เทพมารตกสวรรค์ – ตอนที่ 341 ไป๋หลง ปะทะ เดียร์รอส 1

ตอนที่ 341 ไป๋หลง ปะทะ เดียร์รอส 1

นี่เป็นครั้งแรกที่ไป๋หลงเห็นสภาพของพยัคฆ์สวรรค์ที่อยู่ในสภาพเช่นนี้..หลิงหลุนค่อยๆแปรสภาพกลับมาเป็นแมวสีดำสลับขาวตัวน้อยที่ทั่วทั้งร่างเต็มไปด้วยบาดแผลที่มีพิษระดับบรรพกาลไหลเวียนอยู่…ภายในร่าง

ไป๋หลงรีบอุ้มหลิงหลุนขึ้นมาก่อนจะฝากให้ตุลาการสวรรค์ฝ่ายขวา รีบนำพาตัวหลิงหลุนไปรักษายังแดนสวรรค์ให้เร็วที่สุด…เพราะวิทยาการในแดนมนุษย์ย่อมไม่อาจรักษาสัตว์อสูรศักดิ์สิทธิ์ได้…

“ นี่ท่าน… ”

“ นี่เป็นคำสั่ง… ”

ชายหนุ่มแววตานิ่งสงบแต่แฝงเอาไว้ด้วยความน่ากลัว..เมื่อมองไปยัง ฟา ราชวงศ์เอลฟ์คนสุดท้ายที่ยังหลงเหลือรอดอยู่ และยังเป็นสหายของไป๋หลงอีกด้วย…ไม่เพียงเท่านั้นสมาชิกกองกำลังปีกสวรรค์ที่เหลืออยู่ก็ต่างบาดเจ็บสาหัส ชีพจรอ่อนแรงไม่ได้สติ..

“ ข้าขอช่วยท่านพาพวกเขาไปยังสถานที่ที่ปลอดภัย และรีบทำการรักษาสหายของข้าโดยเร็ว นี่ถือเป็นคำสั่ง!! ”

ตุลาการสวรรค์ทั้งสองคนย่อมรับรู้ได้ถึงความโกรธเกรี้ยวที่ส่งผ่านออกมาผ่านแววตา…นี่อาจจะเป็นอีกครั้งที่ไป๋หลงจะรู้สึกโกรธถึงเพียงนี้…

“ พวกข้าทั้งสองคนจะรีบกลับมาโดยเร็ว!! ”

เทพสวรรค์ทั้งสองคนหอบร่างทั้งหมดขึ้นไป..ซึ่งแน่นอนว่าเผ่าปีศาจโดยรอบต่างเข้าโจมตีขัดขวาง..แต่ทว่า..

“ จิตจักรพรรดิ์!! ”

ไป๋หลงระเบิดพลังชนชั้นจักรพรรดิ์ที่แท้จริงออกมา โดยใช้อำนาจจักรพรรดิ์ในการสะกดข่มปีศาจทั้งหมดให้มอบราบอยู่กับพื้น…ซึ่งเดียร์รอส นั้นสัมผัสได้ถึงอำนาจจิตที่แข็งแกร่งเท่านั้น แต่ตนเองนั้นไม่ได้รับผลกระทบแต่อย่างใดจากความห่างของระดับพลัง…

“ นี่เจ้าเป็นใครกันแน่…ขนาดที่ทำให้เทพสวรรค์ระดับสัตว์ประหลาดถึงเชื่อฟังเจ้าได้..ทั้งๆที่ถ้ามี2คนนั้นอยู่ เจ้าก็อาจจะเอาชนะข้าก็ได้.. ”

ชายหนุ่มหมุนควงตรีศูลดับสุริยันพร้อมกับใช้ปลายแหลมของตรีศูลหันไปทางเดียร์รอส…

“ แค่เจ้ากับข้าก็เกินพอ… ”

“ ฮ่าฮ่าฮ่า น่าสนุกดีนิย่อมได้— ”

เดียร์รอสยังพูดไม่ทันจบคำไป๋หลงก็ระเบิดความเร็วชั่วพริบตาเข้าประชิด เดียร์รอสได้อย่างง่ายดาย..แต่ช่างน่าเสียดายที่ปลายแหลมของตรีศูลไม่อาจจะเจาะทะลวงผ่านผิวหนังที่แข็งแกร่งดุจเหล็กกล้านี้ได้…

“ ความเร็วนี่มัน…”

ไป๋หลงถอยหลังกลับไปสิบก้าวเมื่อเห็นว่าการโจมตีของตรีศูลดับสุริยันไม่อาจที่จะเจาะทะลวงผิวของปีศาจตนนี้ได้..

เดียร์รอสแสยะยิ้มขึ้นมาพร้อมกับทำการออกคำสั่ง…แต่ก็ยังมีความค้างคาใจที่ยังอธิบายไม่ถูก..

“ เด็กคนนี้มีบางอย่างที่แตกต่างออกไป…ข้าจะต้องรู้ให้ได้ว่ามันคืออะไร ”

“พวกเจ้าทั้งหมดถอยห่างออกไป การต่อสู้ในครั้งนี้ จะมีเพียงข้าแค่คนเดียว!!! ”

เดียร์รอสยืนประจันหน้ากับไป๋หลง โดยที่ความสูงของเดียร์รอสนั้นมีความสูงถึง 2 เมตรด้วยกัน ทำให้ไป๋หลงอยู่เพียงระดับหน้าอกของเดียร์รอสเท่านั้น..

ทั้งสองห่างกันเพียงคนละสองก้าวเท่านั้น โดยที่ยังไม่ทีฝ่ายใดเคลื่อนไหว…

“ เป็นเจ้าเองสินะ ที่ทำให้สหายของข้าต้องบาดเจ็บสาหัส… ”

“ ถ้าเป็นแบบนั้นแล้วจะทำไม…ถ้าอยากแก้แค้นให้พวกมนุษย์โสโครกพวกนั้นก็เข้ามา!! ”

ตึง!!

ไป๋หลงปล่อยหมัดที่อัดแน่นไปด้วยพลังแห่งจอมราชันย์ใส่ที่หน้าท้องของเดียร์รอส…ในขณะเดียวกันเดียร์รอสก็ปล่อยหมัดหมัดที่อัดแน่นไปด้วยพลังมหาศาลโดยที่ใบหน้าของไป๋หลงอย่างจัง..

ตู้มมม!!!

ทั้งสองคนยังคงแลกหมัดกันอย่างบ้าคลั่งไม่มีทีท่าว่าฝ่ายไหนจะยอมหยุด ทุกๆกำปั้นของไป๋หลงแฝงไปด้วยความโกรธแค้นอย่างถึงขีดสุด…

ตู้มมม!!!

เดียร์รอสถอยเป็นทางยาว..บาดแผลค่อยๆได้รับการฟื้นฟูเฉกเช่นเดียวกันกับไป๋หลงที่บัดนี้บนใบหน้าไร้ซึ้งบาดแผลใดๆทั้งสิ้น..ซึ่งเดียร์รอสหาได้ตกตะลึงไม่ เพียงแค่เพิ่มความแปลกใจเข้าไปอีก

ถ้าจะให้พูดการแลกหมัดเมื่อสักครู่นี้นั้นแทบจะไม่มีใครฝ่ายไหนได้รับความเสียหายแม้แต่น้อยจากพลังฟื้นตัวที่ราวกับสัตว์ประหลาด!!

“ ข้าล่ะชอบอะไรแบบนี้จริงๆ อาณาเขตปีศาจ!!! ”

“ อาณาเขตจักรพรรดิ์เงา!! ”

อาณาเขตจักรพรรดิ์เงาถูกทำลายลงในทันทีเมื่อปะทะเข้ากับอาณาเขตปีศาจของเดียร์รอส

ทั่วทุกพื้นที่เต็มไปด้วยซากโครงกระดูก พื้นที่บริเวณโดยรอบถูกย้อมไปด้วยม่านโลหิตแต่ทว่า…ไป๋หลงแสดงสีหน้านิ่งสงบออกมาก่อนจะจำแลงร่างปลดปล่อยรูปลักษณ์ที่แท้จริงออกมา!!

สร้างความตกตะลึงให้กับเดียร์รอสเป็นอย่างมาก..ปีกสีดำ 2 คู่และสีขาว2 คู่กลางแผ่นหลังนั้น คือสัญลักษณของเลือดผสม!!

สัญลักษณ์แห่งเทพมารและสัญลักษณ์แห่งแสงหมุนวนรอบตัวไป๋หลงก่อนจะปลดปล่อยพลังสีขาวดำทะลวงอาณาเขตปีศาจภายในพริบตาเดียว!!

“ ตู้มมมม!!! ”

เดียร์รอสแดงสีหน้าตกตะลึงออกมาอย่างเห็นได้ชัด..ไม่ใช่ใบหน้าที่แสดงถึงความหวาดกลัว แต่เป็นความตื่นเต้นที่ไม่อาจหักห้าม!!

“ สัญลักษณปีกสีดำหนึ่งคู่และสัญลักษณ์ตรีศูลนั่น…สัญลักษณ์แห่งแสงสว่างแบะความมืด เจ้าเป็นใครกันแน่!!..อีกทั้งปีก4คู่บนแผ่นหลังของเจ้า.. ”

“ ก็ลองบังคับให้ข้าเปิดปากดูสิ…ข้าจะทุ่มทุกอย่างเพื่อโค่นเจ้าลงซะ!! ”

ไป๋หลงระดบิดความโกรธแค้นออกมาให้กลายเป็นพลัง…เส้นผมสีดำค่อยๆยาวขึ้นจนถึงกลางแผ่นหลัง..ใบหน้าของไป๋หลงค่อยๆแปรเปลี่ยนไปราวกับว่าเป็นไป๋หลงในอีก10ปีข้างหน้า…

เดียร์รอส ที่เป็นถึงมือขวาของเบลเซบับ ย่อมไม่ประมาทคู่ต่อสู้ที่ทุ่มหมดหน้าตักอย่างแน่นอน ถึงแม้จะยังมีความสงสัยเกี่ยวกับที่มาของชายหนุ่มผู้นี้ก็ตาม..

“ ร่างจำแลงเทพปีศาจล้างสวรรค์!! ”

“ มิติปีศาจ!! ”

“ ศาสตร์ตราจิตวิญญาณ ดาบปีศาจ!! ”

ตู้มมมมมมม!!!!!

เดียร์รอสระเบิดพลังระดับชนชั้นมหาเทพออกมา ทั่วทั้งร่างประดับไปด้วยเกราะสีดำที่ถูกสร้างขึ้นจากร่างจำแลง พร้อมกับลูกแก้วมิติสีดำสนิทที่หมุนอยู่รอบตัวเดียร์รอส..และสุดท้ายศาสตร์ตราจิตวิญญาณ ดาบปีศาจ สีแดงดำที่อยู่ในมือของเดียร์รอส ราวกับว่ามันกำลังกระหายศึกสงคราม!!

แม้เดียร์รอสคล้ายจะปลดปล่อนพลังออกมาเต็มที่ แต่ความโกรธแค้นในจิตใจของไป๋หลงกลับทวีความรุนแรงขึ้นมา…

ออร่าสีดำน่าสะพรึงค่อยๆแผ่ออกมาจากตัวไป๋หลงอย่างช้าๆ..

……………………………………………………………………….

ในหอเคยเทพปีศาจ ที่ไป๋หลงนั้นแยกเก็บไว้มิติเก็บของของตน ซึ่งบัดนี้เด็กสาวที่เข้าสู่สภาวะหลับไหลนานแสนนานกำลังจะลืมตาตื่นขึ้นมา..เปลือกตาของเด็กสาวค่อยๆขยับ

สาเหตุเดียวที่เด็กสาวถูกปลุกขึ้นมาจากสภาวการหลับไหลก่อนกำหนดคือผู้เป็นพี่ชาย…ที่กำลังถูกความมืดเข้าครอบงำอย่างช้าๆ จากความโกรธแค้นที่เกิดขึ้นภายในจิตใจ!!

“ ท่านพี่..อย่าถูกความมืดเข้าครอบงำเป็นอันขาด!! ”

จบ

เทพมารตกสวรรค์

เทพมารตกสวรรค์

Status: Ongoing

ย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อน ได้เกิดเหตุการณ์ครั้งสำคัญที่สุด เทพและมารได้ตกหลุมรักกันเรื่องนี้เป็นเรื่องที่รู้กันเฉพาะเบื้องบนเท่านั้น แต่ก็มีเบื้องล่างบางส่วนที่รู้เแต่ทั้งสองนั้นหาใช่เทพและมารทั่วไป ฝ่ายเทพคือ ราฟาเอล ซึ่ง ตกหลุมรักกับเทพมาร อัลบาร์ ซึ่งทั้งสองเป็นบุคคลที่ทรงอำนาจ และมีชื่อเสียงอยู่มาก ในเรื่องความแข็งแกร่ง ทั้งสองได้ตกหลุมรักกัน และได้ให้กำเนิดบุตร แต่ ความรักของเทพและมาร เป็นเรื่องต้องห้าม เพราะ ทั้ง2ฝ่าย ต่าง เปรียบเสมือน แสง และความมืด ซึ่งมิอาจเป็นที่ยอมรับได้ เรื่องนี้รู้ถึงหูของ เทพสูงสุด จึงจำเป็นจะต้อง สะสางปัญหาเรื่องนี้ด้วยตัวเอง...

"ราฟาเอล เจ้าได้ทำผิดกฏของสวรรค์ และมิหนำซ้ำยังให้กำเนิดบุตร เห็นทีว่าข้าต้อง สังหารบุตรของเจ้าเพื่อไม่ให้เป็นที่ครหา "

เสียงพูดอันทรงพลังและศักดิ์สิทธิ์ แต่ มิทำได้ให้ราฟาเอล หรือ เทพมารหวั่นแม้แต่น้อย ถึงแม้อยู่วงล้อมของกองทัพเทพ มากกว่าแสนตนก็ตาม

" เอาล่ะส่งตัวบุตรของพวกเจ้ามาข้าจะถือว่าข้าให้อภัยพวกเจ้าทั้งสองก็แล้วกัน"

เมื่อองค์เทพค์สูงสุดของเหล่าเทพพูดจบก็เกิดความเงียบเข้าครอบคลุมแต่ในขณะนั้นเองก็เกิดเสียงหัวเราะของเทพมารขึ้น ทำให้เหล่าเทพ หน้าขึ้นสีและจะเข้าไปจัดการเทพมารตนนั้นแต่ไม่มีคำสั่งขององค์เทพสูงสุด เลยได้แต่รอฟังคำสั่ง

"ฮ่าๆๆๆๆ!! ตลกสิ้นดี คิดว่าข้าจะส่งบุตรของพวกเราให้เจ้าอย่างงั้นรึ หึ!! ฝันไปเถอะ ต่อให้ข้าต้องตาย ข้าจะลากพวกเจ้าไปด้วยให้จงได้"

เทพมารพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันสร้างความไม่พอใจกับเหล่าเทพอย่างมาก แต่ องค์เทพสูงสุดยังไม่ได้กล่าวอะไร

"เป็นเช่นนั้น ถึงแม้ข้าจะตายแต่ข้าจะลากพวกท่านทุกคนไปกับข้าด้วยถึงแม้ข้าจะตายก็ตามแต่....บุตรของพวกข้าต้องรอด ถึงแม้พวกท่านจะะเป็นเผ่าพันธุ์ เดียวกัน แต่ข้า ก็ไม่ยอมให้พวกท่านแตะต้องบุตรของข้าเป็นอันขาด!!! "

หลังจากราฟาเอลและเทพมารพูดจบก็หันหน้ามาหากันซึ้งในอ้อมแขนของเทพมาร อุ้มเด็กทารกหน้าตาน่ารัก ดวงตาที่ไร้เดียงสา เส้นผมที่ปลิวไสวตามสายลม ทั้งสองได้ปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา สร้างความกดดันให้กับเหล่าเทพเป็นจำนวนมาก

ตู้มมม!!

หลังจากทั้งสองปลดปล่อยแรงกดดันออกมา ทำให้องค์เทพสูงสุดเริ่มขมวดคิ้วและเริ่มคิดบางอย่างในใจ

" ทั้งสองคงจะรักกันมากสิน่ะ ข้าเองก็ไม่อยากสู้กับเผ่าพันธ์ตัวเองด้วยสิ งั้นเอาเป็นแบบนี้ละกัน "

"ราฟาเอล และ เทพมาร พวกเจ้าคงจะรักกันมากสินะ เอาเป็นแบบนี้เป็นไง เรื่องบุตรของพวกเจ้าข้าจะไม่ยุ่ง แต่ ข้าจะผนึกพวกเจ้า ทั้งสองไว้ในมิติพิเศษ เป็นเวลา10000ปี หลังจากผ่านหนึ่งหมื่นไป พวกเจ้าทั้งสองจะทำอะไรก็ไม่ใช่เรื่องของข้า นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ข้าในนามองค์เทพสูงสุด ขอปลด ราฟาเอล

ออกจาก การเป็นเผ่าเทพ ณ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ส่วนเจ้า เทพมาร!! ถ้าเจ้ารัก ราฟาเอลจงตัดปีกตัวเองออก1คู่ ข้าจะไม่ทำอันตรายต่อลูกของพวกเจ้า เป็นไงจะรับหรือไม่รับข้อเสนอของข้าล่ะ จงเลือกซะ"

หลังจากเทพสูงสุดกล่าวจบก็เกิดเสียงคัดค้านหลายเสียง...

" ท่านเทพสู- " เทพองค์นั้นกล่างยังไม่ทันจบก็ โดนเสียงอันทรงพลังกล่าวขึ้น

"เงียบบบบบ!!"

" นี้คือการตัดสินใจของข้าพวกเจ้าไม่มีสิทธ์ ในที่นี้มีใคร สู้ตัวต่อตัว กับ ราฟาเอลและเทพมารได้บ้างล่ะ ข้าขอพูดเลยว่าไม่มี พวกเขาทั้ง2 ทรงพลังเกินไป และอีกอย่าง ราฟาเอลเป็นพวกพูดจริงทำจริง จำที่นางพูดได้หรือไม่ ว่านางจะลากพวกเจ้าไปด้วยถึงให้ต้องตาย " หลังจากเทพสูงสุดพูดจบก็ไม่ใครกล่าวขีดขึ้นมาอีก ถึงจะมีเทพบางองค์เจ็บใจแต่ต้องยอมรับว่า ที่เทพสูงสุดพูดมานั้นเป็นเรื่องจริง

"ได้ ข้าขอรับข้อเสนอ นั้นข้าจะตัดปีกของข้าออก1คู่ หวังว่าเทพอย่างพวกเจ้าคงไม่ผิดคำพูด!!"

เทพมารพูดด้วยน้ำเสียงอันแสนจะเย็นชา การตัดปีกออกนั้น จะเป็นการตัดพลังไปด้วย ซึ่งเทพมารที่มีปีกถึง8 คู่ การที่เสียไป1คู่ ถือว่าเป็นการสูญเสียที่หนักหนาพอสมควร...

"ไม่นะอัลบาร์เจ้าจะทำแบบนั้นไม่ได้นะ!!!"

ราฟาเอลพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเศร้าและเสียใจ...

"ไม่เป็นไรหรอกยังไงต้นเหตุก็เกิดมาจากข้า แล้วอีกอย่างข้าก็ไม่อยากให้เจ้าสู้กับเผ่าพันธุ์ตัวเองด้วย"

ราฟาเอลกำลังจะพูดต่อ แต่เทพมารได้ตัดปีกตัวเองออก1คู่ ทำให้ความเจ็บปวดถาโถม เข้ามา แต่เทพมารไม่ส่งเสียงร้องออกมาแม้แต่น้อย

"เอาล่ะข้าทำตามที่ท่านพูดไว้แล้ว หวังว่าท่านคงจะไม่ผิดคำพูดนะ!!!"

เทพมารพูดด้วยน้ำเสียงอันอ่อนล้าเต็มทน...

"อืม...ข้าให้สัญญา"

หลังจากเทพสูงสุดให้คำสัณญาเขาก็ล้มตัวลงหมดสติเพราะการตัดปีกออกนั้น เหมือนกับตายทั้งเป็น

"อุแว้ๆ"

เสียงเด็กทารกร้องขึ้น ถึงแม้จะไร้เดียงสาแต่ความเป็นบุตรเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อบาดเจ็บก็ส่งเสียงร้องขึ้นมา ราฟาเอลเห็นภาพตรงหน้ารู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก นางเองก็ถือเป็นแม่คนนึง ราฟาเอลนางเดินเข้าไปใกล้ ลูกของตนซึ่งอยู่ในอ้อมอกของผู้เป็นพ่อ นางได้ทำการผนึกจิตวิญญาณส่วนนึงของนางไว้ในจิตของบุตร เมื่อถึงเวลา ผนึกจะคลายออกและจะได้เจอกับจิตวิญญาณ....ของนางที่นางได้หลงเหลือไว้ให้ และได้มอบอาวุธจิตวิณญาณของตนให้กับบุตร

เป็นดาบประจำดวงจิตวิณญาณของผู้ถือครอง...ไม่สามารถให้ใครใช้ได้ ยกเว้นจะได้รับการสืบทอดโดยตรงและได้รับการยิมยอมทั้ง2ฝ่าย!! ซึ่งบุตรของ ราฟาเอล และ อัลบาร์ นั้น เป็นกรณียกเว้นสามารถให้ได้โดยไม่ต้องผ่านการยินยอมจากอีกฝ่าย ซึ่งก่อนหน้านี้อัลบาร์ ได้มอบอาวุธจิตวิณญาณของตนให้กับบุตรไปแล้ว... ราฟาเอลอุ้มบุตรขึ้นมาและนำพลังส่วนหนึ่งมาห่อหุ้มร่างของบุตรตนและหายวับไปทันที ในตอนนี้บุตรของนาง ถูกส่งลงไปยังโลกเบื้องล่างแล้ว สร้างความตื่นตระหนกให้กับพวกเทพเหล่านี้เป็นอย่างมากเพราะกลัวว่าในอนาคต เด็กคนนี้จะนำภัยพิบัติมาให้...

"หลังจากผนึกพวกมัน2คนแล้วพวกเจ้านำกำลังคนของเราไป100 คนแล้วสังหารเด็กนั้นทิ้งซะในอนาคตมันอาจจะเป็นปัญหาต่อแผนการในอนาคตของท่านผู้นั้นได้"

เทพองค์นี้ รูปร่างสูงใหญ่กล้ามเนื้อเป็นมัดๆ เส้นผมสีน้ำตาล กล่าวด้วยน้ำเสียงเบาๆกับสหายของตนแทนที่จะใช้จิตคุยกันเพราะมันมั่นใจว่าไม่มีใครได้ยินแต่แล้วเหตุการณ์บางอย่างไม่เป็นดังที่คิดเมื่อมีน้ำเสียงดังขึ้นพร้อมปล่อยแรงกดดันระดับมหาเทพ ขั้นปลาย ออกมา ทำให้เทพองค์นั้นหน้าซีดเผือกเพราะมันที่อยู่ขั้นเทพนักรบไม่อาจต้านทานแรงกดดันของราฟาเอลที่ปล่อยออกมา

ตู้มมม!!

เสียงระเบิดพลังของราฟาเอลที่ปล่อยกลิ่นอายระดับมหาเทพออกมา พร้อมกับแรงกดดันที่มหาศาล

"เจ้าเมื่อกี้เจ้าพูดว่าอะไรน่ะเจ้าจะสังหารบุตรของข้ายังงั้นเหรอ หึ!! ชั่งหาที่ตาย..ดีในเมื่อข้ายอมรับข้อเสนอแต่กลับมีพวกคิดไม่ซื่อกับลูกของข้า ข้าจะสังหารมันทิ้งซะ จงโผล่หัวออกมา หรือจะให้ข้าไปลากหัวเจ้าออกมา จงเลือกเอาซะ!!! "

ราฟาเอลตอนนี้พูดด้วยน้ำเสียง เย็นชา แฝงไปด้วยความโกรธแค้น จนยากจะควบคุม!!!

"ใจเย็นลงก่อน เรื่องนี้ข้าจัดการให้เมื่อครู่ข้ารู้เป็นเสียงผู้ใด เจ้าไม่ต้องลงมือหรอก ราฟาเอล บุตรแห่งข้า ข้าจะจัดการให้เพื่อเป็นการไถ่โทษที่มีพวกคิดไม่ซื่อ"

หลังจากองค์เทพสูงสุดพูดจบ ความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้งก่อนจะมีเสียงขึ้น...

" อะไรนะ ท่านราฟาเอลเป็นบุตรของท่านองค์เทพสูงสุดอย่างงั้นเหรอข้าไม่เคยรู้มาก่อนข้าอยู่มา1000ปีข้าพึ่งรู้เนี้ยแหละ"

เทพองค์นี้กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงตกตะลึง

"ใช่ๆข้าก็พึ่งรู้เนี้ยแหละ !! " เสียงเทพองค์อื่นดังขึ้นเรื่อยๆพูดกันไปต่างๆนาๆ

"เงียบ!! "

องค์เทพสูงสุดพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

"เรื่องนี้ข้าไม่เคยบอกพวกเจ้าก็คงไม่รู้หรอก ว่าราฟาเอลเป็นบุตร สตรี เพียงคนเดียวของข้าเรื่องอื่นชั่งมันตอนนี้ข้าจะจัดการกับเทพนอกรีตที่แฝงตัวอยู่ในนี้ "

ตู้มมมม!!

เทพองค์ที่โดนจับได้ว่าเป็นคนพูดระเบิดพลังระดับเทพนักรบ เพื่อจะหนีไปให้ไกลแต่มีหรือระดับเทพนักรบจะเทียบเคียงกับระดับเทพสูงสุด มันโดนฝ่ามือของเทพค์สูงสุดซัดเข้าตรงที่หน้าอกอย่างจังจนตัวระเบิดออก เพียงแค่ใช้พลัง ไม่ถึง1ใน10 ก็จัดการกับเทพองค์นั้นลงได้อย่างง่ายดาย...

"เอาล่ะข้าจัดการมันให้แล้วเจ้าจงวางใจเถิด ราฟาเอลบุตรเพียงคนเดียวของข้า ตามกฏเจ้าต้องโดนผนึก10000ปี เจ้าถึงจะออกมาได้ เพราะฉะนั้นพ่อรักลูกนะราฟาเอล"

เมื่อองค์เทพสูงสุดกล่าวจบราฟาเอลก็คลายพลังลงและส่งยิ้มให้ผู้เป็นพ่อก่อนจะกล่าวตอบกลับไปว่า

"ข้าขอโทษที่เป็นบุตรที่แย่ ให้กับท่าน ฝากท่านช่วยเฝ้ามองบุตรของข้าแทนข้าด้วย"

ราฟาเอลพูดจบก็มีแสงสีเหลืองส่องลวมาที่ร่างของราฟาเอลและอัลบ่ร์ ที่หมดสติอยู่แล้วทั้ง2ก็หายไปอยู่ในห้องมิติที่โดนผนึก จนกว่าจะครบ10000ปี

"แล้วค่อยกลับมาเจอกันใหม่นะบุตรเพียงคนเดียวของข้า"

น้ำเสียงที่เปล่งออกมาแฝงไปด้วยความเศร้าและเสียใจเป็นอย่างมากที่ต้องผนึกบุตรของตัวเอง...

"หึมันยังไม่จบเพียงเท่านี้หรอก ดินแดนแห่งนี้จักต้องล่มสลาย!! "

เมื่อกล่าวจบ เงาสีดำที่แอบมองเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ ก็หายไปทิ้งไว้เพียงความว่างเปล่า..สาเหตุที่มกาเทพสูงสุดมิอาจจับการเคลื่อนไหวได้เพราะมันเป็นเพียงร่างที่สร้างขึ้นเท่านั้นไร้ซึ่งจิตวิญญาณ...

ระดับพลัง

นักรบแรกเริ่ม 1-9

นักรบจิตวิณญาณ 1-9

นักรบหลอมรวม 1-9

นักรบที่แท้จริง 1-9

ราชันนักรบ 1-9

ราชันนักรบที่แท้จริง 1-9

จักรพรรดิ 1-9

จักรพรรดิที่แท้จริง 1-9

เทพนักรบ 1-9

เทพสงคราม 1-9

มหาเทพ 1-9

เทพสูงสุด(พระเจ้า)

ระดับพลัง สัตว์อสูร

อสูรระดับแรกเริ่ม 1-9

อสูรระดับจิตวิณญาณ 1-9

อสูรระดับหลอมรวม 1-9

อสูรที่แท้จริง 1-9

ราชันอสูร 1-9

ราชันอสูรที่แท้จริง 1-9

จักรพรรดิ 1-9

จักรพรรดิที่แท้จริง 1-9

เทพอสูร 1-9

มหาเทพอสูร 1-9

เทพอสูรสูงสุด (ผู้ปกครองเหล่าอสูรทั้งปวง)

เงินตรา

1000เหรียญทองแดง = 1เหรียญเงิน

1000เหรียญเงิน = 1เหรียญทอง

1000เหรียญทอง = 1เหรียญเพชร

ระดับอาวุธ

อาวุธจะแบ่งออกเป็น2ประเภท ประเภทแรก 1.อาวุธที่หาได้จากการสังหารสัตว์อสูร

และหาซื้อทั่วไปหรือได้จากงานประมูล

ประเภทที่สอง อาวุธจิตวิณญาณ เป็นอาวุธที่อยู่ในจิตใจของแต่ละคน แต่ละคนสามารถมีได้เพียงหนึ่งเดียว ยกเว้น สายเลือดผสม

อาวุธประเภทแรก

อาวุธระดับ 1 ดาว (ชาวบ้าน)

อาวุธระดับ 2 ดาว (นักรบฝึกหัด)

อาวุธระดับ 3 ดาว ( นักรบ)

อาวุธระดับ 4 ดาว ( พาลาดิน)

อาวุธระดับ 5 ดาว (ราชา)

อาวุธระดับ 6 ดาว (ราชัน)

อาวุธระดับ 7 ดาว (มายา)

อาวุธระดับ 8 ดาว (ตำนาน)

อาวุธระดับ 9 ดาว (เทวะ)

อาวุธประเภทที่ 2 ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ เป็นอาวุธที่อยู่ในจิตของผู้ครอบครอง มีพลังมหาศาลกว่า อาวุธประเภทแรก เป็นอย่างมาก ข้อเสียก็คือพลังจะลดลงอย่างลวดเร็วแรกกับพลังมหาศาลที่ได้รับ ระดับยิ่งสูงยากต่อการควบคุมในการใช้แต่ละครั้ง

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ชาวบ้าน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ นักรบฝึกหัด

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ นักรบ

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ พาลาดิน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ราชา

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ราชัน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ มายา

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ตำนาน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ เทวะ

* ศาสตร์ตราวิณญาณต้องใช้เวลาในการฝึกฝนเป็นอย่างมาก หาผู้ใช้ได้น้อยมากในแต่ละทวีป

ทวีป

ทวีป จรัสแสง (เป็นที่ตั้งของเผ่าพันธ์มนุษย์)

ทวีป ปักษา

ทวีป อสูร

ทวีป มืด

ทวีป สีชาด

ทวีป มังกร

ทวีป หงส์สา

เผ่าพันธ์

มนุษย์

เทพ

มาร

มังกร

เอล์

อสูร

ระดับโอสถ

ความบริสุทธิ์จะมี1-10ส่วน 5ในส่วน10 จะถือว่า ระดับ ต่ำ 6ในส่วน10 ระดับกลาง 7 ส่วนขึ้นไปถือว่าระดับสูง

โอสถระดับ ต่ำ (สีเทา)

โอสถระดับ กลาง (สีเขียว)

โอสถระดับ สูง (สีเหลือง)

โอสถระดับ ราชัน (สีขาว)

โอสถระดับ จักพรรดิ (สีม่วง)

โอสถระดับ ตำนาน (สีทอง)

โอสถระดับ มายา (สีแดง)

โอสถระดับ เทวะ (สีรุ้ง)

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท