หญิงสาวทั้งสองหยุดเกมของพวกเธอไว้เมื่อฉิงเฟิงเดินเข้าไปหา พวกเธอมองเขาด้วยความตื่นเต้น
“ฉิงเฟิง คุณกลับมาแล้วหรือ” ใบหน้าของหลินเสวี่ยเต็มไปด้วยความสุข
“น้องชายคะ พี่สาวเยี่ยมคุณ” หลิวหรูหยานยืนขึ้นและกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ผู้หญิงทั้งสองคนทักทายฉิงเฟิงอย่างสนิทสนมด้วยรอยยิ้ม แต่ฉิงเฟิงกลับรู้สึกเสียวสันหลัง เพราะเขาสัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าจากพวกเธอทั้งคู่
“นี่มันก็ดึกแล้วทำไมพวกคุณสองคนถึงยังไม่นอนกันอีก ?” ฉิงเฟิงถาม
ฉิงเฟิงจ้องมองไปที่ฉิงเฟิงและกล่าว “มิสหลิวมาหาคุณ แต่คุณไม่อยู่บ้าน ดังนั้นชั้นจึงชวนเธอเล่นโกะระหว่างรอ”
“ฮิฮิ ดูเหมือนว่ามิสหลินจะเล่นโกะไม่ค่อยเก่งนะคะ 5 เกมคุณแพ้ไป 3 แล้ว”
หลิวหรูหยานกล่าวด้วยรอยยิ้มแต่น้ำเสียงของเธอแฝงการล้อเลียน
คิ้วของหลินเสวี่ยขมวดขึ้นและรู้สึกหงุดหงิด แต่มันก็เป็นความจริงที่เธอแพ้ ในเมื่อเธอไม่สามารถโวยใส่หลิวหรูหยานได้ เธอจึงเอาความโกรธทั้งหมดของเธอไปลงกับฉิงเฟิงแทน
“ฉิงเฟิง ฉันปวดคอ มานวดให้ชั้นหน่อยสิ” หลินเสวี่ยกล่าวกับฉิงเฟิงและมองไปที่หลิวหรูหยานอย่างฉุนเฉียว
ฉิงเฟิงรู้สึกว่าผิดท่าแล้ว แต่ในเมื่อเป็นคำขอของภรรยาเขาก็ต้องทำตาม เขาเดินไปนวดคอให้เธอ
ฉิงเฟิงเริ่มนวดคลายเส้นรอบคอของหลินเสวี่ย ผิวพรรณของหลินเสวี่ยขาวและเรียบเนียนอย่างสุดจะบรรยาย
ใบหน้าของหลินเสวี่ยเริ่มแดงขึ้นจากการนวดของฉิงเฟิง เธอเหวี่ยงสายตาที่ยั่วยุไปที่หลิวหรูหยาน ราวกับจะพูดว่า
“เธอเก่งเล่นโกะแล้วยังไง ? แต่ฉิงเฟิงกำลังนวดให้ชั้นอยู่”
หลิวหรูหยานรู้สึกอารมณ์เสียและกล่าวว่า “ฉิงเฟิงคะ ชั้นปวดขา นวดให้ชั้นบ้างสิ”
ฉิงเฟิงพูดไม่ออก แต่เขาก็ไม่อยากจะขัดใจเธอเพราะเขากลัวว่าเธอจะโพล่งเรื่องที่พวกเขามีอะไรกันออกมาต่อหน้าหลินเสวี่ย
ฉิงเฟิงเดินไปหาหลิวหรูหยานและเริ่มนวดขาของเธอ เรียวขาของเธอเหมือนอ่อนนุ่มราวกับและขาวเนียนอย่างมาก
หลินเสวี่ยเห็นดังนั้นก็ขมวดคิ้วแน่นและรู้สึกโมโหฉิงเฟิงที่ไปนวดขาให้ผู้หญิงคนอื่น เธอกล่าวว่า “กลับมานี่ มานวดคอให้ชั้น”
แต่เมื่อฉิงเฟิงกำลังจะกลับไปนวดคอให้หลินเสวี่ยอีกครั้ง หลิวหรูหยานก็กล่าวว่า
“ชั้นปวดขานะ คุณกลับมานวดขาให้ชั้นก่อน”
“นวดคอให้ชั้น”
“นวดขาให้ชั้น”
ผู้หญิงทั้งสองคนต่างก็ออกคำสั่งฉิงเฟิงอยู่ตลอดเวลา มันทำให้เขาเหนื่อยมาก
ฉิงเฟิงพูดอะไรไม่ได้ เขาไม่สามารถทำร้ายจิตใจทั้งสองคนได้ ดังนั้นเขาจึงใช้ความพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อนวดให้ทั้งคู่ในเวลาเดียวกัน
หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง
ในที่สุดฉิงเฟิงก็เสร็จสิ้นการปฏิบัติหน้าที่ของเขา หลินเสวี่ยกล่าวว่า “มิสหลิวถึงเวลาเข้านอนของพวกเราแล้ว วันหลังค่อยมาเยี่ยมใหม่นะคะ”
“งั้นก็ราตรีสวัสดิ์ค่ะทั้งสองคน ชั้นหวังว่ามิสหลินและฉิงเฟิงจะมีลูกกันเร็วๆนี้นะคะ”
หลิวหรูหยานมองไปที่หน้าท้องของหลินเสวี่ยและกล่าวด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์
สิ่งที่หลิวหรูหยานกล่าวทำให้การแสดงออกของหลินเสวี่ยเปลี่ยนไป เธอยังไม่เคยมีเซ็กส์กับฉิงเฟิง ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะมีลูก
หลิวหรูยานเดินออกจากวิลล่าของหลินเสวี่ยด้วยรอยยิ้มของผู้ชนะ ถึงแม้เธอจะไม่ใช่ภรรยาตามกฏหมายของฉิงเฟิงก็ตาม แต่พวกเขาก็มีเซ็กส์กันแล้วและเธอก็กำลังตั้งท้องอีกด้วย กล่าวอีกนัยหนึ่งเธอรู้สึกว่าเธอเป็นผู้ชนะ นั่นเป็นเหตุผลที่เธอมีความสุข
หลังจากที่หลิวหรูหยานกลับไป หลินเสวี่ยก็กล่าวว่า “ที่รัก หลังจากแต่งงานกันแล้ว ชั้นอยากมีลูกกับคุณ”
ฉิงเฟิงนับนิ้วมือของเขาและกล่าวว่า “อีก 20 วันสินะ ก็จะถึงวันแต่งงานของพวกเรา”
หลินเสวี่ยพยักหน้า 20 วันไม่ใช่เวลาที่นานนัก
ฉิงเฟิงต้องการจัดงานแต่งงานกับหลินเสวี่ยให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่เพราะอาการบาดเจ็บของเธอยังไม่หายสนิท พวกเขาจึงเลื่อนงานแต่งงานออกไป
จากนั้นฉิงเฟิงก็พาหลินเสวี่ยไปที่ห้องนอนของเธอและเล่านิทานให้เธอฟัง เธอชอบฟังฉิงเฟิงเล่านิทานมาก
เมื่อหลินเสวี่ยหลับไปฉิงเฟิงก็ห่มผ้าให้เธอ เขาเดินออกจากห้องและกลับไปที่ห้องของเขา
ฉิงเฟิงเปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นมาและเข้าห้องแชทลึกลับของทีมเขี้ยวหมาป่า เขาพยายามติดต่อกับอลิซ
“อลิซ มีข้อมูลอะไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับเฮลคิงมั้ย ??” ฉิงเฟิงถาม
อลิซใส่เสื้อคลุมยาวสีทอง และด้วยเส้นผมสีทองของเธอก็ทำให้เธอดูงดงามมาก เธอส่ายหัวและกล่าวว่า “ขอโทษด้วยค่ะ ยังไม่มีอะไรคืบหน้า แต่ฉันได้ข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับราชันเหยี่ยวมา คนผู้นั้นมาถึงหัวเซี่ยแล้วค่ะบอส !” อลิซกล่าวด้วยความกังวล
ฉิงเฟิงต้องให้ความสำคัญกับราชันเหยี่ยวเพราะเขาเป็นหนึ่งในราชาทั้งเจ็ดและมีคอนเนคชั่นที่แข็งแกร่งกับเหล่ากองกำลังลึกลับ
“อลิซ เฝ้าติดตามการเคลื่อนไหวของราชันเหยี่ยวทุกฝีก้าว เมื่อใดที่เขามาถึงเมืองทะเลตะวันออกให้รีบบอกฉันที”
“บอสคะ นอกจากนี้ยังมีเรื่องแปลกๆอีกอย่าง ข้อมูลบ่งชี้ว่ามีราชันเหยี่ยวสองคน คนหนึ่งอยู่ในเมืองเทียนจิง ส่วนอีกคนอยู่ในเมืองทะเลตะวันออกแล้ว !”
“อะไรนะ ? ราชันเหยี่ยวสองคน !?” ฉิงเฟิงรู้สึกประหลาดใจ
ฉิงเฟิงเข้าใจความชำนาญและความเชี่ยวชาญทางด้านการหาข้อมูลของอลิซดี เธอเป็นราชินีแห่งข้อมูลข่าวสารและข้อมูลของเธอมักจะถูกต้องเสมอ มันเป็นเรื่องที่แปลกมากที่เธอบอกว่ามีราชันเหยี่ยวสองคน
ฉิงเฟิงคิดอยู่สักพักและกล่าวว่า “เธอแน่ใจนะว่าทั้งสองคนนี้เป็นคนเดียวกัน ? ไม่ใช่ว่าเป็นตัวปลอม ?”
“บอสคะ ฉันมั่นใจ 100 % ว่าราชันเหยี่ยวที่อยู่คนละที่นั้นคือคนๆเดียวกัน ไม่ใช่ตัวปลอมแน่นอน” อลิซกล่าวด้วยความมั่นใจ
ใจจริงแล้วอลิซก็รู้สึกตกใจกับข้อมูลที่ได้มาเช่นกัน เพราะราชันเหยี่ยวทั้งสองคนนี้เหมือนกันมาก เธอส่งคนไปทดสอบความแข็งแกร่งของทั้งสองคนมาแล้วพบว่าทั้งคู่เหมือนกันทุกอย่าง เพียงหมัดเดียวก็สยบคนของเธอได้ทั้งทีม
ฉิงเฟิงจมอยู่ในความคิด ทันใดนั้นเขาก็นึกขึ้นได้ถึงคำพูดของอาจารย์เขา อาจารย์ของเขาเคยเล่าให้ฟังเกี่ยวกับยาโคลนนิ่งลึกลับในวงการใต้ดิน มันเป็นยาที่สามารถโคลนมนุษย์อีกคนออกมาได้
แต่อาจารย์ของเขายังบอกอีกว่า ยาเหล่านี้หายากได้มากและมีจำนวนไม่มาก มีเพียงในแดนต้องห้ามและกองกำลังลึกลับชั้นสูงบางกลุ่มเท่านั้นที่มี
หรือว่าบางทีราชันเหยี่ยวจะได้ยาโคลนนิ่งมา ?
ฉิงเฟิงกล่าวว่า “อลิซ เธอลองตรวจสอบดูซิว่าราชันเหยี่ยวได้ยาโคลนนิ่งมาหรือเปล่า”
“ได้ค่ะบอส อลิซพยักหน้า เธอปิดหน้าจอสนทนาและเริ่มออกไปสืบข่าวแหล่งที่มาของยาโคลนนิ่งพวกนี้
ฉิงเฟิงไม่อาจนอนหลับได้ ในตอนนี้ทั้งเฮลคิงและราชันเหยี่ยวต่างก็อยู่ใกล้เข้ามาทุกที
