Gate of God – ตอนที่ 655 สมบัติเก่าๆ

　　”หา?”ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกว่าสถานการณ์นั้นเปลี่ยนแปลงเร็วเกินไป
มันถึงเวลลาที่เขาควรจะแต่งงานและมีลูกแล้วงั้นหรือ?
เขาอายุเพียงสิบแปดปีเท่านั้น
”ตอนนี้เจ้าเป็นเหมือนราชาแล้วและข้าไม่รู้ว่าจะจากไปอีกเมื่อไร่ ข้าได้ยินมาจากองค์ชายเซี่ยนว่าเขาต้องการให้เจ้าแต่งงานกับองค์หญิงสิบสาม? แต่เจ้าก็ปฏิเสธไปแล้วใช่ไหม?” ฉิน ซูเหลียน อธิบายให้ ฟาง เจิ้งจือ ที่ยืนงงอยู่
”ใช่”ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า
เขาไม่แปลกใจที่องค์ชายเซี่ยนจะบอกเรื่องนี้กับแม่ของเขาเพราะเขายังคงอยากให้ ฟาง เจิ้งจือ แต่งงานกับองค์หญิงสิบสาม
”อืมมันดีที่จะปฏิเสธนางไปข้าได้ยินว่าองค์หญิงทั้งฉลาดและสูงส่ง มันคงไม่เหมาะสมที่จะมาแต่งงานกับครอบครัวจนๆแบบเรา แม่คิดว่า จวี้เอ๋อ ก็ดีไม่น้อยทำไมเจ้าไม่แต่งงานกับนางเร็วๆนี้เลย?” ฉิน ซูเหลียน พูดขึ้นมาพร้อมขยิบตาให้ วู่ จวี้เอ๋อ
”หา?!”ฟาง เจิ้งจือ ราวกับเข้าใจเรื่องทุกอย่างได้ในทันที ไม่ใช่แม่ของเขาแต่เป็น วู่ จวี้เอ๋อ ที่วางแผนเรื่องนี้ไว้
”ข้าได้ตัดสินใจเรื่องนี้แล้ว!”ฉิน ซูเหลียน พยายามกดดัน ฟาง เจิ้งจือ
”ท่านแม่…มันเป็นไปไม่ได้? จะให้แต่งงานกับ วู่ จวี้เอ๋อ? ท่านแม่คงไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับนางนัก นาง…เป็นผู้หญิงที่เห็นแห่เงิน ข้าไม่สามารถแต่งงานกับนางได้หรอก!” ฟาง เจิ้งจือ พยายามเกลี้ยกล่อม ฉิน ซูเหลียน
”ฟางเจิ้งจือ เจ้ากำลังรนหาที่ตาย!” เสียงอันหงุดหงิดดังขึ้นพร้อมกับร่างหนึ่งที่พุ่งเข้าหา ฟาง เจิ้งจือ
”แม่ดูสิ… … ข้าบอกแล้วว่าข้าแต่งงานกับนางไม่ได้?” ฟาง เจิ้งจือ พูดขึ้น เขาไม่คิดจะโจมตีกลับ
”เจ้า…” วู่ จวี้เอ๋อ หยุดเคลื่อนไหวสีหน้าของนางเปลี่ยนไปทันที ก่อนที่นางจะหันไปมอง ฉิน ซูเหลียน ด้วยความกังวล “ท่านป้า ข้าแค่เล่นกับ ฟาง เจิ้งจือ เท่านั้น
”เล่น?ข้าเข้าใจ…เล่น ทำไมเจ้าไม่เล่นเพลงให้พวกเราฟังล่ะ?” ฟาง เจิ้งจือ ยิ้มออกมาและพูดกับ วู่ จวี้เอ๋อ
”ฟางเจิ้งจือ เจ้า…ได้เจ้าอยากเห็นข้าบรรเลงเพลงใช่ไหม? งั้นข้าจะไปเตรียมตัว เจ้าต้องพอใจแน่นอน!” วู่ จวี้เอ๋อ ถอนหายใจ แต่มือของนางยังคงกำแน่น
”อย่าลืมเอาดอกไม้สีแดงใหญ่ๆติดไว้บนหัวเจ้าด้วยล่ะ”ฟาง เจิ้งจือ ยิ้มกว้างขึ้นเรื่อยๆ
คิดจะใช้ฉิน ซูเหลียน บังคับให้เขาแต่งงานด้วย?
ฝันไปเถอะ!
”เจิ้งเอ๋อร์!”เสียงของ ฉิน ซูเหลียน ดังขึ้นอีกครั้ง
”ท่านแม่ควรพักผ่อนได้แล้ว…” ฟาง เจิ้งจือ รู้นิสัยของแม่ดี เขาจึงต้องหาวิธีหนีให้เร็วที่สุเ
”ไม่ว่ายังไงเจ้าก็ต้องพา จวี้เอ๋อ กลับมา ไม่อย่างนั้นอย่าเรียกข้าว่าแม่อีก!” ฉิน ซูเหลียน ไม่คิดจะปล่อย ฟาง เจิ้งจือ ไปง่ายๆ
”…” ฟาง เจิ้งจือ หยุดนิ่งและไม่ได้จากไป บ้านของเขาเล็กมากๆเกินกว่าที่เขาจะวิ่งไปไหนได้
แต่เรื่องนี้ทำให้เขาปวดหัวจริงๆ
เขามักจะรู้จักประเพณีในหมู่บ้านบนภูเขาซึ่งก็คือผู้ชายและผู้หญิงจะแต่งงานกันหลังจากอายุมากขึ้น เขายังรู้ถึงเรื่องการจับคู่ให้….
แต่เขาแทบไม่รู้ว่า…
วันหนึ่งเขาจะกลายเป็นเหยื่อในเรื่องนี้เช่นกัน
ถูกบังคับให้แต่งงาน?!
และดูจากฉิน ซูเหลียน นางไม่มีทางเปลี่ยนใจแน่นอน
ไม่มีทางเลือก?
แต่งงานกับวู่ จวี้เอ๋อ?
ฟางเจิ้งจือ เคยคิดมาก่อน แต่มันเป็นเพียงความคิดเล็กๆเท่านั้น
แต่เขาไม่คิดว่า…
วู่จวี้เอ๋อ จะทำให้ ฉิน ซูเหลียน ตัดสินใจได้ภายในครึ่งเดือน
ผู้หญิงคนนี้ทำอะไร?
”เราจะเตรียมงานแต่งงานในไม่อีกกี่วันข้างหน้าเพราะองค์ชายเซี่ยนได้นำของมาที่หมู่บ้านเรารวมถึงมีคนมากมายเดินทางมาที่หมู่บ้านเรา พวกเราจะเฉลิมฉลองกันที่หน้าหมู่บ้าน” ฉิน ซูเหลียน พูดกับ ฟาง เฮ่าเตอ “เจ้ารออะไรอยู่ ไปเตรียมของขวัญแต่งงานสิ!”
”โอ้ของขวัญแต่งงาน!ได้ ได้… ข้าจะไปเตรียมเดี๋ยวนี้” ฟาง เฮ่าเตอ รีบออกจากบ้านไปในทันที จากนั้นไม่นานเขาก็กลับมาพร้อมกับกล่องไม้ขนาดใหญ้
”ท่านแม่…เอาจริงงั้นรึ?”ฟาง เจิ้งจือ จ้องไปที่กล่องไม้พร้อมรอยยิ้มอันขมขื่น
เพราะเขารู้ถึงสิ่งที่อยู่ด้านใน
นอกเหนือจากสมบัติห้าชิ้นที่อยู่ด้านใน…
มันมีหนังสือสัญญากับแดนใต้
มันเป็น”หลักประกัน” ของ ฟาง เจิ้งจือ
ตลอดหนึ่งปีนี้ในสำนักเงาความรู้ของเขาได้มาถึงระดับที่สูงมาก
เป็นเวลากว่าปีที่เขาได้หาสิ่งต่างๆให้นิกายเงาสุดท้ายเขาเก็บสมบัติที่มีค่ามากไว้ห้าชิ้น
เขาได้ฝากมันไว้ในกล่องไม้มีเพียง ฉิน ซูเหลียน และ ฟาง เฮ่าเตอ ที่รู้เรื่องนี้
นอกเหนือจากนั้น…
ไม่มีใครรู้เรื่องนี้อีกเลย
และฟาง เจิ้งจือ ก็ไม่ได้บอกที่มาของสิ่งเหล่านั้นให้พ่อแม่ของเขารู้
เพื่อไม่ให้พวกเขาคิดมากเกินไป
”แน่นอนว่าข้าจริงจังเอาทั้งห้าชิ้นมารวมกัน สมบัติเก่าๆ5ชิ้นจะเพียงพอให้ วู่ จวี้เอ๋อ พอใจไหม?” ฉิน ซูเหลียน กังวล
”ของเก่าๆพังๆงั้นหรือ?ท่านแม่รู้ไมว่าของพวกนี้คืออะไร?” ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย
”พวกมันคืออะไร?” ไอรีนโนเวล
”ข้าจะไม่พูดถึงของพวกนั้นแต่แม่ลองดูที่สัญญา? โอ ข้าลืมไปว่าท่านแม่ไม่ค่อยรู้เรื่องแดนใต้ มันเป็นเหมืองทอง สิบเหมืองทอง!” ฟาง เจิ้งจือ ลดเสียงลง เขาไม่อยากให้ วู่ จวี้เอ๋อ รู้เรื่องนี้
”สิบเหมืองทอง!”ฉิน ซูเหลียน ยืนนิ่ง ก่อนจะหัวเราะออกมา “เจิ้งเอ๋อร์ แม้ข้าจะไม่ได้เรียนหนังสือ แต่ข้ารู้ว่าเหมืองทองนั้นเป็นสิทธิ์ของอาณาจักรเท่านั้น มันจะเป็นของเจ้าได้ยังไง?”
”ปกติมันคงเป็นเช่นนั้นแต่ย้อนกลับไปข้าได้ทำสัญญากับองค์หญิง ฉาน ยู่ พวกมันเป็นเหมืองทองสิบแห่งที่ใหญ่ที่สุดในแดนใต้!” ฟาง เจิ้งจือ พูดอย่างอดทน
”เจ้ากำลังพูดว่า..เรามีเหมืองทองคำสิบเหมืองใช่ไหม?!”
”ใช่แล้วนอกจากนั้นของโบราณเหล่านี้ ….. แต่ละค่ามีค่าเทียบเท่ากับเมืองเมืองหนึ่งด้วยซ้ำ!”
”ห้าเมือง?!”
”ไม่เพียงแค่นั้นข้ายังมีเงินเก็บอยู่ประมาณสองล้าน กับทองอีกสองสามกล่อง!”
”เจิ้งเอ๋อร์ก่อนหน้านี้เจ้าไปไหนมา? เจ้าได้รับการกระทบกระเทือนที่สมองหรือไม่?” ฉิน ซูเหลียน มองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความกังวล
”…”ฟาง เจิ้งจือ พูดไม่ออก
……
ฟางเจิ้งจือ ไม่ได้สนใจอะไรมากนักที่ ฉิน ซูเหลียน ไม่เชื่อเขา อาจจะเป็นเพราะความรู้ของนางนั้นมีขีดจำกัก
มันเหมือนกับโลกก่อนที่เด็กวัยรุ่นมักจะกลับมาบ้านและโม้ว่าหาเงินได้เป็นล้าน
ใครจะเชื่อจริงๆ?
ฟางเจิ้งจือ ไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่มเติม เขาเพียงหยิบเงินสองล้านออกมาวางไว้ด้านหน้า ฉิน ซูเหลียน
มันเป็นเงินจำนวนมหาศาลและซ้อนกันเป็นกองสูง
ฉินซูเหลียน ตกใจมาก
เช่นเดียวกับฟาง เฮ่าเตอ ที่ถือกล่องอยู่
”เจิ้งเอ๋อร์ข้าไม่เคยถามเจ้ามาก่อน และไม่กล้าถามเจ้า แต่วันนี้ข้าอยากถามเจ้า…ว่าเจ้าไปทำอะไรมาที่เมืองหลวง?”
”ไม่มีอะไรมากเราได้หยุดการรุกรานจากพวกคนเถื่อน”
”คนเถื่อน?!”
”ใช่และเราก็ได้ฆ่าราชาอสูร”
”อสูร?…ราชาอสูร?!”อะไรกัน…มันคืออะไร?”ปากของฉิน ซูเหลียน อ้าค้าง นางยังคงไม่เข้าใจในสิ่งที่ ฟาง เจิ้งจือ พูด
”อาจกล่าวได้ว่าเป็นสัตว์ร้ายแบบหนึ่ง”ฟาง เจิ้งจือ ไม่ต้องการให้ ฉิน ซูเหลียน เป็นกังวล เขาจึงพูดแบบสบายๆ
”หืมมมม…แม้เจ้าจะอธิบายแล้วข้าก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี”ฉิน ซูเหลียน พยักหน้าและเงียบไป ก่อนที่จะโบกมือให้ ฟาง เฮ่าเตอ”เนื่องจาก วู่ จวี้เอ๋อ ก็ไม่เลว ทำไมเราไม่เลือกสมบัติสักสองในห้าชิ้นให้นาง?”
“ใช่แล้วเราไม่สามารถละเลยนางได้ เราสามารถเพิ่มเงินให้นางได้” ฟาง เฮ่าเตอ เห็นด้วย
”เราแค่ให้80,000 เหรียญเงินก็น่าจะพอ” ฉิน ซูเหลียน ยังพูดต่อ
”แน่นอน”ฟาง เฮ่าเตอ ไม่คัดค้านใดๆ
”พ่อแม่… พวกท่านเข้าใจที่ข้าพูดไหม?” ฟาง เจิ้งจือ พูดขึ้นมา ขณะที่ได้ยินว่าของที่เขาหามากำลังถูกเอาไปให้ วู่ จวี้เอ๋อ
”เข้าใจสิข้ารู้ว่าเจ้าเป็นลูกที่ดี กลัวว่าพวกเราจะไมีมีเงินใช้จ่ายเพียงพอ เจ้าไม่ต้องห่วงหรอก พวกเราแค่อยู่บ้านสักระยะ”
”…” ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกขมขื่น “แม่ ข้ายังไม่ได้อยากแต่งงานเร็วขนาดนี้”
”แต่แม่อยากมีหลาน”
”แต่ข้า……ยังไม่ได้เตรียมตัวสำหรับเรื่องนี้”
”ไม่ต้องกังวลข้าจะช่วยเจ้าเตรียมพร้อมเอง เจ้าไม่ต้องกังวลอะไร แค่รอจนกว่าจะเข้าไปในห้องสองคน”
”…””
”ท่านแม่จริงๆแล้ว ข้าไม่ได้อยากแต่งงานกับนาง ทำไม…เดี๋ยวข้าออกไปข้างนอกและหาลูกสะใภ้คนอื่นมาให้?””
”ได้แต่เจ้าต้องแต่งงานกับ วู่ จวี้เอ๋อ ก่อน”
”ทำไม?”
”ข้าไม่รู้ว่าเจ้าคิดยังไง?แต่เจ้าเป็นราชาแล้ว ถึงเจ้าไม่ชอบ จวี้เอ๋อ แต่ข้าชอบนาง หลังจากแต่งงานกับนางแล้ว เจ้าก็ค่อยหาหญิงสาวคนอื่นมาแต่งงานด้วยอีก!” ”
”…” ฟาง เจิ้งจือ พูดไม่ออกทันที
เขาต้องแต่งงานกับนางจริงๆงั้นหรือ?
ฟางเจิ้งจือ รู้สึกปวดหัว
หากมีงานแต่งเกิดขึ้นเขาคงไปศาลาเต๋าสวรรค์ไม่ทัน
นั่นคือเหตุผลหนึ่ง
เรื่องที่สองเขาอาจเห็นแก่ตัวเล็กน้อยในบางครั้ง แต่เรื่องสำคัญแบบนี้เขาอยากจะตัดสินใจด้วยตัวเอง
เขารู้ว่าเขามีชีวิตอยู่อีกเพียงไม่กี่เดือนหากเขาแต่งงานกับ วู่ จวี้เอ๋อ ตอนนี้ เขาคงทิ้งหลานไว้ให้ ฉิน ซูเหลียน ได้ ฟังดูเป็นแผนที่ดี…
แต่..
สำหรับวู่ จวี้เอ๋อ?
นางอาจจะต้องเป็นแม่ม่าย
ถ้าหากจะเป็นผู้หญิงอื่นฟาง เจิ้งจือ อาจจะไม่สนใจอะไรมากนัก แต่สำหรับ วู่ จวี้เอ๋อ เขาไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ เขาจะไม่มีวันแต่งงานจนกว่าเขาจะรู้ว่าเขาจะมีชีวิตรอดไปได้หรือไม่
แต่ฉิน ซูเหลียน ไม่รู้เรื่องนี้
และฟาง เจิ้งจือ ไม่อยากให้นางรู้
หนีไปตอนดึก?
มันคงเป็นตัวเลือกสุดท้ายเขาไม่อยากให้ ฉิน ซูเหลียน กังวล
เขากลัวว่าการทรยศต่อความปรารถนาของนางอีกครั้งจะส่งผลให้เกิดความเจ็บป่วยที่ไม่สามารถรักษาได้
เขาไม่สามารถปฏิเสธ”การบังคับแต่งงาน” ของฉิน ซูเหลียนได้
แต่เขาก็ไม่สามารถแต่งงานกับวู่ จวี้เอ๋อ ได้เช่นกัน ยิ่งกานั้นเขาต้องรีบออกไปจากหมู่บ้านอีก
มันยากมาก
เขาควรทำยังไงดี?
เพจหลัก: Double gate TH