เทพมารตกสวรรค์ – ตอนที่127 ปลดผนึก

ตอนที่127 ปลดผนึก

ไม่นานหลังจากนั้นไป๋หลงก็เดินทางมาชั้นที่2เป็นพื้นที่ทะเลทรายทั้งหมด..บวกกับดวงอาทิตย์สามดวงบนฟากฟ้าราวกับอยู่กันคนละโลก…แต่ระหว่างทางที่ไป๋หลงพบเจอกับซากสัตว์อสูรมหึมาขนาดใหญ่โดนผ่าด้วยอะไรบางอย่างที่คมกริบเป็นอย่างมาก!!!

” พี่ใหญ่นี้มันฝีมือใครกัน..แกนอสูรก็ยังอยู่แถมยังเป็นถึงชนชั้นระดับราชันย์..น่าแปลก!! ”

จางลี่กล่าวถามขึ้นพยางหยิบแกนอสูรสีดำ..มาให้ไป๋หลง..

” เจ้าเก็บเอาไว้เถอะ..ยามนี้ข้ายังไม่ต้องใช้มัน ”

จางลี่ผงกศรีษะเป็นการตอบรับ..

ไป๋หลงเพ่งพินิจดู อสูรตนนี้มีร่างกายที่ใหญ่ มัดกล้ามเต็มตัว..กับพลังที่คงยังตกข้างอยู่ภายในแม้จะตายไปแล้วก็ตาม..

” แข็งแกร่ง!!..ใครกันแน่ที่ทำได้ถึงขนาดนี้ ” ไป๋หลงกล่าวกับตนเองลำพังอสูรตนนี้ไป๋หลงมั่นใจได้เลยว่าตนไม่มีทางสังหารมันได้ในชั่งพริบตาเช่นนี้หากไม่พึ่ง..ตรีศูลดับสุริยันต์…

หลังจากไม่พบสิ่งผิดปกติโดยรอบไป๋หลงก็นำพากองกำลังของตนภายใต้การนำของตน..โดยหารู้ไหมว่ามีดวงตาสีแดงโลหิต 2 คู่ที่เหมือนกับดวงตาของไป๋หลงไม่มีผิดแตกต่างกันตรงที่ความบริสุทธิ์เท่านั้น กำลังจับตามองอยู่…

…………………………………….

” ติดต่อท่านจอมมารที่มาถึงก่อนหน้านี้ได้ไหม!!! ” มารตนหนึ่งในร่างมนุษย์ เรือนผมสีขาวดวงตาสีแดงเอ่ยถามขึ้น…

” ไม่เลย..ข้าว่ามันน่าแปลกมากเราขาดการติดต่อจากท่านจอมมารที่เขามาแทรกซึมในสถาบันแห่งนี้ไป2-3วันแล้ว..เรื่องนี้เราบอกท่านชวี่เอ๋อไม่ได้เด็ดขาด!! ”

มารรูปร่างสูงใหญ่ในรูปร่างมนุษย์เอ่ยตอบ ดวงตาสีแดงกับเส้นผมสีม่วงเข้ม..เปร่งประกายรัศมีระดับจักรพรรดิ์ที่แท้จริงออกมา!!!

” ว่าก็ว่าเถอะทำไมท่านชวี่เอ๋อต้องให้พวกเรามาจับตัวเด็กนั่นไปด้วย..แถมยังห้ามทำร้ายเป็นอันขาด..เจ้าว่ามันมีบางอย่างแปลกๆรึป่าว..”

มารผมขาวเอ่ยขึ้นพลางจับตามองกลุ่มของไป๋หลง..

” ข้าไม่รู้แค่พวกพวกนั้นเราสามารถสังหารพวกนั้นได้ทั้งหมดใช่หรือไม่?..ข้าไม่ได้ลิ้มลองรสชาติเลือดมนุษย์มานานแล้ว!! ” มารผมม่วงกล่าวออกมาพลางแสยะยิ้มเลียริมฝีปาก..

” ไม่ได้เด็ดขาดเราไม่มีเวลามาเล่นสนุกมากขนาดนั้น!! อีกอย่างการที่เจ้ากับข้าบุกเข้ามาแบบนี้อีกไม่นานพวกตัวยุ่งได้ตามเข้ามาแน่.. ”

มารผมขาวกล่าวอธิบายก่อนจะเตรียมพร้อมชิงตัวไป๋หลง…

” งั้นก็อย่ารอช้า..ลงมือเลย!!! ” มารผมม่วงเอ่ยขึ้นก่อนจะสลายร่างกลายเป็นหมอกสีม่วงพุ่งไปยังทิศทางของกลุ่มไป๋หลงในทันที..ส่วนมารผมขาวหายไปก่อนนจะมาโผล่ตรงหน้าไป๋หลงในทันที!!

ไป๋หลงเมื่อสัมผัสถึงการมาของบางอย่างได้ก็ฉายแววตาที่สั่นไหวออกมาในทันที..

” เจ้าเป็นใคร!! ”

ไป๋หลงเอ่ยพลางวิตกกังวลเพราะบุคคลเบื้องหน้านั้นมีระดับที่สูงจนน่าตกใจ..แต่ไป๋หลงที่พยามเตรียมพร้อมอยู่นั้นเองมีบางอย่างมาถูกนำมาสวมที่คอของตน..โดยที่ตนไม่รู้สึกตัวแม้แต่น้อย..

” พี่ใหญ่!! ”

ทุกคนต่างประสานเสียงออกมาพร้อมกัน..ส่วนอู้เฉียงที่พยามจะช่วยเหลือกลับโดนปลอกคอแบบเดียวกันกับที่ไป๋หลงโดนสวมใส่อยู่..

” เจ้าก็อันตราย..หมายถึงสิ่งที่อยู่ภายในตัวเจ้าละนะ!! ทีนี้ก็จงเข้าสู่ห้วงนิททราให้หมด!! ”

มารผมม่วงปลดปล่อยกลิ่นอายบางอย่างออกมาจนทำให้ทุกคนนอนล้มลงไปกับพื้นจนหมด..กองกำลัง30คนที่ไป๋หลงฝึกมาด้วยตนเองโดนจัดการเพียงแค่คนๆเดียว..แม้แต่อู้เฉียงเองก็ยังมิอาจต้านทานได้..

” ปะ..ไป๋หลงหนีไป!! ”

ฟึบ!!

อู้เฉียงกล่าวก่อนจะล้มลง..เฟิงหวงมิอาจออกมาช่วยอู้เฉียงได้เพราะปลอกคอที่สวมอยู่มีพลังในการสะกดข่มสัตว์อสูรทุกประเภทไม่ว่าแข็งแกร่งเพียงใด..หากอยู่ภายในห้วงจิตของผู้เป็นนายแล้วโดนสะกดเอาไว้ก็มิอาจออกมาได้!!!

แม้แต่หลิงหลุน อาเป่า และอาจารย์ขงจือ ก็มิอาจออกมาช่วยไป๋หลงได้แม้แต่น้อย!!

” เอาละ..จงไปกับพวกเราถ้าไม่อยากให้ใครต้องตาย!! ข้าปราณีเจ้ามากแล้วตามมา!!..ไม่อย่างนั้น…”

มารผมม่วงเอ่ยขึ้นก่อนจะใช้มือที่มีกรงเล็บอันเเหลมคมตัดแขนของอู้เฉียงที่สลบอยู่จนขาดกระเด็น!! แม้แต่เสียงร้องอู้เฉียงก็ไม่สามารถส่งเสียงร้องออกมาได้..มีเพียงแค่โลหิตสีแดงฉานไหลออกมาเรื่อยๆ..มารผมม่วงใช้ลิ้นเลียเลือดที่ปลายเล็บของตนที่ติดเลือดของอู้เฉียงมาด้วย…แต่หารู้ไหมว่านั้นเป็นการกระทำที่โง่ที่สุด!!

ภายในส่วนลึกของห้วงจิตผนึกโซ่สีทองปริแตกออก..เทพผู้นั้นฉายแววตาที่เศร้าสลดออกมา…ก่อนที่พลังด้านมืดของไป๋หลงจะพุ่งทะลุจนถึงขีดสุด!!!

” ขนาดเพื่อนโดนตัดแขนเจ้ายังไม่พูดอะไรออกมาอีกอย่างงั้นรึ..เอาเถอะรีบไปได้แล้ว ” มารผมม่วงเอ่ยขึ้นระหว่างนั้นเอง..

” ลาเวน..ถอยออกมา!!! ”

” เป็นอะไรของ.. ” มารผมม่วงยังกล่าวไม่ทันจบราวกับเห็นแขนตัวเองถูกตัดออกไป..โดยที่มันไม่รู้ตัวแม้แต่น้อย..ก่อนที่มันจะฉายแววตาที่โกรธเกรี้ยวออกมาแต่ไม่ทันที่มารผมม่วงจะได้เอ่ยตัวมันถูกยกให้ลอยสูงขึ้นก่อนจะถูกทุ้มลงมากับพื้น..

” บัดซบ!! ”

ตู้มม!!!

ไป๋หลงปลดปล่อยไอทมิฬออกมาเส้นผมยาวขึ้นจนถึงพื้นร่างกายสูงขึ้น..ใบหน้าเริ่มแปรเปลี่ยนไปราวกับเป็นใบหน้าในอนาคต…ปีกสีดำทมิฬ4คู่ถูกนำออกมาดวงตาสีแดงฉายแววอาฆาตแค้นออกมา…

” เป็นแค่มารชั้นต่ำริอาจ..มาแตะต้องตัวข้าอย่างงั้นรึ!! ”

ไป๋หลงกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเย็นก่อนจะจดจ้องไปยังมารทั้งสอง..

” นะ..นี้มันบ้าอะไรกัน!! ” ลาเวนกล่าวออกมาด้วยใบหน้าที่ตกตะลึงอย่างถึงขีดสุด

มารผมขาวมิอาจทนรับสถานะการตรงหน้าได้กำลังจะเปิดประตูมิติหนีไปยังโลกมาร…

” คิดหนี? ”

ไป๋หลงพุ่งไปยังประตูมิติดังกล่าวก่อนจะใช้มือแตะก็ทำให้ประตูมิติบิดเบี้ยวและถูกปิดลง..

” อะไรกัน!! ความสามารถในการบิดเบือนมิตินี้มันความสามารถของเหล่าราชวงศ์..หรือว่า!! ” มารผมขาวกล่าวออกมาด้วยความวิตกกังวล..

พื้นทรายถูกย้อมเป็นสีดำจนหมด..สัตว์อสูรทั้งหมดในชั้น2หรือแม้กระทั่งทุกชั้นกำลังสั่นกลัว!! ดวงตาทั้ง2ข้างไป๋หลงแปรเปลี่ยนเป็นสัญลักษณ์ปีกสีดำทมิฬ…ก่อนจะจดจ้องไปยังมารทั้งสองคน…

” เทพมาร..นิรันดร์!! ”

อยู่ๆสัญลักษณ์ปีกสีดำทมิฬ1คู่ก็มาอยู่บนฝ่ามือของไป๋หลง…

ตู้ม!!!!

ทั้งหอคอยเกิดการสั่นไหวอย่างรุนแรงราวกับหอคอยแห่งนี้กำลังจะถล่มก็มิปาน…แม้แต่เหล่าผู้พิทักษ์ชั้นต่างๆยังสั่นกลัวออกมา…

สัญลักษณ์ปีกดังกล่าวซึมซับเข้าไปที่ฝ่ามือด้านขวาก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นสัญลักษณ์งูที่กำลังกินหางตัวเอง!! ก่อนที่ไป๋หลงจะฉายแววตาอันเรียบเฉยออกมา..ปีกสีดำขนาดใหญ่บนแผ่นหลังสั่นไหวกอนจะลงมายังพื้นดิน..

ไป๋หลงปลดปล่อยสัญลักษณ์บนฝ่ามืออกมา…

” นายแห่งเจ้าขอบัญชาอสูรลำดับที่23..จงมาจุติและแผดเผาผู้ที่เป็นปรปักษ์กับข้าให้หมดสิ้น อุโรโบรอส!! ”

ตึง!

เทพมารตกสวรรค์

เทพมารตกสวรรค์

Status: Ongoing

ย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อน ได้เกิดเหตุการณ์ครั้งสำคัญที่สุด เทพและมารได้ตกหลุมรักกันเรื่องนี้เป็นเรื่องที่รู้กันเฉพาะเบื้องบนเท่านั้น แต่ก็มีเบื้องล่างบางส่วนที่รู้เแต่ทั้งสองนั้นหาใช่เทพและมารทั่วไป ฝ่ายเทพคือ ราฟาเอล ซึ่ง ตกหลุมรักกับเทพมาร อัลบาร์ ซึ่งทั้งสองเป็นบุคคลที่ทรงอำนาจ และมีชื่อเสียงอยู่มาก ในเรื่องความแข็งแกร่ง ทั้งสองได้ตกหลุมรักกัน และได้ให้กำเนิดบุตร แต่ ความรักของเทพและมาร เป็นเรื่องต้องห้าม เพราะ ทั้ง2ฝ่าย ต่าง เปรียบเสมือน แสง และความมืด ซึ่งมิอาจเป็นที่ยอมรับได้ เรื่องนี้รู้ถึงหูของ เทพสูงสุด จึงจำเป็นจะต้อง สะสางปัญหาเรื่องนี้ด้วยตัวเอง...

"ราฟาเอล เจ้าได้ทำผิดกฏของสวรรค์ และมิหนำซ้ำยังให้กำเนิดบุตร เห็นทีว่าข้าต้อง สังหารบุตรของเจ้าเพื่อไม่ให้เป็นที่ครหา "

เสียงพูดอันทรงพลังและศักดิ์สิทธิ์ แต่ มิทำได้ให้ราฟาเอล หรือ เทพมารหวั่นแม้แต่น้อย ถึงแม้อยู่วงล้อมของกองทัพเทพ มากกว่าแสนตนก็ตาม

" เอาล่ะส่งตัวบุตรของพวกเจ้ามาข้าจะถือว่าข้าให้อภัยพวกเจ้าทั้งสองก็แล้วกัน"

เมื่อองค์เทพค์สูงสุดของเหล่าเทพพูดจบก็เกิดความเงียบเข้าครอบคลุมแต่ในขณะนั้นเองก็เกิดเสียงหัวเราะของเทพมารขึ้น ทำให้เหล่าเทพ หน้าขึ้นสีและจะเข้าไปจัดการเทพมารตนนั้นแต่ไม่มีคำสั่งขององค์เทพสูงสุด เลยได้แต่รอฟังคำสั่ง

"ฮ่าๆๆๆๆ!! ตลกสิ้นดี คิดว่าข้าจะส่งบุตรของพวกเราให้เจ้าอย่างงั้นรึ หึ!! ฝันไปเถอะ ต่อให้ข้าต้องตาย ข้าจะลากพวกเจ้าไปด้วยให้จงได้"

เทพมารพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันสร้างความไม่พอใจกับเหล่าเทพอย่างมาก แต่ องค์เทพสูงสุดยังไม่ได้กล่าวอะไร

"เป็นเช่นนั้น ถึงแม้ข้าจะตายแต่ข้าจะลากพวกท่านทุกคนไปกับข้าด้วยถึงแม้ข้าจะตายก็ตามแต่....บุตรของพวกข้าต้องรอด ถึงแม้พวกท่านจะะเป็นเผ่าพันธุ์ เดียวกัน แต่ข้า ก็ไม่ยอมให้พวกท่านแตะต้องบุตรของข้าเป็นอันขาด!!! "

หลังจากราฟาเอลและเทพมารพูดจบก็หันหน้ามาหากันซึ้งในอ้อมแขนของเทพมาร อุ้มเด็กทารกหน้าตาน่ารัก ดวงตาที่ไร้เดียงสา เส้นผมที่ปลิวไสวตามสายลม ทั้งสองได้ปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา สร้างความกดดันให้กับเหล่าเทพเป็นจำนวนมาก

ตู้มมม!!

หลังจากทั้งสองปลดปล่อยแรงกดดันออกมา ทำให้องค์เทพสูงสุดเริ่มขมวดคิ้วและเริ่มคิดบางอย่างในใจ

" ทั้งสองคงจะรักกันมากสิน่ะ ข้าเองก็ไม่อยากสู้กับเผ่าพันธ์ตัวเองด้วยสิ งั้นเอาเป็นแบบนี้ละกัน "

"ราฟาเอล และ เทพมาร พวกเจ้าคงจะรักกันมากสินะ เอาเป็นแบบนี้เป็นไง เรื่องบุตรของพวกเจ้าข้าจะไม่ยุ่ง แต่ ข้าจะผนึกพวกเจ้า ทั้งสองไว้ในมิติพิเศษ เป็นเวลา10000ปี หลังจากผ่านหนึ่งหมื่นไป พวกเจ้าทั้งสองจะทำอะไรก็ไม่ใช่เรื่องของข้า นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ข้าในนามองค์เทพสูงสุด ขอปลด ราฟาเอล

ออกจาก การเป็นเผ่าเทพ ณ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ส่วนเจ้า เทพมาร!! ถ้าเจ้ารัก ราฟาเอลจงตัดปีกตัวเองออก1คู่ ข้าจะไม่ทำอันตรายต่อลูกของพวกเจ้า เป็นไงจะรับหรือไม่รับข้อเสนอของข้าล่ะ จงเลือกซะ"

หลังจากเทพสูงสุดกล่าวจบก็เกิดเสียงคัดค้านหลายเสียง...

" ท่านเทพสู- " เทพองค์นั้นกล่างยังไม่ทันจบก็ โดนเสียงอันทรงพลังกล่าวขึ้น

"เงียบบบบบ!!"

" นี้คือการตัดสินใจของข้าพวกเจ้าไม่มีสิทธ์ ในที่นี้มีใคร สู้ตัวต่อตัว กับ ราฟาเอลและเทพมารได้บ้างล่ะ ข้าขอพูดเลยว่าไม่มี พวกเขาทั้ง2 ทรงพลังเกินไป และอีกอย่าง ราฟาเอลเป็นพวกพูดจริงทำจริง จำที่นางพูดได้หรือไม่ ว่านางจะลากพวกเจ้าไปด้วยถึงให้ต้องตาย " หลังจากเทพสูงสุดพูดจบก็ไม่ใครกล่าวขีดขึ้นมาอีก ถึงจะมีเทพบางองค์เจ็บใจแต่ต้องยอมรับว่า ที่เทพสูงสุดพูดมานั้นเป็นเรื่องจริง

"ได้ ข้าขอรับข้อเสนอ นั้นข้าจะตัดปีกของข้าออก1คู่ หวังว่าเทพอย่างพวกเจ้าคงไม่ผิดคำพูด!!"

เทพมารพูดด้วยน้ำเสียงอันแสนจะเย็นชา การตัดปีกออกนั้น จะเป็นการตัดพลังไปด้วย ซึ่งเทพมารที่มีปีกถึง8 คู่ การที่เสียไป1คู่ ถือว่าเป็นการสูญเสียที่หนักหนาพอสมควร...

"ไม่นะอัลบาร์เจ้าจะทำแบบนั้นไม่ได้นะ!!!"

ราฟาเอลพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเศร้าและเสียใจ...

"ไม่เป็นไรหรอกยังไงต้นเหตุก็เกิดมาจากข้า แล้วอีกอย่างข้าก็ไม่อยากให้เจ้าสู้กับเผ่าพันธุ์ตัวเองด้วย"

ราฟาเอลกำลังจะพูดต่อ แต่เทพมารได้ตัดปีกตัวเองออก1คู่ ทำให้ความเจ็บปวดถาโถม เข้ามา แต่เทพมารไม่ส่งเสียงร้องออกมาแม้แต่น้อย

"เอาล่ะข้าทำตามที่ท่านพูดไว้แล้ว หวังว่าท่านคงจะไม่ผิดคำพูดนะ!!!"

เทพมารพูดด้วยน้ำเสียงอันอ่อนล้าเต็มทน...

"อืม...ข้าให้สัญญา"

หลังจากเทพสูงสุดให้คำสัณญาเขาก็ล้มตัวลงหมดสติเพราะการตัดปีกออกนั้น เหมือนกับตายทั้งเป็น

"อุแว้ๆ"

เสียงเด็กทารกร้องขึ้น ถึงแม้จะไร้เดียงสาแต่ความเป็นบุตรเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อบาดเจ็บก็ส่งเสียงร้องขึ้นมา ราฟาเอลเห็นภาพตรงหน้ารู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก นางเองก็ถือเป็นแม่คนนึง ราฟาเอลนางเดินเข้าไปใกล้ ลูกของตนซึ่งอยู่ในอ้อมอกของผู้เป็นพ่อ นางได้ทำการผนึกจิตวิญญาณส่วนนึงของนางไว้ในจิตของบุตร เมื่อถึงเวลา ผนึกจะคลายออกและจะได้เจอกับจิตวิญญาณ....ของนางที่นางได้หลงเหลือไว้ให้ และได้มอบอาวุธจิตวิณญาณของตนให้กับบุตร

เป็นดาบประจำดวงจิตวิณญาณของผู้ถือครอง...ไม่สามารถให้ใครใช้ได้ ยกเว้นจะได้รับการสืบทอดโดยตรงและได้รับการยิมยอมทั้ง2ฝ่าย!! ซึ่งบุตรของ ราฟาเอล และ อัลบาร์ นั้น เป็นกรณียกเว้นสามารถให้ได้โดยไม่ต้องผ่านการยินยอมจากอีกฝ่าย ซึ่งก่อนหน้านี้อัลบาร์ ได้มอบอาวุธจิตวิณญาณของตนให้กับบุตรไปแล้ว... ราฟาเอลอุ้มบุตรขึ้นมาและนำพลังส่วนหนึ่งมาห่อหุ้มร่างของบุตรตนและหายวับไปทันที ในตอนนี้บุตรของนาง ถูกส่งลงไปยังโลกเบื้องล่างแล้ว สร้างความตื่นตระหนกให้กับพวกเทพเหล่านี้เป็นอย่างมากเพราะกลัวว่าในอนาคต เด็กคนนี้จะนำภัยพิบัติมาให้...

"หลังจากผนึกพวกมัน2คนแล้วพวกเจ้านำกำลังคนของเราไป100 คนแล้วสังหารเด็กนั้นทิ้งซะในอนาคตมันอาจจะเป็นปัญหาต่อแผนการในอนาคตของท่านผู้นั้นได้"

เทพองค์นี้ รูปร่างสูงใหญ่กล้ามเนื้อเป็นมัดๆ เส้นผมสีน้ำตาล กล่าวด้วยน้ำเสียงเบาๆกับสหายของตนแทนที่จะใช้จิตคุยกันเพราะมันมั่นใจว่าไม่มีใครได้ยินแต่แล้วเหตุการณ์บางอย่างไม่เป็นดังที่คิดเมื่อมีน้ำเสียงดังขึ้นพร้อมปล่อยแรงกดดันระดับมหาเทพ ขั้นปลาย ออกมา ทำให้เทพองค์นั้นหน้าซีดเผือกเพราะมันที่อยู่ขั้นเทพนักรบไม่อาจต้านทานแรงกดดันของราฟาเอลที่ปล่อยออกมา

ตู้มมม!!

เสียงระเบิดพลังของราฟาเอลที่ปล่อยกลิ่นอายระดับมหาเทพออกมา พร้อมกับแรงกดดันที่มหาศาล

"เจ้าเมื่อกี้เจ้าพูดว่าอะไรน่ะเจ้าจะสังหารบุตรของข้ายังงั้นเหรอ หึ!! ชั่งหาที่ตาย..ดีในเมื่อข้ายอมรับข้อเสนอแต่กลับมีพวกคิดไม่ซื่อกับลูกของข้า ข้าจะสังหารมันทิ้งซะ จงโผล่หัวออกมา หรือจะให้ข้าไปลากหัวเจ้าออกมา จงเลือกเอาซะ!!! "

ราฟาเอลตอนนี้พูดด้วยน้ำเสียง เย็นชา แฝงไปด้วยความโกรธแค้น จนยากจะควบคุม!!!

"ใจเย็นลงก่อน เรื่องนี้ข้าจัดการให้เมื่อครู่ข้ารู้เป็นเสียงผู้ใด เจ้าไม่ต้องลงมือหรอก ราฟาเอล บุตรแห่งข้า ข้าจะจัดการให้เพื่อเป็นการไถ่โทษที่มีพวกคิดไม่ซื่อ"

หลังจากองค์เทพสูงสุดพูดจบ ความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้งก่อนจะมีเสียงขึ้น...

" อะไรนะ ท่านราฟาเอลเป็นบุตรของท่านองค์เทพสูงสุดอย่างงั้นเหรอข้าไม่เคยรู้มาก่อนข้าอยู่มา1000ปีข้าพึ่งรู้เนี้ยแหละ"

เทพองค์นี้กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงตกตะลึง

"ใช่ๆข้าก็พึ่งรู้เนี้ยแหละ !! " เสียงเทพองค์อื่นดังขึ้นเรื่อยๆพูดกันไปต่างๆนาๆ

"เงียบ!! "

องค์เทพสูงสุดพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

"เรื่องนี้ข้าไม่เคยบอกพวกเจ้าก็คงไม่รู้หรอก ว่าราฟาเอลเป็นบุตร สตรี เพียงคนเดียวของข้าเรื่องอื่นชั่งมันตอนนี้ข้าจะจัดการกับเทพนอกรีตที่แฝงตัวอยู่ในนี้ "

ตู้มมมม!!

เทพองค์ที่โดนจับได้ว่าเป็นคนพูดระเบิดพลังระดับเทพนักรบ เพื่อจะหนีไปให้ไกลแต่มีหรือระดับเทพนักรบจะเทียบเคียงกับระดับเทพสูงสุด มันโดนฝ่ามือของเทพค์สูงสุดซัดเข้าตรงที่หน้าอกอย่างจังจนตัวระเบิดออก เพียงแค่ใช้พลัง ไม่ถึง1ใน10 ก็จัดการกับเทพองค์นั้นลงได้อย่างง่ายดาย...

"เอาล่ะข้าจัดการมันให้แล้วเจ้าจงวางใจเถิด ราฟาเอลบุตรเพียงคนเดียวของข้า ตามกฏเจ้าต้องโดนผนึก10000ปี เจ้าถึงจะออกมาได้ เพราะฉะนั้นพ่อรักลูกนะราฟาเอล"

เมื่อองค์เทพสูงสุดกล่าวจบราฟาเอลก็คลายพลังลงและส่งยิ้มให้ผู้เป็นพ่อก่อนจะกล่าวตอบกลับไปว่า

"ข้าขอโทษที่เป็นบุตรที่แย่ ให้กับท่าน ฝากท่านช่วยเฝ้ามองบุตรของข้าแทนข้าด้วย"

ราฟาเอลพูดจบก็มีแสงสีเหลืองส่องลวมาที่ร่างของราฟาเอลและอัลบ่ร์ ที่หมดสติอยู่แล้วทั้ง2ก็หายไปอยู่ในห้องมิติที่โดนผนึก จนกว่าจะครบ10000ปี

"แล้วค่อยกลับมาเจอกันใหม่นะบุตรเพียงคนเดียวของข้า"

น้ำเสียงที่เปล่งออกมาแฝงไปด้วยความเศร้าและเสียใจเป็นอย่างมากที่ต้องผนึกบุตรของตัวเอง...

"หึมันยังไม่จบเพียงเท่านี้หรอก ดินแดนแห่งนี้จักต้องล่มสลาย!! "

เมื่อกล่าวจบ เงาสีดำที่แอบมองเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ ก็หายไปทิ้งไว้เพียงความว่างเปล่า..สาเหตุที่มกาเทพสูงสุดมิอาจจับการเคลื่อนไหวได้เพราะมันเป็นเพียงร่างที่สร้างขึ้นเท่านั้นไร้ซึ่งจิตวิญญาณ...

ระดับพลัง

นักรบแรกเริ่ม 1-9

นักรบจิตวิณญาณ 1-9

นักรบหลอมรวม 1-9

นักรบที่แท้จริง 1-9

ราชันนักรบ 1-9

ราชันนักรบที่แท้จริง 1-9

จักรพรรดิ 1-9

จักรพรรดิที่แท้จริง 1-9

เทพนักรบ 1-9

เทพสงคราม 1-9

มหาเทพ 1-9

เทพสูงสุด(พระเจ้า)

ระดับพลัง สัตว์อสูร

อสูรระดับแรกเริ่ม 1-9

อสูรระดับจิตวิณญาณ 1-9

อสูรระดับหลอมรวม 1-9

อสูรที่แท้จริง 1-9

ราชันอสูร 1-9

ราชันอสูรที่แท้จริง 1-9

จักรพรรดิ 1-9

จักรพรรดิที่แท้จริง 1-9

เทพอสูร 1-9

มหาเทพอสูร 1-9

เทพอสูรสูงสุด (ผู้ปกครองเหล่าอสูรทั้งปวง)

เงินตรา

1000เหรียญทองแดง = 1เหรียญเงิน

1000เหรียญเงิน = 1เหรียญทอง

1000เหรียญทอง = 1เหรียญเพชร

ระดับอาวุธ

อาวุธจะแบ่งออกเป็น2ประเภท ประเภทแรก 1.อาวุธที่หาได้จากการสังหารสัตว์อสูร

และหาซื้อทั่วไปหรือได้จากงานประมูล

ประเภทที่สอง อาวุธจิตวิณญาณ เป็นอาวุธที่อยู่ในจิตใจของแต่ละคน แต่ละคนสามารถมีได้เพียงหนึ่งเดียว ยกเว้น สายเลือดผสม

อาวุธประเภทแรก

อาวุธระดับ 1 ดาว (ชาวบ้าน)

อาวุธระดับ 2 ดาว (นักรบฝึกหัด)

อาวุธระดับ 3 ดาว ( นักรบ)

อาวุธระดับ 4 ดาว ( พาลาดิน)

อาวุธระดับ 5 ดาว (ราชา)

อาวุธระดับ 6 ดาว (ราชัน)

อาวุธระดับ 7 ดาว (มายา)

อาวุธระดับ 8 ดาว (ตำนาน)

อาวุธระดับ 9 ดาว (เทวะ)

อาวุธประเภทที่ 2 ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ เป็นอาวุธที่อยู่ในจิตของผู้ครอบครอง มีพลังมหาศาลกว่า อาวุธประเภทแรก เป็นอย่างมาก ข้อเสียก็คือพลังจะลดลงอย่างลวดเร็วแรกกับพลังมหาศาลที่ได้รับ ระดับยิ่งสูงยากต่อการควบคุมในการใช้แต่ละครั้ง

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ชาวบ้าน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ นักรบฝึกหัด

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ นักรบ

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ พาลาดิน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ราชา

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ราชัน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ มายา

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ตำนาน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ เทวะ

* ศาสตร์ตราวิณญาณต้องใช้เวลาในการฝึกฝนเป็นอย่างมาก หาผู้ใช้ได้น้อยมากในแต่ละทวีป

ทวีป

ทวีป จรัสแสง (เป็นที่ตั้งของเผ่าพันธ์มนุษย์)

ทวีป ปักษา

ทวีป อสูร

ทวีป มืด

ทวีป สีชาด

ทวีป มังกร

ทวีป หงส์สา

เผ่าพันธ์

มนุษย์

เทพ

มาร

มังกร

เอล์

อสูร

ระดับโอสถ

ความบริสุทธิ์จะมี1-10ส่วน 5ในส่วน10 จะถือว่า ระดับ ต่ำ 6ในส่วน10 ระดับกลาง 7 ส่วนขึ้นไปถือว่าระดับสูง

โอสถระดับ ต่ำ (สีเทา)

โอสถระดับ กลาง (สีเขียว)

โอสถระดับ สูง (สีเหลือง)

โอสถระดับ ราชัน (สีขาว)

โอสถระดับ จักพรรดิ (สีม่วง)

โอสถระดับ ตำนาน (สีทอง)

โอสถระดับ มายา (สีแดง)

โอสถระดับ เทวะ (สีรุ้ง)

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท