ในห้องหินมีชั้นวางหนังสือขนาดใหญ่อยู่จำนวนหนึ่ง และโต๊ะไม้สีดำที่ซึ่งเอมิลี่กำลังง่วนอยู่กับจดหมายเก่าแก่ที่อยู่ในมือของเธอ คิ้วของเธอขมวดเข้าหากันเล็กน้อย และกำลังฉงนสงสัยกับความรู้เกี่ยวกับเวทมนตร์ธาตุมืดที่บันทึกไว้ในจดหมายโบราณฉบับนั้น
“เรียนท่านหญิงเอมิลี่ ท่านไบรอันต้องการพบท่านขอรับ!”
เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากท่อนำเสียงเล็ก ๆ บนโต๊ะของเอมิลี่
ความประหลาดใจที่น่ายินดีปรากฏขึ้นบนสีหน้าของเธออย่างไม่รู้ตัวจนเธอร้องออกมาเบา ๆ เธอวางจดหมายโบราณลงอย่างรวดเร็ว และเอากระจกกลมออกมาจากแหวนมิติ จากนั้นก็แตะแก้มอันน่ารักของเธอเบา ๆ
“ท่านหญิงเอมิลี่ ท่านไบรอันเข้าไปได้รึไม่ขอรับ?”
เมื่อทหารยามได้ยินเสียงร้องของเธอ เขาก็รู้ว่าเธออยู่ในห้องลับ แต่ในเมื่อเธอไม่ตอบ เขาจึงร้องถามอีกครั้ง
เอมิลี่ที่กำลังเตรียมตัวให้พร้อมด้วยความตื่นเต้น รีบตอบออกไปด้วยน้ำเสียงน่ารัก
“แป๊บนึง ใกล้จะเสร็จแล้ว!”
เมื่อพูดจบ เธอก็ตรวจตราใบหน้าของตัวเองในกระจกอีกครั้ง เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีความมัวหมองใด ๆ หลงเหลืออยู่ จากนั้นเธอก็รีดชุดคลุมสีดำด้วยเวทมนตร์ให้เรียบลื่น ในที่สุด เธอก็พูดขึ้น
“เอาล่ะ ให้ท่านไบรอันเข้ามาได้แล้ว”
แสงสีขาววาบขึ้นอย่างรวดเร็ว แล้วหานซั่วก็มาปรากฏในห้องหินผ่านวงเวทย์มิติเคลื่อนย้ายระยะสั้น
“ไบรอัน!”
เอมิลี่ร้องออกมาด้วยความดีใจเมื่อเธอเห็นร่างของผู้ที่เธอคอยเฝ้าฝันถึงปรากฏอยู่เบื้องหน้า เธอโผตัวเข้าไปหาแผ่นอกกว้างของหานซั่วและโอบกอดด้วยแรงทั้งหมดที่เธอมี ราวกับกลัวว่าหานซั่วอาจหายตัวไปได้ทุกขณะ
หานซั่วมีรอยยิ้มที่อบอุ่นบนใบหน้าขณะที่เขาก้มลงมองเอมิลี่ที่อยู่ในอ้อมกอด
เวลาที่ล่วงผ่านไปถึง 3 ปีมิได้แตะต้องใบหน้าสวยสดงดงามของเธอแม้แต่น้อย แต่เธอกลับดูน่าหลงใหลและมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น ใบหน้าเนียนละเอียดของเธอแดงระเรื่อด้วยความตื่นเต้น ทำให้ความงดงามนั้นยิ่งดูน่าถวิลหามากขึ้นอีก
** Please note : หากท่านไม่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้จากบล็อก https://gdk-th.blogspot.com/ แปลว่าท่านกำลังจ่ายเงินให้กับคนที่กำลังสุขสบายกับการหาเงินง่าย ๆ ด้วยการใช้นิ้วคลิกก๊อบผลงานแปลของเพจไปขายอีกต่อหนึ่ง **
หานซั่วรู้สึกได้ถึงอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นของร่างกายเอมิลี่ หลังจาก 3 ปีที่ห่างหายกันไป ไฟอันเร่าร้อนที่เคยสงบนิ่งได้คุกรุ่นขึ้นมาตรงบริเวณช่วงล่างของเขาอีกครั้ง เมื่อได้สัมผัสความรู้สึกอันยอดเยี่ยมที่อยู่ในอ้อมกอด ทั้งผิวพรรณผุดผ่อง ต้นคองามระหง ร่างกายโค้งเว้ายั่วยวน และก้นที่งามงอนได้รูป
เอมิลี่รู้สึกได้ถึงการลุกชันและความร้อนที่มาจากท่อนล่างของหานซั่ว เธอมีสัมผัสไวในเรื่องนี้ตั้งแต่ที่ได้รับการบำรุงมากมายจากหานซั่ว สายตาของเธอเริ่มพร่ามัว แม้แต่เสียงและร่างกายเองก็เริ่มสั่นเทิ้มเบา ๆ มือทั้ง 2 ข้างที่โอบรัดหานซั่วไว้แน่นเริ่มลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของเขา
หานซั่วร้องคำรามอย่างแผ่วเบาและอุ้มเอมิลี่ขึ้นมาในคราวเดียว เพียงชั่วพริบตา เขาก็จับเธอนั่งลงบนโต๊ะที่ใช้ในการแจกจ่ายงานให้แก่สมาชิกองครักษ์ชุดดำ และเสื้อผ้าของทั้งคู่ก็ถูกฉีกทึ้งจนไม่เหลือชิ้นดี
ผ่านไปครู่ใหญ่ เอมิลี่แทบจะขยับตัวไม่ได้แม้เพียงปลายนิ้ว เธอขดตัวอยู่ในท่าที่ผ่อนคลายบนเก้าอี้ที่นุ่มสบายตัวใหญ่
แก่นมนตรากำลังไหลเวียนอยู่ในร่างกายของเอมิลี่ มันค่อย ๆ บำรุงและฟื้นฟูพลังร่างกายของเธอทีละน้อย
เวลาผ่านไปอีกพักหนึ่ง เอมิลี่รู้สึกสบายตัวอย่างที่สุด เธอหายใจเข้าเฮือกใหญ่ ลืมตาสดใสขึ้นมาจับจ้องหานซั่วและเอ่ยถาม
“ไบรอัน เจ้ากลับมาที่นครออซเซ็นตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอ?”
“เมื่อกี้นี้เลย!”
หานซั่วสวมเสื้อผ้าชุดใหม่เสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาค่อย ๆ ดึงผ้าห่มผืนนุ่มขึ้นมาห่มให้กับเรือนร่างที่อ่อนแรงของเอมิลี่
ดวงตาของเธอเบิกกว้างขึ้นด้วยความตื่นเต้น และมุมปากเผยรอยยิ้มแห่งความปลื้มปิติ เธอถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเขินอาย
“หมายความว่า ข้าเป็นคนแรกที่เจ้ามาหาทันทีที่มาถึงน่ะเหรอ?”
“ใช่แล้ว”
หานซั่วตอบพร้อมรอยยิ้ม
“ดีจังเลย!”
เอมิลี่พยักหน้า เมื่อพลังฟื้นฟูจนเต็มเปี่ยม เธอก็มองหานซั่วด้วยความพอใจและกุมมืออันใหญ่โตของเขาไว้แน่น ก่อนจะดึงขึ้นมาซบที่แก้มของเธอ
“นี่คือคริสตัลต้นกำเนิดธาตุมืด ข้าได้มันมาจากหุบเขาทารัค รับไปสิ ค่อย ๆ ผสานมันเข้ากับวิญญาณของเจ้านะ มันจะทำให้เจ้าสร้าง ‘วิญญาณแห่งธาตุ’ ขึ้นมา มันจะมีประโยชน์อย่างมหาศาลกับเวทมนตร์ธาตุมืดของเจ้า”
หานซั่วพูดพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น ขณะที่เขานำคริสตัลต้นกำเนิดแห่งธาตุมืดออกมา และวางมันลงในมือของเอมิลี่
ทันทีที่หานซั่วนำคริสตัลต้นกำเนิดธาตุมืดอันบริสุทธิ์ออกมาจากแหวนมิติ เอมิลี่ซึ่งนอนขดอย่างเกียจคร้านอยู่บนเก้าอี้ก็รู้สึกได้ทันทีถึงธาตุมืดบริสุทธิ์ที่เก็บกักอยู่ในนั้น
ธาตุมืดนี้ไม่มีแม้แต่เศษอณูเล็ก ๆ ของความมัวหมองใด ๆ แอบแฝงอยู่ พลังงานอันบริสุทธิ์นี้มีพลังดึงดูดบางอย่างที่ไม่สามารถอธิบายได้ แม้ว่าเอมิลี่จะไม่ได้ใช้พลังจิตของเธอเพื่อตรวจสอบมันโดยละเอียด แต่ในฐานะนักเวทย์ธาตุมืด เธอสามารถสัมผัสได้ว่ามีสิ่งอัศจรรย์และลี้ลับแฝงอยู่ภายในคริสตัลลูกนั้น
“ช่างเป็นธาตุมืดที่บริสุทธิ์เหลือเกิน เจ้า… เจ้าสิ่งนี้มันคืออะไรน่ะ?”
เอมิลี่ถามพร้อมดวงตาที่เบิกกว้างขณะจ้องมองหานซั่ว
“มันเรียกว่าคริสตัลต้นกำเนิด มันเก็บกักพลังธาตุมืดอันบริสุทธิ์ไว้ในปริมาณมหาศาลโดยไร้ซึ่งสิ่งเจือปนใด ๆ เมื่อวิญญาณของเจ้าผสานเข้ากับคริสตัลต้นกำเนิด มันก็จะก่อให้เกิด ‘วิญญาณแห่งธาตุ’ ซึ่งจะทำให้เจ้าเข้าถึงเวทมนตร์ธาตุมืดอันลึกซึ้งที่สุดได้ และวิญญาณของเจ้ากับธาตุมืด ก็จะอยู่ในสถานะที่สามารถเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบที่สุดด้วยเหมือนกัน
สำหรับนักเวทย์ที่ฝึกฝนเวทมนตร์แห่งธาตุเพื่อบรรลุสู่ระดับเทพ คน ๆ นั้นจำต้องสร้าง ‘วิญญาณแห่งธาตุ’ ขึ้นในร่างกาย นักเวทย์ทั่ว ๆ ไปไม่มีทางรู้หรอกว่าจะสร้างวิญญาณแห่งธาตุที่ว่านั่นขึ้นมาได้ยังไง แต่ถึงจะรู้ มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่ใคร ๆ ก็ทำกันได้หรอก
แต่ถ้ามีคริสตัลต้นกำเนิดลูกนี้ ตราบใดที่เจ้าผสานวิญญาณของเจ้าและธาตุมืดบริสุทธิ์จำนวนมหาศาลที่อยู่ในนี้เข้าด้วยกัน จะทำให้เจ้าสร้างวิญญาณแห่งธาตุขึ้นมาได้ และเจ้าก็จะก้าวหน้าในการฝึกฝนเวทมนตร์ธาตุมืดด้วยความรวดเร็วอย่างไม่ต้องสงสัยเลยล่ะ อีกอย่าง เจ้าจะครอบครองพลังรากฐานในการเป็นเทพแห่งศาสตร์เวทมนตร์ธาตุมืดอีกด้วย”
หานซั่วอธิบายพร้อมรอยยิ้ม
เอมิลี่ถึงกับตัวสั่นเทาเล็กน้อย สายตาของเธอเป็นประกายด้วยความเหลือเชื่อ เธอมองไปที่หานซั่ว และพูดตะกุกตะกักด้วยเสียงสั่นเครือ
“บ….ไบรอัน…. นี่สำหรับข้าหรอ? เจ้าแน่ใจเหรอว่าให้ข้าจริง ๆ?”
“ยัยบ๊องเอ๊ย ข้าก็ต้องให้เจ้าอยู่แล้วสิ!”
หานซั่วพูดพลางลูบไล้ใบหน้าของเธอ ทันใดนั้นเอง หานซั่วก็ย้ำเตือนบางอย่างด้วยท่าทีจริงจัง
“แต่ไม่ว่ายังไง ด้วยระดับพลังของเจ้าในตอนนี้ เจ้าจะต้องดูดกลืนมันอย่างระมัดระวังมาก ๆ เลยนะ ข้าไม่รู้ว่าวิญญาณของเจ้าจะทนรับกับธาตุมืดปริมาณมหาศาลขนาดนี้ได้รึเปล่า ยังไงก็ระวังให้ดี ๆ ในทุกเรื่องด้วยล่ะ”
“ข… เข้าใจแล้ว”
เอมิลี่ถือคริสตัลต้นกำเนิดธาตุมืดด้วยมือทั้งสองข้าง เธอรู้สึกตื่นเต้นจนแทบจะเป็นลม จากคำอธิบายของหานซั่ว เธอรู้ดีว่าคริสตัลต้นกำเนิดนี้มีความหมายกับเธอมากเพียงใด มันเป็นสิ่งมีค่าที่สุดที่จะทำให้เธอกลายเป็นเทพได้ เธอจึงไม่สามารถแสดงความขอบคุณและความรักที่มีต่อหานซั่วออกมาเป็นคำพูดได้เลยแม้แต่น้อย
“เอมิลี่ ไบรอันอยู่ในนั้นรึเปล่า?”
เสียงของคานไดด์ดังขัดจังหวะขึ้นมาจากอุปกรณ์เวทมนตร์ที่อยู่บนโต๊ะของเอมิลี่
น้ำเสียงของเขาฟังดูตื่นเต้นด้วยเหตุใดมิทราบได้ ก่อนที่หานซั่วจะทันได้ตอบ คานไดด์ก็พูดขึ้นอีกครั้งผ่านอุปกรณ์เวทมนตร์
“ข้าสัมผัสได้ถึงออร่าธาตุมืดอันบริสุทธิ์ในปริมาณมหาศาลแผ่ออกมาจากที่ ๆ เจ้าอยู่ พวกเจ้าทั้ง 2 คนเป็นอะไรรึเปล่า?”
หานซั่วและเอมิลี่มองหน้ากันไปมาก่อนจะได้สติ คานไดด์เองก็เป็นจอมขมังเวทย์ธาตุมืด เขาคร่ำหวอดอยู่ในศาสตร์ของเวทมนตร์ธาตุมืดมานานกว่าเอมิลี่มากมายนัก ความเข้าใจในเวทมนตร์ธาตุมืดของเขาจึงล้ำหน้าไปมากกว่าเธอ
เพราะหานซั่วไม่ได้ใช้วิชาใดในการอำพรางออร่าที่แผ่ออกมาจากคริสตัลต้นกำเนิดธาตุมืด คานไดด์ซึ่งเป็นจอมขมังเวทย์ธาตุมืด แน่นอนที่สุดว่าเขาก็ต้องสัมผัสถึงธาตุมืดอันบริสุทธิ์ในปริมาณมหาศาลนี้ได้อย่างแน่นอน
“เร็วเข้า รีบเก็บมันไปซะ!”
หานซั่วรีบบอกเอมิลี่ ในขณะที่อีกมือหนึ่งก็ปิดอุปกรณ์เวทมนตร์สื่อสารนั้นเอาไว้
เอมิลี่ได้สติในทันทีเมื่อได้ยินเสียงของคานไดด์ แต่สิ่งแรกที่เธอชทำคือรีบลุกขึ้นแต่งตัว แต่เมื่อหานซั่วเตือนเธอ เธอจึงรีบเก็บคริสตัลต้นกำเนิดกลับเข้าไป หลังจากนั้น เธอจึงพูดขึ้นด้วยความตื่นตระหนก
“เขารู้แล้ว ทำยังไงดี? พวกเราจะทำยังไงกันดี?”
ในฐานะบุคคลผู้มีอำนาจในระดับหนึ่ง ตามจริงแล้วเอมิลี่ไม่ใช่คนที่ตื่นตูมขนาดนี้ แต่การที่เธอสติแตก ก็เห็นได้ชัดว่าเป็นเพราะคริสตัลต้นกำเนิดที่ทำให้เธอลนลานจนทำอะไรไม่ถูก และเธอก็ตื่นเต้นเกินกว่าจะสงบสติอารมณ์เอาไว้ได้
** Please note : หากท่านไม่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้จากบล็อก https://gdk-th.blogspot.com/ แปลว่าท่านกำลังจ่ายเงินให้กับคนที่กำลังสุขสบายกับการหาเงินง่าย ๆ ด้วยการใช้นิ้วคลิกก๊อบผลงานแปลของเพจไปขายอีกต่อหนึ่ง **อ
“ไม่เป็นไรหรอกน่า เขาไม่รู้เรื่องอะไรสักหน่อย อีกอย่าง ต่อให้เขารู้ว่าข้าให้คริสตัลต้นกำเนิดกับเจ้า เขาก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีนั่นแหละ”
หานซั่วปลอบเอมิลี่ เขารู้ว่าเอมิลี่กำลังคิดมากเกินไป และมันเป็นเรื่องไม่เหมาะสมหากคานไดด์จะเข้ามา เขาจึงพูดต่อ
“เจ้าอยู่นี่ล่ะ และสงบสติอารมณ์ซะ ข้าจะรับมือกับคานไดด์เอง”
หานซั่วยืนอยู่บนวงเวทย์มิติเคลื่อนย้ายในห้องของเอมิลี่ หลังจากแสงวาบสว่างขึ้น เขาก็มาปรากฏตัวต่อหน้าคานไดด์
“ไบรอัน ข้าเพิ่งจะได้รับรายงานว่าเจ้ากลับมาแล้ว จริงสิ ข้าสัมผัสได้ถึงออร่าธาตุมืดที่บริสุทธิ์มาก ๆ แผ่ออกมาจากห้องของเอมิลี่เมื่อกี้นี้เอง หลายปีมานี้ ข้าไม่เคยได้สัมผัสถึงพลังธาตุมืดที่บริสุทธิ์ขนาดนี้จากที่ไหนมาก่อนเลย เกิดอะไรขึ้นรึ?”
คานไดด์ถาม
“ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ข้าแค่ใช้ศาสตร์ต่อสู้ของข้าช่วยให้เอมิลี่สามารถรวบรวมธาตุมืดได้มากขึ้นเท่านั้นเอง เธอจะได้สัมผัสถึงธาตุมืดได้ชัดเจนขึ้น”
หานซั่วพูดพร้อมรอยยิ้ม ขณะที่เขาพยายามปกปิดความจริง ไม่นานนัก เขาก็เปลี่ยนเรื่อง
“ท่านครับ ข้าเพิ่งได้พบกับปีศาจเฒ่าสตรัทโฮล์มมาด้วย”
บางที เรื่องเกี่ยวกับปีศาจเฒ่าสตรัทโฮล์มอาจจะพอดึงความสนใจของคานไดด์ได้บ้าง หรือคานไดด์อาจจะเข้าใจได้เอง ว่าหานซั่วไม่อยากจะพูดถึงเรื่องนั้นต่อ คานไดด์ไม่สืบสาวเอาความเกี่ยวกับธาตุมืดปริมาณมหาศาลนั้นอีกต่อไป แต่กลับถามอย่างตื่นตกใจเกี่ยวกับสาเหตุและเหตุการณ์ที่นำพาให้หานซั่วและสตรัทโฮล์มได้พบกัน
**********************************
