หลังจากที่ตรวจสอบอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้ว ซู่เจินก็ปิดคอมพิวเตอร์แล้วไปนอนพักผ่อนทันที แม้ว่าเขาจะเคยนอนที่แอสการ์ดหรือไม่ก็ที่ยานบินมาก่อน แม้ว่ามันจะดี แต่มันก็เทียบกับการที่ได้นอนเตียงนุ่ม ๆ ไม่ได้อยู่ดี!
“หืม? สำนักพิมพ์เดลี่แพลนเน็ต?”
ในขณะที่ซู่เจินกำลังจะล้มตัวลงนอน เขาก็เห็นหนังสือพิมพ์ที่วางอยู่ด้านข้างของเตียง เขาก็เลยหยิบมันขึ้นมาและอ่านมันด้วยความสนใจเล็กน้อย
สำนักพิมพ์เดลี่แพลนเน็ตก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษมากนัก แต่ที่พิเศษจริง ๆ ก็คือนักข่าวของสำนักพิมพ์เดลี่
คลาร์ก เคนท์!
หากว่าคุณไม่คุ้นเคยกับชื่อนี้ เขาก็ยังมีอีกชื่อหนึ่งที่พวกคุณน่าจะคุ้นเคยอย่างแน่นอน
นั่นคือ ซูเปอร์แมน!
ซูเปอร์ฮีโร่จากดาวคริปทอนยักษ์ใหญ่แห่งทีม จัสติซ ลีก และผมคิดว่าน่าจะไม่มีใครที่ไม่เคยได้ยินชื่อของเขามาก่อนอย่างแน่นอน
และเมื่อซู่เจินเห็นสำนักพิมพ์เดลี่แพลนเน็ตที่อยู่ในหนังสือพิมพ์ เขาก็มีความคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาทันที
อย่างที่รู้กันว่าดันเจี้ยนแห่งแรกนั้นมันไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับดันเจี้ยนแห่งอื่นแต่อย่างใด แต่ดันเจี้ยนของกรีนแลนเทิร์นนั้นมันแตกต่างออกไป เพราะว่ากรีนแลนเทิร์นก็เป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งทีม จัสติซ ลีก ขึ้นมา!
ไม่ว่าจะเป็น กรีนแลนเทิร์น , ซูเปอร์แมน , แบทแมน , วันเดอร์วูแมน , เดอะ แฟลช , อควาแมน , มาร์เชียนแมน ฮันเตอร์ , วิคเตอร์ สโตน พวกเขาเหล่านี้คือสมาชิกหลักของ จัสติช ลีก
“ระบบถ้าเกิดว่าฉันลบดันเจี้ยนแห่งนี้ทิ้งและเปิดดันเจี้ยนแห่งใหม่ในโลกแห่งเดียวกัน มันจะส่งผลต่อไทม์ไลน์ของกรีนแลนเทิร์นใช่หรือไม่ ? ” ซู่เจินถามขึ้นมาอย่างสงสัย
“ทุกสิ่งที่คุณได้ทำในดันเจี้ยนแห่งนั้น มันจะส่งผลต่อดันเจี้ยนที่อยู่ในจักรวาลแห่งเดียวกัน”
“กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ ถ้าฉันได้รับแหวนของกรีนแลนเทิร์นมา มันก็จะไม่มีกรีนแลนเทิร์นในดันเจี้ยนแห่งนี้อีกต่อไป แล้วถ้าเกิดว่าฉันไปดันเจี้ยนของซูเปอร์แมนหรือเดอะแฟลชในอนาคต มันก็จะไม่มีกรีนแลนเทิร์นในจักรวาลนั้นอีกต่อไปใช่ไหม ?”
“ถูกต้อง!”
คำตอบนี้ของระบบทำให้ ซู่เจินรู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมาก แล้วถ้าถามว่าทำไมเขาถึงมีความสุข ?
ก็เพราะว่าเขาไม่จำเป็นที่จะต้องเก็บดันเจี้ยนแบบนี้เอาไว้หลาย ๆ แห่งตราบใดที่เขายังอยู่ในจักรวาลเดียวกันกับดันเจี้ยนแห่งที่แล้ว เขาสามารถออกจากดันเจี้ยนแห่งนี้ได้เลยหลังจากที่เขาได้รับแหวนของกรีนแลนเทิร์นเรียบร้อยแล้ว แล้วลบดันเจี้ยนแห่งนี้ทิ้งและเปิดดันเจี้ยนของ เดอะแฟลช , ซูเปอร์แมน , หรือแม้แต่ Arrow ก็เปิดขึ้นมาได้เพราะว่าพวกเขาเหล่านี้อยู่ในจักรวาลเดียวกัน แถมยังเชื่อมโยงด้วยเวลาอันใกล้เคียงกันด้วย
“เริ่มต้นภารกิจ”
“ภารกิจหลัก: ได้รับแหวนของกรีนแลนเทิร์น”
“ภารกิจรอง 1 : เป็นฮีโร่กอบกู้สหรัฐอเมริกาและช่วยแครอล เฟลิเซ่และครอบครองหัวใจของเธอให้ได้!”
“ภารกิจรอง 2 : ทำให้โลกได้รับรู้ถึงการมีอยู่ของ กรีนแลนเทิร์น!”
จู่ ๆ ภารกิจก็เด้งขึ้นมาอย่างกระทันหัน ทำให้ซู่เจินถามกับระบบด้วยความมึนงงว่า “ทำไมถึงไม่ปล่อยภารกิจนี้ออกมาหลังจากที่ฉันได้เข้าสู่ดันเจี้ยนล่ะ ? และทำไมจะต้องรอให้เริ่มเนื้อเรื่องก่อนถึงจะปล่อยภารกิจออกมาได้ แถมยังมีภารกิจรองนี่อีก ? ”
“เนื่องจากระดับของระบบเพิ่มมากขึ้น จึงทำให้มีภารกิจรองเพิ่มเข้ามา!“
“แต่มันก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดี เพราะอย่างน้อยระบบก็จะได้รับพลังงานสำหรับการอัพเกรดมากยิ่งขึ้น แต่ภารกิจที่ 1 นี่มันคืออะไร ? เป็นฮีโร่กอบกู้สหรัฐอเมริกา และครองครอบหัวใจของ แครอล เฟลิเซ่ ? เธอเป็นหนึ่งในภารกิจของเขาด้วยงั้นหรอ!“
แม้ว่าซู่เจินจะมีความประทับใจที่ดีต่อเฟลิเซ่ และรู้ว่าเธอเป็นนางเอกของเรื่อง กรีนแลนเทิร์น ดังนั้นตอนที่เขาพบเธอครั้งแรก เขาจึงเริ่มพูดคุยเพื่อตีสนิทกับเธอ เพราะว่าหากเกิดเหตุอะไรขึ้น เขาก็ยังสามารถขอให้เธอช่วยเหลือเขาได้ แถมเธอยังสวยมากอีกด้วย! แต่เขาก็ไม่คิดว่าเธอจะกลายเป็นหนึ่งในภารกิจของเขาไปได้
นี่คืออะไร? ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว ?
ซู่เจินส่ายหัวเล็กน้อย และพยายามคิดหาทางทำภารกิจพวกนี้ให้สำเร็จ แต่ทันใดนั้นก็มีแสงไฟสว่างวาบปรากฏขึ้นที่นอกหน้าต่าง ราวกับว่ากำลังมีอะไรบางอย่างกำลังตกลงมาด้วยความเร็วสูง
ยานบินของ อบินเซอร์!
ไม่น่าแปลกใจเลที่ระบบจะปล่อยภารกิจออกมาอย่างกะทันหันแบบนั้นและตอนนี้เนื้อเรื่องก็กำลังจะเริ่มต้นอย่างเป็นทางการ!
เมื่อซู่เจินเห็นแบบนั้นเขาก็เปิดหน้าต่างของโรงแรม และกลายเป็นไฟบินไปยังสถานที่ที่ยานบินได้ตกลงไปอย่างรวดเร็ว ในค่ำคืนที่มืดมิดมีเปลวไฟสว่างวาบขึ้นมา หลังจากนั้นไม่นานซู่เจินก็ค่อย ๆ ร่อนลงกับพื้นอย่างช้า ๆ และเปลวไฟบนร่างของเขาก็หายไป เขามองไปที่ยานบินที่มีกระจกโปร่งใสและอยู่ไม่ไกลจากเขามากนัก
ในยานบินมีมนุษย์ต่างดาวหัวโล้น ผิวสีม่วงอมชมพู สวมชุดรัดรูปสีเขียวที่เรืองแสงสีเขียวออกมาตลอดเวลา กำลังนั่งอยู่ในยานบินและดูเหมือนว่าเขากำลังจะตาย โดยที่เขาสวมแหวนสีเขียวอยู่ที่นิ้วของเขา มันก็คือ แหวนกรีนแลนเทิร์น ของอบินเซอร์!
และอีกไม่นานแหวนวงนี้ก็จะค้นหาผู้สืบทอดคนต่อไปที่ตรงกับเงือนไขโดยอัตโนมัสตินั่นก็คือ ฮาล จอร์แดน!
ซู่เจินรีบเดินเข้าไปหาอบินเซอร์ และเอาเขาออกมาจากยานบินและวางเขาลงกับพื้นอย่างช้า ๆ ส่วนอบินเซอร์ที่กำลังจะตายก็มองไปที่ซู่เจินและดูเหมือนว่าเขาอยากจะพูดอะไรสักอย่าง
ในเวลาเดียวกันแหวนมันก็เริ่มส่องสว่างขึ้นและก็มีกลุ่มก้อนพลังงานสีเขียวห่อหุ้มร่างกายของซู่เจินเอาไว้ ซึ่งซู่เจินตกใจเป็นอย่างมากและเขาก็คิดว่าอบินเซอร์คงจะทำอะไรบางอย่างกับเขา แต่เมื่อผ่านไปสักพักซู่เจินก็รู้สึกว่ากลุ่มก้อนพลังงานสีเขียวนี้ไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไรต่อเขา
“หรือว่ามัน … ” ซู่เจินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เพราะปกติแล้ว ฮาล จอร์แดน จะต้องถูกนำตัวมาที่นี่ด้วยกลุ่มก้อนพลังงานสีเขียวนี้และถูกเลือกให้เป็นกรีนแลนเทิร์นคนต่อไป แต่ตอนนี้กลุ่มก้อนพลังงานสีเขียวนี้มันได้ห่อหุ้มร่างกายของเขาเอาไว้ มันจะเป็นไปได้ไหมว่า….. แหวนวงนี้มันเลือกเขา!
เขาจำได้ว่าการที่จะเป็นกรีนแลนเทิร์นนั้น โดยพื้นฐานแล้วจะต้องไม่เกรงกลัวต่อผู้ใด พูดตามตรงมันก็ค่อนข้างตรงกับเขามากซะที่เดียว แม้ว่าเขาจะรู้ว่าในอนาคตจะมีศัตรูที่แข็งแกร่งอีกมายมาย และเขาอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้สำหรับคนพวกนั้นในตอนนี้ แต่เขามั่นใจว่าในอนาคตเขาจะแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้นไปกว่าอย่างแน่นอน! ด้วยเหตุนี้ทำให้เขาไม่เคยเกรงกลัวใครอีกเลย…ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม!
“ชื่อเจ้า…ชื่อเจ้า?”
อบินเซอร์มองไปที่ซู่เจินและถามขึ้นมา พร้อมกับหายใจเข้าออกอย่างรุนแรง
“ซู่เจิน….ผมชื่อซู่เจิน”
“ซู่เจิน ข้าคืออบินเซอร์ ผู้พิทักษ์เซ็กเตอร์ 2814″ อบินเซอร์กล่าวขึ้นมาพร้อมกับยกมือของเขาขึ้นและแบมือออกมาพร้อมกับยืนให้ซู่เจิน ซึ่งในมือของเขามีวงแหวนของกรีนแลนเทิร์นอยู่และพูดว่า “วงแหวนได้เลือกเจ้าแล้ว….รับไป! เจ้าสวมแหวนแล้ววางมันลงในตะเกียงแลนเทิร์น แล้วกล่าวปฏิญาณเกียรติสูงสุด ความรับผิดชอบ…. ” อบินเซอร์มองไปที่แลนเทิร์นที่อยู่ในยานบินและเอาแหวนใส่ในมือของซู่เจิน หลังจากนั้นเขาก็ค่อย ๆ เอียงหัวลงและตายจากไป
เมื่อเห็นแหวนสีเขียวที่อยู่ในมือของเขา ซู่เจินก็ยังรู้สึกงุนงงอยู่เล็กน้อย เพราะว่าตอนแรกเขาพยายามคิดหาทางเอาแหวนมาจากฮาล จอร์แดน อย่างไรดี แต่ตอนนี้เขากลับได้มันมาอย่างง่ายดาย ซึ่งมันค่อนข้างแตกต่างกับสิ่งที่เขาคิดมากจริง ๆ และแหวนมันยังได้เลือกเขาด้วยตัวของมันเองอีกด้วย
“ขอโทษนะ ฮาล จอร์แดน ตอนนี้กรีนแลนเทิร์นจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณอีกต่อไป แต่ก็ไม่เป็นไรเพราะถึงยังไงคุณก็ไม่ได้มีส่วนเสียอะไรอยู่แล้ว!” ซู่เจินกระชับแหวนที่อยู่ในมือของเขาให้แน่น หลังจากนั้นซู่เจินก็ขยับนิ้วของเขาเล็กน้อย ทำให้ตะเกียงแลนเทิร์นที่อยู่ในยานลอยขึ้นมาและบินมาอยู่ในมือของซู่เจินอย่างรวดเร็ว
