เทพมารตกสวรรค์ – ตอนที่109 ปฐมนิเทศ 2 จบ + ข้อมูลภายในสถาบันเทพมาร

ตอนที่109 ปฐมนิเทศ 2 จบ + ข้อมูลภายในสถาบันเทพมาร

” ต่อไปนี้อย่ามารังควานพวกเราอีก!!! ต่างคนต่างอยู่ข้าไม่อยากก่อเรื่องสังหารศิษย์รุ่นพี่ที่ทำตัวเหล่สาวเหตุผลมันทุเรศเกินไป!!! ข้าพูดถึงขนาดนี้แล้ว ถ้ายังไม่ฟังประตูปรโลกย่อมต้อนรับพวกท่านสองคนเป็นแน่แท้!!! ”

ศิษย์พี่น้องคู่นั้นต่างพยุงตัวขึ้นและกอดคอกันโซซัดโซเซก่อนจะจดจ้องมาที่ไป๋หลงด้วยแววตาเคียดแค้น…แต่ไม่ทันที่สองพี่น้องคู่นั้นจะเอ่ยสิ่งใดกระบี่โปรงใสก็อยู่ลายล้อมพวกพี่น้องคู่นั้นก่อนที่กระบี่เหล่านั้นจะปักลงบนพื้นห่างเพียงแค่นิดเดียวเเกือบทำให้ศิษย์พี่น้องคู่นั้นอาจจะต้องสูญเสียน้องชายดวงใจไปด้วยก็เป็นได้!!!

” นี้คือคำเตือนครั้งสุดท้าย…หากพวกท่านแส่หาเรื่องอีกต่อให้เป็นรุ่นพี่ในสถาบันเดียวกันข้าก็จักสังหารไม่เว้น!!! ”

ไป๋หลงประกาศกร้าวขึ้นพลางชี้กระบี่ไปตรงศิษย์พี่คู่นั้น..ก่อนที่ศิษย์พี่น้องคู่นั้นจะหากันหนีไป…ศิษย์ลำดับที่3กำลังจะเดินเข้าไปหาไป๋หลงเพื่อพูดคุยบางอย่างทันใดนั้น

” ผู้อำนวยการมาแล้ว…แสดงความเคารพ!!! ”

เสียงที่ทรงพลังดังกึกก้องก่อนที่ผู้อาวุโสหลายร้อยคนจะเดินตามหลังผู้อำนวยการมาเหล่าศิษย์ต่างแสดงความเคารพด้วยการโค้งคำนับไม่เว้นแม้แต่เผ่าเทพและมาร!!!! สร้างความแปลกใจให้ไป๋หลงไม่น้อย ก่อนที่ไป๋หลงจะมองผู้อำนวยการที่กำลังเดินผ่านมา เป็นชายหนุ่มรูปงามรูปร่างสูงสัดทัดใบหน้าคมคายดวงตาสีม่วงอ่อนเส้นผมสีขาวถูกมัดรวบเอาไว้…กล้ามหน้าอกที่อัดแน่นราวกับจะระเบิดออกมา สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน..ก่อนที่ไป๋หลงจะแอบใช้ตาเทพสำรวจระดับพลัง..แต่สิ่งที่พบมีแต่เพียงความว่างเปล่า!!!

ไป๋หลงเงยหน้าขึ้นไปมองก่อนจะเห็นว่าผู้อำนวยการแอบลอบยิ้มมาให้ตนแต่ถึงกับทำให้ไป๋หลงสั่นสะท้านไปทั้งตัวแววตาสีม่วงนั้นชั่งน่ากลัวยิ่งนัก!!!!

ตอนนี้ไป๋หลงกำลังคิดทบทวนแผนการที่จะทำต่อจากนี้ก่อนจะติดต่ออู้เฉียงผ่านกระแสจิต…

” อู้เฉียง…พวกเราจะเข้าเป็นศิษย์สายนอกและสร้างกองกำลังของตัวเองขึ้นมาและค่อยๆขยายกองกำลังของพวกเราไปเรื่อยๆ เจ้าคิดว่ายังไง? ”

อู้เฉียงได้ยินก็กล่าวตอบผ่านกระแสจิตเช่นเดียวกัน…

” ยังไงก็แล้วแต่เจ้าก็แล้วกัน…อีกอย่างผูเอำนวยการนั้นปกติมันต้องเป็นคนชราหรือไม่ถ้าดีหน่อยก็ชายวัยกลางคน..แต่นี้มันอะไรกันเนี้ยความหล่อนั้นข้าละอิจฉาจริงๆ!!! ”

ไป๋หลงได้ยินเช่นนั้นส่ายหน้าเบาๆก่อนจะรับฟังคำชี้แจงต่อจากนี้…

” เอาละ…พวกเจ้าทุกคนที่อยู่ ณ ที่แห่ง พวกเจ้าผ่านบททดสอบที่ยากเย็นแสนเข็ญมาได้..บ้างต้องสูญเสียพี่น้อง!!! บ้างต้องสูญเสียอะไรหลายสิ่งหลายอย่าง!!! แต่ วันนี้คือจุดเริ่มต้นของพวกเจ้าพายในรั้วสถาบันแห่งนี้ เป็นเวลา4 ปี!! คิดซะว่าคือบ้านของเจ้าหลังที่ 2 ก็ได้ เบื้องหลังข้า มี ประตูขนาดใหญ่อยู่สามบาน คือประตู ของศิษย์สายนอก ศิษย์ใน และศิษย์สายหลัก พวกเจ้าที่อยู่ ณ ที่แห่งนี้สามารถเข้าประตูบานไหนก็ได้แล้วแต่คะแนนของพวกเจ้า!!! รับเครื่องแบบของพวกเจ้าไป พรุ้งนี้คือ วันเปิดเรียนวันแรกขอให้พวกเจ้าทุกคนตั้งใจศึกษาเล่าเรียน…ศิษย์พี่ของพวกเจ้าที่จบไปแล้วต่างก็ประสบความสำเร็จในชีวิต จงหมั่นพากเพียรศึกษา…อีก3 เดือนข้างหน้าจะมีการจัดงานเทศกาลล่าสัตว์ปีศาจขึ้นสำหรับศิษย์ใหม่ ขอให้พวกเจ้าจงพยามเข้าก็แล้วกัน….. ”

ผู้อำนวยการกล่าวเรื่องต่างๆทั่วไปจนในที่สุดก็ถึงประเด็นสุดท้าย….

” อย่างสุดท้าย…หอคอยเทพสถิต!!! เป็นหนึ่งในหอคอยทั้ง5 ที่มีทรัพยากรที่ให้เก็บเกี่ยวมากที่สุด หอคอยในยุทธภพทั้งหมดมี100แห่งด้วยกัน แต่มีเพียง 5 แห่งเท่านั้นที่คาดว่าน่าจะมีทรัพยากรเยอะที่สุด!!! ซึ้งหอคอยที่ว่านั้นก็มีอยู่ในสถาบันแห่งนี้ซึ้งในอีก1 เดือน ข้างหน้านี้ ทางสถาบันจะเปิดให้ศิษย์ทุกชั้นปีเข้าไป เก็บเกี่ยวทรัพยากร…เอาละข้าพูดมาเยอะพอสมควรแล้ว จงเลือกทางเดินของตัวเอง!!! ”

ชิเอลและเมลต่างนำพากลุ่มของตนเองเข้าไปผ่านประตูศิษย์หลัก…เหล่าศิษย์มากมายต่างเข้าไปในศิษย์สายใน แและเหลือเพียงกลุ่มคนยิ่งบางตา แต่ทุกสายตาจับจ้องมาที่ไป๋หลงโดยเฉพาะ…

” เอ้ย เทพสังหารไป๋หลงยังไม่เดินเข้าประตูบานไหนไปเลย!!! ”

” เขาอาจจะกำลังตัดสินใจอยู่ก็ได้…ด้วยควาสามารถของเขาการที่จะเข้าไปสร้างกองกำลังเป็นของตัวเองย่อมมิใช่เลือกยาก.. ”

” มาดูกันว่า เทพสังหารไป๋หลงจะเลือกเข้าเป็นศิษย์สายไหน แต่ข้าว่าคงไม่เข้าศิษย์สาย นอ…. ”

ศิษย์รูปร่างอ้วนท้วมเอ่ยขึ้นไม่ทันขาดคำไป๋หลง..อู้เฉียงและเว่ยเว่ยกำลังก้าวเท้าเข้าสู้ศิษย์สายนอกตัวตนทั้ง3คนที่แข็งแกร่งพอที่จะสั่นคลอนทำเนียบศิษย์ได้เลยทีเดียว!!!

” นี้เขาเลือกเป็นศิษย์สายนอกอย่างงั้นรึ..ฮ่าๆๆน่าสนใจจริงๆไป๋หลงข้าจะรอเจ้าอยู่ที่ชั้นปี3 พยามเข้าละ ” บุรุษที่เอ่ยขึ้นนั้นมีแววตาสีฟ้าครามเส้นผมสีเงินยาวสลวยใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพก็มิปาน นั้นก็คือศิษย์ชั้นปี 3 ลำดับที่3 นั่นเอง ก่อนจะเดินเข้าประตูศิษย์หลักไปด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาทำให้ไม่มีใครได้ยินในสิ่งที่เขาเอ่ยขึ้น…

ไป๋หลงหยุดนิ่งก่อนจะเหลียวตามองผู้อาวุโสที่อยู่ด้านหลังผู้อำนวยการที่หล่อราวกับเทพบุครด้วยนัยน์ตาสีม่วงยิ่งให้ความลึกลับขึ้นไปอีก…

” ท่าน..อย่าลืมสัญญา3ข้อก็แล้วกันผู้อาวุโส12!!! ”

ไป๋หลงเอ่ยขึ้นกับผู้อาวุโส12ที่ยืนอยู่หลังผู้อำนวยการ..ผู้อาวุโสชุดดำได้ยินแทบจะหลุดขำออกมา..

” นี้ท่านโดนเด็กรุ่นหลานเล่นเข้าให้รึ ฮ่าๆๆ!!! ”

ทางด้านไป๋หลงกล่าวจบก็เดินหายเข้าไปในประตูของศิษย์สายนอกในทันที..ก่อนที่เหล่าศิษย์ที่เหลืออยู่จะเดินตามเข้ามาไปในภายหลัง….

” เด็กนั่นไม่เลว..ดูแลเขาให้ดีในอนาคตเราอาจจะต้องพึ่งเด็กนั่น ก็แค่ลางสังหรณ์ละนะ ฮ่าๆๆ!!! เอาละพวกท่านแยกย้ายกันไปได้แล้วข้าต้องรีบไปประชุมเรื่องด่วน….คืนจันทราทมิฬ!!ใกล้เข้ามาแล้ว ”

ผู้อำนวยกล่าวอย่างมีเลศนัยก่อนจะหายไปในทันทีโดยไม่มีใครสัมผัสได้เลยแม้แต่คนเดียว…

ข้อมูล ภายในสถาบันเทพมาร

ศิษย์ทั้งหมดมี 4 ชั้นปี

ชั้น ปี1

ชั้น ปี2

ชั้น ปี3

ชั้นปี4

จะแบ่งออกเป็น10ระดับ ตามระดับความแข็งแกร่งในแต่ละชั้นปี ระดับ1 หรือลำดับ 1 คือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดภายในชั้นปีนั้นๆ..

ทำเนียบศิษย์ใหม่ มีหน้าที่ วิเคราะห์ศิษย์แต่ะคนว่ามีความแข็งแกร่งเท่าไร และทำการจัดลำดับผ่านการประลอง..

ศิษย์ชั้นปี ที่1 ในช่วงแรกจะต้องเรียนร่วมกัน หลังจากนั้นจพแยกกันเรียนตามความสามารถของตนเอง

ข้อมูลคร่าวๆก็ประมาณนี้ครับจะลงละเอียดให้เมื่อ จัดลำดับเนื้อหาในภาคนี้เสร็จครับ…

เทพมารตกสวรรค์

เทพมารตกสวรรค์

Status: Ongoing

ย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อน ได้เกิดเหตุการณ์ครั้งสำคัญที่สุด เทพและมารได้ตกหลุมรักกันเรื่องนี้เป็นเรื่องที่รู้กันเฉพาะเบื้องบนเท่านั้น แต่ก็มีเบื้องล่างบางส่วนที่รู้เแต่ทั้งสองนั้นหาใช่เทพและมารทั่วไป ฝ่ายเทพคือ ราฟาเอล ซึ่ง ตกหลุมรักกับเทพมาร อัลบาร์ ซึ่งทั้งสองเป็นบุคคลที่ทรงอำนาจ และมีชื่อเสียงอยู่มาก ในเรื่องความแข็งแกร่ง ทั้งสองได้ตกหลุมรักกัน และได้ให้กำเนิดบุตร แต่ ความรักของเทพและมาร เป็นเรื่องต้องห้าม เพราะ ทั้ง2ฝ่าย ต่าง เปรียบเสมือน แสง และความมืด ซึ่งมิอาจเป็นที่ยอมรับได้ เรื่องนี้รู้ถึงหูของ เทพสูงสุด จึงจำเป็นจะต้อง สะสางปัญหาเรื่องนี้ด้วยตัวเอง...

"ราฟาเอล เจ้าได้ทำผิดกฏของสวรรค์ และมิหนำซ้ำยังให้กำเนิดบุตร เห็นทีว่าข้าต้อง สังหารบุตรของเจ้าเพื่อไม่ให้เป็นที่ครหา "

เสียงพูดอันทรงพลังและศักดิ์สิทธิ์ แต่ มิทำได้ให้ราฟาเอล หรือ เทพมารหวั่นแม้แต่น้อย ถึงแม้อยู่วงล้อมของกองทัพเทพ มากกว่าแสนตนก็ตาม

" เอาล่ะส่งตัวบุตรของพวกเจ้ามาข้าจะถือว่าข้าให้อภัยพวกเจ้าทั้งสองก็แล้วกัน"

เมื่อองค์เทพค์สูงสุดของเหล่าเทพพูดจบก็เกิดความเงียบเข้าครอบคลุมแต่ในขณะนั้นเองก็เกิดเสียงหัวเราะของเทพมารขึ้น ทำให้เหล่าเทพ หน้าขึ้นสีและจะเข้าไปจัดการเทพมารตนนั้นแต่ไม่มีคำสั่งขององค์เทพสูงสุด เลยได้แต่รอฟังคำสั่ง

"ฮ่าๆๆๆๆ!! ตลกสิ้นดี คิดว่าข้าจะส่งบุตรของพวกเราให้เจ้าอย่างงั้นรึ หึ!! ฝันไปเถอะ ต่อให้ข้าต้องตาย ข้าจะลากพวกเจ้าไปด้วยให้จงได้"

เทพมารพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันสร้างความไม่พอใจกับเหล่าเทพอย่างมาก แต่ องค์เทพสูงสุดยังไม่ได้กล่าวอะไร

"เป็นเช่นนั้น ถึงแม้ข้าจะตายแต่ข้าจะลากพวกท่านทุกคนไปกับข้าด้วยถึงแม้ข้าจะตายก็ตามแต่....บุตรของพวกข้าต้องรอด ถึงแม้พวกท่านจะะเป็นเผ่าพันธุ์ เดียวกัน แต่ข้า ก็ไม่ยอมให้พวกท่านแตะต้องบุตรของข้าเป็นอันขาด!!! "

หลังจากราฟาเอลและเทพมารพูดจบก็หันหน้ามาหากันซึ้งในอ้อมแขนของเทพมาร อุ้มเด็กทารกหน้าตาน่ารัก ดวงตาที่ไร้เดียงสา เส้นผมที่ปลิวไสวตามสายลม ทั้งสองได้ปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา สร้างความกดดันให้กับเหล่าเทพเป็นจำนวนมาก

ตู้มมม!!

หลังจากทั้งสองปลดปล่อยแรงกดดันออกมา ทำให้องค์เทพสูงสุดเริ่มขมวดคิ้วและเริ่มคิดบางอย่างในใจ

" ทั้งสองคงจะรักกันมากสิน่ะ ข้าเองก็ไม่อยากสู้กับเผ่าพันธ์ตัวเองด้วยสิ งั้นเอาเป็นแบบนี้ละกัน "

"ราฟาเอล และ เทพมาร พวกเจ้าคงจะรักกันมากสินะ เอาเป็นแบบนี้เป็นไง เรื่องบุตรของพวกเจ้าข้าจะไม่ยุ่ง แต่ ข้าจะผนึกพวกเจ้า ทั้งสองไว้ในมิติพิเศษ เป็นเวลา10000ปี หลังจากผ่านหนึ่งหมื่นไป พวกเจ้าทั้งสองจะทำอะไรก็ไม่ใช่เรื่องของข้า นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ข้าในนามองค์เทพสูงสุด ขอปลด ราฟาเอล

ออกจาก การเป็นเผ่าเทพ ณ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ส่วนเจ้า เทพมาร!! ถ้าเจ้ารัก ราฟาเอลจงตัดปีกตัวเองออก1คู่ ข้าจะไม่ทำอันตรายต่อลูกของพวกเจ้า เป็นไงจะรับหรือไม่รับข้อเสนอของข้าล่ะ จงเลือกซะ"

หลังจากเทพสูงสุดกล่าวจบก็เกิดเสียงคัดค้านหลายเสียง...

" ท่านเทพสู- " เทพองค์นั้นกล่างยังไม่ทันจบก็ โดนเสียงอันทรงพลังกล่าวขึ้น

"เงียบบบบบ!!"

" นี้คือการตัดสินใจของข้าพวกเจ้าไม่มีสิทธ์ ในที่นี้มีใคร สู้ตัวต่อตัว กับ ราฟาเอลและเทพมารได้บ้างล่ะ ข้าขอพูดเลยว่าไม่มี พวกเขาทั้ง2 ทรงพลังเกินไป และอีกอย่าง ราฟาเอลเป็นพวกพูดจริงทำจริง จำที่นางพูดได้หรือไม่ ว่านางจะลากพวกเจ้าไปด้วยถึงให้ต้องตาย " หลังจากเทพสูงสุดพูดจบก็ไม่ใครกล่าวขีดขึ้นมาอีก ถึงจะมีเทพบางองค์เจ็บใจแต่ต้องยอมรับว่า ที่เทพสูงสุดพูดมานั้นเป็นเรื่องจริง

"ได้ ข้าขอรับข้อเสนอ นั้นข้าจะตัดปีกของข้าออก1คู่ หวังว่าเทพอย่างพวกเจ้าคงไม่ผิดคำพูด!!"

เทพมารพูดด้วยน้ำเสียงอันแสนจะเย็นชา การตัดปีกออกนั้น จะเป็นการตัดพลังไปด้วย ซึ่งเทพมารที่มีปีกถึง8 คู่ การที่เสียไป1คู่ ถือว่าเป็นการสูญเสียที่หนักหนาพอสมควร...

"ไม่นะอัลบาร์เจ้าจะทำแบบนั้นไม่ได้นะ!!!"

ราฟาเอลพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเศร้าและเสียใจ...

"ไม่เป็นไรหรอกยังไงต้นเหตุก็เกิดมาจากข้า แล้วอีกอย่างข้าก็ไม่อยากให้เจ้าสู้กับเผ่าพันธุ์ตัวเองด้วย"

ราฟาเอลกำลังจะพูดต่อ แต่เทพมารได้ตัดปีกตัวเองออก1คู่ ทำให้ความเจ็บปวดถาโถม เข้ามา แต่เทพมารไม่ส่งเสียงร้องออกมาแม้แต่น้อย

"เอาล่ะข้าทำตามที่ท่านพูดไว้แล้ว หวังว่าท่านคงจะไม่ผิดคำพูดนะ!!!"

เทพมารพูดด้วยน้ำเสียงอันอ่อนล้าเต็มทน...

"อืม...ข้าให้สัญญา"

หลังจากเทพสูงสุดให้คำสัณญาเขาก็ล้มตัวลงหมดสติเพราะการตัดปีกออกนั้น เหมือนกับตายทั้งเป็น

"อุแว้ๆ"

เสียงเด็กทารกร้องขึ้น ถึงแม้จะไร้เดียงสาแต่ความเป็นบุตรเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อบาดเจ็บก็ส่งเสียงร้องขึ้นมา ราฟาเอลเห็นภาพตรงหน้ารู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก นางเองก็ถือเป็นแม่คนนึง ราฟาเอลนางเดินเข้าไปใกล้ ลูกของตนซึ่งอยู่ในอ้อมอกของผู้เป็นพ่อ นางได้ทำการผนึกจิตวิญญาณส่วนนึงของนางไว้ในจิตของบุตร เมื่อถึงเวลา ผนึกจะคลายออกและจะได้เจอกับจิตวิญญาณ....ของนางที่นางได้หลงเหลือไว้ให้ และได้มอบอาวุธจิตวิณญาณของตนให้กับบุตร

เป็นดาบประจำดวงจิตวิณญาณของผู้ถือครอง...ไม่สามารถให้ใครใช้ได้ ยกเว้นจะได้รับการสืบทอดโดยตรงและได้รับการยิมยอมทั้ง2ฝ่าย!! ซึ่งบุตรของ ราฟาเอล และ อัลบาร์ นั้น เป็นกรณียกเว้นสามารถให้ได้โดยไม่ต้องผ่านการยินยอมจากอีกฝ่าย ซึ่งก่อนหน้านี้อัลบาร์ ได้มอบอาวุธจิตวิณญาณของตนให้กับบุตรไปแล้ว... ราฟาเอลอุ้มบุตรขึ้นมาและนำพลังส่วนหนึ่งมาห่อหุ้มร่างของบุตรตนและหายวับไปทันที ในตอนนี้บุตรของนาง ถูกส่งลงไปยังโลกเบื้องล่างแล้ว สร้างความตื่นตระหนกให้กับพวกเทพเหล่านี้เป็นอย่างมากเพราะกลัวว่าในอนาคต เด็กคนนี้จะนำภัยพิบัติมาให้...

"หลังจากผนึกพวกมัน2คนแล้วพวกเจ้านำกำลังคนของเราไป100 คนแล้วสังหารเด็กนั้นทิ้งซะในอนาคตมันอาจจะเป็นปัญหาต่อแผนการในอนาคตของท่านผู้นั้นได้"

เทพองค์นี้ รูปร่างสูงใหญ่กล้ามเนื้อเป็นมัดๆ เส้นผมสีน้ำตาล กล่าวด้วยน้ำเสียงเบาๆกับสหายของตนแทนที่จะใช้จิตคุยกันเพราะมันมั่นใจว่าไม่มีใครได้ยินแต่แล้วเหตุการณ์บางอย่างไม่เป็นดังที่คิดเมื่อมีน้ำเสียงดังขึ้นพร้อมปล่อยแรงกดดันระดับมหาเทพ ขั้นปลาย ออกมา ทำให้เทพองค์นั้นหน้าซีดเผือกเพราะมันที่อยู่ขั้นเทพนักรบไม่อาจต้านทานแรงกดดันของราฟาเอลที่ปล่อยออกมา

ตู้มมม!!

เสียงระเบิดพลังของราฟาเอลที่ปล่อยกลิ่นอายระดับมหาเทพออกมา พร้อมกับแรงกดดันที่มหาศาล

"เจ้าเมื่อกี้เจ้าพูดว่าอะไรน่ะเจ้าจะสังหารบุตรของข้ายังงั้นเหรอ หึ!! ชั่งหาที่ตาย..ดีในเมื่อข้ายอมรับข้อเสนอแต่กลับมีพวกคิดไม่ซื่อกับลูกของข้า ข้าจะสังหารมันทิ้งซะ จงโผล่หัวออกมา หรือจะให้ข้าไปลากหัวเจ้าออกมา จงเลือกเอาซะ!!! "

ราฟาเอลตอนนี้พูดด้วยน้ำเสียง เย็นชา แฝงไปด้วยความโกรธแค้น จนยากจะควบคุม!!!

"ใจเย็นลงก่อน เรื่องนี้ข้าจัดการให้เมื่อครู่ข้ารู้เป็นเสียงผู้ใด เจ้าไม่ต้องลงมือหรอก ราฟาเอล บุตรแห่งข้า ข้าจะจัดการให้เพื่อเป็นการไถ่โทษที่มีพวกคิดไม่ซื่อ"

หลังจากองค์เทพสูงสุดพูดจบ ความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้งก่อนจะมีเสียงขึ้น...

" อะไรนะ ท่านราฟาเอลเป็นบุตรของท่านองค์เทพสูงสุดอย่างงั้นเหรอข้าไม่เคยรู้มาก่อนข้าอยู่มา1000ปีข้าพึ่งรู้เนี้ยแหละ"

เทพองค์นี้กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงตกตะลึง

"ใช่ๆข้าก็พึ่งรู้เนี้ยแหละ !! " เสียงเทพองค์อื่นดังขึ้นเรื่อยๆพูดกันไปต่างๆนาๆ

"เงียบ!! "

องค์เทพสูงสุดพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

"เรื่องนี้ข้าไม่เคยบอกพวกเจ้าก็คงไม่รู้หรอก ว่าราฟาเอลเป็นบุตร สตรี เพียงคนเดียวของข้าเรื่องอื่นชั่งมันตอนนี้ข้าจะจัดการกับเทพนอกรีตที่แฝงตัวอยู่ในนี้ "

ตู้มมมม!!

เทพองค์ที่โดนจับได้ว่าเป็นคนพูดระเบิดพลังระดับเทพนักรบ เพื่อจะหนีไปให้ไกลแต่มีหรือระดับเทพนักรบจะเทียบเคียงกับระดับเทพสูงสุด มันโดนฝ่ามือของเทพค์สูงสุดซัดเข้าตรงที่หน้าอกอย่างจังจนตัวระเบิดออก เพียงแค่ใช้พลัง ไม่ถึง1ใน10 ก็จัดการกับเทพองค์นั้นลงได้อย่างง่ายดาย...

"เอาล่ะข้าจัดการมันให้แล้วเจ้าจงวางใจเถิด ราฟาเอลบุตรเพียงคนเดียวของข้า ตามกฏเจ้าต้องโดนผนึก10000ปี เจ้าถึงจะออกมาได้ เพราะฉะนั้นพ่อรักลูกนะราฟาเอล"

เมื่อองค์เทพสูงสุดกล่าวจบราฟาเอลก็คลายพลังลงและส่งยิ้มให้ผู้เป็นพ่อก่อนจะกล่าวตอบกลับไปว่า

"ข้าขอโทษที่เป็นบุตรที่แย่ ให้กับท่าน ฝากท่านช่วยเฝ้ามองบุตรของข้าแทนข้าด้วย"

ราฟาเอลพูดจบก็มีแสงสีเหลืองส่องลวมาที่ร่างของราฟาเอลและอัลบ่ร์ ที่หมดสติอยู่แล้วทั้ง2ก็หายไปอยู่ในห้องมิติที่โดนผนึก จนกว่าจะครบ10000ปี

"แล้วค่อยกลับมาเจอกันใหม่นะบุตรเพียงคนเดียวของข้า"

น้ำเสียงที่เปล่งออกมาแฝงไปด้วยความเศร้าและเสียใจเป็นอย่างมากที่ต้องผนึกบุตรของตัวเอง...

"หึมันยังไม่จบเพียงเท่านี้หรอก ดินแดนแห่งนี้จักต้องล่มสลาย!! "

เมื่อกล่าวจบ เงาสีดำที่แอบมองเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ ก็หายไปทิ้งไว้เพียงความว่างเปล่า..สาเหตุที่มกาเทพสูงสุดมิอาจจับการเคลื่อนไหวได้เพราะมันเป็นเพียงร่างที่สร้างขึ้นเท่านั้นไร้ซึ่งจิตวิญญาณ...

ระดับพลัง

นักรบแรกเริ่ม 1-9

นักรบจิตวิณญาณ 1-9

นักรบหลอมรวม 1-9

นักรบที่แท้จริง 1-9

ราชันนักรบ 1-9

ราชันนักรบที่แท้จริง 1-9

จักรพรรดิ 1-9

จักรพรรดิที่แท้จริง 1-9

เทพนักรบ 1-9

เทพสงคราม 1-9

มหาเทพ 1-9

เทพสูงสุด(พระเจ้า)

ระดับพลัง สัตว์อสูร

อสูรระดับแรกเริ่ม 1-9

อสูรระดับจิตวิณญาณ 1-9

อสูรระดับหลอมรวม 1-9

อสูรที่แท้จริง 1-9

ราชันอสูร 1-9

ราชันอสูรที่แท้จริง 1-9

จักรพรรดิ 1-9

จักรพรรดิที่แท้จริง 1-9

เทพอสูร 1-9

มหาเทพอสูร 1-9

เทพอสูรสูงสุด (ผู้ปกครองเหล่าอสูรทั้งปวง)

เงินตรา

1000เหรียญทองแดง = 1เหรียญเงิน

1000เหรียญเงิน = 1เหรียญทอง

1000เหรียญทอง = 1เหรียญเพชร

ระดับอาวุธ

อาวุธจะแบ่งออกเป็น2ประเภท ประเภทแรก 1.อาวุธที่หาได้จากการสังหารสัตว์อสูร

และหาซื้อทั่วไปหรือได้จากงานประมูล

ประเภทที่สอง อาวุธจิตวิณญาณ เป็นอาวุธที่อยู่ในจิตใจของแต่ละคน แต่ละคนสามารถมีได้เพียงหนึ่งเดียว ยกเว้น สายเลือดผสม

อาวุธประเภทแรก

อาวุธระดับ 1 ดาว (ชาวบ้าน)

อาวุธระดับ 2 ดาว (นักรบฝึกหัด)

อาวุธระดับ 3 ดาว ( นักรบ)

อาวุธระดับ 4 ดาว ( พาลาดิน)

อาวุธระดับ 5 ดาว (ราชา)

อาวุธระดับ 6 ดาว (ราชัน)

อาวุธระดับ 7 ดาว (มายา)

อาวุธระดับ 8 ดาว (ตำนาน)

อาวุธระดับ 9 ดาว (เทวะ)

อาวุธประเภทที่ 2 ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ เป็นอาวุธที่อยู่ในจิตของผู้ครอบครอง มีพลังมหาศาลกว่า อาวุธประเภทแรก เป็นอย่างมาก ข้อเสียก็คือพลังจะลดลงอย่างลวดเร็วแรกกับพลังมหาศาลที่ได้รับ ระดับยิ่งสูงยากต่อการควบคุมในการใช้แต่ละครั้ง

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ชาวบ้าน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ นักรบฝึกหัด

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ นักรบ

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ พาลาดิน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ราชา

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ราชัน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ มายา

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ตำนาน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ เทวะ

* ศาสตร์ตราวิณญาณต้องใช้เวลาในการฝึกฝนเป็นอย่างมาก หาผู้ใช้ได้น้อยมากในแต่ละทวีป

ทวีป

ทวีป จรัสแสง (เป็นที่ตั้งของเผ่าพันธ์มนุษย์)

ทวีป ปักษา

ทวีป อสูร

ทวีป มืด

ทวีป สีชาด

ทวีป มังกร

ทวีป หงส์สา

เผ่าพันธ์

มนุษย์

เทพ

มาร

มังกร

เอล์

อสูร

ระดับโอสถ

ความบริสุทธิ์จะมี1-10ส่วน 5ในส่วน10 จะถือว่า ระดับ ต่ำ 6ในส่วน10 ระดับกลาง 7 ส่วนขึ้นไปถือว่าระดับสูง

โอสถระดับ ต่ำ (สีเทา)

โอสถระดับ กลาง (สีเขียว)

โอสถระดับ สูง (สีเหลือง)

โอสถระดับ ราชัน (สีขาว)

โอสถระดับ จักพรรดิ (สีม่วง)

โอสถระดับ ตำนาน (สีทอง)

โอสถระดับ มายา (สีแดง)

โอสถระดับ เทวะ (สีรุ้ง)

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท