Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน – ตอนที่ 755 ฆ่าจนเกลี้ยง เหลือไว้เพียงชื่อเรื่อง

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

ตอนที่ 755 ฆ่าจนเกลี้ยง เหลือไว้เพียงชื่อเรื่อง

ในวันเสาร์เดียวกัน ในค่ำคืนเดียวกัน

ผู้คนมากมายรับชมหยางเสี่ยวฝานและฉินเทียนเกอ

นับตั้งแต่เจียงอวี้เยี่ยนปรากฏตัว เรตติงของซีรีส์เรื่องนี้พุ่งสูงขึ้นอย่างฉับพลัน และขอบเขตของกลุ่มผู้ชมนั้นเกินกว่าในช่วงที่ฉู่ขวงจะเข้ามารับไม้ต่อในการเขียนบทจะเทียบได้

ในโทรทัศน์

ซีรีส์ดำเนินต่อไป

ฉากต่างๆ ไม่ได้โฟกัสอยู่ที่เจียงอวี้เยี่ยนอีกต่อไป

ถึงอย่างไรตัวเอกของซีรีส์เรื่องนี้ก็ไม่ใช่เจียงอวี้เยี่ยน

ตัวละครทุกตัวล้วนมีแอร์ไทม์ของตัวเอง

บางทีอาจเป็นเพราะการปรากฏตัวของเจียงอวี้นั้นเปลี่ยนแปลงโครงเรื่อง และโครงเรื่องที่เปลี่ยนไปนั้นทำให้ผู้ชมดูอย่างเพลิดเพลิน

ตอนที่ 17…

ตอนที่ 18…

ตอนที่ 19…

ในช่วงเวลานี้เจียงอวี้เยี่ยนไม่ได้ฆ่าใคร ทว่ากำลังซึมซับวรยุทธ์ซึ่งตนได้รับมา

ไม่มีใครคาดเดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป

เพราะชะตากรรมของทุกคนได้เปลี่ยนไปจากงานต้นฉบับเป็นอย่างมาก

ในขณะนั้น

ตอนที่ 20 ออกอากาศ ขณะที่ผู้ชมไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจ เจียงอวี้เยี่ยนก็เริ่มสังหารผู้คนอีกครั้ง!

……

ชั้นล่างของบ้านหลินเยวียน

คนในครอบครัวยังคงรับชมซีรีส์ผ่านหน้าจอโพรเจกเตอร์ บางครั้งบางคราวก็ยังพูดถึงโครงเรื่องซึ่งผ่านการดัดแปลง

“เจียงอวี้เยี่ยนยิ่งดูยิ่งมีเสน่ห์ ถึงจะฆ่าเหล่าจางไปแต่ก็รับได้”

“ที่สำคัญคือหลังจากเปลี่ยนโครงเรื่องแล้วเรื่องราวน่าตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆ แน่นอนว่าต้นฉบับก็น่าตื่นเต้นเหมือนกัน แต่ทุกคนก็คุ้นเคยกับต้นฉบับมากเกินไป”

“ไม่รู้ว่าหลังจากนี้จะมีเซอร์ไพรส์อะไรอีก”

“โฮ่ง!”

หนานจี๋เห่า และดูซีรีส์ต่อไป

ทันใดนั้นเอง

หลินเซวียนก็ร้องออกมา

“อ๊าย!”

ทันทีที่หลินเซวียนร้อง เจียงอวี้เยี่ยนในหน้าจอก็

ฆ่า! คน! อีก! แล้ว!

ผู้ที่ถูกสังหารในครั้งนี้ยังคงเป็นตัวละครยอดนิยม!

นอกจากนั้นตัวละครนี้ยังเป็นอาจารย์ของฉินเทียนเกอ สตรีซึ่งมีชื่อว่าฮวาน่งอิ่ง!

หน้าจอนับไม่ถ้วน!

ผู้ชมทุกคนมองดูฮวาน่งถูกปลิดชีพด้วยความตะลึงงัน

แววตาไม่ยอมจำนนก่อนที่ฮวาน่งอิ่งจะอิ่งสิ้นลมนั้น ทำให้หัวในของผู้คนมากมายต้องสั่นสะท้าน

ครืน!

ผู้ชมต่างแตกตื่น!

……

ในห้องแห่งหนึ่ง

หลิ่วเยี่ยเตากำลังดื่มน้ำอัดลม

ทันทีที่เห็นฉากนี้ หลิ่วเยี่ยเตาก็สำลักน้ำ และไอโขลกอย่างแรงเป็นเวลาหนึ่งนาทีเต็มๆ !

ฮวาน่งอิ่งตายแล้ว?!

คอของเขาเจ็บแปลบจากการสำลัก ขาซึ่งกำลังไขว่ห้างของเขาเป็นตะคริวขึ้นมา ดวงเขาของเขาแดงก่ำขึ้นมาในฉับพลัน!

ทำไมถึงต้องฆ่าตัวละครตัวนี้ด้วย!

ใบหน้าของหลิ่วเยี่ยเตาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ!

นี่คือตัวละครระดับเทพซึ่งหลิ่วเยี่ยเตารังสรรค์ขึ้นอย่างตั้งใจในงานต้นฉบับของตน!

ในนิยายทั้งเรื่อง ฮวาน่งอิ่งจัดอยู่ในสามลำดับแรกของตัวละครหญิงที่หลิ่วเยี่ยเตาชื่นชอบมากที่สุด!

“เจ้าแก่ฉู่ขวง!”

หลิ่วเยี่ยเตาคำรามเสียงต่ำด้วยความชอกช้ำใจและเดือดดาล!

ทันใดนั้นเขาก็สัมผัสได้ถึงความทุกข์ทรมานประหนึ่งลูกของตนถูกแม่เลี้ยงรังแก!

……

ปู้ลั่ว

ผู้ชมทุกคนโมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยง!

‘ไอ้บัดซบเอ๊ย!’

‘เจียงอวี้เยี่ยนทำไมฆ่าคนอีกแล้วล่ะ!’

‘ฮวาน่งอิ่งคือเทพธิดาในวัยเด็กของผม อ๊ากๆๆๆ !’

‘ฉู่ขวงฆ่าเหล่าจางฉันยังทนได้ แต่ทำไมถึงฆ่าแม้แต่ฮวาน่งอิ่ง ฉันร้องไห้แล้วนะ!’

‘ฮวาน่งอิ่งดีกับฉินเทียนเกอขนาดนี้!’

‘รีบมาดึงมือเจ้าแก่ฉู่ขวงมาเดี๋ยวนี้!’

‘ช่วงที่ฮวาน่งอิ่งตายนี่น้ำตาแตกเลย ฮวาน่งอิ่งดีขนาดนี้ ตายได้ยังไงกัน!’

……

บล็อก

ผู้ชมบ้าไปแล้ว!

‘ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้!’

‘ทำไมเขียนให้ฮวาน่งอิ่งตายล่ะ!’

‘นี่คือหนึ่งในตัวละครที่ผมชอบที่สุดเลยนะ!’

‘เจ้าแก่ฉู่ขวงฆ่าได้แม้กระทั่งผู้หญิง อยากให้ฉันอกแตกตายใช่ไหม!’

‘หัวใจของเจ้าแก่ฉู่ขวงแข็งสีดำยิ่งกว่าถ่าน ฮวาน่งอิ่งไปทำอะไรให้คุณโกรธ!’

‘เจ้าแก่ฉู่ขวง!’

‘เจียงอวี้เยี่ยนฆ่าคนเก่งอะไรขนาดนี้ หยุดได้แล้ว!’

……

แม้ว่าในเรื่องราวก่อนหน้านี้ เจียงอวี้เยี่ยนจะเปิดฉากสังหารครั้งใหญ่ ราวกับเป็นเทพีแห่งความตายรุ่นที่หนึ่ง แต่ผู้ที่นางสังหารล้วนเป็นวายร้ายที่โด่งดังจากต้นฉบับ ดังนั้นแม้ว่าวิธีการจะโหดเหี้ยม แต่ผู้ชมยังคงปรบมือเกรียวกราว!

ต่อให้เหล่าจางจะตาย แต่ยังอยู่ในขอบเขตการยอมรับของทุกคน

ทว่าในครั้งนี้ ในที่สุดผู้ชมก็เริ่มทนไม่ไหวอีกต่อไป

ผู้ชมมากมายกรูกันไปยังบล็อก พร้อมกับคำก่นด่าด้วยความโกรธ!

พวกเขาต้องการประณามการดัดแปลงบทของคนเสียสติอย่างฉู่ขวง!

อย่างไรก็ตาม

เมื่อพวกเขาพิมพ์ข้อความมากมายและกำลังจะโพสต์ พวกเขาก็ตกใจเมื่อพบว่าจู่ๆ ก็มีข้อความแจ้งเตือนปรากฏขึ้นในระบบ…

‘เจ้าของบัญชีดังกล่าวไม่อนุญาตให้แสดงความคิดเห็น’

เมื่อข้อความแจ้งเตือนนี้ปรากฏขึ้น ผู้ชมต่างตะลึงไปทันใดถึงขั้นที่มือซึ่งกำลังพิมพ์ตัวอักษรต้องหยุดชะงัก

เขาปิดพื้นที่แสดงความคิดเห็น?

ทำไมเขาถึงปิดพื้นที่แสดงความคิดเห็น!

เขารู้สึกผิดเรื่องอะไรหรือ?

เขารู้แต่แรกแล้วว่าถ้าเขียนให้ฮวาน่งอิ่งตาย พวกเราจะตามมาด่าเขา?

ไม่เกินไปหน่อยหรือ?

อย่างมากพวกเราก็แค่ดุด่าคุณ…

หรือว่า…

ไฟโทสะของพวกเขาหยุดชะงักไปชั่วขณะ!

ทันใดนั้นผู้ชมพลันเกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดีขึ้นมา หัวใจของพวกเขาเต้นไม่เป็นส่ำ!

ใช่แล้ว

ท้ายที่สุดหลินเยวียนก็ปิดพื้นที่แสดงความคิดเห็น

สิ่งที่กระตุ้นให้หลินเยวียนปิดพื้นที่แสดงความคิดเห็นคือเสียงร้องของพี่สาวจากชั้นล่าง

“น่าจะเป็นตอนที่ยี่สิบ”

ขบคิดอยู่สักพัก หลินเยวียนก็เดาออกถึงเหตุผลที่พี่สาวของเขากรีดร้อง

เขาฟังออกถึงอารมณ์มากมายจากเสียงร้องนี้

ถ้าแม้แต่เรื่องราวแค่นี้ยังรับไม่ไหว คุณจะรับมือกับเรื่องราวต่อจากนี้ได้อย่างไร

วิญญูชนไม่นำพาตนเองไปอยู่ในสถานการณ์ที่อันตราย

หลินเยวียนเลือกที่จะทำตามใจ และปิดพื้นที่แสดงความคิดเห็น

……

ในเวลานี้เห็นได้ชัดว่าผู้ชมโมโหจนอกแทบระเบิด แต่ฉู่ขวงเจ้ากรรมดันปิดพื้นที่แสดงความคิดเห็น ทุกคนจึงทำได้เพียงไปเปิดฉากด่ากราดที่อื่น!

เจ้าแก่ฉู่ขวงมันไม่ใช่คนแล้ว!

‘กล้าทำแต่ไม่กล้ารับ!’

‘รู้ทั้งรู้ว่าถ้าเขียนให้ฮวาน่งอิ่งตายจะเป็นการยั่วโมโหคนดู แต่เขาก็ยังทำ!’

‘ปิดคอมเมนต์หนีไปไหน!’

‘ไม่ฆ่าตัวเอก เลยฆ่าตัวประกอบแทน?’

‘ชาวเน็ตบางคนก่อนหน้านี้เคยพูดไว้ถูกต้องว่าตัวเอกทั้งสองไม่ตาย คนที่ตายจะเป็นตัวประกอบฝ่ายธรรมะหรือเปล่า!’

‘ไอ้บ้าเอ๊ย โชคดีที่มั่นใจได้ว่าตัวเอกจะไม่ตาย’

……

ผู้ชมทำได้เพียงปลอบใจตนเอง ตัวประกอบทั้งสองนี้ตายเพื่อตัวเอก

เนื่องจากทั้งสองเป็นตัวประกอบซึ่งได้รับความนิยมสูง มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับหยางเสี่ยวฝานและฉินเทียนเกอ

เมื่อเทียบกับการตายของตัวเอก กลับเป็นการเสียสละของตัวประกอบที่ทำให้ผู้ชมยอมรับได้มากกว่ากระมัง

จุดหนึ่งที่ต้องยอมรับก็คือ

ถึงแม้การสังหารคนอย่างไม่รามือของเจียงอวี้เยี่ยนจะทำให้ผู้ชมต้องรับชมอย่างทรมาน ทว่าเรื่องราวคล้ายกับจะมีมนตร์สะกดบางอย่าง ซึ่งยังคงดึงดูดผู้ชมให้รับชมต่อไปได้อย่างอยู่หมัด!

นี่คือจิตวิทยาอย่างหนึ่ง

ทั้งที่เนื้อเรื่องชวนชอกช้ำระกำใจ แต่ผู้ชมก็กลับยินดีรับความเจ็บปวดขณะที่ตั้งตารอการพัฒนาของเรื่องราวต่อจากนี้

เป็นเช่นนี้

ดูกันต่อไป

เมื่อดูไปเรื่อยๆ ความโกรธของทุกคนก็ลดลงไปไม่น้อย

ถึงอย่างไรคนตายไปแล้วก็ฟื้นคืนชีพไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องราวก็ยังคงน่าตื่นเต้น

และเมื่ออารมณ์ของผู้ชมค่อยๆ สงบลง

ทันใดนั้นเอง!

ตัวละครก็กลับบ้านเก่าไปอีกหนึ่งราย!

ตัวละครนี้ก็คือสหายรักของตัวเอกทั้งสอง ชายหนุ่มอกสามศอกผู้ห้าวหาญและบ้าระห่ำ !

“ฮู้ว…”

ทันใดนั้นผู้ชมก็หายใจแรงขึ้น ดวงตาปรากฏเส้นเลือดสีแดง!

เรื่องราวดำเนินต่อไป

ตอนที่ 26 เจียงอวี้เยี่ยนฆ่าคน!

ยังมีอีก?

ตอนที่ 29 เจียงอวี้เยี่ยนฆ่าคน!

น่าจะหยุดได้แล้วล่ะมั้ง!

ตอนที่ 33 เจียงอวี้เยี่ยนยังคงฆ่าคน!

ยังไม่จบอีก!

ตอนที่ 35 เจียงอวี้เยี่ยนฆ่าตัวละครชายลำดับสาม!

ขอร้องละหยุดฆ่าได้แล้ว…

ตอนที่ 39 เจียงอวี้เยี่ยนฆ่าตัวละครหญิงลำดับสอง!

ชินแล้วละ

ตอนที่ 40 เจียงอวี้เยี่ยนฆ่ายอดฝีมืออันดับ!

เหนื่อยแล้ว

ฆ่าไปเถอะ

รีบหน่อย

อารมณ์ของผู้ชมปั่นปวน ความโกรธและความโศกเศร้าระคนกันไป สุดท้ายแล้วทุกคนรู้สึกชาไปทั้งตัว เหลือเพียงเส้นเลือดแดงก่ำในดวงตา

มวลอากาศไหลเวียน

รอยยิ้มประดุจบุปผา

เจียงอวี้เยี่ยนยังคงงามสะคราญ!

ร้ายแล้วไม่จำเป็นต้องละเลงขอบตาให้ดำ ไม่ต้องพูดถึงอายไลเนอร์ แต่คือความรู้สึกที่ทำให้ผู้ชมหวาดกลัว!

น่าสะพรึงกลัว!

ทั้งที่รู้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น ทั้งที่รู้ว่านี่คือตัวละครในซีรีส์ แต่ทุกคนต่างมีเงามืดในใจเกี่ยวกับเจียงอวี้เยี่ยน!

ใช่แล้ว

แรกเริ่มเดิมที เสียงก่นด่านั้นดังเหลือเกิน ดังขึ้นระลอกแล้วระลอกเล่า!

观ขณะที่เฝ้าดูเจียงอวี้เยี่ยนสังหารตัวละครยอดนิยมไปเรื่อยๆ ผู้ชมก็ยิ่งตื่นเต้นขึ้น ยิ่งเจ็บปวดขึ้น และยิ่งโมโหขึ้น!

หลายคนเมื่อเห็นตัวละครที่ตนชื่นชอบจากไป นำ้ตาก็ร่วงเผาะๆ !

ทว่าไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่

ที่ผู้ชมดวงตาเบิกกว้าง จ้องมองเจียงอวี้เยี่ยนฆ่าแล้วฆ่าอีก มือง้างมีดและปักลงสังหารผู้คนจนโลหิตแดงฉานรินไหลดั่งสายน้ำ…

เหล่าจางตายแล้ว

ฮวาน่งอิ่งตายแล้ว

ตัวละครหญิงลำดับสองตายแล้ว

ตัวละครชายลำดับสามก็ตายแล้ว

ตายแล้ว

ตายกันหมด!

ผู้ชมตะลึงงัน

ผู้ชมสิ้นหวัง

ผู้ชมรู้สึกชา

ผู้ชมสับสนมากจนไม่รู้ว่าจะพูดอะไรแล้ว!

ฉู่ขวงเป็นคนใจร้ายใจดำที่ไหนกันล่ะ นี่มันพญายมชัดๆ !

เจียงอวี้เยี่ยนคือยมทูตที่เขาส่งไป!

นอกจากตัวเอง ตัวละครทุกตัวที่ผู้คนชื่นชอบถูกกวาดล้างจนแทบหมดเกลี้ยง!

จริงสิ!

ยังมีตัวละครหญิงลำดับที่หนึ่งอีก!

ตัวละครหญิงลำดับที่หนึ่งยังไม่ตาย!

ผู้ชมราวกับมองเห็นแสงแห่งความหวัง ต่างคนต่างจับจ้องไปยังหน้าจอ นี่คือแสงจันทร์กระจ่างในสายตาของทุกคน!

อย่างไรก็ตาม ท่ามกลางสายตาของผู้คน

ตัวละครหญิงลำดับที่หนึ่งก็ถูกเจียงอวี้เยี่ยนปลิดชีพอย่างง่ายดาย และเพลงประกอบก่อนตายจึงกลายเป็นทำนองโศกเศร้าขึ้นมา

“เช่นนี้ก็จะไม่มีใครมาแย่งชิงเทียนเกอกับข้าอีก”

เจียงอวี้เยี่ยนเอ่ยขึ้นเบาๆ ท่ามกลางเสียงดนตรีอันโศกศัลย์

ราวกับว่านางกำลังพูดประโยคนี้กับผู้ชม

ในชั่วขณะนี้ทุกคนล้วนสมองชาวาบ ชนลุกซู่ไปทั้งตัว!

ถึงขั้นที่ลืมรู้สึกเศร้าโศกเสียใจกับความตายของตัวละครหญิงลำดับที่หนึ่งไปแล้ว!

เจียงอวี้เยี่ยนคลั่งรักจนเสียสติ!

นางสังหารทุกคนบนโลกเพื่อให้ได้ครอบครองฉินเทียนเกอ!

แต่ถึงกระนั้น นางถูกลิขิตชะตามาให้ไม่ได้ครอบครองฉินเทียนเกอ นางจึงตัดสินใจสังหารเขา

ก่อนอื่นนางจะต้องฆ่าหยางเสี่ยวฝานเสียก่อน เพื่อให้ฉินเทียนเกอตกตายไปพร้อมกับความเสียใจชั่วนิรันดร์…

ในฉากนี้

เจียงอวี้เยี่ยนคลี่ยิ้มบาง รอยยิ้มนั้นได้กลายเป็นเงามืดในใจของผู้ชมนับไม่ถ้วน

เจียงอวี้เยี่ยนในตอนนี้วางแผนที่จะสังหารแม้แต่องค์จักรพรรดิ นางต้องการขึ้นเถลิงอำนาจเป็นจักรพรรดินี หรือกล่าวให้ชัดคือจักรพรรดินีเยี่ยน!

‘ดูเหมือนว่าจะเหลือแค่ตัวเอกทั้งสองแล้ว?’

ไม่รู้ว่าใครพูดประโยคนั้นออกมา

ผู้ชมแทบทั้งหมดล้วนตกอยู่ในความเงียบงัน!

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

Status: Ongoing

‘เขา’ ทะลุมิติมายังจักรวาลคู่ขนานซึ่งมีชื่อว่า ‘บลูสตาร์’

ดินแดนซึ่งอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของศิลปะวัฒนธรรม ศาสตร์ทุกแขนงซึ่งเกี่ยวข้องกับศิลปะ

ไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์ ดนตรี จิตรกรรม วรรณกรรม หรือการเขียนพู่กันก็ล้วนเฟื่องฟูอย่างยิ่ง

ร่างที่เขามาสิงอยู่คือ ‘หลินเยวียน’ นักศึกษาปีสองที่กำลังจะเดบิวต์

แต่โชคชะตากลับเล่นตลกให้หลินเยวียนป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หาย ทำให้ร้องเพลงไม่ได้ และมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน

ครอบครัวก็หมดเงินไปกับค่ารักษาจนอยู่ในภาวะการเงินขัดสน

เป็นเหตุให้หลินเยวียนตัดสินใจจบชีวิตของตัวเองเพื่อไม่ให้เป็นภาระของครอบครัวต่อไป

แต่ ‘เขา’ ไม่คิดจะปลิดชีพตัวเองเหมือนหลินเยวียน

ถึงแม้ร่างนี้จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน แต่ก็ยังพอเหลือเวลาให้ทำอะไรอยู่บ้าง

และแม้จะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของตัวเองไม่ได้ ก็ยังพอจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของครอบครัวได้

เขาจะเขียนเพลง เขียนหนังสือ ถ่ายทอดความรู้ หารายได้ให้ครอบครัว!

ทันใดนั้น…

[กำลังตรวจเลือด…กำลังตรวจยีน…กำลังตรวจม่านตา…

ระดับความเข้ากันได้ร้อยละ 99.36…ตรงตามมาตรฐาน…

เลือกจากฐานข้อมูล…โลกในระบบสุริยจักรวาล…ระบบกำลังเชื่อมต่อ…]

[ดาวน์โหลดสำเร็จ เชื่อมต่อระบบศิลปะเสร็จสมบูรณ์!]

[สวัสดีโฮสต์ ยินดีสำหรับการเชื่อมต่อกับระบบศิลปะ

ระบบของเราจะช่วยเหลืออย่างเต็มที่เพื่อให้ท่านได้เป็นศิลปินของบลูสตาร์!]

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท