ตอนที่ 344 ทำอะไรไม่ได้หรอก
เขาจีบสาวเก่งขึ้นทุกวัน
“จริงหรือ ทำไมผมไม่รู้สึกอย่างนั้นล่ะ?” เฉวียนหมิงตีหน้าซื่อ ดวงตาที่ลึกล้ำฉายแววเสน่หาออกมา รอยยิ้มที่มุมปากราวกับน้ำวนที่สามารถดูดคนลงไป
อีลั่วเสวี่ยส่ายหน้าอย่างจนปัญญา “คุณว่าไงล่ะ?” จริงหรือไม่จริงเขาเองย่อมรู้ดี
ทุกคนคุ้นเคยกับการลงนามในสัญญา ยังเป็นระดับแนวหน้าในการอ่านพิจารณาสัญญา ดังนั้นคนที่ซีเหมินหลงเซี่ยวพาไปอยู่ในห้องนั้นไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงก็กลับมาที่บริเวณงานเลี้ยงแล้ว
ซีเหมินหลงเซี่ยวเตรียมหนังสือสัญญาไว้ล่วงหน้า ก็แค่ให้ผู้ร่วมหุ้นเซ็นชื่อและประทับตราลงไปก็เรียบร้อย
“ขอบคุณทุกท่านที่ให้การสับสนุน ผมเชื่อมั่นว่าบริษัทสาขาของไหลย่ากรุ๊ปในเมืองเอฟต้องรุ่งโรจน์แน่นอนครับ” ซีเหมินหลงเซี่ยวยิ้มร่า เดินออกมาจากห้องประชุมท่ามกลางผู้คนแวดล้อม
มั่วเฉินเซวียนกับหนานหลิวเฟิงเดินขนาบซ้ายขวาเขา ถัดมาเป็นผู้ถือหุ้นมากที่สุดถัดไปของเมืองเอฟ ดูจากตำแหน่งยืนก็พวกเขาพอจะเดาออกได้ใครอยู่ในลำดับใด
พวกเขาอยู่แต่ไกลก็เห็นเฉวียนหมิงกับอีลั่วเสวี่ยกำลังพลอดรักกัน นอกจากแปลกใจแล้วยังรู้สึกสับสนและระวังตัว เฉวียนหมิงไม่ร่วมแข่งขันกับพวกเขา เป็นเรื่องที่พวกเขาไม่สามารถเข้าใจได้
ดวงตาซีเหมินหลงเซี่ยวเป็นประกาย ดึงสายตากลับจากแหวนบนนิ้วของอีลั่วเสวี่ย
“ทุกท่าน เดี๋ยวจะเริ่มอาหารค่ำแล้ว โปรดรอสักครู่ครับ”
จากนั้นบริกรก็ยกของหวานและผลไม้บนโต๊ะออกไป แล้วเริ่มยกอาหารหลักมาวางบนโต๊ะ อาหารทุกจานจัดแต่งอย่างน่าดู ทำให้ผู้คนเห็นแล้วเกิดความอยากอาหาร แต่ก็ไม่อาจตัดใจทำลายความสวยงามของอาหาร
“คุณชายเฉวียน ไม่รังเกียจที่พวกเราจะนั่งร่วมด้วยใช่ไหมครับ?” พอเห็นเฉวียนหมิงและอีลั่วเสวี่ยนั่งลงแล้ว ซีเหมินหลงเซี่ยวยิ้มพลางเดินมา แล้วนั่งลง
อีลั่วเสวี่ยรู้สึกเหมือนพูดไม่ออก เรื่องก็ชัดเจนอยู่แล้ว เขาเป็นเจ้าภาพ ทุกคนต่างรู้สึกเป็นเกียรติที่จะได้นั่งร่วมโต๊ะกับเขา ทั้งอาหารมื้อนี้เขาก็เป็นคนเชิญ เขาจะนั่งตรงไหนใครจะปฏิเสธได้ล่ะ
“แล้วพวกเราล่ะ คงไม่รังเกียจใช่ไหมครับ?” หลานเย่หมิงพูดพลางยิ้มร่า เขายังจำที่เธอพูดได้ เธอจะช่วยพูดเชียร์เขาต่อหน้าเฟยเฟย จะไม่ผูกไมตรีกับเธอได้อย่างไร
“เชิญเลยค่ะ” จะอย่างไรเธอกับเฉวียนหมิงก็ไม่ถูกเรื่องภายนอกกระทบได้ง่ายๆ ต่อให้เป็นศัตรูคู่อาฆาตนั่งอยู่ด้วย เธอยังสามารถยิ้มต้อนรับได้ ความสามารถนี้เธอฝึกฝนมาตั้งแต่ชาติก่อน สำหรับสภาพในวันนี้จึงสบายมาก
และแล้วทั้งหนานหลิวเฟิงและเว่ยเหลียนเฉิงรวมทั้งมั่วเฉินเซวียนก็ร่วมนั่งโต๊ะนี้ด้วย โต๊ะนี้จึงพูดได้ว่าเป็นโต๊ะหนุ่มหล่อยอดบุรุษหนุ่ม ถึงจะยังมีที่นั่งว่างก็ไม่มีใครกล้ามานั่งเพราะบรรยากาศที่นั่นดูเหมือนจะไม่ต้อนรับคนอื่นแล้ว
มีเพียงอีลั่วเสวี่ยที่เป็นผู้หญิง เป็นจุดแดงท่ามกลางมวลบุปผา ทำให้เธอกลายเป็นที่อิจฉาของบรรดาสาวสวยในงาน ใบหน้าเธอขณะนี้กลายเป็นที่รู้จักกันทั่วแล้ว
หลังจากกินอาหารแล้ว เฉวียนหมิงคล้องแขนอีลั่วเสวี่ยเดินผละไปอย่างสบายใจ สำหรับเรื่องที่วันนี้ไม่ได้เข้าร่วมหุ้นด้วยนั้นดูเหมือนเขาจะไม่กังวลแม้แต่น้อยและไม่ใส่ใจด้วย
“เฉวียนหมิง…” หนานหลิวเฟิงพึมพำขณะที่มองตามหลังเฉวียนหมิงที่โอบอีลั่วเสวี่ยเดินจากไป ถ้าตั้งใจฟัง จะพบว่าเสียงเขาแฝงไว่ด้วยความโกรธแค้น
ซีเหมินหลงเซี่ยวมองดูหนานหลิวเฟิงอย่างใช้ความคิด ดูแล้วเด็กหนุ่มคนนี้ก็หลงใหลเสน่ห์ของผู้หญิงคนนั้น เป็นผู้หญิงที่ไม่ธรรมดาจริงๆ
“เหม่ออะไรอยู่ ไม่ไปหรือไง?” หลานเย่หมิงตบไหล่หนานหลิวเฟิง แล้วยกมุมปากขึ้นอย่างจนปัญญา
หนานหลิวเฟิงตื่นจากภวังค์ พยักหน้า “ไป”
และแล้วค่ำคืนนี้จึงกลายเป็นคืนนี้น่าตื่นเต้นยินดีสำหรับหลายกลุ่มธุรกิจของเมืองเอฟ ส่วนเฉวียนหมิงและอีลั่วเสวี่ยกลับไม่รู้สึกรู้สา ถือว่าเป็นการเปลี่ยนที่กินมื้อค่ำ แล้วต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
ตอนที่ 345 ใช้วิธีปลอมตัว
หลังจากวันนั้นเฉวียนหมิงเอาน้ำแกงไก่มาส่งให้อีลั่วเสวี่ยตอนค่ำทุกวันติดต่อกันสามวัน เธอกินจนรู้สึกว่าใบหน้าจะอ้วนกลมแล้ว เขาจึงเลิกเอามาให้
และหลังจากนั้นเฉวียนหมิงจำเป็นต้องกลับไปดูแลงานของบริษัท
“คณชายครับ เพราะเรื่องที่ไหลย่ากรุ๊ปมาเปิดร้าน มั่วเฉินเซวียนกับหนานกรุ๊ปเริ่มมีสัญญาณว่าจะพุ่งเป้ามาที่กลุ่มธุรกิจของเรา โครงการที่เราวางแผยไว้แล้วล้วนถูกพวกเขาชิงตัดหน้าไปก่อน”
เหล่าเการู้สึกกังวล ขมวดคิ้วแน่น รอยย่นนั่นราวกับจะบีบให้แมลงวันตายได้
ในแวดวงธุรกิจนั้น ทุกวันล้วนมีบริษัทที่รุ่งขึ้น และก็มีบริษัทที่ปิดตัวลง ปลาใหญ่กินปลาเล็ก การถูกกลืนและการควบรวมเป็นเรื่องที่เห็นกันบ่อยจนไม่รู้สึกแปลกแล้ว
ก็เหมือนการเดินหมากล้อม จำเป็นต้องกินเบี้ยของอีกฝ่าย ยึดครองพื้นที่จึงจะทำให้ตนเองเข้มแข็งขึ้น ความจริงแล้วธุรกิจก็คือการแข่งขันและการก้าวหน้าไปพร้อมกัน
ขณะนี้บริษัทของมั่วเฉินเซวียนกับหนานกรุ๊ปมีแนวโน้มที่จะแข่งขันกับเฉวียนกรุ๊ปของพวกเขา เพียงแต่จะมีอีกหลายบริษัทที่ต้องเลือกฝ่าย
เฉวียนหมิงหรี่ตาที่ดูลึกล้ำ ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย “ก็แค่ตัวเล็กๆ ออกมาวุ่นวาย ไม่มีอะไรน่ากลัว พวกนั้นทำอะไรไม่ได้หรอก คอยระวังทางมั่วเฉินเซวียนบ้าง ส่วนทางหนานหลิวเฟิง ฉันคิดว่าฉันไม่จำเป็นต้องให้เราลงมือเองหรอก”
จิ้งจอกเฒ่าอย่างพ่อของหนานหลิวเฟิงย่อมไม่ปล่อยให้ลูกชายหน้าโง่ของตนทำเรื่องวุ่นวายแน่นอน กล่าวได้ว่าหนานกรุ๊ปกับเฉวียนกรุ๊ปเป็นสองกลุ่มธุรกิจใหญ่ที่เคียงคู่กันของเมืองเอฟ
ไม่ว่าในด้านกำลังเงินและอิทธิพลล้วนก่ำกึ่งกัน ต่างเป็นผู้นำในขอบเขตของตนเอง สำหรับขณะนี้นั้นไม่ว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งกลืนอีกฝ่าย ย่อมส่งผลสะเทือนไม่ดีต่อพวกเขา
จะอย่างไรก็ตามถึงเฉวียนกรุ๊ปกับหนานกรุ๊ปจะเป็นคู่แข่งเหมือนเป็นปฏิปักษ์กัน แต่ก็มีการร่วมมือกันไม่น้อย ถ้าทำให้พวกเขาไม่พอใจ ทางหนานกรุ๊ปเองก็จะเดือดร้อน อีกทั้งจิ้งจอกเฒ่าก็เคยเห็นฝีมือเฉวียนหมิงมาแล้ว
“คุณชาย อย่างนี้ดีไหมครับ เวลานี้หนานหลิวเฟิงเป็นผู้สืบทอดของหนานกรุ๊ปอย่างเป็นทางการแล้ว บางทีท่านผู้เฒ่าหนานอาจจะวางมือให้เขาบริหารก็ได้?”
ตอนที่คนอื่นยังไม่เห็นฝีมือ นายท่านผู้เฒ่าสกุลเฉวียนก็ยังมอบเฉวียนกรุ๊ปไว้ในมือเขา ไม่เช่นนั้นจะมีแบรนด์เคเอ็มคิวทุกวันนี้ได้อย่างไร
เฉวียนหมิงนั่งพิงพนักเก้าอี้ สองมือประสานกันวางบนโต๊ะ “นายท่านผู้เฒ่าบ้านนั้นจะเทียบกับนายท่านผู้เฒ่าบ้านเราได้หรือ?”
บิดาหนานหลิวเฟิงเป็นพวกหัวเก่า ไม่สิ พูดให้ถูกต้องก็คือเขาผ่านประสบการณ์มาน้อยกว่านายท่านผู้เฒ่าของตน ย้อนกลับไป ปู่ของหนานหลิวเฟิงเสียชีวิตแต่เนิ่น ไม่อายุยืนเท่าปู่ตน
เหล่าเกาได้ฟังก็ยิ้มร่า “คุณชายพูดถูก ผมจะไปสั่งงานเลย” สงครามทางการค้านั้น มีบางครั้งเป็นการใช้เล่ห์กล
วันนี้อีลั่วเสวี่ยอาบแดดอยู่ที่บ้านเพราะไม่มีวิชาเรียน แล้วได้รับโทรศัพท์จากหูปิง
“มีเรื่องอะไร?” เธอจัดงานให้เสี่ยวเฟิงแล้ว ที่เหลือคือหูปิงก็เข้าเรียนตามปกติ เวลานี้โทรหาเธอ หรือว่าเป็นเรื่องที่หารือกันเมื่อสองวันก่อน
“ได้ พวกนายรออยู่ก่อน เดี๋ยวฉันจะไปหา” หลังจากอีลั่วเสวี่ยวางสายก็เปลี่ยนเสื้อผ้าออกจากบ้าน แต่ไม่ได้ขับรถไป
นับจากที่ซีเหมินหลงเซี่ยวมาที่นี่ เธอก็ไม่เคยขับรถสปอร์ตคันหรูของเธอไปแถวสถานที่ประมูลใต้ดินอีกเลย ทั้งจะไม่ขับรถยนต์ที่ใช้ชื่อเธอไปยังบางสถานที่
เรื่องของซีเหมินหลงเซี่ยวเป็นการเตือนสติเธอ ดังนั้นเธอจึงให้เจ้าลูกบอลเงินเตรียมสถานภาพให้เธออีกชุดหนึ่ง แล้วใช้ฐานะนั้นซื้อรถอีกคัน ต่อไปถ้าจัดการเรื่องทางนั้นก็จะใช้รถคันนี้
“แม่คุณ คงเห็นแล้วใช่ไหมว่าของจากต่างดาวอย่างข้าที่จริงมีประโยชน์มาก เจ้าอยู่ในโลกนี้ยังปลอมตัวได้?” ลูกบอลเงินพูดโอ้อวด มันลอยอยู่ข้างแก้มอีลั่วเสวี่ย ตามเธอไปด้วย
