ตอนที่ 975 แกกล้าแตะต้องภรรยาของฉัน !?
เนื่องจากฉิงเฟิงกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของหลินเสวี่ยเป็นอย่างมากเขาขับรถไปด้วยความเร็วสูงและมาถึงบริษัท Ice Snow ในเวลาเพียงไม่นานจากสนามบิน
บอสครับทำไมหน้าบริษัทของพี่สะใภ้ถึงมีคนใส่ชุดคลุมแดงเต็มไปหมด !
ลู่ซวนจี๋ถามด้วยความประหลาดใจขณะที่เขาสังเกตเห็นคนกลุ่มหนึ่งรวมตัวกันนอกบริษัท Ice Snow
บ้าเอ้ย! พวกมันเป็นคนของนิกายแวมไพร์ พวกมันต้องเสียสติไปแล้วแน่ๆถึงกล้าบุกมารังควานบริษัทของภรรยาฉัน พวกมันทั้งหมดต้องตาย ! ฉิงเฟิงกล่าวเสียงเย็นชา เขาสังหรณ์ใจเคยไม่ผิดพลาด บริษัท Ice Snow กำลังมีปัญหา ดังนั้นหลินเสวี่ยก็ต้องอยู่ในอันตราย
ส่วนคนของนิกายแวมไพร์พวกเขาทั้งหมดคุ้นเคยกับฉิงเฟิงเป็นอย่างดี เพราะพวกเขาเป็นศัตรูกันหลังจากที่ฉิงเฟิงสังหารสาวกในนิกายของพวกเขาไปมากมาย
ฉิงเฟิงรีบลงจากรถอย่างรวดเร็วเขาเคลื่อนไหวดั่งสายฟ้าฟาดและพุ่งไปยังอาคารของบริษัท Ice Snow ทันที
ที่ประตูของบริษัทฉิงเฟิงพบว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งหมดต่างก็หมดสติรวมไปถึงพนักงานทุกคนด้วย เห็นได้ชัดว่านิกายแวมไพร์ใช้วิธีการพิเศษบางอย่างในการทำให้ทุกคนในบริษัทสลบไป
ไม่เพียงแค่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเท่านั้นแต่รวมไปถึงคิงคองและทุกคนจากสมาพันธ์ฉิงเฟิงก็สลบไปเช่นกัน
ส่วนราชาอสูรและลั่วหนี่ชิงพวกเขาคอยคุ้มครองหลิวหรูหยานอยู่ที่โรงพยาบาลและไม่สามารถปลีกตัวมาได้
แกเป็นใครบริเวณนี้เป็นสถานที่ห้ามเจ้า ชายสวมเสื้อคลุมแดงคนหนึ่งขวางฉิงเฟิงไว้และตะคอกเสียงดัง ฉันเป็นคนของบริษัทนี้! ฉิงเฟิงคำรามออกมา
นายน้อยของพวกข้ากำลังทำธุระอยู่ข้างในแกกล้าเข้าไป อยากตายรึไงไอ้หนุ่ม ?
ไปตายซะ!! ฉิงเฟิงรู้สึกว่าสิ่งที่ชายชุดแดงพูดช่างน่ารำคาญมาก เขาเหยียดฝ่ามือออกไปตบชายคนนั้นจนตายในทันที
สาวกนิกายแวมไพร์คนอื่นๆรีบกรูกันเข้ามาอย่างรวดเร็วหลังจากที่เห็นฉิงเฟิงฆ่าพรรคพวกของพวกเขาไปพวกเขาโจมตีฉิงเฟิงพร้อมกันทั้งหมด
ฉัวะ!
ฉิงเฟิงไม่ต้องการเสียเวลาเขาชักกระบี่เพลิงคะนองออกมาและฟาดฟันเป็นวงโค้งรอบตัวเขา กระบี่เพลิงคะนองเปล่งรัศมีพลังกระบี่ที่กว้างถึง 20 เมตรออกมาและตัดศีรษะของชายชุดคลุมแดงทั้งหมดในทันที
เพียงหนึ่งกระบี่สาวกนิกายแวมไพร์ทุกคนก็ตกตาย
ฉิงเฟิงไม่สนใจร่างไร้วิญญาณของพวกมันเขาเหินร่างพุ่งทะยานเข้าไปในออฟฟิศของหลินเสวี่ยทันที
…
ภายในออฟฟิศของหลินเสวี่ย
ใบหน้าของเซี่ยเติ้งเฟยนั้นเต็มไปด้วยความชั่วร้ายในขณะที่เขายืนอยู่เบื้องหน้าหลินเสวี่ยยิ่งเขาอยู่ใกล้เธอมากขึ้น เขาก็รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้งดงามอย่างไร้ที่ติ
ใบหน้าของหลินเสวี่ยนั้นเป็นเหมือนดอกโบตั๋นที่บานสะพรั่งเธอมีผิวขาวละลานตา ดวงตาของเธอเหมือนน้ำค้างยามรุ่งอรุณบนใบไม้ของภูเขาเทียนซาน ส่วนเรือนร่างของเธอนั้นช่างเพรียวบางและงามสง่า มันดึงดูดบุรุษเพศได้ทุกคน
สาวงามสามีของเจ้านั้นตายไปแล้ว ดังนั้นเจ้าจงยอมเป็นภรรยาน้อยของข้าซะเถอะ เซี่ยเติ้งเฟยกล่าวด้วยแววตาที่ร้อนรุ่นเต็มไปด้วยราคะของบุรุษเพศ
เขาเป็นผู้ฝึกตนนอกรีตที่บ่มเพาะพลังนอกรีตวิชาของเขาต้องใช้สตรีที่งดงามและโลหิตของพวกเธอ เขาสูดดมได้กลิ่นเลือดสดๆแสนอร่อยที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายของหลินเสวี่ย เขารู้ว่าถ้าหากได้ผู้หญิงคนนี้มาครอบครอง พลังในการบ่มเพาะของเขาจะเพิ่มพูนมหาศาล
อย่าเข้ามาใกล้กว่านี้นะถ้าคุณเข้ามาชั้นจะฆ่าตัวตาย ! หลินเสวี่ยตะโกนเสียงดัง เธอคว้ามีดเล็กๆมาพาดไว้บนคอขาวหิมะของเธอ
หลินเสวี่ยลอบสาบานในใจว่าเธอจะฆ่าตัวตายเพื่อไม่ยอมให้ชายหนุ่มชั่วร้ายผู้นี้ได้สมมาดปรารถนา
สาวงามเจ้าทำร้ายตัวเองไม่ได้หรอก ทำไมถึงไม่ยอมมาเป็นนางสนมของข้าเสียดีๆเล่า เซี่ยเติ้งเฟยแสยะยิ้มที่ดูราวกับปีศาจ เขาเหยียดมือออกไปที่ร่างของหลินเสวี่ย
ใบหน้าที่งดงามของหลินเสวี่ยมีร่องรอยแห่งความตื่นตระหนกเธอกุมมีดไว้แน่นเตรียมที่จะฆ่าตัวตายแล้ว
เขตแดนแวมไพร์
!
เซี่ยเติ้งเฟยคำรามด้วยเสียงต่ำและปลดปล่อยพลังแห่งเขตแดนของเขาออกมาทันที
ภายในรัศมีสิบเมตรวิญญาณชั่วร้ายสีแดงที่มีกลิ่นอายกระหายเลือดกระจายตัวออกไปเต็มพื้นที่
หลินเสวี่ยติดอยู่ในเขตแดนแวมไพร์ร่างกายของเธอไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ แม้ว่าเธอต้องการจะฆ่าตัวตายเธอก็ไม่สามารถทำได้ สนามพลังนี้จำกัดการเคลื่อนไหวของทุกสิ่งภายในนั้น
จบสิ้นแล้ว…แม้แต่ฆ่าตัวตายชั้นยังทำไม่ได้เลย
หลินเสวี่ยพึมพำด้วยน้ำเสียงที่พ่ายแพ้อ่อนล้าเธอรู้สึกสิ้นหวัง เหมียวซิยี้ต้องการจะช่วยหลินเสวี่ยแต่ตัวเธอเองก็ติดอยู่ในเขตแดนแวมไพร์เช่นกันเธอไม่สามารถขยับร่างกายได้เลย
เซี่ยเติ้งเฟยเหยียดมือสีแดงของเขาออกมาและต้องการสัมผัสกับผิวหน้าที่ดูอ่อนโยนของหลินเสวี่ยเขาต้องการดูว่าใบหน้าของเธอเรียบเนียนเพียงใด
ในขณะนั้นเองฉิงเฟิงก็มาถึงออฟฟิศของหลินเสวี่ยพอดีและได้เห็นเซี่ยเติ้งเฟยกำลังเหยียดมือออกไปหมายจะสัมผัสใบหน้าภรรยาของเขา
สัตว์นรก
!
มันกล้าดียังไงถึงได้มาแตะต้องภรรยาของฉัน
!
แกกำลังหาที่ตาย
! ฉิงเฟิงสบถคำหยาบออกมาเขาหยิบหินขึ้นมาด้วยมือขวาแล้วเขวี้ยงมันไปหาเซี่ยเติ้งเฟยทันที
วูบ!
ก้อนหินที่ฉิงเฟิงเขวี้ยงออกไปนั้นเร็วดั่งสายฟ้าในไม่ช้ามันก็มาถึงเป้าหมายและเจาะทะลุฝ่ามือของเซี่ยเติ้งเฟยจนเลือดฉีดพุ่งออกมาทันที
ความจริงแล้วฉิงเฟิงต้องการใช้ดรรชนีผู้พิชิตแยกร่างเซี่ยเติ้งเฟยเป็นสองส่วนอย่างโหดเหี้ยมแต่ดรรชนีผู้พิชิตนั้นรุนแรงทรงพลังเกินไป นอกจากนี้เซี่ยเติ้งเฟยก็อยู่ใกล้กับหลินเสวี่ยมาก เขากลัวว่าเธอจะโดนลูกหลงและได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นเขาจึงไม่ใช้มันและเขวี้ยงก้อนหินออกไปแทน
อั่ก!
มือของเซี่ยเติ้งเฟยถูกเจาะเป็นรูด้วยก้อนหินแม้แต่กล้ามเนื้อและกระดูกของเขาถูกหินเจาะทะลุด้วยเช่นกัน ใบหน้าของเขาซีดเซียวในขณะที่กุมมือตนเองและร่ำร้องออกมา โดยไม่สามารถแตะใบหน้าของหลินเสวี่ยได้
ไอ้สารเลวตัวไหนที่กล้าลอบทำร้ายข้า! เซี่ยเติ้งเฟยหันกลับมาและกล่าวด้วยน้ำเสียงที่โกรธจัด
ฉิงเฟิงไม่ได้สนใจคำด่าทอของเซี่ยเติ้งเฟยแม้แต่น้อยเขาพุ่งไปหาหลินเสวี่ยอย่างรวดเร็วเป็นอันดับแรก สำหรับเขาแล้วหลินเสวี่ยสำคัญที่สุด
ทลาย!
ฉิงเฟิงง้างหมัดชกเข้าไปที่ม่านพลังของเขตแดนแวมไพร์และทำลายมันซึ่งเป็นอีกครั้งที่ทำให้เซี่ยเติ้งเฟยบาดเจ็บจนพ่นเลือดเลือดออกจำนวนมาก
ที่รักคุณเป็นอะไรไหม ฉิงเฟิงกล่าวพร้อมกับโอบกอดเรือนร่างที่นุ่มนิ่มของหลินเสวี่ยเอาไว้ เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ห่วงใย
หลินเสวี่ยอึ้งจนพูดไม่ออกดวงตาของเธอสั่นระริกด้วยความไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง นี่ชั้นกำลังมองหน้าใครอยู่… นี่… สามีชั้นไม่ใช่หรือ ?
ที่รักคุณ…. ยังไม่ตายเหรอ….. หลินเสวี่ยถามอย่างไร้เดียงสา ใบหน้าที่ละเอียดอ่อนของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย
เด็กโง่สามีของคุณอยู่ยงคงกระพัน จะตายได้อย่างไรกัน ฉิงเฟิงแตะจมูกของหลินเสวี่ยเบาๆและกล่าวด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่น
ฮึก….ฮือๆๆ สามีของชั้น.. ชั้นคิดว่าชาตินี้จะไม่ได้เจอคุณอีกแล้ว หลินเสวี่ยระเบิดเสียงร้องไห้ดังลั่นออกมาในอ้อมแขนของฉิงเฟิง
ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหลินเสวี่ยรู้สึกกังวลและหวาดกลัวมากเมื่อได้รู้ว่าเครื่องบินลำที่ฉิงเฟิงโดยสารมาเกิดระเบิดเธอตกใจมากจนเป็นลม เธอยังคิดที่จะฆ่าตัวตายไปอยู่เป็นเพื่อนกับสามี แต่สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อล้างแค้นให้เขา
หลินเสวี่ยไม่คาดฝันเลยว่าสามีที่เธอคิดว่าตายไปแล้วจะมาปรากฏตัวต่อหน้าเธอเธอตื่นเต้นและกังวลอย่างมาก เธอกังวลว่ามันคือความฝัน
หลินเสวี่ยร้องไห้ไม่หยุดจนทำให้ฉิงเฟิงรู้สึกประทับใจมากผู้หญิงคนนี้อยู่ในตำแหน่งที่ไม่มีใครสามารถมาแทนที่ได้ในใจเขาเสมอ
นายท่านคุณกลับมาทันเวลาพอดี ไม่งั้นพี่สาวเสวี่ยจะต้องขายบริษัททิ้งเพื่อแก้แค้นให้คุณ เนื่องจากเขตแดนแวมไพร์สลายไปแล้ว เหมียวซิยี้จึงหลุดจากพันธนาการ เธอลุกขึ้นยืนและกล่าวกับฉิงเฟิง
เมื่อฉิงเฟิงทำความเข้าใจกับความคิดอ่านของภรรยาเขาก็ยิ่งรู้สึกประทับใจมากขึ้น เขารู้ดีว่าบริษัท Ice Snow มีความสำคัญต่อหลินเสวี่ยมากเพียงใด มันเหมือนลูกในไส้ที่เธอเลี้ยงดูฟูมฟักขึ้นมาเองกับมือตั้งแต่เล็กจนโต อย่างไรก็ตาม เพื่อล้างแค้นให้เขา เธอกลับเต็มใจขายมันทิ้งจริงๆ หากเหมียวซิยี้ไม่ได้เอ่ยปากออกมา เขาไม่มีทางรู้แน่นอน
ไอ้บัดซบแกกล้าดียังไงมาจู๋จี๋กันต่อหน้าข้า แกกำลังหาที่ตาย ! เซี่ยเติ้งเฟยคำรามออกมาหลังจากเห็นฉิงเฟิงและหลินเสวี่ยกำลังกอดกันด้วยท่าทางที่ใคร่
