Gate of God – ตอนที่ 715 วัจนะศักดิ์สิทธิ์

　　ดวงตาของฟาง เจิ้งจือ เบิกกว้าง
สัญลักษณ์เหล่านี้มันดูคุ้นเคยมากแต่เขาไม่รู้ว่าพวกมันหมายความว่าอะไร
เขารู้สึกว่าพลังของพวกมันค่อยๆไหลผ่านไปทั่วร่างกายของเขา
และที่สำคัญที่สุดสัญลักษณ์เหล่านี้ไม่ได้มีแค่สีทองพวกมันมีทั้ง สีเงิน, สีแดง, สีฟ้า, สีเขียว, สีฟ้า, สีม่วง …
ร่างของเขาถูกห่อหุ้มด้วยบางอย่างที่คล้ายกับฟองสบู่อันอบอุ่น
ฟางเจิ้งจือ รู้สึกว่าร่างกายของตัวเองนั้นเบามาก
ขณะเดียวกันคนอื่นๆต่างแปลกใจกับสิ่งที่เห็น
และแน่นอนไม่ใช่เพียงฟาง เจิ้งจือ เท่านั้นที่ร่างเต็มไปด้วยสัญลักษณ์เหล่านั้น ฉือ กูเหยียน ก็ด้วยเช่นกัน　　แต่จำนวนของสัญลักษณ์เหล่านั้นดูต่างออกไปรวมถึงมีนกระจุกอยู่ที่บริเวณหน้าอกของ ฉือ กูเหยียน
”นั่นเป็นการชำระล้างของวัจนะศกดิ์สิทธิ์!”
”เป็นไปได้ยังไงฟาง เจิ้งจือ ได้รับการชำระล้างด้วย?”
”ทำไมถึงมีสัญลักษณ์บนร่างของเขามากมายขนาดนั้น?”
”มีการบันทึกไว้ว่าใครก็ตามที่ได้รับการชำระล้างจากวัจนะศักดิ์สิทธิ์เต๋าที่เขามีทั้งหมดจะถูกกระตุ้นขึ้นมา ”
”แต่ทำไมเขาถึงมีจำนวนมากขนาดนี้ล่ะ?หรือ ฟาง เจิ้งจือ นั้นเชี่ยวชาญเต๋ามากกว่าร้อยเต๋าอีกงั้นหรือ? เป็นไปได้ยังไง?!”
”เขาเป็นปีศาจหรือไงกัน?!”
เหล่าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์และเก้าขุนเขาล้วนเข้าใจสัญลักษณ์เหล่านั้น มันเป็นตัวแทนของเต๋าที่มีในร่างกาย
มันคือผลไม้แห่งเต๋าที่อยู่ในร่างกาย　　แน่นอนว่านี่เป็นเหตุการณ์ปกติ
เมื่อใครก็ตามถูกชำระล้างด้วยวัจนะศักดิ์สิทธิ์ผลไม้เหล่านั้นจะกลายเป็นสัญลักษณ์พวกนี้ทันที ไม่ว่าผลไม้เหล่านั้นจะอยู่ในสภาพไหนก็ตาม
มันคือข้อได้เปรียบของผู้ที่ถูกชำระล้างด้วยวัจนะศักดิ์สิทธิ์
แต่กรณีของฟาง เจิ้งจือ นั้นค่อนข้างแปลก เพราะสัญลักษณ์เหล่านั้นไม่ได้กระจุกอยู่ที่มิติพิเศษตรงหน้าอกเหมือนของ ฉือ กูเหยียน มันกระจายไปทั่วร่าง
และประการที่สอง…
จำนวนสัญลักษณ์เหล่านั้นไม่มากเกินไปงั้นหรือ?
ถ้านับดูดีๆมันมีมากกว่าพันด้วยซ้ำ
”เขาเชี่ยวชาญเต๋ามากกว่าพันชนิดอีกงั้นหรือ?!”
”เป็นไปได้ยังไงกัน?”
ทุกคนที่เห็นล้วนตกใจ　　”พวกนี้คือเต๋างั้นหรือ?”ในที่สุด ฟาง เจิ้งจือ ก็รู้ว่ามันคืออะไรหลังจากที่ฟังพวกศิษย์สนทนากัน
พวกมันเป็นตัวแทนของเต๋า!
และแน่นอนว่ามันทำให้ฟาง เจิ้งจือ เข้าใจบางสิ่ง
ตัวอย่างเช่นการแกะสลักสัญลักษณ์พิเศษบางอย่างลงบนอาวุธมันจะทำให้อาวุธนั้นแข็งแกร่งขึ้นอย่างมาก
ทำนองเดียวกันถ้าเลือดของเขาไหลเวียนไปด้วยสัญลักษณ์แห่งเต๋าพวกนี้พลังของเขาต้องเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมากแน่นอน
อย่างเทียนซิงบนชุดเกราะสีดำของเขาก็มีสัญลักษณ์สีทองพวกนี้เช่นกัน
ยิ่งจำนวนและความซับซ้อนของพวกมันมากขึ้นเท่าไร…
ยิ่งหมายความว่าสายเลือดของคนคนนั้นบริสุทธิ์และแข็งแกร่งมาก
ฟางเจิ้งจือ เข้าใจพวกมันอย่างรวดเร็ว　　สำหรับคำถามที่ว่าทำไมเขาถึงมีเต๋ามากมายขนาดนี้?
เขาแสวงหาการตรัสรู้ในเต๋า
ด้วยโอกาสที่เขาได้รับจากนิกายเงาเขาได้อ่านตำราโบราณต่างๆมากมาย เขาอุทิศตนเพื่อศึกษาเต๋าทุกๆชนิด
เขาทำแบบนี้มาตลอดสองปี
ในทุกๆวันอย่างน้อยเขาจะบรรลุเต๋าอย่างน้อยสามถึงสี่อย่าง
มันทำให้จำนวนเต๋าที่เขาเชี่ยวชาญมากขึ้นเรื่อยๆ
แต่สำหรับจำนวนที่แน่นอนเขาไม่รู้
เขารู้แค่ว่าเขาเชี่ยวชาญในสิ่งที่คนอื่นนั้นรู้และไม่รู้มากมาย
และมันก็เป็นเรื่องดีที่พลังของเขาเพิ่มขึ้น
ดังนั้นเขาไม่ได้คิดมาก
หลังจากที่เขาถูกชำระล้างด้วยวัจนะศักดิ์สิทธิ์ฟาง เจิ้งจือ สามารถสัมผัสได้ถึงคลื่นความร้อนในร่างกายของเขา
ความร้อนนี้…
มันมาจากเพลิงพันปีงั้นหรือ?
ฟางเจิ้งจือ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาสัมผัสได้ว่าตอนนี้เพลิงพันปีสงบและไม่ปั่นป่วยเหมือนก่อนหน้านี้คลื่นะลีงของมันค่อยๆเคลื่อนไปทางอกขวาของเขา
เมื่อความร้อนมารวมกันที่หน้าอกด้านขวาของเขาความเจ็บปวดจากการโจมตีของ เทียนซิง ก็ค่อยๆได้รับการรักษาทันที
”เพลิงพันปีถูกขัดเกลาด้วยวัจนะศักดิ์สิทธิ์?”ฟางเจิ้งจือ ไม่มั่นใจ
หลังจากที่สายฟ้าไหลผ่านร่างกายของเขาเรื่องนี้อาจจะเป็นไปได้
แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้เพราะ หนานกง เฮา และเทียนซิงมาถึงตัวเขาแล้ว
หนานกงเฮา มาถึงก่อน
ความเร็วของเขาเหลือเชื่อมาก　　แม้ฟาง เจิ้งจือ จะยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ แต่เขาก็ตัดสินใจทันทีเมื่อเห็นว่า หนานกง เฮา เข้ามาถึงแล้ว
เขาพุ่งไปด้านหน้าของฉือ กูเหยียน
สิ่งนี้ทำให้ศิษย์ทั้งสองสำนักต่างประหลาดใจฟาง เจิ้งจือ ควรจะหลบอยู่หลัง ฉือ กูเหยียน เพื่อฟื้นฟูตัวเองสิ
แม้แต่หนานกง เฮา เองก็ตกตะลึง โดยเฉพาะแสงสีทองที่ไหลผ่านบนร่างของ ฟาง เจิ้งจือ
จากนั้นดวงตาของเขาก็เบิกกว้าง
เขารู้ถึงสิ่งนี้เขาเคยเห็นมันในสงครามแดนใต้
แต่เขาไม่คิดเลยว่า…
ในช่วงเวลาสั้นๆ…เพียงแค่สองปี ฟาง เจิ้งจือ จะทำได้ถึงขั้นนี้
เข้าถึงหนึ่งพันเต๋าและถูกชำระล้าง้วยวัจนะศักดิ์สิทธิ์!
หนานกงเฮา ขยับดาบของเขา เขาไม่ลังเลอีกต่อไปแล้ว ดาบสรรพสิ่งของเขาส่องประกาย
”ความว่างเปล่าก่อให้เกิดสรรพสิ่งสรรพสิ่งก่อให้เกิดความว่างเปล่า!”หนานกง เฮา ตะโกนแล้วพุ่งไปข้างหน้า
ช่างเป็นการเคลื่อนไหวที่ประหลาด
ราวกับตอนแรกดาบอยู่ห่างออกไปสิบก้าวและภายในพริบตามันก็อยู่เหนือหัวของศัตรูทันที
นั่นเป็นสิ่งที่ฟาง เจิ้งจือ รู้สึก
มันไม่ใช่แค่คำว่ารวดเร็วมันราวกับกว่าเขาถูกเคลื่อนย้ายมาที่นี่ผ่านประตูมิติ
”เพราะดาบเล่มนั้นหรือ?”ฟางเจิ้งจือ รู้ว่า หนานกง เฮา เป็นอัจฉริยะเขาจึงเตรียมพร้อม แต่เมื่อเผชิญหน้ากันตรงๆ เขารู้สึกว่าประเมิณ หนานกง เฮา ต่ำเกินไป Aileen-novel
ในตอนนั้นเองเขารู้ว่าตัวเองนั้นหลบพ้นแน่นอน แต่ถ้าเขาหลบ ฉือ กูเหยียน ที่อยู่ด้านหลังจะโดนแทน
ความจริงแล้วฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้ต้องการจะสู้กับ หนานกง เฮา เพราะเขาอยากเก็บแรงเอาไว้ต่อกรกับเทียนซิง
แต่ดาบเล่มนั้นอยู่เหนือหัวเขาแล้ว
เขาไม่มีทางเลือกอื่น
”เข้ามา!”ฟางเจิ้งจือ รู้สึกได้ถึงความไร้ปราณีในการโจมตีของ หนานกง เฮา
ดังนั้นเขาเองก็ควรทำเช่นกัน
แสงสีม่วงส่งประกายขึ้นที่ดาบไร้ร่องรอยจากนั้นเสียงคำรามของมังกรก็ดังขึ้น
ดาบผ่ามังกร!
เขารับการโจมตีของหนานกง เฮา
”ตูม!”เสียงระเบิดดังก้องแสงสีม่วงและแสงสีขาวแตกกระจายเป็นจุดเล็กๆมากมาย
ฟางเจิ้งจือ ถอยไปก้าวหนึ่ง
ร่างของเขาชนกับฉือ กูเหยียน มือของ ฉือ กูเหยียน รับเอวของ ฟาง เจิ้งจือ เอาไว้ด้วยความอ่อนโยน
และหนานกง เฮา …
เขากระเด็นออกไปเพราะแรงระเบิด　　เขากระอักเลือดออกมาเต็มปากใบหน้าของเขาซีดขาวลง น่าแปลกมากที่เขาได้รับบาดเจ็บ
”เขาบาดเจ็บเพียงแค่รับการโจมเดียว?!”
”เขาไม่ได้บาดเจ็บอยู่แล้วใช่ไหม?”
”ข้าไม่คิดเลยว่าพลังของฟาง เจิ้งจือ จะรุนแรงขึ้นเพราะวัจนะศักดิ์สิทธิ์ สัญลักษณ์เหล่านั้น คือเต๋าที่เขาเชี่ยวชาญจริงหรือ?”
”นี่มันไม่บ้าเกินไปเหรอ?เขาเป็นปีศาจหรือไงกัน?”
ศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์มองดูด้วยความไม่เชื่อพวกเขารู้ถึงพลังของ หนานกง เฮา ดี
เขาสามารถสู้กับผู้อาวุโสคนหนึ่งของศาลาเต๋าสวรรค์ได้ด้วยซ้ำ
แต่เพราะรับการโจมตีของฟาง เจิ้งจือ เขาถึงกระเด็นออกมาไกลขนาดนี้?พวกเขาจะเชื่อเรื่องนี้ได้ยังไง?
ฟางเจิ้งจือ ไม่มีเวลาคิดเกี่ยวกับอาการของ หนานกง เฮา ตอนนี้เขามีศัตรูที่แข็งแกร่งกว่า
ในตอนที่หนานกง เฮา กระเด็นออกไป… 　　เทียนซิงก็ปรากฏตัวขึ้น!
เขาไม่มีทางเลือก
เขาต้องต่อสู้ต่อไป
เทียนซิงเข้ามาด้วยความรวดเร็ว!
ในตอนที่เขาพุ่งเข้าหาฟาง เจิ้งจือ กำปั้นของเขาก็ส่องแสงสีทอง
ในตอนนั้นเองเสียงของ ฉือ กูเหยียน ก็ดังขึ้นจากด้านหลัง มีพลังบางอย่างไหลออกมาจากร่างของนาง
ร่างของเจ้าแม่หนี่วาด้านหลังของนางเริ่มจางลงแสงสีแดงและสีน้ำเงินกระพริบสลับไปมา
”ฉือกูเหยียน เจ้าไม่สามารถหยุดข้าได้!”เทียนซิงตะโกนออกมาพร้อมกับปล่อยหมัดไปด้านหน้า
”แกรก!”
รอยแตกสีดำปรากฎข้นที่ด้านหน้าของฟาง เจิ้งจือ
กำปั้นของเทียนซิงพึ่งผ่านรอยแตกนั้นมาถึงหน้าอกของฟาง เจิ้งจือ ในทันที
”เชี่ย!”ฟางเจิ้งจือ ไม่มีทางหลบพ้น แม้จะรู้ว่าเทียนซิงมีพลังมากกว่าเขา แต่เขาก็กัดฟันสู้
เขาตอบโต้ด้วยหมัดของตัวเอง
และปะทะเข้ากับหมัดของเทียนซิง
ฟางเจิ้งจือ ใส่ทุกอย่างที่มี เพื่อสู้กับความตาย
เมื่อฟาง เจิ้งจือ ปล่อยหมัดออกไป เขารู้สึกว่าสัญลักษณ์สีทองบนร่างไหลผ่านไปที่หมัดของเขา ราวกับว่าพร้อมจะระเบิดออกไป
จากนั้น…
มีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นมีเกราะปรากฎขึ้นที่หมัดของเขา มันคือสัญลักษณ์ทั้งหมด
”หา?”ฟางเจิ้งจือ ไม่สามารถเข้าใจได้ แต่หมัดของเขาก็ยังปะทะกับเทียนซิง
และเมื่อถึงจุดปะทะ…
สายฟ้าก็ผ่าลงมาจากท้องฟ้าอีกครั้ง
”ตูม!””ครั้งนี้มันไม่ได้ผ่าใส่ ฟาง เจิ้งจือ แต่มันกลับผ่าไปที่กลางอากาศ ก่อนที่บริเวณที่มันผ่าลงไปจะเกิดวงแสงขึ้น
ทอง,เงิน, ขาว, น้ำเงิน, แดง, เขียว…
แสงทั้งแปดหมุนเป็นวงกลมก่อนที่ตรงกลางจะปรากฎประตูบานหนึ่งที่ค่อยๆเปิดออกขึ้นมา,….
……………………………………..