Chapter 228: ศัตรูกลางอากาศ
“ไม่ต้องบอกฉันเลยว่าพวกเรานั้นเดินอยู่บนที่เดิมๆ…”ไร้ความกลัวพึมพำ
“มันเป็นไปได้ยังไงกัน?”ธงสงครามอันนองเลือดถาม “ถ้ำนี้มีเพียงแค่เส้นทางเดียว มันเป็นไปได้ยังไงกันที่พวกเราเดินเป็นวงกลม?”
“นายมั่นใจได้ยังไงกัน? นายไม่เคยได้ยินเรื่องกำแพงผีมาก่อนงั้นเหรอ?”ไร้ความกลัวนวดคางและถามขึ้น “ถ้าพี่ฤดูใบไม้ผลิอยู่นี่ละก็…”
เมื่อเป็นหมอผี รัศมีฤดูใบไม้ผลินั้นก็ยุ่งเกี่ยวกับจิตวิญญาณและปีศาจอยู่บ่อยครั้งนี้ นี่เป็นเรื่องที่มีประโยชน์อย่างมากในการใช้ในสถานการณ์เช่นนี้
รอยเส้นสีดำปรากฏขึ้นบนใบหน้าของผู้เล่นจากพันธมิตรอันนองเลือด กำแพงผี…นั้นไม่ได้มากเกินไปงั้นเหรอ?
“พูดตามตรงแล้ว มันมีผีอยู่บนโลกนี้จริงๆเหรอ?”ความมืดอันนองเลือดถามอย่างลังเลใจ
“บางทีอาจจะไม่มีในโลกจริง แต่นายมั่นใจได้ไงว่าพวกมันจะไม่มีในเกมนี้กัน? ไอ้โง่!”ไร้ความกลัวพูด
“เอ่อ…”ความมืดอันนองเลือดหน้าแดงด้วยความอายและก็เสียใจที่เขานั้นเปิดปากถามขึ้น
“ถ้ามันมีกำแพงจริงๆแล้วละก็ ถ้างั้นพวกเราควรที่จะทำยังไง?”ธงสงครามอันนองเลือดถามกับไร้ความกลัว
มันเหมือนกับไร้ความกลัวนั้นกลายเป็นผู้นำของปาร์ตี้อย่างไม่ได้เป็นทางการไปแล้ว
“เดินพร้อมยื่นมือไปยังกำแพง!”ไร้ความกลัวพูด
มันมีเขาวงกตทุกประเภทในเกมออนไลน์ ถ้าผู้เล่นไม่สามารถที่จะค้นหาความลับในการแก้ไขเขาวงกตได้แล้ว วิธีที่ดีที่สุดก็คือเดินไปพร้อมกับยื่นมือจับไปกำแพง
ไม่ต้องพูดถึงความซับซ้อนของเขาวงกตเลย คุณสามารถที่จะแก้มันโดยการใช้มือจับกำแพงและเดินต่อไป….แต่วิธีการนี้มันเสียเวลาเป็นอย่างมาก
นี่เป็นสิ่งที่เรียกว่ากำแพงผีที่เป็นรูปแบบหนึ่งของเขาวงกต เมื่อพวกเขาต้องการที่จะผ่านไป วิธีที่ดีที่สุดของเขาวงกตนี้ก็คือคุณจะไม่ต้องสับสนไปกับสภาพแวดล้อมรอบข้างโดยสายตาของคุณ แต่ใช้กำแพงนำทางคุณไป
ทุกคนยกมือซ้ายของพวกเขาจับไปที่กำแพงและเดินตรงไปอย่างต่อเนื่อง หลังจากผ่านไปสามนาทีหรือมากกว่านั้น สุดท้ายแล้วพวกเขาก็เผชิญหน้ากับมอนสเตอร์
{งูบิน (ระดับ 35)(ชั้นยอด)}
มานา : 20000
สกิล : [บิน] [พุ่งจู่โจม] [พิษจู่โจม]
มอนสเตอร์ตัวนี้บินได้ถึงจุดที่สูงที่สุดของถ้ำ มันบินผ่านผู้เล่นไปก่อนที่จะบินต่ำลงมาและพ่นพิษใส่ผู้เล่น
เนื่องจากความมืดมัวของสิ่งแวดล้อมของพวกเขาและงูที่มีขนาดเล็ก ผู้ลเนก็ไม่สามารถที่จะหลบหลีกการโจมตีของมันได้เลย
ในอีกทางหนึ่ง หวังหยู่นั้นดีกว่าคนอื่นที่เหลือมาก โดยรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของอากาศ เขาก็คาดเดาถึงทิศทางของการโจมตีของมันและก็อนุญาตให้เขาหลบการโจมตีได้อย่างสมบูรณ์แบบ
ในอีกทางหนึ่ง คนอื่นนั้นเปียกโชกไปด้วยพิษตั้งแต่หัวจรดตัว
แม้ว่าพันธมิตรอันนองเลือดนั้นได้เตรียมยาแก้พิษจำนวนมากไว้สำหรับดันเจี้ยนนี้แล้ว พวกเขานั้นก็ยังคงใช้อย่างน้อยสามขวดในการแก้พิษระดับสูงนี่…
เมื่อเวลาผ่านไปที่พวกเขานั้นแก้พิษเสร็จแล้ว งูตัวนี้ก็บินกลับมาเป็นครั้งที่สอง…และพ่นพิษใส่ทุกคนอีกครั้ง
เนื่องจากราคาที่แพงของยาแก้พิษและผู้เล่นจำนวนน้อยที่ใช้มัน ผู้เล่นพวกนี้ก็เอามาแค่แปดถึงสิบขวดในการเคลียร์ดันเจี้ยนนี้ แต่พวกเขานั้นใช้มันไปทั้งหมดแล้วจากการโจมตีของงูบิน
ยาแก้พิษของเขาใช้หมดแล้วและมอนสเตอร์ตัวนั้นยังคงมีชีวิตรอดอยู่…ทุกคนนั้นเริ่มที่จะตื่นตระหนก มีเพียงแค่หวังหยู่และไร้ความกลัวที่มองไปที่มอนสเตอร์กลางอากาศอย่างสนใจ
“บอสไร้ความกลัว คุณสามารถที่จะให้ขวดยาแก้พิษกับผมได้…”ธงสงครามอันนองเลือดส่งข้อความให้กับไร้ความกลัว
“ขวดละสิบเหรียญเงิน!”ไร้ความกลัวตอบ
“เหี้..!!! คุณเก็บเงินผมทำไมกัน!!!”ธงสงครามอันนองเลือดตอบกลับอย่างไม่พอใจ
“มีปัญหาอะไรละ? ไม่ใช่ว่าฉันก็จ่ายซื้อมันที่ร้านค้างั้นเหรอ?”
“แต่ผมเป็นคนจ่าย!”ธงสงครามอันนองเลือดโต้กลับ
“ฉันณู้ แต่พวกเราไม่เคยตกลงกันว่าฉันจะให้ไอเทมที่นายซื้อมาให้ฉันแบบฟรีๆใช่ไหมละ?”ไร้ความกลัวยิ้ม
“เหี้…!!!”ธงสงครามอันนองเลือดนั้นกราดเกรี้ยว
“อย่าเป็นแบบนั้นสิ ไม่ใช่ว่านายมองหาคนจากสตูดิโอพวกนั้นเพื่อซื้อยาฟื้นฟูงั้นเหรอ? ทำไมนายไม่คิดไปว่าฉันเป็นหนึ่งในคนพวกนั้นกันละ..”ไร้ความกลัวหัวเราะ
“แต่นายเก็บราคาแพงมากเกินไป!”ธงสงครามอันนองเลือดบ่น
ยาแก้พิษนั้นขายขวดละห้าเหรียญเงินในร้านค้า แต่ไร้ความกลัวนั้นขายมันเป็นราคาสองเท่า
“มันเรียกว่าการทำธุรกิจ! ฉันจะขายมันในราคาที่สูงกว่าต้นทุน ดังนั้นฉันจะได้กำไร!”ไร้ความกลัวอธิบาย
“ไอ้เลว! ได้! ฉันให้นายห้าทองสำหรับยาแก้พิษทั้งหมดที่นายมี!”ธงสงครามอันนองเลือดพูดอย่างเด็ดชาด เมื่อเขาเห็นงูบินกำลังโจมตีอีกครั้งหนึ่ง
พวกเขาก็รีบแลกเปลี่ยนทองกับยาพิษอย่างรวดเร็ว
หัวใจของผู้เล่นจากพันธมิตรอันนองเลือดก็ใจเย็นลงอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาเห็นธงสงครามอันนองเลือดนั้นได้รับยาแก้พิษเพิ่มขึ้นมา
“เหี้.. ฉันจะรอดูละกันว่านายจะทำยังไงเมื่อนายขายยาแก้พิษทั้งหมดให้กับฉันไปแล้ว?”ธงสงครามอันนองเลือดถามขึ้นอย่างฉับพลัน
แต่ก่อนที่เขาจะได้รับคำตอบ งูพิษก็เริ่มโจมตีอีกครั้ง
เพียงเมื่อผู้เล่นจากพันธมิตรอันนองเลือดจะเยาะเย้ยไร้ความกลัวสำหรับความโง่เขลาของเขา เขาก็ดึงเอาคบเพลิงออกมาจากช่องเก็บของ…
งูพิษก็หยุดในทันทีและไม่กล้าที่จะเข้าใกล้กับหวังหยู่อีกต่อไป
“เหี้..เอ้ย!!!”ธงสงครามอันนองเลือดตะโกนออกมาแล้วน้ำตาเขาก็ไหลลงมาบนหน้า เขานั้นโดนไร้ความกลัวหลอกอีกแล้ว!
“ถ้านายรู้ว่ามันกลัวไฟ ทำไมนายไม่ทำแบบนั้นก่อนหน้านี้กันละ..”หวังหยู่ถาม
“ฉันพึ่งพบมันเอง…”ไร้ความกลัวอธิบายแล้วเขาก็ชี้ไปที่คบเพลิงบนกำแพง “ฉันพึ่งจะสังเกตเห็นว่างูบินนั่นหลบคบเพลิงบนกำแพง”
“ถ้านายรู้จุดอ่อนของมัน ถ้างั้นทำไมนายยังคงขายยาแก้พิษพวกนี้ให้กับผมกันละ…”ธงสงครามอันนองเลือดถาม
“เอ่อ มันไม่ใช่ว่าฉันบังคับให้นายซื้อมันจากฉันซักหน่อย นายยืนยันว่านายจะซื้อมัน ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจที่จะขายมันให้กับนาย…”ไร้ความกลัวหัวเราะ
“เหี้…!”ธงสงครามอันนองเลือดตะโกนแล้วเขาก็กระอักเลือด
“คบเพลิง นายต้องการไหม?”ไร้ความกลัวถามแล้วเขาก็ดึงคบเพลิงออกมาอีก
“ครับ…”ธงสงครามอันนองเลือดตอบกลับ ยิ่งเขานั้นโกรธเคืองมากเท่าไหร่ เขาก็ต้องยอมรับว่าไม่มีใครสักคนในกิลด์ของเขานั้นเอาคบเพลิงมาเลย
“อันละสิบเงิน…”
ธงสงครามอันนองเลือดถอนาหยใจแล้วเขาก็เอาเงินมาซื้อมันไปสิบสามอัน
หวังหยู่ก็ได้รับคบเพลิงจากไร้ความกลัวด้วยเช่นกัน
หลังจากที่พวกเขาถือคบเพลิงแล้ว งูบินก็ไม่กล้าที่จะเข้ามาใกล้กับผู้เล่นอีกต่อไป
“ตั้งแต่ที่มันกลัวขนาดนี้ พวกเราอาจจะผ่านตัวแม่มันเลยก็ได้!”ธงสงครามอันนองเลือดพูดอย่างมีความสุข
“นายไม่เข้าใจการทำงานของระบบแอคโกรในดันเจี้ยนงั้นเหรอ?”ไร้ความกลัวจ้องไปยังธงสงครามอันนองเลือด “นายคิดหรือว่านายจะสามารถสู้กับบอสโดยใช้มือข้างเดียวและอีกมือนั้นถือคบเพลิงงั้นเหรอ?”
“สตอร์มบิงเกอร์! ยิงมันซะ!”ธงสงครามอันนองเลือดตะโกนใส่สตอร์มบิงเกอร์อันนองเลือด
“บอส คุณควรที่จะคิดถึงความเป็นจริงมากกว่านี้นะ…ไม่ต้องพูดถึงขนาดมอนสเตอร์ที่เล็กมากของมันเลย แค่คิดเกี่ยวกับที่ว่าผมนั้นเป็นนักธนูเพียงคนเดียวในปาร์ตี้ คุณจะต้องรอผมนานขนาดไหนถึงจะฆ่ามอนสเตอร์ชั้นยอดนี้ลงได้?”สตอร์มบิงเกอร์อธิบายอย่างใจเย็น
“ถ้างั้นพวกเราควรที่จะทำเหี้..อะไรดีละ? พวกเราไม่สามารถที่จะยืนจ้องมันจนตายใช่ไหมละ? ถ้าฉันรู้เกี่ยวกับมอนสเตอร์นี่แล้วละก็ ฉันก็คงพานักธนูมามากกว่านี้แล้ว!”ธงสงครามอันนองเลือดถอนหายใจ
นักธนูนั้นเป็นอาชีพหนึ่งที่ทำความเสียหายอย่างต่อเนื่องกับมอนสเตอร์พร้อมกับลูกศรของพวกเขา แต่เนื่องจากว่าพวกเขานั้นสู้กับมอนสเตอร์ที่มีพลังโจมตีสูงและพลังป้องกันที่อ่อนแอ ทีมของเขานั้นก็เอาผู้เล่นที่ทำความเสียหายได้รุนแรงมา…มีเหตุผลเดียวสำหรับพวกเขาที่พานักธนูมาด้วยนั้นก็เพื่อที่จะล่อมอนสเตอร์ออกมา
