Chapter 231: สัตว์เลี้ยง
ในเกมนี้ นักต่อสู้ส่วนมากนั้นจะเลือกในการเพิ่มค่าสถานะคล่องแคล่ว และจัดลำดับความสำคัญของความแข็งแกร่งของเขา ดังนั้นโดยรวมแล้วพลังโจมตีกายภาพของนักต่อสู้ส่วนมากนั้นไม่ได้สูงไปกว่าผู้เล่นอย่างผู้พิทักษ์สักเท่าไหร่
เหตุผลเดียวที่หวังหยู่มีพลังโจมตีที่สูงกว่าก็คือศิลปะการต่อสู้ของเขาและอุปกรณ์ของเขา
แม้ว่าอาชีพผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้นั้นทำให้หวังหยู่ได้รับค่าสถานะมากกว่าผู้เล่นคนอื่น เขาก็ยังคงต้องเพิ่มมันลงไปยังแต้มสติปัญญา นั่นคือเหตุผลว่าทำไมหวังหยู่ถึงมีค่าสถานะที่พิจารณาได้ว่ามันค่อนข้างธรรมดา เมื่อเขาถอดอุปกรณ์ของเขาออก
นักต่อสู้ระดับ20 นั้นจะมีพลังชีวิตราวๆ 900 หน่วย แต่หวังหยู่ก็ทำความเสียหายใส่ตัวเอง 800 หน่วย หลังจากที่เขาถอดอุปกรณ์ทั้งหมด…นี่คือเหตุผลว่าทำไมงูแฟนตาซีถึงได้ฆ่าตัวเองตายภายในการโจมตีเพียงครั้งเดียว
บอสที่น่าเศร้านั้นไม่เคยจินตนาการเลยว่ามันจะตายอย่างน่าอนาถแบบนี้
“ดังนั้นคุณก็สามารถที่จะสู้แบบนี้ได้ด้วย…คุณนี้ทำให้พวกเรามองโลกได้กว้างมากขึ้นจริงๆ…”ผู้เล่นจากพันธมิตรอันนองเลือดถอนหายใจ
หลังจากที่พวกเขาเซฟแล้ว ผู้เล่นก็เริ่มที่จะเก็บของดรอปจากศพบอส
ครั้งนี้คนที่ทำหน้าเก็บของดรอปจากบอสก็คือธงสงครามอันนองเลือด สุดท้ายแล้ว ประสิทธิภาพของไร้ความกลัวในครั้งนี้นั้นเลวร้ายมาก แต่โชคของธงสงครามอันนองเลือดนั้นแย่มาก เขานั้นก็หยิบอุปกรณ์ระดับเงินธรรมดาๆทั่วไปออกมาสองชิ้นและอุปกรณ์ระดับทองแดงอีกชิ้นหนึ่งในการเก็บของรอบที่สาม…
ฉากที่เกิดขึ้นนั้นทำให้จิตวิญญาณของทุกคนหม่นหมอง พวกเขานั้นฆ่าบอสระดับเงินไปเพื่อที่จะได้รับไอเทมระดับทองแดง..
ทุกคนที่อยู่ในตอนนี้เริ่มที่จะด่าโชคของธงสงครามอันนองเลือด
“ฉันยังมีโอกาสอีกรอบหนึ่ง ฉันไม่เชื่อว่าโชคของฉันมันแย่หรอก..”ธงสงครามอันนองเลือดโหยหวนเมื่อเขาโดนด่า พูดตามจริงแล้ว เขานั้นหวาดกลัวอย่างมากที่จะได้รับไอเทมระดับเงินอีกหนึ่งชิ้นจากบอส
“ไปซะ นี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายของนายในชีวิตนี้ที่ทุกคนจะปล่อยให้นายไปเก็บของดรอปจากบอส”ทุกคนโหยหวนออกมา
ธงสงครามอันนองเลือดปิดตาแล้วเขาก็ยื่นมือออกไปอีกครั้งหนึ่ง ในครั้งนี้เขาไม่ได้รับอุปกรณ์อะไรออกมาสักอย่าง แต่เป็นวัตถุกลมๆสีขาวแทน
“หื้อ? ไอ้นี่มันอะไรกัน?”ทุกคนถามขึ้น
“ฉันก็ไม่รู้ มันไม่มีคำอธิบายอะไรเลย..”ธงสงครามอันนองเลือดแทบจะร้องไห้ออกมา อย่างน้อยอุปกรณ์ระดับเงินที่เขาเก็บมาได้ก็ยังมีสกิลหายากบางอย่าง แต่นี่มันของนรกอะไรกัน..
“ให้ฉันดูสิ”ไร้ความกลัวยื่นมืออย่างขี้เกียจ เมื่อเขาถามขึ้น
“โอเค”ธงสงครามอันนองเลือดก็ส่งวัตถุชิ้นนั้นให้กับเขาอย่างเชื่อฟัง
“ฉันรู้สึกว่า…วัตถุนี้มันกลมจริงๆ…”ไร้ความกลัวพึมพำหลังจากที่สังเกตของทรงกลมมาสักพักหนึ่ง
“ไสหัวไป!”ทุกคนตะโกน
“พวกนายคิดซะนะ งูมันเป็นสัตว์ประเภทไหนกัน? อย่าลืมไปว่าวัตถุทรงกลมนี่มาจากร่างของมัน มันอาจจะเป็นไข่ของงูแฟนตาซีก็เป็นได้ใช่ไหม?”ไร้ความกลัวอธิบายช้าๆ
“ไข่สัตว์เลี้ยง?”ทุกคนอุทานขึ้น “{REBIRTH} มีระบบสัตว์เลี้ยงด้วยเหรอ?”
“เอ่อ เว็ปไซต์ของมันก็ไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้…”ไร้ความกลัวส่ายหัว “แต่มันก็ไม่ได้บอกว่ามันไม่ได้มีระบบสัตว์เลี้ยงด้วยเช่นกัน..”
“ถ้างั้น พวกเราจะฟักมันยังไง? อย่าบอกฉันนะว่าพวกเราต้องเอาไข่ไปใส่ไว้ในกางเกงของพวกเรา…”หวังหยู่หัวเราะ
“ตามความรู้เก่าๆแล้ว พวกเราจำเป็นที่จะต้องใช้เลือดหยดลงไป…”ธงสงครามอันนองเลือดตอบกลับ
“เฮ้ เฮ้ เฮ้ นี่มันเกมที่เป็นเพื่อนกับเด็กนะ ฉันไม่คิดว่ามันจะมีบางสิ่งที่จะเกี่ยวข้องกับเลือดหรอก”ไร้ความกลัวพูดขัด
“ถ้าพวกเราพูดถึงการฟักตัวแล้ว พวกเราจำเป็นที่จะต้องใช้ความร้อนบางส่วน..สัตว์เลือดเย็นอย่างงูนั้นจะต้องใช้อุณหภูมิในการฟักประมาณ30องศาหรือมากกว่านั้น..”ไร้ความกลัวจ้องไปที่วัตถุทรงกลมแล้วเขาก็พูดขึ้น
“ฮ่าๆๆ ถ้างั้นก็ใส่มันเข้าใส่กางเกงของนายซะ!”หวังหยู่เหน็บ
“หุบปากซะ!”ไร้ความกลัวตะโกนอย่างโกรธเคืองแล้วเขาก็ยกไข่ขึ้นเหนือคบเพลิง
“แคร๊ก!”
หลังจากผ่านไปสักพักหนึ่ง วัตถุทรงกลมก็ระเบิดอย่างฉับพลันและเปิดเผยงูสีข้าวตัวเล็กๆ
{งูแฟนตาซี (ระดับ 1)(หายาก)}
พลังชีวิต : 50
มานา : 200
สกิล :
[ข่ายอาคมแฟนตาซี](ใช้งาน) : ใช้พลังเวทย์อันล้นเหลือในการทำให้ศัตรูติบกับดัก พร้อมกับภายในระยะห้าเมตรต่อระดับของสัตว์ตัวนี้ ในภาพลวงตา สกิลนี้จะทำให้เสียมานาไปสี่สิบหน่วยทุกวินาที
เจ้าของ : ไร้ความกลัว
“เหี้..อะไรวะ! มันเป็นสัตว์เลี้ยงจริงๆด้วย!”ธงสงครามอันนองเลือดร้องออกมาด้วยความเศร้าโศรก สัตว์เลี้ยงตัวนี้เกือบตกอยู่ในกำมือของเขาแล้ว แต่มันก็ถูกเอาไปโดยคนอื่น…นี่เป็นสัตว์เลี้ยงตัวแรกในเกม…
ไร้ความกลัวนั้นค่อนข้างประหลาดใจ เมื่อเขามองไปยังค่าสถานะของสัตว์เลี้ยง แม้ว่าค่าสถานะของมันจะขยะอย่างสมบูรณ์แบบ สกิล [ข่ายอาคมแฟนตาซี] ทำให้มันเป็นสกิลควบคุมสถานะผิดปกติที่แข็งแกร่งมาก…ศักยภาพของมันไม่จำกัด
แต่นี่ทำให้คนอื่นกังวล…
งูที่ตัวเล็กน่ารักนี้มัน…
ถ้าข่าวใหม่นี้กระจายว่าไร้ความกลัวนั้นเป็นคนแรกในเกมที่ได้รับสัตว์เลี้ยงแล้วละก็ เขาก็คงจะโดนก่นด่าในเว็บบอร์ดว่าเป็นคนโกงเกมอย่างแน่นอน
“ป๊ะป๋า…”งูตัวเล็กก็ร้องออกมาอย่างฉับพลัน
“ป๊ะป๋า? เหี้..อะไรวะเนี่ย…นี่เป็นเรื่องตลกอะไรกัน?”
แต่งูตัวนี้ก็เมินเฉยกับคำบ่นของไร้ความกลัวและก็ร้องคำว่า ‘ป๊ะป๋า’ต่อไป
ทุกคนหัวเราะกันอย่างหนักหน่วงจนน้ำตาของพวกเขาไหลลงบนแก้ม
“เหี้..ไรวะเนี่ย ไอ้พวกตูดหมึกหัวเราะอะไรกัน! ฉันจะฆ่าแม่งทุกคนที่กล้าหัวเราะใส่ฉัน!”ไร้ความกลัวเตือน
“ใครหัวเราะ? ผมไม่ได้หัวเราะนะ!”ทุกคนโบกมือในท่าทางยอมแพ้ แต่ร่องรอยหัวเราะบนใบหน้าของพวกเขานั้นทรยศคำพูดของพวกเขา
“ฉันพนันเลยว่าไอ้สิ่งมีชีวิตนี้รู้แค่ประโยคเดียวอย่างแน่นอน…”ไร้ความกลัวกัดฟันพูดออกมา
“อื้ม อื้ม”ทุกคนส่งเสียงออกมาจากลำคอ พวกเขานั้นหวาดกลัวว่าจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอีกครั้งหนึ่ง
“เอ้อ ใช่…”ไร้ความกลัวถอนหายใจแล้วเขาก็ยัดงูแฟนตาซีเข้าใส่ช่องเก็บของ เขาก็สาบานอย่างเงียบงันว่าเขาจะไม่เอาไอ้สิ่งมีชีวิตตัวนี้ออกมาจากกระเป๋าของเขาอีกต่อไป
“นายห้ามบอกใครก็ตามจากนิกายซวนเฉินนะ! นายเข้าใจไหม?”ไร้ความกลัวเตือนหวังหยู่
“ผมรู้ ผมรู้…”หวังหยู่พยักหน้า
กลุ่มของพวกอันธพาลจากนิกายซวนเฉินเหล่านั้นจะทำให้ไร้ความกลัวเป็นบ้า พร้อมกับการเยาะเย้ยของพวกเขา ถ้าพวกเขาค้นพบสัตว์เลี้ยงตัวนี้
“โอเค งั้นไปต่อกันเถอะ!”ไร้ความกลัวแนะนำ
“โอเค!”
เมื่อรู้ถึงความชั่วร้ายของไร้ความกลัวแล้ว มันก็ไม่มีใครที่จะกล้าพูดถึงเรื่องสัตว์เลี้ยงอีกครั้ง พวกเขานั้นหวาดกลัวว่าพวกเขานั้นจะยั่วยุไร้ความกลัว
