Gate of God – ตอนที่ 672 รนหาที่

”จับเขา!”หนึ่งในผู้เข้าสอบตะโกนขึ้นมาทันทีหลังได้สติ
”เดี๋ยวก่อน!”ผู้อาวุโสห้าพูดขึ้นมาทันที”เดี๋ยวทางศาลาเต๋าสวรรค์จะจัดการเรื่องนี้เอง กงฉิง พาพวกเขาไปที่แท่นบูชา!”
”เข้าใจแล้ว”กงฉิง กัดฟันแน่น เขาเข้าใจความรุนแรงของเรื่องนี้ดี ตอนนี้การทำตามคำสั่งเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด
”ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน”ผู้อาวุโสห้าบอกกงฉิง ก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปในศาลาเต๋าสวรรค์พร้อมกับผู้อาวุโสสาม
กงฉิงพยักหน้าเงียบๆใบหน้าของเขาดำทมึนเป็นอย่างมาก ในฐานะศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ที่เป็นผู้คุมการทดสอบในรอบแรก เขาควรจะได้รับความเคารพ แต่ตอนนี้เหล่าผู้เข้าสอบกลับไม่แสดงท่าทีแบบนั้นกับเขาแม้แต่น้อย
”ข้าต้องฆ่าเจ้าให้ได้ด้วยมือของข้า!”” สายตาของกงฉิงมองเข้าไปในศาลาเต๋าสวรรค์ด้วยความโกรธแค้น
ไม่เพียงแต่กงฉิง เท่านั้น แม้แต่ เฉียน วู่ ก็มีสีหน้ามืดมนเช่นกัน
”ตกลงนั่นเป็นตัวปลอม?ถ้าอย่างนั้นเขา…. ชั่วร้ายมาก ไม่เพียงแต่ทำร้ายซี่หม่า เฟิง แต่เขากล้าปล่อยหินใส่ข้า! ข้าต้องรู้ให้ได้ว่าตัวจริงของมันคือใคร?!”
เหยียนซิว และ หนานกง มู่ ต่างมองหน้ากัน แต่พวกเขาเลือกที่จะเงียบ พวกเขาดูกังวลเล็กน้อย
เหยียนซิว นั้นไม่ได้สนใจที่ ฟาง เจิ้งจือ จะโยนหินใส่เขา แต่เขาจ้องไปที่ หนานกง มู่ โดยไม่รู้ตัว
…
ในที่สุดฟาง เจิ้งจือ ก็เข้าใจความหมายที่แท้จริงของคำว่าจิ้งจอกเฒ่า
อนุญาติให้เข้าร่วมการทดสอบในรอบที่สาม?ในท้ายที่สุดมันเป็นเพียงกลยุทธ์ในการซื้อเวลา หรือพูดง่ายๆก็คือหลอกให้ ฟาง เจิ้งจือ รออยู่ที่นี่
ช่างเป็นแผนการที่ร้ายกาจ
อันดับแรกพวกเขาแสร้งทำเป็นไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของฟาง เจิ้งจือ และพาเขาเข้ามาในศาลาเต๋าสวรรค์ จากนั้นซื้อเวลาเพื่อหาทางตามหากงฉิงตัวจริง จากนั้นก็จะจัดการ ฟาง เจิ้งจือ
เขาต้องยอมรับว่าผู้อาวุโสสามและผู้อาวุโสห้าเป็นผู้มีฝีมืออย่างแน่นอน
สมกับที่เป็นผู้อาวุโสของศาลาเต๋าสวรรค์!
ฟางเจิ้งจือ เลิกสนใจ เขาพยามเดินไปเรื่อยๆ
ฟางเจิ้งจือ รู้สึกขอบคุณความฉลาดของเขา
ผู้ที่รอดพ้นจากหายนะครั้งใหญ่จะได้รับผลตอบแทนแน่นอน
บางทีเขาอาจจะบังเอิญเดินไปเจอห้องของศิษย์พี่คนสวย?หรือบางทีเดินไปเจอขุมทรัพย์?
เขาสังเกตุสภาพแวดล้อมรอบๆ?เวลาของเขามีไม่มากพอที่จะทำอะไรแบบนั้น เขาเป็นแค่แมลงวันตัวหนึ่งที่บินว่อนไปทั่วในศาลาเต๋าสวรรค์
เขาแค่หวังว่าจะโชคดีและบังเอิญเดินไปเจอขุมทรัพย์บ้าง
แต่ขณะที่เขากำลังคร่ำครวญอยู่ในใจนั้นเองหลังจากเดินผ่านสวนและต้นไม้จำนวนมากมาย ในที่สุดเขาก็เดินมาถึงตัวอาคารอันงดงาม แต่นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญที่สุด
ที่สำคัญที่สุดคือมีเหล่าศิษย์ของศาลาเต๋าสวรรค์ยืนอยูู่พวกเขาสวมชุดนักปราชญ์สีขาว
แน่นอนฟาง เจิ้งจือ ก็สวมเสื้อสีขาวเหมือนกัน แต่…ดูเหมือนจะมีศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์มากเกินไปยืนอยู่หน้าเขา
โดยปกติจะมีศิษย์สองหรือสามคนยืนเฝ้าระวังตลอดเส้นทางทำไมตอนนี้ถึงมีหลายพันคนอยู่ที่นี่?
มองไกลๆแทบจะกลายเป็นทะเลสีขาวพวกเขาทุกคนจ้องมาที่ สีหน้าของพวกเขาแปลกๆ
”ที่นี่ที่ไหนกัน?”ฟาง เจิ้งจือ จ้องมองไปยังเหล่าฝูงชน ตรงกลางมีแผ่นหินสีดำอยู่ มันแกะสลักด้วยตัวอักษรสีทอง
ด่านล่างของแผ่นหินมีชายชราในชุดสีขาวยืนเปลือยเท้าอยู่เขามีผมสีขาวเหมือนหิมะ ดวงตาของเขาปิดอยู่
ฟางเจิ้งจือ ไม่รู้จักเขา แต่ที่อยู่ไม่ไกลจากเขา ฟาง เจิ้งจือ จำได้แน่นอน เป็นองค์จักรพรรดิของอาณาจักรเซี่ย และราชาเซี่ยน หลิน หยุน ไอลีนโนเวล
งั้น…เขาก็มาถึงแท่นบูชาแล้วใช่ไหม?!
ดวงซวยอะไรของเขากัน?ใครบอกว่าผู้รอดชีวิตจะได้พบกับสมบัติอันล้ำค่า? ด้านหน้าของเขานี้มันอะไรกัน?
หลังจากความพยายามอย่างมากที่จะหลบหนีจากผู้อาวุโสคนที่สามและห้าเขากลับเดินตรงมาที่แท่นบูชา?
เยี่ยมเยี่ยมจริงๆ!
ฟางเจิ้งจือ เตรียมหันหลังและเดินหนีไปทันที แต่ทันใดนั้น…
”จะไปไหนงั้นหรือศิษย์พี่กงฉิง?”
”ผู้นำศาลาและผู้นำจากทั้งสี่ดินแดนรอมานานแล้วการทดสอบในรอบที่สองน่าจะเสร็จสิ้นแล้วใช่ไหม?”
”เดี๋ยวก่อนศิษย์พี่กงฉิง!”
ศิษย์ทั้งสามคนส่งเสียงขึ้นมาพร้อมกันในเวลาเดียวกัน เงาสองสามร่างก็ปรากฎขึ้นที่ด้านหลัง ฟาง เจิ้งจือ อย่างรวดเร็ว ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความสงสัย
เหงื่อไหลออกจากหน้าผากของฟาง เจิ้งจือ
เขาจะทำเป็นไม่เห็นศิษย์ทั้งสามคนด้านหลังก็ได้แต่นั่นจะยิ่งทำให้น่าสงสัยมากขึ้นอีก แต่ถ้าตอบพวกเขา …?
”ฮ่าฮ่าฮ่า…เจ้าวายร้าย เขามาถึงที่นี่เลยงั้นหรือ?”ขณะที่ ฟาง เจิ้งจือ จะพูดนั้นเอง เสียงหัวเราะก็ดังขึ้น
ไม่นานผู้อาวุโสในชุดคลุมสีขาวทั้งสองคนก็ค่อยๆเดินเข้ามาหาเขาพวกเขาคือผู้อาวุโสสามและผู้อาวุโสห้า
”….” ฟาง เจิ้งจือ แข็งทื่อชั่วครู่ เขาเงยหน้ามองท้องฟ้า
จากนั้นเขาก็ค่อยๆยกมือทั้งสองขึ้นและชูนิ้วกลางใส่ผู้อาวุโสทั้งสอง
”กล้าดียังไงกงฉิง!”
”ศิษย์พี่กงฉิงกล้าทำใส่ผู้อาวุโสได้ยังไง?!”
”ศิษย์พี่กงฉิงเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
ศิษย์ทั้งสามมองไปที่ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความสับสน กงฉิงไม่ใช่คนแปลกหน้าในศาลาเต๋าสวรรค์ และยิ่งไปกว่านั้น กงฉิงทำหยาบคายใส่ผู้อาวุโส?
”ใช่ข้ากล้าทำได้ยังไง? ข้าทำอะไรลงไป?”ฟาง เจิ้งจือ ถามคำถามเดียวกันนั้นกับตัวเอง
”เจ้าโง่เจ้าโทษพวกเราไม่ได้ เจ้ามาหาพวกเราด้วยตัวเองนี่ ใช่ไหม?”ผู้อาวุโสสามยิ้มเยาะในท่าทีที่สิ้นหวังของ ฟาง เจิ้งจือ
”ใช่แล้วท่านพูดถูก!””ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า
”ฮ่าฮ่าเจ้าจะยอมแพ้หรือยัง? หรือต้องให้พวกเราจัดการเจ้า?”ผู้อาวุโสสามไม่ได้สนใจสีหน้าที่สับสนของเหล่าศิษย์ทั้งสามแม้แต่น้อย
”มีทางเลือกอื่นไหม?”ฟางเจิ้งจือ พูดขึ้นอย่างไม่มั่นใจ
”ข้าคิดว่าไม่”ผู้อาวุโสสามและผู้อาวุโสห้าหันมองหน้ากันและส่ายหัว
”‘งั้นหยุดไว้เท่านี้ก่อนแล้วไปหาน้ำหาข้าวกินได้ไหม?”
”ไม่”
”ข้ายังคงเป็นแขกนะนี่ไม่ใช่การต้อนรับตามปกติของศาลาเต๋าสวรรค์ใช่ไหม?”
”เจ้ามันไร้ยางอายจากเนื้อแท้จริงๆเจ้ากล้าพูดเรื่องมารยาทกับพวกเราได้ยังไง?”เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้อาวุโสห้าก็ตกตะลึงเล็กน้อย แต่ก็หัวเราะในเวลาเดียวกัน “ได้ งั้นมาพูดเรื่องของเจ้าบ้าง เจ้าปลอมตัวเป็นกงฉิง แต่กลับพูดเรื่องมารยาทกับพวกเรางั้นหรือ? เจ้าเข้ามาแทรกแซงการทดสอบของศาลาเต๋าสวรรค์ แต่ยังพูดถึงมารยาทอีกหรือ?”
”ปลอมเป็นกงฉิง!”
”แทรกแซงการทดสอบของศาลาเต๋าสวรรค์?”
”เด็กนี่เป็นตัวปลอมหรือ?”
เมื่อได้ยินคำพูดของผู้อาวุโสห้าศิษย์ของศาลาเต๋าสวรรค์ที่อยู่ด้านหลัง ฟาง เจิ้งจือ ก็เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น
นอกจากพวกเขาแล้วคนอื่นๆที่อยู่รอบแท่นบูชาต่างก็เบิกตากว้าง
มีคนกล้าปลอมตัวเข้ามาในศาลาเต๋าสวรรค์และขัดขวางการทดสอบด้วยหรือ?
ตลอดหนึ่งพันปีที่ผ่านมามันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!
ผู้นำศาลามู่ ฉิงเฟิง เบิกตากว้างมองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ แม้เขาจะยังคงสงบนิ่ง แต่เห็นได้ชัดเลยว่าสิ่งที่เกิดขึ้น ก็ทำให้เขาอยากรู้อยากเห็นไม่น้อย
”ยอมแพ้เดี๋ยวนี้เจ้าเด็กเหลือขอ!”
”เจ้ากล้าทำแบบนี้กับศาลาเต๋าสวรรค์ได้ยังไง?”
”ทำไมเจ้าถึงยังยืนอยู่?คุกเข่า!”
หลังจากประหลาดใจศิษย์ของศาลาเต๋าสวรรค์เริ่มได้สติอย่างรวดเร็ว แลพวกเขาไม่ได้อดทนเหมือนผู้อาวุโสทั้งสอง คนที่กล้าขัดขวางคำสั่งของศาลาเต๋าสวรรค์จะต้องถูกลงโทษ
แต่ทันใดนั้นเอง…ร่างหนึ่งได้มาถึงด้านหน้าของฟาง เจิ้งจือ ไม่คิดจะให้ ฟาง เจิ้งจือ จะพูดอะไรออกมา เขาเตะไปที่ขาของ ฟาง เจิ้งจือ ทันที
แอบอ้างว่าเป็นศิษย์ของศาลาเต๋าสวรรค์แต่กล้ายืนอยู่เฉยๆ? ถ้าเจาจะตอบก็ควรนั่งคุกเข่าลงเสียก่อน!
การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็วและไร้ความปราณีไม่ว่าสถานะของ ฟาง เจิ้งจือ จะเป็นเช่นไร แต่บาปที่เขาก่อในศาลาเต๋าสวรรค์ นี่คือสิ่งที่เขาสมควรได้รับ