ตอนที่ 600 ตัวตนของเฮลคิง
แปล Tarhai
“ฉันแทงตัวเองสามครั้งแล้ว แกจะปล่อยเธอไปได้หรือยัง ?” ใบหน้าของฉิงเฟิงซีดเซียว เหงื่อไหลย้อยเต็มหน้าผาก เขาอดทนกับความเจ็บปวดของร่างกายและจ้องมองไปที่เฮลคิงอย่างเยือกเย็น
“ปล่อยเธอ ? ฉันพูดเรอะว่าจะปล่อยเธอ ?” เฮลคิงแสยะยิ้มและกล่าวเยาะเย้ย
ตูม!
บรรยากาศแห่งการฆ่าฟันที่ทรงพลังระเบิดออกมาจากร่างกายของฉิงเฟิง ชายคนนี้กล้าเล่นตลกกับเขา มันต้องตาย
“ฉันประหลาดใจที่แกไม่รักษาสัญญา” ฉิงเฟิงกล่าวอย่างเย็นชา ไม่สนใจบาดแผลและเดินตรงไปหาเฮลคิง
เฮลคิงส่ายหัวและกล่าวว่า “ไม่ถูก ฉันรักษาสัญญาแน่นอน ในเมื่อแกยอมแทงตัวเองสามครั้งฉันสัญญาว่าจะไม่ทําร้ายหลิวหรูหยาน แต่ถ้าแกตายที่นี่หลิวหรูหยานก็ยังอยู่ในมือของฉัน เธอก็ตายอยู่ดี”
“ผี 2 วางมีด” เฮลคิงออกคําสั่งด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยบนใบหน้าของเขา
“ครับนายท่าน ผี 2 ลดมีดจากคอของหลิวหรูหยาน
เมื่อเห็นว่าหลิวหรูหยานพ้นจากอันตราย ฉิงเฟิงก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย ตราบเท่าที่มีดไม่ได้พาดอยู่บนคอของเธอ เขาก็ไม่ต้องกังวลมากเกินไป
“หลี่ฉิงเฟิง ถึงเวลาที่เราจะต้องจบเรื่องกันซะที วันนี้เป็นวันตายของแก !”
เฮลคิงแสยะยิ้มอย่างเย็นชา น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
“เฮลคิง ระหว่างเรามีความแค้นอะไรกัน ? ทําไมแกถึงเกลียดชังฉันถึงขนาดนี้ ?”
ฉิงเฟิงถามด้วยน้ําเสียงหนาวเย็น
เฮลคิงหัวเราะอย่างเย็นชา เขาถอดหน้ากากออกจากใบหน้าและพูดว่า
“ดูสิว่าฉันเป็นใคร ?”
เมื่อเฮลคิงถอดหน้ากากออก ทุกคนก็ตกใจอย่างสุดซึ้ง ตัวจริงของเฮลคิงผู้นี้ไม่ใช่ทั้งอาวุโสหรือชายวัยกลางคน แต่เขาเป็นชายหนุ่มที่หล่อเหล คิ้วดกหนาและดวงตาเป็นประกาย
เมื่อเฮลคิงเปิดเผยตัวตนที่แท้จริง ทั้งฉิงเฟิงและหลิวหรูหยานต่างก็ขวัญกระเจิง ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจราวกับเห็นผี
หวังเซาหยาง…เฮลคิงคือหวังเซาหยาง ?
ฉิงเฟิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆและรู้สึกสับสนโดยสิ้นเชิง เขาหยิกตัวเองอย่างแรงเพื่อดูว่าเรื่องทั้งหมดนี้เป็นความฝันหรือเปล่า แต่ความเจ็บปวดเป็นเครื่องย้ําเตือนว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง เขาไม่ได้ฝัน !
“แกตายไปแล้วนี่ ?” ฉิงเพิ่งถาม ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย
“แกกําลังหมายถึงตัวฉันที่งานชุมนุมเหล่านายน้อยที่ปักกิ่งใช่ไหม ? ฉันลืมบอกไป นั่นคือหวังเซาหยางตัวปลอม เขาเป็นโคลนของฉัน แต่ฉันชอบให้คนเรียกว่าเฮลคิงเหมือนปัจจุบันนี้มากกว่า” เฮลคิงกล่าวอย่างเย็นชา เขาพอใจกับชื่อปัจจุบันของเขา
โคลน ?
ฉิงเฟิงจมอยู่กับความคิด เขารู้ดีถึงเทคโนโลยีแปลกๆและลึกลับ แต่ไม่คิดว่าหวังเซาหยางจะใช้
ในขณะนี้ฉิงเพิ่งก็ตระหนักได้ว่าแล้วทําไมเฮลคิงผู้นี้ถึงได้หาเรื่องเขาตลอดเวลาและกระสันจะฆ่าเขาอย่างมาก เพราะความจริงที่ว่าเฮลคิงคือหวังเซาหยางเป็นคําอธิบายทุกสิ่งทุกอย่าง ทั้งสองไม่สามารถอยู่ร่วมโลกกันได้ ต้องมีใครคนใดคนหนึ่งตาย !
หลิวหรูหยานก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน ถึงแม้ว่าเธอจะมีไอคิวสูงอย่างไม่น่าเชื่อ แต่เรื่องนี้เหนือความเข้าใจของเธอ สมัยที่เธอเรียนเทคโนโลยีการโคลนนิ่งยังเป็นแค่แนวคิดเท่านั้น มีบางประเทศทดลองโคลนนิ่งกับวัว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเคยได้ยินเกี่ยวกับการโคลนนิ่งมนุษย์ แถมยังสําเร็จอีกด้วย
“หลี่ฉิงเฟิง วันนี้เป็นวันตายของแก !” เฮลคิงหัวเราะอย่างเย็นชา ดวงตาแผดเผาไปด้วยเจตนาฆ่า
ฉิงเฟิงฉีกเสื้อผ้าบางส่วนและพันไว้ทั่วร่างกายของเขา เขากล่าวว่า “แต่ฉันเกรงว่าแกยังไม่มีความสามารถมากพอที่จะฆ่าฉัน”
“แกได้รับบาดเจ็บสาหัส เพียงแค่หลังมือของฉันก็ฆ่าแกได้ !” เฮลคิงแสยะยิ้มเย้ยหยันทันใดนั้นเขาก็เริ่มเคลื่อนไหว พุ่งเข้าหาฉิงเพิ่งราวลมพายุ
ตูม!
เฮลคิงเหวี่ยงกําปั้นของเขาแหวกอากาศโดยรอบและเล็งตรงไปยังร่างของฉิงเฟิงอย่างรุนแรง
ด้วยความเร็วดั่งสายฟ้า ฉิงเฟิงหลบเลี่ยงไปทางซ้าย กําปั้นของเฮลคิงกรีดผ่านร่างกายของเขากระทบกับกําแพงทําให้เกิดหลุมขนาดใหญ่
เป็นหมัดที่รุนแรงนัก
เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังจากหมัดของคู่ต่อสู้ ดวงตาของฉิงเฟิงกระพริบถี่ด้วยความกลัดกลุ้ม คนผู้นี้ระดับพลังอย่างน้อยก็ SSS เท่าเทียมกับตัวเขา
อย่างไรก็ตาม นิ่งเพิ่งไม่เกรงกลัวเฮลคิง การหลบหลีกของเขาคือยุทธวิธีในการรักษา เขาฉีกเสื้อผ้าและห่อหุ้มรอบบาดแผลบนต้นขา ท้องและหน้าอก เขาต้องห้ามเลือดไว้ชั่วคราวมิฉะนั้นเขาอาจจะเลือดออกจนตาย
เฮลคิงรู้สึกประหลาดใจที่ฉิงเฟิงสามารถหลบหลีกการโจมตีได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้ เขาได้ยินเกี่ยวกับความเร็วของฉิงเพิ่งมาบ้าง แต่เมื่อได้เจอกับตัว มันกลับยิ่งกว่าที่เขาคาดคิดไว้มาก
เฮลคิงไม่หยุดมือ เขาปลดปล่อยพละกําลังทั้งหมดเหวี่ยงหมัดเข้าใส่ฉิงเฟิงอย่างไม่ลดละ ทุกการโจมตีของเขาราวกับระเบิด ฉิงเฟิงเหวี่ยงหมัดเข้าปะทะ หมัดชนหมัดทําให้เกิดเสียงดังสนั่นขึ้น
ทั้งสองคนต่างก็ทรงพลังอย่างเหลือเชื่อ การปะทะของพวกเขาทําให้เกิดเสียงระเบิดขึ้น พื้นหินอ่อนที่แข็งแรงในขณะนี้แตกเป็นเสี่ยงๆและเป็นหลุมลึกด้วยน้ําหนักเท้าของพวกเขา
ขณะที่พวกเขาต่อสู้กัน ฉิงเฟิงก็เริ่มขวัญเสียมากขึ้น เฮลคิงแข็งแกร่งเกินคาดคะเนและมีความสามารถเทียบเท่ากับตัวเขาเอง อีกทั้งเขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาไม่อาจดึงเกมให้ยาวกว่านี้ได้ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าใด เขาก็จะเสียเปรียบมากขึ้น
ฉิงเฟิงรู้ว่าเขาต้องจบการต่อสู้ให้เร็วที่สุด เพราะทุกครั้งที่ปะทะกันบาดแผลก็จะเริ่มมีเลือดออก
โอววว !
ทันใดนั้นฉิงเฟิงก็เปล่งเสียงคํารามลั่น มันคือเสียงของหมาป่า ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงเลือดรวมทั้งร่างกายของเขา โลหิตสูบฉีด เลือดเดือดทั่วทั้งร่าง หัวหมาปาปรากฏเด่นชัดบนหน้าอกของเขา ทั่วทั้งร่างระเบิดกลิ่นอายที่ทรงพลังออกมา
เขาดึงพลังแห่งสัญลักษณ์ราชันหมาป่า ใช้พลังแห่งสายเลือดนี้เพื่อเอาชนะเฮลคิงให้เร็วที่สุด
เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังที่น่าเกรงขามของฉิงเฟิง หัวใจของเฮลคิงก็สั่นสะท้าน ในระหว่างการต่อสู้ของผี 5 ที่อารีน่าทะเลตะวันออก เขาเคยเห็นพลังนี้ผ่านกล้องมาแล้ว
เฮลคิงเหลือบมองไปที่ราชันเหยี่ยวที่กําลังซ่อนตัวอยู่ แผนการของพวกเขาคือใช้หลิวหรูหยานล่อฉิงเฟิงมาที่นี่ บีบบังคับให้เขาแทงตัวเองและซุ่มโจมตีภายหลัง
หลังจากฉิงเฟิงปลดปล่อยพลังสัญลักษณ์แห่งราชันหมาป่า พลังก็ไหลผ่านไปทั่วทั้งร่างของเขา พลังของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก เขารู้สึกสดชื่นและเปี่ยมไปด้วยพลัง เขาพุ่งเข้าใส่เฮลคิงในทันที
เปรี้ยง !
เฮลคิงตอบโต้ด้วยการเหวี่ยงหมัดเข้าหา เขาต้องการทดสอบดูว่าหลังจากดึงพลังสายเลือด แล้วฉิงเฟิงจะเปลี่ยนแปลงไปขนาดไหน
อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกเสียใจกับการตัดสินใจครั้งนี้ในทันที ทั้งหมดที่เขารู้สึกได้ก็คือพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่ปล่อยออกมาจากร่างกายของฉิงเฟิง มันราวกับคลื่นที่บ้าคลั่งใต้ทะเลลึก พลังของฉิงเพิ่งบีบให้เฮลคิงต้องก้าวถอยหลังไปหลายก้าวกว่าจะยืนได้อย่างมั่นคง
เพียงหมัดเดียว ฉิงเฟิงก็กลับมาเป็นฝ่ายได้เปรียบเฮลคิงในทันที ในขณะที่เขากําลังจะพุ่งเข้าหาและโจมตีตามติด เขาก็รู้สึกได้ถึงอันตรายยิ่งยวดราวกับกําลังถูกจับตามองโดยงูพิษ
เซ้นส์ของฉิงเฟิงเด่นชัดมากยามที่อันตรายเข้าใกล้ เขาพยายามที่จะหลบหลีกการซุ่มโจมตีนั้นด้วยการหลบไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว แต่ศัตรูที่อยู่เบื้องหลังได้ปกปิดตัวเองมาเป็นเวลานาน
การโจมตีนี้วางแผนคาดคํานวณล่วงหน้าไว้แล้วอีกทั้งยังทรงพลังอย่างยิ่ง ฉวยเข้าที่หน้าอกของฉิงเฟิงในทันที !
ฟื้บ !
ผ้าที่ฉิงเฟิงมัดกิดบาดแผลเอาไว้ฉีกขาด บาดแผลจากมีดที่แทงเข้าหน้าอกก่อนหน้านี้รุนแรงยิ่งกว่าเดิม เลือดสดๆฉีดพุ่งออกออกจากร่างกายของเขา
