกเลี่ยงภัยพิบัตินี้ได้อย่างไร ข้างนอกยังมีคนของเขากระจัดกระจายรอคำสั่งอยู่ แต่เขายังมีความสามารถในการสั่งการอยู่หรือ ?หากรวบรวมคนไม่ได้ แล้วเขาจะสั่งการได้อย่างไร ? โชคดีที่เด็กสาว 2 คน ฟางจินเซและหยูซินยังคงมีสติและไม่ปฏิบัติต่อเขาอย่างเลวร้าย และพวกนางก็ไม่เปิดเผยที่อยู่ของเขา แต่เขาไม่เชื่อในสิ่งที่พวกนางพูดเพียงเพื่อรับรู้ว่าเขาคือบิดา ในความคิดของเขา เด็กสาวทั้งสองคนก็ทำก็เพียงเพื่อช่วยครอบครัว
เขากำลังคิดอย่างดุเดือดประตูห้องมืดถูกผลัก คนที่มาก็คือฟางจินเซ
ตอนนี้ตวนมู่อันกัวไม่กล้าที่จะทำตัวหยาบคายเกินไปในด้านอื่นๆ ในขณะนี้เขายังคงต้องต้องพึ่งพาผู้อื่น เด็กผู้หญิงคนนี้ฉลาดมาก ฉลาดมากจนเขาสงสัย แต่เขาก็ไม่พบข้อบกพร่องใด ๆ แม้แต่ฟางจินเซที่กำลังเผชิญหน้าอยู่ นางดูจริงใจเมื่อเรียกเขาว่าบิดา แต่ตวนมู่อันกัวไม่เคยเชื่อคนง่าย ๆ เขาเป็นนักทฤษฎีสมคบคิด เขาไม่ได้เลี้ยงดูบุตรสาวของเขา ทำไมอีกฝ่ายถึงคิดว่าเขาเป็นญาติและต้องตอบแทน ? เขามองไปที่คนที่เข้ามาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของนาง แต่เขารู้สึกแย่ในใจ
ฟางจินเซมองไปที่ตวนมู่อันกัวและนางสามารถเดาได้อย่างเป็นธรรมชาติว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่ แต่นางก็ไม่รีบร้อน ตราบใดที่ตวนมู่อันกัวยังไม่ตาย ครอบครัวของนางที่อยู่ข้างนอกก็จะสบายดี ตอนนี้ตวนมู่อันกัวอยู่ในมือของนางซึ่งถือได้ว่าเป็นข้อจำกัดระหว่างกัน ถ้าครอบครัวของนางตาย นางสามารถฆ่าเขาได้ในไม่กี่นาที จิ้งจอกเฒ่าหวงแหนชีวิตของเขาและจะไม่ยอมตาย
รอยยิ้มของนางสดใสขึ้นนางวางอาหารไว้บนโต๊ะแล้วพูดกับตวนมู่อันกัว “ท่านพ่อ ข้ามีข่าวดีมาบอก อีกสามวันราชวงศ์ต้าชุนจะโจมตีเมืองหลวงของซงซุย และเมื่อถึงเวลานั้นจะเกิดความวุ่นวายครั้งใหญ่ และท่านพ่อสามารถใช้โอกาสนี้ในการหลบหนี แต่หลังจากหนีออกจากพระราชวังแล้ว ท่านพ่อก็ต้องหลบหนีออกจากเมืองหลวงอย่างรวดเร็ว เมื่อกองทัพของราชวงศ์ต้าชุนเข้าควบคุมเมืองหลวงทั้งหมด ท่านพ่อไม่สามารถหนีออกไปได้เจ้าค่ะ”
ดวงตาของตวนมู่อันกัวเป็นประกายอีกครั้งโจมตีในอีกสามวัน ? เร็วมาก ? ดูเหมือนว่าราชวงศ์ต้าชุนจะต้องโจมตีด้วยสายฟ้าสวรรค์และอาวุธปืนตลอดทาง เขาหัวเราะเยาะ “ซวนเทียนหมิงคงโกรธมาก ซวนเทียนหมิงใช้ซงซุยล้างแค้นให้ชายา และพี่ชายของเขาด้วยการโจมตีอย่างรวดเร็ว ! ดีมาก ตอนนี้ฮ่องเต้คงอยากฆ่าข้ามากที่สุด แต่เขาไม่คาดคิด ใช่ ฆ่าข้าไม่ได้ แต่ข้ากลายเป็นเนื้อบนเขียง เฟิงหยูเฮงและซวนเทียนฮั่วเสียชีวิตบนดินแดนของซงซุย และด้วยอารมณ์ของซวนเทียนหมิง พวกเขาอยากจะฉีกหลี่เจี้ยนออกเป็นชิ้น ๆ และแปดในสิบส่วนจะถูกนำมาทำเป็นเนื้อบดเพื่อให้หมากิน”
ฟางจินเซรู้สึกหนาวหลังจากได้ยินเรื่องนี้และร่างกายของนางก็สั่นเทา โชคดีที่แสงที่นี่สลัวและตวนมู่อันกัวไม่สามารถมองเห็นความผิดปกติของนางได้ ฟางจินเซอ้าปากของนางถามด้วยความสงสัย “ไม่ ! ข้าได้ยินมาว่ามีเพียงองค์ชายเจ็ดของราชวงศ์ต้าชุนที่เสียชีวิต แต่พระชายาหยูของราชวงศ์ต้าชุนยังมีชีวิตอยู่และมีองค์ชายเก้าด้วย พวกเขาช่วยกันโจมตีเมืองต่อไป และตอนนี้มันก็อยู่นอกเมืองหลวงแล้วเจ้าค่ะ ! ”
”อะไรนะ? ” ตวนมู่อันกัวตกใจ “นางงยังมีชีวิตอยู่หรือ ? ” นี่เป็นเรื่องเหลือเชื่อสำหรับเขา เขาทิ้งระเบิดผู้คนในเมืองไปแล้ว ภายในพื้นที่การระเบิดดังกล่าวทำให้อาคารครึ่งหนึ่งในตงเฉิงพังทลายลงไปแล้ว เฟิงหยูเฮงจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร ? เขาวิ่งหนีด้วยความเร็วและสูญเสียแขน เป็นเพราะเฟิงหยูเฮงและซวนเทียนฮั่ว เขาทำให้ทั้งคู่เสียชีวิต ความเชื่อของเขาที่ว่าแขนนี้คุ้มค่า แต่ตอนนี้ฟางจินเซบอกว่าเฟิงหยูเฮงยังมีชีวิตอยู่ เขาจะยอมรับสิ่งนี้ได้อย่างไร ? เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร ?
เขาไม่เชื่อแม้แต่น้อยเขากัดฟันและพูดอย่างดุเดือด “นางจะรอดชีวิตได้อย่างไร เจ้าอย่าพูดจายั่วยุข้า นางถูกสายฟ้าสวรรค์จนระเบิดเป็นชิ้น ๆ ไม่มีทางรอด ! อย่าพูดเรื่องไร้สาระ ! ”
”ท่านพ่อ”ฟางฟางจินเซก้าวไปข้างหน้า และวางมือบนแขนที่เหลือเพียงข้างเดียวของเขา “ข้าจะโกหกท่านพ่อได้อย่างไร เฟิงหยูเฮงยังมีชีวิตอยู่จริง ๆ และพวกเขาเอาชนะซงซุยทุกครั้ง ในมณฑลที่ถูกโจมตี นางจะเปิดร้านห้องโถงสมุนไพร นางจะดูแลผู้ป่วยสองสามคนด้วยตนเองและได้รับชื่อเสียงที่ดีเยี่ยม ตอนนี้คนพลเมืองซงซุยชอบนางมาก แม้แต่พลเมืองในเมืองหลวง พวกเขาเริ่มตั้งตารอที่กองทัพของราชวงศ์ต้าชุนที่จะเข้ามาอย่างรวดเร็ว เพื่อให้นางมาเปิดร้านห้องโถงสมุนไพร นางสามารถรักษาโรคทุกอย่างให้หายขาดได้โดยไม่คำนึงถึงอาการป่วย ท่านพ่อ ตอนนี้ซงซุยไม่ใช่ตระกูลหลี่อีกต่อไป ซงซุยล่มสลายแล้วและไม่มีใครฟังราชสำนักของฮ่องเต้อีกต่อไป แม้แต่จวนเจ้าเมืองก็ยังถูกทำลาย โดยทหารของแม่ทัพชุนนำกองกำลังของเขาไปรอบ ๆ เมืองหลวง แต่เขาไม่ได้เตรียมพร้อมที่จะต่อสู้กับราชวงศ์ต้าชุน แต่เพื่อป้องกันทหารในมือของหลี่เจี้ยนที่มีเพียงไม่กี่คน ทหารหลายหมื่นคนตอนนี้ถูกควบคุมโดยฮองเฮา ฝ่าบาทไม่สามารถทำอะไรได้ หากท่านพ่อต้องการหลบหนี ท่านต้องฟังข้าและเตรียมตัวเมื่อราชวงศ์ต้าชุนโจมตี มันเป็นกลยุทธ์ที่ดีในการหลบหนีท่ามกลางความวุ่นวายเจ้าค่ะ”
ตวนมู่อันกัวสูดหายใจเข้าลึกๆ เฟิงหยูเฮงยังไม่ตาย ไม่เพียงแต่นางไม่ตาย แต่ยังสร้างร้านห้องโถงสมุนไพรมากมากมายหลายแห่งในซงซุย เขามั่นใจได้ว่าคำพูดของฟางจินเซเป็นความจริง สถานที่ที่เฟิงหยูเฮงจัดตั้งร้านห้องโถงสมุนไพร นอกจากเด็กผู้หญิงคนนั้นแล้ว ไม่มีใครสามารถเปิดโรงหมอแบบนี้ได้ แต่เขาไม่เข้าใจว่าเฟิงหยูเฮงรอดชีวิตจากสายฟ้าสวรรค์มาได้อย่างไร ?
สำหรับตวนมู่อันกัวนี่เป็นปริศนาที่ลึกลับ และสิ่งที่เขาต้องพิจารณาในตอนนี้คือความคิดของฟางจินเซที่จะหลบหนีท่ามกลางความวุ่นวาย เขาพยักหน้า “คงต้องทำเช่นนั้น” หลังจากพูดจบ เขาก็จับจ้องไปที่จิยเซและถามนาง: “ทำไมเจ้าไม่ถามว่าข้าจะไปไหน ? ทำไมเจ้าไม่ถามว่าจะบรรเทาวิกฤตของพ่อแม่บุญธรรมของเจ้าอย่างไร ? ข้าวิ่งหนีไป เจ้าแน่ใจได้อย่างไรว่าพวกเขาจะยังมีชีวิตอยู่ เจ้าเชื่อจริง ๆ หรือว่าข้าจะปล่อยพวกเขาไป ? ”
ฟางจินเซถึงกับผงะและมีความเกลียดชังอย่างมากในใจของนางแต่นางก็ฝืนใจตอบตวนมู่อันกัวว่า “อย่าถามข้า ข้าบอกไปแล้วว่าท่านพ่อเป็นญาติเพียงคนเดียวของข้า แม้ว่าความเมตตาจะมาก แต่ข้าก็รายงานเช่นกัน ข้ารู้สึกสะดวกสบายอยู่ในพระราชวัง และราชวงศ์ซงซุยก็ตอบแทนพวกเขาด้วยเช่นกัน ความรุ่งโรจน์ไม่มีที่สิ้นสุด พวกเขาย้ายเข้าบ้านหลังใหม่ และพ่อบุญธรรมได้เลื่อนขั้นเป็นขุนนางขั้น 3 ทั้งหมดนี้ได้มาเพราะข้า ข้าได้รายงานไปแล้ว ข้าได้รายงานสำหรับพวกเขาแล้ว ตอนนี้ข้าต้องรายงานไปตลอดชีวิตเพราะเป็นท่านพ่อที่พาข้ามา ในโลกนี้ ในจิตใจของลูก ท่านคือคนที่ข้ารักมากที่สุด” นางพูดและทำท่าซับน้ำตาไปด้วย ทักษะการแสดงของนางยอดเยี่ยม “ท่านพ่อ ข้าหวังเพียงว่าท่านพ่อจะเป็นคนดีและมีชีวิตที่ยืนยาว”
ตวนมู่อันกัวกำลังหวั่นไหวเพราะฟางจินเซแต่น่าเสียดายที่มีอะไรบ้างเขาไม่เคยเห็นอะไรมาก่อนจากประสบการณ์ที่โชกโชนของเขา ? หลายปีที่ผ่านมาเมื่อเขาเริ่มส่งบุตรสาวเหล่านี้ออกไปทีละคน เขาไม่หวังให้บุตรสาวเหล่านี้แสดงความเมตตาต่อเขาอีกต่อไป เขาบอกตัวเองก่อนหน้านี้ว่าบุตรสาวเหล่านี้เพียงปูหินกรุยเส้นทางสู่อนาคตให้กับเขา เมื่อเขาใช้และโยนบุตรสาวเหล่าทิ้งเมื่อไม่ได้ใช้งาน ถ้าหินยังคงมีความรู้สึกต่อเขาได้ แสดงว่าเป็นหินดี ควรจะเก็บรักษาไว้
เขามองไปที่ฟางจินเซด้วยความรู้สึกขอบคุณที่ไม่มีที่สิ้นสุดแต่เขาก็อดกลั้นอยู่ในใจ เขารอเพียงไม่กี่วันและรอให้เขาหนีออกไปได้สำเร็จ เขาจะไม่มีวันปล่อยให้บุตรสาวที่ฉลาดคนนี้อยู่ในโลกนี้อีกต่อไป มิฉะนั้นเขาจะประสบปัญหามากมายในอนาคต
”เด็กดี”เขายกมือขึ้นลูบหัวของฟางจินเซ “ข้ารู้สึกดีใจมาก เมื่อข้าออกไป ข้าจะจัดการเรื่องครอบครัวของเจ้าให้เรียบร้อย เพื่อที่จะได้ไม่มีอะไรผิดพลาด”
”ขอบคุณท่านพ่อ”ฟางจินเซเมื่อเอนกายบนตักของตวนมู่อันกัว นางดูเหมือนบุตรสาวที่ดี แต่บิดาและบุตรสาวมีความคิดของตัวเอง และใช้ประโยชน์จากกันและกัน
เมื่อออกมาจากห้องลับของตวนมู่อันกัวหยูซินก็มาหานางทันที หลังจากมองซ้ายมองขวาว่าไม่มีใครอยู่ นางกระซิบว่า “ไม่สามารถส่งจดหมายได้ พระราชวังถูกควบคุมโดยฮองเฮา แม้แต่ฮ่องเต้ก็อยู่ในตำหนักกลาง ถ้าเราไม่สามารถออกไปได้ เราต้องหาทางอื่นเจ้าค่ะ”
ฟางจินเซขมวดคิ้วแน่นและหาวิธีอื่นนางคิดอะไรได้อีก ? โดยไม่คาดคิดตระกูลชุนลงมืออย่างเด็ดขาดและควบคุมพระราชวัง ไม่เพียงแต่จับกุมฮ่องเต้แต่ยังดักจับพวกเขาทั้งหมด แต่นางต้องหาวิธีส่งจดหมายออกไปนอกเมือง จดหมายจะถูกส่งไปยังองค์ชายเก้าและพระชายาหยูของราชวงศ์ต้าชุน นางจะใช้ตวนมู่อันกัวเพื่อแลกกับชีวิตของครอบครัวของนาง
หยูซินถามนางว่า”ราชวงศ์ต้าชุนจะเห็นด้วยหรือไม่ อย่างไรก็ตามแม้ว่าเราจะไม่ส่งตัวตวนมู่อันกัวไป เขาก็จะไม่รอดถ้าเขาติดอยู่ในพระราชวัง ราชวงศ์ต้าชุนจะพบเขาไม่ช้าก็เร็วเจ้าค่ะ”
”แต่ถ้าพวกเขาไม่ยอมรับเงื่อนไขของข้าข้าจะลงมือเองและฆ่าจิ้งจอกเฒ่าอย่างตวนมู่อันกัว” ฟางจินเซกรีดร้อง “ถ้าครอบครัวของข้าไม่สามารถอยู่รอดได้ ทำไมข้าต้องส่งตัวเขาให้กับคนอื่น ข้าต้องล้างแค้นให้กับครอบครัวของข้าเพื่อคลายความเกลียดชัง ดังนั้นได้โปรด นี่คือความจริง องค์ชายเจ็ดของราชวงศ์ต้าชุนเสียชีวิต และองค์ชายเก้าไม่ได้ฆ่าตวนมู่อันกัวด้วยตัวเอง พระองค์จะคลายความเกลียดชังของพระองค์ได้อย่างไร ถ้าพระองค์ไม่ต้องการให้ตวนมู่อันกัวตายในเงื้อมมือของผู้อื่น พระองค์ต้องยอมรับเงื่อนไขของข้า”
”แต่เราไม่สามารถส่งจดหมายนี้ได้เจ้าค่ะ! ” หยูซินก็กังวลเช่นกัน “ราชวงศ์ต้าชุนกำลังจะโจมตีเมืองหลวงในอีกสามวัน และทุกอย่างจะสายเกินไปเมื่อถึงเวลานั้น”
”อย่าตกใจ”ฟางจินเซพูดกับนาง “มันง่ายที่จะเปิดเผยร่องรอยเมื่อเจ้าตื่นตระหนก จากการที่เจ้าไม่สามารถส่งจดหมายผ่านช่องทางปกติได้ เราจึงต้องคิดเรื่องนี้” นางสูดหายใจเข้าลึก ๆ และบอกหยูซินว่า “ไปหาเจิ้งฉีผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ในพระราชวังนี้ เพียงแค่บอกว่าข้าขอให้เขามาดื่มชาในคืนนี้”
หยูซินขมวดคิ้ว”เจิ้งฉีแสดงความตั้งใจที่ไม่ดีต่อพระองค์ตั้งแต่ตอนที่เราเข้ามาในพระราชวังครั้งแรก และยิ่งไปกว่านั้นเพราะเขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของฮองเฮา เขาแอบมาที่พระองค์หลายครั้งเพื่อที่จะก่อกวน ต่อมาหลังจากที่พระองค์เป็นที่โปรดปรานแล้ว เขาก็หยุดไป ตอนนี้พระองค์ใช้ความคิดที่จะถามเขาว่า… ”
”เจ้าพูดถูก”ฟางจินเซพูด “ถ้าเจ้าต้องการให้บางอย่างเกิดขึ้น อย่ากังวลกับการจ่ายค่าตอบแทนมากเกินไป มันคุ้มค่าที่จะจ่าย ข้าคนเดียวเพื่อแลกชีวิตของครอบครัวของเรา ด้วยความที่ว่าเจิ้งฉีก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของฮองเฮา และตอนนี้พระราชวังแห่งนี้ถูกควบคุมโดยเขา เราต้องการส่งจดหมาย ถ้าไม่ใช่เจิ้งฉีแล้วจะเป็นใคร”
