บทที่ 1077 ยอดศาสตราสิบแปดชิ้นประจำที่ ไม่มีทางผิดพลาดแน่นอน!
ที่นี่มีแต่คนของหลี่จิ่วเต้าที่คอยต่อกรกับดินแดนใหม่ จับกุมสิ่งมีชีวิตทุกตนที่มาจากดินแดนใหม่
ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นความประสงค์ของหลี่จิ่วเต้า เขากำลังปกป้องดินแดนเก่าไม่ให้ได้รับความเสียหาย
‘นอกจากนี้ เขายังส่งสิ่งมีชีวิตดินแดนเก่าสองตนเข้าไปในดินแดนใหม่…’
หลังจับกุมยอดฝีมือดินแดนใหม่กลุ่มนั้นได้ มู่อวี่ได้รู้ว่ามีสิ่งมีชีวิตดินแดนเก่าสองตนเข้าไปในดินแดนใหม่
นี่เป็นจุดเริ่มต้นของศึกนี้
แม้นางจะไม่รู้ว่าเหตุใดหลี่จิ่วเต้าถึงส่งสิ่งมีชีวิตดินแดนเก่าเข้าไปในดินแดนใหม่ ทว่าดูจากเหตุการณ์ทั้งหมด เขาไม่ได้ลอยตัวเหนือปัญหา ทุกสิ่งที่ทำล้วนเกินกว่าขอบเขตความเป็นกลาง
และที่หลี่จิ่วเต้าทำมาทั้งหมดเป็นประโยชน์ต่อพี่ชายอย่างเห็นได้ชัด นางรู้สึกว่านางในครานั้นอาจคิดผิดจริง ๆ เขาไม่ได้เป็นกลาง หากแต่อยู่ฝ่ายเดียวกับพี่ชายนานแล้ว
‘เป็นเพราะมีต้นกำเนิดจากดินแดนเก่าเหมือนกันหรือ’
นางติดตามพี่ชายมาหลายปี ไม่เคยเห็นหลี่จิ่วเต้ามาก่อน จึงแน่ใจว่าก่อนหน้านี้หลี่จิ่วเต้าและพี่ชายไม่เคยข้องแวะต่อกัน
เพราะอย่างนั้นนางจึงเดาว่าเขาอาจเลือกช่วยพี่ชายเพราะถือกำเนิดจากดินแดนเก่าเหมือนกัน ถึงได้อยู่ฝ่ายพี่ชาย
‘ไม่ว่าเหตุผลใด มีผู้ยิ่งใหญ่เก่งกล้าสามารถเพียงนี้คอยช่วยพี่ชายย่อมเป็นเรื่องดี!’
นางเอ่ยในใจ รอยยิ้มสดใสระบายบนใบหน้า
นางเคยประจักษ์ถึงความสามารถของหลี่จิ่วเต้ามาแล้ว เทียบกับพี่ชายรังแต่จะแข็งแกร่งกว่า มีสุดยอดผู้ยิ่งใหญ่เช่นนี้คอยช่วยพี่ชาย ความหวังในการคืนชีพของพี่ชายย่อมมากขึ้นไปอีกอย่างไม่ต้องสงสัย
นางยินดีจากใจ
“เกือบแตกคอกันเองเสียแล้ว คนกันเองดันไม่ทันได้รู้หน้ารู้ตา”
มู่อวี่เอ่ยกับพวกเมิ่งจีด้วยรอยยิ้ม “ข้าได้รับประโยชน์จากคุณชายหลี่ ทุกท่านวางใจ เรื่องนี้ข้าจะช่วยทุกท่านจนกว่าจะเรียบร้อย”
“ได้”
เมิ่งจียิ้ม “หลังรู้ว่าเจ้ามาจากคุณชายข้าก็วางใจได้อย่างสิ้นเชิง”
ก่อนหน้านี้ในใจเขาเต็มไปด้วยความวิตก
เพราะจากที่ราชันทมิฬและนักพรตอัษฎสมบูรณ์กล่าวมา ในเส้นทางดินแดนใหม่มียอดฝีมือน่าพรั่นพรึงกว่านี้ดำรงอยู่ แม้แต่ราชันทมิฬและนักพรตอัษฎสมบูรณ์ยังรู้สึกกดดัน
พวกเขากำลังกลัดกลุ้มอยู่ว่าจะต่อกรกับยอดฝีมือดินแดนใหม่แสนน่ากลัวเหล่านี้อย่างไร
ทว่าบัดนี้ พวกเขาไม่ต้องกลุ้มใจอีกต่อไป
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคุณชายสังเกตเห็นสถานการณ์ด้านพวกเขา เพราะเหตุนี้ถึงประทานชาวิเศษแก่มู่อวี่ ส่งมู่อวี่มาที่นี่เพื่อช่วยพวกเขา
“พวกเขาคิดลดความมีตัวตนของดินแดนเก่า ลบล้างร่องรอยที่ดินแดนเก่าเคยดำรงอยู่ เรื่องนี้ข้าไม่มีทางยอม คุณชายหลี่ก็ไม่มีทางยอม!”
มู่อวี่ตาลุกวาว “ทุกท่านวางใจได้ ปัญหาการลดความมีตัวตนของดินแดนเก่าข้าจะจัดการให้แน่นอน!”
รอจนเขายกระดับพลังขึ้นไปในดินแดนเก่าจนสามารถต่อกรกับเหล่าปรมาจารย์ดินแดนใหม่เมื่อใด นางจักกลับไปเปิดเผยความจริงทุกอย่าง ผดุงชื่อดินแดนเก่า ถอดป้ายความอุปโลกน์ออก
“ได้”
ในเมื่อคุณชายส่งมู่อวี่มา เช่นนั้นไม่มีสิ่งใดต้องกังวลอีก ปัญหาทุกอย่างจะคลี่คลายแน่นอน
“ข้าไป…ขัดเกลาตนเองก่อน”
จักรพรรดินีก็วางใจได้อย่างสิ้นเชิง นางตวัดทวนยาวไปหาสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่ที่ช่วยเคี่ยวกรำนางได้ และเริ่มศึกตัดสินความเป็นความตาย
“ดุดัน…เหลือเกิน!”
มู่อวี่ตาค้าง ตกใจกับความไม่รักชีวิตของจักรพรรดินี
นางไม่เคยเห็นรูปแบบการต่อสู้เช่นนี้มาก่อน หักใจไม่เหลือทางถอยให้ตนเอง ไม่ให้โอกาสตนเองผ่อนคลายได้แม้แต่น้อย ต่อสู้ด้วยกำลังทั้งหมดที่มี
“วันหน้านางจักไร้เทียมทานในใต้หล้าแน่นอน!”
นางเอ่ยความคิดเห็นอย่างจริงจัง
หทัยเต๋าของจักรพรรดินีเด็ดเดี่ยวเพียงนี้ นางไม่นึกสงสัยเลยว่าไม่มีสิ่งใดโค่นล้มจักรพรรดินีได้เลย จักรพรรดินีในวันหน้าต้องได้ชื่อไร้เทียมทานอย่างแน่นอน!
“เอาอย่าง…พี่หญิง!”
หยวนอีเคลื่อนไหวบ้าง เปิดฉากเคี่ยวกรำตนเองอย่างเอาเป็นเอาตาย โดยมีเป้าหมายเป็นจักรพรรดินี นางอยากเป็นคนอย่างพี่หญิง
“เจ้าอ้วน ข้าว่าเจ้าต่างหากที่ควรเคี่ยวกรำตนเองอย่างเอาเป็นเอาตายเช่นนี้ ดูเจ้าสิ กระดูกอ่อนเปลี้ยไม่มีชิ้นไหนแข็งทนทาน หทัยเต๋าของเจ้ามีปัญหาใหญ่หลวง!”
อีกด้าน สุนัขดำถีบนักพรตอู๋เหลียง สั่งให้นักพรตอู๋เหลียงไปเคี่ยวกรำตนเองบ้าง
“เหลวไหล! ท่านนักพรตผู้นี้กระดูกแข็งทนทานทุกส่วนรู้หรือไม่!”
นักพรตอู๋เหลียงโต้กลับ “กระดูกท่านนักพรตแข็งจนสุนัขอย่างเจ้ากัดไม่เข้าด้วยซ้ำ!”
“โฮ่ง เจ้านี่มัน…แข็งแต่ปากเท่านั้น!”
สุนัขดำตะครุบนักพรตอู๋เหลียง
ไม่นานนักนักพรตอู๋เหลียงก็โชกเลือดทั้งตัว ถูกสุนัขดำกัดจนดูไม่ได้
“พี่สุนัข ข้าผิดไปแล้ว ครั้งนี้อภัยให้ข้าเถิด คราวหลังข้าไม่กล้าอีกแล้ว!”
นักพรตอู๋เหลียงรีบขอความเมตตาจากสุนัขดำ เขาสู้สุนัขดำไม่ได้จริง ๆ ไม่ใช่คู่มือของสุนัขดำเลย
ต่อให้นักพรตอัษฎสมบูรณ์เคยแอบชี้แนะเขามาบ้างก็ไม่ไหว
นักพรตอัษฎสมบูรณ์สู้ราชันทมิฬไม่ได้ ถูกกดขี่อยู่บ่อยครั้ง จึงฝากความหวังไว้ที่เขา แอบชี้แนะเขาเผื่อว่าเขาจะกำราบสุนัขดำให้เป็นหน้าเป็นตาแก่สายนักพรตอย่างพวกเขา
อนิจจา แผนการน้อย ๆ ของนักพรตอัษฎสมบูรณ์ไม่รอดสายตาราชันทมิฬ ราชันทมิฬก็แอบชี้แนะสุนัขดำเช่นกัน
เขายังคงไม่ใช่คู่มือของสุนัขดำ
อีกด้าน พวกเมิ่งจีหัวเราะจนแทบบ้า
นักพรตอู๋เหลียงผู้นี้ตลกจริง ๆ ก่อนหน้านี้เพิ่งร่ำร้องว่ากระดูกแข็งทนทานทุกส่วน ไม่มีชิ้นไหนอ่อนเปลี้ย ผลสุดท้ายเพียงครู่เดียวนักพรตอู๋เหลียงก็ยกมือยอมแพ้สุนัขดำ ไร้ศักดิ์ศรีสิ้นดี
“ช่างเถิด ข้าถอนคำพูดเมื่อครู่ เจ้าอ้วนนี่ปากก็แข็ง อ่อนปวกเปียกพอกัน!”
สุนัขดำเอ่ยเสียงดูแคลน เหวี่ยงนักพรตอู๋เหลียงไปอีกด้าน
“ขายหน้ายิ่งนัก!”
เสียงของนักพรตอัษฎสมบูรณ์ดังออกจากหนังสือ เต็มไปด้วยความไม่พอใจและความรังเกียจในตัวนักพรตอู๋เหลียง
“เจ้าว่าอะไร เขาไม่ควรถูกสุนัขดำข่มอย่างนั้นหรือ”
เสียงเย็นเสียงหนึ่งดังออกมาจากหนังสือ
เสียงของนักพรตอัษฎสมบูรณ์เปลี่ยนไปทันที “หามิได้ เขาสมควรถูกสุนัขดำข่มแล้ว! สุนัขทั้งหมดคือสิ่งมีชีวิตสูงส่งอย่างหามิได้!”
หมอนี่ปอดแหกไวกว่านักพรตอู๋เหลียงอีก!
พวกเมิ่งจีหัวเราะแทบตาย นักพรตอัษฎสมบูรณ์มีหน้ามาว่านักพรตอู๋เหลียงอีก นักพรตอัษฎสมบูรณ์แย่กว่านักพรตอู๋เหลียงด้วยซ้ำ!
…
ดินแดนใหม่
ขณะเดียวกัน จุดที่จ้าวเทียนและนายเหนือหัวหว่างเซิงอยู่ห้วงอากาศบิดเบี้ยว ยอดศาสตราสารพันลอยออกมารอยู่ข้างกายจ้าวเทียนและนายเหนือหัวหว่างเซิง
ปรมาจารย์ท่านอื่นในดินแดนใหม่ส่งยอดศาสตราที่สกัดกลั่นเรียบร้อยมาแล้ว!
กับยอดฝีมือระดับพวกเขา การสกัดกลั่นยอดศาสตราเช่นนี้ใช้เวลาไม่นาน
“ยอดศาสตราสิบแปดชิ้น คราวนี้ไม่มีทางผิดพลาดแน่ ‘คนท้องถิ่น’ ผู้นั้นแข็งแกร่งเพียงใดก็เท่านั้น!”
จ้าวเทียนเอ่ยเสียงมั่นใจ
ยอดศาสตราสิบแปดชิ้นล้วนแฝงไว้ด้วยพลังสะท้านโลกันตร์ การโจมตีที่จู่โจมออกไปไม่ได้ด้อยไปกว่าการโจมตีด้วยกำลังทั้งหมดที่มีของพวกเขา เขาไม่อยากมั่นใจยังยาก!
ถึงอย่างไร เขาก็ไม่ได้คิดใช้ยอดศาสตราสิบแปดชิ้นนี้สังหารหลี่จิ่วเต้า ยอดศาสตราสิบแปดชิ้นนี้เพียงแต่ต้องยื้อหลี่จิ่วเต้าไว้จนกว่าพวกเขาจะพาตัวมู่อวี่ไปได้ก็เป็นพอ
ในสถานการณ์เช่นนี้จะล้มเหลวได้อย่างไร ไม่มีทางเลย!
“ใช้ได้!”
นายเหนือหัวหว่างเซิงเอ่ยยิ้ม ๆ “คราวนี้เป็นที่แน่นอนแล้ว!”
เขาไม่เหลือความกังวลอีกเช่นกัน ยอดศาสตราสิบแปดชิ้นจู่โจมย่อมต้องสำเร็จ
“ยอดฝีมือที่เหลือก็รวมตัวกันเสร็จสิ้นแล้ว!”
จ้าวเทียนกล่าว “เช่นนั้นเริ่มเลยแล้วกัน!”
เขาออกคำสั่งให้ยอดฝีมือที่เหลือในเส้นทางบุก!
ส่วนเขากับนายเหนือหัวหว่างเซิงจับตาดูสถานการณ์ด้านนี้ด้วยความตื่นเต้นหลังส่งยอดศาสตราเข้าไปในเส้นทางทั้งหมด
พลังของยอดศาสตราสิบแปดชิ้นแข็งแกร่งเกินไป ต่อให้จากดินแดนใหม่ไปยังดินแดนเก่าเป็นการเดินทางแสนซับซ้อน กระนั้นก็ยังผ่านไปอย่างว่องไวจนไปถึงที่หมาย
“ทุกอย่างเตรียมการเรียบร้อย รอเพียง ‘คนท้องถิ่น’ ผู้นั้นปรากฏตัว!”
ดวงตาจ้าวเทียนเปล่งประกาย หัวใจเปี่ยมด้วยความหวัง อยากเห็นเหลือเกินว่า ‘คนท้องถิ่น’ ผู้นั้นเป็นคนเช่นไร!
…
ด้านอาณาจักรหั่วซาง
เสียงกัมปนาทดังออกจากเส้นทางเชื่อมดินแดนใหม่ไม่หยุด ยอดฝีมือดินแดนใหม่น่าประหวั่นพรั่นพรึงบุกออกมาจากเส้นทางตนแล้วตนเล่า
พลังปราณของพวกเขาสยดสยอง เทียบกับยอดฝีมือดินแดนใหม่นับร้อยที่บุกออกมาก่อนหน้าถือว่าทรงพลังกว่ามากนัก!
โดยเฉพาะยอดฝีมือดินแดนใหม่หกตนที่ก้าวเดินอยู่ด้านหน้าสุด พลังปราณยิ่งน่าสะพรึงเข้าไปใหญ่ เพียงลมหายใจเดียวก็สามารถทำลายอาณาจักรทั้งปวงให้ราบคาบ!
ม่านตาของพวกเมิ่งจีหรี่ลง รู้สึกได้ว่ายอดฝีมือดินแดนใหม่ที่มาในคราวนี้น่าหวาดหวั่นเพียงใด
วาจาที่ราชันทมิฬและนักพรตอู๋เหลียงกล่าวไว้ก่อนหน้าไม่ผิด ยอดฝีมือดินแดนใหม่ที่ตามมาภายหลังไม่อาจดูหมิ่นได้เลย
จักรพรรดินีจบการต่อสู้ ไม่ได้เคี่ยวกรำตนเองอีก นางกอดทวนยาวยืนอยู่ด้านหนึ่ง
การได้รับชมศึกใหญ่ระดับนี้ต้องเป็นประโยชน์ต่อนางมหาศาลอย่างแน่นอน พลาดไม่ได้เด็ดขาด
“มู่อวี่ ข้ายังอยากให้โอกาสท่านสักครา ให้เกียรติท่านอย่างที่ปรมาจารย์ดินแดนใหม่พึงได้!”
เสียงของจ้าวเทียนดังกึกก้องขึ้นที่นี่ “มู่อวี่ ท่านเต็มใจกลับดินแดนใหม่หรือไม่!”
“เจ้าคิดว่าตนเองเป็นใคร มีค่าพอจะเอ่ยว่าให้เกียรติข้าเชียวหรือ”
สีหน้ามู่อวี่เย็นชา “เมื่อคราวพี่ชายยังอยู่ เจ้าลืมไปแล้วหรือว่าประจบข้าเช่นไร?! อยากอยู่เป็นข้ารับใช้ข้างกายข้าคอยปรนนิบัติข้า แต่ข้าไม่ต้องการ!”
ที่นางกล่าวมาคือความจริง
เมื่อคราวพี่ชายยังอยู่ จ้าวเทียนคอยประจบเอาใจนางเช่นนี้ ต้องการอยู่เป็นข้ารับใช้ข้างกายนาง
“เรื่องเหล่านั้นล้วนเป็นอดีต เอ่ยถึงอีกคราหาได้มีความหมายไม่!”
จ้าวเทียนเอ่ยเสียงเยียบเย็น “เอาเถิด ในเมื่อให้เกียรติท่านแล้วท่านไม่ต้องการ อย่าหาว่าข้าไร้เยื่อใยแล้วกัน!”
จากนั้นเขาออกคำสั่งให้ยอดฝีมือดินแดนใหม่บุกกำราบมู่อวี่
“ท่านมู่อวี่ ขออภัยด้วย!”
“ฆ่า!”
ยอดฝีมือดินแดนใหม่หกตนผู้อยู่ด้านหน้าสุดตวาดเสียงเย็น ยกมือเรียกอาวุธทรงพลังที่สุดของตนออกมาแล้วบุกไปหามู่อวี่!
พวกเขาไม่ธรรมดา สยดสยองเป็นหนักหนา เป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดในดินแดนใหม่ แตะขอบเขตแสวงวิถีแล้วในทุก ๆ ด้าน ทุกตนต่างมีกำลังรบระดับครึ่งก้าวแสวงวิถี
“ฆ่า!”
“ฆ่า!”
เสียงตะโกนร้องฆ่าดังสะท้านฟ้า ลำพังคลื่นเสียงนี้ก็ส่งผลให้อวกาศระเบิดไม่หยุด ดวงดาราระเบิดแหลกเหลวนับไม่ถ้วน
ยอดฝีมือดินแดนใหม่ตนอื่นเคลื่อนไหวกันหมด บุกไปหามู่อวี่
“คงใกล้ออกมาแล้ว!”
จ้าวเทียนเอ่ยเสียงเบา สีหน้าเคร่งเครียดขึงขัง จับตาดูสถานการณ์ด้านนี้ด้วยความตึงเครียด
ยอดศาสตราสิบแปดชิ้นประจำที่ ทันทีที่หลี่จิ่วเต้าปรากฏตัวเขาจะส่งยอดศาสตราสิบแปดชิ้นบุกเข้าไปถ่วงหลี่จิ่วเต้าทันที!
นายเหนือหัวหว่างเซิงข้างกายเขาก็ตึงเครียดเหลือแสนเช่นกัน ไม่กล้าแม้แต่จะกะพริบตา เตรียมพร้อมลงมือทุกเมื่อ!
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")