“และนี้คือ พอร์เทียลูกสาวของฉัน ส่วนนี้คือเดเร็กลูกชายฉันเอง พวกเขาจะดูแลคุณในระหว่างที่คุณพักอยู่ที่นี่ ระหว่างที่คุณทำธุระ เอ่ออ….”
แชงค์สพูดอย่างลังเล
เมื่อดาเรียสเห็นแววตาของแชงค์สที่ลังเล ดาเรียสคิดว่าไม่มีฉลาดเลยที่เขาจะเปิดเผยความจริงและทำลายความไว้วางใจของคนที่นี่ ดาเรียสจึงชี้นิ้วไปทางฝูงชนและใช้สกิล เปลวเพลิง
ทุกคนจ้องมองและถอยออกมาด้วยความกลัว แต่ก็สงบลงเมื่อเห็นว่าดาเรียสไม่ได้จะทำร้ายพวกเขา แต่ทุกคนเริ่มที่จะอยากรู้อยากเห็นและเริ่มเคารพดาเรียสอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อนแม้แต่แชงค์สเองก็เหมือนกัน
“หนุ่มน้อยเป็นผู้วิเศษงั้นหรอ คุณควรจะบอกพวกเราตั้งแต่ พวกเขาจะต้อนรับคุณอย่างดี”
“ขอโทษที่เสียมารยาท ฉันยังไม่ได้แนะนำตัวเอง ฉันชื่อ ดาเรียส สโตน ไม่จำเป็นต้องต้อนรับอย่างเป็นทางการ ต้อนรับด้วยความเป็นมิตรก็ดีเกินพอสำหรับฉัน พวกคุณไปทำงานและหน้าที่ของพวกคุณต่อเถอะ ไม่ต้องมาให้การดูแลฉันขนาดนั้น ฉันสามารถจัดการได้”
ดาเรียสตอบกลับ
“เอาละ ลอร์ดดาเรียส งั้นตามสบายนะ”
แชงค์สได้บอกให้ทุกคนกลับไปงาน และปล่อยให้ลูกสาวและลูกชายของเขาได้ดูแลดาเรียส
เดเร็กดูเหมือนแชงค์สซึ่งมีผิวที่ดี สีผิวแทนออกโทนแดงเล็กน้อย และร่างกายที่มีกล้ามเนื้อเหมาะสมกับวัยของเขาและผมสีส้มที่ดูเหมือนแชงค์ส์ เดเร็กมีดวงตาสีฟ้าและใบหน้าที่ดูหล่อเหลา ถ้าอยู่บนโลกเก่าเดเร็กอาจจะได้เป็นนายแบบหรือดาราดังๆ ก็ได้
สำหรับพอร์เทีย เธอมีผมสีดำยาว ดวงตาสีเข้มและใบหน้าที่สวยงาม และมีหน้าอกและสะโพกที่เกินวัย และสวมชุดเดรชยาวที่รัดสัดส่วนของร่างกาย ในขณะที่เดเร็กส่วมเสื้อสบายๆ เหมือนกับพ่อของเขา
พอร์เทียนั้นดูจะมีอายุราวๆ 14-15 ปี ในขณะที่เดเร็กดูเหมือนวัยรุ่นกลางๆ ที่มีอายุมากกว่า 2-3 ปี แม้ว่าดาเรียสจะมีอายุน้อยแต่จริงๆ จิตใจของเขาก็มีอายุกว่า 70 ปี
เดเร็กและพอร์เทียกล่าวทักทายดาเรียส
“สวัสดีครับ/ค่ะ หากต้องการอะไรสามารถบอกพวกเราได้นะครับ/ค่ะ”
ดาเรียสยิมให้ทั้งสองและกล่าวรับ
“ตอนนี้ฉันแค่ต้องการข้อมูลเกี่ยวกับหมู่บ้านและพื้นที่รอบๆ หมูู่บ้านแห่งนี้”
“คุณอยากรู้อะไรบ้าง”
เดเร็กถามกลับ
“ช่วยเล่าเกี่ยวกับ หมู่บ้านนี้ และบริเวณโดยรอบ ฉันอยากรู้เกี่ยวกับพวกมอนเตอร์ที่อยู่ในละแวกนี้ และก็พวกโจรต่างๆ หรือดันเจี้ยนที่อยู่บริเวณใกล้ๆ “
ดาเรียสกล่าว
เดเร็กพยักหน้าและเริ่มบอกดาเรียสเกี่ยวกับบริเวณใกล้เคียง โดยเริ่มจากเรื่องมอนเตอร์ต่างๆ ที่ต้องระวัง และบอกเกี่ยวกับโจร 2-3กลุ่มที่อยู่ในป่าใกล้กับหมู่บ้าน แต่ได้ถูกแชงค์สจัดการเป็นระยะ แแและตัวเดเร้กเองก็ได้รับการฝึกฝนเพื่องานนี้ และโดยธรรมชาติและจะไม่มีดันเจี้ยนใกล้เคียง เนื่องจากพวกเขาไม่กล้าตั้งที่อยู่อาศัยกับใกล้ดันเจี้ยนหากไม่ได้รับอนุญาติจากพวกราชวงศ์
ดาเรียสรับข้อมูลเรานี้และรวบรวมรายละเอียดให้ได้มากที่สุด และดาเรียสได้วางแผนบางอย่างแต่มันต้องใช้เวลาพอสมควรก่อนที่จะเริ่มทำตามแผนที่วาง
“คุณคงเหนื่อยแล้ว เดียวฉันจะพาคุณไปห้องพักสำหรับแขก”
พอร์เทียกล่าว
ดาเรียสค่อนข้างที่จะแสดงความไม่เป็นมิตรกับพอร์เทีย ไม่ใช่เพราะไม่ชอบเธอ แต่เธอเป็นคนดีเกินไปทำให้ดาเรียสรู้สึกอึดอัดและหลีกเลี่ยงที่จะพูดคุย
ดาเรียสได้แต่ยิ้มตอบ พอร์เทียและเดเร็กพาดาเรียสเข้าไปในบ้านที่ดูเหมือนเป็นคฤหาสน์เล็กๆ มีห้องอาหาร ห้องนั่งเล่น และโถงชั้นล่าง ตัวบ้านเป็น 2 ชั้น ชั้นแรกมีห้องนอนและห้องอ่านหนังสือ พอร์เทียพาดาเรียสและเดเร็กไปและดูพื้นที่ต่างๆ ภายในบ้าน ภายในนั้นได้รับการตกแต่งอย่างดี ปูพื้นด้วยไม้ขัดเงาและดาเรียสได้รับรู้ถึงความมั่งคั่งของแชงค์ส
พอร์เทียที่เปิดห้องต่างๆ ให้ดาเรียสได้ดูในขณะที่พาสำรวจภายในบ้าน
