เทพมารตกสวรรค์ – ตอนที่116 พัฒนาชั่วข้ามคืน

ตอนที่116 พัฒนาชั่วข้ามคืน

ภายในสถาบันเทพมารนั้นข่าวลือต่างๆถูกแพร่สะพัดไปทั่วภายในสถาบันแห่งนี้เกี่ยวกับศิษย์ใหม่ที่พึ่งเข้ามาก็สร้างความตกตะลึงตั้งแต่เข้ารับการแข่งขัน!!!…จนทำเนียบศิษย์ใหม่อยู่ไม่ติดจึงเร่งดำเนินการหาที่มาที่ไปของไป๋หลง

หลังจากมีหน่วยข่าวสืบทราบมาว่าไป๋หลงนั้นสนิทกับจักรพรรดิ์ถังหน่านเหิงแห่งทวีปจรัสแสง..มิหนำซ้ำยังมีความสนิทกับองค์ชายถังเทียน..และองค์หญิงถังอวี้

แต่เมื่อสืบเสาะลึกลงไปกลับตกตะลึงยิ่งกว่าคือไป๋หลงและสหายอีกคนมาจากป่าอสูร!!! นี้จึงเป็นข้อถกเถียงกันอย่างมากว่าไป๋หลงแล้วแท้จริงเป็นใครกันแน่…

” พวกเราทุกคน..คิดว่ายังไงเกี่ยวกับศิษย์ที่ชื่อไป๋หลง? ” ชายที่ดูมีภูมิฐานหน้าตาหล่อเหลาเอ่ยขึ้น..พร้อมกับรอฟังคำตอบของสมาชิกอีก20กว่าคนภายในห้องนี้..

ทันใดนั้นชายรูปร่างสูงใหญ่มีบาดแผลที่ตาข้างขวาคล้ายเป็นรอยข่วนของสัตว์ป่าเอ่ยขึ้น…

” ในฐานะที่พวกเราเป็นแกนนำของทำเนียบศิษย์ใหม่…ข้าคิดว่าเราต้องจับตาดูเขาอย่าให้คลาดสายตาเพราะศิษย์ใหม่คนนี้มีที่มาที่ไปไม่แน่นอน..มิหนำซ้ำยังสนิทชิดเชื้อกับจักรพรรดิผู้ปกครองทวีป นั้นทำให้เราทำอะไรไม่ได้ไปมากกว่าการจับตาดู…และอันดับที่เราจะมอบให้เขาคือ ศิษย์ใหม่สายนอก ชั้นปี1 ระดับ1!!! ”

เกิดความเงียบขึ้นภายในห้องแห่งนี้เกิดจะมีศิษย์หญิงอีกคนยกมือขึ้นและขอคัดค้านการตัดสินใจของชายดังกล่าว..

” ข้าว่ามันไม่เกินไปหน่อยรึ..ระดับ1เลยนะถ้าเป็น 2 หรือ 3 ข้าพอทำใจยอมรับได้ แต่ลำดับ1 นี้มันออกจะเกินไปหน่อยหรือไม่..ทั้งๆที่ศิษย์ใหม่ผู้นั้นเข้ามาได้ไม่ถึงเดือนแต่กลับได้ลำดับที่1 โดยไม่แม้แต่จะผ่านบททดสอบการเลื่อนระดับตามความเหมาะสม!! ”

ศิษย์ทั้งหลายต่างกล่าวสนับสนุนหญิงสาว..ก่อนที่บุรุษผู้หนึ่งจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเย็น..

” เกินไป? นั้นคือสิ่งที่เจ้าคิดอย่างงั้นรึ เป็นถึงศิษย์ชั้น ปี3 แต่กลับมองไม่ออก!!…ในที่นี้ใครสามารถล้มศิษย์ครึ่งหมื่นได้ด้วยตัวคนเดียวบ้าง..ข้าตอบให้เลยว่าไม่ พวกเจ้ารู้ไหม ว่าศิษย์ที่สอบเข้ามารุ่นเดียวกับเขาต่างเรียกเขาว่าอะไร?”

ซึ้งเมื่อบุรุษดังกล่าวเอ่ยขึ้นสร้างความแปลกใจและตกตะลึงให้กับทำเนียบศิษย์ใหม่เป็นอย่างมากเพราะน้อยครั้งที่ องค์ชายน้ำแข็ง!!! จะเอ่ยขึ้นด้วยอุปนิสัยที่ไม่สุงสิงกับใครบวกกับนิสัยอันเย็นชาและหน้าที่สงบนิ่งตลอดเวลาและเป็นผู้มีธาตุพิเศษคือน้ำแข็ง!!! เช่นเดียวกับชุนยี่ที่มีธาตุน้ำแข็งภายในร่าง ( ตอนที่ 10 )

” ไม่คิดว่าองค์ชายน้ำแข็งจะเอ่ยขึ้นด้วยตัวเองเช่นนี้…ดูท่าศิษย์ใหม่นั่นจะมีบางอย่างจริงๆสินะ เชิญองค์ชายกล่าวต่อ ” บุรุษอีกคนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแฝงไว้ด้วยเลศนัย..แต่องค์ชายน้ำแข็งหาได้ใส่ใจไม่

” เทพสังหารไป๋หลง!!! นี้คือนามที่ศิษย์ใหม่ได้ยินต่างสั่นสะท้านไปตามๆกัน..สามารถสยบศิษย์ครึ่งหมื่น แถมยังได้รับของวิเศษบางอย่างจากหุบเขาแห่งการจองจำ..และยังได้รับการเชิญชวนจากผู้อำนวยการ12อีกด้วย!! ข้าคิดว่า ราชันย์ศิษย์ใหม่!!!อาจจะเหมาะกับเด็กนั่นก็ได้ ”

ทั่วทั้งห้องประชุมต่างสั่นสะท้านในคำพูดที่ออกมาจากปากองค์ชายน้ำแข็งผู้นี้..ตำแหน่งที่ว่าย่อมมีอยู่จริงแต่จะมอบให้ใครสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้เพราะเป็นตำแหน่งที่สำคัญและต้องเป็นผู้นำของเหล่าศิษย์ใหม่รุ่นถัดไป..เรื่อยๆง่ายๆก็คือเป็นผู้ชี้แนะศิษย์ใหม่ทั้งหมดนั่นเอง…

” เอ่อ…เอาละข้าว่าลำดับที่1ก็เหมาะอยู่แล้ว..วันนี้เลิกการประชุมเพียงเท่านี้แล้วกัน ” หัวหน้าของทำเนียบศิษย์ใหม่ราวกับเร่งรีบ บางอย่างก่อนที่จะมีศิษย์อีกคนที่เป็นแกนนำทำเนียบศิษย์ใหม่กล่าวขึ้น

” แล้ว ความวุ่นวายที่เราได้รับรายงานจากเขตที่พักของเหล่าศิษย์หญิงเล่า..พวกเราจะทำยังไง ได้ข่าวมาว่า จักรพรรดินี คนใหม่ถูกแต่งตั้งเรียบร้อยแล้วด้วย!!! ”

” เรื่องนั้นเอาเป็นว่าข้าจะไปจัดการด้วยตัวเอง ”

เหล่าสมาชิกทำเนียบศิษย์ใหม่ต่างแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเองก่อนที่จะมีสตรีคนเดียวกันกับที่คัดค้านการแต่งตั้งไป๋หลงให้อยู่ลำดับที่1!!

” ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะมาขัดข้าเช่นนี้..แต่เอาเถอะข้าเห็นว่าเจ้าเป็นที่นับน่าถือตาเรื่องครั้งนี้ข้าจะไม่เอาความเจ้า…แต่ถ้าเจ้ายังขัดขวางข้าอีกต่อให้เจ้าเป็นองค์ชายน้ำแข็ง..ข้าก็พร้อมที่จะเป็นธิดาเปลวเพลิงแล้วหลอมละลายน้ำแข็งให้สิ้น!!! ”

นี้เป็นคล้ายกับคำเตือนแต่เป็นการขู่อย่างเห็นได้ชัดก่อนที่ศิษย์หญิงดังกล่าวจะเดินจากไปองค์ชายน้ำแข็งได้เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเฉยเมิย

” เปลวเพลิงที่อ่อนแรงย่อมโดนน้ำแข็งแช่แข็งจนดับศูนย์!!! ”

…………………………………

หลังจากวันนั้นได้มีจดหมายส่งมายังไป๋หลงพร้อมกับสัญลักษณ์ของศิษย์ลำดับขั้นที่1..ไป๋หลงมิได้แปลกใจแต่อย่างใดก่อนจะเก็บสัญลักษณ์ ศิษย์ลำดับ1 ไว้ในแหวนมิติ..5วันผ่านไปไป๋หลงยกระดับพลังตัวเองขึ้นมาจากเดิม อู้เฉียงก็เช่นกันรวมถึงได้รับการชี้แนะจากเฟิงหวงทำให้ระดับฝีมือพัฒนามากขึ้นจากเดิม…

และแล้ววันนี้ก็มาถึงเหล่าศิษย์ทั้ง30คนต่างมีสีหน้าและความมั่นใจในระดับหนึ่ง..

” เอาละ ใครจะเข้ามาเป็นคนแรก!! ” ไป๋หลงเอ่ยขึ้นในทันทีหลังจากศิษย์ทั้งหมดมารวมตัวกัน

เหล่าศิษย์ต่างมองหน้ากันไปมาก่อนที่จะมีชายรูปร่างครึ่งมังกรยกมือขึ้น..

” ข้าเอง ”

เบื้องหน้ามีเวทีขนาดปานกลางที่ไป๋หลงสร้างเอาไว้เป็นเวทีกักเก็บพลังไม่ให้รั่วไหลออกไปภายนอก..

” พี่ใหญ่โปรดชี้แนะ!! ”

ศิษย์ร่างครึ่งมังกรเอ่ยขึ้นโดยปกติแล้วรูปลักษณ์นี้จะคงอยู่ได้ไม่นานหากไม่ได้รับกาฝึกฝนอย่างเพียงพอ…แต่ตำราที่ไป๋หลงมอบให้ไปนั้น เป็นตำราฝึกโดยเฉพาะ ของศิษย์แต่ละคน ซึ้งแน่นอนว่า ตำราแต่ละเล่มถูกเขียนขึันโดยเฉพาะ…หากไปบอกใครย่อมคิดว่าเป็นเรื่องโป้ปดอย่างแน่นอน!!!

” หืม..ดูเหมือนว่าเจ้าจะพัฒนาขึ้นนิการต่อสู้ครั้งนี้ จะใช้อาวุธ หรือ ไม่ใช้ก็ได้ ว่าแต่เจ้าชื่ออะไร? ”

ศิษย์ครึ่งมังกรเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็กล่าวขึ้นด้วยความเคารพ…

” ข้าชื่อ อี้หย่ง เป็นบุตรแห่งตระกูลมังกรทางตอนเหนือที่อยู่ห่างไกลออกไป มาเพื่อแสวงหาความแข็งแกร่ง แต่เมื่อเจอกับท่าน..เป้าหมายเดียวของข้าคือไล่ตามท่านให้ทัน…และข้าขอไม่ใช้อาวุธ!! ”

ไป๋หลงได้ยินก็พยักหน้าตอบรับ ดวงตาของอี้หย่ง เปล่งประกายขึ้นก่อนปีกมังกรด้านหลังจะกางออกมาพุ่งเข้าตรงไปยังไป๋หลง…

” แววตามุ่งมั่น..ระดับพลังใช้ได้แต่ ยังมีช่องโหว่เยอะเกินไป!! ” ไป๋หลงกล่าวจบก็หายไปทันทีก่อนจะโผล่ออกมาจากเงาของ อี้หย่ง

อี้หย่งตกตะลึงในทันที..พยามที่จะตอบโต้กลับแต่ดูเหมือนว่าไหวพริบของ อี้หย่ง ยังมีไม่พอ ไป๋หลงใช้พลังในการอัดกระแทกให้ อี้หย่งล่วงลงไป..

” แย่แน่!! ” อี้หย่งกล่าวจบก็กางปีกโบยบินขึ้นไป๋หลงเห็นเช่นนั้นก็แสยะยิ้มขึ้นมา

บัญญัติแห่งราชันย์ถูกใช้ออกมากดทับให้อี้หย่งล่วงกลางอากาศและตกกระแทกพื้นอย่างแรง!!

ตึงง!!!

” นกที่โบยบินขึ้นสู่ท้องฟ้า..หากยังไม่แข็งแกร่งพอก็จะโดนลมกระชากให้ตกลงมาจากท้องนภา จำเอาไว้ ” ไป๋หลงเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีสบายๆ แต่เมื่อ อู้เฉียงได้ยินเช่นนั้นก็เอ่ยขึ้น

” แต่เขาเป็นมังกร ไม่ใช่นกนิ เจ้าบ้ารึป่าวไป๋หลง!!! ”

” ………. ”

จบครึ่งแรก

เทพมารตกสวรรค์

เทพมารตกสวรรค์

Status: Ongoing

ย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อน ได้เกิดเหตุการณ์ครั้งสำคัญที่สุด เทพและมารได้ตกหลุมรักกันเรื่องนี้เป็นเรื่องที่รู้กันเฉพาะเบื้องบนเท่านั้น แต่ก็มีเบื้องล่างบางส่วนที่รู้เแต่ทั้งสองนั้นหาใช่เทพและมารทั่วไป ฝ่ายเทพคือ ราฟาเอล ซึ่ง ตกหลุมรักกับเทพมาร อัลบาร์ ซึ่งทั้งสองเป็นบุคคลที่ทรงอำนาจ และมีชื่อเสียงอยู่มาก ในเรื่องความแข็งแกร่ง ทั้งสองได้ตกหลุมรักกัน และได้ให้กำเนิดบุตร แต่ ความรักของเทพและมาร เป็นเรื่องต้องห้าม เพราะ ทั้ง2ฝ่าย ต่าง เปรียบเสมือน แสง และความมืด ซึ่งมิอาจเป็นที่ยอมรับได้ เรื่องนี้รู้ถึงหูของ เทพสูงสุด จึงจำเป็นจะต้อง สะสางปัญหาเรื่องนี้ด้วยตัวเอง...

"ราฟาเอล เจ้าได้ทำผิดกฏของสวรรค์ และมิหนำซ้ำยังให้กำเนิดบุตร เห็นทีว่าข้าต้อง สังหารบุตรของเจ้าเพื่อไม่ให้เป็นที่ครหา "

เสียงพูดอันทรงพลังและศักดิ์สิทธิ์ แต่ มิทำได้ให้ราฟาเอล หรือ เทพมารหวั่นแม้แต่น้อย ถึงแม้อยู่วงล้อมของกองทัพเทพ มากกว่าแสนตนก็ตาม

" เอาล่ะส่งตัวบุตรของพวกเจ้ามาข้าจะถือว่าข้าให้อภัยพวกเจ้าทั้งสองก็แล้วกัน"

เมื่อองค์เทพค์สูงสุดของเหล่าเทพพูดจบก็เกิดความเงียบเข้าครอบคลุมแต่ในขณะนั้นเองก็เกิดเสียงหัวเราะของเทพมารขึ้น ทำให้เหล่าเทพ หน้าขึ้นสีและจะเข้าไปจัดการเทพมารตนนั้นแต่ไม่มีคำสั่งขององค์เทพสูงสุด เลยได้แต่รอฟังคำสั่ง

"ฮ่าๆๆๆๆ!! ตลกสิ้นดี คิดว่าข้าจะส่งบุตรของพวกเราให้เจ้าอย่างงั้นรึ หึ!! ฝันไปเถอะ ต่อให้ข้าต้องตาย ข้าจะลากพวกเจ้าไปด้วยให้จงได้"

เทพมารพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันสร้างความไม่พอใจกับเหล่าเทพอย่างมาก แต่ องค์เทพสูงสุดยังไม่ได้กล่าวอะไร

"เป็นเช่นนั้น ถึงแม้ข้าจะตายแต่ข้าจะลากพวกท่านทุกคนไปกับข้าด้วยถึงแม้ข้าจะตายก็ตามแต่....บุตรของพวกข้าต้องรอด ถึงแม้พวกท่านจะะเป็นเผ่าพันธุ์ เดียวกัน แต่ข้า ก็ไม่ยอมให้พวกท่านแตะต้องบุตรของข้าเป็นอันขาด!!! "

หลังจากราฟาเอลและเทพมารพูดจบก็หันหน้ามาหากันซึ้งในอ้อมแขนของเทพมาร อุ้มเด็กทารกหน้าตาน่ารัก ดวงตาที่ไร้เดียงสา เส้นผมที่ปลิวไสวตามสายลม ทั้งสองได้ปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา สร้างความกดดันให้กับเหล่าเทพเป็นจำนวนมาก

ตู้มมม!!

หลังจากทั้งสองปลดปล่อยแรงกดดันออกมา ทำให้องค์เทพสูงสุดเริ่มขมวดคิ้วและเริ่มคิดบางอย่างในใจ

" ทั้งสองคงจะรักกันมากสิน่ะ ข้าเองก็ไม่อยากสู้กับเผ่าพันธ์ตัวเองด้วยสิ งั้นเอาเป็นแบบนี้ละกัน "

"ราฟาเอล และ เทพมาร พวกเจ้าคงจะรักกันมากสินะ เอาเป็นแบบนี้เป็นไง เรื่องบุตรของพวกเจ้าข้าจะไม่ยุ่ง แต่ ข้าจะผนึกพวกเจ้า ทั้งสองไว้ในมิติพิเศษ เป็นเวลา10000ปี หลังจากผ่านหนึ่งหมื่นไป พวกเจ้าทั้งสองจะทำอะไรก็ไม่ใช่เรื่องของข้า นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ข้าในนามองค์เทพสูงสุด ขอปลด ราฟาเอล

ออกจาก การเป็นเผ่าเทพ ณ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ส่วนเจ้า เทพมาร!! ถ้าเจ้ารัก ราฟาเอลจงตัดปีกตัวเองออก1คู่ ข้าจะไม่ทำอันตรายต่อลูกของพวกเจ้า เป็นไงจะรับหรือไม่รับข้อเสนอของข้าล่ะ จงเลือกซะ"

หลังจากเทพสูงสุดกล่าวจบก็เกิดเสียงคัดค้านหลายเสียง...

" ท่านเทพสู- " เทพองค์นั้นกล่างยังไม่ทันจบก็ โดนเสียงอันทรงพลังกล่าวขึ้น

"เงียบบบบบ!!"

" นี้คือการตัดสินใจของข้าพวกเจ้าไม่มีสิทธ์ ในที่นี้มีใคร สู้ตัวต่อตัว กับ ราฟาเอลและเทพมารได้บ้างล่ะ ข้าขอพูดเลยว่าไม่มี พวกเขาทั้ง2 ทรงพลังเกินไป และอีกอย่าง ราฟาเอลเป็นพวกพูดจริงทำจริง จำที่นางพูดได้หรือไม่ ว่านางจะลากพวกเจ้าไปด้วยถึงให้ต้องตาย " หลังจากเทพสูงสุดพูดจบก็ไม่ใครกล่าวขีดขึ้นมาอีก ถึงจะมีเทพบางองค์เจ็บใจแต่ต้องยอมรับว่า ที่เทพสูงสุดพูดมานั้นเป็นเรื่องจริง

"ได้ ข้าขอรับข้อเสนอ นั้นข้าจะตัดปีกของข้าออก1คู่ หวังว่าเทพอย่างพวกเจ้าคงไม่ผิดคำพูด!!"

เทพมารพูดด้วยน้ำเสียงอันแสนจะเย็นชา การตัดปีกออกนั้น จะเป็นการตัดพลังไปด้วย ซึ่งเทพมารที่มีปีกถึง8 คู่ การที่เสียไป1คู่ ถือว่าเป็นการสูญเสียที่หนักหนาพอสมควร...

"ไม่นะอัลบาร์เจ้าจะทำแบบนั้นไม่ได้นะ!!!"

ราฟาเอลพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเศร้าและเสียใจ...

"ไม่เป็นไรหรอกยังไงต้นเหตุก็เกิดมาจากข้า แล้วอีกอย่างข้าก็ไม่อยากให้เจ้าสู้กับเผ่าพันธุ์ตัวเองด้วย"

ราฟาเอลกำลังจะพูดต่อ แต่เทพมารได้ตัดปีกตัวเองออก1คู่ ทำให้ความเจ็บปวดถาโถม เข้ามา แต่เทพมารไม่ส่งเสียงร้องออกมาแม้แต่น้อย

"เอาล่ะข้าทำตามที่ท่านพูดไว้แล้ว หวังว่าท่านคงจะไม่ผิดคำพูดนะ!!!"

เทพมารพูดด้วยน้ำเสียงอันอ่อนล้าเต็มทน...

"อืม...ข้าให้สัญญา"

หลังจากเทพสูงสุดให้คำสัณญาเขาก็ล้มตัวลงหมดสติเพราะการตัดปีกออกนั้น เหมือนกับตายทั้งเป็น

"อุแว้ๆ"

เสียงเด็กทารกร้องขึ้น ถึงแม้จะไร้เดียงสาแต่ความเป็นบุตรเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อบาดเจ็บก็ส่งเสียงร้องขึ้นมา ราฟาเอลเห็นภาพตรงหน้ารู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก นางเองก็ถือเป็นแม่คนนึง ราฟาเอลนางเดินเข้าไปใกล้ ลูกของตนซึ่งอยู่ในอ้อมอกของผู้เป็นพ่อ นางได้ทำการผนึกจิตวิญญาณส่วนนึงของนางไว้ในจิตของบุตร เมื่อถึงเวลา ผนึกจะคลายออกและจะได้เจอกับจิตวิญญาณ....ของนางที่นางได้หลงเหลือไว้ให้ และได้มอบอาวุธจิตวิณญาณของตนให้กับบุตร

เป็นดาบประจำดวงจิตวิณญาณของผู้ถือครอง...ไม่สามารถให้ใครใช้ได้ ยกเว้นจะได้รับการสืบทอดโดยตรงและได้รับการยิมยอมทั้ง2ฝ่าย!! ซึ่งบุตรของ ราฟาเอล และ อัลบาร์ นั้น เป็นกรณียกเว้นสามารถให้ได้โดยไม่ต้องผ่านการยินยอมจากอีกฝ่าย ซึ่งก่อนหน้านี้อัลบาร์ ได้มอบอาวุธจิตวิณญาณของตนให้กับบุตรไปแล้ว... ราฟาเอลอุ้มบุตรขึ้นมาและนำพลังส่วนหนึ่งมาห่อหุ้มร่างของบุตรตนและหายวับไปทันที ในตอนนี้บุตรของนาง ถูกส่งลงไปยังโลกเบื้องล่างแล้ว สร้างความตื่นตระหนกให้กับพวกเทพเหล่านี้เป็นอย่างมากเพราะกลัวว่าในอนาคต เด็กคนนี้จะนำภัยพิบัติมาให้...

"หลังจากผนึกพวกมัน2คนแล้วพวกเจ้านำกำลังคนของเราไป100 คนแล้วสังหารเด็กนั้นทิ้งซะในอนาคตมันอาจจะเป็นปัญหาต่อแผนการในอนาคตของท่านผู้นั้นได้"

เทพองค์นี้ รูปร่างสูงใหญ่กล้ามเนื้อเป็นมัดๆ เส้นผมสีน้ำตาล กล่าวด้วยน้ำเสียงเบาๆกับสหายของตนแทนที่จะใช้จิตคุยกันเพราะมันมั่นใจว่าไม่มีใครได้ยินแต่แล้วเหตุการณ์บางอย่างไม่เป็นดังที่คิดเมื่อมีน้ำเสียงดังขึ้นพร้อมปล่อยแรงกดดันระดับมหาเทพ ขั้นปลาย ออกมา ทำให้เทพองค์นั้นหน้าซีดเผือกเพราะมันที่อยู่ขั้นเทพนักรบไม่อาจต้านทานแรงกดดันของราฟาเอลที่ปล่อยออกมา

ตู้มมม!!

เสียงระเบิดพลังของราฟาเอลที่ปล่อยกลิ่นอายระดับมหาเทพออกมา พร้อมกับแรงกดดันที่มหาศาล

"เจ้าเมื่อกี้เจ้าพูดว่าอะไรน่ะเจ้าจะสังหารบุตรของข้ายังงั้นเหรอ หึ!! ชั่งหาที่ตาย..ดีในเมื่อข้ายอมรับข้อเสนอแต่กลับมีพวกคิดไม่ซื่อกับลูกของข้า ข้าจะสังหารมันทิ้งซะ จงโผล่หัวออกมา หรือจะให้ข้าไปลากหัวเจ้าออกมา จงเลือกเอาซะ!!! "

ราฟาเอลตอนนี้พูดด้วยน้ำเสียง เย็นชา แฝงไปด้วยความโกรธแค้น จนยากจะควบคุม!!!

"ใจเย็นลงก่อน เรื่องนี้ข้าจัดการให้เมื่อครู่ข้ารู้เป็นเสียงผู้ใด เจ้าไม่ต้องลงมือหรอก ราฟาเอล บุตรแห่งข้า ข้าจะจัดการให้เพื่อเป็นการไถ่โทษที่มีพวกคิดไม่ซื่อ"

หลังจากองค์เทพสูงสุดพูดจบ ความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้งก่อนจะมีเสียงขึ้น...

" อะไรนะ ท่านราฟาเอลเป็นบุตรของท่านองค์เทพสูงสุดอย่างงั้นเหรอข้าไม่เคยรู้มาก่อนข้าอยู่มา1000ปีข้าพึ่งรู้เนี้ยแหละ"

เทพองค์นี้กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงตกตะลึง

"ใช่ๆข้าก็พึ่งรู้เนี้ยแหละ !! " เสียงเทพองค์อื่นดังขึ้นเรื่อยๆพูดกันไปต่างๆนาๆ

"เงียบ!! "

องค์เทพสูงสุดพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

"เรื่องนี้ข้าไม่เคยบอกพวกเจ้าก็คงไม่รู้หรอก ว่าราฟาเอลเป็นบุตร สตรี เพียงคนเดียวของข้าเรื่องอื่นชั่งมันตอนนี้ข้าจะจัดการกับเทพนอกรีตที่แฝงตัวอยู่ในนี้ "

ตู้มมมม!!

เทพองค์ที่โดนจับได้ว่าเป็นคนพูดระเบิดพลังระดับเทพนักรบ เพื่อจะหนีไปให้ไกลแต่มีหรือระดับเทพนักรบจะเทียบเคียงกับระดับเทพสูงสุด มันโดนฝ่ามือของเทพค์สูงสุดซัดเข้าตรงที่หน้าอกอย่างจังจนตัวระเบิดออก เพียงแค่ใช้พลัง ไม่ถึง1ใน10 ก็จัดการกับเทพองค์นั้นลงได้อย่างง่ายดาย...

"เอาล่ะข้าจัดการมันให้แล้วเจ้าจงวางใจเถิด ราฟาเอลบุตรเพียงคนเดียวของข้า ตามกฏเจ้าต้องโดนผนึก10000ปี เจ้าถึงจะออกมาได้ เพราะฉะนั้นพ่อรักลูกนะราฟาเอล"

เมื่อองค์เทพสูงสุดกล่าวจบราฟาเอลก็คลายพลังลงและส่งยิ้มให้ผู้เป็นพ่อก่อนจะกล่าวตอบกลับไปว่า

"ข้าขอโทษที่เป็นบุตรที่แย่ ให้กับท่าน ฝากท่านช่วยเฝ้ามองบุตรของข้าแทนข้าด้วย"

ราฟาเอลพูดจบก็มีแสงสีเหลืองส่องลวมาที่ร่างของราฟาเอลและอัลบ่ร์ ที่หมดสติอยู่แล้วทั้ง2ก็หายไปอยู่ในห้องมิติที่โดนผนึก จนกว่าจะครบ10000ปี

"แล้วค่อยกลับมาเจอกันใหม่นะบุตรเพียงคนเดียวของข้า"

น้ำเสียงที่เปล่งออกมาแฝงไปด้วยความเศร้าและเสียใจเป็นอย่างมากที่ต้องผนึกบุตรของตัวเอง...

"หึมันยังไม่จบเพียงเท่านี้หรอก ดินแดนแห่งนี้จักต้องล่มสลาย!! "

เมื่อกล่าวจบ เงาสีดำที่แอบมองเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ ก็หายไปทิ้งไว้เพียงความว่างเปล่า..สาเหตุที่มกาเทพสูงสุดมิอาจจับการเคลื่อนไหวได้เพราะมันเป็นเพียงร่างที่สร้างขึ้นเท่านั้นไร้ซึ่งจิตวิญญาณ...

ระดับพลัง

นักรบแรกเริ่ม 1-9

นักรบจิตวิณญาณ 1-9

นักรบหลอมรวม 1-9

นักรบที่แท้จริง 1-9

ราชันนักรบ 1-9

ราชันนักรบที่แท้จริง 1-9

จักรพรรดิ 1-9

จักรพรรดิที่แท้จริง 1-9

เทพนักรบ 1-9

เทพสงคราม 1-9

มหาเทพ 1-9

เทพสูงสุด(พระเจ้า)

ระดับพลัง สัตว์อสูร

อสูรระดับแรกเริ่ม 1-9

อสูรระดับจิตวิณญาณ 1-9

อสูรระดับหลอมรวม 1-9

อสูรที่แท้จริง 1-9

ราชันอสูร 1-9

ราชันอสูรที่แท้จริง 1-9

จักรพรรดิ 1-9

จักรพรรดิที่แท้จริง 1-9

เทพอสูร 1-9

มหาเทพอสูร 1-9

เทพอสูรสูงสุด (ผู้ปกครองเหล่าอสูรทั้งปวง)

เงินตรา

1000เหรียญทองแดง = 1เหรียญเงิน

1000เหรียญเงิน = 1เหรียญทอง

1000เหรียญทอง = 1เหรียญเพชร

ระดับอาวุธ

อาวุธจะแบ่งออกเป็น2ประเภท ประเภทแรก 1.อาวุธที่หาได้จากการสังหารสัตว์อสูร

และหาซื้อทั่วไปหรือได้จากงานประมูล

ประเภทที่สอง อาวุธจิตวิณญาณ เป็นอาวุธที่อยู่ในจิตใจของแต่ละคน แต่ละคนสามารถมีได้เพียงหนึ่งเดียว ยกเว้น สายเลือดผสม

อาวุธประเภทแรก

อาวุธระดับ 1 ดาว (ชาวบ้าน)

อาวุธระดับ 2 ดาว (นักรบฝึกหัด)

อาวุธระดับ 3 ดาว ( นักรบ)

อาวุธระดับ 4 ดาว ( พาลาดิน)

อาวุธระดับ 5 ดาว (ราชา)

อาวุธระดับ 6 ดาว (ราชัน)

อาวุธระดับ 7 ดาว (มายา)

อาวุธระดับ 8 ดาว (ตำนาน)

อาวุธระดับ 9 ดาว (เทวะ)

อาวุธประเภทที่ 2 ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ เป็นอาวุธที่อยู่ในจิตของผู้ครอบครอง มีพลังมหาศาลกว่า อาวุธประเภทแรก เป็นอย่างมาก ข้อเสียก็คือพลังจะลดลงอย่างลวดเร็วแรกกับพลังมหาศาลที่ได้รับ ระดับยิ่งสูงยากต่อการควบคุมในการใช้แต่ละครั้ง

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ชาวบ้าน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ นักรบฝึกหัด

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ นักรบ

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ พาลาดิน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ราชา

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ราชัน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ มายา

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ตำนาน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ เทวะ

* ศาสตร์ตราวิณญาณต้องใช้เวลาในการฝึกฝนเป็นอย่างมาก หาผู้ใช้ได้น้อยมากในแต่ละทวีป

ทวีป

ทวีป จรัสแสง (เป็นที่ตั้งของเผ่าพันธ์มนุษย์)

ทวีป ปักษา

ทวีป อสูร

ทวีป มืด

ทวีป สีชาด

ทวีป มังกร

ทวีป หงส์สา

เผ่าพันธ์

มนุษย์

เทพ

มาร

มังกร

เอล์

อสูร

ระดับโอสถ

ความบริสุทธิ์จะมี1-10ส่วน 5ในส่วน10 จะถือว่า ระดับ ต่ำ 6ในส่วน10 ระดับกลาง 7 ส่วนขึ้นไปถือว่าระดับสูง

โอสถระดับ ต่ำ (สีเทา)

โอสถระดับ กลาง (สีเขียว)

โอสถระดับ สูง (สีเหลือง)

โอสถระดับ ราชัน (สีขาว)

โอสถระดับ จักพรรดิ (สีม่วง)

โอสถระดับ ตำนาน (สีทอง)

โอสถระดับ มายา (สีแดง)

โอสถระดับ เทวะ (สีรุ้ง)

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท