ทั้งหมดคือภาพที่เด็กหนุ่มเห็นเพียงชั่วขณะเท่านั้น..มัจฉาสวรรค์ตนนี้มีความเกี่ยวข้องกับผู้เป็นแม่ของตนจริงอีกทั้ง..สัญญาในครั้งนั้นเกิดขึ้นด้วยความไม่ตั้งใจหรือตั้งใจก็แล้วแต่…
ผลของมันก็เป็นอย่างที่เห็นในตอนนี้…
ตู้มม!!!
“ ระดับพลังจักรพรรดิ์ ขั้นที่1 ( ขั้นต้น ) ”
เด็กหนุ่มตะลึงงันการยกระดับพลังข้ามขั้นเช่นนี้เป็นเรื่องที่ทำได้ด้วยหรือ…พลังเอ่อล้นทั่วร่าง ร่างกายราวแข็งดุจขุนเขาแต่การที่จะทำเช่นนี้ได้นั้น ไม่ใช่เรื่องที่คนทั่วไปจะทำได้…
แววตาขอบมัจฉาสวรรค์เลื่อนลอยก่อนจะทรุดตัวลง…
“ มัจฉาสวรรค์นี้เจ้า…เหตุใดถึงต้องยึดมั่นในคำสัญญาเหล่านั้นด้วย..การที่เจ้าทำเช่นนี้ข้าไม่ชอบใจเลย!! ”
ไป๋หลงสถบออกมาราวกับโกรธเคืองแต่ไม่เลยเด็กหนุ่มเป็นห่วงเป็นใยแทบจะทำอะไรไม่ถูก…แค่คำสัญญาทำไมถึงต้องยึดมั่นเช่นนี้…
มัจฉาสวรรค์ตัวน้อยในวันนั้นกลับโตเป็นสาวงามถึงเพียงนี้เวลาไม่เคยหยุดเดินและคงยังดำเนินต่อไปเรื่อยไม่
“ เจ้านายท่านเคยได้ยินคำนี้ไหม…เสียชีพอย่าเสียสัตย์ ข้าเป็นคนที่ยึดมั่นในสัญญายิ่งกว่าชีวิตของตนเสียอีก…แววตาคู่นี้เหมือนกับของท่านราฟาเอลยิ่ง.. ”
มัจฉาสวรรค์ตัวน้อยเอื้อมมือมาแตะที่แก้มของไป๋หลงก่อนที่ร่างกายของตัวนางนั้นเราซีดจางลง..ระดับพลังของมัจฉาสวรรค์ในยามนี้เรียกได้ว่าต่ำกว่าพื้นฐานทั่วไปเป็นอย่างมาก…
พลังทั้งหมดของนางถูกถ่ายทอดแทบจะทั้งหมด..เป็นการถ่ายทอดพลังโดยตรงโดยที่ไม่ต้องใช้โลหิต..ความบริสุทธิ์ของพลังย่อมแตกต่างกันอย่างชัดเจน…
“ ดูเหมือนสัญญานับหมื่นปีของข้าจะสิ้นสุดลงตรงนี้นะเจ้านาย..ถึงแม้ข้าจะไม่มีโอกาสได้ยืนอยู่คอยช่วยเหลือท่านแต่ข้ามั่นใจว่าพลังของข้า..จะเป็นประโยชน์ต่อตัวเจ้านายแน่นอน ”
เด็กหนุ่มแม้จะได้อยู่กับมัจฉาสวรรค์เพียงสั้นๆแต่รับรู้ถึงความผูกพันธ์ราวกับอยู่ด้วยกันมาช้านาน..
“ สุดท้ายนี้ข้าอยากจะบอกท่านไว้อย่างนึง ”
มัจฉาสวรรค์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงอันอ่อนแรง…
“ ข้าพร้อมรับฟังทุกอย่าง…เจ้าบอกข้ามาได้เลย ”
มัจฉาสวรรค์ปริยิ้มอันสดใสออกมาแม้สภาพร่างกายนางกำลังจะถึงขีดสุด..พลังใจนับหมื่นปีของนางแข็งแกร่งกว่าพลังทางกายนับร้อยเท่าพันเท่า..
“ กาลเวลาไม่เคยไหลย้อนกลับ..ภารกิจอันยิ่งใหญ่ยังรอท่านอยู่ข้างหน้า..อีกทั้งสิ่งที่ข้าอยากจะย้ำเตือนท่านคือ ห้ามให้โทสะหรือความเคียดแค้นเข้ามาควบคุมท่าน!! ”
“ ข้ารับปาก ”
“ ดูแลตัวเองด้วยนะเจ้านาย..ข้าจะเฝ้าดูท่านจากกระแสลำธารแห่งวัฏจักร!! ”
มัจฉาสวรรค์สลายหายไปพร้อมกับระอองแสงอ่อนๆ..น้ำตาของไป๋หลงเอ่อล้นออกมาอย่างบอกไม่ถูก…อีกทั้งของขวัญชิ้นสำคัญที่มัจฉาสวรรค์ตัวน้อยมอบให้คือ..การถ่ายทอดพลังบริสุทธิ์บวกกับการยกระดับพลังที่เกินกว่ามนุษย์หรือใครจะทำได้…
เด็กหนุ่มยืนขึ้นก่อนจะโคจรพลังและระเบิดออกมาในทีเดียว..
ตึง!!!
พลังบริสุทธิ์จำนวนมหาศาลถูกระเบิดออกมาทำให้บรรยากาศโดยรอบสงบและเย็นขึ้นอย่างบอกไม่ถูก..ราวกับพลังนี้ไม่ได้มีไว้ทำลายแต่มีไว้เพื่อ..ปกป้อง!!
“ ตอนนี้ระดับพลังของข้าอยู่ที่จักรพรรดิ์ขั้นต้น…จากระดับพลังเพียงราชันย์นักรบเท่านั้น…แต่ผลกระทบของมันก็ยังมีอยู่ในตอนนี้ข้าสัมผัสไม่ได้เลยว่าจะยกระดับพลังได้..ดูเหมือนนี้จะถึงขีดสุดในตอนนี้สินะ ”
เด็กหนุ่มเอ่ยขึ้นพร้อมกับแหงนมองท้องฟ้า..
“ มัจฉาสวรรค์..หวังว่าเราคงจะได้เจอกันอีก!! ”
……………………………………………………………………
หลังจากนั้นไม่นานไป๋หลงก็ได้กลับมาพบลิ่วหลงกุนอีกครั้ง..พร้อมกับช่วยฟื้นฟูเมืองบางส่วน…และคำถามที่ลิ่วหลงกุนสงสัยก็ถูกคลี่คลายกระจ่างแล้ว..
“ เป็นแบบนี้นี่เอง..ไม่คิดเลยว่าจะเป็นท่าน..ผู้สืบทอดที่แท้จริงๆไม่แปลกใจเลยที่ท่านราฟาเอลมอบสัญลักษณ์นั่นให้ ”
ทั้งสองพูดคุยกันถึงรายละเอียดยิบย่อยต่างๆ..ก่อนที่ไป๋หลงจะฉายแววตาเป็นประกาย
“ ท่านลิ่วหลงกุนกระบวนท่าแห่งราชันย์ที่ท่านมอบให้ข้า..ใครเป็นคนคิดขึ้นท่านพอจะทราบไหม? ”
“ บอกตามตรงข้าแทบจะไม่ทราบเลยว่าตำราเล่มนั้นใครเป็นผู้เขียนขึ้น..ข้าทราบแค่ว่าเป็ยเทพตนนึงบนสวรรค์เท่านั้น!! ”
ไป๋หลงเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็ราวกับจำชื่อของเทพองค์นั้นได้เมื่อครั้งยังฝึกอยู่ในห้วงจิต..แต่ยามนี้ไป๋หลงมิอาจเข้าไปได้ราวกับถูกขวางกั้นด้วยระดับพลังที่ต่างกันเกินไป..จึงมิอาจฝ่าเข้าไปได้แม้จะเป็นห่วงจิตของตนก็ตาม..
“ ท่านรู้จักเทพที่ชื่อ ลูซิเฟอร์ ไหม? ”
ลิ่วหลงกุนใบหน้าขาวซีดก่อนจะเข้ามาจับบ่าของไป๋หลงด้วยนิ้วมือที่สั่นอย่างบอกไม่ถูก..
“ มะ..เมื่อกี้ท่านว่าอะไรนะ!!! ”
………………………………………………………………………
เด็กหนุ่มยังคงสับสนกับคำพูดของลิ่วหลงกุนเมื่อครู่แต่มิได้เก็บมาใส่ใจ..เด็กหนุ่มเคลื่อนย้ายเงาเป็นยังเงาของอาเปา..ที่มีพลังจักรพรรดิ์เงาแฝงไว้..
“ ทุกอย่างปกติไหม? ”
อาเปาได้ยินเช่นนั้นก็กล่าวตอบในทันที..
“ ทุกอย่างปกติดีขอรับ..แต่เมื่อครู่จับสัมผัสได้ถึงพลังบางอย่างที่พุ่งผ่านท้องฟ้าไปกลิ่นอายของมันแปลกพิศวงยิ่งนัก.. แล้วก็ท่านเทียร์มีบางอย่างจะคุยกับท่านขอรับ ”
“ คุยกับข้า? ”
“ ขอรับ ”
ไป๋หลงได้ยินเช่นนั้นก็เดินตรงไปหาเทียร์ที่อยู่ไม่ไกลจากที่นี่ส่วนอาเปาก็กลับมาอยู่ในดวงจิตของไป๋หลงเช่นเดิม..
“ เทียร์เจ้ามีอะไรจะพูดกับข้าอย่างงั้นหรือ? ”
เด็กหนุ่มพอจะคาดการณ์เกี่ยวกับเรื่องที่เด็กสาวกำลังจะเอ่ยถึง..
“ คือข้า.. ”
“ หากเจ้าไม่อยากในตอนนี้ก็ไม่เป็นไร..เมื่อไหร่ก็ตามที่เจ้าพร้อมบอกข้าได้เสมอ..เจ้าช่วยข้าไว้ในตอนนั้นแค่นี้เป็นพอ ”
“ นี้เจ้า.. ”
เทียร์แปลกใจเล็กน้อยที่ไป๋หลงไม่คิดจะไต่ถาม..
“ ข้าไม่บอกเจ้าแล้วแบร่ๆ!! ”
เทียร์แลบลิ้นใส่พลางปริ้นตาใส่ไป๋หลงราวกับเด็กแกล้งกันก็มิปาน..
“ กลับไปสถาบันเทพมาร..ข้ายังมีเรื่องที่ต้องทำ..และเป้าหมายอีกอย่างของข้าคือ..ข้าจะใช้เวลาราวๆ1-2ปีเพื่อไต่ขึ้นไปเป็นศิษย์อันดับหนึ่งแห่งสถาบันเทพมาร!!! ”
ไป๋หลงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่น..ยามนี้ไป๋หลงตั้งเป้าไว้คือจบการศึกษาจากที่นั่นและสถานะพิเศษที่ได้หลังจากจบการศึกษา…
“ แต่ข้าไม่ใช่ศิษย์ที่นั่น..ข้าเข้าไปไม่ได้หรอกนะเว้นก็แต่ว่าเจ้ามีแผน? ”
เด็กสาวเอ่ยขึ้นด้วยความสงสัย..
“ เจ้าคิดว่าข้าเป็นใครเรื่องแค่นี้..ถึงแล้วเจ้าจะรู้เอง ”
ไป๋หลงกล่าวขึ้นอย่างมีเลศนัยบางอย่างก่อนจะมุ่งหน้ากลับสถาบันเทพมารและทำการเชื่อมต่อร่างแยกเงาที่ส่งไปก่อนหน้านี้ภายในตัว..
ไม่นานภาพที่ถูกส่งเข้ามาหลังจากทำการเชื่อมต่อแทบจะทำให้ไป๋หลงใบหน้าบิดเบี้ยวอัปลักษณ์…เพราะร่างเงาของไป๋หลงถูกตัดแขนขวาออกไปพร้อมกับระดับพลังที่ค่อยๆอ่อนลง..
“ นี้มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น!! ”
จบ…
จบภาค5 เทพมารตกสวรรค์ติดตามตอนต่อไปภาค6
เทพมารตกสวรรค์ภาค6 ปีกที่ถูกช่วงชิง
ในภาค6 นี้ มิว( เด็กหนุ่มที่มีพลังแห่งบรรพกาล) เซเรฟ( จักรพรรดิ์ธาตุจรัสแสง) และ จักรพรรดิ์ไร้นามจะเข้ามามีบทบาทในภาค6 ส่วนจักรพรรดิ์ธาตุและราชันย์มังกรทั้ง12 จะค่อยๆโผล่มาทีละตัวน่าจ้ะ ส่วนโซโลม่อนนั้นไรท์จะขออุ้บไม่พูดถึงส่วนนี้ก่อนเพราะรายละเอียดมันเยอะ5555