ตอนที่ 968 นังปีศาจที่หมดสติ
ป้าบ
!
ฉิงเฟิงตบไปที่ก้นของราชินีอสูรเพลิงทันทีและเสียงของการกระทำนั้นได้ยินชัดไปทั่ว
เจ้า…!เจ้ากล้าดียังไงถึงได้มาตบส่วนนั้นของข้า ! ใบหน้าของราชินีอสูรเพลิงเปลี่ยนเป็นแดงก่ำ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
มันน่าอายเกินไปในฐานะราชินีอสูรเพลิงผู้มีพลังระดับจิตวิญญาณแท้จริงขั้นปลาย เธอจะถูกชายหนุ่มคนหนึ่งตีก้นต่อหน้าผู้คนได้อย่างไร
เธอมองฉิงเฟิงด้วยใบหน้าที่โกรธแค้นหากการจ้องหน้าสามารถฆ่าคนได้ เขาจะต้องตายนับพันๆครั้งไปแล้ว
ทุกคนต่างจ้องมองไปที่ฉิงเฟิงและราชินีอสูรเพลิงโดยเฉพาะอย่างยิ่งจูฮัวหัวหน้าชนเผ่าแม็กม่า เขาปาดเหงื่อที่หน้าผากของเขาเลยทีเดียว
ฉิงเฟิงหยาบคายเกินไปจูฮัวรู้สึกโชคดีที่มอบมุกภูเขาไฟให้เขาไป มิฉะนั้นเขาเองก็อาจจะโดนเหยียดหยามเช่นนี้เหมือนกัน
ทีมเขี้ยวหมาป่าพูดอะไรไม่ออกพวกเขาต่างกลัวว่าเมื่อพลังของราชินีอสูรเพลิงฟื้นฟู เธอจะต้องฆ่าฉิงเฟิงแน่นอน
ความเย่อหยิ่งอหังการและความมั่นใจของฉิงเฟิงทำให้ทุกคนต้องประหลาดใจ
พี่สาวใหญ่คนสวยฉันจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง คุณจะยอมเป็นคนรับใช้ของฉันหรือไม่ ฉิงเฟิงถามด้วยรอยยิ้ม
เขาตัดสินใจแล้วไม่ว่าจะอย่างไรเขาจะทำให้ราชินีอสูรเพลิงผู้งดงามคนนี้เป็นของเขาให้ได้ ด้วยวิธีนี้เขาจะมีบอดี้การ์ดที่ทรงพลังเพิ่มขึ้นอีกคน
ฝันไปเถอะ! ฝันไปเถอะ !!! คอยดูนะเมื่อข้าฟื้นฟูพลังได้เมื่อไร ข้าจะสับเจ้าเป็นชิ้นๆแน่ ! ราชินีอสูรเพลิงจ้องฉิงเฟิงเขม็ง เจตน่าฆ่าล้นหลามไปทั่วดวงตาของเธอ
อะฮ่า ! ดูเหมือนว่าฉันจะลงโทษพี่สาวคนสวยไม่หนักพอสินะ ฉิงเฟิงยิ้มและกล่าวอย่างเยือกเย็น
ป้าบป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ …
ฉิงเฟิงเหยียดมือขวาออกไปและฟาดก้นของราชินีอสูรเพลิงอีกหลายครั้ง
ฝูงชนเริ่มสงสัยว่าพวกเขากำลังฝันอยู่หรือไม่พวกเขาทั้งหมดต่างมองไปที่ฉิงเฟิงด้วยความอิจฉา
ราชินีอสูรที่โหดเหี้ยมที่สุดทรงพลังที่สุดบนเกาะเพลิงระอุ ผู้ซึ่งข่มเหงรังแกผู้คนและสัตว์อสูรมามากมาย แต่ตอนนี้เธอกลับเป็นคนที่ถูกฉิงเฟิงลงโทษ
เธอโกรธมากเธอเป็นถึงราชินีอสูร แต่ตอนนี้เธอถูกชายหนุ่มคนอื่นตีก้นต่อหน้าสาธาณะชน เป็นคนรับใช้ของฉันแล้วฉันจะหยุด
ฝันไปเถอะย่ะ!
ในเมื่อพี่สาวดื้อเป็นเด็กเช่นนี้ฉันคิดว่าฉันคงต้องถอดเสื้อผ้าของคุณออก
ฉิงเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้มแต่น้ำเสียงของเขานั้นเหมือนอสูรร้าย
ราชินีอสูรเพลิงสะดุ้งเฮือกและหน้าถอดสีใบหน้าของเธอซีดเผือด ถ้าหากฉิงเฟิงทำเช่นนั้นจริงๆ เธอก็ไม่อาจออกไปสู้หน้าผู้คนได้อีกต่อไป
หลี่ฉิงเฟิงเจ้าทำเช่นนี้ไม่ได้ !
ถ้าคุณยอมเป็นคนรับใช้ของฉันฉันจะไม่ทำ
ก็ได้ก็ได้ ! ข้าจะยอมเป็นคนรับใช้ของเจ้า ! ราชินีอสูรเพลิงจ้องมองไปที่ฉิงเฟิงด้วยความโกรธเคือง สุดท้ายเธอเลือกที่จะยอมจำนน
ถึงแม้ว่าเธอเลือกที่จะยอมจำนนแต่เธอก็สาปแช่งฉิงเฟิงอยู่ในใจในความคิดของเธอชายหนุ่มคนนี้เป็นคนสารเลวที่ไร้ยางอาย !
ฉิงเฟิงกล่าวว่า ต้องเป็นแบบนี้สิ แต่มันน่าเสียดายเล็กน้อยที่คุณไม่เคยมีแฟน
ราชินีอสูรกลอกตาและคิดในใจว่าข้าจะมีแฟนหรือไม่มีก็ไม่ใช่ธุระอะไรของเจ้า ! แต่เธอก็เพียงแค่คิดในใจคนเดียว เธอไม่ได้เอ่ยออกมาเพราะกลัวโดนฉิงเฟิงล่วงเกินอีก
ไปกันเถอะฉันจะรักษาบาดแผลให้คุณเอง ฉิงเฟิงเดินออกไปพร้อมกับโอบกอดร่างที่นุ่มนิ่มของราชินีอสูรเพลิง
ราชาอสูรค้างคาวม่วงและทีมเขี้ยวหมาป่าต่างก็เดินตามฉิงเฟิงออกไปเหล่ามนุษย์แม็กม่าก็ไม่ได้ขัดขวางอะไรพวกเขาอีก
ที่ช่วงท้องของราชินีอสูรเพลิงมีรูโหว่ขนาดใหญ่ที่ถูกแทงด้วยดาบของจูฮัวมันทำให้เลือดของเธอเปื้อนเสื้อผ้าจนเป็นสีแดงฉาด ใบหน้าของเธอซีดเซียวจากการที่มีเลือดออกมากเกินไป
หลังจากเดินสำรวจไปได้สักพักฉิงเฟิงก็พบถ้ำแห่งหนึ่ง
พวกนายรออยู่ข้างนอกนะฉันจะรักษาให้เธอข้างในถ้ำ ฉิงเฟิงบอกต่อทีมเขี้ยวหมาป่าและพาราชินีอสูรเพลิงเข้าไปในถ้ำ
ถ้ำนี้มีขนาดใหญ่มากและมีบ่อน้ำขนาดเล็กพร้อมกับน้ำใสๆ
โอ้ในถ้ำมีสระน้ำด้วย ดีเลยฉันจะได้ทำความสะอาดบาดแผลให้คุณได้
ฉิงเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ใบหน้าของราชินีอสูรเพลิงซีดมากและร่างกายของเธอก็อ่อนแอเธอถูกฉิงเฟิงฉุดลากไปยังสระน้ำโดย
ฉิงเฟิงวางร่างของราชินีอสูรเพลิงลงและกางมือออก
คนชั่วช้าเจ้าคิดจะทำอะไร ! ราชินีอสูรเพลิงถามโพล่งขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง
ฉิงเฟิงกล่าวด้วยใบหน้าเฉยชาว่า คุณมีบาดแผลขนาดใหญ่และร่างกายก็เต็มไปด้วยเลือด ฉันจำเป็นต้องทำความสะอาดร่างกายของคุณไม่ให้ติดเชื้อ
ข้าล้างแผลเองเป็น! อย่ามาฉวยโอกาส ใบหน้าของราชินีอสูรเพลิงเปลี่ยนเป็นสีแดง เธอยืนยันว่าไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเขา
พี่สาวคนสวยคุณแน่ใจนะว่าไม่ให้ฉันช่วย
ใช่เจ้าหันหลังไป ข้าจะทำเอง
ก็ได้ๆระวังตกน้ำเอาล่ะ ฉิงเฟิงกล่าว
แน่นอนไม่ตกอยู่แล้ว ข้าไม่ใช่เด็ก ! ราชินีอสูรเพลิงไม่พอใจกับน้ำเสียงเยาะเย้ยของฉิงเฟิง อารมณ์ของเธอตอนนี้อยู่ในจุดที่แม้แต่เห็นหน้าเขาแวบเดียวก็โกรธแล้ว
แต่เพียงเธอเดินด้วยตัวเองแค่ก้าวเดียวเธอก็รู้สึกปวดท้องอย่างรุนแรงมันเป็นบาดแผลที่เกิดจากอาวุธวิญญาณระดับโลกา ทำให้ความเสียหายนั้นรุนแรงมาก เธอรู้สึกเจ็บปวดและมึนงงขณะที่ยืนอยู่ใกล้สระน้ำ
ร่างกายของเธอเริ่มไม่มั่นคงและหล่นลงไปในสระน้ำจนน้ำกระเซ็น
มืออันเรียวงามของราชินีอสูรเพลิงกำลังโบกไปมาอยู่ในน้ำเธอว่ายน้ำไม่เป็นและกลัวจมน้ำอีกด้วย เธอต้องการกรีดร้องเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่น้ำไหลเข้าปากของเธอไม่หยุด เมื่อน้ำไหลเข้าสู่ทางเดินหายใจบวกกับความเจ็บปวดจากบาดแผล เธอก็หมดสติไปในที่สุด
ฉิงเฟิงได้ยินเสียงดังจึงหันกลับไปมองสิ่งที่เขาเห็นก็คือราชินีอสูรเพลิงจมน้ำหายไปแล้ว….
ยัยต๊องเอ้ยพูดอยู่หยกๆว่าให้ระวัง สุดท้ายก็ตกน้ำอยู่ดี ฉิงเฟิงพึมพัมและส่ายหัว
ถึงแม้ว่าเขาจะหงุดหงิดแต่เขาก็ยังต้องช่วยเธอ เขากระโดดลงไปในสระน้ำแล้วคว้าร่างกายของเธอขึ้นมาทันที
ถึงแม้ว่าเธอจะแข็งแกร่งทรงพลังแต่เธอก็หมดสติและไม่สามารถช่วยตัวเองได้ ฉิงเฟิงพาเธอกลับมาที่ริมสระน้ำและวางร่างของเธอลงเมื่อเรือนร่างอันงดงามราวกับถูกแกะสลักมาอย่างสมบูรณ์เปิดเผยให้เห็นเต็มสองตา ฉิงเฟิงก็รู้สึกตื่นเต้นเร้าใจ
แต่แล้วเขาก็จำได้ว่าเธอหมดสติอยู่ดังนั้นเขาจึงต้องระงับความคิดอันหื่นกระหายเอาไว้
��
