Gate of God – ตอนที่ 632 ตัวจริงของหญิงสาว

ฟางเจิ้งจือ รู้ว่าตาเฒ่านี้คิดอะไรอยู่
นี่เป็นกลยุทธ์ทางจิตวิทยาที่ใช้กันทั่วไป
เมื่อบุคคลได้รับอันตรายจากโลกภายนอกเขาจะรู้สึกไม่มั่นคง หากมีใครเสนอหนทางที่มั่นคง ปลอดภัย และยิ่งใหญ่ให้เขา
จะมีใครปฏิเสธ?
แน่นอนว่าแทบเป็นไปไม่ได้
อย่างไรก็ตามฟาง เจิ้งจือ ปฏิเสธ เขาต้องพูดซ้ำๆทุกๆวันเป็นเวลาเกือบปี
นั่นเพราะเงื่อนไขไม่น่าพอใจ
เพื่อแลกกับความมั่งคั่งและอำนาจฟาง เจิ้งจือ ต้องรักษาความภักดีต่อนิกายเงารวมถึงทำทุกอย่างเพื่อนิกาย
โดยปกติแล้วนิกายเงาสามารถเติมเต็มความปรารถนาของเขาได้หลายอย่างเช่นทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับความมั่งคั่งและอำนาจ
ฟางเจิ้งจือ จึงเลือกวิธีสุดท้าย
เขาจะช่วยนิกายเงาจากมุมมืดและช่วยให้นิกายเงาประสบความสำเร็จในการดำเนินธุรกิจเขาเตรียมแผนต่างๆเพื่อสร้างผลประโยชน์สูงสุดให้กับนิกายเงา
โดยเขาจะได้รับข่าวสารที่สำคัญต่างๆจากนิกายเงา
มันเป็นการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมกัน
อย่างไรก็ตามสิ่งอยู่หลังประตูบานใหม่?เซียนสวรรค์พักพิง ไม่มีทางบอกเขาแน่นอน นอกจากนี้ยังมีข้อจำกัดเกี่ยวกับปริมาณข้อมูลที่สำนักเงาสามารถให้ ได้
กล่าวง่ายๆว่าถ้าฟาง เจิ้งจือ ต้องการเงิน นิกายเงาสามารถให้ได้ อย่างไรก็ตาม ฟาง เจิ้งจือ ต้องทำตัวให้เป็นประโยชน์เสียก่อน มันเป็นการพึ่งพาอาศัยกัน
ทั้งสองฝ่ายได้ประโยชน์ทั้งคู่
เขาพอใจกับผลลัพธ์นี้
อย่างไรก็ตามเซียนสวรรค์พักพิงดูไม่พอใจกับข้อตกลงนี้โดยเฉพาะหลังจากที่ ฟาง เจิ้งจือ แสดงให้เห็นถึงความสามารถและประโยชน์ของเขาต่อนิกายเงา
แต่ฟาง เจิ้งจือ ไม่ใช่เป้าหมายที่จะจัดการง่ายๆ
ฟางเจิ้งจือ พบกับกลยุทธ์ “ระดับต่ำ” หลายครั้งในอดีต เขาจะตกหลุมพรางอีกได้ยังไง?
อย่างที่ตาเฒ่ากล่าวนิกายเงาไม่ใช่ขุมกำลังที่แข็งแกร่งที่สุด
แล้วทำไมเขาต้องเข้าร่วมกับนิกายเงาด้วย
ยิ่งไปกว่านั้นเขารักการใช้ชีวิตอิสระ ไม่มีอะไรผูกมัดมากกว่า เขาจะใช้ทั้งชีวิตเพื่อนิกายเงาไปทำไม
นั่นคือสิ่งที่ฟาง เจิ้งจือ คิดในดีต
อย่างไรก็ตามความคิดเหล่านั้นเปลี่ยนไปอย่างช้าๆ
วิชาดาบผ่ามังกรที่มีพลังเพิ่มขึ้นสิบเท่ากลับสร้างแค่อาการบาดเจ็บเล็กน้อยให้กับผู้หญิงที่ชื่อคัง เยว่ เท่านั้น หลิง หยุน คืออะไรกันแน่?
ตูม!เสียงดังก้อง
ทางช้างเผือกพุ่งมาและหยุดอยู่หน้าปิง หยาง
มือของคัง เยว่ หยุดลง
นางมองปิง หยาง โดยเฉพาะแสงที่เปล่งประกายในดวงตาของ ปิง หยาง
มันราวกับค่อยๆขยายตัวขึ้นเรื่อยๆ
”เกิดอะไรขึ้น?”
”นางหยุดแล้วงั้นหรือ?”
”ในที่สุดก็จบสักที!”
เหงื่อต่างไหลออกมาจากหน้าผากของเหล่าทหารพวกเขาคิดว่าจะได้เห็นโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่เสียแล้ว
อย่างไรก็ตามคัง เยว่ กลับหยุดการโจมตี การแสดงออกของนางเต็มไปด้วยความจริงจัง
หน้าอกของปิง หยาง สั่นเทาด้วยความกลัว นางกัดริมฝีปากแน่นจนเลือดไหลออกมา
”สวะ!”เสียงอันเยือกเย็นเปล่งออกมาจาก คัง เยว่ แต่นางไม่คิดจะโจมตีอีกต่อไป
ไม่มีใครรู้ว่าทำไม
นางไม่ได้มาที่นี่เพื่อฆ่าปิง หยาง ใช่ไหม?
ไม่อย่างนั้นนางคงไม่หยุดทันทีที่ปิง หยาง เข้ามาขวาง ฟาง เจิ้งจือ เอาไว้
”ไม่!”ปิง หยาง ตะโกน นางไม่คิดจะขอให้ คัง เยว่ ให้อภัย นางตัดสินใจได้ตั้งแต่พุ่งเข้ามาแล้ว
”เจ้าไม่กลัวข้าจะฆ่าเจ้างั้นรึ?”คัง เยว่ ขมวดคิ้วก่อนถามขึ้นมา.Aileen-novel.
”ท่านจะฆ่าข้าก็ได้แต่ข้าจะไม่ขยับไปไหน!” ปิง หยาง กางแขนออก
อย่างไรก็ตามทันใดนั้นเองฟาง เจิ้งจือ ได้วางมือไว้บนไหล่ของ ปิง หยาง แน่นอนว่าเขากลัวตาย แต่เขาไม่มีทางยอมที่จะยืนอยู่หลัง ปิง หยาง เฉยๆ
เขาก้าวไปข้างหน้าและดึงปิง หยาง ไว้ข้างหลัง
เขาวางดาบลงแสงสีม่วงที่น่ากลัวได้หายไป เขามองไปที่ คัง เยว่ อย่างไร้อารมณ์
ปิงหยาง ต้องการจะต่อต้าน แต่ร่างกายของนางถูกควบคุมโดย ฟาง เจิ้งจือ อยู่
วู่จวี้เอ๋อ ต้องการจะพูดอะไรบางอย่างแต่นางก็เลือกที่จะกลืนคำพูดกลับไป นางยืนนิ่งเงียบจ้องมอง ฟาง เจิ้งจือ
ดวงแสงจำนวนมากพุ่งไปที่หน้าอกของฟาง เจิ้งจือ ราวกับคลื่นขนาดใหญ่
”คังเยว่ ไม่ว่าเจ้าจะยอมรับข้าหรือไม่ แต่ข้าก็ยังถือเป็นนายครึ่งหนึ่งของเจ้า ถ้าเจ้ากล้าทำร้ายพวกเขา ข้าก็ไม่กลัวที่จะใช้พลังของข้าจัดการเจ้า ต่อให้อาณาจักรนี้ต้องล่มสลายก็ตาม!” เสียงของ หลิน มู่ไป่ ดังขึ้น มันเป็นเสียงที่อ่อนแอแต่หนักแน่น
”เพราะเขางั้นรึ?ผู้ที่มีชีวิตเหลือแค่หกเดือน?” มือของ คัง เยว่ หยุดอีกครั้ง ก่อนจะหันไปทางเมืองหลวง
”ใช่!”หลิน มู่ไป่ ตะโกนตอบ
”ทำไม?”คัง เยว่ ถาม
”ศักดิ์ศรี!”หลิน มู่ไป ตอบตามตรง เขาพูดคำที่ดูไม่เกี่ยวข้องกับสถานการณ์แม้แต่น้อยออกมา
”ศักดิ์ศรี?ฮ่าฮ่า…ช่างน่าขัน! ได้งั้นข้าจะปล่อยเขาไป อย่างไรก็ตามโปรดจำไว้ว่าข้าไม่ได้สนใจศักดิ์ศรีอันน่าสงสารของเจ้า เหตุผลเดียวที่ข้าไม่ฆ่าเขาเพราะตอนนี้เขาก็เหมือนเป็นคนตายอยู่แล้ว” คัง เยว่ พูดออกมาด้วยความเย็นชา ก่อนที่จะพูดต่อ “หลิน มู่ไป่ อย่าพูดว่าเจ้าเป็นนายข้าครึ่งหนึ่ง เจ้าไม่คู่ควร!”
”ไม่คู่ควร!”
เสียงของคัง เยว่ ดังสะท้อนไปทั่วเมือง หลิน มู่ไป ทำได้แค่ยืนกัดริมฝีปากแน่น
”ปิงหยาง เป็นยังไงบ้าง?”เฉิน เฟยฮัว ได้ทำลายความเงียบลง ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความกังวล
”ท่านป้าข้าสบายดี”ปิง หยาง พยักหน้า
นางไม่ได้ปกปิดอาการบาดเจ็บของนางนางเพียงรู้สึกว่าความอบอุนในร่างกายของนางค่อยๆรักษาอาการบาดเจ็บที่เกิดขึ้น เลือดของนางไหลเวียนไปทั่ว ร่างกายของนางกลับมาปกติอีกครั้ง ราวกับนางได้รับร่างกายใหม่
อย่างไรก็ตามนางรู้ดีว่าการที่นางหายดีแลกมากับชีวิตของฟาง เจิ้งจือ
น้อยกว่าครึ่งปี?
หากปราศจากความช่วยเหลือจากไข่มุกอสูรมันจะเป็นไปได้ไหมที่จะเข้าสู่ระดับเซียนในช่วงเวลาสั้นๆ?
เจ้าไร้ยางอายทำไมเจ้าถึงทำแบบนี้? ข้าคิดว่าเจ้าเป็นคนเห็นแก่ตัวเสียอีก เจ้าไม่ได้ทำทุกอย่างเพื่อตัวเองหรอกหรือ?
ทำไมต้องมอบไข่มุกอสูรให้กับข้าด้วย?!
ฟางเจิ้งจือ ไม่ได้พูดอะไร เขาไม่ได้มองตา ปิง หยาง ด้วยซ้ำ เขาเพียงแค่เก็บดาบกลับไปและเงยหน้ามองสายฝนที่ตกลงมา
เขายังไม่ตายเหรอ?
แต่เขาก็คงมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน
เขาเหมาะที่จะยืนอยู่ข้างสนามและรอเก็บเกี่ยวผลประโยชน์มากกว่า
แต่สุดท้ายเขาก็ทำแบบนั้นไม่ได้
การที่วู่ จวี้เอ๋อ มาปรากฎตัวที่นี่ แสดงว่าแผนของ หยุน ชิงวู น่าจะสำเร็จแล้ว
ในสมองของฟาง เจิ้งจือ มีเรื่องให้คิดมากมายในช่วงเวลาสั้นๆ ก่อนที่เขาจะถอนหายใจออกมา อย่างน้อยการต่อสู้ครั้งนี้ก็จบลง…
”มากับข้า”ทันใดนั้นเองเสียงของ คัง เยว่ ก็ดังขึ้นอีกครั้ง แน่นอนว่านางหมายถึง ปิง หยาง ไม่ใช่ ฟาง เจิ้งจือ
”หา?ไปไหนกัน?” ปิง หยาง ถามด้วยความสงสัย นางไม่เข้าใจสิ่งที่ คัง เยว่ พูด อย่างไรก็ตามความคิดหนึ่งปรากฎขึ้นมาในใจของนางทันที
”คังเยว่ หรือว่า… ยู่เอ๋อร์ จะยอม…” เสียงของ หลิน มู่ไป่ ดังขึ้นอีกครั้ง
”เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเจ้า!”คัง เยว่ หันไปมองด้วยความเย็นชา นางไม่คิดจะอธิบายอะไรเพิ่ม นางเดินกลับไปที่เสาแสงก่อนจะหันไปมอง ปิง หยาง “มากับข้าถ้าเจ้าอยากเจอแม่ของเจ้า!”
”ข้า… ” ริมฝีปากของ ปิง หยาง ขยับเล็กน้อย หน้าอกของนางสั่นไหวอย่างรุนแรง นางรู้สึกขัดแย้งในใจ ก่อนที่จะหันไปมอง ฟาง เจิ้งจือ
”เจ้าจะไม่มาด้วยงั้นหรือ?”คัง เยว่ ถามขึ้นมา นางไม่ได้หันมามองด้านหลังด้วยซ้ำ
”ข้า…ข้าไม่ไปไหนทั้งนั้น!”ปิง หยาง กัดฟันตะโกนออกมา หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่นางจะส่ายหัว
”ฮ่าฮ่า…เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นองค์หญิงที่ทุกคนต้องตามใจเจ้าหรือไง?งั้นให้ข้าบอกอะไรเจ้าหน่อย แม้แม่ของเจ้าจะเป็นนายของข้า แต่เจ้านั้นไม่มีค่าสำหรับข้าแม้แต่น้อย!” ร่างของ คัง เยว่ สั่นไหวเล็กน้อยขณะพูด ใบหน้าของนางเผยความรู้สึกบางอย่างออกมา แต่ไม่นานทุกอย่างก็กลับไปเป็นปกติ
นางไม่ได้ถามถึงเหตุผลของปิง หยาง
เมื่อหลิน มู่ไป่ ได้ยินสิ่งที่นางพูด เขากำหมัดแน่น แน่นจนนิ้วมือของเขาซีดขาว