The Daily Life of the Immortal King – ตอนที่ 167

ตอนที่ 167 แมวของหลิงเฉินเหรินหายไป

และมันก็เป็นอีกครั้งที่แพะรับบาปคือเด็กฝึกงานหรือพนักงานชั่วคราว

หวังลิ่งรู้ว่านี่เป็นสิ่งที่หน่วยงานรัฐทุกหน่วยถูกสั่งสอนมา มันเปรียบเสมือนยาครอบจักรวาลสําหรับหน่วยงานรัฐที่ใช้ตอบบรรดาสื่อมวลชนทั้งหลาย

แม้ว่าการหลบหนีของนักโทษสาวจะเป็นขาวใหญ่ แต่มันก็ไม่ได้ดังมากมายในโลกออนไลน์ หวังลิ่งเปิดดูในแอพพลิเคชั่นข่าวหลายสํานัก เขาพบว่ามีแค่เพียงไม่กี่ความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้เหมือนกับข่าวแม่ของเขาโดนลวนลาม มันถูกควบคุมโดนรัฐบาล

หลังจากที่เขาดูข่าวนี้เขากลับรู้สึกไม่ดีอย่างบอกไม่ถูก

หนังตาของเขาเริ่มกระตุกอีกครั้งและครั้งนี้สัญญาณของมันบอกว่าเป็นหายนะระดับสาม…

แม้ว่าหวังลิ่งจะอยู่บ้านและไม่ได้มีแผนจะออกไปไหนในวันเสาร์ เขารู้สึกรําคาญหนังตาของเขาที่กระตุกอยู่ตลอดมันทําให้เขารู้สึกเครียด

หลังจากที่แหกคุกออกมาแล้ว พี่สาวคนนั้นจะทําอะไร?

หวังลิ่งนอนอยู่บนเตียงและใช้มือทั้งสองเป็นหมอนหนุน เขาไม่สามารถยับยั้งความคิดฟุ้งซ่านในหัวของเขาได้

ในตอนนี้ต่อให้หนีออกมาจากคุกได้ นักฆ่าสาวก็ยังไม่สามารถทําอะไรได้ เพราะเป็นวันหยุดของทั้งสองโรงเรียน เด็กนักเรียนส่วนใหญ่ต่างไปเที่ยวกันหมด และต่อให้เธออยากจะสร้างปัญหาให้กับโรงเรียน ในโรงเรียนก็ยังคงมีบรรดาอาจารย์ทํางานอยู่ มาตามล่าหาหวังหมิงยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่ ผู้นําประเทศต่างรู้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดี พวกเขาคงไม่ปล่อยให้เกิดอันตรายใดแก่หวังหมิงอย่างแน่นอน

ดังนั้นมีแค่เพียงเป้าหมายเดียวที่เธอน่าจะนึกออกตอนนี้ นั่นก็คือแก้แค้นเจิ้งทานและแก๊งแมวของมัน…

เมื่อคนคนหนึ่งไม่สามารถหาที่ระบายได้ พวกเขามักจะไปหาผู้ที่อ่อนแอกว่าเพื่อระบาย

หวังลิ่งคิดว่าเจิ้งทานตอนนี้น่าจะกําลังตกอยู่ในอันตราย

หวังลิ่งแปลงร่างตัวเองเป็นแมวเปอร์เซียสีขาวและเทเลพอร์ทไปโผล่ใต้ต้นไม้แก่ในโรงเรียนอันดับที่59 เนื่องจากมันเป็นเหตุฉุกเฉินเขาจึงจําเป็นต้องใช้การเทเลพอร์ท

เขาใช้พลังวิญญาณสํารวจบริเวณโดยรอบ แต่ก็ไม่พบอะไรแปลกปลอม เขาไม่สามารถจับไอพลังของสิ่งมีชีวิตใดที่อยู่ข้างในโพรงต้นไม้ได้เลย ทั้งกองกําลังทหารราบ กองกําลังทหารม้าและทหารอากาศที่อยู่ภายใต้การควบคุมของเจิ้งทาน ทั้งหมดนั้นหายไป

หวังลิ่งใช้ตาสวรรค์เพื่อดูสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้า แต่จากสิ่งที่เห็นเขาก็ไม่ได้ข้อมูลอะไรมากนัก

หวังลิ่งสามารถเห็นได้แค่เพียงสิ่งที่พวกมันนําออกไปพร้อมกับอาวุธต่างๆของพวกมันรวมไปถึงปืนใหญ่อิตาลีด้วย

พวกมันจะไปไหนกัน?

หวังลิ่งนั้นเป็นห่วงความปลอดภัยของพวกเจิ้งทานมาก

เขาใช้คลื่นพลังวิญญาณของเขาค้นหาฝูงแมวฝูงนั้น และเขาสามารถยืนยันได้แล้วว่าเจ๋งทานและฝูงของมันนั้นได้ออกไปจากเขตไปหยวนแล้ว พวกมันเคลื่อนย้ายออกจากโพรงต้นไม้เมื่อ12ชั่วโมงที่แล้ว เร็วกว่าที่หวังลิ้งคาดการณ์ไว้ ตอนนี้มีเพียงทางเดียวที่เขาจะสามารถตามหาเจิ้งทานพบ

ภายในห้องแลปลับบริเวณชายแดน ผู้ชายในชุดดําแนบเนื้อกําลังดื่มดํากับการวิจัยของเขาอยู่ในมือของเขาถือพิมพ์เขียวของปืนใหญ่อาร์มสตรองไว้อยู่

หลังจากที่ห้องแลปของเขาโดนทําลายเมื่อคราวก่อน แบล็คพยายามซ่อมแซมปืนใหญ่อย่างระมัดระวัง เพราะว่าเทพมือระเบิดได้ให้สัญญากับเขาไว้ว่า เขาจะนําปืนใหญ่นี้ไปยิงถล่มบ้านของไอคนที่มันทําลายห้องแลปเขาให้

ในระหว่างที่เขากําลังคํานวณความเร็วของปากกระบอกปืนใหญ่ใหม่อยู่ ก็ได้มีมือของคนบางคนวางลงบนไหล่ของเขา ทําให้เขาร้องออกมาด้วยความตกใจกลัว “ใครน่ะ?!”

ครั้งนี้แบล็คเห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งสวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวยืนอยู่ข้างหลังเขา “เธอเป็นใคร?”

หวังลิ่งพูดผ่านโทรจิตกลับไปเพื่อยืนยันตัวตรของเขา

“เธอคือหลิงเจินเหรินนั้นเหรอ?” แบล็คถามกลับไปด้วยความรู้สึกประหลาดใจ

ครั้งนี้หวังลิ่งไม่ได้ปกปิดใบหน้าของตัวเอง คราวก่อนที่เขามาที่นี่เขาไม่รู้ว่าแบล็คและเทพมือระเบิดรู้จักกัน ตอนนี้เขารู้แล้วว่าแบล็คอยู่ฝั่งเดียวกับเขา เขาจึงไม่มีเหตุจําเป็นที่จะต้องปิดบังใบหน้าอีก

เพื่อยืนยันว่าเขาคือหลิงเจินเหริน หวังลิ่งได้แสดงหลักฐานให้ดู

เขาได้แอบถ่ายรูปในขณะที่เขาอยู่กับเทพมือระเบิดไว้เผื่อในสถานการณ์แบบนี้

มันเป็นรูปที่เทพมือระเบิดกําลังยิ้มแฉ่งราวกับดอกเบญจมาศบาน ข้อสงสัยในตัวตนของหวังลิ่งนั้นหมดไปจากใจของแบล็ค…น่าจะมีแค่เพียงหลิงเจินเหรินที่สามารถทําให้เทพมือระเบิดยิ้มแฉ่งราวกับคนบ้าแบบนี้

“ถ้างั้นเธอก็คือหลิงเจินเหรินตัวจริงต้องขออภัยด้วยจริงๆ!” แบล็ครีบกุมมือทาบไปที่หน้าอกเพื่อแสดงความเคารพ คนคนนี้จะเป็นคนช่วยเขาแก้แค้นคนที่กล้าทําลายห้องแลปของเขาอีกแรง! เขาดูเด็กมาก!

“หลิงเจินเหรินมาหาฉันมีเรื่องอะไรงั้นหรือ?”

หวังลิ่งไม่อ้อมค้อมเขารีบเอารูปวาดของเจิ้งทานที่เขาเตรียมไว้ออกมาและบอกพิกัดของโพรงต้นไม้ “คุณสามารถตามหามันได้ไหม?”

หลังจากดูรูปวาดของเจิ้งทาน เขาเข้าใจทันทีเลยว่าหลิงเจินเหรินกําลังตามหาแมวหายของเขา

แบล็คไม่ได้ถามอะไรมาก จากพิกัดที่ได้รับมาเขาจึงแฮคไปยังกล้องวงจรปิดทั้งหมดที่อยู่ในบริเวณนั้น

ในที่สุดหวังลิ่งก็รู้การเคลื่อนไหวทั้งหมดของมัน

เจิ้งทานและฝูงของมันนั้นเคลื่อนตัวออกจากฐานเวลาประมาณสองทุ่มและแมวทุกตัวใช้งานเครื่องรางล่องหน เป็นอย่างที่หวังลิ่งคิดไว้ พวกมันเคลื่อนทัพพร้อมกับอาวุธทั้งหมดของมันชัดแล้วว่าพวกมันเตรียมตัวที่จะไปต่อสู้

จากภาพที่เห็นหวังลิ่งได้ใช้ตาสวรรค์ทําให้เขาเห็นว่าเจิ้งทานกําลังยิ้มอยู่!

เป็นการต่อสู้แบบไหนกันที่ทําให้เจิ้งทานเคลื่อนกําลังพลทั้งหมดของมันไป?

จากความกังวลใจของหวังลิ่งก่อนหน้า ตอนนี้กลับกลายเป็นความอยากรู้ไปเสียแล้ว

แฮคเกอร์แบล็คสมกับที่เป็นแฮคเกอร์ โลกออนไลน์สามารถใช้มันได้ทั้งในทางที่ดีและไม่ดี แค่ทิศทางการมุ่งหน้าก็ทําให้เขาคํานวณเป้าหมายของฝูงแมวฝูงนี้ได้แล้ว จุดหมายของพวกมันก็คือที่ท่าอากาศยานนานาชาติดาหวง

สนามบินงั้นหรอ…

ทั้งหวังลิ่งและแบล็คต่างรู้สึกประหลาดใจ

แบล็คได้แฮคเข้าไปดูระบบจองตั๋วเครื่องบิน และเขาพบข้อมูลผิดปกติบางอย่างในการจอง หลังจากที่เขาวิเคราะห์ใบหน้าของเขาแสดงตกใจ “หลิงเจินเหริน แมวของคุณมันสุดยอดจริงๆ! มันเช่าเหมาลําเครื่องบินทั้งลํา!”

“…” หวังลิ่งรู้สึกไม่เข้าใจในการเคลื่อนไหวของเจิ้งทาน

เจ้าแมวดําตัวนั้น พากองกําลังทั้งหมดของตัวเองพร้อมอาวุธครบมือไป และยังจองเครื่องบินเหมาลําอีก… “นี่มันตั้งใจจะไปทําอะไร? จะไปก่อการร้ายหรือยังไง??