27 กิโลเมตรทางตะวันออกเฉียงใต้ของหมู่บ้านโพเลเรีย
มีหมู่บ้านเล็กๆ ชีวิตที่นี่ดูงดงามและสงบสุขเมื่อเด็กๆ เล่นในขณะที่แม่ของพวกเขาดูแลบ้านและพ่อของพวกเขาออกไปล่าสัตว์หรือหาอาหาร
หมู่บ้านธรรมดาๆ ที่แทบไม่มีคำอธิบายแม้แต่น้อย อย่างไรก็ตาม กิจกรรมทั้งหมดในหมู่บ้านนี้หยุดชั่วคราวเมื่อจู่ๆ มีชายคนหนึ่งสวมชุดคลุมแปลกๆ ปรากฏตัวขึ้นที่ใจกลางถนนสายหลักของหมู่บ้าน
เขายืนนิ่งเงียบๆ ก่อนที่จะมองไปทางซ้ายขวาและแสกนดูชาวบ้านที่กำลังตกใจกับชาวคนนี้ จากนายชายลึกลับก็ค่อยๆ เดินไปทางคฤหาสน์หลังที่ใหญ่ที่สุดของหมู่บ้าน
เมื่อเดินผ่านบ้านมา 2-3หลัง ชาวบ้านก็รีบวิ่งเข้าไปในบ้านของพวกเขาด้วยความกลัว และเด็กบางคนก็ล้มและร้องไห้
เมื่อดาเรียสเดินมาถึงคฤหาสน์ ทั้งหมู่บ้านก็เงียบสงบราวกับว่าเป็นเมืองร้าง ซึ่งก่อนหน้าที่ประมาณ 5 นาที ยังครึกครื้นอยู่ ดาเรียสหันกลับไปมองที่หมู่บ้านและยิ้มออกมาใต้เสื้อคลุมก่อนที่จะเดินเข้าไปในคฤหาสน์
เมื่อเข้าไป เขาก็สังเกตว่าคฤหาสน์นั้นว่างเปล่าไม่มีใคร แต่ก็มีสัญญาญบ่งบอกว่าคนแม่บ้านและคนงานคนอื่นๆ เพิ่งทำงานที่นี่เมื่อไม่กี่นาทีก่อน
ดาเรียสยังได้กลิ่นซุปที่เพิ่มทำเสร็จใหม่ๆ ในห้องครัวทางด้านขวามือ ดาเรียสตรวจสอบห้องโถงและเดินไปทางซ้ายของเขาขณะที่สังเกตเห็นใครบางคนกำลังอยู่ในห้องนั่งเล่น
เขาเป็นผู้ชายแต่งตัวดีที่มีผิวเข้มและมีหนวดเรานิดหน่อย ดวงตาสีน้ำตาลและริมฝีปากหนา ชายคนนั้นสวมหมวกสีเขียว แต่งกายด้วยเครื่องแต่งการสุภาพบุรุษ เสื้อเชิ้ตขาวพร้อมเนคไท แจ็กเก็ตลายทางสีเขียวและเทา และกางเกงที่รัดรูป
ชายคนนั้นกำลังดื่มน้ำชาจากชุดถ้วยเซรามิกสวยงาม ดาเรียสนั่งบนโซฟาตรงข้ามกับชายคนนั้น อย่างที่เขาเคยทำมาก่อน และเริ่มพูดขึ้น
“ฟอลโด แกริสัน บารอนที่ถูกเนรเทศจสกอาณาจักรอันดราโต เพราะถูกจัดได้ว่าลักลอบของเถื่อนเข้าสู่ตลาดมืด จึงถูกเนรเทศและถูกยึดทรพย์สิน”
“แต่อย่างไรก็ตาม คุณก็ประสบความสำเร็จในการสร้างกลุ่มโจรในเขตชานเมืองของอาณาจักรและได้ดึงสินค้าที่ถูกยึดกลับมาได้บางส่วน และกลุ่มของคุณก็ทำงานกึ่งถูกกฏหมายและมีกลุ่มที่มีขนาดใหญ่ที่สุด”
เมื่อดาเรียสพูดเสร็จ ฟอลโดก็เงียบและไม่มีท่าทีจะแสดงอารมณ์ใดๆ
“นายต้องการอะไร ฉันไปทำอะไรให้นาย”
ฟอลโดถามด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก
ฟอลโดไม่ได้ปฏิเสธสิ่งที่ดาเรียสกล่าวออกมาในขณะที่ดาเรียสกำลังยิ้ม ดาเรียสได้น้ำความรู้จากห้องสมุดและเรื่องราวของกลุ่มโจรที่เดเร็กเล่าให้เขาฟังมาผสมผสานกัน
ดาเรียสเงียบไป และระวังฟอลโดเล็กน้อยแต่ฟอลโดก็แตกต่างกับไดอาโต ไม่ใช่ในแง่อันตรายต่อชีวิต แต่เป็นอันตรายต่อแผนของดาเรียส
ฟอลโดนั้นมีค่าสติปัญญามากถึง 17 หน่วย และฉลาดพอที่จะรู้ว่าดาเรียสนั้นจะทำอะไรและเขาอาจจะขัดขวางแผนของดาเรียส
ดังนั้นมันจึงขึ้นอยู่กับว่า ดาเรียสจะสามารถดึงความสนใจของเขาได้หรือเปล่า แต่ก่อนที่ดาเรียสจะคิดอะไร ฟอลโดก็กล่าวขึ้นมา
“ฉันเดาว่าคุณคงได้ไปเจอกลุ่มโจรอื่นๆ มาบ้างแล้ว ใช่ไหม”
ดาเรียสเอนหลังและพัยกหน้า
“ฉันแค่ไปเจอกลุ่มโจรไดอาโตมา และฉันก็มีแผนจะไปเจอกับพวกโจรการ์เวนหลังจากนี้”
โฟลโดพยักหน้า
“คุณดูเหมือนพวกขุนนางและฉันก็รู้ว่าคุณต้องเป็นผู้วิเศษและระดับพลังของคุณก็มีมากพอที่จะจัดการทุกคนในหมู่บ้านนี้”
นี้เป็นครั้งแรกที่ดาเรียสได้ยินคนพูดถึงระดับพลัง เนื่องจากแม้แต่ไดอาโตและกลุ่มของเขาก็ไม่สามารถมองทะลุความคิดและตัวตนของดาเรียสได้ พวกเขาทำได้เพียงคิดว่าดาเรียสนั้นเป็นตัวอันตราย ดาเรียสยกย่องฟอลโดที่สามารถรับรู้สิ่งต่างๆ ได้
ฟอลโดพูดต่อ
“ฉันรู้เรื่องนี้ เพราะฉันเองก็เป็นผู้วิเศษ ถึงจะอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าคุณ ฉันจ่ายเงินก้อนโตเพื่อซื้อม้วนคัมภีร์ปลุกพลังมากกว่า 1 ม้วนและในที่สุดฉันก็สามารถกระตุ้นและปลุกพลังขึ้นมาได้ แต่ฉันก็มีเลเวลแค่ 3 “
ฟอลโดจิบน้ำชาต่อและมองไปที่ดาเรียส
“ดังนั้น ฉันไม่ต้องการเหรียญทอง ฉันมีมันมากมาย ฉันไม่ต้องการสิ่งใดๆ และไม่สนใจคำพูดของคุณ “
“แต่ให้ฉันได้เรียนรู้เวทย์มนต์จากคุณอย่างไม่เป็นทางการ ถ้าทำอย่างนั้นฉันจะเป็นคนของคุณภายในเงามืด และแผนการใดๆ ของคุณที่คุณจะทำ ฉันจะช่วยอย่างเต็มที่”
“สนใจคำเสนอนี้ไหม ท่านอาจารย์”
ฟอลโดกล่าว
ดาเรียสหัวเราะเบาๆก่อนจะตอบ
“นั้นเป็นข้อเสนอที่น่าสนใจอย่างมาก ฮ่าๆๆๆๆๆ”
