บทที่ 1040 ดินแดนใหม่ ความรู้สึกของบุตรร่อนเร่ที่ได้กลับบ้าน!
ขณะที่สิ่งมีชีวิตจากดินแดนใหม่ทั้งหกหวาดผวาเหลือแสนยังรู้สึกโกรธแค้นโศกศัลย์อีกด้วย พวกเขากลายเป็นอะไร คู่ซ้อมของสิ่งมีชีวิตมายาหรือ
ช่าง…น่าแค้นใจยิ่งนัก!
ต้องรู้ว่าสิ่งมีชีวิตมายาควรเป็นคู่ซ้อมของพวกเขาถึงจะถูก!
ทว่าพวกเขากลับกลายเป็นคู่ซ้อมของสิ่งมีชีวิตมายาเสียได้!
แต่ทั้งหกก็อับจนหนทาง ซ้ำยังต้องทำหน้าที่ ‘คู่ซ้อม’ ให้ดี เพราะหากพวกเขาเป็น ‘คู่ซ้อม’ ที่ไม่ได้ความ พวกเขาจะตายอยู่ที่นี่ ถูกจักรพรรดินีสังหาร
“ตั้งใจอยู่ฝึกปรือฝีมือให้ข้า ใช้ชีวิตช่วงสุดท้ายของพวกเจ้าให้ดีที่สุด”
จักรพรรดินีเอ่ยเสียงเย็น
นางจะเคี่ยวกรำตนเองที่นี่ รอบุตรแห่งสวรรค์จากดินแดนใหม่ตนอื่นไปพลาง
ถึงเวลานั้น นางจะกำราบบุตรแห่งสวรรค์จากดินแดนใหม่เหล่านี้เป็นคู่ซ้อมให้นางทั้งหมด ทันทีที่การฝึกซ้อมไม่ส่งผลแล้ว นางจะปลิดชีพอย่างสมบูรณ์
บุตรแห่งสวรรค์จากดินแดนใหม่เหล่านี้เป็นประเภทเดียวกันหมด บรรดาปรมาจารย์ดินแดนใหม่บอกบุตรแห่งสวรรค์ดินแดนใหม่เหล่านี้ว่าที่นี่เป็นดินแดนอุปโลกน์ บุตรแห่งสวรรค์ดินแดนใหม่เหล่านี้ล้วนไม่เก็บสิ่งมีชีวิตดินแดนนี้ไปใส่ใจ มองว่าสิ่งมีชีวิตในที่นี้เป็นชีวิตที่อุปโลกน์ขึ้นมา
สำหรับสิ่งมีชีวิตในดินแดนนี้ บุตรแห่งสวรรค์ดินแดนใหม่เหล่านี้ล้วนเป็นภัยร้าย เก็บไว้ไม่ได้!
…
ภายในจักรวาลมิทราบนาม
ซีและเต่าชรามุ่งหน้าอย่างรวดเร็ว พวกเขาเดินทางในอวกาศมานานมากแล้ว
ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงดินแดนใหม่
ดินแดนใหม่นั้นกว้างใหญ่ไพศาล มีเขตแดนไกลออกไปตั้งไม่รู้เท่าไหร่ พวกเขามาถึงอาณาจักรอันอยู่ขอบแดนแห่งหนึ่ง ในอาณาจักรนี้ พวกเขาได้รู้ว่าตัวเองมาถึงดินแดนใหม่แล้ว
กล่องสี่เหลี่ยมไม่ได้อยู่ในอาณาจักรนี้ หากแต่อยู่ในอาณาจักรที่ลึกกว่านี้ในดินแดนใหม่
ซีและเต่าชราไม่ได้มุ่งตรงเข้าไป พวกเขาเลือกฝึกฝนอยู่ในอาณาจักรนี้เป็นการชั่วคราว
“ดินแดนใหม่นี้ไม่ธรรมดาอย่างแท้จริง!”
เต่าชราสะท้อนใจเหลือแสน “สิ่งแวดล้อมในดินแดนใหม่นี้ แม้แต่หมูสักตัวยังฝึกฝนจนอยู่ในขอบเขตสูงสุดได้!”
นี่ไม่ใช่วาจาเกินจริงแต่อย่างใด
สิ่งแวดล้อมในดินแดนใหม่สมบูรณ์แบบถึงขีดสุด สสารฝึกฝนระดับสูงอันเข้มข้นอบอวลไปทั่ว บำเพ็ญอย่างขอไปทียังบรรลุระดับสูงส่งได้
ไหนจะกฎวิถีในดินแดนใหม่นี้ยิ่งน่าทึ่งเข้าไปใหญ่ ปราศจากความรู้สึก ‘สูงส่งเกินเอื้อม’ ให้ความรู้สึก ‘เข้าถึงง่าย’ ยามผู้ฝึกตนบำเพ็ญจากการสัมผัสกฎวิถีนี้ย่อมต้องสบายเหลือแสน
ซึ่งฝึกฝนได้ดีขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย!
สสารระดับสูงชุกชุม ซ้ำกฎวิถียัง ‘เข้าถึงง่าย’ สำหรับสิ่งมีชีวิตฝึกตน ในสถานการณ์เช่นนี้ ผู้ฝึกตนไม่อยากยกระดับในการบำเพ็ญยังยาก!
ที่นี่เรียกได้ว่าเป็นดินแดนในอุดมคติอย่างแท้จริง ทุกอย่างสวยงามเหลือเกิน เป็นดินแดนที่เหมาะแก่การฝึกตนที่สุดในใจสิ่งมีชีวิตทุกตน!
“จริงอย่างที่ว่า!”
แม้แต่ซียังเอ่ยขึ้นอย่างอดไม่ได้ “ดินแดนใหม่ปรากฏออกมาได้อย่างไร เต๋าสวรรค์บกพร่อง ไม่มีทางสมบูรณ์แบบอย่างแท้จริง ทว่าที่นี่กลับไม่มีจุดบกพร่องสักนิด สมบูรณ์แบบราวกับอยู่ในความฝัน!”
นางสะท้านใจเหลือแสน
ดินแดนใหม่ถือกำเนิดขึ้นตามธรรมชาติหรือถูกผู้ยิ่งใหญ่สร้างขึ้นกันแน่
หากถูกสร้างโดยผู้ยิ่งใหญ่สักคนจริง ๆ ก็นับว่ามหัศจรรย์น่าทึ่งอย่างยิ่งยวด!
นางรู้สึกว่าดินแดนใหม่นี้ไม่น่าเป็นสิ่งที่ถูกสร้างโดยผู้ยิ่งใหญ่ ถึงอย่างไรดินแดนใหม่ก็สมบูรณ์แบบปานนี้นับว่ามหัศจรรย์เกินจินตนาการเกินไป
ทว่าสัมปชัญญะของนางบอกว่าดินแดนใหม่มีโอกาสที่จะไม่ได้ถือกำเนิดตามธรรมชาติจริง ๆ หากแต่ถูกผู้ยิ่งใหญ่บางคนสร้างขึ้น
เต๋าสวรรค์มีความบกพร่อง ความบกพร่องถึงเป็นสิ่งหนึ่งที่ขาดไม่ได้ หากเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติไม่มีทางสมบูรณ์แบบไร้จุดด่างพร้อยเช่นนี้
หากสมบูรณ์แบบได้เพียงนี้นับว่าฝ่าฝืนกฎแห่งวิถีสวรรค์อย่างแท้จริง
เพราะอย่างนั้น ที่นี่อาจเป็นสถานที่ที่ผู้ยิ่งใหญ่จำนวนหนึ่งรวมพลังสร้างขึ้นจริง ๆ เปลี่ยนดินแดนใหม่เป็นพื้นที่ซึ่งเหมาะแก่การฝึกฝนของสิ่งมีชีวิตที่สุด ขจัดจุดบกพร่องทั้งหมด ทำให้ดินแดนใหม่นี้เผยความไร้ที่ติออกมา
“ความรู้สึกนี้แปลกประหลาดยิ่งนัก!”
เต่าชราเอ่ยขึ้น “หากเป็นตามคำกล่าวของสิ่งมีชีวิตจากดินแดนใหม่ พวกเรามาจากดินแดนเก่า เป็นสิ่งมีชีวิตมายาในดินแดนเก่า…”
“ภาพมายาก้าวสู่ความเป็นจริง เป็นความรู้สึกที่พิลึกเหลือเกิน!”
มันสะท้อนใจเหลือคณา ไม่อาจอธิบายด้วยวาจาได้เลย
“ภาพมายาเสมือนฟองอากาศ ยามมาอยู่ในดินแดนที่แท้จริงจะต้องสูญสลาย”
ซีเอ่ยด้วยดวงตาวาวโรจน์ “พวกเราใช่ฟองอากาศหรือ พวกเราสูญสลายหรือ พวกเรามาถึงดินแดนใหม่แล้วรู้สึกไม่ดีตรงไหนหรือ”
“ไม่เลย!”
“พวกเราไม่เพียงแต่ไม่มีตรงไหนไม่สบาย กลับให้ความรู้สึกวิเศษคล้ายว่า…เป็นบุตรร่อนเร่ผู้จากบ้านไปนานได้หวนคืนถิ่น ปลาบนบกที่ได้หวนคืนทะเล!”
ตัวนางเองยังไม่เข้าใจว่านี่หมายความว่าอย่างไร
หลังมาถึงดินแดนใหม่ นางพลันผุดความรู้สึกประหลาดขึ้นมาจริง ๆ รู้สึกว่าดินแดนใหม่ต่างหากคือบ้านของนาง นางเป็นของดินแดนใหม่แต่แรก ไม่เหมือนภาพมายาที่ได้ก้าวสู่ความเป็นจริงสักนิด
“เดี๋ยวก่อน!”
ความลับในตัวนางมีมากเกินไป ซ้ำกล่องสี่เหลี่ยมยังหล่นไปอยู่ในส่วนลึกที่สุดของดินแดนใหม่ บางที แต่เดิมนางอาจเป็นสิ่งมีชีวิตในดินแดนใหม่จริง ๆ ดินแดนใหม่อาจเป็นบ้านที่นางอยู่อาศัยแต่แรก
“ข้า…ไม่รู้สึก!”
เต่าชราส่ายหัว มันลองใช้ใจสัมผัส ไม่ได้มีความรู้สึกหวนคืนถิ่นแต่อย่างใด
ทว่ามันก็ไม่รู้สึกเหมือนตนเป็นเพียงฟองอากาศด้วย
แม้ว่าดินแดนใหม่ไม่ได้ให้ความรู้สึกกลับบ้านกับมัน ทว่าก็สร้างความรู้สึกสบายใจให้มันได้มาก ไม่ได้รู้สึกไม่สบายอันใด
“เช่นนี้ดูแล้ว มีเพียงข้าที่รู้สึกเหมือนได้กลับบ้าน…”
ซีหรี่ตาลงกึ่งหนึ่ง ดูท่า ความลับในตัวนางเกี่ยวข้องกับดินแดนใหม่ ไม่แน่ดินแดนใหม่อาจเป็นถิ่นอาศัยของนางในอดีตจริง ๆ เดิมทีนางเป็นสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่อยู่แล้ว
ต่อมา ไม่รู้เพราะเหตุใดนางถึงไปอยู่ในดินแดนเก่า
“ต้นสายปลายเหตุจะต้องถูกเปิดเผยในดินแดนใหม่!”
“แน่นอน!”
เต่าชราเอ่ย “ยังมีเรื่องที่เหตุใดพวกเราถึงถูกอุปโลกน์ขึ้นก็ต้องได้คำตอบจากดินแดนใหม่”
มันไม่เคยเชื่อว่าตัวเองนั้นคือภาพมายา และหลังมาเยือนดินแดนใหม่ มันยิ่งไม่รู้สึกว่าตนคือภาพมายา
ในสายตาของมัน ทุกอย่างในดินแดนเก่าล้วนดำรงอยู่จริง หาใช่ภาพมายา เพียงแต่สิ่งมีชีวิตจากดินแดนใหม่อุปโลกน์ทุกอย่างในดินแดนเก่าขึ้น ทำให้ดูไม่มีอยู่จริง
“ถูกต้อง! พวกเราเพียงแต่ถูกทำให้ดูไม่มีอยู่จริง ไม่ใช่ภาพมายาจริง ๆ!”
ซีพยักหน้าพลางเอ่ย “เหล่าปรมาจารย์ในดินแดนใหม่ต้องซ่อนความลับใหญ่หลวงบางอย่างไว้แน่ ความลับซึ่งเกี่ยวข้องกับดินแดนเก่า! เพราะอย่างนี้พวกเขาถึงทำให้ดินแดนเก่าดูไม่มีอยู่จริง!”
“ต้องเป็นความลับใหญ่หลวงเช่นไรกัน ต้องให้เหล่าปรมาจารย์ดินแดนใหม่ทุ่มเททำให้พวกเราดูไม่มีอยู่จริงถึงเพียงนี้”
เต่าชราครุ่นคิดอย่างไรก็ไม่ได้คำตอบ “จุดประสงค์ของการทำให้ดูไม่มีอยู่จริงคืออะไร ความหมายของการทำให้ดูไม่มีอยู่จริงไม่ใช่เพราะไม่ต้องการยอมรับการดำรงอยู่ของพวกเรา ต้องการลบล้างร่องรอยของพวกเราหรอกหรือ”
“ทว่าพวกเขาทำลายดินแดนเก่าให้ราบคาบไม่ดีกว่าหรือ”
“หากเป็นเช่นนี้ การดำรงอยู่ของพวกเราก็จะไม่มีอีกต่อไป และไม่ต้องเอ่ยถึงร่องรอยอันใดอีก”
เต่าชรากล่าวต่อ “ด้วยฝีมือของเหล่าปรมาจารย์ดินแดนใหม่ การลบล้างดินแดนเก่าทั้งผืนคงง่ายดายกระมัง”
“นอกจากนี้ ดินแดนใหม่สมบูรณ์แบบถึงเพียงนี้ เหนือกว่าดินแดนเก่าในทุก ๆ ด้าน พวกเขาไม่จำเป็นต้องเก็บดินแดนเก่าไว้เลย!”
นี่เป็นจุดที่มันคิดไม่ตก
ในเมื่อทำให้ดินแดนเก่าดูไม่มีอยู่จริง ไม่สู้ทำลายทิ้งโดยตรง ไม่จำเป็นต้องอุปโลกน์ให้เปลืองแรงเช่นนี้
“ดินแดนเก่าย่อมต้องไม่ธรรมดา มีความลับลึกล้ำกว่านี้ซ่อนอยู่แน่ ๆ!”
ซีเอ่ยด้วยความมั่นใจ
นางเองก็ขบคิดปัญหานี้อยู่เหมือนกัน
“ข้ารู้สึกว่า บรรดาปรมาจารย์ในดินแดนใหม่ไม่สามารถทำลายดินแดนเก่าได้จริง ๆ แต่ก็ไม่ต้องการให้ดินแดนเก่าดำรงอยู่ จึงต้องทำให้ดูไม่มีจริงเช่นนี้ เพื่อทำให้การมีอยู่ของเราอ่อนบางลง แล้วค่อย ๆ ลบร่องรอยของพวกเราไปทีละน้อย!”
นางอธิบายการคาดเดาของตน
แน่นอนว่านี่เป็นเพียงการคาดเดาของนางเท่านั้น ความจริงเป็นอย่างไรนางไม่รู้ และไม่แน่ใจ
“ฝึกฝนเถิด ส่วนลึกของดินแดนใหม่ใช่ว่าเข้าได้ง่าย ๆ…”
ซีปริปาก
นางกับเต่าชรามายังบริเวณหนึ่งแล้วเริ่มฝึกฝน
ทว่าการฝึกฝนของพวกเขาไม่ได้ราบรื่นเท่าใด
เพราะพวกเขาฝึกกันไปได้ไม่นานก็มีสิ่งมีชีวิตมาที่นี่กันมากมาย!
เห็นได้ชัดว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านี้พุ่งเป้ามาที่พวกเขา เป้าหมายชัดเจนแจ่มแจ้ง ตรงมายังบริเวณฝึกฝนของพวกเขาและล้อมไว้มิด
“เกิดอะไรขึ้น?!”
เต่าชราตาโต หลังมันกับซีมาถึงอาณาจักรนี้ก็ไม่เคยทำตัวเอิกเกริก สงวนพลังปราณอยู่ตลอด
ต่อให้ในยามฝึกฝน พวกเขาก็ตั้งค่ายกลไว้หลายชั้นเพื่อปกปิด
สิ่งมีชีวิตในอาณาจักรนี้รู้เรื่องและพบตัวพวกเขาได้อย่างไร
“ภาพมายาก้าวสู่ดินแดนที่แท้จริง เรื่องเหลือเชื่อเช่นนี้เกิดขึ้นได้ด้วยหรือ!”
สิ่งมีชีวิตตนหนึ่งมองซีและเต่าชราด้วยสายตาประหลาดเหลือแสน ไม่เคยคิดว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้มาก่อน
ดูท่าเขาล่วงรู้ตัวตนของซีและเต่าชราอย่างเห็นได้ชัด รู้ว่าซีและเต่าชรามาจากดินแดนเก่าอันเป็นภาพมายา
ความจริงก็เป็นเช่นนั้น
เขาล่วงรู้ตัวตนของซีและเต่าชราจริง ขณะเดียวกัน สิ่งมีชีวิตที่มาที่นี่ก็รู้ตัวตนของซีและเต่าชรากันหมด
แน่นอนว่าไม่ใช่พวกเขาที่สืบได้
หากแต่เป็นปรมาจารย์ดินแดนใหม่แจ้งพวกเขามา
ยามพวกเขาทราบข่าวต่างอึ้งงันกันหมด ปรมาจารย์ดินแดนใหม่ล้วนกำลังรับศึกอยู่ในสมรภูมิแห่งหนึ่ง พวกเขาอยากติดต่อเหล่าปรมาจารย์ก็ยังติดต่อไม่ได้
เมื่อคราวปรมาจารย์ดินแดนใหม่ติดต่อพวกเขาด้วยตนเอง จะไม่ให้พวกเขาตะลึงได้อย่างไร
ชั่วขณะนั้น พวกเขารู้ว่าคงเกิดเรื่องใหญ่แล้ว
หากไม่ใช่เช่นนั้น ปรมาจารย์ดินแดนใหม่ไม่มีทางติดต่อพวกเขามาเอง
ตามคาด เกิดเรื่องใหญ่จริง ๆ ปรมาจารย์ดินแดนใหม่บอกพวกเขาว่ามีสิ่งมีชีวิตมายาดินแดนเก่ามาเยือนดินแดนใหม่ สั่งพวกเขาให้กำจัดสิ่งมีชีวิตมายาดินแดนเก่าให้จงได้!
นอกจากนี้ ปรมาจารย์ดินแดนใหม่ยังทิ้งคำชี้แนะให้พวกเขา
พวกเขามาถึงที่นี่ได้โดยอาศัยคำชี้แนะนี้จากปรมาจารย์ดินแดนใหม่
ข่าวนี้สร้างความทึ่งให้พวกเขาในระดับที่ไม่อาจพรรณนาด้วยวาจา
สิ่งที่ถูกอุปโลกน์ขึ้นทลายแบบแผนดั้งเดิมจนมายังดินแดนที่แท้จริงได้เชียวหรือ
สวรรค์ เรื่องนี้เหลือเชื่อมากพอ ทำลายโลกทัศน์ในใจพวกเขาจนสิ้น!
“มีผู้ยิ่งใหญ่ดินแดนใหม่หมายหัวพวกเราหรือ”
ซีพึมพำเสียงเบา นางกับเต่าชราเงียบเชียบปานนี้ ซ้ำยังแทบไม่ได้ข้องแวะกับสิ่งมีชีวิตในอาณาจักรนี้ แต่กลับยังถูกจับได้
ซ้ำยังมีสิ่งมีชีวิตมาหาเป็นจำนวนมาก
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาถูกผู้ยิ่งใหญ่ในดินแดนใหม่หมายหัว ผู้ยิ่งใหญ่ในดินแดนใหม่จับพวกเขาได้แล้ว!
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")