Chapter 245: เคราะห์ร้ายของผู้นำกิลด์
“กูจะเย็..แม่มึง!”นักเวทย์สายฟ้าตะโกนแล้วเขาก็ร่ายระเบิดสายฟ้าใส่หมิงตู่
หมิงตู่หัวเราะและเขาก็ดื่มยาฟื้นฟูระดับกลางแล้วก็คิดกับตัวของเขาเอง “รอไปก่อนละกัน!”
“มือของฉันลื่นเช่นกัน! นายจะทำยังไงกับมันละ?”ผู้เล่นตะโกน เมื่อเขาสังเกตเห็นหมิงตู่จ้องมาที่เขา
“เยี่ยมมาก!”หมิงตู่คำรามแล้วระเบิดสายฟ้าก็ฟาดลงมาจากท้องฟ้าแล้วก็ฆ่าผู้เล่นคนนั้นตายในทันที
ผู้เล่นคนอื่นจากพันธมิตรปึกแผ่นนั้นก็โจมตีเข้าใส่ในทันที แต่หมิงตู่ก็แค่ก้าวถอยหลังและหลบสกิลทั้งหมด
จุดอ่อนที่ร้ายแรงที่สุดของนักเวทย์สายฟ้าก็คือเวทย์ของพวกเขาจะต้องใช้การเล็งอย่างมาก โดยปราศจากการคำนวนอย่างที่โดดเด่นออกมาของหมิงตู๋ การฆ่าใครสักคนนั้นเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้สำหรับนักเวทย์สายฟ้า
หลังจากที่หลบการโจมตีของพวกเขาแล้วนั้น หมิงตู่ก็ใช้บัฟระดับ 15 [การพัฒนาแห่งสายฟ้า] เพื่อเพิ่มพลังโจมตีของเขาและก็ขว้างสกิลใหม่ระดับยี่สิบสองสกิลของเขาออกไป [การพุ่งเข้าใส่ของสายฟ้า] และ [จรวดเวทย์มนต์] สกิลนี้ก็ฆ่ามือแห่งความเมตตาในทันที
“เหี้..อะไรวะ!”ทุกคนตะโกน ความตายของมือแห่งความเมตตานั้นทำให้พวกเขาตกสู่ความวุ่นวาย
เมื่อเป็นสมาชิกของกิลด์เดียวกัน พวกเขาก็รู้ดีว่าพลังชีวิตและค่าต้านทานเวทย์ของมือแห่งความเมตตามีเท่าไหร่ มันก็ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะพูดเลยว่าผู้เล่นจำเป็นที่จะต้องมีพลังโจมตีเวทย์อันบ้าคลั่งมากในการฆ่าเขาได้โดยสกิลเพียงสองสกิล
พร้อมกับหมอกมืดมัวในมือของเขา การร่ายเวทย์ของหมิงตู่นั้นก็รวดเร็วยิ่งกว่าคนอื่นและสกิลคูลดาวน์ของเขาก็น้อยกว่าคนอื่นด้วยเช่นกัน [ระเบิดสายฟ้า] ของเขาก็คูลดาวน์หมดลงก่อนผู้เล่นคนอื่นที่อยู่ในตอนนี้
“[ลูกบอลไฟ]!”
นักเวทย์สี่คนก็ยกคทาขึ้นโจมตีหมิงตู่พร้อมๆกัน
ตั้งแต่ที่ [ลูกบอลไฟ] นั้นเป็นสกิลพื้นฐานของนักเวทย์ที่เริ่มใช้มันมันก็ไม่ได้มีคนจำนวนมากที่จะฝึกฝนมัน ตั้งแต่ที่พลังโจมตีของมันนั้นต่ำ แต่ตั้งแต่ที่มันเป็นสกิลล็อคเป้าหมาย มันก็ไม่มีความหมายที่จะหลบมัน หมิงตู่ก็ร่าย [ระเบิดสายฟ้า] และ [ลูกบอลไฟ] ใส่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างสบายๆ
ลำแสงก็สว่างวาบขึ้น เมื่อนักเวทย์อีกสองคนนั้นก็ตายไปแล้ว
คูลดาวน์ของ [ระเบิดสายฟ้า] นั้นได้หมดลงก่อนอีกสองคนที่เหลือ แต่ [การพุ่งเข้าใส่ของสายฟ้า] ของหมิงตู่และ [จรวดเวทย์มนต์] นั้นก็ได้ฆ่าพวกเขาไปแล้ว ในขณะที่พวกเขากำลังร่ายเวทย์อยู่
ลำแสงสองลำเส้นก็เกิดขึ้น และก็เหลือเพียงแค่นักบวช
เพียงแค่นักบวชตัวน้อยๆก็ไม่มีทางที่จะต้านทานหมิงตู่ได้
เมื่อเขาจัดการปัญหากับนักบวชเสร็จแล้ว หมิงตู่ก็ส่งข้อความให้กับหวังหยู่และรัศมีฤดูใบไม้ผลิ “โอเค ฉันเสร็จแล้ว พวกนายสามารถที่จะทำต่อได้เลย!”
หวังหยู่และรัศมีฤดูใบไม้ผลิก็ใส่แว่นในทันทีแล้วพวกเขาก็เดินออกจากโรงเตี๊ยมไป
หลังจากที่หวังหยู่จากไป รัศมีฤดูใบไม้ผลิก็จากไปด้วยเช่นกันและก็เดินเข้าไปยังคฤหาสน์เจ้าเมือง
“เหี้..อะไรวะ! หัวใจสายฟ้าแห่งธรรมชาติแม่ง!!! กูจะฆ่าครอบครัวของพวกมึงทั้งหมดซะ!”ผู้เล่นที่ถูกฆ่าโดยหมิงตู่ก็คำรามอย่างโกรธเคืองในจุดเกิด
หัวใจสายฟ้าแห่งธรรมชาตินั้นเป็นคนที่มีชื่อเสียงในเมืองฝนฟ้าคะนองเหมือนกับนิกายซวนเฉินที่โด่งดังในเมืองรัตติกาล ในความเป็นจริง ชื่อเสียงของเขานั้นไม่ได้ดีสักเท่าไหร่ เขานั้นเป็นที่รู้จักในการฆ่าผู้เล่นคนอื่นตามใจตัวเอง ด้วยเหตุนี้นี่เอง ผู้เล่นในจุดเกิดนั้นก็ไม่หวาดกลัวที่จะทำให้คนอื่นนั้นรู้ว่ามีข้อขัดแย้งระหว่างพวกเขา
มันเป็นเพียงแค่ที่ผู้เล่นคนอื่นเห็นตราพันธมิตรปึกแผ่นบนหน้าอกของพวกเขาก็ทำให้ตระหนักได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
“ฉันคิดว่าพันธมิตรปึกแผ่นอาจจะต้องการกวาดล้างกฏสวรรค์อันบ้าคลั่ง…”
“นายมั่นใจงั้นเหรอ? สองกิลด์นี้ไม่เคยมีข้อขัดแย้งกันมาก่อนเลยนะ..”
“ฉันมั่นใจ ฉันเห็นผู้เล่นบางคนของพันธมิตรปึกแผ่นในจุดเกิด มันเหมือนกับว่าพวกเขาถูกฆ่าโดยหัวใจสายฟ้าแห่งธรรมชาติ”
“โว้ว มันเริ่มที่จะน่าสนใจแล้วนะ…”
มันเป็นเรื่องที่ง่ายดายอย่างมากสำหรับข่าวสารที่จะแพร่กระจายในเกมมากกว่าชีวิตจริง
ความจริงนี้ก็ส่งไปถึงหูของนักแอบซุ่มในตอนที่หวังหยู่เดินออกจากโรงเตี๊ยมไป
“เกิดอะไรขึ้น? ข่าวใหม่นี้เป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ?”นักแอบซุ่มถาม
“มันเป็นเรื่องจริงครับ พวกเรานั้นพบกับหัวใจสายฟ้าแห่งธรรมชาติเมื่อพวกเราออกไปเก็บระดับและเขาก็ใช้ประโยชน์ของอุปกรณ์ที่ดีกว่าพวกเราในการฆ่าพวกเราทั้งหมดทิ้ง!”มือแห่งความเมตตาอธิบาย มันไม่มีทางใดที่เขาจะยอมรับว่าสกิลของเขานั้นย่ำแย่กว่าคู่ต่อสู้
“เหี้..อะไรวะ ทำไมพวกเขาถึงได้สร้างปัญหาให้กับพวกเรากัน! มันไม่มีทางที่ฉันจะยอมเงียบกับการยั่วยุแบบนี้!”นักแอบซุ่มประกาศ
แต่ในจุดนี้นี่เอง นักแอบซุ่มก็ไม่กล้าที่จะโจมตีเข้าใส่ด้วยเหตุผลแบบนี้ แต่เขาจะต้องสอนบทเรียนกับพวกเขาอย่างแน่นอน
“ลู่หยุน นายไปมองหาหัวใจสายฟ้าแห่งธรรมชาติเพื่อพูดคุยซะ! ให้เขาเข้าใจว่าเขาจะไม่สามารถทำตัววุ่นวายกับพวกเราได้โดยปราศจากเหตุผล!”
แม้ว่าเนียนลู่หยุนนั้นจะอยู่เคียงข้างเขา นักแอบซุ่มก็ยังคงส่งข้อความในช่องแชทกิลด์
“ฉันรู้ว่าจะต้องทำยังไง!”เนียนลู่หยุนพยักหน้า
เขาต้องการที่จะหาใครสักคนท้าทายหัวใจสายฟ้าแห่งธรรมชาติเพื่อที่จะสู้กันตัวต่อตัวเพื่อที่จะทำให้เขากลัว เนียนลู่หยุนนั้นก็ทำลายอีโก้ของเขาลงโดยปราศจากการต่อสู้ใหญ่ๆ
สุดท้ายแล้วนักแอบซุ่มนั้นก็หวาดกลัวคนทรยศในกิลด์ของเขา
ในสถานการณ์ที่เขามีผู้คนนับพันคนในกิลด์ของเขา มันก็เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ในการทำให้มั่นใจว่ามันไม่มีสายลับจากกิลด์อื่นซ่อนตัวอยู่ในกิลด์ของเขา
กฏสวรรค์อันบ้าคลั่งนั้นได้ระมัดระวังกับพันธมิตรปึกแผ่นไว้แล้ว ด้วยเหตุนี้นี่เองพวกเขาจะต้องมีสายลับอยู่ในกิลด์ของพวกเขาแน่ๆ
คำพูดของนักแอบซุ่มนั้นอนุญาตให้เนียนลู่หยุนนั้นเข้าใจถึงความยากที่เขากำลังจะเผชิญ เมื่อเวลาผ่านไปสักพักหนึ่งผู้นำของกฏสวรรค์อันบ้าคลั่ง เทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งนั้นก็ได้รับข่าวใหม่นี้
“นักแอบซุ่มไม่ได้โง่ มันไม่มีทางที่เนียนลู่หยุนนั้นจะกล้าทำอะไรกับพวกเรา อ๊า…หัวใจสายฟ้า ฉันบอกนายแล้วนะว่าเลิกทำตัวแบบนี้ได้แล้ว เขานั้นทำให้เนียนลู่หยุนกราดเกรี้ยวอีกด้วย ฉันควรที่จะเตือนเขาให้ระมัดระวังตัวขึ้นไปอีก”เทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งถอนหายใจ
“หัวใจสายฟ้า นายอยู่ไหนกัน?”เทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งส่งข้อความ
“เก็บระดับ…”
เทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งไม่ประหลาดใจกับคำตอบเลยแม้แต่น้อย สุดท้ายแล้วหัวใจสายฟ้าแห่งธรรมชาตินั้นเป็นคนที่เก็บระดับอย่างบ้าคลั่ง
“ฉันได้ยินมาว่านายฆ่าใครบางคนไปงั้นเหรอ?”
“มันก็มีพวกเหี้..ที่ชอบมาขัดการเก็บระดับของฉัน! ทำไมละ? ฉันได้สร้างปัญหากับนายงั้นเหรอ?”หัวใจสายฟ้าแห่งธรรมชาตินั้นถามอย่างไม่แยแส
ดูเหมือนไอ้โง่นี่ฆ่าใครบางคนไปจริงๆด้วย
“ไม่ได้ขนาดนั้น…”เทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งก็รีบตอบกลับ “แต่คนที่นายฆ่าไปนั้นมาจากพันธมิตรปึกแผ่นและมันเหมือนกับเนียนลู่หยุนกำลังมาหานาย…นายควรที่จะซ่อนตัวไว้จะดีกว่านะ..”
