เทพมารตกสวรรค์ – ตอนที่112 กองกำลังปีกสวรรค์ ฉีกกระชากโชคชะตา

ตอนที่112 กองกำลังปีกสวรรค์ ฉีกกระชากโชคชะตา

ทหารเงาทั้งหมดถูกทำลายในทันทีเหลือเพียงแค่ความว่างเปล่าแต่ไป๋หลงมิได้แสดงสีหน้าออกมาแม้แต่น้อย….

ซึ้งแน่นอนเหตุการณ์ทั้งหมดเหล่าศิษย์ในที่แห่งนี้ล้วนเป็นพยานซึ้งแน่นอนว่าไป๋หลงเจตนาที่จะให้เหล่าศิษย์ ณ ที่แห่งนี้เห็นถึงความแข็งแกร่งของตนเพื่อง่ายขึ้นในการจัดตั้งกองกำลังขึ้นมา…

ชายชราร่างเล็กหลับตาลงก่อนจะขับออร่าสีแดงออกมาแผ่ขยายจนเป็นคลื่นอัดกระแทก!!! จนอาณาเขตจักรพรรดิ์สั่นไหวเกิดรอบร้าวก่อนจะแตกออกคล้ายกับกระจกแตก!!

เพล้ง!!!

ไป๋หลงครุ่นคริดถึงวิธีการบางอย่าง…แต่แน่นอนว่าการต่อสู้นี้ไม่มีการอ่อนข้อให้ชายชราร่างเล็กหายไปจากมุมมองของไป๋หลง…

ก่อนที่ไป๋จะสัมผัสถึงพลังงานที่มากล้นแผ่ออกมาจากด้านหลัง..ไป๋หลงหันกลับด้วยสัญชาตญาณ..ซึ้งไป๋หลงได้โคจรพลังป้องกันรอบตัวเองอยู่ตลอดเวลา..ซึ้งชายชราร่างเล็กปล่อยหมัดที่อัดแน่นไปด้วยพลังบางอย่างเข้าหน้าท้องของไป๋หลง..

” หมัดมังกร!!! ”

ไป๋หลงมิอาจตั้งรับการโจมตีแบบฉับพลันได้ทันจึงโดนหมัดของชายชราร่างเล็กอย่างจังจนพลังที่ครอบคลุมตนเอาไว้ถูกทำลายในทันที!!!!

ไป๋หลในงสำรอกเลือกออกมาถึงแม้จะป้องกันได้แต่ก็มิอาจบั่นทอนพลังของมันได้ความเสียหายที่ได้รับย่อมมากกว่า8ใน10ส่วน!!!

” รวดเร็วไม่สมกับขนาดตัวเลยนะท่าน…แต่ท่านอย่าคิดนะว่าข้าจะยอมโดนฝ่ายเดียว!!! ”

ชายชราร่างเล็กจับสัมผัสบางอย่างได้ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปบนฟ้ากระบี่นับพัน!!! หันปลายหันแหลมคมก่อนจะพุ่งลงมาราวกับห่าฝนกระบี่!!!

เหล่าศิษย์เมื่อเห็นกระบวนท่านั้นก็ต่างขนลุกและเสียวสันหลัง!!!เพราะมันคือกระบวนท่าที่ไป๋หลงใช้ล้มศิษย์นับไม่ถ้วนรวมถึงเหล่าศิษย์ที่อยู่ตรงนี้เช่นกัน..

” หมื่นกระบี่สยบเทวา!!! ”

กระบี่โปร่งใสทั้งหมดพุ่งลงมาเป้าหมายเดียวที่กระบี่มุ่งไปคือชายชราร่างเล็ก..

” ไม่เลวๆ!!! แต่มันยังไม่พอ ” ชายชราร่างเล็กกล่าวออกมาก่อนจะหลับตาลง

ไป๋หลงเห็นเช่นนั้นก็คิ้วขมวดทันทีก่อนจะเบิกตากว้างขึ้น…

” เนตรมังกร รู้เห็นแจ้งสรรพสิ่ง!!!

ดวงตาของชายชราร่างเล็กค่อยๆเปลี่ยนไปคล้ายกับดวงตาของมังกร!!! ชายชราร่างเล็กยื่นมือ ออกไปก่อนที่กระบี่จะถึงตัวชายชราคว้าจับกระบี่โปร่งใสที่พุ่งมาด้วยความเร็วก่อนจะส่งกระบี่เล่มนั้นกลับไปจนกระทบกับกระบี่โปร่งใสเล่มอื่นที่กำลังพุ่งมาจนเกิดระเบิดขึ้น!!!

ตู้ม!!! ตู้ม!!! ตู้ม!!!

ไป๋หลงราวกับเห็นภาพซ้อนทับกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น..ราชันมังกรเพลิง!!!จับดาบที่ตนสร้างขึ้นและขว้างกลับมาจนทำลายนับเราเงามังกรที่ตนสร้างขึ้นจนย่อยยับ…

” นี้พวกท่านเป็นตัวอะไรกันแน่เนี้ย!!! ” ไป๋หลงกล่าวพลางตัดสินใจสลายกระบี่ทั้งหมดและพุ่งเข้าไปเพื่อหวังต่อสู้ในระยะประชิด…

ทันใดนั้นชายชราร่างเล็กแสยะยิ้มอันยียวนกวนประสาทก่อนจะเอยขึ้น…

” สู้จากระยะไกลไม่ได้เลยเข้ามาปะทะตรงๆสินะ!!! แต่ก็ไร้ประโยชน์!!! ”

ชายชราร่างเล็กระเบิดพลังอัดกระแทกออกมา..

” คลื่นมังกร!!! ”

ไป๋หลงเมื่อเห็นเช่นนั้นก็ใช้กระบวนท่าทีแตกต่างออกไปจากครั้งก่อนๆไป๋หลงไม่หวังว่าจะชนะสัตว์ประหลาดเช่นนี้ ว่ากันตามตรงแม้ไป๋หลงปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา!!!! ก็อาจจะพอมีหวังแต่ไป๋หลงมิได้ต้องการเช่นนั้น….แต่เพียงแค่ต้องการให้ศิษย์เหล่านี้เกิดแรงใจ และ อาจจะมีใครบางคนมาเข้ากองกำลังตนหลังจากนี้..

ชายชราจับสังเกตที่ผิดปกติไปจากเดิมเพราะบรรยากาศรอบๆของตัวไป๋หลงเริ่มแปรเปลี่ยนไป…

ไป๋หลงปลดปล่อยพลังป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุดในตอนนี้ออกมา…

” เทวาพิทักษ์!!! ”

ออร่าแห่งแสงแผ่ออกมาจากตัวไป๋หลง ก่อนจะก่อเป็นรูปปีกสีทองโปร่งใสขนาดใหญ่ห่อหุ้มร่างของไป๋หลงเพื่อป้องกันแรงอัดกระแทกที่ชายชราร่างเล็กปล่อยออกมา…

” นี้ข้ากำลังดูการต่อสู้ของคนที่อยู่ในรุ่นเดียวกันจริงๆอย่างงั้นรึ!!! ”

” อย่าไปเปรียบเทียบกับสัตว์ประหลาดพันนั้นเลย ”

” ว่าก็ว่าเถอะ ไป๋หลงชื่อนี้ข้าไม่เคยได้ยินมาก่อนมาจากตระกูลไหนกันแน่!!! ”

” ตระกูลที่ให้กำเนิดสัตว์ประหลาดเช่นนี้เจ้าคิดว่า..ตระกูลของไป๋หลงจะเป็นยังไง แค่คิดข้าก็ไม่อยากหาเรื่องใส่ตัวเหมือนศิษย์พี่ปี 2 ทั้งสองคนที่มาหาเรื่องไป๋หลงในตอนนั้น!! ”

เหล่าศิษย์มากมายต่างตกตะลึงในความแข็งแกร่งของไป๋หลงกระบวนท่าที่พลังทำลายล้างสูงนั่นอีก…

” เสี่ยวชา..ถ้าเทพสังหารไป๋หลงแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ ทำไมเจ้าไม่รองไปขอความช่วยเหลือจากเขาดูละ หรือไม่ก็คนที่เจ้าชอบ อาจจะแข็งแกร่งเท่าไป๋หลงก็ได้ ” สหายที่อยู่ใกล้เอ่ยขึ้น..เสี่ยวชาเต็มไปด้วยความกังวลและความหวังเมื่อได้ยินเช่นนั้น

เสี่ยวจือในยามนี้ตกตะลึงกับกระบวนท่าอย่างหนึ่งของไป๋หลงแม้นไม่เหมือนแต่ก็ใกล้เคียงกับกระบวนท่าเทพตนนึงที่เสี่ยวจือเคยเห็นในภาพเสมือนของสถาบันศิษย์หลักเป็นรูปในห้องของผู้อำนวยการของทั้งสถาบัน ผู้อำนวยการสูงสุด!!..

” หรือว่านั่นจะเป็น เทวาพิทักษ์ ของเทพองค์นั้นแต่ทำไมถึง…หรือแค่บังเอิญ!! ” เสี่ยวจือกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สับสน

ชายชราตกตะลึงเล็กน้อยที่ไป๋หลงสามารถป้องกันคลื่นกระแทกของตนได้…

” งั้นข้าจะบุกบ้าง เจ้าตั้งรับให้ดี!! ” ชายชราสลายคลื่นอัดกระแทก่อนจะพุ่งมายังตำแหน่งของไป๋หลงด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ!!!

ไป๋หลงไม่ประมาทอีกต่อไปเสริมพลังป้องกันทั้งหมดไปที่ปีกโปร่งใสสีทองที่ครอบร่างของตนอยู่…

” มังกรล้มราชันย์!!! ” หมัดเล็กๆของชราขยายใหญ่ขึ้นเป็นหมัดที่ห่อหุ้มไปด้วยออร่าสีแดง!!! ก่อนจะกระหน่ำซัดหมัดใส่ ไป๋หลงที่กำลังป้องกันอยู่…….

ตู้มมมมมมมมมมมมมม!!!!

ปีกเริ่มเกิดรอบร้าวขึ้นทุกขณะในขณะที่หมัดของชรา ระดมต่อยปล่อยหมัดอย่างต่อเนื่อง…

” บัดซบ!! นี้พลังของท่านมีเท่าไหร่กันแน่… ” ไป๋หลงกล่าวขึ้นด้วยใบหน้าที่ขาวซีดพราะพลังเริ่มพล่องโหว่หายไปกว่า3 ใน10ส่วน

…………………………………………………

ผ่านไปกว่าครึ่งวัน

การต่อสู้กำลังดำเนินมาจนถึงจุดสิ้น…

” ไม่เลวเจ้าผ่านแล้ว!!! ช่วงสุดท้ายกระบวนท่านั้นแข็งแกร่งจริงๆ สามารถต่อยสวนกลับข้ามาได้… ”

ไป๋หลงหายใจหอบหนักก่อนจะยันตัวเองขึ้น..

” นี้ท่านเป็นอาจารย์จริงรึ..ทำไมถึงแข็งแกร่งเช่นนี้!! ” ไป๋หลงอดไม่ได้ที่จะถามขึ้น

ชายชราร่างเล็กหัวเราะออกมาก่อนจะเอ่ยขึ้น..

” ฮ่าๆๆๆ!! อาจารย์อย่างงั้นรึ? ใครบอกละ ข้าเป็นผู้อำนวยการสาขาศิษย์สายนอกตะหาก!!! ” ชายชราร่างเอ่ยพลางปริยิ้ม ก่อนจะเดินมาตบบ่าไป๋หลงที่กำลังนิ่งข้าง…ความลับถูกเปิดเผยออกมาแล้วความแข็งแกร่งระดับปีศาจที่ทำให้ไป๋หลงจนมุม พลังระดับผู้อำนวยการ!!!…

เหล่าศิษย์ที่ชมการต่อสู้มาถึงช่วงสุดท้ายแทบจะเบิกตากว้างคน คนนี้คือผู้อำนวยการ บ้าไปแล้ว!!!

” เอาละ ประกาศ ชื่อกองกำลังของเจ้าสิ ข้าจะเป็นพยานการก่อตั้งให้!!! ”

ไป๋หลงได้ยินเช่นนั้นก็แววตาเป็นประกายก่อนจะหันกลับไปยังเหล่าศิษย์ที่อยู่ ณ ที่แห่งนี้.. ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่กึก ก้อง!!!

” อย่างที่ข้าได้บอกไป ข้าจะทำให้กองกำลังของพวกเราแข็งแกร่งที่สุด!!! ใครอยากจะเข้ากองกำลังของข้า..ข้ารับทุกคนไม่เว้นแม้แต่เผ่าอื่นๆ ข้าจะไม่แบ่งแยก คนในของกองกำลังของข้าเปรียบเสมือนดั่งพี่น้อง..ใครอยากแข็งแกร่งขึ้นก็ติดตามข้ามา..ใครที่คิดว่าตนอ่อนแอเพราะไร้พรสวรรค์ จงหยุดคิดเสีย โชคชะตาลิขิตอย่างงั้นรึที่ทำให้เจ้าไร้พรสวรรค!!! ไม่ใช่เลย โชคชะตามิอาจลิขิตข้าได้และมิอาจลิขิตพวกเจ้าได้เช่นกัน!!! ข้าจะดำเนินตามแนวทางของตัวเอง ข้าสัญญาพวกเจ้าจะอยู่เหนือผู้คนที่เคยดูถูกพวกเจ้า กดขี่ ข่มเหง วันนี้ถึงเวลาที่พวกเจ้าสามารถเปลี่ยนตัวเองได้!!!! กองกำลัง ปีกสวรรค์!!! จะฉีกกระชากโชคชะตาแล้วลิขิตด้วยตนเอง!!! ”

เสียงของไป๋หลงราวกับบัญญัติแห่งสวรรค์ที่ส่งลงมา…สั่นสะท้านเข้าไปในจิตใจของผู้คน ณ ที่แห่งนี้ทั้งหมด…..

…………………………………………………….

อีกฝาก…

ชวี่เอ๋อกำลังดำเนินแผนการบางอย่างอยู่อย่างลับๆ!! แผนการนี้อาจจะนำโชคหรือหายนะมาสู่ตัวไป๋หลงกันแน่!!!

จบ..

เทพมารตกสวรรค์

เทพมารตกสวรรค์

Status: Ongoing

ย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อน ได้เกิดเหตุการณ์ครั้งสำคัญที่สุด เทพและมารได้ตกหลุมรักกันเรื่องนี้เป็นเรื่องที่รู้กันเฉพาะเบื้องบนเท่านั้น แต่ก็มีเบื้องล่างบางส่วนที่รู้เแต่ทั้งสองนั้นหาใช่เทพและมารทั่วไป ฝ่ายเทพคือ ราฟาเอล ซึ่ง ตกหลุมรักกับเทพมาร อัลบาร์ ซึ่งทั้งสองเป็นบุคคลที่ทรงอำนาจ และมีชื่อเสียงอยู่มาก ในเรื่องความแข็งแกร่ง ทั้งสองได้ตกหลุมรักกัน และได้ให้กำเนิดบุตร แต่ ความรักของเทพและมาร เป็นเรื่องต้องห้าม เพราะ ทั้ง2ฝ่าย ต่าง เปรียบเสมือน แสง และความมืด ซึ่งมิอาจเป็นที่ยอมรับได้ เรื่องนี้รู้ถึงหูของ เทพสูงสุด จึงจำเป็นจะต้อง สะสางปัญหาเรื่องนี้ด้วยตัวเอง...

"ราฟาเอล เจ้าได้ทำผิดกฏของสวรรค์ และมิหนำซ้ำยังให้กำเนิดบุตร เห็นทีว่าข้าต้อง สังหารบุตรของเจ้าเพื่อไม่ให้เป็นที่ครหา "

เสียงพูดอันทรงพลังและศักดิ์สิทธิ์ แต่ มิทำได้ให้ราฟาเอล หรือ เทพมารหวั่นแม้แต่น้อย ถึงแม้อยู่วงล้อมของกองทัพเทพ มากกว่าแสนตนก็ตาม

" เอาล่ะส่งตัวบุตรของพวกเจ้ามาข้าจะถือว่าข้าให้อภัยพวกเจ้าทั้งสองก็แล้วกัน"

เมื่อองค์เทพค์สูงสุดของเหล่าเทพพูดจบก็เกิดความเงียบเข้าครอบคลุมแต่ในขณะนั้นเองก็เกิดเสียงหัวเราะของเทพมารขึ้น ทำให้เหล่าเทพ หน้าขึ้นสีและจะเข้าไปจัดการเทพมารตนนั้นแต่ไม่มีคำสั่งขององค์เทพสูงสุด เลยได้แต่รอฟังคำสั่ง

"ฮ่าๆๆๆๆ!! ตลกสิ้นดี คิดว่าข้าจะส่งบุตรของพวกเราให้เจ้าอย่างงั้นรึ หึ!! ฝันไปเถอะ ต่อให้ข้าต้องตาย ข้าจะลากพวกเจ้าไปด้วยให้จงได้"

เทพมารพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันสร้างความไม่พอใจกับเหล่าเทพอย่างมาก แต่ องค์เทพสูงสุดยังไม่ได้กล่าวอะไร

"เป็นเช่นนั้น ถึงแม้ข้าจะตายแต่ข้าจะลากพวกท่านทุกคนไปกับข้าด้วยถึงแม้ข้าจะตายก็ตามแต่....บุตรของพวกข้าต้องรอด ถึงแม้พวกท่านจะะเป็นเผ่าพันธุ์ เดียวกัน แต่ข้า ก็ไม่ยอมให้พวกท่านแตะต้องบุตรของข้าเป็นอันขาด!!! "

หลังจากราฟาเอลและเทพมารพูดจบก็หันหน้ามาหากันซึ้งในอ้อมแขนของเทพมาร อุ้มเด็กทารกหน้าตาน่ารัก ดวงตาที่ไร้เดียงสา เส้นผมที่ปลิวไสวตามสายลม ทั้งสองได้ปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา สร้างความกดดันให้กับเหล่าเทพเป็นจำนวนมาก

ตู้มมม!!

หลังจากทั้งสองปลดปล่อยแรงกดดันออกมา ทำให้องค์เทพสูงสุดเริ่มขมวดคิ้วและเริ่มคิดบางอย่างในใจ

" ทั้งสองคงจะรักกันมากสิน่ะ ข้าเองก็ไม่อยากสู้กับเผ่าพันธ์ตัวเองด้วยสิ งั้นเอาเป็นแบบนี้ละกัน "

"ราฟาเอล และ เทพมาร พวกเจ้าคงจะรักกันมากสินะ เอาเป็นแบบนี้เป็นไง เรื่องบุตรของพวกเจ้าข้าจะไม่ยุ่ง แต่ ข้าจะผนึกพวกเจ้า ทั้งสองไว้ในมิติพิเศษ เป็นเวลา10000ปี หลังจากผ่านหนึ่งหมื่นไป พวกเจ้าทั้งสองจะทำอะไรก็ไม่ใช่เรื่องของข้า นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ข้าในนามองค์เทพสูงสุด ขอปลด ราฟาเอล

ออกจาก การเป็นเผ่าเทพ ณ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ส่วนเจ้า เทพมาร!! ถ้าเจ้ารัก ราฟาเอลจงตัดปีกตัวเองออก1คู่ ข้าจะไม่ทำอันตรายต่อลูกของพวกเจ้า เป็นไงจะรับหรือไม่รับข้อเสนอของข้าล่ะ จงเลือกซะ"

หลังจากเทพสูงสุดกล่าวจบก็เกิดเสียงคัดค้านหลายเสียง...

" ท่านเทพสู- " เทพองค์นั้นกล่างยังไม่ทันจบก็ โดนเสียงอันทรงพลังกล่าวขึ้น

"เงียบบบบบ!!"

" นี้คือการตัดสินใจของข้าพวกเจ้าไม่มีสิทธ์ ในที่นี้มีใคร สู้ตัวต่อตัว กับ ราฟาเอลและเทพมารได้บ้างล่ะ ข้าขอพูดเลยว่าไม่มี พวกเขาทั้ง2 ทรงพลังเกินไป และอีกอย่าง ราฟาเอลเป็นพวกพูดจริงทำจริง จำที่นางพูดได้หรือไม่ ว่านางจะลากพวกเจ้าไปด้วยถึงให้ต้องตาย " หลังจากเทพสูงสุดพูดจบก็ไม่ใครกล่าวขีดขึ้นมาอีก ถึงจะมีเทพบางองค์เจ็บใจแต่ต้องยอมรับว่า ที่เทพสูงสุดพูดมานั้นเป็นเรื่องจริง

"ได้ ข้าขอรับข้อเสนอ นั้นข้าจะตัดปีกของข้าออก1คู่ หวังว่าเทพอย่างพวกเจ้าคงไม่ผิดคำพูด!!"

เทพมารพูดด้วยน้ำเสียงอันแสนจะเย็นชา การตัดปีกออกนั้น จะเป็นการตัดพลังไปด้วย ซึ่งเทพมารที่มีปีกถึง8 คู่ การที่เสียไป1คู่ ถือว่าเป็นการสูญเสียที่หนักหนาพอสมควร...

"ไม่นะอัลบาร์เจ้าจะทำแบบนั้นไม่ได้นะ!!!"

ราฟาเอลพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเศร้าและเสียใจ...

"ไม่เป็นไรหรอกยังไงต้นเหตุก็เกิดมาจากข้า แล้วอีกอย่างข้าก็ไม่อยากให้เจ้าสู้กับเผ่าพันธุ์ตัวเองด้วย"

ราฟาเอลกำลังจะพูดต่อ แต่เทพมารได้ตัดปีกตัวเองออก1คู่ ทำให้ความเจ็บปวดถาโถม เข้ามา แต่เทพมารไม่ส่งเสียงร้องออกมาแม้แต่น้อย

"เอาล่ะข้าทำตามที่ท่านพูดไว้แล้ว หวังว่าท่านคงจะไม่ผิดคำพูดนะ!!!"

เทพมารพูดด้วยน้ำเสียงอันอ่อนล้าเต็มทน...

"อืม...ข้าให้สัญญา"

หลังจากเทพสูงสุดให้คำสัณญาเขาก็ล้มตัวลงหมดสติเพราะการตัดปีกออกนั้น เหมือนกับตายทั้งเป็น

"อุแว้ๆ"

เสียงเด็กทารกร้องขึ้น ถึงแม้จะไร้เดียงสาแต่ความเป็นบุตรเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อบาดเจ็บก็ส่งเสียงร้องขึ้นมา ราฟาเอลเห็นภาพตรงหน้ารู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก นางเองก็ถือเป็นแม่คนนึง ราฟาเอลนางเดินเข้าไปใกล้ ลูกของตนซึ่งอยู่ในอ้อมอกของผู้เป็นพ่อ นางได้ทำการผนึกจิตวิญญาณส่วนนึงของนางไว้ในจิตของบุตร เมื่อถึงเวลา ผนึกจะคลายออกและจะได้เจอกับจิตวิญญาณ....ของนางที่นางได้หลงเหลือไว้ให้ และได้มอบอาวุธจิตวิณญาณของตนให้กับบุตร

เป็นดาบประจำดวงจิตวิณญาณของผู้ถือครอง...ไม่สามารถให้ใครใช้ได้ ยกเว้นจะได้รับการสืบทอดโดยตรงและได้รับการยิมยอมทั้ง2ฝ่าย!! ซึ่งบุตรของ ราฟาเอล และ อัลบาร์ นั้น เป็นกรณียกเว้นสามารถให้ได้โดยไม่ต้องผ่านการยินยอมจากอีกฝ่าย ซึ่งก่อนหน้านี้อัลบาร์ ได้มอบอาวุธจิตวิณญาณของตนให้กับบุตรไปแล้ว... ราฟาเอลอุ้มบุตรขึ้นมาและนำพลังส่วนหนึ่งมาห่อหุ้มร่างของบุตรตนและหายวับไปทันที ในตอนนี้บุตรของนาง ถูกส่งลงไปยังโลกเบื้องล่างแล้ว สร้างความตื่นตระหนกให้กับพวกเทพเหล่านี้เป็นอย่างมากเพราะกลัวว่าในอนาคต เด็กคนนี้จะนำภัยพิบัติมาให้...

"หลังจากผนึกพวกมัน2คนแล้วพวกเจ้านำกำลังคนของเราไป100 คนแล้วสังหารเด็กนั้นทิ้งซะในอนาคตมันอาจจะเป็นปัญหาต่อแผนการในอนาคตของท่านผู้นั้นได้"

เทพองค์นี้ รูปร่างสูงใหญ่กล้ามเนื้อเป็นมัดๆ เส้นผมสีน้ำตาล กล่าวด้วยน้ำเสียงเบาๆกับสหายของตนแทนที่จะใช้จิตคุยกันเพราะมันมั่นใจว่าไม่มีใครได้ยินแต่แล้วเหตุการณ์บางอย่างไม่เป็นดังที่คิดเมื่อมีน้ำเสียงดังขึ้นพร้อมปล่อยแรงกดดันระดับมหาเทพ ขั้นปลาย ออกมา ทำให้เทพองค์นั้นหน้าซีดเผือกเพราะมันที่อยู่ขั้นเทพนักรบไม่อาจต้านทานแรงกดดันของราฟาเอลที่ปล่อยออกมา

ตู้มมม!!

เสียงระเบิดพลังของราฟาเอลที่ปล่อยกลิ่นอายระดับมหาเทพออกมา พร้อมกับแรงกดดันที่มหาศาล

"เจ้าเมื่อกี้เจ้าพูดว่าอะไรน่ะเจ้าจะสังหารบุตรของข้ายังงั้นเหรอ หึ!! ชั่งหาที่ตาย..ดีในเมื่อข้ายอมรับข้อเสนอแต่กลับมีพวกคิดไม่ซื่อกับลูกของข้า ข้าจะสังหารมันทิ้งซะ จงโผล่หัวออกมา หรือจะให้ข้าไปลากหัวเจ้าออกมา จงเลือกเอาซะ!!! "

ราฟาเอลตอนนี้พูดด้วยน้ำเสียง เย็นชา แฝงไปด้วยความโกรธแค้น จนยากจะควบคุม!!!

"ใจเย็นลงก่อน เรื่องนี้ข้าจัดการให้เมื่อครู่ข้ารู้เป็นเสียงผู้ใด เจ้าไม่ต้องลงมือหรอก ราฟาเอล บุตรแห่งข้า ข้าจะจัดการให้เพื่อเป็นการไถ่โทษที่มีพวกคิดไม่ซื่อ"

หลังจากองค์เทพสูงสุดพูดจบ ความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้งก่อนจะมีเสียงขึ้น...

" อะไรนะ ท่านราฟาเอลเป็นบุตรของท่านองค์เทพสูงสุดอย่างงั้นเหรอข้าไม่เคยรู้มาก่อนข้าอยู่มา1000ปีข้าพึ่งรู้เนี้ยแหละ"

เทพองค์นี้กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงตกตะลึง

"ใช่ๆข้าก็พึ่งรู้เนี้ยแหละ !! " เสียงเทพองค์อื่นดังขึ้นเรื่อยๆพูดกันไปต่างๆนาๆ

"เงียบ!! "

องค์เทพสูงสุดพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

"เรื่องนี้ข้าไม่เคยบอกพวกเจ้าก็คงไม่รู้หรอก ว่าราฟาเอลเป็นบุตร สตรี เพียงคนเดียวของข้าเรื่องอื่นชั่งมันตอนนี้ข้าจะจัดการกับเทพนอกรีตที่แฝงตัวอยู่ในนี้ "

ตู้มมมม!!

เทพองค์ที่โดนจับได้ว่าเป็นคนพูดระเบิดพลังระดับเทพนักรบ เพื่อจะหนีไปให้ไกลแต่มีหรือระดับเทพนักรบจะเทียบเคียงกับระดับเทพสูงสุด มันโดนฝ่ามือของเทพค์สูงสุดซัดเข้าตรงที่หน้าอกอย่างจังจนตัวระเบิดออก เพียงแค่ใช้พลัง ไม่ถึง1ใน10 ก็จัดการกับเทพองค์นั้นลงได้อย่างง่ายดาย...

"เอาล่ะข้าจัดการมันให้แล้วเจ้าจงวางใจเถิด ราฟาเอลบุตรเพียงคนเดียวของข้า ตามกฏเจ้าต้องโดนผนึก10000ปี เจ้าถึงจะออกมาได้ เพราะฉะนั้นพ่อรักลูกนะราฟาเอล"

เมื่อองค์เทพสูงสุดกล่าวจบราฟาเอลก็คลายพลังลงและส่งยิ้มให้ผู้เป็นพ่อก่อนจะกล่าวตอบกลับไปว่า

"ข้าขอโทษที่เป็นบุตรที่แย่ ให้กับท่าน ฝากท่านช่วยเฝ้ามองบุตรของข้าแทนข้าด้วย"

ราฟาเอลพูดจบก็มีแสงสีเหลืองส่องลวมาที่ร่างของราฟาเอลและอัลบ่ร์ ที่หมดสติอยู่แล้วทั้ง2ก็หายไปอยู่ในห้องมิติที่โดนผนึก จนกว่าจะครบ10000ปี

"แล้วค่อยกลับมาเจอกันใหม่นะบุตรเพียงคนเดียวของข้า"

น้ำเสียงที่เปล่งออกมาแฝงไปด้วยความเศร้าและเสียใจเป็นอย่างมากที่ต้องผนึกบุตรของตัวเอง...

"หึมันยังไม่จบเพียงเท่านี้หรอก ดินแดนแห่งนี้จักต้องล่มสลาย!! "

เมื่อกล่าวจบ เงาสีดำที่แอบมองเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ ก็หายไปทิ้งไว้เพียงความว่างเปล่า..สาเหตุที่มกาเทพสูงสุดมิอาจจับการเคลื่อนไหวได้เพราะมันเป็นเพียงร่างที่สร้างขึ้นเท่านั้นไร้ซึ่งจิตวิญญาณ...

ระดับพลัง

นักรบแรกเริ่ม 1-9

นักรบจิตวิณญาณ 1-9

นักรบหลอมรวม 1-9

นักรบที่แท้จริง 1-9

ราชันนักรบ 1-9

ราชันนักรบที่แท้จริง 1-9

จักรพรรดิ 1-9

จักรพรรดิที่แท้จริง 1-9

เทพนักรบ 1-9

เทพสงคราม 1-9

มหาเทพ 1-9

เทพสูงสุด(พระเจ้า)

ระดับพลัง สัตว์อสูร

อสูรระดับแรกเริ่ม 1-9

อสูรระดับจิตวิณญาณ 1-9

อสูรระดับหลอมรวม 1-9

อสูรที่แท้จริง 1-9

ราชันอสูร 1-9

ราชันอสูรที่แท้จริง 1-9

จักรพรรดิ 1-9

จักรพรรดิที่แท้จริง 1-9

เทพอสูร 1-9

มหาเทพอสูร 1-9

เทพอสูรสูงสุด (ผู้ปกครองเหล่าอสูรทั้งปวง)

เงินตรา

1000เหรียญทองแดง = 1เหรียญเงิน

1000เหรียญเงิน = 1เหรียญทอง

1000เหรียญทอง = 1เหรียญเพชร

ระดับอาวุธ

อาวุธจะแบ่งออกเป็น2ประเภท ประเภทแรก 1.อาวุธที่หาได้จากการสังหารสัตว์อสูร

และหาซื้อทั่วไปหรือได้จากงานประมูล

ประเภทที่สอง อาวุธจิตวิณญาณ เป็นอาวุธที่อยู่ในจิตใจของแต่ละคน แต่ละคนสามารถมีได้เพียงหนึ่งเดียว ยกเว้น สายเลือดผสม

อาวุธประเภทแรก

อาวุธระดับ 1 ดาว (ชาวบ้าน)

อาวุธระดับ 2 ดาว (นักรบฝึกหัด)

อาวุธระดับ 3 ดาว ( นักรบ)

อาวุธระดับ 4 ดาว ( พาลาดิน)

อาวุธระดับ 5 ดาว (ราชา)

อาวุธระดับ 6 ดาว (ราชัน)

อาวุธระดับ 7 ดาว (มายา)

อาวุธระดับ 8 ดาว (ตำนาน)

อาวุธระดับ 9 ดาว (เทวะ)

อาวุธประเภทที่ 2 ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ เป็นอาวุธที่อยู่ในจิตของผู้ครอบครอง มีพลังมหาศาลกว่า อาวุธประเภทแรก เป็นอย่างมาก ข้อเสียก็คือพลังจะลดลงอย่างลวดเร็วแรกกับพลังมหาศาลที่ได้รับ ระดับยิ่งสูงยากต่อการควบคุมในการใช้แต่ละครั้ง

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ชาวบ้าน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ นักรบฝึกหัด

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ นักรบ

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ พาลาดิน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ราชา

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ราชัน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ มายา

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ตำนาน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ เทวะ

* ศาสตร์ตราวิณญาณต้องใช้เวลาในการฝึกฝนเป็นอย่างมาก หาผู้ใช้ได้น้อยมากในแต่ละทวีป

ทวีป

ทวีป จรัสแสง (เป็นที่ตั้งของเผ่าพันธ์มนุษย์)

ทวีป ปักษา

ทวีป อสูร

ทวีป มืด

ทวีป สีชาด

ทวีป มังกร

ทวีป หงส์สา

เผ่าพันธ์

มนุษย์

เทพ

มาร

มังกร

เอล์

อสูร

ระดับโอสถ

ความบริสุทธิ์จะมี1-10ส่วน 5ในส่วน10 จะถือว่า ระดับ ต่ำ 6ในส่วน10 ระดับกลาง 7 ส่วนขึ้นไปถือว่าระดับสูง

โอสถระดับ ต่ำ (สีเทา)

โอสถระดับ กลาง (สีเขียว)

โอสถระดับ สูง (สีเหลือง)

โอสถระดับ ราชัน (สีขาว)

โอสถระดับ จักพรรดิ (สีม่วง)

โอสถระดับ ตำนาน (สีทอง)

โอสถระดับ มายา (สีแดง)

โอสถระดับ เทวะ (สีรุ้ง)

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท