ด้วยความตั้งใจที่จะถ่วงเวลาให้กับเจ้าผีดิบธาตุน้ำชั้นยอด หลังจากที่ออกคำสั่งเจ้าผีดิบธาตุโลหะชั้นยอดไปแล้ว หานซั่วก็เดินออกมาอย่างไม่รีบเร่ง และมายืนอย่างสง่าผ่าเผยอยู่ด้านข้างรูปสลักเทพีน้ำแข็ง
“ใช่เจ้าจริง ๆ ด้วย!”
น้ำแข็งสวรรค์โครีย์พูดด้วยความเกรี้ยวกราด ดาบยาวเย็นเยียบในมือของเขาชี้ไปยังหานซั่วขณะที่เขาพุ่งตัวลงไป
ออร่าน้ำแข็งแผ่กระจายออกมาจากดาบยาวในมือ พร้อมกับออร่าต่อสู้ไร้รูปร่างที่ผสมผสานกับอากาศหนาวเย็นโดยรอบ ก่อให้เกิดลิ่มน้ำแข็งแหลมคมที่พุ่งลงสู่เบื้องล่างด้วยแรงมหาศาล
เมื่อโครีย์เริ่มเคลื่อนไหว ยอดฝีมือจำนวนหนึ่งก็พุ่งตัวตามหลังเขามาทันที พวกเขาล้วนมีพลังความแข็งแกร่งในระดับจอมดาบศักดิ์สิทธิ์ พลังมหาศาลของพวกเขาพุ่งเป้าไปที่หานซั่ว ทำให้ความกดดันในตัวเขายิ่งเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ
แต่ทว่า ยังมีอีก 2 คนที่ยังคงยืนอยู่นิ่ง ๆ บนแท่นบูชาด้านบน ทั้งคู่ถือคทาเวทมนตร์คริสตัลไว้ในมือ พร้อมร่ายเวทย์ออกมาอย่างรวดเร็ว แล้วธาตุน้ำภายในห้องโถงก็เพิ่มความหนาแน่นจนถึงขีดสุดและดูราวกับมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที อุณหภูมิทั่วทั้งบริเวณลดฮวบ และก่อให้เกิดมวลหมอกสีขาวปริมาณมากพุ่งเข้าใส่หานซั่ว
หานซั่วรู้ดีว่าน้ำแข็งสวรรค์โครีย์และคนพวกนี้ตั้งใจจะสังหารเขาให้เร็วที่สุดที่จะทำได้ แล้วค่อยทุ่มเทพลังทั้งหมดเพื่อจัดการกับเจ้าผีดิบธาตุน้ำที่บุกเข้าไปด้านในของรูปสลักเทพีน้ำแข็ง แม้ว่าพวกเขาจะยังไม่หายจากอาการบาดเจ็บเดิม แต่ก็ยังนับว่ามีพลังที่น่าเกรงขามเมื่อบุกโจมตีพร้อม ๆ กัน
แผนลับในห้องโถงใจกลางภูเขานี้ได้ดำเนินการโดยอารามแห่งน้ำแข็งมาเนิ่นนานนับร้อย ๆ ปี ไม่เพียงแต่จะอุดมไปด้วยธาตุน้ำหนาแน่น และเนื่องจากแผนการสร้างเทพ พวกเขาจึงได้สร้างเขตแดนเวทมนตร์ป้องกันขึ้นชั้นแล้วชั้นเล่า รวมทั้งยังวางกับดักไว้อีกอีกมากมาย การต่อสู้ในสถานที่เช่นนี้จึงเป็นเรื่องยากลำบากสำหรับหานซั่วมากทีเดียว
เช่นนั้นแล้ว จึงแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะสามารถเผชิญหน้ากับพวกนั้นได้โดยตรง หากพวกนั้นไล่ต้อนหานซั่วให้จนมุมได้จริง ๆ ไม่เพียงแต่เขาจะไม่สามารถช่วยเจ้าผีดิบธาตุน้ำได้ แต่การหนีออกไปจากห้องโถงนั้นก็ดูจะเป็นปัญหาเช่นกัน
เมื่อเห็นว่าน้ำแข็งสวรรค์โครีย์และพรรคพวกกำลังพุ่งเข้ามา หานซั่วจึงถอยกลับเข้าไปในอุโมงค์ที่เดินออกมาเมื่อครู่ ซึ่งกำแพงหินที่เปิดแยกออกก็ตอบสนองกับหานซั่วเป็นอย่างดี ทันทีที่น้ำแข็งสวรรค์บินโฉบลงมา รอยแยกนั้นก็เชื่อมผสานกันอย่างรวดเร็วและกลายเป็นเพียงพื้นผิวราบเรียบธรรมดา ๆ ที่สมจริงจนแม้แต่น้ำแข็งสวรรค์โครีย์ยังสงสัยว่าหานซั่วที่เขาเห็นนั้นใช่ภาพลวงตาหรือไม่
“บ้าจริง! เกิดอะไรขึ้น!”
โครีย์ตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด
“อับรา! ระวัง!”
จอมดาบศักดิ์สิทธิ์คนหนึ่งที่บินตามหลังโครีย์มาอย่างรวดเร็วรู้สึกกลัวจับจิตเมื่อได้ยินเสียงร้องเตือนจากด้านบน เขามองไปทั่วทุกทิศทางอย่างหวาดผวา
ทันใดนั้น จอมดาบศักดิ์สิทธิ์นามว่าอับรา ก็รู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงอันน่าสะพรึงกลัวของกำแพงหินข้าง ๆ เขา
ตูม !!
ช่วงกลางทางที่เขาเหาะตามลงมา กำแพงหินด้านข้างเขาก็ระเบิดและแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ในทันที และจากรอยแยกที่เปิดออก จู่ ๆ ก็มีใบหน้าโหดเหี้ยมอำมหิตพุ่งออกมาพร้อมที่จะกัดเขา
อับบราหยุดพุ่งตัวลงไปทันที แล้วลำแสงสีทองก็เปล่งออกมาจากดาบคริสตัลของเขา เพียงเสี้ยววินาที รัศมีแสงสีทองนับร้อยลำก็ระเบิดออกมา และทำลายใบหน้าน่าเกลียดน่ากลัวที่โผล่ออกมาโจมตีเขาเมื่อครู่
ด้วยการเฝ้าระวังของอับรา ใบหน้าปีศาจอันชั่วร้ายก็โดนแรงระเบิดของลำแสงสีทองเข้าอย่างจัง เขาถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่ยังคงระแวดระวังและจับจ้องมันอย่างไม่วางตา
ในเมื่อฝีมือของเขาสูงถึงระดับนี้ เขาย่อมไม่ใช่คนที่จะไม่ระวังตัวในระหว่างการต่อสู้ เส้นทางการเป็นจอมดาบศักดิ์สิทธิ์ไม่ใช่เรื่องง่าย และสำหรับอับราเองก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น ด้วยประสบการณ์การต่อสู้อันโชกโชนและมากมายนับไม่ถ้วน เขาจึงกลายเป็นคนที่ตื่นตัวเตรียมพร้อมรับมืออยู่ตลอดเวลา และไม่เคยประมาทฝีมือของศัตรูทุกคน
เป็นเพราะทักษะเหล่านี้เองที่ช่วยชีวิตของเขาไว้ ขณะที่เขาเฝ้ามองอย่างตั้งใจ เขาก็พบว่า ใบหน้าอันชั่วร้ายนั้น แม้จะถูกทำลายจนพรุนด้วยแรงระเบิดของออร่าต่อสู้สีทอง แต่มันก็ยังไม่อันตรธานหายไป แม้แต่ความเร็วที่พวกมันพุ่งเข้ามากัดเขาก็ยังไม่ลดลงไปแม้แต่น้อย หากแต่ยังคงพุ่งเข้าโจมตีเขาด้วยเสียงขู่ฟ่อที่ดังลั่น
สีหน้าของอับราเต็มไปด้วยความหวาดผวา ร่างกายของเขาซึ่งหยุดค้างอยู่กลางอากาศรีบถอยหลังออกไปอย่างรวดเร็ว ดาบคริสตัลเยียบเย็นฟาดฟันไปมาเป็นรูปกากบาท พร้อมกับปลดปล่อยออร่าต่อสู้สีทองและพลังศักดิ์สิทธิ์ที่เย็นยะเยือกออกมา แล้วพลังศักดิ์สิทธิ์ที่ประทานพรโดยเทพีน้ำแข็งก็ผสมผสานเข้ากับออร่าต่อสู้ของเขา ก่อร่างขึ้นเป็นโล่ป้องกันชั้นแล้วชั้นเล่า
ใบหน้าที่ชั่วร้ายนั้นยังคงคืบคลานเข้ามาใกล้อีก 3 เมตร แต่แล้วในที่สุด มันก็กลายเป็นหมอกควันและอันตรธานหายไป ในตอนนี้ หลังจากที่ใบหน้าชั่วร้ายละลายหายไปในอากาศ ก็ปรากฏภาพเป็นหมัดเหล็กของหานซั่วที่ค่อย ๆ ซัดเข้าใส่ และขยายใหญ่ขึ้นต่อหน้าต่อตาของอับรา และท่วงท่าที่มิอาจหยุดยั้งได้นั้นก็ทำให้เขารู้สึกตกใจจนทำอะไรไม่ถูก
ฟึ่บ! ฟึ่บ! ฟึ่บ!
ตอนนั้นเอง เหล่ายอดฝีมืออารามแห่งน้ำแข็งทั้งที่อยู่ด้านบนและด้านล่างของอับรา ต่างก็ฟาดฟันดาบของตนเอง ส่งลิ่มน้ำแข็งจำนวนมากและสายลมเย็นเยียบ พุ่งไปยังหานซั่วซึ่งเผยตัวออกมาในที่สุด
หานซั่วส่งเสียงคำรามอย่างเย็นชาออกมา หมัดขวาของเขาที่เหวี่ยงออกมาเพื่อบดขยี้อับบรายังคงไม่สะทกสะท้านต่อสิ่งใด ขณะเดียวกัน ลำแสงปีศาจก็ระเบิดออกมาจากมือซ้ายที่เต็มไปด้วยกรงเล็บของคมดาบปีศาจ ก่อนที่ลำแสงปีศาจทั้งหมดจะพุ่งเข้าสะกัดบรรดาลิ่มน้ำแข็งที่พุ่งเข้ามาได้อย่างแม่นยำโดยเขาไม่ต้องชายตามองเสียด้วยซ้ำ
อย่างไรก็ตาม สายลมเย็นเยียบยังคงเล็ดรอดจากเหล่าลิ่มน้ำแข็งที่แตกกระจาย และพุ่งใส่ร่างของหานซั่วเข้าจนได้
เมื่อสายลมเย็นเยียบที่จอมขมังเวทย์ศักดิ์สิทธิ์เป็นผู้ร่ายและเต็มไปด้วยธาตุน้ำปริมาณมหาศาลที่อบอวลอยู่ในโถงได้พุ่งเข้าใส่หานซั่ว ความเย็นที่บาดลึกถึงกระดูกก็แทรกซึมเข้าไปถึงจิตและร่างกาย ทำให้ร่างของเขาแข็งทื่อไปในทันที พร้อมกับแปรเปลี่ยนความเร็วราวสายฟ้าของเขาให้เชื่องช้าลงอย่างกะทันหัน
อย่างไรก็ตาม อับราก็ยังไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ทัน!
เปรี้ยง!
หมัดของหานซั่วบดขยี้ไปยังกลางดาบคริสตัลน้ำแข็งที่อับบรายื่นออกมา
พลังที่สามารถทลายภูเขาและพลิกผืนสมุทรได้พุ่งเข้าใส่จอมดาบศักดิ์สิทธิ์อับราทันที ออร่าต่อสู้ทั้งหมดที่เขาใช้ป้องกันตัวถูกทำลายลงภายในพริบตา มีเพียงพลังศักดิ์สิทธิ์ของเทพีน้ำแข็งเท่านั้นที่ยังคงต่อต้านพลังที่แข็งแกร่งนั้นได้อยู่บ้าง ทำให้ภายในร่างกายของเขาแตกหักราวกับถูกทิ่มแทงด้วยดาบจากภายใน
** Please note : หากท่านไม่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้จากบล็อก https://gdk-th.blogspot.com/ แปลว่าท่านกำลังจ่ายเงินให้กับคนที่กำลังสุขสบายกับการหาเงินง่าย ๆ ด้วยการใช้นิ้วคลิกก๊อบผลงานแปลของเพจไปขายอีกต่อหนึ่ง **
เสียงร้องโหยหวนอย่างน่าเวทนาลอดดังมาจากปากที่เต็มไปด้วยเลือดของอับรา เขาสูญเสียการทรงตัว ขณะแหงนหน้ามองขึ้นไปบนฟ้า ร่างของเขาก็ค่อย ๆ หงายหลังและร่วงหล่นจนกระแทกเข้ากับกำแพงหินแข็งในที่สุด
“หยุดนะ!”
น้ำแข็งสวรรค์โครีย์ร้องตะโกนขณะที่พุ่งตัวขึ้นมาจากด้านล่าง
หลังจากที่อากาศเยียบเย็นเข้าสู่ร่างของเขา ความเร็วของหานซั่วก็เริ่มเชื่องช้ามากขึ้นเรื่อย ๆ แต่เพราะอับราอยู่ใกล้กับตัวเขา จึงสามารถโจมตีออกไปได้
หานซั่วไม่สนใจเสียงตะโกนของน้ำแข็งสวรรค์โครีย์ที่กำลังพุ่งเข้ามา มือขวาของเขาก็เปลี่ยนจากกำหมัดเป็นฝ่ามือที่นิ้วเหยียดตรง และเล็งไปที่หัวใจของอับราอีกครั้ง
“อับรา! หนีไป!”
นักเวทย์ 2 คน ซึ่งมีสีหน้าเจ็บปวดร้องเตือนเขาอีกครั้งด้วยความสับสน
บางที ตัวอับราเองคงจะเห็นแล้วว่าไม่มีทางหนีพ้น เมื่อเห็นมือกำลังแทงเข้าที่หน้าอกด้วยความเร็วราวสายฟ้า เขาก็รวบรวมพลังทั้งหมดเพื่อรับการปะทะนั้น เขาสวนดาบไปยังมือซ้ายที่ว่างเปล่าของหานซั่ว ในขณะที่กำหมัดด้วยมือซ้ายของตนเองและเหวี่ยงใส่มือของหานซั่วที่กำลังพุ่งเข้ามา
ฟึ่บ!
ขณะที่ฝ่ามือของหานซั่วกำลังจะแทงใส่หมัดของอับรา เล็บมือของเขาก็งอกยาวขึ้นเป็นคมดาบปีศาจราวกับนกยูงรำแพน
ก่อนที่อับราจะไหวตัวทัน คมดาบปีศาจก็เสียบทะลุหมัดของเขาอย่างง่ายดาย มันแทงเข้าไปตามแขน ซึ่งสุดท้ายแล้วก็เสียบทะลุหัวใจ และสังหารเขาในทันที!
เขาชักมือขวาที่ชุ่มโชกไปด้วยเลือดกลับมา เขาแสยะยิ้ม รอยยิ้มนั้นเต็มไปด้วยความหยิ่งผยอง ความสงบเยือกเย็น และความโหดเหี้ยมอำมหิต
อับราถูกแทงทะลุหัวใจ ดวงตาของเขาหวาดกลัวเบิกกว้าง เลือดสด ๆ ทะลักออกมาจากหน้าอกและร่างของเขาร่วงลงสู่พื้นในที่สุด
น้ำแข็งสวรรค์โครีย์เพิ่งจะเข้ามาถึง ขณะมองไปยังรอยยิ้มที่ไร้ความรู้สึกบนใบหน้าของหานซั่ว โครีย์ก็รู้สึกใจหายวาบ ก่อนจะเริ่มเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ อย่างไรก็ตาม เขารู้ดีว่าหากหานซั่วไม่ถูกกำจัดเสียในวันนี้ อารามแห่งน้ำแข็งจะไม่มีวันสงบสุขอีกต่อไป และไม่ช้าก็เร็ว ชื่อเสียงและความน่าเกรงขามของอารามจะต้องถูกทำลายอย่างย่อยยับ
“ฆ่ามัน! มันต้องตาย!”
น้ำแข็งสวรรค์โครีย์ออกคำสั่ง โดยที่ตัวเขาเองก็พร้อมที่จะทุ่มเทสุดชีวิตเพื่อให้หานซั่วหายไปจากโลกนี้ตลอดกาล
ทันใดนั้นเอง หานซั่วที่เพิ่งสังหารอับราไป กลับยิ้มกริ่มและหันมาหาโครีย์ ก่อนจะเคลื่อนตัวไปใกล้กำแพงที่อับราเคยถูกอัดติดกำแพงเมื่อครู่ และภายใต้สายตาของโครีย์ที่จ้องมองอยู่ กำแพงหินก็แยกตัวออกอีกครั้งจนเผยให้เห็นอุโมงค์ และหานซั่วก็เข้าไปในนั้นด้วยท่าทีสงบเยือกเย็น
** Please note : หากท่านไม่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้จากบล็อก https://gdk-th.blogspot.com/ แปลว่าท่านกำลังจ่ายเงินให้กับคนที่กำลังสุขสบายกับการหาเงินง่าย ๆ ด้วยการใช้นิ้วคลิกก๊อบผลงานแปลของเพจไปขายอีกต่อหนึ่ง **
จากนั้น หานซั่วก็ยืนอย่างองอาจอยู่ในอุโมงค์ด้านในกำแพงหิน แม้ว่าเขาจะได้ประจันหน้ากับน้ำแข็งสวรรค์โครีย์ซึ่งหมายจะสังหารเขาอย่างเต็มที่ รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็ยังคงเย็นชาเหมือนเช่นเดิมกับก่อนหน้านี้อย่างไม่มีผิดเพี้ยน
อาการบาดเจ็บของน้ำแข็งสวรรค์โครีย์ยังไม่ฟื้นตัวดีนัก และลูกน้องของเขาก็ยังตามมาไม่ถึง ส่วนนักเวทย์อีก 2 คนที่อยู่ด้านบนก็ดูจะตื่นกลัวจนทำอะไรไม่ถูก น้ำแข็งสวรรค์โครีย์ที่รู้สึกหวั่นกลัวจึงชะลอความเร็วลง และที่น่าแปลกใจก็คือ เขาไม่กล้าที่จะเผชิญหน้ากับหานซั่วตรง ๆ อีกต่อไปแล้ว
เพียงไม่กี่วินาทีต่อมา เสียงบางอย่างก็ดังขึ้นในร่างของหานซั่ว เมื่อพลังไอเย็นทั้งหมดที่แทรกซึมเข้าไปในร่างของเขาถูกขับออกมาโดยแก่นมนตราได้ในที่สุด
“เหอะ! เจ้าคนขี้ขลาด ไอเย็นพวกนั้นยังอยู่ในร่างของข้า แบบนี้เจ้าก็มีโอกาสจะฆ่าข้าแล้วนี่!”
ร่างกายของหานซั่วไม่แข็งทื่ออีกต่อไปแล้ว เขาแสยะยิ้มให้น้ำแข็งสวรรค์โครีย์และพูดจายั่วยุ
เมื่อหานซั่วพูดจบ กองหนุนของน้ำแข็งสวรรค์โครีย์ก็มาถึงพอดี และนักเวทย์ 2 คน ที่อยู่ด้านบนก็เตรียมพร้อมเต็มที่
น้ำแข็งสวรรค์โครีย์หน้าถอดสี เขากัดฟันแน่นและตะโกนออกไป “ฆ่ามัน!” ก่อนจะเป็นผู้นำในการพุ่งเข้าโจมตีหานซั่ว
ในตอนนั้นเองที่หานซั่วถอยหลังกลับเข้าไป และกำแพงหินก็ปิดตัวลงอย่างน่าอัศจรรย์อีกครั้ง เมื่อน้ำแข็งสวรรค์โครีย์เข้าไปใกล้ สิ่งที่อยู่เบื้องหน้าเขาก็มีเพียงกำแพงหินที่ราบเรียบราวกับกระจก และหานซั่วได้หายตัวไปแล้ว
“นายท่าน นายท่านครับ ถ้าเรายังมัวเสียเวลาอยู่อย่างนี้คงแย่แน่ ๆ พลังงานในรูปสลักเทพีน้ำแข็งจะหายไปจนเกลี้ยงแล้วนะครับ!”
เมื่อน้ำแข็งสวรรค์โครีย์สบถสาปแช่งหานซั่วด้วยความโกรธเกรี้ยว สาวกคนหนึ่งก็ร้องเตือนทันที
น้ำแข็งสวรรค์โครีย์ได้สติทันที ขณะที่เขานึกขึ้นได้ว่าภายในรูปสลักเทพีน้ำแข็ง เจ้าสิ่งมีชีวิตน่าขยะแขยงนั่นยังคงกอดรัดร่างทดลองและดูดกลืนพลังงานจากมันอยู่
“ช่างหัวไอ้เจ้าผู้ใช้ความตายเวรตะไลนี่ รีบไปจัดการเจ้าตัวทุเรศนั่นก่อน!”
น้ำแข็งสวรรค์โครีย์ตัวสั่นเทิ้มขณะออกคำสั่งลูกน้องที่อยู่รอบกาย
น้ำแข็งสวรรค์โครีย์รู้ดีว่าเขาถูกหานซั่วยั่วยุ เพราะเหตุนั้นเขาจึงทำอะไรอย่างไร้เหตุผล และเป็นเพราะคำเตือนจากลูกน้องของเขา น้ำแข็งสวรรค์โครีย์จึงรู้ตัวเสียทีว่าถูกหานซั่วปั่นหัวเข้าให้แล้ว
“ครับ นายท่าน!”
แล้วเหล่าสาวกก็รวมพลังกันเพื่อจัดการกับเจ้าผีดิบธาตุน้ำชั้นยอด ที่กำลังดูดกลืนพลังงานอย่างเปรมปรีดิ์อยู่ภายในรูปปั้นเทพีน้ำแข็งนั่นทันที
***************************
