Gate of God – ตอนที่ 553-554

ตอนที่ 553 รัฐมนตรีกรมพิธีการ
“อา เฉิน เฟยฮัว มเหสีอันดับหนึ่ง หัวหน้าของทหารองครักษ์หลวง และเป็นพี่สาวของ เฉิน เฟยหยู่!” ฟาง เจิ้งจือ คิดกับตัวเอง
ถ้านี่เป็นปีที่แล้ว…
เขาคงตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นฉากที่น่ากลัวมาก
เขาไม่คิดว่าหัวหน้าของทหารองค์รักษ์หลวงจะเป็นเฉิน เฟยฮัว
….สายตาของ เฉิน เฟยฮัว มองผ่าน ฟาง เจิ้งจือ ไป ก่อนที่จะหยุดลงที่ เยว่ เหอ
“ข้าสมควรตายข้าสมควรตาย…” เยว่ เหอ คุกเข่าลงพร้อมๆกับร่างกายที่สั่นสะท้าน เขาหวาดกลัวเป็นอย่างมาก
“เยว่เหอ ท่านรู้ความผิดพลาดของตัวเองหรือเปล่า?” เฉิน เฟยฮัว ถามด้วยน้ำเสียงอันเรียบเฉย
แต่เจ้าหน้าที่ทุกคนร่างกายกับสั่นสะท้านเฉิน เฟยฮัว ไม่เคยตั้งคำถามกลับใครในสภา หน้าที่ของนางจริงๆแล้วมีเพียงปกป้องวังหลวงเท่านั้น
แต่ตอนนี้…
นางกลับพูดมันออกมา
เยว่เหอ ก้มหัวแนบพื้น ร่างกายสั่นสะท้าน เขาไม่ได้กลัวความตาย
แต่เขาต้องการอย่างอื่น
เขาต้องการฆ่าฟาง เจิ้งจือ ด้วยมือของตัวเอง
ในขณะที่ทุกคนเชื่อว่าเยว่ เหอ กำลังโกรธนั้นเอง จิตใจของเขากลับสงบนิ่ง
การที่เขาทำงานในสภามานานทำให้เขามีประสบการณ์มากมาย
เขาเชี่ยวชาญการควบคุมอารมณ์ของเขาอย่างแท้จริงแม้ลูกชายของเขาจะเป็นชู้กับคนรับใช้ก็ตาม เขาก็มีความสามารถที่จะเก็บความโกรธเอาไว้ได้
เกลียด
แน่นอนว่าเขาเกลียด
แต่เขารู้ว่าถ้าฟาง เจิ้งจือ มีชีวิตอยู่ หลิน เทียนหลง ต้องตกอยู่ในอันตรายแน่นอน
แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าเหยียน ซิว จะป้องกันการโจมตีของเขาได้ นอกจากนั้นพลังของเขายังเบนเป้าหมายไปหา หลิน เทียนหลง
แน่นอนมีเพียงสิ่งเดียวที่เขารู้ว่า…
ตอนนี้เขาเท่ากับได้ตายไปแล้ว
“ข้ารู้ความผิดพลาดของข้าดี!”เยว่ เหอ ไม่ยกหัวขึ้นมา เขากำหมัดแน่น มีโอกาสเดียวเท่านั้น และถ้าพลาดก็หมายถึงความตาย
หากเขาสามารถฆ่าฟาง เจิ้งจือ ได้ และวันหนึ่งถ้า หลิน เทียนหลง ได้ครองบัลลังก์ เขาก็จะมีโอกาสรอดชีวิต
แต่ตอนนี้ทุกอย่างไม่มีความหมายแล้ว
“ไป่ฉี” เฉิน เฟยฮัว หันไปหา ไป่ ฉี
”ข้าอยู่นี่แล้ว!”
“จับตัวเยว่ เหอ ไว้”
”รับทราบ!”ไป่ ฉี พร้อมทหารอีกสองสามคนเข้าไปจับตัว เยว่ เหอ เอาไว้
เยว่เหอ ค่อยยืนขึ้นพร้อมกับมองไปที่ลูกชายและสนมของเขา
เขาไม่ได้พูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว
แต่มันเห็นได้ชัดว่าเขาได้ใช้พลังของเขาออกไปจนหมดแล้วการก้าวเดินของเขาแต่ละก้าวเต็มไปด้วยความยากลำบาก
ชายและหญิงคูนั่นก็ถูกพาตัวไปเช่นกันความผิดของ เยว่ เหอ นั้นร้ายแรงมาก
ทำร้ายองค์รัชทายาทในที่สาธารณะ
มันไม่ใช่ความผิดเพียงเล็กน้อยที่จะให้อภัยได้
ความเป็นจริงตั้งแต่ที่ เฉิน เฟยฮัว เข้ามาแทรกแซงเรื่องที่เกิดขึ้น
ไม่มีใครกล้าเคลื่อนไหวแม้แต่คนเดียว
ทุกคนต่างรอให้เฉิน เฟยฮัว ทำให้สถานการณ์สงบลงหร้อมกับช่วย หลิน เทียนหลง
แต่เฉิน เฟยฮัว ไม่ได้ทำแบบนั้น
นางไม่ได้ตรวจดูอาการบาดเจ็บของหลิน เทียนหลง นางแค่ก้มหัวให้องค์จักรพรรดิและเดินเข้าไปในวังทันที
ด้วยความรวดเร็ว…
เฉินเฟยฮัว หายตัวไปอย่างรวดเร็ว
ราวกับนางไม่เคยปรากฎตัวมาก่อน
ทันใดนั้นมีเสียงเจ้าหน้าที่คนหนึ่งไปขึ้นมา
มันได้ทำลายความเงียบลงแต่บนใบหน้าของเจ้าหน้าที่คนนั้นกลับขึ้นสีด้วยความอับอาย
เขาสั่นเทาเล็กน้อย
“ข้าขอโทษข้าขอโทษ…” เจ้าหน้าที่คนนั้นคุกเข่าก้มหัวเพื่อเป็นการขอโทษอย่างรวดเร็ว
เมื่อเห็นภาพนี้เจ้าหน้าที่คนอื่นๆ ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้ม
อันที่จริงเฉิน เฟยฮัว ทำหน้าที่ของนางคือเป็นหัวหน้าขององค์รักษ์และปกป้ององค์รัชทายาท
มันเป็นการกระทำของมืออาชีพ…
ไม่นานความสนใจของพวกเขาก็มุ่งไปที่ชายในชุดสีน้ำเงินแทน
่
มันเป็นอุบัติเหตุหรือการโจมตีโดยเจตนา?
ถ้ามันเป็นอุบัติเหตุมันก็ดูเหมือนจะบังเอิญเกินไปใครกันที่ต้องการจะโจมตีใส่องค์รัชทายาท?
เจ้าหน้าที่ทุกคนต่างสับสน
“มันก็สายมากแล้ว มาเริ่มงานเลี้ยงกันได้แล้ว!” เสียงขององค์จักรพรรดิดังขึ้นขัดความคิดของเจ้าหน้าที่ทุกคน
ขันทีเหว่ยยืนขึ้น
“ได้เวลางานเลี้ยงแล้ว!”
“งานเลี้ยง!งานเลี้ยง!” ” เสียงของเขาสะท้อนไปทั่ววัง
บรรยากาศเริ่มดีขึ้นเจ้าหน้าที่ทั้งหลายต่างได้ข้อสรุปว่าควรเลิกคิดเรื่องนั้นในตอนนี้ พวกเขาเริ่มยิ้มออกมา
แต่ทันใดนั้นเอง…
มีร่างหนึ่งเดินออกไปหาองค์จักรพรรดิสายลมพัดชายเสื้อของเขาปลิวไปตามสายลม เหยียน ซิว เดินตามหลังเขาไป
“ฝ่าบาทข้าเสียใจที่เป็นคนเริ่มเรื่องนี้!”ฟาง เจิ้งจือ ก้มหัว แต่เขาไม่ได้สนใจใช้คำราชาศัพท์ใดๆ
เจ้าหน้าที่ทุกคนต่างยืนนิ่งอีกครั้งรอยยิ้มของพวกเขาแข็งค้าง สายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่ ฟาง เจิ้งจือ
แน่นอนพวกเขารู้ว่าฟาง เจิ้งจือ ทำอะไรอยู่
แต่ว่า…
เขากล้าแทรกแซงคำสั่งที่องค์จักรพรรดิสั่งออกมาแล้วได้ยังไงกัน?
ฝูงชนเองก็จ้องมองไปที่ฟาง เจิ้งจือ พวกเขาเหมือนรู้ว่าองค์จักรพรรดิคิดอะไรอยู่
ฟางเจิ้งจือ ได้เปิดเผยความจริงแล้วว่ารัฐมนตรีกรมการคลังได้ยินเสียงที่พวกเขาพูดคุยกัน
ฟางเจิ้งจือ เองก็เคยโดนพิษนี้มาก่อนเช่นกัน
แต่องค์จักรพรรดิก็ทรงสั่งให้เริ่มงานเลี้ยง
ความคิดของเขานั้นชัดเจน
“เขาพยายามทำอะไร?”
“เขาพยายามจะพูดถึงเรื่องคดีอีกครั้งงั้นหรือ?”
“องค์จักรพรรดิจะปล่อยให้เขาทำตามใจตัวเองงั้นหรือ”
คำถามนี้เกิดขึ้นในใจของทุกคน
องค์จักรพรรดิหันไปหาฟาง เจิ้งจือ พร้อมกับลุกขึ้นยืนจากบัลลังก์
“รัฐมนตรีกรมพิธีการท่านมีความคิดเห็นอะไรอีกงั้นหรือ?” ” เสียงขององค์จักรพรรดิไม่ได้บ่งบอกถึงอารมณ์อะไรนอกจากความสงบ
แต่เจ้าหน้าที่และผู้คนต่างพบถึงความผิดปกติในทันที
เพราะองค์จักรพรรดิเรียกฟาง เจิ้งจือ ว่า..
รัฐมนตรีกรมพิธีการ!
ทุกคนต่างรู้ว่าตอนที่สงครามแดนใต้จบลงองค์จักรพรรดิได้แต่งตั้ง ฟาง เจิ้งจือ เป็นเจ้าหน้าที่ระดับสองและรัฐมนตรีกรมพิธีการ
อย่างไรก็ตามตอนนั้นฟาง เจิ้งจือ ได้ฆ่า ฉาน หลิง และทำร้ายองค์รัชทายาท
ตอนนี้การที่องค์จักรพรรดิเรียกฟาง เจิ้งจือ ด้วยตำแหน่งนั้นเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อสำหรับพวกเขาเป็นอย่างมาก
หลินเทียนหลง เองก็ตกตะลึง
ดวงตาของเขาจ้องเขม็งไปที่องค์จักรพรรดิและฟาง เจิ้งจือ ขณะที่มุมปากของเขายังมีเลือดไหลออกมาไม่หยุด
ความโกรธและความไม่พอใจปะทุขึ้นมาเต็มหัวใจของเขา
การที่องค์จักรพรรดิเรียกฟาง เจิ้งจือ เช่นนั้น นั่นหมายความว่าความผิดของ ฟาง เจิ้งจือ ที่ดินแดนภูเขาทางใต้ได้ถูกชะล้างไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ฉือเฮา เองก็ตัวแข็งเช่นกัน
วันนี้ตอนที่ฟาง เจิ้งจือ ก้าวเดินออกไปเผชิญหน้ากับ ฉาน ยู่ เขาไม่คิดว่า ฟาง เจิ้งจือ จะทำสำเร็จ
ตอนนั้นเขาปรารถนาเพียงที่จะช่วยฟาง เจิ้งจือ เท่านั้น
แต่ตอนนี้…
ฟางเจิ้งจือ ทำสำเร็จจริงๆ
แม้ว่าคดีจะไม่ได้ถูกนำขึ้นมาพิจรณาใหม่แต่เขาก็ทำสำเร็จจริงๆ เขาสามารถพิสูจน์ในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ทำได้
ไม่เพียงแต่องค์จักรพรรดิจะไม่พูดถึงความผิดที่ฟาง เจิ้งจือ ทำเท่านั้น เขายังคืนตำแหน่งเดิมให้กับ ฟาง เจิ้งจือ รัฐมนตรีกรมพิธีการ
มันหมายถึงการยอมรับกลายๆ
คดีนี้ต้องมีความคืบหน้าอย่างมากแน่ในอนาคต
“ฝ่าบาทกำลังพูดกับข้างั้นหรือ”เสียงของ ฟาง เจิ้งจือ ดังขึ้นอีกครั้ง
“เจ้าคิดว่าอาณาจักรนี้มีรัฐมนตรีกรมพิธีการคนที่สองอีกหรือไง?”องค์จักรพรรดิเหลือบมองเหล่าเจ้าหน้าที่ที่ยืนอยู่
”ฝ่าบาทพูดกับข้าจริงๆแต่ท่านพูดตำแหน่งของข้าผิดไปหรือไม่?” ฟาง เจิ้งจือ ตอบกลับ
“ผิดไป?!”
“เขากล้าพูดกับองค์จักรพรรดิแบบนั้นได้ยังไง?”ไอรีนโนเวล
เจ้าหน้าที่ต่างไม่เชื่อ
”ฟางเจิ้งจือ อย่าพูดเหลวไหล! ฝ่าบาทจะเรียกตำแหน่งของเจ้าไม่ถูกต้องได้ยังไงกัน? หยุดทำตัวไร้สารซักที!” ” ฉือ เฮา รู้ว่าถ้ายังปล่อยให้ ฟาง เจิ้งจือ ทำแบบนี้ต่อไป ทุกอย่างต้องไม่จบด้วยดีแน่
แน่นอนเขารู้ว่าฟาง เจิ้งจือ กำลังคิดอะไรอยู่
แต่มันก็ต้องควรชั่งน้ำหนักระหว่างความสำคัญของเรื่องนั้นและสถานการณ์รอบตัวเสียก่อน
วันนี่เจ้าหน้าที่มากมายของทั้งสองอาณาจักรได้มารวมตัวอยู่ที่วังหลวง
ในสถานการณ์นี้…
องค์จักรพรรดิจะตัดสินใจเยี่ยงไร?
แน่นอนว่าเขาจะต้องเก็บเรื่องที่ไม่ดีเอาไว้โดยเฉพาะชื่อเสียงขององค์รัชทายาท สิ่งที่ ฟาง เจิ้งจือ จะทำจึงไม่ใช่เรื่องดีเท่าไรนัก
การที่องค์จักรพรรดิพูดตำแหน่งฟาง เจิ้งจือ ออกมานั้น การที่คดีที่เกิดขึ้นในแดนใต้จะถูกรื้อขึ้นมาใหม่ก็ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น
ฉือเฮา รู้เรื่องนี้ได้ ดังนั้นเขาจึงกังวลกับสิ่งที่ ฟาง เจิ้งจือ
“เจ้าหน้าที่ฟางงานเลี้ยงกำลังจะเริ่มขึ้น พวกเราจะช้าไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว ถ้าท่านมีเรื่องสำคัญอะไรค่อยคุยกันที่หลังได้หรือไม่?” ขันที่เหว่ย พูดขึ้นมา
องค์จักรพรรดิไม่ได้พูดอะไรออกมา
เขาเดินไปที่ประตูพระราชวังอย่างช้าๆ
”เจ้าหน้าที่ฟางงานเลี้ยงจะเริ่มแล้ว ที่สำหรับท่านได้ถูกเตรียมไว้เรียบร้อย” ขันทีเหว่ยโค้งหัวให้ ฟาง เจิ้งจือ ก่อนจะตามหลังองค์จักรพรรดิไป
ท่านกลางฝูงคนเหวิน เต๋าเปา มองมาด้วยความอิจฉา
”เยี่ยมเหลือเกิน!อย่างนี้ เขาก็เป็นรัฐมนตรีกรมพิธีการแล้วนะสิ? ข้าติดตามคนไม่ผิดจริงๆ!” เหวิน เต๋าเปา มีความสุขเล็กน้อยแทน ฟาง เจิ้งจือ
ทันใดนั้นเองฟาง เจิ้งจือ ก้าวไปด้านหน้า
”ฝ่าบาทปีที่แล้วแดนใต้ได้จัดงานเลี้ยงขึ้นข้าถูกวางยาพิษและถูกใส่ร้าย ในความทรงจำของข้า ข้าถูกนำตัวไปที่ห้ององค์หญิง ฉาน ยู่ ด้วยความไม่เต็มใจ ขณะที่ข้าเคลื่อนไหวไม่ได้ ข้ากลับถูกกล่าวหาว่าได้ฆ่าองค์รัชทายาทแดนใต้ แต่ตอนนั้นตัวของข้าอ่อนแอมาก ข้าจะฆ่าเขาได้ยังไงกัน? ฝ่าบาทได้โปรดให้ความยุติธรรมกับข้าด้วย!”
เพจหลัก: Gate of god TH
ตอนที่ 554 ออกไปซะ
เสียงของฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้ดังมากนัก แต่ทุกคนกลับได้ยินชัดเจน
”เขาพูดออกมาแล้ว!เขาพูดออกมาจริงๆ!!”
”เขากล้าหยุดองค์จักรพรรดิ!”
”เขาไม่กลัวองค์จักรพรรดิโกรธงั้นหรือ?”
เสียงของฟาง เจิ้งจือ ดังสะท้อนอยู่ในหัวของเจ้าหน้าที่ทุกคน
พวกเขาสามารถเข้าใจการเสี่ยงเดิมพันก่อนหน้านี้ของฟาง เจิ้งจือ ได้
แต่ตอนนี้ในเมื่อความจริงเรื่องยาพิษเปิดเผยแล้วทำไมเขาต้องเสี่ยงทำเรื่องอันตรายเช่นนี้้อีก?
ไม่มีใครเข้าใจ
แต่ลึกลงไปใจของเหล่าเจ้าหน้าที่การที่องค์จักรพรรดิโกรธล้วนเป็นเรื่องที่ดีสำหรับพวกเขา สิ่งที่ ฟาง เจิ้งจือ ทำมาทุกอย่างจะสูญเปล่า
”ฟาง เจิ้งจือ ตอนนี้องค์จักรพรรดิกำลังจะทำการต้อนรับองค์ราชินีแห่งแดนใต้ เขาจะมีเวลามาสนใจเรื่องของเจ้าได้ยังไงกัน หยุดอยู่เฉยๆได้แล้ว!” ฉือ เฮา ร้อนใจมาก
แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าฟาง เจิ้งจือ จะหยุดองค์จักรพรรดิจริงๆ
องค์จักรพรรดิหยุดยืนสักครู่ก่อนจะเดินไปทางประตูวังต่อไป
”ฝ่าบาทข้ามีหลักฐาน!”ฟาง เจิ้งจือ ตะโกนอีกครั้ง
เจ้าหน้าที่และผู้คนรอบๆเริ่มโกรธเคืองความต้องการขององค์จักรพรรดิในตอนนี้ล้วนเห็นอย่างชัดเจน
แต่กระนั้นฟาง เจิ้งจือ ก็ยังคงอ้อนวอน
”เขาอยากตายจริงๆหรือไงกัน?”
”ตั้งแต่ที่องค์จักรพรรดิขึ้นครองบัลลังก์ไม่เคยมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นมาก่อน!””ใช่การที่องค์จักรพรรดิคืนตำแหน่งให้เขานั้นก็มากพอแล้ว!”
”เขาไม่ควรโลภเกินไป!”
เหล่าจ้าหน้าที่ต่างคิดในใจแต่ไม่มีใครกล้าแสดงความคิดเห็นออกมาตรงๆ
หลินเทียนหลง ที่ตอนนี้กลับมานั่งอยู่ที่เดิมแล้วนั้น มองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ พร้อมกับยิ้มเยาะเย้ยออกมา
ไม่มีใครกล้าที่จะขวางทางองค์จักรพรรดิ!
แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่กล้าไม่ต้องพูดถึงสิ่งที่ ฟาง เจิ้งจือ ทำอยู่ในตอนนี้เลย
”ฝ่าบาทโปรดให้ความยุติธรรมกับฟาง เจิ้งจือ ด้วย!” ในที่สุด เหยียน ซิว ที่ยืนอยู่ด้านหลังของ ฟาง เจิ้งจือ ก็พูดขึ้น
น้ำเสียงของเขาทั้งเย็นชาและไร้อารมณ์
”แม้แต่เหยียน ซิว ก็พูดขึ้นมางั้นหรือ?”
”เป็นไปได้ยังไง?”
”แม้เขาจะเป็นเพื่อนของฟาง เจิ้งจือ เขาก็ควรที่จะหยุด ฟาง เจิ้งจือ มากกว่าที่จะทำแบบนี้”
เหล่าเจ้าหน้าที่ต่างเต็มไปด้วยความหวาดกลัวอีกครั้งท่าทีของพวกเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
องค์จักรพรรดิหยุดยืนอีกครั้งเขายืนนิ่งแต่ไม่ได้หันกลับมา
ฉือเฮา ไม่อยากจะเชื่อ
ขณะที่เขาเตรียมจะออกไปหยุดฟาง เจิ้งจือ ที่กำลังจะพูดร้องขออีกครั้ง ทันใดนั้นเองเขาเห็น ซิง หยวนกัว ที่ยืนอยู่ข้างๆเขาส่ายหัว
”พี่หยวนกัวนี่… ”
”รอ!”ซิง หยวนกัว พูดเพียงคำคำเดียวออกมา
ฉือเฮา กังวลเล็กน้อย แต่เขาก็ถอยกลับมาในฝูงชนอีกครั้ง
รอ?
ต้องรออะไรอีก?
ฉือเฮา ไม่เข้าใจ แต่ ซิง หยวนกัว ผู้ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับเรื่องการเมืองเลยนั้นพูดขึ้นมาแบบนี้…
แม้แต่ขันทีเหว่ยก็เบิกตากว้าง
เขาคิดที่จะเกลี้ยกล่อมฟาง เจิ้งจือ อีกครั้ง แต่เมื่อหางตาของเขาเห็นร่างหนึ่งเดินออกมา เขาจึงล้มเลิกความคิดนั้นไป
ร่างนั้นเดินมาหยุดอยู่ข้างๆฟาง เจิ้งจือ และ เหยียน ซิว
เป็นฉาน ยู่ องค์ราชินีแห่งแดนใต้
ดวงตาสีดางของนางยังคงเป็นประกายผมสีดำขลับของนางยังคงพัดไปตามสายลม
ท่าทีของนางเห็นได้ชัดเจนถึงการตัดสินใจที่แน่วแน่
”ฝ่าบาทพี่ชายของข้า ฉาน หลิง ทำทุกอย่างเพื่อปกป้องดินแดนภูเขาทางใต้เอาไว้ ความกล้าหาญของเขาทั้งทหารของดินแดนภูเขาทางใต้และอาณาจักรเซี่ยต่างรู้ดี การตายของพี่ชายข้าได้นำพาความเศร้าโศกมาให้ชาวภูเขาทางใต้เป็นอย่างมาก ข้าร้องขอให้ฝ่าบาทโปรดให้ความยุติธรรมกับเรื่องนี้ด้วย!”
ฉานยู่ พูดออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม
ผู้คนที่อยู่รอบๆล้วนตกตะลึงอย่างสมบูรณ์
”แม้แต่น้าง..”
แม้ว่าพวกเขาจะเดาได้ว่านางต้องพูดออกมาแน่ๆตั้งแต่ที่นางมายืนอยู่ข้างฟาง เจิ้งจือ แล้ว แต่พวกเขาก็รู้สึกแปลกอยู่ดี
มันเป็นการทักท้วงต่อการตัดสินใจขององค์จักรพรรดิ!
เริ่มต้นด้วยฟาง เจิ้งจือ จากนั้นก็เป็น เหยียน ซิว และตอนนี้ ฉาน ยู่ พวกเขาค่อยๆเดินเข้าไปหาองค์จักรพรรดิ
เหล่าเจ้าหน้าที่และฝูงชนต่างยังงุนงง
หลินเทีนหลง เริ่มมีความคิดที่เปลี่ยนไป การได้เสียงสนับสนุนจากองค์ราชินีแห่งแดนใต้ทำให้ผลลัพธ์ทุกอย่างสำหรับ ฟาง เจิ้งจือ นั้นเปลี่ยนไป
ไม่นานองค์จักรพรรดิก็ค่อยหันหน้ากลับมาอย่างชา้ๆ
เขาไม่ได้แสดงความโกรธออกมาให้เห็นแต่ทุกคนสามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายรอบๆตัวเขา
กลิ่นอายอันทรงพลังถูกปล่อยออกมาจากตัวเขา
มือของเขากำแน่น
”มันเป็นศักดิ์ศรีขององค์จักรพรรดิ!”
ความคิดนี้ปรากฎในใจของผู้คนพวกเขารู้ดีว่าจักรพรรดิกำลังโกรธอยู่ แม้ว่าภายนอกที่แสดงออกมาจะตรงข้ามก็ตาม
ในเวลาเดียวกันนี้ทหารแดนใต้เริ่มเคลื่อนไหว
”ฝ่าบาทโปรดให้ความยุติธรรมกับชาวแดนใต้ด้วย!”เสียงพูดของพวกเขาดังขึ้นพร้อมเพรียง ทหารหลายพันคนคุกเข่าลง
เหล่าแม่ทัพต่างตกใจ
เจ้าหน้าที่เองก็เช่นกันการประท้วงของชาวแดนใต้ในที่สาธารณะ อาจจะทำให้เกิดความร้าวฉานทางการทูตได้
การตัดสินใจขององค์จักรพรรดิหลังจากนี้จะเป็นตัวตัดสิน
เพราะถ้าองค์จักรพรรดิยอมให้สิ่งนี้เกิดขึ้นนั่นก็หมายความว่าเกียรติและศักดิ์ศรีของอาณาจักรเซี่ยต้องจด่างพร้อย แล้วกฎขององค์จักรพรรดิจะน่าเชื่อถือได้ยังไง?
แต่ถ้าองค์จักรพรรดิไม่ยอม
ความสัมพันธ์ระหว่างอาณาจักรเซี่ยและดินแดนภูเขาทางใต้ต้องย่ำแย่อีกครั้งแน่
ควรทำยังไงดี?
ทุกคนต่างหันไปมององค์จักรพรรดิด้วยสายตาอันรอคอยคำตอบ
จักรพรรดิหลิน มู่ไป่ นิ่งเงียบและมองไปข้างหน้า จ้องไปที่ ฟาง เจิ้งจือ ,เหยียน ซิว และ ฉาน ยู่ อย่างเงียบๆ
ดูเหมือนเขากำลังจนมุม
จากนั้นมีร่างโผล่ออกมาจากด้านหลังจักรพรรดิหลินมู่ไป่ เป็นเด็กหนุ่มที่สวมชุดคลุมสีขาวบริสุทธิ์ เขาสงบนิ่งอย่างชัดเจนเหมือนเทียนกับคนโดยรอบ
”ท่านพ่อ!”เด็กหนุ่มคนนั้นคุกเข่าลง
จักรพรรดิหลินมู่ไป่ ขมวดคิ้ว
”ใครให้เจ้ามาที่นี่?กลับไป” องค์จักรพรรดิพูดขึ้นมา
”ท่านพ่อ!”เด็กหนุ่มนั้นเรียกเขาอีกครั้งร่างของเขาสั่นเทาด้วยความกลัว แต่เขาไม่ยอมแพ้
องค์จักรพรรดิมองเขาด้วยความประหลาดใจเล็กน้อยจากนั้นเขาก็มองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ และถอนหายใจ
”พูดมา”
”ใช่แล้วแม้ข้าไม่มีทั้งทักษะและความสามารถ แต่ข้าจะเยืนหยัดเพื่อความเป็นธรรม และข้าขอให้ท่านพ่อมอบความยุติธรรมให้กับแดนใต้!”เด็กหนุ่มคนนั้นพูดออกมา
”เจ้าอยากพูดแค่นั่นใช่ไหม?”จักรพรรดิหลินมู่ไป่ ขมวดคิ้วอีกครั้ง
ผู้ที่อยู่ตรงหน้าเขาคือองค์ชายเก้าหลิน หยุนความจริงแล้วเขาไม่ได้ให้ความสนใจกับองค์ชายเก้ามากนัก ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นลูก เขาอาจลืมชื่อ หลิน หยุน ไปแล้ว
องค์จักรพรรดิของอาณาจักร
พ่อของเด็กหลายร้อยคน
ในหลายสิบปีที่ผ่านมาเขามีลูกมากกว่าร้อยคน
ในหมู่เด็กพวกนั้นพวกเขาต่างไร้เดียงสาผู้ที่มีสติปัญญาต่ำ ผู้ที่อารมณ์แปรปรวนง่าย หรือผู้ที่ร่างกายอ่อนแอ กระทั่ง หลิน หยุน เขาเองก็ไม่ใช่ผู้ที่คู่ควรนัก
เช่นนั้น…
ทั้งหมดที่เขาทำคือไม่สนใจ
ความจริงแล้วเขาไม่ได้ไปยุ่งเกี่ยวกับเหล่าลูกๆขงเขามากนักพวกเขาพอใจที่จะทำเช่นไร องค์จักรพรรดิก็ปล่อยให้ทำเช่นนั้น
องค์จักรพรรดิหลินมู่ไป่ ไม่เคยเป็นพ่อที่เคร่งเครียดหรือล้าสมัย เขาแค่ต้องการให้ลูกๆที่ซุกซนของเขาไม่สร้างปัญหาเท่านั้น
และนี่คือความปรารถนาของจักรพรรดิหลินมู่ไป่
แต่หลิน หยุน ได้ปรากฎตัวขึ้นในตอนนี้ ในขณะที่คนอื่นๆอยู่ในตำแหน่งของพวกเขามันทำให้เขาประหลาดใจ
จักรพรรดิหลินมู่ไป่ รู้สึกสงสัย…เขาเข้าใจ หลิน หยุน ผิดไปงั้นหรือ?
แต่เมื่อหลิน หยุน พูดจบเขาก็มั่นใจ เพราะว่าคำพูดของเขาไม่ใช่สิ่งที่เขาอยากได้ยิน
แน่นอนว่านี่ไม่ได้เกี่ยวกับความหมายในคำพูดของหลิน หยุน
ตามจริงแล้วเมื่อ หลิน หยุน ออกมา องค์จักรพรรดิก็เดาไว้แลวว่าเขาจะร้องขอเรื่องนี้
แต่สิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็คือ…
หลินหยุน พูดออกมาเพียงประโยคเดียวเท่านั้น! เพื่อความยุติธรรมสำหรับดินแดนใต้? แล้วยังไงล่ะ?
เขามีเหตุผลอะไร?ความจริง? การอ้างอิง อ้างถึงเรื่องที่จะขอ? พวกมันไปอยู่ไหนหมด?
อย่างน้อยช่วยกล่าวอ้างถึงความต้องการขององค์จักรพรรดิหรืออ้างถึงเรื่องที่เหมาะสมในการคืนความยุติธรรมให้กับดินแดนภูเขาทางใต้ ได้หรือไม่?
องค์จักรพรรดิสามารถทนได้ที่คนธรรมดาหรือไร้การศึกษาจะไม่รู้เรื่องเหล่านี้แต่ในฐานะองค์ชายมารยาทพวกนี้เป็นเรื่องสำคัญ เขากล้าพูดแบบนี้ออกมาได้ยังไง?
”ใช่!ข้าต้องการให้ท่านพ่อมอบความยุติธรรมให้แก่ดินแดนภูเขาทางใต้!” องค์ชายเก้า หลิน หยุน ราวกับไม่เห็นท่าทีขององค์จักรพรรดิ
”ไปให้พ้น!”ในที่สุดองค์จักรพรรดิก็โกรธขึ้นมาจริงๆ
เพจหลัก: Gate of god TH