การหลอมยาแต่ละครั้งนั้นไม่สามารถทำได้ในเวลาอันสั้นต้องใช้ทั้งการควบคุมอุณหภูมิ ทั้งประสบการณ์
นอกจากนี้ยิ่งยามีระดับดีเท่าไรรายละเอียดปลีกย่อยยิ่งมากเท่านั้น
ความผิดพลาดเล็กๆน้อยอาจจะทำให้การหลอมยาล้มเหลวได้เลย
แน่นอนเต๋าฮุนจะไม่มีทางทำผิดพลาด
ยาที่ยังไม่ได้หลอมเจ็ดเม็ดอยู่ในมือของเต๋าฮุนพวกมันมีสีขาวบริสุทธิ์
สิ่งที่เขาต้องทำตอนนี้คือควบคุมอุณหภูมิให้ดี
ในฐานะนักหลอมยาที่เก่งกาจที่สุดในแดนศักดิ์สิทธิ์เขาคุ้นชินกับการปรับอุณหภูมิสำหรับยาระดับสูงเป็นอย่างดี
เขาค่อยๆวางยาอย่างระมัดระวังลงในหม้อเต๋าฮุนค่อยๆหลับตาลง มือของเขาเคลื่อนไหวอยู่บริเวณหน้าอก มันเป็นพิธีกรรมอย่างหนึ่ง
แม้แต่นักหลอมยาที่เก่งกาจที่สุดก็มีโอกาสที่ยาจะผิดพลาดดังนั้นนักปรุงยาหลายคนจึงมักทำพิธีการเฉพาะเพื่อเพิ่มโชคของตัวเอง
เขาเสร็จพิธีกรรมในไม่กี่วินาที
จากนั้นดวงตาของเขาก็เปิดออกแสงสีม่วงบางๆส่องออกมา
จากนั้นเขาก็ค่อยๆหยิบฝาหม้อมาปิดเบาๆ
จากนั้นไฟด้านใต้ก็เริ่มลุกโชนขึ้นเรื่อยๆทุกอย่างเป็นไปอย่างราบลื่น
แม้ว่าเต๋าฮุนจะเคยทำมันมานับพันครั้งแต่เขาก็ยังพอใจจากนั้นเขาก็เตรียมพร้อมจะออกไปจากห้อง
เขามั่นใจว่าเจ้าเด็กไร้ยางอายที่กล้าวางกับดักหมีใส่เขาต้องถูกศิษย์นับพันของเขาจับตัวได้แล้วแน่นอน อย่างไรก็ตามทันใดนั้นเขาสัมผัสถึงอะไรบางอย่างที่อยู่ด้านหลังเขาได้
ลอบโจมตี?
นั่นเป็นความคิดแรกที่ปรากฎขึ้นในใจของเขาจากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงดัง
ตูม!
ทันใดนั้นเขารู้สึกแสบร้อนราวกับอยู่ในภูเขาไฟห้องทั้งห้องตกอยู่ในเปลวเพลิง
ไม่มันไม่ใช่การลอบโจมตี! ข้าหลอมยาล้มเหลวงั้นรึ?! เขาไม่เชื่อเลยว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับเขา
ในฐานะนักปรุงยาที่ดีที่สุดในแดนศักดิ์สิทธิ์เขาไม่สามารถยอมรับเรื่องนี้ได้
เต๋าฮุนพยายามเดินออกไปเพื่อให้พ้นระยะไฟ
อย่างไรก็ตาม… ก่อนที่เขาจะก้าวไปอีกข้างเขารู้สึกเจ็บปวดอย่างมากที่เท้าขวาของเขา
จากนั้นเขาก็ไม่สามารถควบคุมเท้าขวาของเขาได้
ครืนครืน…
โซ่ที่ต่างกันห้าสีปรากฎขึ้นในสายตาของเขาและหนึ่งในนั้นเจาะเข้าที่ขาขวาของเขา
โซ่ตรวนนรก?! เต๋าฮุน พูดไม่ออก เขาไม่เข้าใจว่าทำไมโซ่ตรวนนรกถึงมาปรากฎขึ้นด้านในศาลาหินได้
ไม่มีใครรู้วิธีเข้าห้องนี้!
มันเป็นการลอบโจมตีจริงๆ!
เพราะฟาง เจิ้งจือ?!
เดี๋ยวก่อน!
มีบางอย่างผิดปกติ!
ฟางเจิ้งจือ ลอบโจมตีข้าตอนที่การหลอมยาล้มเหลวงั้นหรือ?
ความคิดเหลานี้ปรากฎขึ้นในใจของเต๋าฮุนหลายครั้ง
สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดทำให้เต๋าฮุนลนลานจนไม่สามารถป้องกันการโจมตีครั้งแรกได้ แน่นอนเหตุผลสำคัญที่สุดคือเขาไม่เคยคาดหวังว่าฟาง เจิ้งจือ จะรู้วิธีเข้ามาในห้องนี้ และวางแผนให้การหลอมยาของเขาล้มเหลวได้ยังไง?
อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องพวกนี้แม้ว่าเขาจะสับสนแต่เขาต้องปกป้องชีวิตตัวเองจากโซ่ตรวนนรก
เขาเอนตัวไปด้านข้างก่อนจะชกหมัดออกไปด้านข้างทันที
อย่างไรก็ตามศัตรูของเขาดูเหมือนจะเห็นการโจมตีของเขาก่อนหมัดของเต๋าฮุนกระทบกับความว่างเปล่า
หืม?! เต๋าฮุนตกใจ หลังจากหมัดเขาของกระทบเข้ากับความว่างเปล่า เขารู้ในทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น
ฟางเจิ้งจือ ไม่เคยลุกขึ้นมา เขานอนอยู่บนพื้นตั้งแต่แรกและคลานไปที่ขาของเต๋าฮุน
ทันใดนั้นเต๋าฮุนรู้สึกถึงความเจ็บปวดทรมารที่เท้าอีกข้างเช่นกัน โซ่ตรวนนรกได้เจาะเข้าที่เท้าอีกข้างหนึ่งของเขาอีกโซ่ได้พุ่งมาที่แขนและคอของเขา
เต๋าฮุนอดรู้สึกไม่ได้ว่านี่เป็นการโจมตีที่สมบูรณ์แบบ!
แม้ว่าเขาจะยังคิดไม่ออกว่าฟาง เจิ้งจือ มาปรากฎตัวในห้องได้ยังไง แต่เขาก็อดชื่นมการโจมตีนี้ไม่ได้จริงๆ
หรือเขาวางกับดักไว้ด้านหน้าศาลาด้วยความตั้งใจ?
เต๋าฮุนคิดกับตัวเอง
จริงๆแล้วเขาพูดถูกฟาง เจิ้งจือ วางกับดักโดยมีเป้าหมาย
กับดักหมีจะสามารถใช้ได้ผลกับผู้นำของศาลาหยินหยาง?
ฟางเจิ้งจือ ไม่ใช่คนที่ไร้เดียงสาขนาดนั้น เขาทำแบบนั้นเพื่อจะได้ดูว่าเต๋าฮุนนั้นสามารถรับมือกับการลอบโจมตีด้านบนหรือด้านล่างได้ดีกว่ากัน
ฟางเจิ้งจือ ใช้กับดักหมีและเต๋าสวรรค์พร้อมกันเพื่อหาจุดอ่อนของเต๋าฮุน
เต๋าฮุนเหยียบกับดักแต่เขากันเต๋าสวรรค์ได้
ดังนั้นฟาง เจิ้งจือ จึงตัดสินใจโจมตีเต๋าฮุนจากด้านล่าง
เขาใช้โซ่ตรวนนรกเจาะเข้าที่เท้าขวาของเต๋าฮุน
มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่เขาปรากฎตัวขึ้นในศาลาหินเช่นกันหญิงสาวที่เขาเจอก่อนหน้าได้บอกเขาทุกอย่างรวมถึงเวลาที่เต๋าฮุนมักจะหลอมยา แผนผังของศาลาหิน รวมถึงวิธีที่จะเข้ามาด้านในด้วย
ฟางเจิ้งจือ ไม่รู้ว่าทำไมนางถึงรู้เรื่องพวกนี้ แต่เมื่อเห็นทุกอย่างเป็นไปตามที่นางบอก
ฟางเจิ้งจือ ก็สามารถเข้าใจได้ว่านางไม่ได้หลอกเขา
ที่เขาต้องทำหลังจากนั้นคือการวางแผนลอบโจมตี
เห็นได้ชัดว่ามันเป็นเรื่องยากมากที่จะทำการลอบโจมตีผู้นำของศาลาหยินหยาง
ฟางเจิ้งจือ คิดว่าจะโจมตีเต๋าฮุนตอนที่เขาเปิดหม้อหลอม แต่เขารู้ว่าเต๋าฮุนจะฆ่าเขาทันทีที่เคลื่อนไหว
ไม่มีใครบอกว่านักปรุงยาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ขณะที่กำลังปรุงยา
คนอย่างเต๋าฮุนไม่จำเป็นต้องใส่ใจยาในหม้อมากด้วยซ้ำ
ฟางเจิ้งจือ เข้าใจว่าทำไมหญิงสาวคนนั้นถึงเลืกที่จะบอกเขาทุกอย่างตามความเป็นจริง
เพราะนางมั่นใจว่าแผนของฟาง เจิ้งจือ ไม่มีทางสำเร็จ
ฟางเจิ้งจือ รู้ว่านางคิดอะไรอยู่
ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะซ่อนตัวอยู่หลังหม้อหลอม
โชคดีที่ห้องนี้เย็นพอให้เขาอยู่ใกล้ๆหม้อได้
อย่างไรก็ตามมีการเปลี่ยนแปลงแผนเล็กน้อยหลังจากเต๋าฮุนวางยาลงไปในหม้อ เขาก็เริ่มหลับตาและทำพิธีกรรมบางอย่าง
มันรู้สึกราวกับว่ามดนับหมื่นตัวอยู่บนร่างของเขาและเขาไม่สามารถอดทนที่จะพุ่งออกไปและเอามือตบหน้าเต๋าฮุนให้ตายได้
อย่างไรก็ตามถ้าเขาฆ่าเต๋าฮุน ใครจะช่วย เหยียน ซิว?
ฟางเจิ้งจือ เป็นคนใจร้อน แต่เหตุผลบอกให้เขาอดทนเอาไว้ ความคิดหนึ่งผุดเข้ามาในใจของเขา
หลอมยาล้มเหลว!
สุดยอดนักปรุงยาของดินแดนศักดิ์สิทธิ์มีโอกาสน้อยที่จะหลอมยาล้มเหลวแต่ ฟาง เจิ้งจือ สามารถทำได้ง่ายๆ
เขามีเป็นร้อยวิธีในการระเบิดเตาหลอม
นี่เป็นเรื่องง่ายเพราะเขามีสมุนไพรเป็นสิบไร่และยาที่ขโมยมาจากห้องของหญิงสาวก่อนหน้านี้
ถ้าเขาโยนพวกมันทั้งหมดลงในเตาหลอมแม้แต่พระเจ้าก็ไม่สามารหยุดได้
หลังจากทำแบบนั้นเตาหลอมก็จะระเบิด
นั่นจะเป็นจุดเริ่มต้นการจู่โจมของฟาง เจิ้งจือ
อย่างไรก็ตามทำไมเขาถึงคลานกับพื้น?
ตั้งแต่ที่มาซ่อนตัวอยู่ด้านหลังหม้อหลอมมันก็เป็นเรื่องยากที่จะยืนขึ้น
แทนที่จะยืนขึ้้นฟาง เจิ้งจือ เลือกที่คลานเข้าหาเต๋าฮุน
หลังจากนั้นเขาก็ไม่คิดจะปราณี
ตอนนี้เท้าของเต๋าฮุนถูกล่ามด้วยโซ่ตรวนนรกฟาง เจิ้งจือ ดำเนินแผนการของเขา คือการลักพาตัวเต๋าฮุน
อย่างไรก็ตามก่อนที่จะทำได้เขาต้องทำให้เต๋าฮุนสลบเสียก่อน
เขาต้องใช้ความรุนแรง?
เขาเองก็ไม่มีทางเลือกมากนัก
ฟางเจิ้งจือ ต้องทำสิ่งที่แรงพอจะทำให้เต๋าฮุนสลบได้
ในขณะที่โซ่ตรวนนรกพุ่งไปล่ามแขนและคอของเขาฟาง เจิ้งจือ ก็ประสานมือเอาไว้ด้วยกันนิ้วชี้ทั้งคู๋ของเขาตั้งตรง
จากนั้นเขาก็แทงมือไปข้างบน!
ตูม!
ฟางเจิ้งจือ รู้สึกเหมือนว่านิ้วมือแตกหัก ราวกับว่ามันชนเข้ากับโลหะแข็ง
อะไรกัน?
เขาควรจะมีจุดบอดจากการลอบโจมตีด้านล่างไม่ใช่หรือ?
ฟางเจิ้งจือ รู้สึกโกรธ เพราะความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวที่จะหยุดการโจมตีของเขาคือ เต๋าฮุนยอมไม่ป้องกันโซ่ตรวนนรกทั้งสาม
ฟางเจิ้งจือ เงยหน้าขึ้นและพบกับความประหลาดใจ
อย่างที่เขาคิดไว้เต๋าฮุนยอมแพ้ที่จะป้องกันจริงๆ แต่เขากลับโดนโจมตีด้วยโซ่เพียงเส้นเดียว โซ่ตรวนนรกสองเส้นผ่านตัวเขาไปแต่อีกเส้นหนึ่งเจาะเข้าที่แขนซ้ายของเขา
แขนขวาของเต๋าฮุน…มันช่วยป้องกันส่วนหว่างขาของเขาเอาไว้
… ฟาง เจิ้งจือ ตกใจเป็นครั้งที่สอง เขาไม่สามารถเห็นสีหน้าของเต๋าฮุนได้เพราะหน้ากากนั้นบังเอาไว้อยู่ แต่เขารู้สึกได้ถึงความโกรธเกรี้ยวในแววตาสีม่วงคู่นั้น
ข้าไม่เชื่อท่านจะหยุดข้าได้อีกครั้ง ในตอนที่ฟาง เจิ้งจือ ตะโกนพร้อมแทงนิ้วขึ้นไปอีกครั้ง
เต๋าฮุนโกรธแค้นอย่างเห็นได้ชัดแต่เขาต้องปกป้องเป้าจุดสงวนเขาด้วยแขนขวา
แต่ในตอนนั้นเอง…เขาเห็นอะไรบางอย่างสีขาวพุ่งเข้ามาที่ตาก่อนจะระเบิดออก
