ตอนที่ 103 กัปตันอเมริกา
“คุณรู้ใช่ไหมว่าตอนนี้สกายกําลังตามสืบเรื่องของพ่อแม่เธออยู่ ? ”
โคลสันถามซูเจนขึ้นมาทันทีหลังจากที่พวกเขาเดินเข้ามาในห้อง
ซู่เจินพยักหน้าและพูดว่า “สกายได้รับการเลี้ยงดูจากเพื่อนบ้านที่สนิทของพ่อเธอมาตั้งแต่เด็กทําให้ชีวิตในวัยเด็กของเธอมันไม่ค่อยมีความสุขสักเท่าไหร่ ดังนั้นเธอจึงพยายามที่จะสืบหาข้อมูลเกี่ยวกับพ่อแม่ของเธอมาโดยตลอด และนี่ก็เป็นเหตุผลที่ทําให้เธอกลายเป็นแฮ็กเกอร์มาจนถึงทุกวันนี้และก็เป็นที่ปรึกษาของ SHIELD ด้วยเช่นกันไม่เช่นนั้น ”
“ไม่เช่นนั้นเธอและคุณก็คงจะไม่ได้กลายเป็นที่ปรึกษาของ SHIELD อย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้!” โคลสันพูดขึ้นมา
ซูเงินพยักหน้าเบา ๆ
“วันนี้ฉันได้ไปทําภารกิจกับเมย์เพื่อตรวจสอบเกี่ยวกับเรื่องนี้ ซึ่งผลลัพธ์ของมันก็ .. ไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยข้อมูลที่ฉันได้มามันน่าจะไม่เหมือนกับที่สกายสืบได้อย่างแน่นอน และถ้าเกิดว่าฉันบอกเรื่องนี้ให้กับเธอ ฉันก็กลัวว่าเธอจะรับมันไม่ได้ ดังนั้นฉันจึงอยากปรึกษากับคุณก่อนว่าจะเอาอย่างไรดี” โคลสันพูดขึ้นมา
แน่นอนว่าซูเงินรู้ว่าพ่อแม่ของสกายเป็นใคร ซึ่งสิ่งที่สกายสามารถรู้เกี่ยวกับพ่อแม่ของเธอได้นั้นมันจะมีเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น ทั้งที่มันยังมีรายละเอียดอีกมากมายที่เธอยังไม่รู้ และถึงแม้ว่าซูเงินจะบอกกับสกาย สกายก็ยังไม่สามารถไปพบกับพ่อแม่ของเธอได้อยู่ดี เพราะว่าบางสิ่งบางอย่างมันอาจจะเปลี่ยนแปลงได้ แต่มันก็ยังมีบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ควรเปลี่ยนแปลงมันอยู่ดี
“อย่าเพิ่งบอกเธอในตอนนี้” ซูเงินพูดขึ้นมาพร้อมกับส่ายหัวเบา ๆ
โคลสันพยักหน้าและพูดขึ้นมาว่า “ฉันเข้าใจแล้ว!”
“ตอนนี้ฐานของผมกําลังอยู่ระหว่างการก่อสร้าง ซึ่งมันจะต้องใช้ระยะเวลาประมาณ 1 เดือนกว่าจะสร้างเสร็จ ดังนั้นในช่วงเวลา 1 เดือนนี้ผมจะอยู่ที่นี่เป็นการชั่วคราว” ขู่เจินพูดขึ้นมา
เพราะถึงอย่างไรท้ายที่สุดแล้ว ตําแหน่งที่ปรึกษาของ SHIELD ก็ไม่ค่อยจะมีเวลาว่างมากสักเท่าไหร่ .. และเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ซูเงินก็เป็นที่ปรึกษาของ SHIELD มานานมากแล้ว แต่เขาก็ไม่ค่อยได้อยู่ที่นี่มาเป็นเวลานานมากแล้วจริง ๆ …. หวังว่าในช่วงเวลา 1 เดือนที่เขาอยู่ที่นี่มันจะเป็นประสบการณ์ที่ดีสําหรับเขา
ในขณะที่ซู่เจินกําลังจะเดินออกจากห้องทํางานของโคลสัน ทันใดนั้นโทรศัพท์ของโคลสันก็ดังขึ้น ทําให้เขารีบกดรับสายพร้อมกับทําสีหน้าจริงจังขึ้นมาเล็กน้อย หลังจากนั้นไม่นานเขาก็วางสายและหันมาพูดกับซูเจนว่า “ฉันเพิ่งได้รับรายงานมาว่ารถที่คุมตัวของดอนนี่ถูกศาสตราจารย์ซาร์ดโจมตีและลักพาตัวของดอนนี่ไป”
“คุณต้องการให้ผมช่วยไหม ? ” ซูเงินถามขึ้นมา
โคลสันส่ายหัวและพูดว่า “ถ้าเกิดว่าคุณรู้ที่อยู่ของศาสตราจารย์ลิซาร์ด คุณก็ค่อยมาบอกฉันก็แล้วกัน …. หวังว่าตอนนี้ตอนนี้จะยังคงปลอดภัยดีอยู่ … “
“โอเค!” ซูเงินพยักหน้าเบา ๆ พร้อมกับหันหลังเดินออกจากห้องไป
เพราะถึงอย่างไรดอนนี่ก็ไม่ได้สําคัญอะไรขนาดนั้น ทําให้ SHIELD ไม่ค่อยที่จะสนใจเกี่ยวกับตัวของเขาสักเท่าไหร่ ดังนั้นศาสตราจารย์ลิซาร์ดจึงสามารถจัดการกับเรื่องนี้ได้อย่างง่ายดาย
แล้วทําไมบริ้งค์ถึงไม่โทรมารายงานให้เขารู้ ?
หลังจากนั้นไม่นานเสียงโทรศัพท์ของซู่เจินก็ดังขึ้น
“เป็นไงบ้าง” ซูเงินรับโทรศัพท์
“บอส! ตอนนี้ภารกิจเสร็จเรียบร้อยแล้ว แต่ผู้ชายคนนี้ … เกือบที่จะทําให้ศาสตราจารย์ซาร์ดต้องบาดเจ็บสาหัส ซึ่งตอนนี้พวกเราสามารถควบคุมเขาเอาไว้ได้แล้ว แต่ … ฉันคิดว่าเขาอาจจะอาละวาดขึ้นมาอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้!” บริ้งค์พูดขึ้นมาด้วยน้ําเสียงที่ดูตื่นเต้นเล็กน้อย
สําหรับแมโรและบริ้งค์ ศาสตราจารย์ลิซาร์ดก็คือคนที่พวกเธอเกลียดมากที่สุด ดังนั้นเมื่อพวกเธอเห็นว่าศาสตราจารย์ลิซาร์ดได้รับบาดเจ็บพวกเธอจึงมีความสุข
“คุณสามารถบอกกับเขาได้ว่าผมเป็นใคร และคุณก็บอกกับเขาด้วยว่าถ้าไม่อยากติดคุกตลอดชีวิตก็ให้เขาอยู่ที่นั่นเงียบ ๆ และรอจนกว่าผมจะกลับไป!”
“ค่ะ!”
ด้วยคําแนะนําของซู่เจิน มันจึงเป็นเรื่องง่ายขึ้นมาในทันทีในการที่เธอจะจัดการกับดอนนี่
บลิซซาร์ด ดอนนี้ ในตอนนี้ยังมีความสามารถอยู่เพียงแค่เล็กน้อย แต่เขาก็ยังสามารถ ทําให้ศาสตราจารย์ลิซาร์ดบาดเจ็บได้ ถ้าเกิดว่าซูเงินฝึกฝนเขาให้ดี ไม่แน่ว่าในอนาคตเขาอาจจะเป็นคนที่แข็งแกร่งมาก ๆ อย่างแน่นอน!
“โคลสันเรียกตัวของคุณไปคุยเรื่องอะไรงั้นหรอ?” สกายเดินมาหาซูเงินทันที หลังจากที่เธอเห็นว่าซูเงินกลับมาที่ห้องแล้ว
“ไม่มีอะไรหรอก ผมก็แค่กําลังมองหาใครสักคนที่จะช่วยผมสร้างฐานให้มันเสร็จเร็วขึ้นมากกว่านี้ ซึ่งตอนนี้มันก็น่าจะสร้างเสร็จภายในระยะเวลา 1 เดือน ดังนั้นในช่วงเวลา 1 เดือนนี้ผมจะอยู่กับคุณที่นี้” ซูเงินพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม
“จริงเหรอ ? เยี่ยมไปเลย!” สกายพูดขึ้นมาอย่างมีความสุข
“แล้วคุณคิดถึงผมไหม ?” ซูเงินคว้าไปที่เอวของสกายและดึงตัวของเธอให้มานั่งบนตักของเขาพร้อมกับโอบกอดเธอเอาไว้และถามเธอขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม
สกายพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้มว่า “คิดถึงสิ”
“แล้ว … คืนนี้คุณจะมาที่ห้องของผมใช่ไหม ?” ซูเงินพูดกระซิบไปที่หูของสกายเบา ๆ … แน่นอนว่าสกายจะไม่เข้าใจความหมายที่ซู่เจินต้องการจะสื่อได้อย่างไร เธอพยักหน้าขึ้นมาเบาๆ ด้วยความเขินอายเล็กน้อย
และเวลาที่ผ่านมาถึงช่วงกลางคืนอย่างรวดเร็ว
แน่นอนว่าสกายไม่ได้มาที่ห้องของซูเงินในทันที แต่เธอรอจนกว่าคนอื่น ๆ จะหลับกันหมดแล้วและเธอก็ค่อย ๆ เดินมาที่ห้องของซูเงินอย่างเงียบ ๆ หลังจากนั้นไม่นานเสียงแห่งความสุ ขก็ดังออกมาจากห้องของซูเจินเบา ๆ
ถึงแม้ว่าห้องนอนของซูเงินจะสามารถเก็บเสียงได้เป็นอย่างดี แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่สามารถปิดกั้นเสียงแห่งความร้อนแรงและความรักที่ดังออกมาจากในห้องได้จนหมด
“คุณนอนกับผมอยู่ที่นี่ไม่ดีกว่าหรอ ? เพราะถึงอย่างไรพวกเขาก็รู้ถึงความสัมพันธ์ของพวกเราดีอยู่แล้ว” หลังจากศึกอันร้อนแรงจบลงระหว่างพวกเขาจบลง ซูเงินก็ถามสกายขึ้นมาเบา ๆ ในขณะที่สกายกับสวมใส่เสื้อผ้าของเธออย่างช้า ๆ
สกายส่ายหัวเบา ๆ และพูดขึ้นมาด้วยความเขินอายเล็กน้อยว่า “ฉันกลับไปนอนที่ห้องของ ฉันดีกว่า เพราะว่ามันค่อนข้างที่จะน่าอายเล็กน้อยถ้าเกิดว่าฉันนอนกับคุณ”
“โอเค”
ซูเงินพูดขึ้นมาด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจเล็กน้อย
หลังจากที่สกายจากไป ซูเงินในตอนนี้ก็ยังไม่ค่อยรู้สึกง่วงสักเท่าไหร่ ทําให้เขานั่งดูดกลืนอนุภาคอีเทอร์ไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งเขารู้สึกง่วง เขาจึงหยุดดูดกลืนและเข้านอนทันที
หลังจากตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น ซูเงินก็เดินไปกินข้าวที่ห้องอาหารพร้อมกับทุกคน หลังจากนั้นเขาก็เดินไปดูสกายและเมย์ที่กําลังฝึกทักษะการต่อสู้ระยะประชิดกันอยู่
ซึ่งทักษะการต่อสู้ระยะประชิดของสกายก็สามารถพัฒนาไปได้อย่างรวดเร็วมาก ตอนแรกเธอมีแค่ทักษะในการแฮ็กเกอร์เท่านั้น แต่ตอนนี้เธอสามารถต่อสู้ระยะประชิดได้เรียบร้อยแล้ว
“คุณอยากลองต่อสู้กับฉันดูไหม ?”
เมย์ตะโกนไปทางซูเงิน
ซูเจินพยักหน้าเห็นด้วยทันที แต่ทันใดนั้นเขาก็มีความรู้สึกว่าโควสันกําลังจะมาที่นี่
“ฉันเกรงว่าคุณจะต้องหยุดเรื่องนี้เอาไว้ก่อน เพราะว่าตอนนี้กําลังมีใครบางคนกําลังมองหาตัวของคุณอยู่!” โคลสันพูดขึ้นมา
“ผมรู้สึกเหมือนว่าผมกําลังเป็นนักโทษอยู่เลยในตอนนี้” ซูเงินบ่นขึ้นมากับโคลสันเล็กน้อยจากนั้นเขาก็หันไปพูดกับเมย์ว่า “งั้นผมขอตัวไปดูก่อนว่าเขาเป็นใคร … ส่วนเรื่องการประลองของ เรา เอาไว้โอกาสหน้าก็แล้วกัน”
“กัปตันอเมริกา?”
หลังจากที่ซูเงินและโคลสันเดินออกมาได้ไม่นาน เขาก็เห็นว่าคนที่กําลังตามหาตัวของเขาอยู่คือกัปตันอเมริกา
สิ่งนี้ทําให้ซูเงินรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก
การที่กัปตันอเมริกามาหาเขาแบบนี้มันน่าจะมีเรื่องอะไรเกิดอย่างแน่นอนใช่ไหม ? แต่ตอนนี้มันก็ไม่น่าจะใช่ … เนื้อเรื่องในช่วงของ Captain America 2 ไม่ใช่หรอ ? แถมเขายังไม่ได้มากับคนของ SHIELD อีกด้วย
“ตอนนี้เรากําลังมีปัญหา ฉันเกรงว่า … จะต้องขอความช่วยเหลือจากคุณ”
“โอ้?”
เมื่อซู่เงินเห็นสีหน้าที่จริงจังของกัปตันอเมริกา เขาก็คิดว่านี้มันไม่น่าจะใช่เรื่องเล็ก ๆ อย่างแน่นอน แต่มันคือเรื่องอะไรถึงกับทําให้กัปตันอเมริกาเดินทางมาหาเขาด้วยตัวเอง ? หรือว่าเรื่องนี้มันจะเกี่ยวกับข้องกับเขาด้วยงั้นหรอ ?
“เดี๋ยวเราค่อยคุยกันระหว่างทาง”
“ไม่จําเป็น ตอนนี้ผมรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว ไปกันเถอะ!”
ซูเงินใช้ความสามารถในการทํานายอนาคตของเขา และหลังจากนั้นไม่นานเขาก็รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น รวมถึงเหตุผลที่ว่าทําไมกัปตันอเมริกาถึงได้มาหาเขา
เพราะว่าตอนนี้กําลังมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับ เอลเลียต แรนดอล์ฟ!
ซึ่งภาพที่ซู่เจินมองเห็นก็คือแรนดอล์ฟกําลังถือมีดคู่อยู่ในมือของเขา ซึ่งมีดคู่อันนี้มันถูกสร้างขึ้นมาจากคริสตัลแห่งความกลัวทําให้พลังของมันแข็งแกร่งมากจนไม่มีใครสามารถหยุดยั้งมันได้
เห็นได้ชัดเลยว่าแรนดอล์ฟประสบความสําเร็จในการเปลี่ยนไม้เท้าเบอร์เซิร์กเกอร์ให้กลายเป็นมีดคู่ทั้งสองเล่มนี้ ซึ่งสิ่งที่ซ่เงินเป็นกังวลมากในตอนนี้ก็คือแรนดอล์ฟจะถูกพลังแห่งความกลัวครอบงําจิตใจของเขา!
