เทพมารตกสวรรค์ – ตอนที่121 เตรียมพร้อม 1

ตอนที่121 เตรียมพร้อม 1

ไป๋หลงฉายแววตาอันเย็นเฉียบออกมาก่อนจะกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา…

” เข้ามา!!! ”

เสียงของไป๋หลงราวกับบัญญัติเทพ..เหล่าศิษย์นับร้อยต่างรู้สึกกดดันเป็นอย่างยิ่งแววตาของไป๋หลงฉายแววความเย็นชาจนถึงขีดสุดเท่าที่เคยมีมา!!!ตรีศูลดับสุริยันต์สั่นเทิมไปด้วยความพิโรธราวกับตอบสนองความต้องการของไป๋หลงในตอนนี้..

” ศะ..ศิษย์พี่แบบนี้ไม่ดีแน่!! ” เหมยชากล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่นกลัวราวกับกำลังอยู่ต่อหน้ามัจจุราช..ศาสตร์ตราวิญญาณของตนโดนขว้างกลับมาราวกับเป็นของเล่นแถมยังสามารถหยุดไว้ด้วยเพียงมือข้างเดียว..เห็นได้ชัดว่าตนนั้นดันหาเรื่องผู้ที่ไม่ควรยิ่งด้วยเสียแล้ว…

เหมยหลินก็มีทีท่าไม่ต่างกันตอนนี้นางทำอะไรไม่ถูกตั้งแต่เกิดมานางนั้นถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีมีผู้คนเข้าข้างและมีการสนับสนุนตลอด..ก่อนที่แววตาของนางจะเปล่งประกายหมายที่จะใช้อำนาจทั้งหมดที่มีในการข่มขู่!!

” เจ้าทำแบบนี้เรื่องไม่จบง่ายๆแน่..อีกอย่างข้าเป็นถึงศิษย์ลำดับที่3 ในชั้นปี2 ภายภาคหน้าเจ้ามีปัญหาแน่!! ” เหมยหลินหวังว่าคำพูดของตนนั้นจะสามารถสั่นครอนไป๋หลงได้

เหมยชาเมื่อเห็นไป๋หลงนิ่งเงียบจึงเริ่มความกล้าขึ้นมาจากเดิม..

” ถูกต้องอย่างที่พี่ของข้ากล่าวมา..เจ้าเป็นเพียงศิษย์ที่เข้ามาใหม่คงจะไม่รู้อะไร เหนือฟ้ายังมีฟ้าเสมอ เทียบกับตัวเจ้าที่ไม่มีอะไรเลย..เจ้าควรคิด.. ” เหมยชากล่าวไม่ทันจบ ไป๋หลงกวัดแกว่งตรีศูลในมือไปมาก่อนจะอัดกระแทกคลื่นพลังออกไป…

” บัดซบ!! ” เหมยหลินและเหมยชากล่าวขึ้นพร้อมกันก่อนจะกางม่านพลังด้วยศาสตร์ตราจิตวิณญาณ มาต้านทานพลังดังกล่าว..

ตู้มม!!!

คลื่นสีแดงที่ถูกปล่อยออกมาจากตรีศูลระเบิดออกมาเมื่อกระทบกับม่านพลังของทั้งสองที่ถูกสร้างขึ้นจากศาสตร์ตราจิตวิณญาณ…เหมยหลินและเหมยชาต่างถอยล่นเป็นทางยาวก่อนจะสำรอกโลหิตออกมาบางส่วน..เหล่าศิษย์นับไม่ท้วนต่างตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น..แม้แต่สตรีก็ยังลงมือเด็ดขาดไร้ความปรานี!!

” คิดว่าข้ากลัว? หึ ต่อให้เป็นเทพบนสวรรค์หรืออะไรก็แล้วแต่หากมันมาทำให้ข้าไม่พอใจ..ข้าจะบดขยี้ไม่เหลือแม้แต่ซาก!!! ”

ไป๋หลงกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แฝงความเย็นชาอย่างถึงที่สุด..แต่นี้ไม่เท่ากับว่าเป็นการท้าทายอำนาจสวรรค์อย่างั้นรึ!!

” บะ..บ้าน่าแข็งแกร่งเกินไปแล้ว ”

” จะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้กันแน่!! ”

เหล่าศิษย์มากมายและกองกำลังบางส่วนต่างตระหนักและตราตรึงไปในจิตใจว่า..อย่าไปทำอะไรให้คนนี้ไม่พอใจเป็นอันขาด…

ไม่นานสตรีนับร้อยแห่งกองกำลังหงส์ฟ้าต่างตั้งหลักได้ก่อนจะเคลื่อนย้ายไปยังด้านหน้าของเหมยชาและเหมยหลินก่อเกิดเป็นกำแพงมนุษย์ขึ้นมา!!

” ศิษย์พี่..แบบนี้มันจะหยามเกินไปแล้วได้โปรดให้พวกเราใช้กระบวนท่านั้นด้วย!! ”

” ใช่ศิษย์พี่พวกเราจะขอกู้ชื่อเสียงของพวกเรากลับคืนมา!! ”

เหมยชาได้ยินเช่นนั้นก็เปล่งวาจาออกมาก่อนจะฉายแววอาฆาตไปยังไป๋หลง..พร้อมกับจดจ้องตรีศูลสีแดงโลหิตในมือของไป๋หลง…และหยดเลือดที่ยังไม่หยุดไหลแม้ไป๋หลงจะมีความสามารถฟื้นฟูที่สูงแต่นี้ก็เป็นหลักฐานว่าพลังของกงจักรสีดำนั้นน่ากลัวเป็นอย่างมากแม้..ไป๋หลงใช้หัตถ์ราชันเข้าควบคู่แต่ก็ยังมีบาดแผลเป็นเพราะไป๋หลงยังไม่รู้แจ้งในวิชานี้อย่างถ่องแท้รู้เพียงผิวเผินเท่านั้น..นี้จึงเป็นข้อเสียของไป๋หลง!!!

ไป๋หลงมองดูการกระทำทั้งหมดก้วยแววตาที่เฉยชา..ไป๋หลงตัดสินใจจะใช้พลังที่มีบดขยี้ความภาคภูมิใจของสตรีเหล่านี้และ…ให้ผู้คนที่เห็นเหตุการณ์นำไปเล่าต่อๆกันซึ้งแน่นอนว่าเมื่อข่าวแพร่สะพัดออกไปย่อมผิดเพี้ยนไปจากความจริง..และนี้จึงเป็นเกราะชั้นดีในการป้องกันเพราะกองกำลังของไป๋หลงในตอนนี้ยังไม่พร้อมพอ!!

สตรีทั้งร้อยคนแปรขบวนโอบล้อมเมยชาส่วนเหมยหลินถ่อยห่างออกมาคอยสนับสนุน..ก่อนที่สตรีทั้งร้อยคนระเบิดพลังออกมาพร้อมกัน!!

ตึง!!!

พลังทั้งหมดค่อยๆถูกเคลื่อนย้ายไปยังที่เดียวนั้นก็คือเหมยชา!!!ก่อนที่ระดับพลังเหมยชาจะพุ่งทะลวงแบบฉับพลันข้ามขั้นมาหยุดที่ ชนชั้นราชันย์นักรบขั้น2!!! จากเดิมพลังอยู่เพียงแค่นักรบที่แท้จริงเท่านั้น!! ซึ้งแน่นอนว่าพลังนี้ไม่คงอยู่ถาวรและมีผลกระทบบางอย่าง…

” คราวนี้อย่าหาว่าข้าไม่เตือนจริงอยู่กฏเหล็กคือห้ามสังหารศิษย์ภายในสถาบันเดียวกัน!!แต่…ก็ไม่ได้บอกว่าห้ามเอาถึงปางตาย!! ” เหมยชาแสยะยิ้มออกมาก่อนจะสร้างร่างจำแลงหงส์สีขาวขนาดใหญ่อยู่เบื้องหลังของตน..เป็นหงส์สีขาวนวลราวกับหงส์สวรรค์

” นี้มัน..ร่างจำแลง!! ไม่น่าเชื่อเป็นไปได้ยังไง!! ”

” กองกำลังหงส์ฟ้าชั่งน่ากลัวยิ่งนัก!! ไม่น่าเชื่อจะสามารถสร้างร่างจำแลงได้ทั้งๆที่ยังไม่บรรลุถึงชนชั้นจักรพรรดิ์!! ”

เหล่าศิย์มากมายถอยห่างออกมาจากระยะการโจมตี..ผู้อาวุโสที่กำลังจะเข้าไปห้ามเมื่อเห็นว่าสถานะการณ์เริ่มไม่สู้ดี..แต่กลับโดนบางคนจับบ่าไม่ให้เข้าไปห้าม

” นะ..นี้ท่าน!! ”

หงส์สีขาวขนาดใหญ่อัดแน่นไปด้วยพลังระดับราชันย์…เปล่งประกาบรัศมีสีขาวออกมาพุ่งทะยานไปยังตำแหน่งของไป๋หลง..

” หงส์ฟ้าลงทัณฑ์!!! ”

” พี่ใหญ่!! ” เหิงฟูกล่าวขึ้นพยามจะเข้าช่วยเหลือแต่ไป๋หลงกลับยกมือห้ามไว้..

ไป๋หลงยืนนิ่งไม่ไหวติงกำตรีศูลดับสุริยันต์ไว้ในมือแนบแน่!! ก่อนจะปลดปล่อยออร่าบางอย่างจากตัวตรีศูล..ไม่นานตรีศูลต์ถูกห่อหุ้มไปด้วยแสงสีแดงโลหิต..หงส์ฟ้าพุ่งเข้ามาใกล้ถึงตำแหน่งของไป๋หลงเต็มที..ออร่าจากตัวตรีศูลเปร่งประกายจ้า..

” ตรีศูลสะบั้นเทวา!!! ”

ก่อนที่หงส์ฟ้าจะถึงตัวไป๋หลง..ทันใดนั้นตรีศูลเปล่งประกายแสงสีแดงจ้าไป๋หลงตวัดตรีศูลก็เกิดเป็นคลื่นเข้าปะทะกับหงส์ฟ้าวินาทีต่อมาราวกับตรีศูลไม่พอใจหงส์ฟ้าขนาดใหญ่ระเบิดของตัวเองออกมาสะบั้นคอหงส์ฟ้าขาดกระเด็น!!!แม้กระทั่งไป๋หลงยังตกตะลึงไม่น้อย..ก่อนจะมีเสียงนึงดังขึ้นเป็นเสียงของเด็กหนุ่มเสียมากกว่า..

” เป็นแค่สัตว์เดรัจฉาน..ริอาจมาเทียบศาสตร์เทพอย่างข้าหึไม่เจียมตัว!!!”

ไป๋หลงได้ยินเช่นนั้นก็เบิกตากว้างในทันทีเพราะตรีศูลย์มันกำลังพูดออกมาผ่านกระแสจิต..โดยที่ยามนี้เหล่าสตรีและผู้คนโดยรอบต่างแข็งข้างเพราะหงส์ฟ้าดังกล่าวที่สร้างขึ้นจากพลังระดับราชันย์..โดนตัดจนหัวขาดสะบั้นเพียงแค่การโจมตีเพียงครั้งเดียว!!!

” บะ..บ้าน่า!! ”

จบ..ครึ่งแรกจ้าาาา

เทพมารตกสวรรค์

เทพมารตกสวรรค์

Status: Ongoing

ย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อน ได้เกิดเหตุการณ์ครั้งสำคัญที่สุด เทพและมารได้ตกหลุมรักกันเรื่องนี้เป็นเรื่องที่รู้กันเฉพาะเบื้องบนเท่านั้น แต่ก็มีเบื้องล่างบางส่วนที่รู้เแต่ทั้งสองนั้นหาใช่เทพและมารทั่วไป ฝ่ายเทพคือ ราฟาเอล ซึ่ง ตกหลุมรักกับเทพมาร อัลบาร์ ซึ่งทั้งสองเป็นบุคคลที่ทรงอำนาจ และมีชื่อเสียงอยู่มาก ในเรื่องความแข็งแกร่ง ทั้งสองได้ตกหลุมรักกัน และได้ให้กำเนิดบุตร แต่ ความรักของเทพและมาร เป็นเรื่องต้องห้าม เพราะ ทั้ง2ฝ่าย ต่าง เปรียบเสมือน แสง และความมืด ซึ่งมิอาจเป็นที่ยอมรับได้ เรื่องนี้รู้ถึงหูของ เทพสูงสุด จึงจำเป็นจะต้อง สะสางปัญหาเรื่องนี้ด้วยตัวเอง...

"ราฟาเอล เจ้าได้ทำผิดกฏของสวรรค์ และมิหนำซ้ำยังให้กำเนิดบุตร เห็นทีว่าข้าต้อง สังหารบุตรของเจ้าเพื่อไม่ให้เป็นที่ครหา "

เสียงพูดอันทรงพลังและศักดิ์สิทธิ์ แต่ มิทำได้ให้ราฟาเอล หรือ เทพมารหวั่นแม้แต่น้อย ถึงแม้อยู่วงล้อมของกองทัพเทพ มากกว่าแสนตนก็ตาม

" เอาล่ะส่งตัวบุตรของพวกเจ้ามาข้าจะถือว่าข้าให้อภัยพวกเจ้าทั้งสองก็แล้วกัน"

เมื่อองค์เทพค์สูงสุดของเหล่าเทพพูดจบก็เกิดความเงียบเข้าครอบคลุมแต่ในขณะนั้นเองก็เกิดเสียงหัวเราะของเทพมารขึ้น ทำให้เหล่าเทพ หน้าขึ้นสีและจะเข้าไปจัดการเทพมารตนนั้นแต่ไม่มีคำสั่งขององค์เทพสูงสุด เลยได้แต่รอฟังคำสั่ง

"ฮ่าๆๆๆๆ!! ตลกสิ้นดี คิดว่าข้าจะส่งบุตรของพวกเราให้เจ้าอย่างงั้นรึ หึ!! ฝันไปเถอะ ต่อให้ข้าต้องตาย ข้าจะลากพวกเจ้าไปด้วยให้จงได้"

เทพมารพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันสร้างความไม่พอใจกับเหล่าเทพอย่างมาก แต่ องค์เทพสูงสุดยังไม่ได้กล่าวอะไร

"เป็นเช่นนั้น ถึงแม้ข้าจะตายแต่ข้าจะลากพวกท่านทุกคนไปกับข้าด้วยถึงแม้ข้าจะตายก็ตามแต่....บุตรของพวกข้าต้องรอด ถึงแม้พวกท่านจะะเป็นเผ่าพันธุ์ เดียวกัน แต่ข้า ก็ไม่ยอมให้พวกท่านแตะต้องบุตรของข้าเป็นอันขาด!!! "

หลังจากราฟาเอลและเทพมารพูดจบก็หันหน้ามาหากันซึ้งในอ้อมแขนของเทพมาร อุ้มเด็กทารกหน้าตาน่ารัก ดวงตาที่ไร้เดียงสา เส้นผมที่ปลิวไสวตามสายลม ทั้งสองได้ปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา สร้างความกดดันให้กับเหล่าเทพเป็นจำนวนมาก

ตู้มมม!!

หลังจากทั้งสองปลดปล่อยแรงกดดันออกมา ทำให้องค์เทพสูงสุดเริ่มขมวดคิ้วและเริ่มคิดบางอย่างในใจ

" ทั้งสองคงจะรักกันมากสิน่ะ ข้าเองก็ไม่อยากสู้กับเผ่าพันธ์ตัวเองด้วยสิ งั้นเอาเป็นแบบนี้ละกัน "

"ราฟาเอล และ เทพมาร พวกเจ้าคงจะรักกันมากสินะ เอาเป็นแบบนี้เป็นไง เรื่องบุตรของพวกเจ้าข้าจะไม่ยุ่ง แต่ ข้าจะผนึกพวกเจ้า ทั้งสองไว้ในมิติพิเศษ เป็นเวลา10000ปี หลังจากผ่านหนึ่งหมื่นไป พวกเจ้าทั้งสองจะทำอะไรก็ไม่ใช่เรื่องของข้า นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ข้าในนามองค์เทพสูงสุด ขอปลด ราฟาเอล

ออกจาก การเป็นเผ่าเทพ ณ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ส่วนเจ้า เทพมาร!! ถ้าเจ้ารัก ราฟาเอลจงตัดปีกตัวเองออก1คู่ ข้าจะไม่ทำอันตรายต่อลูกของพวกเจ้า เป็นไงจะรับหรือไม่รับข้อเสนอของข้าล่ะ จงเลือกซะ"

หลังจากเทพสูงสุดกล่าวจบก็เกิดเสียงคัดค้านหลายเสียง...

" ท่านเทพสู- " เทพองค์นั้นกล่างยังไม่ทันจบก็ โดนเสียงอันทรงพลังกล่าวขึ้น

"เงียบบบบบ!!"

" นี้คือการตัดสินใจของข้าพวกเจ้าไม่มีสิทธ์ ในที่นี้มีใคร สู้ตัวต่อตัว กับ ราฟาเอลและเทพมารได้บ้างล่ะ ข้าขอพูดเลยว่าไม่มี พวกเขาทั้ง2 ทรงพลังเกินไป และอีกอย่าง ราฟาเอลเป็นพวกพูดจริงทำจริง จำที่นางพูดได้หรือไม่ ว่านางจะลากพวกเจ้าไปด้วยถึงให้ต้องตาย " หลังจากเทพสูงสุดพูดจบก็ไม่ใครกล่าวขีดขึ้นมาอีก ถึงจะมีเทพบางองค์เจ็บใจแต่ต้องยอมรับว่า ที่เทพสูงสุดพูดมานั้นเป็นเรื่องจริง

"ได้ ข้าขอรับข้อเสนอ นั้นข้าจะตัดปีกของข้าออก1คู่ หวังว่าเทพอย่างพวกเจ้าคงไม่ผิดคำพูด!!"

เทพมารพูดด้วยน้ำเสียงอันแสนจะเย็นชา การตัดปีกออกนั้น จะเป็นการตัดพลังไปด้วย ซึ่งเทพมารที่มีปีกถึง8 คู่ การที่เสียไป1คู่ ถือว่าเป็นการสูญเสียที่หนักหนาพอสมควร...

"ไม่นะอัลบาร์เจ้าจะทำแบบนั้นไม่ได้นะ!!!"

ราฟาเอลพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเศร้าและเสียใจ...

"ไม่เป็นไรหรอกยังไงต้นเหตุก็เกิดมาจากข้า แล้วอีกอย่างข้าก็ไม่อยากให้เจ้าสู้กับเผ่าพันธุ์ตัวเองด้วย"

ราฟาเอลกำลังจะพูดต่อ แต่เทพมารได้ตัดปีกตัวเองออก1คู่ ทำให้ความเจ็บปวดถาโถม เข้ามา แต่เทพมารไม่ส่งเสียงร้องออกมาแม้แต่น้อย

"เอาล่ะข้าทำตามที่ท่านพูดไว้แล้ว หวังว่าท่านคงจะไม่ผิดคำพูดนะ!!!"

เทพมารพูดด้วยน้ำเสียงอันอ่อนล้าเต็มทน...

"อืม...ข้าให้สัญญา"

หลังจากเทพสูงสุดให้คำสัณญาเขาก็ล้มตัวลงหมดสติเพราะการตัดปีกออกนั้น เหมือนกับตายทั้งเป็น

"อุแว้ๆ"

เสียงเด็กทารกร้องขึ้น ถึงแม้จะไร้เดียงสาแต่ความเป็นบุตรเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อบาดเจ็บก็ส่งเสียงร้องขึ้นมา ราฟาเอลเห็นภาพตรงหน้ารู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก นางเองก็ถือเป็นแม่คนนึง ราฟาเอลนางเดินเข้าไปใกล้ ลูกของตนซึ่งอยู่ในอ้อมอกของผู้เป็นพ่อ นางได้ทำการผนึกจิตวิญญาณส่วนนึงของนางไว้ในจิตของบุตร เมื่อถึงเวลา ผนึกจะคลายออกและจะได้เจอกับจิตวิญญาณ....ของนางที่นางได้หลงเหลือไว้ให้ และได้มอบอาวุธจิตวิณญาณของตนให้กับบุตร

เป็นดาบประจำดวงจิตวิณญาณของผู้ถือครอง...ไม่สามารถให้ใครใช้ได้ ยกเว้นจะได้รับการสืบทอดโดยตรงและได้รับการยิมยอมทั้ง2ฝ่าย!! ซึ่งบุตรของ ราฟาเอล และ อัลบาร์ นั้น เป็นกรณียกเว้นสามารถให้ได้โดยไม่ต้องผ่านการยินยอมจากอีกฝ่าย ซึ่งก่อนหน้านี้อัลบาร์ ได้มอบอาวุธจิตวิณญาณของตนให้กับบุตรไปแล้ว... ราฟาเอลอุ้มบุตรขึ้นมาและนำพลังส่วนหนึ่งมาห่อหุ้มร่างของบุตรตนและหายวับไปทันที ในตอนนี้บุตรของนาง ถูกส่งลงไปยังโลกเบื้องล่างแล้ว สร้างความตื่นตระหนกให้กับพวกเทพเหล่านี้เป็นอย่างมากเพราะกลัวว่าในอนาคต เด็กคนนี้จะนำภัยพิบัติมาให้...

"หลังจากผนึกพวกมัน2คนแล้วพวกเจ้านำกำลังคนของเราไป100 คนแล้วสังหารเด็กนั้นทิ้งซะในอนาคตมันอาจจะเป็นปัญหาต่อแผนการในอนาคตของท่านผู้นั้นได้"

เทพองค์นี้ รูปร่างสูงใหญ่กล้ามเนื้อเป็นมัดๆ เส้นผมสีน้ำตาล กล่าวด้วยน้ำเสียงเบาๆกับสหายของตนแทนที่จะใช้จิตคุยกันเพราะมันมั่นใจว่าไม่มีใครได้ยินแต่แล้วเหตุการณ์บางอย่างไม่เป็นดังที่คิดเมื่อมีน้ำเสียงดังขึ้นพร้อมปล่อยแรงกดดันระดับมหาเทพ ขั้นปลาย ออกมา ทำให้เทพองค์นั้นหน้าซีดเผือกเพราะมันที่อยู่ขั้นเทพนักรบไม่อาจต้านทานแรงกดดันของราฟาเอลที่ปล่อยออกมา

ตู้มมม!!

เสียงระเบิดพลังของราฟาเอลที่ปล่อยกลิ่นอายระดับมหาเทพออกมา พร้อมกับแรงกดดันที่มหาศาล

"เจ้าเมื่อกี้เจ้าพูดว่าอะไรน่ะเจ้าจะสังหารบุตรของข้ายังงั้นเหรอ หึ!! ชั่งหาที่ตาย..ดีในเมื่อข้ายอมรับข้อเสนอแต่กลับมีพวกคิดไม่ซื่อกับลูกของข้า ข้าจะสังหารมันทิ้งซะ จงโผล่หัวออกมา หรือจะให้ข้าไปลากหัวเจ้าออกมา จงเลือกเอาซะ!!! "

ราฟาเอลตอนนี้พูดด้วยน้ำเสียง เย็นชา แฝงไปด้วยความโกรธแค้น จนยากจะควบคุม!!!

"ใจเย็นลงก่อน เรื่องนี้ข้าจัดการให้เมื่อครู่ข้ารู้เป็นเสียงผู้ใด เจ้าไม่ต้องลงมือหรอก ราฟาเอล บุตรแห่งข้า ข้าจะจัดการให้เพื่อเป็นการไถ่โทษที่มีพวกคิดไม่ซื่อ"

หลังจากองค์เทพสูงสุดพูดจบ ความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้งก่อนจะมีเสียงขึ้น...

" อะไรนะ ท่านราฟาเอลเป็นบุตรของท่านองค์เทพสูงสุดอย่างงั้นเหรอข้าไม่เคยรู้มาก่อนข้าอยู่มา1000ปีข้าพึ่งรู้เนี้ยแหละ"

เทพองค์นี้กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงตกตะลึง

"ใช่ๆข้าก็พึ่งรู้เนี้ยแหละ !! " เสียงเทพองค์อื่นดังขึ้นเรื่อยๆพูดกันไปต่างๆนาๆ

"เงียบ!! "

องค์เทพสูงสุดพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

"เรื่องนี้ข้าไม่เคยบอกพวกเจ้าก็คงไม่รู้หรอก ว่าราฟาเอลเป็นบุตร สตรี เพียงคนเดียวของข้าเรื่องอื่นชั่งมันตอนนี้ข้าจะจัดการกับเทพนอกรีตที่แฝงตัวอยู่ในนี้ "

ตู้มมมม!!

เทพองค์ที่โดนจับได้ว่าเป็นคนพูดระเบิดพลังระดับเทพนักรบ เพื่อจะหนีไปให้ไกลแต่มีหรือระดับเทพนักรบจะเทียบเคียงกับระดับเทพสูงสุด มันโดนฝ่ามือของเทพค์สูงสุดซัดเข้าตรงที่หน้าอกอย่างจังจนตัวระเบิดออก เพียงแค่ใช้พลัง ไม่ถึง1ใน10 ก็จัดการกับเทพองค์นั้นลงได้อย่างง่ายดาย...

"เอาล่ะข้าจัดการมันให้แล้วเจ้าจงวางใจเถิด ราฟาเอลบุตรเพียงคนเดียวของข้า ตามกฏเจ้าต้องโดนผนึก10000ปี เจ้าถึงจะออกมาได้ เพราะฉะนั้นพ่อรักลูกนะราฟาเอล"

เมื่อองค์เทพสูงสุดกล่าวจบราฟาเอลก็คลายพลังลงและส่งยิ้มให้ผู้เป็นพ่อก่อนจะกล่าวตอบกลับไปว่า

"ข้าขอโทษที่เป็นบุตรที่แย่ ให้กับท่าน ฝากท่านช่วยเฝ้ามองบุตรของข้าแทนข้าด้วย"

ราฟาเอลพูดจบก็มีแสงสีเหลืองส่องลวมาที่ร่างของราฟาเอลและอัลบ่ร์ ที่หมดสติอยู่แล้วทั้ง2ก็หายไปอยู่ในห้องมิติที่โดนผนึก จนกว่าจะครบ10000ปี

"แล้วค่อยกลับมาเจอกันใหม่นะบุตรเพียงคนเดียวของข้า"

น้ำเสียงที่เปล่งออกมาแฝงไปด้วยความเศร้าและเสียใจเป็นอย่างมากที่ต้องผนึกบุตรของตัวเอง...

"หึมันยังไม่จบเพียงเท่านี้หรอก ดินแดนแห่งนี้จักต้องล่มสลาย!! "

เมื่อกล่าวจบ เงาสีดำที่แอบมองเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ ก็หายไปทิ้งไว้เพียงความว่างเปล่า..สาเหตุที่มกาเทพสูงสุดมิอาจจับการเคลื่อนไหวได้เพราะมันเป็นเพียงร่างที่สร้างขึ้นเท่านั้นไร้ซึ่งจิตวิญญาณ...

ระดับพลัง

นักรบแรกเริ่ม 1-9

นักรบจิตวิณญาณ 1-9

นักรบหลอมรวม 1-9

นักรบที่แท้จริง 1-9

ราชันนักรบ 1-9

ราชันนักรบที่แท้จริง 1-9

จักรพรรดิ 1-9

จักรพรรดิที่แท้จริง 1-9

เทพนักรบ 1-9

เทพสงคราม 1-9

มหาเทพ 1-9

เทพสูงสุด(พระเจ้า)

ระดับพลัง สัตว์อสูร

อสูรระดับแรกเริ่ม 1-9

อสูรระดับจิตวิณญาณ 1-9

อสูรระดับหลอมรวม 1-9

อสูรที่แท้จริง 1-9

ราชันอสูร 1-9

ราชันอสูรที่แท้จริง 1-9

จักรพรรดิ 1-9

จักรพรรดิที่แท้จริง 1-9

เทพอสูร 1-9

มหาเทพอสูร 1-9

เทพอสูรสูงสุด (ผู้ปกครองเหล่าอสูรทั้งปวง)

เงินตรา

1000เหรียญทองแดง = 1เหรียญเงิน

1000เหรียญเงิน = 1เหรียญทอง

1000เหรียญทอง = 1เหรียญเพชร

ระดับอาวุธ

อาวุธจะแบ่งออกเป็น2ประเภท ประเภทแรก 1.อาวุธที่หาได้จากการสังหารสัตว์อสูร

และหาซื้อทั่วไปหรือได้จากงานประมูล

ประเภทที่สอง อาวุธจิตวิณญาณ เป็นอาวุธที่อยู่ในจิตใจของแต่ละคน แต่ละคนสามารถมีได้เพียงหนึ่งเดียว ยกเว้น สายเลือดผสม

อาวุธประเภทแรก

อาวุธระดับ 1 ดาว (ชาวบ้าน)

อาวุธระดับ 2 ดาว (นักรบฝึกหัด)

อาวุธระดับ 3 ดาว ( นักรบ)

อาวุธระดับ 4 ดาว ( พาลาดิน)

อาวุธระดับ 5 ดาว (ราชา)

อาวุธระดับ 6 ดาว (ราชัน)

อาวุธระดับ 7 ดาว (มายา)

อาวุธระดับ 8 ดาว (ตำนาน)

อาวุธระดับ 9 ดาว (เทวะ)

อาวุธประเภทที่ 2 ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ เป็นอาวุธที่อยู่ในจิตของผู้ครอบครอง มีพลังมหาศาลกว่า อาวุธประเภทแรก เป็นอย่างมาก ข้อเสียก็คือพลังจะลดลงอย่างลวดเร็วแรกกับพลังมหาศาลที่ได้รับ ระดับยิ่งสูงยากต่อการควบคุมในการใช้แต่ละครั้ง

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ชาวบ้าน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ นักรบฝึกหัด

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ นักรบ

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ พาลาดิน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ราชา

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ราชัน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ มายา

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ตำนาน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ เทวะ

* ศาสตร์ตราวิณญาณต้องใช้เวลาในการฝึกฝนเป็นอย่างมาก หาผู้ใช้ได้น้อยมากในแต่ละทวีป

ทวีป

ทวีป จรัสแสง (เป็นที่ตั้งของเผ่าพันธ์มนุษย์)

ทวีป ปักษา

ทวีป อสูร

ทวีป มืด

ทวีป สีชาด

ทวีป มังกร

ทวีป หงส์สา

เผ่าพันธ์

มนุษย์

เทพ

มาร

มังกร

เอล์

อสูร

ระดับโอสถ

ความบริสุทธิ์จะมี1-10ส่วน 5ในส่วน10 จะถือว่า ระดับ ต่ำ 6ในส่วน10 ระดับกลาง 7 ส่วนขึ้นไปถือว่าระดับสูง

โอสถระดับ ต่ำ (สีเทา)

โอสถระดับ กลาง (สีเขียว)

โอสถระดับ สูง (สีเหลือง)

โอสถระดับ ราชัน (สีขาว)

โอสถระดับ จักพรรดิ (สีม่วง)

โอสถระดับ ตำนาน (สีทอง)

โอสถระดับ มายา (สีแดง)

โอสถระดับ เทวะ (สีรุ้ง)

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท