Gate of God – ตอนที่ 571 สถานการณ์ที่เปลี่ยนไป

ตอนที่ 571 สถานการณ์ที่เปลี่ยนไป
…
ที่ประตูเรือนรับรอง
ปิงหยาง, เหยียน ซิว, หนานกง มู่ และ เหวิน เต๋า มองไปยังจุดที่เกิดเรื่องขึ้น จากนั้นพวกเขาก็คาดเดาว่าเกิดอะไรขึ้น
”ดูเหมือนนายน้องฟาง…จะถูกล้อมอยู่?!”เหวิน เต๋าเปาพูดขึ้นมา หลังของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ
”อืมดูเหมือนเข้าจะถูกล้อมเอาไว้” หนานกง มู่ พูดขึ้นมาหลังจากมองไปที่แสงไฟข้างหน้า
”พวกเราควรไปช่วยนายน้อยฟางไหม?”เหวิน เต๋าเปา ถามขึ้นมาทันที
”ถ้าเขาถูกสังเหตุเห็นแล้วละก็พวกเราก็ไม่จำเป็นต้องเข้าไปช่วย” หนานกง มู่ ส่ายหัว สถานการณ์ตอนนี้ไปไกลกว่าที่เขาคิดไว้มาก
ถ้าฟาง เจิ้งจือ ที่เผาห้องหนังสือขององค์รัชทายาทถูกจับเขาจะสามารถช่วยอะไรได้?
ถ้าเป็นปิง หยาง ถูกจับ และที่ถูกเผาไม่ใช่ห้องหนังสือขององค์รัชทายาท นางก็อาจจะแค่ถูกองค์จักรพรรดิตำหนิเท่านั้น
แต่ตอนนี้…
เขาจะช่วยได้ยังไงกัน?
”พวกเราไม่ช่วยเขางั้นหรือ?!แล้วพวกเราควรทำอะไรล่ะ?” เหวิน เต๋าเปา ถามด้วยความสับสน
”ออกไปก่อน!”ปิง หยาง กล่าว ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความสงบ
ราวกับนางไม่ได้ดื่มเหล้ามา
”อ..ออกไปก่อน?”เหวิน เต๋าเปา ตัวแข็งค้าง
”ใช้ตอนนี้วุ่นวายเกินไป?ผู้คนจำนวนมากอาจจะเข้ามาที่นี่ พวกเราจึงไม่ควรอยู่รอ ออกไปจากที่นี่ก่อนแล้วค่อยหาวิธีแก้ปัญหา เหยียน ซิว เจ้าคิดว่ายังไง?” ปิง หยาง หันไปมอง เหยียน ซิว
”อืม”เหยียน ซิว พยักหน้า
เหวินเต๋าเปา ประหลาดใจมาก เขาคิดว่า เหยียน ซิว จะคัดค้านแต่กลับเห็นด้วยกับ ปิง หยาง
เหวินเต๋าเปา ไม่มีทางเลือกแล้ว
”ไปกันเถอะ”เหวิน เต๋าเปา หันไปมองรอบๆด้วยความรู้สึกผิด เขาไม่อยากให้ ฟาง เจิ้งจือ ถูกจับตัวไป เพราะโทษของการเผาห้องหนังสือขององค์รัชทายาทคงไม่ใช่แค่โทษเบาๆแน่
และเขาที่มีส่วนรู้เห็นรวมถึงพ่อของเขาอาจจะโดนลงโทษไปด้วย
”เยี่ยม!”หนานกง มู่ พูดขึ้นมาเนื่องจากไม่มีใครเห็นต่าง เขาพาทุกคนออกจากเรือนรับรองด้วยท่าทีที่นิ่งสงบ
ปิงหยาง, เหยียน ซิว และ เหวิน เต๋าเปา ตามไปอย่างรวดเร็ว
…
ตามที่ปิง หยาง คิด ตอนนี้ทั้งเมืองหลวงตกอยู่ในความวุ่นวาย
ทุกคนตื่นจากการหลับไหลบางคนถึงกลับเปิดหน้าต่างออกมาดู พวกเขาเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง
”วังตะวันออกกำลังไฟไหม้?”
”เป็นไปได้ยังไง?ตรงนั้นดูเหมือนจะเป็น?”
”ไม่นะพระเจ้าช่วย”
เสียงพูดคุยดังไปทั่วเมือง
เหล่าเจ้าหน้าที่ก็ตกตะลึงเช่นกัน
”พาข้าไปที่วังตะวันออกเดี๋ยวนี้!”
”รับทราบ!”
เจ้าหน้าที่แทบทุกคนพูดแบบเดียวกันออกมาโดยไม่ได้นัดหมายพวกเขาวิ่งออกมาจากบ้านของตัวเอง มุ่งหน้าไปวังตะวันออก
แต่ณ ที่พักของราชาต้วน…
ทหารคนหนึ่งคุกเข่าพร้อมส่งจดหมายให้ราชาต้วนด้านในมีเพียงคำไม่กี่คำ แต่…
ราชาต้วนกลับตกใจเป็นอย่างยิ่ง
”ห้องหนังสือของพี่สามถูกไฟไหม้?!และคนที่วางเพลิงยังไม่จากไป? ใครกล้าทำแบบนี้กัน? เจ้ามั่นใจนะว่าเป็นเรื่องจริง?” ราชาต้วนถามทหารคนนั้นด้วยความประหลาดใจ
”แน่นอนเขาเผาศาลาหลังหนึ่งไปด้วย” ทหารตอบด้วยความมั่นใจ
”น่าสนใจจริงๆเตรียมม้าให้ข้า ข้าจะไปหาพี่สาม!” ราชาต้วนยิ้ม
มันช่างเป็นโอกาสที่หาได้ยากยิ่งเขาอยากจะเห็นกับตาจริงๆว่าตอนนี้ หลิน เทียนหลง มีสีหน้าเช่นไร?
”รับทราบ!”
…
เมื่อเหล่าเจ้าหน้าที่เข้ามาใกล้ห้องหนังสือคลื่นระเบิดก็ได้หยุดไปแล้ว รวมถึงลูกธนูด้วยเช่นกัน
ความน่าเศร้าครั้งใหญ่ได้เกิดขึ้นมีสามคนที่ล้มอยู่บนพื้น พวกเขาสวมชุดอันหรูหรา
แต่
ตอนนี้เสื้อผ้าของพวกเขาฉีกขาดเป็นชิ้นๆบนตัวของพวกเขาเต็มไปด้วยลูกธนูปักอยู่ ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลมากมาย บางส่วนนั้นไหม้เกรียม บางส่วนก็เต็มไปด้วยเลือด
มันเป็นภาพที่น่าอดสูและน่าหวาดหวั่นเป็นอย่างมาก
เพราะใกล้ๆพวกเขามีร่างที่สวมผ้าคลุมหน้าสีดำยังคงยืนนิ่งเสื้อผ้าของเขาไม่ขาดเลยแม้แต่น้อย
ไม่มีใครพูดอะไรออกมาแม้แต่น้อย
ทุกคนจับจ้องที่ชายสวมผ้าคลุมหน้า
”มันเกิดขึ้นได้ยังไง?!”
”ชายคนนี้เป็นใครกันแน่?เขามีพลังมากขนาดไหน?”
”แขกสามคนนั่นอยู่ในระดับจุติเลยนะ!และหนึ่งในนั้นมีอยู่ในระดับจุติขั้นกลางด้วย! แต่ชายสวมผ้าคลุมหน้ากลับไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อย!”
ไม่มีใครสามารถเชื่อผลลัพธ์นี้ได้
มันไม่น่าเชื่ออย่างแท้จริงในเมืองหลวงมีสักกี่คนที่ทำเรื่องแบบนี้ได้? และคนเหล่านั้นมีสถานะสูงส่งแค่ไหนทุกคนย่อมรู้ดี?
หลินเทียนหลง ก็งงงวยเช่นกัน
ตั้งแต่ที่เขาสั่งให้ยิงธนูเขาก็คิดแล้วว่าแขกสามคนคงสู้ชายคนนั้นไม่ได้ แต่นี่มันมากกว่าที่เขาคิดไว้เสียอีก
แขกทั้งสามคนแพ้อย่างยับเยิน!
หลินเทียนหลง กำมือแน่นจนซีดขาวเขาจ้องไปที่ใบหน้าของชายสวมผ้าคลุมหน้า เขาบอกได้ในทันทีว่าคนๆนี้อายุไม่เยอะมากนัก
ชายผู้ที่ทรงพลังจนสามารถจัดการกับแขกทั้งสามคนได้
และยังอายุไม่มากงั้นหรือ?
จักรพรรดิก็เป็นหนึ่งในนั้นแต่องค์จักรพรรดิจะเผาห้องหนังสือของเขาไปทำไม?เป็นไปไม่ได้นอกจากเขาก็ราชาหลี่ฉิน แต่เขาแก่แล้วก็ตัดออกไป
งั้นก็ซิง หยวนกัว รึ?
ไม่!
ซิงหยวนกัว เองก็อายุเยอะแล้ว นอกจากนี้ ด้วยความสามารถของเขานั้น แม้ว่าจะสามารถเอาชนะแขกทั้งสามได้แต่ก็ไม่น่าจะง่ายดายเช่นนี้
และที่สำคัญที่สุด…
วิชาของชายสวมผ้าคลุมหน้านั้นแปลกมาก
หรือว่าฮั่ว เฟย?!
หลินเทียนหลง นึกถึงนางขึ้นมา ด้วยความสามารถของนางก็สามารถเอาชนะแขกพวกนี้ได้อย่างไม่มีปัญหา
แต่ฮั่ว เฟย จะทำไปทำไม?นอกจากนี้คนๆนี้เป็นผู้ชาย นางจะแสร้งเป็นผู้ชายงั้นหรือ?
มีใครอีก?
ฉือเฮา…? เป็นไปไม่ได้เช่นกัน……..ไอรีนโนเวล
ชื่อของแต่ละคนปรากฎขึ้นในใจของเขาแต่ก็ถูกตัดออกไปทีละคน
”เป็นเขาจริงๆเหรอ?!”หลินเทียนหลง ครุ่นคิด เขายังหนุ่มมาก แถมยังมีพลังที่ลึกลับ ที่สำคัญที่สุด เขาไม่ใช่คนของอาณาจักรเซี่ย
ไม่!
เขาจะไม่แบบนี้!
หลินเทียนหลง ต้องการคิดต่อไป แต่ในตอนนั้นเองชายคนนั้นก็เคลื่อนไหว เขาเดินเขาไปหาแขกทั้งสามคนพร้อมกับไขว้มือไว้ที่ด้านหลัง
”เจ้าเป็นใครกัน?”
”ด้วยสถานะของเจ้าทำไมถึงมาที่วังตะวันออก?”
”เจ้ากำลังพยายามทำอะไร?!”
แขกทั้งสามก้าวถอยในขณะที่พวกเขาเห็นชายสวมผ้าคลุมหน้าเดินเข้ามาใกล้
”ข้าจะทำอะไรงั้นรึ?จริงๆแล้วข้าไม่ได้พยายามทำอะไรเลย ข้าแค่อยากเห็นฝ่าบาทนอนหลับสบายดีหรือเปล่า”ชายสวมผ้าคลุมหน้ายิ้มขณะที่พูด
”อยากรู้ว่าเขาหลับสบายหรือเปล่า?”แขกทั้งสามต่างสงสัยแต่ก็เรียกสติกลับมาในทันที
”อย่าเข้ามาใกล้!”
”แม้ว่าข้าจะต้องตายที่นี่ข้าก็ไม่ยอมให้เจ้าเข้าใกล้ฝ่าบาทแน่นอน!”
”เจ้าต้องข้ามศพพวกเราไปก่อน!”
แขกทั้งสามมองไปที่ชายสวมผ้าคลุมหน้าที่กำลังเดินเข้ามาท่าทีของพวกเขาเปลี่ยนไป พวกเขาต่างกัดริมฝีปากแต่ไม่ก้าวถอย พวกเขายังคงยืนอยู่ตรงนั้น
หลินเทียนหลง ตกใจมาก
ตั้งแต่เรื่องนี้เกิดขึ้นเขาคิดแต่เพียงจะฆ่าชายที่สวมผ้าคลุมหน้า ไม่ได้คิดเลยว่าชายที่สวมผ้าคลุมหน้าคนนี้จะฆ่าเขา
เพราะที่นี่คือวังตะวันออกสถานที่ซึ่งมาการป้องกันอย่างแน่นหนาในเมืองเหยียน
สถานที่ที่มีผู้คุ้มกันอันแข็งแกร่งสุดยอดเหล่าพลธนู ทั้งยังมีแขกที่อยู่ในระดับจุติและระดับอภินิหาร
จะเกิดอันตรายขึ้นได้อย่างไร?
แต่ตอนนี้…
หลินเทียนหลง กำลังก้าวถอยหลังไป ในขณะที่เขาจ้องไปที่ชายสวมผ้าคลุมหน้า ความคิดแรกที่อยู่ในหัวคือถ้าชายคนนี้โจมตีเข้ามา เขาจะป้องกันได้ยังไง?
”ปกป้ององค์รัชทายาท!”
”เร็วเข้าจัดการเขา อย่าให้เขาเข้ามาใกล้ได้!”
เหล่าทหารที่อยู่ด้านหลังหลิน เทียนหลง รู้สึกถึงความจริงอีกครั้ง พวกเขาทุกคนตะโกน พร้อมกับเคลื่อนที่ไปด้านหน้า หลิน เทียนหลง
แต่มันทำให้หลิน เทียนหลง โกรธเกรี้ยว
การที่มีคนมาบังด้านหน้าเขาราวกับกำแพงนั้นทำให้ไม่สามารถมองเห็นชายคนนั้นได้
เขารู้สึกอึดอันจากการถูกล้อมเอาไว้
ในฐานะที่เป็นองค์รัชทายาทแห่งอาณาจักรเซี่ยเขากลับถูกล้อมโดยทหารคุ้มกันของตัวเอง
แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้ออกคำสั่งให้ทหารถอยออกไป
”ฝ่าบาทหนีไปขอรับ ข้าจะหยุดยั้งเขาไว้!”ทหารคนหนึ่งหันมาพูดด้วยความภักดี
แต่สีหน้าของหลิน เทียนหลง กลับมืดมน
เขาอยากจะเตะทหารคุ้มกันนี้ออกไปให้พ้นทางแต่ก็ไม่ได้ทำ เขาเพียงเกาะแขนของทหารคนนั้นเอาไว้
ตั้งแต่ที่มีการตอบโต้ของชายสวมผ้าคลุมหน้าสถานการณ์ก็เปลี่ยนไป องค์รัชทายาทถูกปิดล้อม ทุกคนต่างกระวนกระวาย
ทันใดนั้นเองก็มีเสียงดังขึ้น
”จักรพรรดิมาถึงแล้ว!”
จากนั้นเสียงก็ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
”จักรพรรดิมาถึงแล้ว!”
”จักรพรรดิมาถึงแล้ว!”
”…”
หลินเทียนหลง รู้สึกกังวลอีกครั้ง จากนั้นก็หันมองไปด้านหลังเพียงแวบเดียวที่เขากวาดสายตามอง เขาก็เห็นเจ้าหน้าที่จากสภาที่สวมชุดต่างกัน แม่ทัพที่สวมเกราะส่องสว่าง แม้แต่เหล่าองครักษ์ก็สวมเกราะสีทอง
และผู้ที่เดินนำหน้าพวกเขาก็ไม่ใช่ใครอื่นจักรพรรดิ หลิน มู่ไป่
ชุดคลุมสีทองของเขาส่องประกายยามค่ำคืนและสีหน้าของเขาที่เต็มไปด้วยความน่าเกรงขามที่จะทำให้ผู้คนต้องหวาดกลัว
ด้านหลังของเขาคือผู้ที่สวมชุดคลุมสีเงิน
ราชาต้วนหลิน ซิงจู
แต่สีหน้าของเขาต่างออกไปอย่างสิ้นเชิงใบหน้าของเขากลับยิ้มอย่างมีความสุขเป็นอย่างมาก
”น้องหกเจ้ามาได้ถูกเวลาจริงๆ!”หลิน เทียนหลง จ้องมองด้วยแววตาที่เยือกเย็น
แน่นอนว่าเขารู้อยู่แล้วเรื่องที่ราชาต้วนจะมาที่นี่
แต่ตอนนี้เขาไม่ได้สนใจศักดิ์ศรีของเขาเขายอมให้ทหารผลักเขาไปด้านหลัง