เทพมารตกสวรรค์ – ตอนที่ 184 การพูดคุยระหว่างพี่น้อง

ตอนที่ 184 การพูดคุยระหว่างพี่น้อง

ณ มิติแห่งหนึ่ง..

บริเวณโดยรอบประดับไปด้วยเข็มนาฬิกาต่างๆมากมาย..มีทั้งหมุนตามเข็มและหมุนทวนเข็มนาฬิกาแตกต่างกันออกไป เป็นมิติเอกเทศ ที่ถูกสร้างขึ้นจากกลุ่มก้อนพลังมหาศาล..คล้ายกับมิติของหมู่บ้านเงาลับแล..

แตกต่างกันตรงที่มิติแห่งนี้มีความพิเศษบางอย่าง..เวลาทั้งหมดจะหยุดนิ่ง..ภายในมิติแห่งนี้มีเพียงเด็กสาวและเด็กหนุ่มเท่านั้นที่กำลังยืนจ้องหน้ากัน..ไร้ซึ้งคำพูดใดๆ..

หากจะพูดให้ถูกต้องนี้นี้มันอาจจะถูกกำหนดมาตั้งแต่แรกแล้วก็ได้..

ด้วยใบหน้าที่คล้ายคลึงกันถึง9ใน10ส่วนแตกต่างกันเพียงแค่เลือนผมของเด็กสาวที่แปลกแยกไปจากเด็กหนุ่ม..สีทองคำบริสุทธิ์และสีดำสนิทราวกับไม่มีที่สิ้นสุดผสมกันอย่างกลมกลืน..

นัยน์ตาของเด็กสาวปรากฏเป็นนัยน์ตาสีทองอย่างเด่นชัด..ทั้งสองจดจ้องกันไร้ซึ้งคำเอื้อนเอ่ย..ก่อนที่ไป๋หลงจะเอ่ยขึ้นทันใดนั้น..เองเด็กสาวก็เอ่ยขึ้น..

” ท่านพี่เองสินะ..ข้าเฝ้ารอท่านมากว่าหมื่นปีแล้วในหอคอยที่เงียบเหงาแห่งนี้!! ข้าเฝ้ารอจนกว่าท่านจะถูกส่งลงมาโลกเบื้องล่าง..ตัวข้านั้นโชคร้ายที่เกิดมาอ่อนแอทำให้ท่านพ่อและท่านแม่ของเราต้องผสานพลังกันเพื่อทำให้ตัวข้าสามารถยังคงอยู่ได้..ตัวข้านั้นเกิดขึ้นจากกลุ่มก้อนพลังมิได้เกิดจากการความรักอันลึกซึ้งเหมือนท่านแต่อย่างใด!! แต่ตัวข้าก็ยังมีเลือดเนื้อของท่านพ่อและท่านแม่ไหลเวียลอยู่เฉกเช่นเดียวกับตัวท่าน..ท่านพี่!! ”

เด็กหนุ่มสั่นสะท้านทุกคำทุกประโยคที่ถูกเอ่ยออกมาจากปากของเด็กสาวผู้นี้การเฝ้ารอนับหมื่นปี..ความเหงาความโดดเดี่ยวถาโถมเข้ามาใส่เด็กสาวตัวเล็กๆคนนึง..

แน่นอนว่าเรื่องที่กล่าวมาไป๋หลงเชื่ออย่างไม่มีข้อกังขาใดๆทั้งสิ้น..ตัวเองนั้นถูกส่งข้ามผ่านมิติมาด้วยวิธีพิเศษทำให้ร่นระยะเวลาหนึ่งหมื่นปีนั้นลง..แตกต่างกับเด็กสาวที่เฝ้ารอมาตั้งแต่ต้น..

” ท่านพี่มิติที่ข้าสร้างขึ้นเพื่ออยากจะบอกบางอย่างแก่ท่าน!! ”

เด็กหนุ่มแสดงสีหน้าปั้นยากราวกับสัมผัสบางอย่างได้จากคำพูดของเด็กสาวที่เป็นน้องสาวของตน…ที่พบเจอกันเพียงชั่วครู่เท่านั้ย..

” เจ้าคือน้องของข้าจริงๆ..ข้าสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่คล้ายคลึงกัน!! ”

เด็กสาวเพียงพยักหน้าพร้อมกับปริยิ้มออกมา…

” ขณะที่ท่านพบข้า..โขคชะตาก็ถูกขีดเขียนขึ้นใหม่อีกครั้งแล้ว..ภายภาคหน้ายังมีเรื่องที่ท่านพี่ยังต้องพบเจออีกมาย..ตัวข้ามิอาจอยู่ร่วมกับท่านได้ในยามนี้..เพราะเหตุผลบางประการ..แต่เมื่อท่านต้องการความช่วยเหลือ..ข้าจะมาปรากฏตัวต่อหน้าท่านในทันที..ท่านพี่!! ”

” เจ้าหมายถึงอะไร..แล้วทำไมพวกเราถึง.. ”

เด็กหนุ่มพยามจะเอ่ยปากถามแต่ดูเหมือนว่าจะมิอาจเปล่งวาจาใดๆออกมาด้วยพลังปริศนาบางอย่างที่ปิดปากไป๋หลงเอาไว้..

ไป๋หลงพยามขัดขืนแต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล..เด็กสาวแบบมือออกมา..ก็ปรากฏเป็นหอคอยขนาดเล็กซึ้งรูปลักษณ์ของมันเหมือนกับ..หอหอยมรณะเต็มสิบส่วน..

” ข้ามิอาจจะบอกท่านได้เต็มปากในยามนี้..แต่ท่านจงรับหอคอยนี้ไป..วิธีใช้อีกไม่นานท่านพี่ก็จะรู้เอง…เอาละสุดท้าย..ถึงจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ..ข้าก็ดีใจนะที่ได้เจอท่าน..พี่ชายของข้า!! ”

ตึง!!

” ข้าไม่ให้เจ้าไป!! ”

ไป๋หลงเอ่ยขึ้นพร้อมสัญลักษณ์แห่งเทพมารที่แสดงให้เห็นชัดบนหน้าผาก..พลังปริศนาถูกทำให้หายไปในทันที..

เด็กสาวแปลกใจเล็กน้อยที่พี่ของตนสามารถต่อต้านพลังของตนได้..ก่อนที่เด็กสาวจะค่อยๆปรากฏรอยยิ้มจางๆออกมา..

” เป็นแบบที่ท่านพ่อบอกไว้ไม่มีผิด..สัญลักษณ์แห่งบรรพกาลกำลังวิวัฒนาการ!! ”

เด็กหนุ่มได้ยินเช่นนั้นหาได้สนใจไม่เป้าหมายเดียวคือต้อวการขว้ามืออันบอบบางนี้ไว้..

” จงเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดบนโบกใบนี้..แล้วจะพบคำตอบที่ต้องการ…นี้คือข้อความเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อนที่ท่านพ่อและท่านแม่ได้ฝากไว้ให้พี่!!..หนูไปก่อนนะ..เมื่อท่านเกิดอันตรายที่มิอาจรับมือได้…เวลานั้นข้าจะให้ท่านยืมพลัง!! ”

เด็กสาวสลายร่างของตนเองให้หล่อลวมเข้ากับมิติเวลาแห่งนี้ก่อนจะดีดส่งตัวไป๋หบงให้ออกมาพร้อมกับหอคอยที่อยู่ในมือของเด็กหนุ่ม…

” เดี๋ยววววววว!! ”

………………………………………………………………

ณ มิติแห่งกาลเวลา

เด็กสาวที่มีฐานะเป็นน้องสาวของไป๋หลงกำลังบิดขี้เกียจหลังจากเวลาผ่านมากว่าหนึ่งหมื่นปี..

” ท่านพี่เหมือนกับท่านพ่อไม่มีผิด..ทั้งความดื้อรั้นความอ่อนโยนที่มากกว่าผู้ใด..เป็นท่านพี่ที่ดีที่สุดของข้า..ถึงจะต้องทำตัวให้เหมือนกับสลายหายไป..ท่านโทษข้าไม่ได้นะท่านพี่..เป็นคำสั่งของท่านแม่โดยตรง!! ที่สร้างเงื่อนไขพวกนี้ขึ้นมา.. ”

เด็กสาวสร้างห้องพักขึ้นมาห้องหนึ่งก่อนจะล้มตัวนอนลงไป..พร้อมกับกอดหมอนข้างที่ถูกสร้างขึ้นเหมือนไป๋หลงราวกับแกะ…

” ขนาดท่านพ่อยังมิอาจขัดความคิดท่านแม่ในยามนั้นได้เลย..แต่ว่าๆๆๆๆนะผู้หญิงที่อยู่ด้วยใครกันนะ..ไม่ชอบใจเอาซะเลย!! ท่านพี่ต้องเป็นท่านพี่ของข้าคนเดียวเท่านั้น!! ไม่ยอมให้ใครมาแย่งเด็ดขาด!!”

เด็กสาวยังคงบ่นออกมาเรื่อยๆขัดกับรูปลักษณ์ที่แสดงออกถึงความสง่างาม…

” คอยดูเถอะท่านพี่..ข้าจะให้ท่านเรียกชื่อข้าให้ออกไปช่วยให้ได้แต่..เดี๋ยวนะ!! ข้าลืมบอกชื่อของตัวเอง!!…แต่คงไม่เป็นไรละมั้งนะ ท่านพี่ของข้าเก่งที่สุด..ว่าก็ว่าเถอะอยู่ในนั้นมาหมื่นกว่าปีเมื่อยจะแย่อยู่แล้ว..แค่ลืมตาตื่นขึ้นมา..จะหาเพื่อนคุยด้วยก็ดันหมอบกันอยู่กับพื้นเฮ้อ.. ”

เด็กสาวกล่าวจบก่อนจะค่อยๆหลับตาลงเข้าสู่ห้วงนิททราในทันทีอาจจะเป็นห้วงนิททราที่แสนจะยาวนานแต่การได้เจอผู้เป็นพี่ทำให้เด็กสาวรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก…

จบ…

เทพมารตกสวรรค์

เทพมารตกสวรรค์

Status: Ongoing

ย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อน ได้เกิดเหตุการณ์ครั้งสำคัญที่สุด เทพและมารได้ตกหลุมรักกันเรื่องนี้เป็นเรื่องที่รู้กันเฉพาะเบื้องบนเท่านั้น แต่ก็มีเบื้องล่างบางส่วนที่รู้เแต่ทั้งสองนั้นหาใช่เทพและมารทั่วไป ฝ่ายเทพคือ ราฟาเอล ซึ่ง ตกหลุมรักกับเทพมาร อัลบาร์ ซึ่งทั้งสองเป็นบุคคลที่ทรงอำนาจ และมีชื่อเสียงอยู่มาก ในเรื่องความแข็งแกร่ง ทั้งสองได้ตกหลุมรักกัน และได้ให้กำเนิดบุตร แต่ ความรักของเทพและมาร เป็นเรื่องต้องห้าม เพราะ ทั้ง2ฝ่าย ต่าง เปรียบเสมือน แสง และความมืด ซึ่งมิอาจเป็นที่ยอมรับได้ เรื่องนี้รู้ถึงหูของ เทพสูงสุด จึงจำเป็นจะต้อง สะสางปัญหาเรื่องนี้ด้วยตัวเอง...

"ราฟาเอล เจ้าได้ทำผิดกฏของสวรรค์ และมิหนำซ้ำยังให้กำเนิดบุตร เห็นทีว่าข้าต้อง สังหารบุตรของเจ้าเพื่อไม่ให้เป็นที่ครหา "

เสียงพูดอันทรงพลังและศักดิ์สิทธิ์ แต่ มิทำได้ให้ราฟาเอล หรือ เทพมารหวั่นแม้แต่น้อย ถึงแม้อยู่วงล้อมของกองทัพเทพ มากกว่าแสนตนก็ตาม

" เอาล่ะส่งตัวบุตรของพวกเจ้ามาข้าจะถือว่าข้าให้อภัยพวกเจ้าทั้งสองก็แล้วกัน"

เมื่อองค์เทพค์สูงสุดของเหล่าเทพพูดจบก็เกิดความเงียบเข้าครอบคลุมแต่ในขณะนั้นเองก็เกิดเสียงหัวเราะของเทพมารขึ้น ทำให้เหล่าเทพ หน้าขึ้นสีและจะเข้าไปจัดการเทพมารตนนั้นแต่ไม่มีคำสั่งขององค์เทพสูงสุด เลยได้แต่รอฟังคำสั่ง

"ฮ่าๆๆๆๆ!! ตลกสิ้นดี คิดว่าข้าจะส่งบุตรของพวกเราให้เจ้าอย่างงั้นรึ หึ!! ฝันไปเถอะ ต่อให้ข้าต้องตาย ข้าจะลากพวกเจ้าไปด้วยให้จงได้"

เทพมารพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันสร้างความไม่พอใจกับเหล่าเทพอย่างมาก แต่ องค์เทพสูงสุดยังไม่ได้กล่าวอะไร

"เป็นเช่นนั้น ถึงแม้ข้าจะตายแต่ข้าจะลากพวกท่านทุกคนไปกับข้าด้วยถึงแม้ข้าจะตายก็ตามแต่....บุตรของพวกข้าต้องรอด ถึงแม้พวกท่านจะะเป็นเผ่าพันธุ์ เดียวกัน แต่ข้า ก็ไม่ยอมให้พวกท่านแตะต้องบุตรของข้าเป็นอันขาด!!! "

หลังจากราฟาเอลและเทพมารพูดจบก็หันหน้ามาหากันซึ้งในอ้อมแขนของเทพมาร อุ้มเด็กทารกหน้าตาน่ารัก ดวงตาที่ไร้เดียงสา เส้นผมที่ปลิวไสวตามสายลม ทั้งสองได้ปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา สร้างความกดดันให้กับเหล่าเทพเป็นจำนวนมาก

ตู้มมม!!

หลังจากทั้งสองปลดปล่อยแรงกดดันออกมา ทำให้องค์เทพสูงสุดเริ่มขมวดคิ้วและเริ่มคิดบางอย่างในใจ

" ทั้งสองคงจะรักกันมากสิน่ะ ข้าเองก็ไม่อยากสู้กับเผ่าพันธ์ตัวเองด้วยสิ งั้นเอาเป็นแบบนี้ละกัน "

"ราฟาเอล และ เทพมาร พวกเจ้าคงจะรักกันมากสินะ เอาเป็นแบบนี้เป็นไง เรื่องบุตรของพวกเจ้าข้าจะไม่ยุ่ง แต่ ข้าจะผนึกพวกเจ้า ทั้งสองไว้ในมิติพิเศษ เป็นเวลา10000ปี หลังจากผ่านหนึ่งหมื่นไป พวกเจ้าทั้งสองจะทำอะไรก็ไม่ใช่เรื่องของข้า นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ข้าในนามองค์เทพสูงสุด ขอปลด ราฟาเอล

ออกจาก การเป็นเผ่าเทพ ณ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ส่วนเจ้า เทพมาร!! ถ้าเจ้ารัก ราฟาเอลจงตัดปีกตัวเองออก1คู่ ข้าจะไม่ทำอันตรายต่อลูกของพวกเจ้า เป็นไงจะรับหรือไม่รับข้อเสนอของข้าล่ะ จงเลือกซะ"

หลังจากเทพสูงสุดกล่าวจบก็เกิดเสียงคัดค้านหลายเสียง...

" ท่านเทพสู- " เทพองค์นั้นกล่างยังไม่ทันจบก็ โดนเสียงอันทรงพลังกล่าวขึ้น

"เงียบบบบบ!!"

" นี้คือการตัดสินใจของข้าพวกเจ้าไม่มีสิทธ์ ในที่นี้มีใคร สู้ตัวต่อตัว กับ ราฟาเอลและเทพมารได้บ้างล่ะ ข้าขอพูดเลยว่าไม่มี พวกเขาทั้ง2 ทรงพลังเกินไป และอีกอย่าง ราฟาเอลเป็นพวกพูดจริงทำจริง จำที่นางพูดได้หรือไม่ ว่านางจะลากพวกเจ้าไปด้วยถึงให้ต้องตาย " หลังจากเทพสูงสุดพูดจบก็ไม่ใครกล่าวขีดขึ้นมาอีก ถึงจะมีเทพบางองค์เจ็บใจแต่ต้องยอมรับว่า ที่เทพสูงสุดพูดมานั้นเป็นเรื่องจริง

"ได้ ข้าขอรับข้อเสนอ นั้นข้าจะตัดปีกของข้าออก1คู่ หวังว่าเทพอย่างพวกเจ้าคงไม่ผิดคำพูด!!"

เทพมารพูดด้วยน้ำเสียงอันแสนจะเย็นชา การตัดปีกออกนั้น จะเป็นการตัดพลังไปด้วย ซึ่งเทพมารที่มีปีกถึง8 คู่ การที่เสียไป1คู่ ถือว่าเป็นการสูญเสียที่หนักหนาพอสมควร...

"ไม่นะอัลบาร์เจ้าจะทำแบบนั้นไม่ได้นะ!!!"

ราฟาเอลพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเศร้าและเสียใจ...

"ไม่เป็นไรหรอกยังไงต้นเหตุก็เกิดมาจากข้า แล้วอีกอย่างข้าก็ไม่อยากให้เจ้าสู้กับเผ่าพันธุ์ตัวเองด้วย"

ราฟาเอลกำลังจะพูดต่อ แต่เทพมารได้ตัดปีกตัวเองออก1คู่ ทำให้ความเจ็บปวดถาโถม เข้ามา แต่เทพมารไม่ส่งเสียงร้องออกมาแม้แต่น้อย

"เอาล่ะข้าทำตามที่ท่านพูดไว้แล้ว หวังว่าท่านคงจะไม่ผิดคำพูดนะ!!!"

เทพมารพูดด้วยน้ำเสียงอันอ่อนล้าเต็มทน...

"อืม...ข้าให้สัญญา"

หลังจากเทพสูงสุดให้คำสัณญาเขาก็ล้มตัวลงหมดสติเพราะการตัดปีกออกนั้น เหมือนกับตายทั้งเป็น

"อุแว้ๆ"

เสียงเด็กทารกร้องขึ้น ถึงแม้จะไร้เดียงสาแต่ความเป็นบุตรเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อบาดเจ็บก็ส่งเสียงร้องขึ้นมา ราฟาเอลเห็นภาพตรงหน้ารู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก นางเองก็ถือเป็นแม่คนนึง ราฟาเอลนางเดินเข้าไปใกล้ ลูกของตนซึ่งอยู่ในอ้อมอกของผู้เป็นพ่อ นางได้ทำการผนึกจิตวิญญาณส่วนนึงของนางไว้ในจิตของบุตร เมื่อถึงเวลา ผนึกจะคลายออกและจะได้เจอกับจิตวิญญาณ....ของนางที่นางได้หลงเหลือไว้ให้ และได้มอบอาวุธจิตวิณญาณของตนให้กับบุตร

เป็นดาบประจำดวงจิตวิณญาณของผู้ถือครอง...ไม่สามารถให้ใครใช้ได้ ยกเว้นจะได้รับการสืบทอดโดยตรงและได้รับการยิมยอมทั้ง2ฝ่าย!! ซึ่งบุตรของ ราฟาเอล และ อัลบาร์ นั้น เป็นกรณียกเว้นสามารถให้ได้โดยไม่ต้องผ่านการยินยอมจากอีกฝ่าย ซึ่งก่อนหน้านี้อัลบาร์ ได้มอบอาวุธจิตวิณญาณของตนให้กับบุตรไปแล้ว... ราฟาเอลอุ้มบุตรขึ้นมาและนำพลังส่วนหนึ่งมาห่อหุ้มร่างของบุตรตนและหายวับไปทันที ในตอนนี้บุตรของนาง ถูกส่งลงไปยังโลกเบื้องล่างแล้ว สร้างความตื่นตระหนกให้กับพวกเทพเหล่านี้เป็นอย่างมากเพราะกลัวว่าในอนาคต เด็กคนนี้จะนำภัยพิบัติมาให้...

"หลังจากผนึกพวกมัน2คนแล้วพวกเจ้านำกำลังคนของเราไป100 คนแล้วสังหารเด็กนั้นทิ้งซะในอนาคตมันอาจจะเป็นปัญหาต่อแผนการในอนาคตของท่านผู้นั้นได้"

เทพองค์นี้ รูปร่างสูงใหญ่กล้ามเนื้อเป็นมัดๆ เส้นผมสีน้ำตาล กล่าวด้วยน้ำเสียงเบาๆกับสหายของตนแทนที่จะใช้จิตคุยกันเพราะมันมั่นใจว่าไม่มีใครได้ยินแต่แล้วเหตุการณ์บางอย่างไม่เป็นดังที่คิดเมื่อมีน้ำเสียงดังขึ้นพร้อมปล่อยแรงกดดันระดับมหาเทพ ขั้นปลาย ออกมา ทำให้เทพองค์นั้นหน้าซีดเผือกเพราะมันที่อยู่ขั้นเทพนักรบไม่อาจต้านทานแรงกดดันของราฟาเอลที่ปล่อยออกมา

ตู้มมม!!

เสียงระเบิดพลังของราฟาเอลที่ปล่อยกลิ่นอายระดับมหาเทพออกมา พร้อมกับแรงกดดันที่มหาศาล

"เจ้าเมื่อกี้เจ้าพูดว่าอะไรน่ะเจ้าจะสังหารบุตรของข้ายังงั้นเหรอ หึ!! ชั่งหาที่ตาย..ดีในเมื่อข้ายอมรับข้อเสนอแต่กลับมีพวกคิดไม่ซื่อกับลูกของข้า ข้าจะสังหารมันทิ้งซะ จงโผล่หัวออกมา หรือจะให้ข้าไปลากหัวเจ้าออกมา จงเลือกเอาซะ!!! "

ราฟาเอลตอนนี้พูดด้วยน้ำเสียง เย็นชา แฝงไปด้วยความโกรธแค้น จนยากจะควบคุม!!!

"ใจเย็นลงก่อน เรื่องนี้ข้าจัดการให้เมื่อครู่ข้ารู้เป็นเสียงผู้ใด เจ้าไม่ต้องลงมือหรอก ราฟาเอล บุตรแห่งข้า ข้าจะจัดการให้เพื่อเป็นการไถ่โทษที่มีพวกคิดไม่ซื่อ"

หลังจากองค์เทพสูงสุดพูดจบ ความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้งก่อนจะมีเสียงขึ้น...

" อะไรนะ ท่านราฟาเอลเป็นบุตรของท่านองค์เทพสูงสุดอย่างงั้นเหรอข้าไม่เคยรู้มาก่อนข้าอยู่มา1000ปีข้าพึ่งรู้เนี้ยแหละ"

เทพองค์นี้กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงตกตะลึง

"ใช่ๆข้าก็พึ่งรู้เนี้ยแหละ !! " เสียงเทพองค์อื่นดังขึ้นเรื่อยๆพูดกันไปต่างๆนาๆ

"เงียบ!! "

องค์เทพสูงสุดพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

"เรื่องนี้ข้าไม่เคยบอกพวกเจ้าก็คงไม่รู้หรอก ว่าราฟาเอลเป็นบุตร สตรี เพียงคนเดียวของข้าเรื่องอื่นชั่งมันตอนนี้ข้าจะจัดการกับเทพนอกรีตที่แฝงตัวอยู่ในนี้ "

ตู้มมมม!!

เทพองค์ที่โดนจับได้ว่าเป็นคนพูดระเบิดพลังระดับเทพนักรบ เพื่อจะหนีไปให้ไกลแต่มีหรือระดับเทพนักรบจะเทียบเคียงกับระดับเทพสูงสุด มันโดนฝ่ามือของเทพค์สูงสุดซัดเข้าตรงที่หน้าอกอย่างจังจนตัวระเบิดออก เพียงแค่ใช้พลัง ไม่ถึง1ใน10 ก็จัดการกับเทพองค์นั้นลงได้อย่างง่ายดาย...

"เอาล่ะข้าจัดการมันให้แล้วเจ้าจงวางใจเถิด ราฟาเอลบุตรเพียงคนเดียวของข้า ตามกฏเจ้าต้องโดนผนึก10000ปี เจ้าถึงจะออกมาได้ เพราะฉะนั้นพ่อรักลูกนะราฟาเอล"

เมื่อองค์เทพสูงสุดกล่าวจบราฟาเอลก็คลายพลังลงและส่งยิ้มให้ผู้เป็นพ่อก่อนจะกล่าวตอบกลับไปว่า

"ข้าขอโทษที่เป็นบุตรที่แย่ ให้กับท่าน ฝากท่านช่วยเฝ้ามองบุตรของข้าแทนข้าด้วย"

ราฟาเอลพูดจบก็มีแสงสีเหลืองส่องลวมาที่ร่างของราฟาเอลและอัลบ่ร์ ที่หมดสติอยู่แล้วทั้ง2ก็หายไปอยู่ในห้องมิติที่โดนผนึก จนกว่าจะครบ10000ปี

"แล้วค่อยกลับมาเจอกันใหม่นะบุตรเพียงคนเดียวของข้า"

น้ำเสียงที่เปล่งออกมาแฝงไปด้วยความเศร้าและเสียใจเป็นอย่างมากที่ต้องผนึกบุตรของตัวเอง...

"หึมันยังไม่จบเพียงเท่านี้หรอก ดินแดนแห่งนี้จักต้องล่มสลาย!! "

เมื่อกล่าวจบ เงาสีดำที่แอบมองเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ ก็หายไปทิ้งไว้เพียงความว่างเปล่า..สาเหตุที่มกาเทพสูงสุดมิอาจจับการเคลื่อนไหวได้เพราะมันเป็นเพียงร่างที่สร้างขึ้นเท่านั้นไร้ซึ่งจิตวิญญาณ...

ระดับพลัง

นักรบแรกเริ่ม 1-9

นักรบจิตวิณญาณ 1-9

นักรบหลอมรวม 1-9

นักรบที่แท้จริง 1-9

ราชันนักรบ 1-9

ราชันนักรบที่แท้จริง 1-9

จักรพรรดิ 1-9

จักรพรรดิที่แท้จริง 1-9

เทพนักรบ 1-9

เทพสงคราม 1-9

มหาเทพ 1-9

เทพสูงสุด(พระเจ้า)

ระดับพลัง สัตว์อสูร

อสูรระดับแรกเริ่ม 1-9

อสูรระดับจิตวิณญาณ 1-9

อสูรระดับหลอมรวม 1-9

อสูรที่แท้จริง 1-9

ราชันอสูร 1-9

ราชันอสูรที่แท้จริง 1-9

จักรพรรดิ 1-9

จักรพรรดิที่แท้จริง 1-9

เทพอสูร 1-9

มหาเทพอสูร 1-9

เทพอสูรสูงสุด (ผู้ปกครองเหล่าอสูรทั้งปวง)

เงินตรา

1000เหรียญทองแดง = 1เหรียญเงิน

1000เหรียญเงิน = 1เหรียญทอง

1000เหรียญทอง = 1เหรียญเพชร

ระดับอาวุธ

อาวุธจะแบ่งออกเป็น2ประเภท ประเภทแรก 1.อาวุธที่หาได้จากการสังหารสัตว์อสูร

และหาซื้อทั่วไปหรือได้จากงานประมูล

ประเภทที่สอง อาวุธจิตวิณญาณ เป็นอาวุธที่อยู่ในจิตใจของแต่ละคน แต่ละคนสามารถมีได้เพียงหนึ่งเดียว ยกเว้น สายเลือดผสม

อาวุธประเภทแรก

อาวุธระดับ 1 ดาว (ชาวบ้าน)

อาวุธระดับ 2 ดาว (นักรบฝึกหัด)

อาวุธระดับ 3 ดาว ( นักรบ)

อาวุธระดับ 4 ดาว ( พาลาดิน)

อาวุธระดับ 5 ดาว (ราชา)

อาวุธระดับ 6 ดาว (ราชัน)

อาวุธระดับ 7 ดาว (มายา)

อาวุธระดับ 8 ดาว (ตำนาน)

อาวุธระดับ 9 ดาว (เทวะ)

อาวุธประเภทที่ 2 ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ เป็นอาวุธที่อยู่ในจิตของผู้ครอบครอง มีพลังมหาศาลกว่า อาวุธประเภทแรก เป็นอย่างมาก ข้อเสียก็คือพลังจะลดลงอย่างลวดเร็วแรกกับพลังมหาศาลที่ได้รับ ระดับยิ่งสูงยากต่อการควบคุมในการใช้แต่ละครั้ง

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ชาวบ้าน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ นักรบฝึกหัด

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ นักรบ

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ พาลาดิน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ราชา

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ราชัน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ มายา

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ตำนาน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ เทวะ

* ศาสตร์ตราวิณญาณต้องใช้เวลาในการฝึกฝนเป็นอย่างมาก หาผู้ใช้ได้น้อยมากในแต่ละทวีป

ทวีป

ทวีป จรัสแสง (เป็นที่ตั้งของเผ่าพันธ์มนุษย์)

ทวีป ปักษา

ทวีป อสูร

ทวีป มืด

ทวีป สีชาด

ทวีป มังกร

ทวีป หงส์สา

เผ่าพันธ์

มนุษย์

เทพ

มาร

มังกร

เอล์

อสูร

ระดับโอสถ

ความบริสุทธิ์จะมี1-10ส่วน 5ในส่วน10 จะถือว่า ระดับ ต่ำ 6ในส่วน10 ระดับกลาง 7 ส่วนขึ้นไปถือว่าระดับสูง

โอสถระดับ ต่ำ (สีเทา)

โอสถระดับ กลาง (สีเขียว)

โอสถระดับ สูง (สีเหลือง)

โอสถระดับ ราชัน (สีขาว)

โอสถระดับ จักพรรดิ (สีม่วง)

โอสถระดับ ตำนาน (สีทอง)

โอสถระดับ มายา (สีแดง)

โอสถระดับ เทวะ (สีรุ้ง)

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท