เทพมารตกสวรรค์ – ตอนที่ 344 พบเจอกันอีกครา 2 จบ

ตอนที่ 344 พบเจอกันอีกครา 2 จบ

ขณะนั้นก็มีเสียงดังขึ้นในเงาพร้อมกับร่างของชายหนุ่มโผล่ขึ้นออกมาจากเงา!!

“ คิดถูกจริงๆที่ข้าแอบเอาไงใส่ไว้ในเงาของเจ้า..เทียร์ ”

“ นะ..นี่เจ้า!! “

เทียร์แสดงสีหน้าตื่นตะลึงออกมาพร้อมกับก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าวโดยที่ตัวเองนั้นไม่ได้รู้สึกตัวแม้แต่น้อย…

“ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ..เทียร์.. ”

การปรากฎตัวของไป๋หลงทำให้ตกเป็นจุดสนใจไปโดยปริยาย เทียร์จำเป็นต้องลากไป๋หลงมาในที่ที่ไม่มีสายตาเหล่านั้นคอยจับจ้อง..

“ จำเรื่องที่เจ้าเคยพูดกับข้าได้ไหม..ตอนนี้ข้าเป็นมิตรหรือศัตรูของเจ้ากันล่ะ..แต่เอาเถอะเจ้าไม่จำเป็นต้องตอบข้าก็ได้ในตอนนี้..ไปคุยที่อิื่นกันเถอะ.. ”

ซึ่งเทียร์ก็ย่อมรับรู้สถานการณ์โดยรอบจึงเดินตามไป๋หลงไปแต่โดยดี…

ไม่นานไป๋หลงก็เดินมาหลุดตรงซากกำแพงที่ตอนนี้เหลือเพียงแค่เศษซากเท่านั้น…

“ เจ้ารู้ได้ยังไงว่าข้าอยู่ที่นี่… ”

“ ก่อนจะจากกันข้าเอาเงาของข้าใส่ไว้ในเงาของเจ้า..นั่นทำให้ข้าสามารถเข้ามาที่นี่ได้โดยไม่ต้องผ่านวงล้อมของเผ่าปีศาจที่อยู่บริเวณด้านนอก..ข้าเลยให้ทหารเทพสองคนยื้อเวลา เอาไว้… ”

“ ทหารเทพ…หรือว่านี่เจ้าจะ..”

“ เรื่องนั้นช่างมันเถอะ สถานการณ์โดยรวมตอนนี้เป็นยังไงบ้าง จำนวนของศัตรูแล้วอาการของผู้ที่บาดเจ็บ แล้วนี่— ”

ขณะที่ไป๋หลงกำลังกล่าวถามสถานการณ์ อยู่ๆหญิงสาวผู้นี้ก็มีน้ำตาหลั่งไหลออกมา..

“ เรื่องในตอนนั้นข้าขอโทษ ข้าไม่รู้อะไรเลยแท้ๆแต่ดันพูดจาอวดดีกับเจ้าไป ข้าทำผิดกับเจ้า รวมถึงท่านพ่อของข้าด้วย..ข้าขอโทษ เจ้าเป็นมิตรสหายเพียงคนเดียวที่ข้ารู้จัก.. ”

เทียร์พูดความรู้สึกที่อัดอั้นในใจทั้งหมดออกมา..ไป๋หลงที่ได้ยินเช่นนั้นก็ไม่ได้โกรธเคืองเทียร์แม้แต่น้อย…

“ ข้าก็ไม่ได้โกรธอะไรเจ้าอยู่แล้ว..ที่ข้าโกรธจริงๆคือพ่อของเจ้าไม่ใช่ตัวเจ้า..อย่าได้คิดว่าข้าเหมารวมเช่นนี้ ถึงข้าจะเป็นแบบนี้แต่ข้าก็แยกแยะออกนะ…”

“ เจ้าไม่ได้โกรธโกรธข้าจริงๆใช่ไหม.. ”

เทียร์กล่าวถามอีกครั้งพลางเช็ดน้ำตาของตนเองที่ไหลออกมา…

“ ไม่โกรธ..เอาล่ะ งั้นก็อธิบายสถานการณ์โดยรวมให้ข้าฟังหน่อยว่าตอนนี้กำลังรบของเรากับศัตรูตอนนี้ฝ่ายไหนกำลังได้เปรียบเสียเปรียบ…แต่ดูท่าคำถามนี้จะไม่จำเป็นต้องตอบเพราะภาพเมื่อครูก็เห็นได้ชัดอยู่แล้ว.. ”

“ กำลังรบของศัตรูจากการคาดการณ์มีปีศาจไม่ต่ำกว่าห้าพันตน และปีศาจชั้นสูงมีประมาณสิบคนและปีศาจทั้งสิบตนนั้น…ก็ปิดผนึก 1 ในสัตว์อสูรเทพศักดิ์สิทธิ์อย่าง มังกรทองไปแล้ว… ”

ไป๋หลงที่ได้ยินเช่นนั้นก็แสดงสีหน้าตกตะลึงออกมาในทันที…มีความสามารถถึงขนาดที่ปิดผนึก สัตว์เทพชั้นสูงบนสวรรค์ได้…ยิ่งทำให้ไป๋หลงต้องระมัดระวังตัวขึ้นเป็นหลายสิบเท่า…

“ เจ้ารู้ได้ยังไง.. ”

“ ก่อนหน้านี้ข้าได้ยินมาจากพวกทหารและจอมยุทธ์ที่รักษาตัวอยู่ คนพวกนั้นพูดกันว่า องค์จักรพรรดิ์ถังหน่านเหิง ถูกปิดผนึกมังกรทองหวงหลง เพราะพวกปีศาจนั้น ใช้องค์หญิงหญิงและองค์ชายเป็นตัวประกัน..ทำให้ถังหน่านเหิงถูกผนึกไปพร้อมกับมังกรทอง.. ”

ไป๋หลงที่ได้ยินเช่นนั้นก็ย่อมรับรู้ได้ถึงสถานการณ์ในทันที…ขณะนั้นเองไป๋หลงก็ฉุกคิดบางอย่างขึ้นมาได้..

ตอนนี้พลังภายในร่างของไป๋หลงนั้นยังไม่ฟื้นคืนกลับมาทั้งหมดจากการต่อสู้กับเดียร์รอส..ทำให้ในตอนนี้ชายหนุ่มไม่มั่นใจที่ปะทะโดยตรงกับเผ่าปีศาจ..

เพราะที่สำคัญยังไม่รู้ถึงขีดความสามารถของพวกปีศาจชั้นสูง หากพลาดพลั้งไปนั่นย่อมหมายถึงความพ่ายแพ้และสูญเสีย…

ไป๋หลงใช้ดวงตาเทวะ..ในการมองดูระดับพลังของเทียร์..ก็ต้องเเสดงสีหน้าคล้ายกับอิจฉาในระดับพลังของเทียร์ออกมา..

“ เทียร์..นี่พลังของเจ้า..เทพสงครามขั้นที่9 ( ขั้นปลาย) อย่างงั้นเหรอ!! ”

“ ก็ใช่..ว่าแต่เจ้ารู้ได้ยังไง ข้าปกปิดพลังเอาไว้อย่างดีแล้วนะ… ”

ด้วยความที่เทียร์นั้นเป็นสายเลือดมารแท้บริสุทธิ์ทำให้ระดับพลังนั้นทะยานขึ้นอย่างรวดเร็ว..ผิดกับไป๋หลงที่แม้จะมีสายเลือดมารบริสุทธิ์…แต่ก็ยังมีสายเลือดเทพบริสุทธิ์อยู่ด้วย…

ทำให้ระดับพลังของไป๋หลงนั้นเมื่อเทียบกับเทียร์แล้วย่อมมีความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด..แม้เทียร์จะอยู่ในระดับชนชั้นเทพสงครามก็สามารถใช้ได้เพียงแค่พลังของเผ่ามารที่อยู่ในระดับเทพสงคราม..

แต่หากไป๋หลงอยู่ระดับสงครามเมื่อไหร่..พลังเทพและพลังมารก็จะถูกยกระดับขึ้นไปพร้อมกัน!!

“ ข้ามีแผนดีๆแล้ว..เราจะทำแบบเดียวกันเหมือนเมื่อครั้งที่แล้ว..ส่งมือของเจ้ามา.. ”

เทียร์ที่ได้ยินแบบนั้นก็ยื่นมืออันขาวเนียลนุ่มนิ่มให้กับไป๋หลง..แม้แต่ไป๋หลงเองก็อดคิดไม่ได้ว่าทำไมมือของเทียร์ถึงเรียบเนียนนุ่มนิ่มเช่นนี้…

ขณะที่มือของไป๋หลงและมือของเทียร์ประสานกันก็เกิดเป็นกลุ่มก้อนละอองแสงส่องสว่างไปทั่วบริเวณ สร้างความแตกตื่นให้กับผู้ที่พักรักษาตัวจากอาการบาดเจ็บ…

อยู่ๆก็ละอองสีทองตกลงมาจากท้องฟ้าพื้นที่บริเวณรอบๆค่อยๆมีรากไม้สีทองขนาดใหญ่ขึ้นมาครอบคลุมจนปิดเป็นโดมไม้ขนาดใหญ่ แต่ยังคงมีแสงสว่างสีทองจากโดมไม้แห่งนี้..

“ นี่มันเกิดอะไรขึ้น..ศัตรูบุกอย่างงั้นเหรอ!! ”

“ มะ..ไม่ใช่ ดู ขะ..ขาขเจ้าสิ ขาของเจ้ากำลังงอกขึ้นมาใหม่เหมือนกับลากไม้เลย..บาดแผลของข้าก็เริ่มสมานแล้ว..ไม่สิมันหายแล้ว!! ”

เหล่าผู้บาดเจ็บต่างถูกรักษาจนหมด…แม้แต่ไป๋หลงที่แอบดูอยู่หน้าทางเข้าโดมไม้สีทองขนาดใหญ่ยังอดไม่ได้ที่จะตื่นตะลึงกับพลังของราชันย์แห่งพฤกษา ที่ส่งมองมาให้กับตน…

ยิ่งระดับพลังสูงขึ้น ความแข็งแกร่งของเคล็ดวิชาพฤกษาก็สูงขึ้นด้วยเช่นกัน…เพราะระดับพลังของไป๋หลงในตอนนี้คือ เทพสงครามขั้นที่ 9 เฉกเช่นเดียวกับเทียร์..

ทำให้ความสามารถของไป๋หลงที่อยู่เพียงชนชั้นจักรพรรดิ์ที่แท้จริงขั้นที่ 8 ถูกยกระดับขึ้นเป็นชนชั้นเทพสงครามทั้งหมด!!

จบ…

เทพมารตกสวรรค์

เทพมารตกสวรรค์

Status: Ongoing

ย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อน ได้เกิดเหตุการณ์ครั้งสำคัญที่สุด เทพและมารได้ตกหลุมรักกันเรื่องนี้เป็นเรื่องที่รู้กันเฉพาะเบื้องบนเท่านั้น แต่ก็มีเบื้องล่างบางส่วนที่รู้เแต่ทั้งสองนั้นหาใช่เทพและมารทั่วไป ฝ่ายเทพคือ ราฟาเอล ซึ่ง ตกหลุมรักกับเทพมาร อัลบาร์ ซึ่งทั้งสองเป็นบุคคลที่ทรงอำนาจ และมีชื่อเสียงอยู่มาก ในเรื่องความแข็งแกร่ง ทั้งสองได้ตกหลุมรักกัน และได้ให้กำเนิดบุตร แต่ ความรักของเทพและมาร เป็นเรื่องต้องห้าม เพราะ ทั้ง2ฝ่าย ต่าง เปรียบเสมือน แสง และความมืด ซึ่งมิอาจเป็นที่ยอมรับได้ เรื่องนี้รู้ถึงหูของ เทพสูงสุด จึงจำเป็นจะต้อง สะสางปัญหาเรื่องนี้ด้วยตัวเอง...

"ราฟาเอล เจ้าได้ทำผิดกฏของสวรรค์ และมิหนำซ้ำยังให้กำเนิดบุตร เห็นทีว่าข้าต้อง สังหารบุตรของเจ้าเพื่อไม่ให้เป็นที่ครหา "

เสียงพูดอันทรงพลังและศักดิ์สิทธิ์ แต่ มิทำได้ให้ราฟาเอล หรือ เทพมารหวั่นแม้แต่น้อย ถึงแม้อยู่วงล้อมของกองทัพเทพ มากกว่าแสนตนก็ตาม

" เอาล่ะส่งตัวบุตรของพวกเจ้ามาข้าจะถือว่าข้าให้อภัยพวกเจ้าทั้งสองก็แล้วกัน"

เมื่อองค์เทพค์สูงสุดของเหล่าเทพพูดจบก็เกิดความเงียบเข้าครอบคลุมแต่ในขณะนั้นเองก็เกิดเสียงหัวเราะของเทพมารขึ้น ทำให้เหล่าเทพ หน้าขึ้นสีและจะเข้าไปจัดการเทพมารตนนั้นแต่ไม่มีคำสั่งขององค์เทพสูงสุด เลยได้แต่รอฟังคำสั่ง

"ฮ่าๆๆๆๆ!! ตลกสิ้นดี คิดว่าข้าจะส่งบุตรของพวกเราให้เจ้าอย่างงั้นรึ หึ!! ฝันไปเถอะ ต่อให้ข้าต้องตาย ข้าจะลากพวกเจ้าไปด้วยให้จงได้"

เทพมารพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันสร้างความไม่พอใจกับเหล่าเทพอย่างมาก แต่ องค์เทพสูงสุดยังไม่ได้กล่าวอะไร

"เป็นเช่นนั้น ถึงแม้ข้าจะตายแต่ข้าจะลากพวกท่านทุกคนไปกับข้าด้วยถึงแม้ข้าจะตายก็ตามแต่....บุตรของพวกข้าต้องรอด ถึงแม้พวกท่านจะะเป็นเผ่าพันธุ์ เดียวกัน แต่ข้า ก็ไม่ยอมให้พวกท่านแตะต้องบุตรของข้าเป็นอันขาด!!! "

หลังจากราฟาเอลและเทพมารพูดจบก็หันหน้ามาหากันซึ้งในอ้อมแขนของเทพมาร อุ้มเด็กทารกหน้าตาน่ารัก ดวงตาที่ไร้เดียงสา เส้นผมที่ปลิวไสวตามสายลม ทั้งสองได้ปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา สร้างความกดดันให้กับเหล่าเทพเป็นจำนวนมาก

ตู้มมม!!

หลังจากทั้งสองปลดปล่อยแรงกดดันออกมา ทำให้องค์เทพสูงสุดเริ่มขมวดคิ้วและเริ่มคิดบางอย่างในใจ

" ทั้งสองคงจะรักกันมากสิน่ะ ข้าเองก็ไม่อยากสู้กับเผ่าพันธ์ตัวเองด้วยสิ งั้นเอาเป็นแบบนี้ละกัน "

"ราฟาเอล และ เทพมาร พวกเจ้าคงจะรักกันมากสินะ เอาเป็นแบบนี้เป็นไง เรื่องบุตรของพวกเจ้าข้าจะไม่ยุ่ง แต่ ข้าจะผนึกพวกเจ้า ทั้งสองไว้ในมิติพิเศษ เป็นเวลา10000ปี หลังจากผ่านหนึ่งหมื่นไป พวกเจ้าทั้งสองจะทำอะไรก็ไม่ใช่เรื่องของข้า นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ข้าในนามองค์เทพสูงสุด ขอปลด ราฟาเอล

ออกจาก การเป็นเผ่าเทพ ณ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ส่วนเจ้า เทพมาร!! ถ้าเจ้ารัก ราฟาเอลจงตัดปีกตัวเองออก1คู่ ข้าจะไม่ทำอันตรายต่อลูกของพวกเจ้า เป็นไงจะรับหรือไม่รับข้อเสนอของข้าล่ะ จงเลือกซะ"

หลังจากเทพสูงสุดกล่าวจบก็เกิดเสียงคัดค้านหลายเสียง...

" ท่านเทพสู- " เทพองค์นั้นกล่างยังไม่ทันจบก็ โดนเสียงอันทรงพลังกล่าวขึ้น

"เงียบบบบบ!!"

" นี้คือการตัดสินใจของข้าพวกเจ้าไม่มีสิทธ์ ในที่นี้มีใคร สู้ตัวต่อตัว กับ ราฟาเอลและเทพมารได้บ้างล่ะ ข้าขอพูดเลยว่าไม่มี พวกเขาทั้ง2 ทรงพลังเกินไป และอีกอย่าง ราฟาเอลเป็นพวกพูดจริงทำจริง จำที่นางพูดได้หรือไม่ ว่านางจะลากพวกเจ้าไปด้วยถึงให้ต้องตาย " หลังจากเทพสูงสุดพูดจบก็ไม่ใครกล่าวขีดขึ้นมาอีก ถึงจะมีเทพบางองค์เจ็บใจแต่ต้องยอมรับว่า ที่เทพสูงสุดพูดมานั้นเป็นเรื่องจริง

"ได้ ข้าขอรับข้อเสนอ นั้นข้าจะตัดปีกของข้าออก1คู่ หวังว่าเทพอย่างพวกเจ้าคงไม่ผิดคำพูด!!"

เทพมารพูดด้วยน้ำเสียงอันแสนจะเย็นชา การตัดปีกออกนั้น จะเป็นการตัดพลังไปด้วย ซึ่งเทพมารที่มีปีกถึง8 คู่ การที่เสียไป1คู่ ถือว่าเป็นการสูญเสียที่หนักหนาพอสมควร...

"ไม่นะอัลบาร์เจ้าจะทำแบบนั้นไม่ได้นะ!!!"

ราฟาเอลพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเศร้าและเสียใจ...

"ไม่เป็นไรหรอกยังไงต้นเหตุก็เกิดมาจากข้า แล้วอีกอย่างข้าก็ไม่อยากให้เจ้าสู้กับเผ่าพันธุ์ตัวเองด้วย"

ราฟาเอลกำลังจะพูดต่อ แต่เทพมารได้ตัดปีกตัวเองออก1คู่ ทำให้ความเจ็บปวดถาโถม เข้ามา แต่เทพมารไม่ส่งเสียงร้องออกมาแม้แต่น้อย

"เอาล่ะข้าทำตามที่ท่านพูดไว้แล้ว หวังว่าท่านคงจะไม่ผิดคำพูดนะ!!!"

เทพมารพูดด้วยน้ำเสียงอันอ่อนล้าเต็มทน...

"อืม...ข้าให้สัญญา"

หลังจากเทพสูงสุดให้คำสัณญาเขาก็ล้มตัวลงหมดสติเพราะการตัดปีกออกนั้น เหมือนกับตายทั้งเป็น

"อุแว้ๆ"

เสียงเด็กทารกร้องขึ้น ถึงแม้จะไร้เดียงสาแต่ความเป็นบุตรเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อบาดเจ็บก็ส่งเสียงร้องขึ้นมา ราฟาเอลเห็นภาพตรงหน้ารู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก นางเองก็ถือเป็นแม่คนนึง ราฟาเอลนางเดินเข้าไปใกล้ ลูกของตนซึ่งอยู่ในอ้อมอกของผู้เป็นพ่อ นางได้ทำการผนึกจิตวิญญาณส่วนนึงของนางไว้ในจิตของบุตร เมื่อถึงเวลา ผนึกจะคลายออกและจะได้เจอกับจิตวิญญาณ....ของนางที่นางได้หลงเหลือไว้ให้ และได้มอบอาวุธจิตวิณญาณของตนให้กับบุตร

เป็นดาบประจำดวงจิตวิณญาณของผู้ถือครอง...ไม่สามารถให้ใครใช้ได้ ยกเว้นจะได้รับการสืบทอดโดยตรงและได้รับการยิมยอมทั้ง2ฝ่าย!! ซึ่งบุตรของ ราฟาเอล และ อัลบาร์ นั้น เป็นกรณียกเว้นสามารถให้ได้โดยไม่ต้องผ่านการยินยอมจากอีกฝ่าย ซึ่งก่อนหน้านี้อัลบาร์ ได้มอบอาวุธจิตวิณญาณของตนให้กับบุตรไปแล้ว... ราฟาเอลอุ้มบุตรขึ้นมาและนำพลังส่วนหนึ่งมาห่อหุ้มร่างของบุตรตนและหายวับไปทันที ในตอนนี้บุตรของนาง ถูกส่งลงไปยังโลกเบื้องล่างแล้ว สร้างความตื่นตระหนกให้กับพวกเทพเหล่านี้เป็นอย่างมากเพราะกลัวว่าในอนาคต เด็กคนนี้จะนำภัยพิบัติมาให้...

"หลังจากผนึกพวกมัน2คนแล้วพวกเจ้านำกำลังคนของเราไป100 คนแล้วสังหารเด็กนั้นทิ้งซะในอนาคตมันอาจจะเป็นปัญหาต่อแผนการในอนาคตของท่านผู้นั้นได้"

เทพองค์นี้ รูปร่างสูงใหญ่กล้ามเนื้อเป็นมัดๆ เส้นผมสีน้ำตาล กล่าวด้วยน้ำเสียงเบาๆกับสหายของตนแทนที่จะใช้จิตคุยกันเพราะมันมั่นใจว่าไม่มีใครได้ยินแต่แล้วเหตุการณ์บางอย่างไม่เป็นดังที่คิดเมื่อมีน้ำเสียงดังขึ้นพร้อมปล่อยแรงกดดันระดับมหาเทพ ขั้นปลาย ออกมา ทำให้เทพองค์นั้นหน้าซีดเผือกเพราะมันที่อยู่ขั้นเทพนักรบไม่อาจต้านทานแรงกดดันของราฟาเอลที่ปล่อยออกมา

ตู้มมม!!

เสียงระเบิดพลังของราฟาเอลที่ปล่อยกลิ่นอายระดับมหาเทพออกมา พร้อมกับแรงกดดันที่มหาศาล

"เจ้าเมื่อกี้เจ้าพูดว่าอะไรน่ะเจ้าจะสังหารบุตรของข้ายังงั้นเหรอ หึ!! ชั่งหาที่ตาย..ดีในเมื่อข้ายอมรับข้อเสนอแต่กลับมีพวกคิดไม่ซื่อกับลูกของข้า ข้าจะสังหารมันทิ้งซะ จงโผล่หัวออกมา หรือจะให้ข้าไปลากหัวเจ้าออกมา จงเลือกเอาซะ!!! "

ราฟาเอลตอนนี้พูดด้วยน้ำเสียง เย็นชา แฝงไปด้วยความโกรธแค้น จนยากจะควบคุม!!!

"ใจเย็นลงก่อน เรื่องนี้ข้าจัดการให้เมื่อครู่ข้ารู้เป็นเสียงผู้ใด เจ้าไม่ต้องลงมือหรอก ราฟาเอล บุตรแห่งข้า ข้าจะจัดการให้เพื่อเป็นการไถ่โทษที่มีพวกคิดไม่ซื่อ"

หลังจากองค์เทพสูงสุดพูดจบ ความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้งก่อนจะมีเสียงขึ้น...

" อะไรนะ ท่านราฟาเอลเป็นบุตรของท่านองค์เทพสูงสุดอย่างงั้นเหรอข้าไม่เคยรู้มาก่อนข้าอยู่มา1000ปีข้าพึ่งรู้เนี้ยแหละ"

เทพองค์นี้กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงตกตะลึง

"ใช่ๆข้าก็พึ่งรู้เนี้ยแหละ !! " เสียงเทพองค์อื่นดังขึ้นเรื่อยๆพูดกันไปต่างๆนาๆ

"เงียบ!! "

องค์เทพสูงสุดพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

"เรื่องนี้ข้าไม่เคยบอกพวกเจ้าก็คงไม่รู้หรอก ว่าราฟาเอลเป็นบุตร สตรี เพียงคนเดียวของข้าเรื่องอื่นชั่งมันตอนนี้ข้าจะจัดการกับเทพนอกรีตที่แฝงตัวอยู่ในนี้ "

ตู้มมมม!!

เทพองค์ที่โดนจับได้ว่าเป็นคนพูดระเบิดพลังระดับเทพนักรบ เพื่อจะหนีไปให้ไกลแต่มีหรือระดับเทพนักรบจะเทียบเคียงกับระดับเทพสูงสุด มันโดนฝ่ามือของเทพค์สูงสุดซัดเข้าตรงที่หน้าอกอย่างจังจนตัวระเบิดออก เพียงแค่ใช้พลัง ไม่ถึง1ใน10 ก็จัดการกับเทพองค์นั้นลงได้อย่างง่ายดาย...

"เอาล่ะข้าจัดการมันให้แล้วเจ้าจงวางใจเถิด ราฟาเอลบุตรเพียงคนเดียวของข้า ตามกฏเจ้าต้องโดนผนึก10000ปี เจ้าถึงจะออกมาได้ เพราะฉะนั้นพ่อรักลูกนะราฟาเอล"

เมื่อองค์เทพสูงสุดกล่าวจบราฟาเอลก็คลายพลังลงและส่งยิ้มให้ผู้เป็นพ่อก่อนจะกล่าวตอบกลับไปว่า

"ข้าขอโทษที่เป็นบุตรที่แย่ ให้กับท่าน ฝากท่านช่วยเฝ้ามองบุตรของข้าแทนข้าด้วย"

ราฟาเอลพูดจบก็มีแสงสีเหลืองส่องลวมาที่ร่างของราฟาเอลและอัลบ่ร์ ที่หมดสติอยู่แล้วทั้ง2ก็หายไปอยู่ในห้องมิติที่โดนผนึก จนกว่าจะครบ10000ปี

"แล้วค่อยกลับมาเจอกันใหม่นะบุตรเพียงคนเดียวของข้า"

น้ำเสียงที่เปล่งออกมาแฝงไปด้วยความเศร้าและเสียใจเป็นอย่างมากที่ต้องผนึกบุตรของตัวเอง...

"หึมันยังไม่จบเพียงเท่านี้หรอก ดินแดนแห่งนี้จักต้องล่มสลาย!! "

เมื่อกล่าวจบ เงาสีดำที่แอบมองเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ ก็หายไปทิ้งไว้เพียงความว่างเปล่า..สาเหตุที่มกาเทพสูงสุดมิอาจจับการเคลื่อนไหวได้เพราะมันเป็นเพียงร่างที่สร้างขึ้นเท่านั้นไร้ซึ่งจิตวิญญาณ...

ระดับพลัง

นักรบแรกเริ่ม 1-9

นักรบจิตวิณญาณ 1-9

นักรบหลอมรวม 1-9

นักรบที่แท้จริง 1-9

ราชันนักรบ 1-9

ราชันนักรบที่แท้จริง 1-9

จักรพรรดิ 1-9

จักรพรรดิที่แท้จริง 1-9

เทพนักรบ 1-9

เทพสงคราม 1-9

มหาเทพ 1-9

เทพสูงสุด(พระเจ้า)

ระดับพลัง สัตว์อสูร

อสูรระดับแรกเริ่ม 1-9

อสูรระดับจิตวิณญาณ 1-9

อสูรระดับหลอมรวม 1-9

อสูรที่แท้จริง 1-9

ราชันอสูร 1-9

ราชันอสูรที่แท้จริง 1-9

จักรพรรดิ 1-9

จักรพรรดิที่แท้จริง 1-9

เทพอสูร 1-9

มหาเทพอสูร 1-9

เทพอสูรสูงสุด (ผู้ปกครองเหล่าอสูรทั้งปวง)

เงินตรา

1000เหรียญทองแดง = 1เหรียญเงิน

1000เหรียญเงิน = 1เหรียญทอง

1000เหรียญทอง = 1เหรียญเพชร

ระดับอาวุธ

อาวุธจะแบ่งออกเป็น2ประเภท ประเภทแรก 1.อาวุธที่หาได้จากการสังหารสัตว์อสูร

และหาซื้อทั่วไปหรือได้จากงานประมูล

ประเภทที่สอง อาวุธจิตวิณญาณ เป็นอาวุธที่อยู่ในจิตใจของแต่ละคน แต่ละคนสามารถมีได้เพียงหนึ่งเดียว ยกเว้น สายเลือดผสม

อาวุธประเภทแรก

อาวุธระดับ 1 ดาว (ชาวบ้าน)

อาวุธระดับ 2 ดาว (นักรบฝึกหัด)

อาวุธระดับ 3 ดาว ( นักรบ)

อาวุธระดับ 4 ดาว ( พาลาดิน)

อาวุธระดับ 5 ดาว (ราชา)

อาวุธระดับ 6 ดาว (ราชัน)

อาวุธระดับ 7 ดาว (มายา)

อาวุธระดับ 8 ดาว (ตำนาน)

อาวุธระดับ 9 ดาว (เทวะ)

อาวุธประเภทที่ 2 ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ เป็นอาวุธที่อยู่ในจิตของผู้ครอบครอง มีพลังมหาศาลกว่า อาวุธประเภทแรก เป็นอย่างมาก ข้อเสียก็คือพลังจะลดลงอย่างลวดเร็วแรกกับพลังมหาศาลที่ได้รับ ระดับยิ่งสูงยากต่อการควบคุมในการใช้แต่ละครั้ง

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ชาวบ้าน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ นักรบฝึกหัด

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ นักรบ

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ พาลาดิน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ราชา

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ราชัน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ มายา

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ตำนาน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ เทวะ

* ศาสตร์ตราวิณญาณต้องใช้เวลาในการฝึกฝนเป็นอย่างมาก หาผู้ใช้ได้น้อยมากในแต่ละทวีป

ทวีป

ทวีป จรัสแสง (เป็นที่ตั้งของเผ่าพันธ์มนุษย์)

ทวีป ปักษา

ทวีป อสูร

ทวีป มืด

ทวีป สีชาด

ทวีป มังกร

ทวีป หงส์สา

เผ่าพันธ์

มนุษย์

เทพ

มาร

มังกร

เอล์

อสูร

ระดับโอสถ

ความบริสุทธิ์จะมี1-10ส่วน 5ในส่วน10 จะถือว่า ระดับ ต่ำ 6ในส่วน10 ระดับกลาง 7 ส่วนขึ้นไปถือว่าระดับสูง

โอสถระดับ ต่ำ (สีเทา)

โอสถระดับ กลาง (สีเขียว)

โอสถระดับ สูง (สีเหลือง)

โอสถระดับ ราชัน (สีขาว)

โอสถระดับ จักพรรดิ (สีม่วง)

โอสถระดับ ตำนาน (สีทอง)

โอสถระดับ มายา (สีแดง)

โอสถระดับ เทวะ (สีรุ้ง)

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท