แว๊!
เสียงร้องไห้ที่ดังขึ้นทำลายความเงียบมันเป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่ามีชีวิตใหม่เกิดขึ้นในโลก
มันคือเด็กทารกที่งดงามที่ได้เกิดมาบนโลกทารกหญิงคนนี้น่ารักและสวยมาก เธอมีใบหน้าละเอียดอ่อน จมูกเล็กและริมฝีปากสีแดง เธอดูสวยมากแม้แต่ยังเป็นแค่ทารก
เด็กทารกคนนี้น่ารักเหลือเกิน! แพทย์หญิงกล่าวพร้อมคำชม
แพทย์หญิงทำคลอดทารกจำนวนมากในโรงพยาบาลนี้แต่ทารกของหลิวหรูหยานเป็นทารกที่สวยที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็นมา
พยาบาลที่อยู่รอบๆต่างก็ยิ้มและพยักหน้าเห็นด้วยกับแพทย์หญิงทารกที่สวยงามคนนี้จะต้องเป็นสาวงามล่มเมืองแน่นอนเมื่อเธอเติบใหญ่ขึ้น
ใบหน้าของหลิวหรูหยานเปล่งประกายระยิบระยับเมื่อเธอได้เห็นหน้าลูกของเธอเด็กคนนี้คือลูกของเธอและฉิงเฟิง
หลิวหรูหยานมองที่ลูกของเธอและรู้สึกว่าน่ารักมากดวงตาและปากของทารกเหมือนเธอ ส่วนจมูกโด่งเข้ารูปไม่ใหญ่ไม่เล็กเกินไปของทารกเหมือนกับฉิงเฟิง เด็กทารกคนนี้ได้รับคุณสมบัติที่ดีทั้งหมดจากพวกเขามา เธอสวยมาก
อุแว๊แว๊ แว๊ ….
ทารกเริ่มร้องไห้อีกครั้งเมื่อมาถึงโลกใหม่นี้เป็นครั้งแรกมันเป็นเสียงร้องที่ดังมากและดูเหมือนว่าเธอกำลังจะทักทายกับโลกใบนี้
ฉิงเฟิงที่ยืนอยู่หน้าห้องคลอดและได้ยินเสียงทารกร้องไห้อยู่ในห้องจากนั้นเขาก็เริ่มหัวเราะคิกคักด้วยความดีใจ
ตอนนี้ฉันเป็นพ่อคนแล้ว…..
ฉิงเฟิงยืนอยู่ที่เดิมและเริ่มหัวเราะเขาตื่นเต้นมาก
คุณหัวเราะคิกคักอะไรคนเดียวคะ ลั่วหนี่ชิงที่กำลังเดินไปหาฉิงเฟิงพร้อมกับของที่เขาต้องการในมือ เธอรู้สึกสับสนเมื่อได้เห็นฉิงเฟิงกำลังหัวเราะคิกคักอยู่คนเดียว
ตอนนี้ฉันเป็นพ่อแล้ว! ฉิงเฟิงกล่าวเสียงดังด้วยรอยยิ้มอย่างภาคภูมิใจ
ความผิดหวังปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่งดงามของลั่วหนี่ชิงเธอไม่รู้ว่าเพราะอะไรเธอถึงรู้สึกไม่มีความสุขและผิดหวังในใจ เมื่อได้ยินว่าผู้ชายข้างหน้าเธอเป็นพ่อคนแล้ว
ชั้นกำลังอิจฉางั้นหรือ…
ลั่วหนี่ชิงถามตัวเองในใจแต่เธอก็สั่นหัวหยุดคิดฟุ้งซ่านทันที
มิสลั่วคุณซื้อทุกอย่างที่ผมขอมาหรือยัง ฉิงเฟิงถาม
อืม..ชั้นเตรียมมาให้คุณพร้อมทุกอย่างแล้ว นี่ ผ้าเช็ดทำความสะอาดปลอดเชื้อ ผ้าอ้อม ชุดคลุมท้องและชุดเด็ก… ฯลฯ ในเวลานั้นประตูห้องคลอดก็เปิดออกแพทย์หญิงเดินออกมาและนำของกลับเข้าไปในห้องคลอดอีกครั้ง
ในระยะเวลาสั้นๆแพทย์หญิงก็เข็นหลิวหรูหยานและพยาบาลเข็นรถเข็นพาทารกออกจากห้องคลอด
หรูหยานเป็นไงบ้าง ฉิงเฟิงมองหน้าที่ซีดเซียวของหลิวหรูหยานและถามขึ้น เขารู้ว่าเธอทรมานมาก
ชั้นไม่เป็นไรค่ะคุณไปดูลูกสิ หลิวหรูหยานกล่าวอย่างอ่อนโยน ที่แขนของเธอยังคงมีสายน้ำเกลืออยู่
ฉิงเฟิงพยักหน้าและเดินไปดูทารกดวงตาของเขาสว่างวูบขึ้นทันที
เธอสวยมากๆลูกของพวกเราสวยจริงๆ ! ฉิงเฟิงกล่าวพร้อมกับชมเชย ลูกของเขาสวยมาก เธอดูเหมือนเจ้าหญิงตัวน้อย
เมื่อได้ยินฉิงเฟิงกล่าวว่า‘ลูกของพวกเรา’สวยมาก ดวงตาของหลิวหรูหยานก็เต็มไปด้วยความสุข และรู้สึกราวกับว่าเธอได้ทานน้ำผึ้งหวาน
หยุดวุ่นวายกับเด็กได้แล้วค่ะเธอยังอ่อนแอเดี๋ยวจะติดเชื้อ แฟนคุณต้องแอดมิด ส่วนคุณต้องไปที่แผนกชำระเงินเพื่อชำระเงินก่อนนะคะ พยาบาลดุฉิงเฟิงและบอกว่าเขาต้องทำอย่างไรต่อ
ฉิงเฟิงพยักหน้าและส่งทารกกลับไปให้นางพยาบาลเขาขอให้ลั่วหนี่ชิงดูแลหลิวหรูหยาน ส่วนตัวเองก็เดินไปชำระเงิน
เนื่องจากหลิวหรูหยานอยู่ในสถานการณ์เร่งด่วนเมื่อพวกเขามาถึงโรงพยาบาลเธอจึงถูกนำตัวเข้าห้องไอซียูทันที พวกเขาไม่ได้จ่ายค่าธรรมเนียมในการรักษา
ฉิงเฟิงไม่เพียงแค่ต้องจ่ายค่ารักษาและค่าทำคลอดในโรงพยาบาลแต่ยังต้องไปทำสูติบัตรสำหรับทารกอีกทั้งยังมีพิธีการอีกมากมายที่ต้องจัดการ ซึ่งเขาต้องทำด้วยตัวเองทั้งหมดเพราะเขาเป็นแฟนของหลิวหรูหยาน ฉิงเฟิงจัดการเอกสารต่างๆโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้และมันก็ใช้เวลาไม่นานแน่นอนสิ่งที่สำคัญที่สุดในสังคมปัจจุบันนี้ก็คือเงิน เขาโยนบัตรที่มีเงินในบัญชีหลายพันล้านหยวนให้แคชเชียร์และพยาบาล ทำให้พวกเธอรีบจัดการทุกอย่างให้เขาอย่างรวดเร็ว
หลังจากจัดการทั้งหมดเสร็จแล้วฉิงเฟิงก็กลับไปที่ห้องผู้ป่วยของหลิวหรูหยาน
หลิวหรูหยานเพิ่งคลอดลูกและยังไม่สามารถกินอะไรได้เลยเธอต้องทำความสะอาดร่างกายที่สกปรกแต่เธอก็อ่อนแอมากจึงทำได้เพียงใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดตัวและเช็ดหน้า
ฉิงเฟิงคอยดูแลหลิวหรูหยานและทารกในเปลอย่างระมัดระวังเขารู้สึกมีความสุขมาก เขามีผู้หญิงที่สวยงามและลูกสาวที่น่ารัก นี่คือชีวิตสงบสุขอย่างที่เขาต้องการ
โทรศัพท์ของฉิงเฟิงดังขึ้นในตอนนี้ผู้ที่โทรมาก็คือหลิวเจียวเจียวนั่นเอง เธอโทรมาหาฉิงเฟิงว่าพี่สาวของเธอเป็นอย่างไรบ้าง ฉิงเฟิงจึงบอกไปว่าหลิวหรูหยานคลอดแล้วพวกเขาอยู่ในห้องหมายเลข 1 ที่แผนกนรีเวชวิทยาในโรงพยาบาลเทียนจิง
เมื่อได้ยินเช่นนั้นหลิวเจียวเจียวก็รู้สึกดีใจมากเมื่อได้ยินว่าพี่สาวของเธอสบายดีและคลอดลูกแล้ว เธอคว้ากุญแจรถและออกไปทันทีหลังจากวางสาย ตอนนี้เธออยู่ที่เมืองตงไห่และต้องใช้เวลาพอสมควรกว่าจะได้ไปถึงเมืองเทียนจิง
…………
เป็นเรื่องดีที่ลั่วหนี่ชิงอยู่กับฉิงเฟิงตอนนี้เธอช่วยเหลือเขาได้ดีมาก แม้ว่าเธอจะหึงหวงแต่เธอก็พยายามอย่างดีที่สุดเพื่อดูแลหลิวหรูหยาน
เวลาเดียวกันณ เมืองตงไห่
ทันทีที่หลิวเจียวเจียวเดินออกจากบ้านเธอก็เดินชนกับคนๆหนึ่งเข้า คนๆนั้นก็คือหลินเสวี่ยนั่นเอง
เนื่องจากหลิวเจียวเจียวเป็นห่วงพี่สาวของเธอมากเธอจึงเดินเร็วมากและชนหลินเสวี่ยโดยไม่ได้ตั้งใจ
หลินเสวี่ยรู้สึกเคืองเล็กน้อยที่มีคนมาเดินชนแต่เมื่อเธอสังเกตเห็นว่าคนที่ชนเธอคือหลิวเจียวเจียว เธอจึงขมวดคิ้ว
หลิวเจียวเจียวเธอรีบไปไหน ทำไมเดินเร็วซะขนาดนี้ หลินเสวี่ยเผยอริมฝีปากสีแดงของเธอและถามด้วยความสับสน
หลินเสวี่ยรู้ว่าหลิวเจียวเจียวเป็นเด็กผู้หญิงที่สงบแม้บางครั้งเธอทำอะไรเกินเลยไปนิดหน่อยแต่ก็ไม่ประมาทใจลอยจนเดินชนคนอื่นเช่นนี้ ท่าทางของเธอรีบมากจนไม่สนใจสิ่งแวดล้อมรอบด้าน
พี่สาวของฉันคลอดลูกฉันรีบไปเยี่ยมเธอ หลิวเจียวเจียวกล่าวโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมอง เธอไม่รู้ว่ากำลังตอบคำถามใคร…
แต่ทันทีที่เธอเห็นใบหน้าของหลินเสวี่ยเธอก็รู้ว่าทำพลาดแล้ว เธอไม่ควรเล่าเรื่องเด็กทารกให้ผู้หญิงคนนี้ฟัง เพราะผู้หญิงคนนี้เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมายของหลี่ฉิงเฟิง ! เป็นไปตามที่คาดไว้เมื่อหลินเสวี่ยได้ยินสิ่งที่หลิวเจียวเจียวพูด สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปทันที เธอหน้าซีด
หลินเสวี่ยรู้ว่าหลิวหรูหยานกับฉิงเฟิงสามีของเธอมีสัมพันธ์ลึกซึ้งและมีลูกด้วยกันด้วยเหตุนี้เธอจึงหนีออกจากบ้านและเกือบจะตาย เพื่อช่วยหลินเสวี่ย ฉิงเฟิงเสี่ยงชีวิตกระโดดลงไปในสระปีศาจโลหิตโดยไม่ลังเลและเกือบตาย
หลินเสวี่ยรู้ว่าฉิงเฟิงรักเธออย่างสุดหัวใจและยอมสละชีวิตของตัวเองเพื่อชีวิตเธอ
หลินเสวี่ยยอมให้อภัยฉิงเฟิงแล้วอย่างไรก็ตาม เธอให้อภัยแค่สามีของเธอเท่านั้นไม่ใช่หลิวหรูหยาน
ลึกเข้าไปในหัวใจของหลินเสวี่ยเธอมองว่าหลิวหรูหยานเป็นเพียงนั่งจิ้งจอกสาวพราวเสน่ห์ที่ล่อลวงสามีของเธอ เธอรู้สึกไม่สบายใจมากเมื่อได้ยินว่าทารกของเธอคลอดแล้ว
หลิวเจียวเจียวพี่สาวของเธอคลอดที่ไหน
พี่สาวของฉันอยู่ที่โรงพยาบาลเทียนจิงคุณถามทำไม คุณจะทำอะไร ?
ไม่มีอะไรหรอกชั้นแค่จะไปเยี่ยมเธอ หลินเสวี่ยกล่าว เธอรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าใดนัก
